SPC :
ESOMEPRAZOLE/MYLAN GR.CAP 20MG/CAP BTx30 (HDPE Bottle)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
Esomeprazole/Mylan 20 mg σκληρά γαστροανθεκτικά καψάκια
Esomeprazole/Mylan 40 mg σκληρά γαστροανθεκτικά καψάκια
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Κάθε καψάκιο περιέχει 20 mg εσομεπραζόλης (ως εσομεπραζόλη μαγνησιούχο).
Κάθε καψάκιο περιέχει 40 mg εσομεπραζόλης (ως εσομεπραζόλη μαγνησιούχο).
Έκδοχο με γνωστή δράση:
Κάθε καψάκιο περιέχει έως 45,58 mg σακχαρόζης
Κάθε καψάκιο περιέχει έως 96,16 mg σακχαρόζης
, 6.1. Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων βλέπε παράγραφο
3.ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Σκληρό γαστροανθεκτικό καψάκιο.
20mg:
Λευκά προς υπόλευκα σύμπηκτα, τα οποία περιέχονται σε σκληρά καψάκια
ζελατίνης μήκους 15,8 mm ± 0,4 mm και πλάτους 5,85 mm ± 0,03 mm
(περίπου) με ροζ πώμα και ροζ σώμα, που φέρουν την επιγραφή «Mylan» προς
«EM 20» με μαύρη μελάνη στο πώμα και στο σώμα τους.
40mg:
Λευκά προς υπόλευκα σύμπηκτα, τα οποία περιέχονται σε σκληρά καψάκια
ζελατίνης μήκους 19,3 mm ± 0,4 mm και πλάτους 6,93 mm ± 0,03 mm
(περίπου) με καφέ πώμα και καφέ σώμα, που φέρουν την επιγραφή «Mylan»
προς «EM 40» με μαύρη μελάνη στο πώμα και στο σώμα τους.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Το Esomeprazole/Mylan ενδείκνυνται για:
Ενήλικες:
Γαστροοισοφαγική παλινδρομική νόσο (ΓΟΠΝ)
- Θεραπεία της διαβρωτικής οισοφαγίτιδας από παλινδρόμηση
- Μακροχρόνια θεραπεία για την πρόληψη υποτροπής σε ασθενείς στους
οποίους οι βλάβες από την οισοφαγίτιδα έχουν επουλωθεί
- Αντιμετώπιση συμπτωμάτων γαστροοισοφαγικής παλινδρομικής νόσου
(ΓΟΠΝ)
Σε συνδυασμό με το κατάλληλο αντιβακτηριακό θεραπευτικό σχήμα
για την εκρίζωση του
Helicobacter pylori
- Επούλωση δωδεκαδακτυλικού έλκους που σχετίζεται με το
Helicobacter
pylori
1
- Πρόληψη της υποτροπής πεπτικού έλκους σε ασθενείς με έλκος που
σχετίζεται με το
Helicobacter pylori
Σε ασθενείς που απαιτείται συνεχής θεραπεία με ΜΣΑΦ
- Επούλωση γαστρικών ελκών που σχετίζονται με τη χρήση ΜΣΑΦ.
- Πρόληψη γαστρικών και δωδεκαδακτυλικών ελκών που σχετίζονται με τη
χρήση ΜΣΑΦ σε ασθενείς που διατρέχουν κίνδυνο δημιουργίας έλκους.
Παρατεταμένη θεραπεία μετά από ενδοφλέβια αγωγή πρόληψης υποτροπής
αιμορραγίας πεπτικού έλκους.
Θεραπεία του συνδρόμου Zollinger Ellison
Έφηβοι ηλικίας 12 ετών και άνω:
Γαστρο-οισοφαγική παλινδρομική νόσο (ΓΟΠΝ)
- Θεραπεία της διαβρωτικής οισοφαγίτιδας από παλινδρόμηση
- Μακροχρόνια θεραπεία για την πρόληψη υποτροπής σε ασθενείς στους
οποίους οι βλάβες από την οισοφαγίτιδα έχουν επουλωθεί
- Αντιμετώπιση συμπτωμάτων γαστροοισοφαγικής παλινδρομικής νόσου
(ΓΟΠΝ)
Σε συνδυασμό με αντιβιοτικά για τη θεραπεία δωδεκαδακτυλικού
έλκους που προκλήθηκε από το
Helicobacter pylori .
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Δοσολογία
Ενήλικες
Γαστροοισοφαγική παλινδρομική νόσος (ΓΟΠΝ)
- Θεραπεία της διαβρωτικής οισοφαγίτιδας από παλινδρόμηση
40 mg μια φορά την ημέρα για 4 εβδομάδες
Συνιστάται η συνέχιση της θεραπείας για άλλες 4 εβδομάδες σε όσους
ασθενείς δεν έχει επιτευχθεί επούλωση των βλαβών της οισοφαγίτιδας ή σε
όσους έχουν συμπτώματα που επιμένουν.
- Μακροχρόνια θεραπεία για την πρόληψη υποτροπής σε ασθενείς, στους
οποίους οι βλάβες από την οισοφαγίτιδα έχουν επουλωθεί
20 mg μια φορά την ημέρα
- Αντιμετώπιση συμπτωμάτων γαστροοισοφαγικής
παλινδρομικής νόσου
(ΓΟΠΝ)
20 mg μία φορά την ημέρα σε ασθενείς χωρίς οισοφαγίτιδα. Αν δεν
επιτευχθεί ο έλεγχος των συμπτωμάτων μετά από 4 εβδομάδες, πρέπει να
γίνεται περαιτέρω διερεύνηση του ασθενούς. Μετά την απαλλαγή από τα
συμπτώματα, ο έλεγχος των συμπτωμάτων μπορεί να επιτευχθεί στη
συνέχεια με 20 mg μια φορά την ημέρα. Μπορεί να γίνει κατ' επίκληση λήψη
20 mg μια φορά την ημέρα. Σε ασθενείς που λαμβάνουν ΜΣΑΦ και κίνδυνο
να εμφανίσουν γαστρικά και δωδεκαδακτυλικά έλκη, η κατ' επίκληση χρήση
στη συνέχεια για τον έλεγχο των συμπτωμάτων δε συνιστάται.
Σε συνδυασμό με το κατάλληλο αντιβακτηριακό θεραπευτικό σχήμα
για την εκρίζωση του
Helicobacter pylori
2
- Επούλωση δωδεκαδακτυλικού έλκους που σχετίζεται με το
Helicobacter
pylori
, και
- Πρόληψη της υποτροπής πεπτικού έλκους σε ασθενείς με έλκος που
σχετίζεται με το
Helicobacter pylori
.
20 mg Esomeprazole/Mylan με 1 g αμοξυκιλλίνης και 500 mg κλαριθρομυκίνης, όλα
από δύο φορές την ημέρα για 7 ημέρες.
Σε ασθενείς που απαιτείται συνεχής θεραπεία με ΜΣΑΦ
- Επούλωση γαστρικών ελκών που σχετίζονται με τη χρήση ΜΣΑΦ:
Η συνιστώμενη δοσολογία είναι 20 mg μια φορά την ημέρα. Η διάρκεια της
θεραπείας είναι 4-8 εβδομάδες.
Πρόληψη γαστρικών και δωδεκαδακτυλικών ελκών που σχετίζονται με τη
χρήση ΜΣΑΦ σε ασθενείς που διατρέχουν κίνδυνο εμφάνισης έλκους
- 20 mg μια φορά την ημέρα.
Παρατεταμένη θεραπεία μετά από ενδοφλέβια αγωγή για την
πρόληψη υποτροπής αιμορραγίας πεπτικού έλκους
40 mg μια φορά την ημέρα για 4 εβδομάδες, έπειτα από την ενδοφλέβια αγωγή
για την πρόληψη υποτροπής αιμορραγίας σε πεπτικά έλκη.
Θεραπεία του Συνδρόμου Zollinger-Ellison
Η συνιστώμενη αρχική δοσολογία είναι 40 mg Esomeprazole/Mylan δύο φορές την
ημέρα. Η δοσολογία κατόπιν πρέπει να εξατομικεύεται και η θεραπεία να
συνεχίζεται για όσο ενδείκνυται κλινικά. Βάσει των διαθέσιμων κλινικών
δεδομένων, το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών μπορεί να αντιμετωπισθεί
με δόσεις μεταξύ 80 και 160 mg εσομεπραζόλης την ημέρα. Οι δόσεις που
υπερβαίνουν τα 80 mg ημερησίως, θα πρέπει να διαιρούνται και να
χορηγούνται δύο φορές την ημέρα.
Ειδικές ομάδες πληθυσμού
Επηρεασμένη νεφρική λειτουργία
Σε ασθενείς με επηρεασμένη νεφρική λειτουργία δεν χρειάζεται τροποποίηση
της δοσολογίας. Συνιστάται προσοχή σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική
ανεπάρκεια, καθώς υπάρχει περιορισμένη εμπειρία (βλ. παράγραφο 5.2).
Επηρεασμένη ηπατική λειτουργία
Σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια ηπατική ανεπάρκεια δεν χρειάζεται
τροποποίηση της δοσολογίας. Σε ασθενείς με σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια, η
μέγιστη δόση είναι 20 mg Esomeprazole/Mylan και δεν πρέπει να υπερβαίνεται (βλ.
παράγραφο 5.2).
Ηλικιωμένοι
Δεν χρειάζεται τροποποίηση της δοσολογίας στους ηλικιωμένους.
Παιδιατρικός πληθυσμός
Έφηβοι ηλικίας από 12 ετών και πάνω
Γαστροοισοφαγική παλινδρομική νόσος (ΓΟΠΝ)
- Θεραπεία της διαβρωτικής οισοφαγίτιδας από παλινδρόμηση
40 mg μια φορά την ημέρα για 4 εβδομάδες
3
Συνιστάται η συνέχιση της θεραπείας για άλλες 4 εβδομάδες σε όσους
ασθενείς δεν έχει επιτευχθεί επούλωση των βλαβών της οισοφαγίτιδας
ή σε όσους έχουν συμπτώματα που επιμένουν.
- Μακροχρόνια θεραπεία για την πρόληψη υποτροπής σε ασθενείς, στους
οποίους οι βλάβες από την οισοφαγίτιδα έχουν επουλωθεί
20 mg μια φορά την ημέρα
- Αντιμετώπιση συμπτωμάτων γαστροοισοφαγικής
παλινδρομικής νόσου
(ΓΟΠΝ)
20 mg μία φορά την ημέρα σε ασθενείς χωρίς οισοφαγίτιδα. Αν δεν
επιτευχθεί έλεγχος των συμπτωμάτων μετά από 4 εβδομάδες, πρέπει να
γίνεται περαιτέρω διερεύνηση των ασθενών. Μετά την απαλλαγή από
τα συμπτώματα, ο έλεγχος των συμπτωμάτων η συνέχεια μπορεί να
επιτευχθεί με 20 mg μια φορά την ημέρα.
Θεραπεία δωδεκαδακτυλικού έλκους που προκαλείται από το
Helicobacter pylori.
Όταν επιλεχθεί η κατάλληλη συνδυαστική αγωγή, θα πρέπει να ληφθούν
υπόψη οι επίσημες εθνικές, περιφερειακές και τοπικές κατευθυντήριες οδηγίες
ως προς την βακτηριακή αντοχή, τη διάρκεια της θεραπείας (πιο συχνά μέχρι 7
ημέρες αλλά σε μερικές περιπτώσεις έως και 14 ημέρες) και την κατάλληλη
χρήση των αντιβακτηριακών παραγόντων. Η θεραπεία θα πρέπει να
επιβλέπεται από ειδικό.
Η προτεινόμενη δοσολογία είναι:
Βάρος Δοσολογία
30 - 40 kg Συνδυασμός δύο αντιβιοτικών: εσομεπραζόλη 20mg,
αμοξυκιλλίνη 750mg και κλαριθρομυκίνη 7,5 mg/kg ανά
βάρος σώματος, με ταυτόχρονη χορήγηση όλων, 2 φορές
την ημέρα για 1 εβδομάδα.
> 40 kg Συνδυασμός δύο αντιβιοτικών: εσομεπραζόλη 20mg,
αμοξυκιλλίνη 1g και κλαριθρομυκίνη 500mg/kg, με
ταυτόχρονη χορήγηση όλων, 2 φορές την ημέρα για 1
εβδομάδα.
Παιδιά ηλικίας μικρότερης των 12 ετών
Άλλες μορφές αυτού του φαρμάκου, μπορεί να είναι πιο κατάλληλες για
παιδιά μικρότερα των 12 ετών.
Τρόπος Χορήγησης
Για από στόματος χρήση.
Τα καψάκια πρέπει να καταπίνονται ολόκληρα με τη βοήθεια υγρού. Τα
καψάκια δεν πρέπει να μασώνται ή να θρυμματίζονται. Για ασθενείς που
παρουσιάζουν δυσκολία στην κατάποση, τα καψάκια μπορούν να ανοιχθούν
και τα κοκκία να διαλυθούν σε μισό ποτήρι (μη ανθρακούχου) νερού. Δεν
πρέπει να χρησιμοποιούνται άλλα υγρά επειδή μπορεί να διαλυθεί η
γαστροανθεκτική επικάλυψη. Πιείτε το υγρό με τα κοκκία αμέσως ή εντός 30
λεπτών. Ρίξτε στο ποτήρι νερό έως τη μέση ξεπλένοντας τα τοιχώματα και
πιείτε το. Τα κοκκία δεν πρέπει να μασώνται ή να θρυμματίζονται.
4
Για ασθενείς που παρουσιάζουν αδυναμία κατάποσης, τα καψάκια μπορούν να
ανοιχθούν και τα περιεχόμενα κοκκία να διαλυθούν σε μη ανθρακούχο νερό
και να χορηγηθούν μέσω ρινογαστρικού σωλήνα. Είναι σημαντικό να
ελέγχεται προσεκτικά η καταλληλόλητα της σύριγγας και του σωλήνα που
επιλέχθηκαν. Για τις οδηγίες παρασκευής και χορήγησης βλ. παράγραφο 6.6.
4.3 Αντενδείξεις
Υπερευαισθησία στην εσομεπραζόλη, τις υποκατεστημένες βενζιμιδαζόλες ή
κάποιο από τα έκδοχα που παραθέτονται στην παράγραφο 6.1.
Η εσομεπραζόλη δεν πρέπει να συγχορηγείται με νελφιναβίρη (βλ. παράγραφο
4.5).
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Παρουσία ανησυχητικών συμπτωμάτων (π.χ. σημαντική ακούσια απώλεια
βάρους, επαναλαμβανόμενοι έμετοι, δυσφαγία, αιματέμεση ή μέλαινα) και σε
περίπτωση υποψίας ή παρουσίας γαστρικού έλκους, θα πρέπει πρώτα να
αποκλείεται η ύπαρξη κακοήθειας, αφού η θεραπεία με Esomeprazole/Mylan
μπορεί να ανακουφίσει από τα συμπτώματα, καθυστερώντας έτσι τη
διάγνωση.
Μακρόχρονη Χρήση
Ασθενείς σε μακροχρόνια θεραπεία (ιδιαίτερα όσοι ακολουθούν θεραπεία για
περισσότερο από ένα χρόνο) πρέπει να παρακολουθούνται σε τακτά χρονικά
διαστήματα.
Κατ’ επίκληση θεραπεία
Ασθενείς που βρίσκονται σε κατ' επίκληση θεραπεία θα πρέπει να
συμβουλεύονται να επικοινωνήσουν με τον γιατρό τους αν αλλάξουν τα
συμπτώματά τους.
Εκρίζωση
Helicobacter pylori
Όταν συνταγογραφείται εσομεπραζόλη για την εκρίζωση του
Helicobacter
pylori
, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη πιθανές φαρμακευτικές
αλληλεπιδράσεις για όλα τα συστατικά του τριπλού θεραπευτικού σχήματος.
Η κλαριθρομυκίνη είναι ένας ισχυρός αναστολέας του CYP3A4 και γι' αυτό το
λόγο πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι αντενδείξεις και οι αλληλεπιδράσεις
της κλαριθρομυκίνης όταν χρησιμοποιείται το τριπλό θεραπευτικό σχήμα σε
ασθενείς που λαμβάνουν ταυτόχρονα άλλα φάρμακα που μεταβολίζονται από
το CYP3A4 όπως η σισαπρίδη.
Γαστρεντερικές λοιμώξεις
Η θεραπεία με αναστολείς της αντλίας πρωτονίων μπορεί να οδηγήσει σε
ελαφρά αύξηση του κινδύνου γαστρεντερικών λοιμώξεων όπως από Salmonella
και Campylobacter (βλ. παράγραφο 5.1).
Απορρόφηση βιταμίνης B 12
Η εσομεπραζόλη, όπως όλα τα φάρμακα που είναι αναστολείς οξέων, μπορεί
να ελαττώσει την απορρόφηση της βιταμίνης Β12 (κυανοβαλαμίνης) λόγω της
υπο-ή αχλωρυδρίας. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη στους ασθενείς, που
υποβάλλονται σε μακρόχρονη θεραπεία και που παρουσιάζουν μειωμένες
5
αποθήκες βιταμίνης Β12 ή έχουν κάποιους παράγοντες κινδύνου για μειωμένη
απορρόφηση της βιταμίνης Β12.
Υπομαγνησιαιμία
Σοβαρή υπομαγνησιαιμία έχει αναφερθεί σε ασθενείς που βρίσκονται σε
θεραπεία με αναστολείς της αντλίας πρωτονίων (PPIs), όπως η εσομεπραζόλη
για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 3 μηνών και σε πολλές περιπτώσεις 1
χρόνου. Σοβαρές εκδηλώσεις υπομαγνησιαιμίας όπως κούραση, τετανία,
παραλήρημα, σπασμοί, ζάλη και κοιλιακή αρρυθμία μπορούν να συμβούν,
όμως τα συμπτώματα μπορεί να είναι αρχικά ήπια (έμμεσα) και να αγνοηθούν.
Στις σοβαρότερες περιπτώσεις, η υπομαγνησιαιμία βελτιώθηκε με θεραπεία
υποκατάστασης μαγνησίου και διακοπή των αναστολέων αντλίας πρωτονίων
(PPIs).
Στους ασθενείς που πρόκειται να ακολουθήσουν θεραπεία για μεγάλο χρονικό
διάστημα ή που λαμβάνουν αναστολείς αντλίας πρωτονίων σε συνδυασμό με
διγοξίνη ή με φάρμακα που μπορεί να προκαλέσουν υπομαγνησιαιμία (πχ
διουρητικά), οι ειδικοί θα πρέπει να υποβάλουν ενδεχομένως τους ασθενείς
πριν την έναρξη αλλά και περιοδικά κατά τη διάρκεια της θεραπείας σε
μετρήσεις των επιπέδων του μαγνησίου.
Κίνδυνος κατάγματος
Οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων, ιδιαίτερα εάν χρησιμοποιούνται σε
μεγάλες δόσεις και για μεγάλο χρονικό διάστημα (1> χρόνο), είναι πιθανόν
να αυξήσουν μετρίως τον κίνδυνο κατάγματος του ισχίου, του καρπού και της
σπονδυλικής στήλης, κυρίως στους ηλικιωμένους ή και σε άτομα που
παρουσιάζουν πρόσθετους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης καταγμάτων.
Μελέτες παρατήρησης καταδεικνύουν ότι οι αναστολείς της αντλίας
πρωτονίων μπορεί να αυξήσουν το συνολικό κίνδυνο κατάγματος κατά 10-
40%. Μέρος αυτής της αύξησης οφείλεται πιθανόν σε άλλους παράγοντες
κινδύνου. Ασθενείς που διατρέχουν κίνδυνο οστεοπόρωσης πρέπει να
αντιμετωπίζονται σύμφωνα με τις τρέχουσες κλινικές κατευθυντήριες οδηγίες
και να λαμβάνουν επαρκείς ποσότητες βιταμίνης D και ασβεστίου.
Συνδυασμός με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα
Δε συνιστάται συγχορήγηση της εσομεπραζόλης με την αταζαναβίρη (βλ.
παράγραφο 4.5). Σε περίπτωση που κρίνεται απολύτως απαραίτητη η
συγχορήγηση αταζαναβίρης με έναν αναστολέα της αντλίας πρωτονίων,
συνιστάται στενή κλινική παρακολούθηση σε συνδυασμό με αύξηση της δόσης
της αταζαναβίρης στα 400 mg μαζί με δόση ριτοναβίρης 100 mg. Η δόση των
20 mg εσομεπραζόλης δε θα πρέπει να υπερβαίνεται.
Η εσομεπραζόλη είναι αναστολέας του CYP2C19. Κατά την έναρξη ή τη
διακοπή της αγωγής με εσομεπραζόλη, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν το
ενδεχόμενο αλληλεπιδράσεων με φάρμακα που μεταβολίζονται μέσω του
CYP2C19. Έχει παρατηρηθεί αλληλεπίδραση μεταξύ της κλοπιδογρέλης και
της ομεπραζόλης (βλ. παράγραφο 4.5). Η κλινική σημασία αυτής της
αλληλεπίδρασης δεν είναι σαφής. Προληπτικά, θα πρέπει να αποθαρρύνεται η
ταυτόχρονη χρήση εσομεπραζόλης και κλοπιδογρέλης.
Όταν συνταγογραφείται εσομεπραζόλη ως κατ' επίκληση θεραπεία, πρέπει να
λαμβάνονται υπόψη οι συνέπειες των αλληλεπιδράσεων με άλλες
φαρμακευτικές ουσίες, λόγω των κυμαινόμενων συγκεντρώσεων της
εσομεπραζόλης στο πλάσμα, βλέπε παράγραφο 4.5.
6
Σακχαρόζη
Αυτό το φαρμακευτικό προϊόν περιέχει σακχαρόζη. Ασθενείς με σπάνια
κληρονομικά προβλήματα δυσανεξίας στη φρουκτόζη, δυσαπορρόφησης
γλυκόζης-γαλακτόζης ή ανεπάρκειας σακχαράσης-ισομαλτάσης δεν πρέπει να
λαμβάνουν αυτό το φάρμακο.
Υποξύς Δερματικός Ερυθηματώδης Λύκος (ΥΔΕΛ - SCLE )
Οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων έχουν σχέση με πολύ σπάνιες
περιπτώσεις ΥΔΕΛ. Σε περίπτωση που εμφανιστούν βλάβες, ιδιαίτερα στις
περιοχές του δέρματος που εκτίθενται στον ήλιο και εάν αυτές συνοδεύονται
από αρθραλγία, ο ασθενής θα πρέπει να ζητήσει άμεσα ιατρική βοήθεια και ο
επαγγελματίας υγείας θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο διακοπής της
εσομεπραζόλης. Η εμφάνιση ΥΔΕΛ, μετά από θεραπεία με αναστολείς της
αντλίας πρωτονίων, μπορεί να αυξήσει τους τον κίνδυνο εμφάνισης ΥΔΕΛ με
άλλους αναστολείς αντλίας πρωτονίων.
Αλλοίωση εργαστηριακών εξετάσεων
Τα αυξημένα επίπεδα Χρωμογρανίνης Α (CgA), μπορεί να επηρεάσουν τον
διαγνωστικό έλεγχο εντοπισμού νευροενδοκρινικών όγκων. Για να
αποφευχθεί αυτή η επίδραση, θα πρέπει να διακοπεί η θεραπεία με
εσομεπραζόλη για τουλάχιστον 5 μέρες πριν τη μέτρηση της CgA (βλ.
παράγραφο 5.1). Αν η CgA και τα επίπεδα γαστρίνης δεν έχουν επανέλθει στις
τιμές αναφοράς μετά την αρχική μέτρηση, οι μετρήσεις θα πρέπει να
επαναληφθούν σε 14 ημέρες μετά τη διακοπή της θεραπευτικής αγωγής με
τους αναστολείς της αντλίας πρωτονίων.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες
μορφές αλληλεπίδρασης
Επίδραση της εσομεπραζόλης στη φαρμακοκινητική άλλων
φαρμάκων
Αναστολείς πρωτεασών
Έχει αναφερθεί πως η ομεπραζόλη αλληλεπιδρά με μερικούς αναστολείς
πρωτεασών. Η κλινική σημασία και οι υποκείμενοι μηχανισμοί για αυτές τις
αλληλεπιδράσεις που έχουν αναφερθεί δεν είναι πάντα γνωστοί. Το αυξημένο
γαστρικό pH κατά τη διάρκεια της αγωγής με την ομεπραζόλη μπορεί να
μεταβάλλει την απορρόφηση των αναστολέων πρωτεασών. Άλλοι πιθανοί
μηχανισμοί αλληλεπίδρασης διαμεσολαβούνται από την αναστολή του
CYP2C19.
Για την αταζαναβίρη και τη νελφιναβίρη, αναφέρθηκαν μειωμένα επίπεδα
στον ορό όταν χορηγήθηκαν μαζί με ομεπραζόλη και η συγχορήγησή τους δε
συνιστάται. Η συγχορήγηση ομεπραζόλης (40 mg εφάπαξ ημερησίως) με
αταζαναβίρη 300 mg/ριτοναβίρη 100 mg σε υγιείς εθελοντές είχε σαν
αποτέλεσμα σημαντική μείωση της έκθεσης στην αταζαναβίρη (περίπου 75%
μείωση της AUC, C
max
και C
min
). Αύξηση της δόσης της αταζαναβίρης σε 400 mg
δεν αντιστάθμισε την επίπτωση της ομεπραζόλης στην έκθεση στην
αταζαναβίρη. Η συγχορήγηση ομεπραζόλης (20 mg 4 φορές την ημέρα) με
αταζαναβίρη 400 mg/ριτοναβίρη 100 mg σε υγιείς εθελοντές είχε ως
αποτέλεσμα τη μείωση κατά περίπου 30% στην έκθεση στην αταζαναβίρη σε
σύγκριση με την έκθεση που σημειώνεται με αταζαναβίρη 300 mg/ριτοναβίρη
100 mg 4 φορές την ημέρα χωρίς ομεπραζόλη 20 mg 4 φορές την ημέρα. Η
7
συγχορήγηση ομεπραζόλης (40 mg 4 φορές την ημέρα) μείωσε τη μέση AUC,
Cmax και Cmin της νελφιναβίρης κατά 36-39% και η μέση AUC, Cmax και Cmin
του φαρμακολογικά δραστικού μεταβολίτη M8 μειώθηκε κατά 75-92%. Λόγω
των παρόμοιων φαρμακοδυναμικών επιδράσεων και φαρμακοκινητικών
ιδιοτήτων της ομεπραζόλης και της εσομεπραζόλης, η ταυτόχρονη χορήγηση
εσομεπραζόλης και αταζαναβίρης δε συνιστάται (βλ. παράγραφο 4.4) και η
ταυτόχρονη χορήγηση εσομεπραζόλης και νελφιναβίρης αντενδείκνυται (βλ.
παράγραφο 4.3).
Για την σακουιναβίρη (σε συνδυασμό με ριτοναβίρη), έχουν αναφερθεί
αυξημένα επίπεδα στον ορό (80-100%) κατά την ταυτόχρονη χορήγηση αγωγής
ομεπραζόλης (40 mg 4 φορές την ημέρα). Η αγωγή με ομεπραζόλη 20 mg 4
φορές την ημέρα δεν επηρέασε την έκθεση στη δαρουναβίρη (σε συνδυασμό με
ριτοναβίρη) και στην έκθεση της αμπρεναβίρης (σε συνδυασμό με ριτοναβίρη).
Η αγωγή με εσομεπραζόλη 20 mg 4 φορές την ημέρα δεν επηρέασε την έκθεση
στην αμπρεναβίρη (σε συνδυασμό με ριτοναβίρη ή χωρίς). Η αγωγή με
ομεπραζόλη 40 mg 4 φορές την ημέρα δεν επηρέασε την έκθεση στη λοπιναβίρη
(σε συνδυασμό με ριτοναβίρη).
Μεθοτρεξάτη
Έχει αναφερθεί ότι σε κάποιους ασθενείς όταν χορηγείται μαζί με αναστολείς
της αντλίας πρωτονίων (PPIs), τα επίπεδα της μεθοτρεξάτης αυξάνονται. Σε
χορήγηση υψηλής δόσης μεθοτρεξάτης, μια προσωρινή διακοπή στη χορήγηση
της εσομεπραζόλης, θα πρέπει ενδεχομένως να εξετάζεται.
Τακρόλιμουςς
Σύμφωνα με αναφορές, κατά τη συγχορήγηση με εσομεπραζόλη, τα επίπεδα
του τακρόλιμους αυξήθηκαν στον ορό του αίματος. Επομένως, μια πιο
προσεκτική παρακολούθηση των συγκεντρώσεων του τακρόλιμους, καθώς και
παρακολούθηση της νεφρικής λειτουργίας του ασθενή (κάθαρση κρεατινίνης)
πρέπει να πραγματοποιείται και τροποποίηση της δοσολογίας του
τακρόλιμους εάν είναι απαραίτητο.
Φάρμακα των οποίων η απορρόφηση εξαρτάται από το
pH
Η καταστολή των γαστρικών οξέων, κατά τη διάρκεια θεραπείας με
εσομεπραζόλη και άλλα PPIs, μπορεί να αυξήσει ή να μειώσει την απορρόφηση
άλλων φαρμάκων, όταν αυτή εξαρτάται από την τιμή του γαστρικού pH. Κατά
τη διάρκεια θεραπείας με εσομεπραζόλη, όπως συμβαίνει και με άλλα
φαρμακευτικά προϊόντα τα οποία ελαττώνουν την ενδογαστρική οξύτητα, η
απορρόφηση της κετοκοναζόλης, της ιτρακοναζόλης και της ερλοτινίβης
μπορεί να μειωθεί ενώ η απορρόφηση της διγοξίνης να αυξηθεί.
Κατά τη συγχορήγηση της εσομεπραζόλης (20 mg ημερησίως) και της διγοξίνης
σε υγιή άτομα, αυξήθηκε η βιοδιαθεσιμότητα της διγοξίνης κατά 10% (μέχρι
30% σε ποσοστό 2 από τα 10 άτομα). Τοξικότητα από διγοξίνη σπανίως έχει
αναφερθεί. Ωστόσο, προσοχή πρέπει να επιδεικνύεται κατά τη χορήγηση
υψηλών δόσεων σε ηλικιωμένους ασθενείς και καταγραφή του θεραπευτικού
αποτελέσματος της διγοξίνης να πραγματοποιείται.
Φάρμακα τα οποία μεταβολίζονται από το
CYP
2
C
19
Η εσομεπραζόλη αναστέλλει το CYP2C19, το κύριο ένζυμο που μεταβολίζει την
εσομεπραζόλη. Έτσι, στις περιπτώσεις που η εσομεπραζόλη συνδυάζεται με
φάρμακα που μεταβολίζονται από το CYP2C19, όπως η διαζεπάμη,
σιταλοπράμη, ιμιπραμίνη, κλομιπραμίνη, φαινυτοΐνη κ.λ.π., μπορεί να αυξηθεί
η συγκέντρωση αυτών των φαρμάκων στο πλάσμα και να χρειαστεί μείωση
8
της δόσης τους. Αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ιδιαίτερα όταν
συνταγογραφείται εσομεπραζόλη για θεραπεία κατ' επίκληση.
Διαζεπάμη
Η ταυτόχρονη χορήγηση 30 mg εσομεπραζόλης είχε σαν αποτέλεσμα την κατά
45% μείωση της κάθαρσης της διαζεπάμης που είναι υπόστρωμα του CYP2C19.
Φαινυτοΐνη
Η ταυτόχρονη χορήγηση 40 mg εσομεπραζόλης σε επιληπτικούς ασθενείς είχε
σαν αποτέλεσμα την κατά 13% αύξηση των χαμηλότερων επιπέδων της
φαινυτοΐνης στο πλάσμα. Συνιστάται ο έλεγχος των συγκεντρώσεων της
φαινυτοΐνης στο πλάσμα όταν αρχίζει ή σταματά η θεραπεία με
εσομεπραζόλη.
Βορικοναζόλη
Η ομεπραζόλη (40 mg μια φορά την ημέρα) αυξάνει την C
max
και την AUC
τ
της
βορικοναζόλης (υπόστρωμα του CYP2C19) κατά 15 % και 41 % αντίστοιχα.
Σιλοσταζόλη
Η ομεπραζόλη όπως και η εσομεπραζόλη δρουν σαν αναστολείς του
υποστρώματος CYP2C19. Σε διασταυρούμενη μελέτη, χορήγηση ομεπραζόλης
40 mg σε υγιή άτομα, αύξησε τη C
max
και τη AUC της σιλοσταζόλης κατά 18%
και 26% αντίστοιχα και σε έναν από τους ενεργούς μεταβολίτες της κατά 29%
και 69% αντίστοιχα.
Σισαπρίδη
Η ταυτόχρονη χορήγηση 40 mg εσομεπραζόλης σε υγιείς εθελοντές είχε σαν
αποτέλεσμα την κατά 32% αύξηση του εμβαδού κάτω από την καμπύλη της
συγκέντρωσης στο πλάσμα-χρόνου (AUC) και την κατά 31% παράταση του
χρόνου ημίσειας ζωής (t
1/2
) της σισαπρίδης αλλά δεν αύξησε σημαντικά τα
υψηλότερα επίπεδα της σισαπρίδης στο πλάσμα. Το ελαφρά παρατεταμένο QTc
διάστημα που παρατηρείται μετά τη χορήγηση της σισαπρίδης ως
μονοθεραπεία, δεν παρουσίασε περαιτέρω παράταση όταν η σισαπρίδη
χορηγήθηκε σε συνδυασμό με εσομεπραζόλη (βλ. επίσης παράγραφο 4.4).
Βαρφαρίνη
Σε μία κλινική μελέτη η ταυτόχρονη χορήγηση 40 mg εσομεπραζόλης σε
ασθενείς που λάμβαναν βαρφαρίνη έδειξε ότι ο χρόνος πήξης ήταν μέσα στα
αποδεκτά όρια. Εντούτοις, μετά την κυκλοφορία του προϊόντος, κατά τη
διάρκεια ταυτόχρονης χορήγησης αναφέρθηκαν μεμονωμένες περιπτώσεις
αύξησης του INR, κλινικά σημαντικές. Συνιστάται έλεγχος κατά την έναρξη
και τη διακοπή της συγχορήγησης εσομεπραζόλης κατά τη διάρκεια θεραπείας
με βαρφαρίνη ή άλλα παράγωγα κουμαρίνης.
Κλοπιδρογέλη
Αποτελέσματα κλινικών μελετών σε υγιείς χρήστες έδειξαν φαρμακοκινητική
(ΦΚ)/φαρμακοδυναμική (ΦΔ) αλληλεπίδραση μεταξύ κλοπιδογρέλης (300 mg
ως δόση εφόδου ακολουθούμενη από 75 mg ημερήσια δόση συντήρησης) και
εσομεπραζόλης (40 mg ημερήσια δόση από το στόμα), έχοντας σαν αποτέλεσμα
μείωση στο βαθμό έκθεσης στο δραστικό μεταβολίτη της κλοπιδογρέλης κατά
μέσο όρο 40% και τελικά μείωση της μέγιστης αναστολής συσσώρευσης των
αιμοπεταλίων (μέσω ADP) κατά μέσο όρο 14%.
9
Σε κλινική μελέτη με υγιή άτομα, όταν η κλοπιδρογέλη συγχορηγήθηκε με
καθορισμένες δόσεις εσομεπραζόλης 20 mg + ASA 81 mg , σε σύγκριση με
μονοθεραπεία κλοπιδρογέλης, παρατηρήθηκε μείωση στο βαθμό έκθεσης στο
δραστικό μεταβολίτη της κλοπιδρογέλης κατά 40% περίπου. Ωστόσο, τα
μέγιστα επίπεδα αναστολής συσσώρευσης των αιματοπεταλίων (μέσω ADP),
σε αυτά τα άτομα, ήταν τα ίδια στην ομάδα του κλοπιδρογέλη και στην ομάδα
κλοπιδρογέλης + συνδυασμένο προϊόν (εσομεπραζόλη+ASA).
Σε ό,τι αφορά στα μείζονα καρδιαγγειακά συμβάντα, τα δεδομένα που έχουν
αναφερθεί είναι αντιφατικά από κλινικές μελέτες και από μελέτες
παρατήρησης σχετικά με τις κλινικές επιπτώσεις αυτής της
φαρμακοκινητικής/φαρμακοδυναμικής αλληλεπίδρασης της εσομεπραζόλης.
Σαν προφύλαξη λοιπόν η συγχορήγηση της κλοπιδρογέλης πρέπει να
αποφεύγεται.
Φάρμακα τα οποία διερευνήθηκαν χωρίς κλινικά σημαντική αλληλεπίδραση
Αμοξυκιλλίνη και Κυνιδίνη
Έχει δειχθεί ότι η εσομεπραζόλη δεν έχει κλινικά σημαντική επίδραση στη
φαρμακοκινητική της αμοξυκιλλίνης ή της κινιδίνης.
Ναπροξένη και Ροφεκοξίμπη
Μελέτες που αξιολογούν τη συγχορήγηση εσομεπραζόλης με ναπροξένη ή με
ροφεκοξίμπη δεν έδειξαν κάποια κλινικά σημαντική φαρμακοκινητική
αλληλεπίδραση, κατά τη διάρκεια βραχυχρόνιων μελετών.
Επίδραση άλλων φαρμάκων στη φαρμακοκινητική της
εσομεπραζόλης
Φαρμακευτικά προϊόντα τα οποία αναστέλλουν το
CYP
2
C
19 και/ή το
CYP
3
A
4
Η εσομεπραζόλη μεταβολίζεται από το CYP2C19 και το CYP3A4. Η ταυτόχρονη
χορήγηση της εσομεπραζόλης με έναν αναστολέα του CYP3A4, την
κλαριθρομυκίνη (500 mg δύο φορές την ημέρα), είχε σαν αποτέλεσμα τον
διπλασιασμό της έκθεσης (AUC) στην εσομεπραζόλη. Η ταυτόχρονη χορήγηση
εσομεπραζόλης και ενός αναστολέα τόσο του CYP2C19 όσο και του CYP3A4,
μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τον υπερδιπλασιασμό της έκθεσης στην
εσομεπραζόλη. Η βορικοναζόλη, αναστολέας των CYP2C19 και CYP3A4 αύξησε
την AUC
τ
της ομεπραζόλης κατά 280%. Κανονικά δεν απαιτείται προσαρμογή
της δοσολογίας της εσομεπραζόλης σε καμία από αυτές τις καταστάσεις.
Ωστόσο, προσαρμογή της δοσολογίας πρέπει να εξετάζεται σε ασθενείς με
σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία και όπου ενδείκνυται μακρόχρονη θεραπεία.
Φαρμακευτικά προϊόντα τα οποία επάγουν το
CYP
2
C
19 και/ή το
CYP
3
A
4
Φάρμακα τα οποία είναι γνωστό ότι επάγουν το CYP2C19 και/ ή το CYP3A4
[όπως η ριφαμπικίνη και το βαλσαμόχορτο (St. John’s wort)], μπορεί να
οδηγήσουν σε μειωμένα επίπεδα εσομεπραζόλης στον ορό, λόγω του
αυξημένου μεταβολισμού της.
Παιδιατρικός πληθυσμός
Κλινικές μελέτες αλληλεπίδρασης έχουν πραγματοποιηθεί μόνο σε ενήλικες.
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Κύηση
10
Δεν υπάρχουν επαρκή κλινικά στοιχεία από την έκθεση στην εσομεπραζόλη
κατά τη διάρκεια της κύησης. Στοιχεία που προέκυψαν από επιδημιολογικές
μελέτες σε μεγαλύτερο αριθμό εκτεθειμένων κυήσεων, με το ρακεμικό μίγμα
ομεπραζόλης, δεν έδειξαν δυσμορφική ή εμβρυοτοξική δράση. Οι μελέτες σε
ζώα με την εσομεπραζόλη δεν έχουν δείξει άμεση ή έμμεση βλαπτική επίδραση
σε σχέση με την ανάπτυξη του εμβρύου. Μελέτες σε ζώα με το ρακεμικό μίγμα
δεν έδειξαν άμεση ή έμμεση βλαπτική επίδραση όσον αφορά την κύηση, τον
τοκετό ή την ανάπτυξη του νεογνού. Συνιστάται προσοχή όταν
συνταγογραφείται σε εγκύους γυναίκες.
Μια μέτρια ποσότητα δεδομένων από κλινικές μελέτες σε εγκύους γυναίκες
(από 300-1.000 εκβάσεις εγκυμοσύνης) δεν δείχνουν δυσπλασία ή
εμβρυϊκή/νεογνική τοξικότητα της εσομεπραζόλης.
Μελέτες σε ζώα δεν δείχνουν άμεσες ή έμμεσες επιβλαβείς επιδράσεις όσον
αφορά την τοξικότητα στην αναπαραγωγική τους ικανότητα (βλ. παράγραφο
5.3).
Θηλασμός
Δεν είναι γνωστό αν η εσομεπραζόλη απεκκρίνεται στο ανθρώπινο μητρικό
γάλα. Υπάρχουν ανεπαρκείς πληροφορίες για τις επιδράσεις της
εσομεπραζόλης στα νεογνά/βρέφη. Για το λόγο αυτό, το Esomeprazole/Mylan δεν
πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της γαλουχίας.
Γονιμότητα
Κλινικές μελέτες σε ζώα με ρακεμικό μείγμα ομεπραζόλης, με από στόματος
χορήγηση, δεν έδειξαν να επηρεάζεται η γονιμότητά τους.
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού
μηχανημάτων
Η εσομεπραζόλη έχει ελάχιστη επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και
χειρισμού μηχανημάτων. Ανεπιθύμητες ενέργειες όπως ζάλη (όχι συχνή) και
θολή όραση (σπάνια) έχουν αναφερθεί (βλ. παράγραφο 4.8). Σε περίπτωση που
συμβούν, η οδήγηση και η χρήση μηχανημάτων θα πρέπει να αποφεύγονται.
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Περίληψη χαρακτηριστικών ασφάλειας
Κεφαλαλγία, κοιλιακό άλγος, διάρροια και ναυτία είναι ανάμεσα στις πιο
συχνά αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες που έχουν καταγραφεί κατά τη
διάρκεια των κλινικών μελετών και μετά από την κυκλοφορία του προϊόντος.
Επιπλέον, το προφίλ ασφάλειας του προϊόντος είναι παρόμοιο για διάφορες
φαρμακοτεχνικές μορφές, θεραπευτικές ενδείξεις, ηλικιακές ομάδες και
πληθυσμούς ασθενών. Δεν έχει εντοπισθεί καμία δοσο-εξαρτώμενη
ανεπιθύμητη ενέργεια.
Πίνακας ανεπιθύμητων ενεργειών
Οι ακόλουθες ανεπιθύμητες ενέργειες έχουν διαπιστωθεί ή πιθανολογηθεί στο
κλινικό πρόγραμμα της εσομεπραζόλης και από την περίοδο μετά την
κυκλοφορία του φαρμάκου. Καμία απ' αυτές δεν έχει βρεθεί ότι είναι
δοσοεξαρτώμενη.
Οι ανεπιθύμητες αντιδράσεις κατατάσσονται σύμφωνα με τη συχνότητα σε:
Πολύ συχνές (1/10)
11
Συχνές (1/100 έως <1/10)
Όχι συχνές (1/1.000 έως <1/100)
Σπάνιες (1/10.000 έως <1/1.000)
Πολύ σπάνιες (<1/10.000)
Μη γνωστές (δεν μπορούν να εκτιμηθούν από τα διαθέσιμα δεδομένα)
Συχνές Όχι
συχνές
Σπάνιες Πολύ σπάνιες
Μη γνωστές
Διαταραχές
του
αιμοποιητικο
ύ και του
λεμφικού
συστήματος
, Λευκοπενία
μθρο βοπενία
Ακοκκιοκυτταρα
μ , ι ία
πανκυτταροπενί
α
Διαταραχές
του
ανοσοποιητι
κού
συστήματος
Αντιδράσεις
υπερευαισθησίας
π.χ. πυρετός,
αγγειοοίδημα και
αναφυλακτικές
αντιδράσεις/κατα
πληξία
Διαταραχές
του
μεταβολισμο
ύ και της
θρέψης
Περιφερικ
μ ό οίδη α
μΥπονατριαι ία
Υπομαγνησια
ιμία
(βλ.
παράγραφο
4.4).
Η σοβαρή
υπομαγνησιαι
μία μπορεί να
σχετίζεται με
ασβεστιαιμία
.
Η
υπομαγνησιαι
μία μπορεί
επίσης να
σχετίζεται με
υποκαλιαιμία
Ψυχιατρικές
διαταραχές
Αϋπνία Διέγερση,
σύγχυση,
κατάθλιψη
, Επιθετικότητα
ψευδαισθήσεις
Δ ιαταραχές
νευρικού
μσυστή ατος
Κεφαλαλγί
α
, Ζάλη
παραισθη
, σία
υπνηλία
Δ ιαταραχές της
γεύσης
μ Οφθαλ ικές
διαταραχές
μ Θά βος όρασης
Διαταραχές
του ωτός και
του
λαβυρίνθου
Ίλιγγος
Διαταραχές
του
αναπνευστικ
ού
συστήματος,
του θώρακα
και του
μεσοθωρακίο
υ
μΒρογχόσπασ ος
12
Διαταραχές
του
γαστρεντερικ
ού
συστήματος
Κοιλιακό
άλγος,
δυσκοιλιότ
ητα,
διάρροια,
μετεωρισμό
ς,
ναυτία/έμετ
ος,
αδενοματώ
δεις
πολύποδες
του θόλου
(καλοήθεις)
μΞηροστο ί
α
μ , Στο ατίτιδα
γαστρεντερική
καντιντίαση
Μικροσκοπικ
ή κολίτιδα
Διαταραχές
του ήπατος
και των
χοληφόρων
Αύξηση
των
ηπατικών
μενζύ ων
Ηπατίτιδα με ή
χωρίς ίκτερο
Ηπατική
ανεπάρκεια,
εγκεφαλοπάθεια
σε ασθενείς με
προϋπάρχουσα
ηπατική νόσο
Διαταραχές
του δέρματος
και του
υποδόριου
ιστού
Δ μερ ατίτιδ
, α
μ , κνησ ός
μ , εξάνθη α
κνίδωση
, Αλωπεκία
φωτοευαισθησία
μ Πολύ ορφο
μ , ερύθη α
μ σύνδρο ο Stevens-
Johnson, τοξική
μ επιδερ ική
(νεκρόλυση TEN)
Υποξύς
δερματικός
ερυθηματικός
λύκος (βλ.
παράγραφο
4.4)
Διαταραχές
του
μυοσκελετικ
ού
συστήματος
και του
συνδετικού
ιστού
Κάταγμα
ισχίου,
καρπού ή
σπονδυλικ
ής
στήλης
(βλ.
παράγραφ
ο 4.4)
Αρθραλγία,
μυαλγία
Μυϊκή αδυναμία
Διαταραχές
των νεφρών
και των
ουροφόρων
οδών
Διάμεση
νεφρίτιδα,
σε μερικούς
ασθενείς έχει
αναφερθεί
ταυτόχρονη
νεφρική
ανεπάρκεια.
Διαταραχές
του
αναπαραγωγι
κού
συστήματος
και των
μαστών
μΓυναικο αστία
Γενικές
διαταραχές
και
καταστάσεις
της οδού
χορήγησης
, Κακουχία
μ αυξη ένη
εφίδρωση
μ μ Αναφορά πιθανολογού ενων ανεπιθύ ητων ενεργειών
13
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη
χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική.
Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του
φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες του τομέα της
υγειονομικής περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες
ανεπιθύμητες ενέργειες στον μ μ , 284, Εθνικό Οργανισ ό Φαρ άκων Μεσογείων
15562 , , : + 30 Χολαργός Αθήνα Τηλ 21 32040380/337, Φαξ: + 30 21 06549585,
Ιστότοπος: http :// www . eof . gr
4.9 Υπερδοσολογία
Η μέχρι σήμερα εμπειρία από την εκούσια λήψη υπερβολικής δόσης είναι πολύ
περιορισμένη. Μετά από τη λήψη 280 mg αναφέρθησαν συμπτώματα από το
γαστρεντερικό και αδυναμία. Εφάπαξ δόση 80 mg εσομεπραζόλης δεν
προκάλεσε κανένα πρόβλημα. Δεν είναι γνωστό κάποιο ειδικό αντίδοτο. Η
εσομεπραζόλη συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τις πρωτεΐνες του πλάσματος
και γι’ αυτό δεν μπορεί να αιμοδιυλιθεί σημαντικά. Όπως σε κάθε περίπτωση
υπερδοσολογίας, η αγωγή πρέπει να είναι συμπτωματική και να
χρησιμοποιούνται γενικά υποστηρικτικά μέτρα.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές
ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Φάρμακα για διαταραχές που σχετίζονται με
το γαστρικό οξύ. Αναστολείς της Αντλίας Πρωτονίων
Κωδικός ATC: Α02Β C05
Η εσομεπραζόλη είναι το S-ισομερές της ομεπραζόλης και ελαττώνει την
έκκριση γαστρικού οξέος μέσω ενός ειδικού στοχευμένου μηχανισμού δράσης.
Είναι ένας ειδικός αναστολέας της αντλίας πρωτονίων στα τοιχωματικά
κύτταρα. To R- και το S-ισομερές της ομεπραζόλης έχουν παρόμοια
φαρμακοδυναμική δράση.
Μηχανισμός δράσης
Η εσομεπραζόλη είναι μια ασθενής βάση, που συγκεντρώνεται και
μετατρέπεται στη δραστική μορφή στο πολύ όξινο περιβάλλον των εκκριτικών
σωληναρίων του τοιχωματικού κυττάρου, όπου αναστέλλει το ένζυμο Η
+
/Κ
+
-
ΑΤΡάση, δηλ. την αντλία οξέος και αναστέλλει τόσο τη βασική, όσο και την
μετά από διέγερση έκκριση οξέος.
Φαρμακοδυναμικές επιδράσεις
Η έναρξη της δράσης εμφανίζεται μέσα σε μία ώρα μετά την από του
στόματος λήψη δόσης 20 mg και 40 mg εσομεπραζόλης. Μετά από
επαναλαμβανόμενη χορήγηση 20 mg εσομεπραζόλης μία φορά την ημέρα για
πέντε ημέρες, η μέση μέγιστη έκκριση οξέος μετά από διέγερση με
πενταγαστρίνη μειώνεται κατά 90 % όταν μετράται 6-7 ώρες μετά τη λήψη της
δόσης κατά την πέμπτη ημέρα.
Μετά από πέντε ημέρες από του στόματος χορήγηση δόσης 20 mg και 40 mg
εσομεπραζόλης σε ασθενείς με συμπτωματική γαστροοισοφαγική
παλινδρομική νόσο (ΓΟΠΝ), τιμές του ενδογαστρικού pΗ άνω του 4
διατηρήθηκαν για διάστημα 13 ωρών και 17 ωρών κατά μέσο όρο αντίστοιχα,
14
στη διάρκεια του 24ώρου. Το ποσοστό των ασθενών στους οποίους
διατηρήθηκε ενδογαστρικό pΗ > 4 για τουλάχιστον 8, 12 και 16 ώρες με 20 mg
εσομεπραζόλης ήταν 76%, 54% και 24% αντίστοιχα. Τα αντίστοιχα ποσοστά
για τα 40 mg εσομεπραζόλης ήταν 97%, 92% και 56%.
Χρησιμοποιώντας την AUC ως παράμετρο για την εκτίμηση της συγκέντρωσης
του φαρμάκου στο πλάσμα, καταδεικνύεται μία σχέση μεταξύ της αναστολής
της έκκρισης του γαστρικού οξέος και της έκθεσης στο φάρμακο.
Η επούλωση της οισοφαγίτιδας από παλινδρόμηση με 40 mg εσομεπραζόλης
επιτυγχάνεται στο 78% περίπου των ασθενών μετά από τέσσερις εβδομάδες
και στο 93% μετά από οκτώ εβδομάδες θεραπείας.
Θεραπεία μιας εβδομάδας με την εσομεπραζόλη 20 mg δύο φορές την ημέρα
και κατάλληλα αντιβιοτικά έχει σαν αποτέλεσμα την επιτυχή εκρίζωση του
Η.
pylori περίπου στο 90% των ασθενών.
Μετά από τη θεραπεία εκρίζωσης για μία εβδομάδα, δεν υπάρχει ανάγκη
επακόλουθης μονοθεραπείας με αντιεκκριτικά φάρμακα για την
αποτελεσματική επούλωση του έλκους και την εξάλειψη των συμπτωμάτων σε
ανεπίπλεκτα δωδεκαδακτυλικά έλκη χωρίς επιπλοκές.
Σε μια τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κλινική
μελέτη, ασθενείς με ενδοσκοπικά τεκμηριωμένο πεπτικό έλκος με αιμορραγία,
χαρακτηριζόμενο ως βαθμού Forrest Ia, Ib, IIa ή IIb (9%, 43%, 38% και 10%
αντίστοιχα) τυχαιοποιήθηκαν προκειμένου να λάβουν εσομεπραζόλη σε μορφή
διαλύματος προς έγχυση (n=375) ή εικονικό φάρμακο (n=389). Έπειτα από
ενδοσκοπική αιμόσταση, οι ασθενείς έλαβαν είτε 80 mg εσομεπραζόλης ως μία
ενδοφλέβια έγχυση χορηγούμενη επί 30 λεπτά ακολουθούμενη από μια συνεχή
έγχυση 8 mg ανά ώρα ή εικονικό φάρμακο επί 72 ώρες. Μετά από την αρχική
περίοδο διάρκειας 72 ωρών, όλοι οι ασθενείς έλαβαν σε ανοιχτή φάση, 40 mg
εσομεπραζόλης από του στόματος επί 27 ημέρες για την καταστολή της
έκκρισης του γαστρικού οξέος. Επανεμφάνιση της αιμορραγίας εντός 3
ημερών σημειώθηκε σε ποσοστό 5,9% στη ομάδα που έλαβε την αγωγή της
εσομεπραζόλης συγκριτικά με 10,3% στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
Τριάντα ημέρες μετά το πέρας της αγωγής, επανεμφάνιση της αιμορραγίας
στην ομάδα που είχε λάβει εσομεπραζόλη, σημειώθηκε σε ποσοστό 7,7%
έναντι 13,6% για την ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας με αντιεκκριτικά φάρμακα τα επίπεδα της
γαστρίνης στον ορό αυξάνονται ως απάντηση στη μειωμένη έκκριση
γαστρικού οξέος. Η Χρωμογρανίνη Α (CgA) επίσης αυξάνεται λόγω μείωσης
της γαστρικής οξύτητας. Τα αυξημένα επίπεδα της CgA, μπορεί να επηρεάζουν
τις διαγνωστικές εξετάσεις εντοπισμού νευροενδοκρινικών όγκων.
Διαθέσιμα δημοσιευμένα στοιχεία δείχνουν ότι η θεραπεία με αναστολείς της
αντλίας πρωτονίων θα πρέπει να διακοπεί μεταξύ 5 ημερών και 2 εβδομάδων
πριν τις μετρήσεις της CgA. Αυτό γίνεται ώστε τα επίπεδα CgA, που θα
μπορούσαν να είναι αυξημένα ψευδώς μετά από τη θεραπεία με PPI, να
επιστρέψουν στο εύρος των τιμών αναφοράς.
Αύξηση στον αριθμό των ECL-κυττάρων που πιθανά σχετίζεται με την αύξηση
των επιπέδων της γαστρίνης στον ορό έχει παρατηρηθεί και σε ενήλικες και
15
σε παιδιά, κατά τη διάρκεια μακροχρόνιας θεραπείας με εσομεπραζόλη.
Θεωρείται ότι τα ευρήματα αυτά δεν έχουν κάποια κλινική σημασία.
Κατά τη διάρκεια της μακροχρόνιας θεραπείας με αντιεκκριτικά φάρμακα έχει
αναφερθεί η εμφάνιση γαστρικών αδενικών κύστεων σε κάπως αυξημένη
συχνότητα. Οι αλλαγές αυτές είναι ένα φυσιολογικό επακόλουθο της έντονης
αναστολής της έκκρισης οξέος, είναι καλοήθεις και φαίνεται ότι είναι
αναστρέψιμες.
Η μειωμένη γαστρική οξύτητα κάθε αιτίας συμπεριλαμβανομένων των
αναστολέων της αντλίας πρωτονίων, αυξάνει το επίπεδο των γαστρικών
βακτηρίων που είναι φυσιολογικά παρόντα στο γαστρεντερικό σωλήνα. Η
αγωγή με αναστολείς της αντλίας πρωτονίων ενδέχεται να οδηγήσει σε
ελαφρά αυξημένο κίνδυνο γαστρεντερικών λοιμώξεων όπως από Salmonella και
Campylobacter
και στους νοσηλευόμενους ασθενείς πιθανότατα και από
Clostridium
difficile.
Κλινική αποτελεσματικότητα
Σε δύο μελέτες, με φάρμακο σύγκρισης τη ρανιτιδίνη, η εσομεπραζόλη έδειξε
καλύτερη δράση στην επούλωση των γαστρικών ελκών σε ασθενείς που
χρησιμοποίησαν ΜΣΑΦ, συμπεριλαμβανομένων των COX-2 εκλεκτικών ΜΣΑΦ.
Σε δύο μελέτες, σε σύγκριση με εικονικό φάρμακο, η εσομεπραζόλη έδειξε
καλύτερη δράση στην πρόληψη γαστρικών και δωδεκαδακτυλικών ελκών σε
ασθενείς που χρησιμοποίησαν ΜΣΑΦ (ασθενείς ηλικίας >60 ετών και/ή με
προϋπάρχον έλκος), συμπεριλαμβανομένων των COX-2 εκλεκτικών ΜΣΑΦ.
Παιδιατρικός πληθυσμός
Σε μελέτη με παιδιατρικούς ασθενείς με γαστροοισοφαγική παλινδρομική
νόσο (ΓΟΠΝ) (ηλικίας <1 έως 17 ετών) που λαμβάνουν μακρόχρονη θεραπεία
με PPI, 61% των παιδιών ανέπτυξαν μικρού βαθμού ECL κυτταρική
υπερπλασία, με καμία γνωστή κλινική σημασία και χωρίς ανάπτυξη
ατροφικής γαστρίτιδας ή καρκινοειδών όγκων.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση
Η εσομεπραζόλη είναι οξεο-ευαίσθητη ουσία και χορηγείται από το στόμα με
τη μορφή γαστροανθεκτικών κοκκίων. Η in
vivo
μετατροπή στο R-ισομερές
είναι αμελητέα. Η απορρόφηση της εσομεπραζόλης είναι ταχεία, με επίτευξη
μέγιστων επιπέδων στο πλάσμα εντός περίπου 1-2 ωρών από τη λήψη. Η
απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα του φαρμάκου είναι 64% μετά από εφάπαξ δόση 40
mg και αυξάνεται σε 89% μετά από επαναλαμβανόμενες χορηγήσεις μια φορά
ημερησίως. Για τα 20 mg εσομεπραζόλης οι αντίστοιχες τιμές είναι 50% και
68%.
Η λήψη της τροφής καθυστερεί και μειώνει την απορρόφηση της
εσομεπραζόλης χωρίς όμως αυτό να έχει κάποια σημαντική επίπτωση στη
δράση της εσομεπραζόλης στην ενδογαστρική οξύτητα.
Κατανομή
Ο φαινόμενος όγκος κατανομής στη σταθεροποιημένη κατάσταση σε υγιή
άτομα είναι περίπου 0,22 L/Kg βάρους σώματος. Η εσομεπραζόλη συνδέεται με
τις πρωτεΐνες του πλάσματος σε ποσοστό 97%.
16
Βιομετασχηματισμός
Η εσομεπραζόλη μεταβολίζεται εξ ολοκλήρου από το ενζυμικό σύστημα του
κυτοχρώματος Ρ450 (CYP). Ο μεταβολισμός της εσομεπραζόλης κατά το
μεγαλύτερο μέρος, εξαρτάται από το πολυμορφικό CYP2C19, που είναι
υπεύθυνο για το σχηματισμό των υδρόξυ- και απομέθυλο- μεταβολιτών της
εσομεπραζόλης. Το υπόλοιπο μέρος του μεταβολισμού εξαρτάται από μια άλλη
ειδική ισομορφή, το CYP3Α4, που είναι υπεύθυνη για το σχηματισμό της
σουλφονικής εσομεπραζόλης, κυρίου μεταβολίτη στο πλάσμα.
Αποβολή
Οι ακόλουθες παράμετροι απεικονίζουν κυρίως τη φαρμακοκινητική σε άτομα
με λειτουργικό CYP2C19 ένζυμο, δηλαδή άτομα με δυνατότητα εκτεταμένου
μεταβολισμού.
Η ολική κάθαρση πλάσματος είναι περίπου 17 L/h μετά από μία εφάπαξ δόση
και περίπου 9 L/h μετά από επαναλαμβανόμενες χορηγήσεις. Ο χρόνος
ημίσειας ζωής για την αποβολή της εσομεπραζόλης στο πλάσμα είναι περίπου
1,3 ώρες μετά από επαναλαμβανόμενες εφάπαξ ημερησίως χορηγήσεις. Η
εσομεπραζόλη απομακρύνεται εξ ολοκλήρου από το πλάσμα μεταξύ των
δόσεων χωρίς να εμφανίζεται τάση συσσώρευσης σε εφάπαξ ημερήσια
χορήγηση.
Οι κύριοι μεταβολίτες της εσομεπραζόλης δεν έχουν καμιά δράση στην
έκκριση γαστρικού οξέος. Το 80% περίπου της από του στόματος
χορηγούμενης δόσης της εσομεπραζόλης αποβάλλεται υπό τη μορφή
μεταβολιτών στα ούρα και το υπόλοιπο στα κόπρανα. Λιγότερο από 1% της
αρχικής ουσίας βρίσκεται στα ούρα.
μμ / μμΓρα ικότητα Μη Γρα ικότητα
Η φαρμακοκινητική της εσομεπραζόλης έχει μελετηθεί σε δόσεις μέχρι 40 mg
δύο φορές την ημέρα. Η περιοχή κάτω από την καμπύλη της συγκέντρωσης ως
προς τον χρόνο, στο πλάσμα, αυξάνει μετά από επαναλαμβανόμενες
χορηγήσεις εσομεπραζόλης. Αυτή η αύξηση είναι δοσο-εξαρτώμενη και έχει
σαν αποτέλεσμα μία μεγαλύτερη αύξηση της AUC αναλογικά με την δόση μετά
από επαναλαμβανόμενη χορήγηση. Αυτή η χρονο-δοσο-εξάρτηση οφείλεται στη
μείωση του μεταβολισμού πρώτης διόδου και της συστηματικής κάθαρσης που
πιθανά προκαλείται από την αναστολή του ενζύμου CYP2C19 από την
εσομεπραζόλη ή/και τον σουλφονικό μεταβολίτη της.
Ειδικές ομάδες ασθενών
Ασθενείς με μικρή δυνατότητα μεταβολισμού
Περίπου 2,9±1,5% του πληθυσμού παρουσιάζει έλλειψη λειτουργικού
CYP2C19 ενζύμου και ονομάζονται άτομα με μικρή δυνατότητα μεταβολισμού.
Στα άτομα αυτά ο μεταβολισμός της εσομεπραζόλης πιθανά καταλύεται
κυρίως από το CYP3A4. Μετά από επαναλαμβανόμενες χορηγήσεις 40 mg
εσομεπραζόλης εφάπαξ ημερησίως, το μέσο εμβαδόν της περιοχής κάτω από
την καμπύλη της συγκέντρωσης ως προς τον χρόνο, στο πλάσμα, ήταν περίπου
100% μεγαλύτερο σε άτομα με μικρή δυνατότητα μεταβολισμού από ότι σε
άτομα που έχουν λειτουργικό CYP2C19 ένζυμο (άτομα με δυνατότητα
εκτεταμένου μεταβολισμού). Η μέση τιμή των μέγιστων συγκεντρώσεων στο
πλάσμα αυξήθηκε περίπου 60%. Τα ευρήματα αυτά δεν έχουν καμιά επίπτωση
στη δοσολογία της εσομεπραζόλης.
17
Φύλο
Μετά από μία εφάπαξ δόση 40 mg εσομεπραζόλης η μέση τιμή του εμβαδού της
περιοχής κάτω από την καμπύλη της συγκέντρωσης στο πλάσμα ως προς τον
χρόνο είναι περίπου 30% μεγαλύτερη στις γυναίκες από τους άντρες. Δεν έχει
παρατηρηθεί διαφορά μεταξύ των δύο φύλων μετά από επαναλαμβανόμενες
χορηγήσεις, εφάπαξ ημερησίως. Τα ευρήματα αυτά δεν έχουν καμιά επίπτωση
στη δοσολογία της εσομεπραζόλης.
Ηπατική ανεπάρκεια
Ο μεταβολισμός της εσομεπραζόλης μπορεί να επηρεαστεί σε ασθενείς με ήπια
έως μέτρια ηπατική δυσλειτουργία. Ο ρυθμός μεταβολισμού μειώνεται σε
ασθενείς με σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία με αποτέλεσμα το διπλασιασμό
του εμβαδού της περιοχής κάτω από την καμπύλη συγκέντρωσης - χρόνου της
εσομεπραζόλης. Για τον λόγο αυτό, σε ασθενείς με σοβαρή δυσλειτουργία δεν
πρέπει να χορηγείται δόση μεγαλύτερη από 20 mg. Η εσομεπραζόλη ή οι κύριοι
μεταβολίτες της δεν παρουσιάζουν τάση συσσώρευσης όταν χορηγούνται
εφάπαξ ημερησίως.
Νεφρική ανεπάρκεια
Δεν έχουν διεξαχθεί μελέτες σε ασθενείς με μειωμένη νεφρική λειτουργία.
Καθώς οι νεφροί είναι υπεύθυνοι για την απέκκριση των μεταβολιτών της
εσομεπραζόλης αλλά όχι για την απομάκρυνση της αρχικής ουσίας, ο
μεταβολισμός της εσομεπραζόλης δεν αναμένεται να αλλάξει σε ασθενείς με
επηρεασμένη νεφρική λειτουργία.
Ηλικιωμένοι
Ο μεταβολισμός της εσομεπραζόλης δεν αλλάζει σημαντικά στους
ηλικιωμένους (71-80 ετών).
Παιδιατρικός
πληθυσμός
Έφηβοι 12-18 ετών:
Μετά από επαναλαμβανόμενη χορήγηση δόσης 20 mg και 40 mg
εσομεπραζόλης, η συνολική έκθεση (AUC) και ο χρόνος που απαιτείται για να
επιτευχθεί η μέγιστη συγκέντρωση του φαρμάκου στο πλάσμα (t
max
) σε εφήβους
ηλικίας 12-18 ετών ήταν παρόμοια με αυτά των ενηλίκων και για τις δύο
δόσεις εσομεπραζόλης.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Μη κλινικά δεδομένα έδειξαν ότι δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος κίνδυνος για
τον άνθρωπο, βάσει των συμβατικών μελετών φαρμακολογικής ασφάλειας, ως
προς την τοξικότητα επαναλαμβανόμενων δόσεων, τη γονοτοξικότητα, την
πιθανότητα καρκινογένεσης και την τοξικότητα κατά την αναπαραγωγή και
ανάπτυξη. Ανεπιθύμητες ενέργειες, οι οποίες δεν παρατηρήθηκαν στις
κλινικές μελέτες αλλά εντοπίστηκαν σε μελέτες με ζώα, κατά την έκθεσή τους
σε επίπεδα παρόμοια με τα επίπεδα έκθεσης των κλινικών μελετών και με
πιθανή συσχέτιση με το χρήστη των κλινικών μελετών, ήταν οι ακόλουθες:
Μελέτες καρκινογένεσης σε αρουραίους με το ρακεμικό μίγμα έδειξαν
υπερπλασία των γαστρικών ECL-κυττάρων και καρκινοειδή. Οι γαστρικές
αυτές δράσεις στους αρουραίους είναι αποτέλεσμα της παρατεταμένης και
έντονης υπερ-γαστριναιμίας σαν επακόλουθο της μειωμένης παραγωγής
18
γαστρικού οξέος και παρατηρούνται μετά από μακρόχρονη θεραπεία στους
αρουραίους με αναστολείς της έκκρισης γαστρικού οξέος.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος των
εκδόχων
Πυρήνας
Σφαιρίδια σακχάρων (sugar spheres) (τα οποία περιέχουν σακχαρόζη και άμυλο
αραβοσίτου)
Κροσποβιδόνη
Υδροξυπροπυλοκυτταρίνη
Υδροξείδιο του νατρίου
Προεπικάλυψη
Μαννιτόλη
Σακχαρόζη
Γαστροανθεκτική επικάλυψη
Συμπολυμερές μεθακρυλικού οξέος αιθακρυλικού εστέρα (1:1) διασποράς 30%
Κιτρικός τριαιθυλεστέρας
Γλυκερόλη μονοστεατική
Πολυσορβικό 80
Λιπαντικό
Τάλκης
Κέλυφος και σώμα καψακίου
Οξείδιο του σιδήρου, ερυθρό E172
Οξείδιο του σιδήρου, κίτρινο E172 (μόνο για την περιεκτικότητα των 40 mg)
Διοξείδιο του τιτανίου E171
Ζελατίνη
Ύδωρ κεκαθαρμένο
Λαουρυλοθειϊκό νάτριο
Μελάνη εκτύπωσης
Κόμμεα λάκκας
Προπυλενογλυκόλη
Διάλυμα αμμωνίας, πυκνό
Οξείδιο του σιδήρου μέλαν Ε172
Καλίου υδροξείδιο
6.2 Ασυμβατότητες
Δεν εφαρμόζεται.
6.3 Διάρκεια ζωής
Κυψέλες (blisters): 18 μήνες.
Φιάλες: 2 χρόνια. Χρήση εντός 3 μηνών μετά από το πρώτο άνοιγμα
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη φύλαξη του προϊόντος
19
(Κυψέλη blister): μ μ 25°C. Μη φυλάσσετε σε θερ οκρασία εγαλύτερη των Φυλάσσετε
.στην αρχική συσκευασία για να προστατεύεται από την υγρασία
:Φιάλη μ μ 25°C. Μη φυλάσσετε σε θερ οκρασία εγαλύτερη των Φυλάσσετε τη
μ μ .φιάλη ερ ητικά κλεισ ένη για να προστατεύεται από την υγρασία
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Ταινίες κυψέλης (blister strips) από OPA-A1-PVC/Al, οι οποίες περιέχουν 7, 14, 15,
28, 30, 50, 56, 60, 90, 98 & 100 καψάκια.
Φιάλη από υψηλής πυκνότητας πολυαιθυλένιο (HDPE) με λευκό αδιαφανές
πώμα από πολυπροπυλένιο (PP), η οποία περιέχει 7, 14, 28, 30, 56, 98 & 100
καψάκια.
Μπορεί να μην κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες.
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης και άλλος χειρισμός
μ μμ Κάθε προϊόν που δεν έχει χρησι οποιηθεί ή υπόλει α πρέπει να απορριφθεί
μ μ .σύ φωνα ε τις κατά τόπους ισχύουσες σχετικές διατάξεις
Χορήγηση μέσω γαστρικού σωλήνα:
1. Ανοίξτε το καψάκιο και αδειάστε τα κοκκία σε κατάλληλη
σύριγγα και γεμίστε την με περίπου 25 ml νερό και 5 ml αέρα. Σε
ορισμένους σωλήνες, για να αποφευχθεί το φράξιμο του σωλήνα από τα
κοκκία, απαιτείται η διάλυση να γίνεται σε 50 ml νερού.
2. Ανακινείστε αμέσως τη σύριγγα για την ομοιογενή διασπορά των
κοκκίων στο εναιώρημα.
3. Κρατείστε τη σύριγγα με την άκρη προς τα πάνω και βεβαιωθείτε
ότι η άκρη δεν έχει φράξει.
4. Προσαρμόστε τη σύριγγα στο σωλήνα ενώ διατηρείτε την
προηγούμενη θέση της.
1. Ανακινείστε τη σύριγγα και τοποθετείστε την με την άκρη προς τα
κάτω. Εγχύσατε αμέσως 5-10 ml μέσα στο σωλήνα. Αναποδογυρίστε τη
σύριγγα μετά την ένεση και ανακινείστε την (πρέπει να έχετε συνεχώς
το άκρο της σύριγγας προς τα πάνω για να μη φράξει).
2. Γυρίστε τη σύριγγα με την άκρη προς τα κάτω και αμέσως εγχύσατε
άλλα 5-10 ml μέσα στο σωλήνα. Επαναλάβετε τη διαδικασία αυτή μέχρι
να αδειάσει η σύριγγα.
3. Γεμίστε τη σύριγγα με 25 ml νερό και 5 ml αέρα και επαναλάβετε τη
διαδικασία από το βήμα 5 αν απαιτείται για να καθαρίσετε τα
υπολείμματα που έμειναν στη σύριγγα. Σε ορισμένους σωλήνες
χρειάζονται 50 ml νερό.
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Κάτοχος Άδειας Κυκλοφορίας:
Mylan S.A.S., 117 allee des parcs, 69 800 Saint Priest, Γαλλία
Τοπικός Αντιπρόσωπος για την Ελλάδα:
Generics Pharma Hellas ΕΠΕ, Αγίου Δημητρίου 63, Άλιμος 17456 Ελλάδα, Τηλ: 210-99
36 410
20
8. ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Esomeprazole/Mylan 20 mg: 41739 / 15 / 30-05-2016
Esomeprazole/Mylan 40 mg: 41737 / 15 / 30-05 -2016
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ/ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ
Ημερομηνία πρώτης έγκρισης: 13-07-2011
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
21
