με διαβήτη τύπου 2.
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων σε υπέρβαρους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία
με υδροχλωρική μετφορμίνη ύστερα από αποτυχία με δίαιτα μόνο, έχει δείξει:
- σημαντική μείωση του απόλυτου κινδύνου οποιασδήποτε επιπλοκής που έχει
σχέση με το διαβήτη στην ομάδα που έλαβε υδροχλωρική μετφορμίνη (29,8
συμβάντα / 1000 ανθρωποέτη) έναντι δίαιτας μόνο (43,3 συμβάντα / 1000
ανθρωποέτη), p=0,0023, και έναντι της ομάδας συνδυασμένης
σουλφονυλουρίας και της ομάδας μονοθεραπείας με ινσουλίνη (40,1 συμβάντα /
1000 ανθρωποέτη), p=0,0034.
- σημαντική μείωση του απόλυτου κινδύνου θνησιμότητας που έχει σχέση με το
διαβήτη: υδροχλωρική μετφορμίνη 7,5 συμβάντα / 1000 ανθρωποέτη, δίαιτα
μόνο 12,7 συμβάντα / 1000 ανθρωποέτη, p=0,017
- σημαντική μείωση του απόλυτου κινδύνου συνολικής θνησιμότητας:
υδροχλωρική μετφορμίνη 13,5 συμβάντα / 1000 ανθρωποέτη έναντι δίαιτας
μόνο 20,6 συμβάντα / 1000 ανθρωποέτη (p=0,011) και έναντι των ομάδων
συνδυασμένης σουλφονυλουρίας και μονοθεραπείας με ινσουλίνη 18,9
συμβάντα / 1000 ανθρωποέτη (p=0,021)
- σημαντική μείωση του απόλυτου κινδύνου εμφράγματος του μυοκαρδίου:
υδροχλωρική μετφορμίνη 11 συμβάντα / 1000 ανθρωποέτη, δίαιτα μόνο 18
συμβάντα / 1000 ανθρωποέτη (p=0,01)
Όταν η υδροχλωρική μετφορμίνη χρησιμοποιείται ως θεραπεία δεύτερης
γραμμής σε συνδυασμό με μία σουλφονυλουρία, δεν έχει δειχθεί όφελος
σχετικά με το κλινικό αποτέλεσμα.
Στο διαβήτη τύπου 1, ο συνδυασμός υδροχλωρικής μετφορμίνης και ινσουλίνης
έχει χρησιμοποιηθεί σε επιλεγμένους ασθενείς, αλλά το κλινικό όφελος αυτού
του συνδυασμού δεν έχει επίσημα τεκμηριωθεί.
Παιδιατρικός πληθυσμός
Ελεγχόμενες κλινικές μελέτες σε περιορισμένο πληθυσμό παιδιών ηλικίας 10-
16 ετών που λάμβαναν θεραπεία για 1 χρόνο έδειξαν παρόμοια απόκριση στη
γλυκαιμική ρύθμιση με αυτή που έχει παρατηρηθεί σε ενήλικες.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση:
Ύστερα από του στόματος χορήγηση ενός δισκίου υδροχλωρικής μετφορμίνης, η
μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα (Cmax) επιτυγχάνεται σε περίπου 2,5 ώρες
(tmax). Η απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα ενός δισκίου υδροχλωρικής μετφορμίνης
περιεκτικότητας 500 mg ή 850 mg είναι περίπου 50-60% σε υγιή άτομα. Ύστερα
από χορήγηση δόσης από το στόμα, το μη απορροφημένο κλάσμα που ανακτάται
στα κόπρανα είναι 20-30%.
Ύστερα από χορήγηση δόσης από το στόμα, η απορρόφηση της υδροχλωρικής
μετφορμίνης φθάνει σε κορεσμό και είναι ατελής. Θεωρείται ότι η
φαρμακοκινητική της απορρόφησης της υδροχλωρικής μετφορμίνης είναι μη
γραμμική.
Στις συνιστώμενες δόσεις υδροχλωρικής μετφορμίνης και στα συνιστώμενα
δοσολογικά σχήματα, οι συγκεντρώσεις σταθεροποιημένης κατάστασης στο
πλάσμα επιτυγχάνονται εντός 24 έως 48 ωρών και γενικά είναι μικρότερες από
1μg/ml. Σε ελεγχόμενες κλινικές μελέτες, τα μέγιστα επίπεδα υδροχλωρικής
μετφορμίνης στο πλάσμα (C
max
) δεν υπερέβησαν τα 5 μg/ml, ακόμα και σε
μέγιστες δόσεις.