Το SEVELAMER/SANDOZ περιέχει σεβελαμέρη, ένα μη απορροφώμενο
φωσφοροδεσμευτικό πολυμερές σταυροδεσμών, χωρίς μέταλλο και ασβέστιο. Η
σεβελαμέρη περιέχει πολλαπλές αμίνες που διαχωρίζονται με ένα άτομο
άνθρακα από το σκελετό του πολυμερούς, που πρωτονιώνονται στο στόμαχο.
Αυτές οι πρωτονιωμένες αμίνες δεσμεύουν αρνητικά φορτισμένα ιόντα όπως ο
διαιτητικός φώσφορος στο έντερο. Με τη δέσμευση των φωσφορικών στο
γαστρεντερικό σωλήνα και τη μείωση της απορρόφησης, η σεβελαμέρη μειώνει
τη συγκέντρωση του φωσφόρου στον ορό. Η τακτική παρακολούθηση των
επιπέδων φωσφόρου στον ορό είναι πάντα απαραίτητη κατά τη χορήγηση
δεσμευτικών φωσφόρου.
Σε δύο τυχαιοποιημένες, διασταυρούμενες κλινικές μελέτες, η ανθρακική
σεβελαμέρη, τόσο ως σκεύασμα δισκίων όσο και ως σκεύασμα κόνεως,
χορηγούμενο τρεις φορές την ημέρα έχει αποδειχτεί ότι είναι θεραπευτικά
ισοδύναμο με την υδροχλωρική σεβελαμέρη και επομένως είναι
αποτελεσματικό στον έλεγχο του φωσφόρου στον ορό σε ασθενείς με ΧΝΝ που
υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση.
Η πρώτη μελέτη κατέδειξε ότι τα δισκία ανθρακικής σεβελαμέρης με
δοσολογικό σχήμα τρεις φορές την ημέρα ήταν ισοδύναμα με τα δισκία
υδροχλωρικής σεβελαμέρης με δοσολογικό σχήμα τρεις φορές την ημέρα σε 79
αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε αγωγή για δύο
τυχαιοποιημένες περιόδους αγωγής 8 εβδομάδων (οι μέσες χρονικά
σταθμισμένες τιμές φωσφόρου στον ορό ήταν 1,5 ± 0,3 mmol/l για την
ανθρακική σεβελαμέρη και την υδροχλωρική σεβελαμέρη). Η δεύτερη μελέτη
κατέδειξε ότι η κόνις ανθρακικής σεβελαμέρης με δοσολογικό σχήμα τρεις
φορές την ημέρα ήταν ισοδύναμη με τα δισκία υδροχλωρικής σεβελαμέρης με
δοσολογικό σχήμα τρεις φορές την ημέρα σε 31 υπερφωσφαταιμικούς
(οριζόμενοι ως έχοντες επίπεδα φωσφόρου στον ορό ≥1,78 mmol/l)
αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς σε δύο τυχαιοποιημένες περιόδους αγωγής 4
εβδομάδων (οι μέσες χρονικά σταθμισμένες τιμές φωσφόρου στον ορό ήταν 1,6
± 0,5 mmol/l για την κόνι ανθρακικής σεβελαμέρης και 1,7 ± 0,4 mmol/l για τα
δισκία υδροχλωρικής σεβελαμέρης).
Στις κλινικές μελέτες σε αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς, η σεβελαμέρη μόνη της
δεν είχε συνεπή και κλινικά σημαντική επίδραση στην άθικτη παραθυρεοειδή
ορμόνη (iPTH) στον ορό. Σε μία μελέτη 12 εβδομάδων που αφορούσε ασθενείς
που υποβάλλονταν σε περιτοναϊκή διύλιση, ωστόσο, παρατηρήθηκαν όμοιες
μειώσεις της iPTH σε σύγκριση με ασθενείς που έλαβαν οξικό ασβέστιο. Σε
ασθενείς με δευτεροπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό το SEVELAMER/SANDOZ θα
πρέπει να χρησιμοποιείται στα πλαίσια μιας πολλαπλής θεραπευτικής
προσέγγισης, που θα μπορούσε να περιλαμβάνει ασβέστιο ως συμπληρώματα,
1,25 - διυδροξυ βιταμίνη D
3
ή ένα από τα ανάλογά της για τη μείωση των
επιπέδων της άθικτης παραθυρεοειδούς ορμόνης (iPTH).
Η σεβελαμέρη έχει αποδειχτεί ότι δεσμεύει τα χολικά οξέα
in vitro
και
in vivo
σε πειραματικά ζωικά μοντέλα. Η δέσμευση των χολικών οξέων από
ιοντοανταλλακτικές ρητίνες είναι μια καλά τεκμηριωμένη μέθοδος μείωσης
της χοληστερόλης του αίματος. Σε κλινικές δοκιμές σεβελαμέρης, τόσο η μέση
ολική χοληστερόλη όσο και η LDL-χοληστερόλη μειώθηκαν κατά 15-39%. Η
μείωση της χοληστερόλης παρατηρήθηκε έπειτα από 2 εβδομάδες αγωγής και
διατηρείται με μακροπρόθεσμη θεραπεία. Τα επίπεδα τριγλυκεριδίων, HDL-
χοληστερόλης και λευκωματίνης δεν άλλαξαν έπειτα από θεραπεία με
σεβελαμέρη.
9