SPC :
FLUOROURACIL/ANABIOSIS INJ.SOL 50MG/ML BTx1 VIALx100ML
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
Fluorouracil Anabiosis 50 mg/ml διάλυμα για ένεση ή έγχυση
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
1 ml διαλύματος περιέχει 50 mg φθοριοουρακίλης (ως άλας νατρίου που
σχηματίζεται in situ).
Κάθε φιαλίδιο των 100 ml περιέχει 5 g φθοριοουρακίλης.
Έκδοχα με γνωστή δράση:
8,25 mg/ml (0,360mmol/ml) νατρίου
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Διάλυμα για ένεση ή έγχυση
Διαυγές, άχρωμο διάλυμα στην περιοχή pH από 8,6 έως 9,4.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Το Fluorouracil Anabiosis ενδείκνυται στη θεραπεία των ακόλουθων κακοηθειών και
για την ρύθμιση των νόσων:
- στη θεραπεία του μεταστατικού καρκίνου του παχέος εντέρου και του
ορθού,
- ως επικουρική θεραπεία για τον καρκίνο του παχέος εντέρου και του
ορθού,
- στη θεραπεία του προχωρημένου καρκίνου του στομάχου,
- στη θεραπεία του προχωρημένου καρκίνου του παγκρέατος,
- στη θεραπεία του προχωρημένου καρκίνου του οισοφάγου,
- στη θεραπεία του προχωρημένου ή μεταστατικού καρκίνου του μαστού,
- ως επικουρική θεραπεία σε ασθενείς με εγχειρήσιμο πρωτοπαθή διηθητικό
καρκίνο του μαστού,
- στη θεραπεία μη εγχειρήσιμου τοπικά προχωρημένου καρκινώματος εκ
πλακωδών κυττάρων της κεφαλής και του τραχήλου σε ασθενείς που δεν
έχουν λάβει προηγούμενη θεραπεία,
- στη θεραπεία τοπικά υποτροπιάζοντος ή μεταστατικού καρκινώματος εκ
πλακωδών κυττάρων της κεφαλής και του τραχήλου.
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Δοσολογία
Καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού:
Η φθοριοουρακίλη χρησιμοποιείται στη θεραπεία των καρκίνων του παχέος
εντέρου και του ορθού σε διάφορα θεραπευτικά σχήματα. Η φθοριοουρακίλη
χρησιμοποιείται κατά προτίμηση μαζί με φυλλινικό οξύ. Συχνά
χρησιμοποιούμενα θεραπευτικά σχήματα επίσης συνδυάζουν τη φθοριοουρακίλη
και το φυλλινικό οξύ με άλλους χημειοθεραπευτικούς παράγοντες όπως
ιρινοτεκάνη (FOLFIRI και FLIRI), οξαλιπλατίνη (FOLFOX) ή συνδυασμό
ιρινοτεκάνης και οξαλιπλατίνης (FOLFIRINOX).
Το συνήθως χρησιμοποιούμενο δοσολογικό εύρος για τη φθοριοουρακίλη
κυμαίνεται από 200 – 600 mg/m
2
επιφάνειας σώματος. Η δόση κυμαίνεται
επίσης ανάλογα με τη χορήγηση ως ενδοφλέβια δόση εφόδου ή ως συνεχής
ενδοφλέβια έγχυση.
Τα δοσολογικά προγράμματα κυμαίνονται επίσης ανάλογα με το
χημειοθεραπευτικό σχήμα, και η δόση φθοριοουρακίλης μπορεί να
επαναλαμβάνεται κάθε εβδομάδα, δύο φορές το μήνα ή κάθε μήνα.
Ο αριθμός κύκλων κυμαίνεται ανάλογα με τα χρησιμοποιούμενα θεραπευτικά
σχήματα και επίσης εξαρτάται από την κλινική απόφαση με βάση την επιτυχία
και την ανεκτικότητα της θεραπείας.
Καρκίνος του μαστού:
Η φθοριοουρακίλη χρησιμοποιείται συχνά σε σχήματα χημειοθεραπείας σε
συνδυασμό με κυκλοφωσφαμίδη και μεθοτρεξάτη CMF), ή επιρουβικίνη,
κυκλοφωσφαμίδη (FEC) ή μεθοτρεξάτη και λευκοβορίνη (MFL). Το σύνηθες
δοσολογικό εύρος είναι 500 – 600 mg/m
2
επιφάνειας σώματος ως ενδοφλέβια
δόση εφόδου και επαναλαμβάνεται κάθε 3- 4 εβδομάδες, όπως είναι
απαραίτητο. Σε επικουρική θεραπεία πρωτοπαθούς διηθητικού καρκίνου του
μαστού, η θεραπεία συνεχίζεται συνήθως για 6 κύκλους.
Καρκίνος του στομάχου και καρκίνος γαστροοισοφαγικής συμβολής:
Τρεχόντως συνιστάται περιεγχειρητική χημειοθεραπεία με σχήμα ECF
(επιρουβικίνης, σισπλατίνης, φθοριοουρακίλης). Η συνιστώμενη δόση
φθοριοουρακίλης είναι 200 mg/m
2
επιφάνειας σώματος ανά ημέρα, χορηγούμενη
ως συνεχής ενδοφλέβια έγχυση για 3 εβδομάδες. Συνιστώνται 6 κύκλοι, αλλά
αυτό εξαρτάται από την επιτυχία της θεραπείας και την ανεκτικότητα του
ασθενή στο φαρμακευτικό προϊόν.
Καρκίνος του οισοφάγου:
Η φθοριοουρακίλη χρησιμοποιείται συνήθως σε συνδυασμό με σισπλατίνη, ή
σισπλατίνη και επιρουβικίνη, ή επιρουβικίνη και οξαλιπλατίνη. Η δόση
κυμαίνεται μεταξύ 200 -1000 mg/m
2
επιφάνειας σώματος ανά ημέρα ως
συνεχής ενδοφλέβια έγχυση για διάστημα μερικών ημερών και
επαναλαμβάνεται κυκλικά ανάλογα με το σχήμα που ακολουθείται.
Για καρκίνους που αφορούν το κατώτερο μέρος του οισοφάγου, συνιστάται
συνήθως περιεγχειρητική χημειοθεραπεία με σχήμα ECF (επιρουβικίνης,
σισπλατίνης, φθοριοουρακίλης). Η συνιστώμενη δόση φθοριοουρακίλης είναι
200 mg/m
2
επιφάνειας σώματος ανά ημέρα, χορηγούμενη ως συνεχής
ενδοφλέβια έγχυση για 3 εβδομάδες και επαναλαμβάνεται κυκλικά.
Αναφορικά με τη χορήγηση φθοριοουρακίλης/σισπλατίνης σε συνδυασμό με
ακτινοθεραπεία, ανατρέξτε στη βιβλιογραφία.
Καρκίνος του παγκρέατος:
Η φθοριοουρακίλη χρησιμοποιείται κατά προτίμηση μαζί με φυλλινικό οξύ ή
γεμσιταβίνη. Η δόση κυμαίνεται μεταξύ 200 – 500 mg/m
2
επιφάνειας σώματος
ανά ημέρα ως ενδοφλέβια ένεση εφόδου ή ενδοφλέβια έγχυση, ανάλογα με το
ακολουθούμενο σχήμα, και επαναλαμβάνεται κυκλικά.
Καρκίνος της κεφαλής και του τραχήλου:
Η φθοριοουρακίλη χρησιμοποιείται κατά προτίμηση μαζί με σισπλατίνη ή
καρβοπλατίνη. Η δόση κυμαίνεται μεταξύ 600 – 1200 mg/m
2
επιφάνειας
σώματος ανά ημέρα ως συνεχής ενδοφλέβια έγχυση για διάστημα μερικών
ημερών και επαναλαμβάνεται κυκλικά ανάλογα με το σχήμα που ακολουθείται.
Τρόπος χορήγησης
Η φθοριοουρακίλη θα πρέπει να χορηγείται μόνο υπό την επίβλεψη ειδικευμένου
γιατρού, με εκτενή εμπειρία στη θεραπεία με κυτταροτοξικά.
Οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά και συχνά κατά τη
διάρκεια της θεραπείας. Πριν από κάθε θεραπεία, πρέπει να λαμβάνονται
προσεκτικά υπόψη οι κίνδυνοι και τα οφέλη για κάθε ασθενή.
Η φθοριοουρακίλη μπορεί να χορηγηθεί μέσω ενδοφλέβιας ένεσης ως δόση
εφόδου, έγχυση ή συνεχής έγχυση για έως και μερικές ημέρες.
«Αυτές είναι γενικές συμβουλές. Ανατρέξτε σε τοπική ή διεθνή κατευθυντήρια
οδηγία για μια πιο ενημερωμένη σύσταση.»
Ενδοφλέβια χορήγηση:
Η δόση φθοριοουρακίλης και το θεραπευτικό πρόγραμμα εξαρτώνται από το
επιλεγμένο θεραπευτικό σχήμα, την ένδειξη, τη γενική κατάσταση και την
προηγούμενη θεραπεία του ασθενούς. Τα θεραπευτικά σχήματα ποικίλλουν όσον
αφορά το συνδυασμό της φθοριοουρακίλης με άλλους κυτταροτοξικούς
παράγοντες ή τη δόση του συγχορηγούμενου φυλλινικού οξέος.
Ο αριθμός κύκλων που χρησιμοποιούνται θα πρέπει να αποφασιστεί από τον
θεράποντα κλινικό γιατρό σε συνάρτηση με τα τοπικά θεραπευτικά πρωτόκολλα
και τις κατευθυντήριες οδηγίες, λαμβάνοντας υπόψη την επιτυχία της
θεραπείας και την ανεκτικότητα σε κάθε ασθενή.
Η αρχική θεραπεία θα πρέπει να χορηγείται σε νοσοκομείο.
Ελάττωση της δόσης συνιστάται σε ασθενείς με οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:
1. Καχεξία
2. Μείζων χειρουργική επέμβαση εντός των προηγούμενων 30 ημερών
3. Μειωμένη μυελική λειτουργία
4. Διαταραγμένη ηπατική ή νεφρική λειτουργία
Οι ενήλικες και οι ηλικιωμένοι ασθενείς που λαμβάνουν φθοριοουρακίλη πρέπει
πριν από κάθε δόση να παρακολουθούνται για αιματολογική (αριθμοί
αιμοπεταλίων, λευκών αιμοσφαιρίων και κοκκιοκυττάρων), γαστρεντερική
(στοματίτιδα, διάρροια, αιμορραγία από τη γαστρεντερική οδό) και νευρολογική
τοξικότητα, και, εάν χρειάζεται, η δόση φθοριοουρακίλης μπορεί είτε να
μειώνεται είτε να παραλείπεται.
Η αναγκαιότητα προσαρμογής της δοσολογίας ή διακοπής του φαρμακευτικού
προϊόντος εξαρτάται από την εμφάνιση ανεπιθύμητων ενεργειών.
Αιματολογικές τοξικότητες, όπως μειωμένος αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων
(≤ 3.500/mm
3
) ή/και αιμοπεταλίων (≤ 100.000/mm
3
), μπορεί να απαιτούν
διακοπή της θεραπείας. Η συνέχιση της θεραπείας πρέπει να αποφασιστεί από
τον θεράποντα ιατρό, σε συνάρτηση με το κλινικό σενάριο.
Αναφορικά με τη χορήγηση φθοριοουρακίλης/σισπλατίνης ή καρβοπλατίνης σε
συνδυασμό με ακτινοθεραπεία, ανατρέξτε στη βιβλιογραφία.
Ειδικοί πληθυσμοί
Νεφρική ή ηπατική δυσλειτουργία
Συνιστάται προσοχή και ενδεχομένως να απαιτείται ελάττωση της δόσης σε
ασθενείς με νεφρική ή ηπατική δυσλειτουργία.
Παιδιατρικός πληθυσμός
Η φθοριοουρακίλη δεν ενδείκνυται για χρήση σε παιδιά, λόγω της μη-επάρκειας
διαθέσιμων δεδομένων σχετικά με την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα.
Ηλικιωμένοι
Δεν απαιτείται προσαρμογή της δοσολογίας.
4.3 Αντενδείξεις
Υπερευαισθησία στη φθοριοουρακίλη ή σε κάποιο από τα έκδοχα που
αναφέρονται στην παράγραφο 6.1.
Η φθοριοουρακίλη αντενδείκνυται στα ακόλουθα:
Σοβαρές λοιμώξεις (π.χ. έρπης ζωστήρας, ανεμοβλογιά)
Σοβαρά καταβεβλημένοι ασθενείς
Καταστολή του μυελού των οστών μετά από ακτινοθεραπεία ή θεραπεία
με άλλους αντινεοπλασματικούς παράγοντες.
Διαχείριση μη-κακοήθους νόσου
Σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία
Έγκυες ή θηλάζουσες γυναίκες
Η 5-φθοριοουρακίλη (5-FU) δεν πρέπει να χορηγείται:
σε συνδυασμό με βριβουδίνη, σοριβουδίνη και ανάλογα. Η βριβουδίνη,
σοριβουδίνη και τα ανάλογά τους είναι ισχυροί αναστολείς του ενζύμου
αφυδρογονάση της διυδροπυριμιδίνης (DPD) που μεταβολίζει την 5-FU
(βλ. παραγράφους 4.4 και 4.5).
σε ασθενείς ομοζυγωτικούς ως προς την αφυδρογονάση της
διυδροπυριμιδίνης (DPD).
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Συνιστάται η φθοριοουρακίλη να χορηγείται μόνο από ή υπό την αυστηρή
επίβλεψη ειδικευμένου ιατρού με εμπειρία στη χρήση ισχυρών αντιμεταβολιτών
που διαθέτει την υποδομή για τακτική παρακολούθηση των κλινικών,
βιοχημικών και αιματολογικών δράσεων κατά τη χορήγηση και μετά από αυτήν.
Όλοι οι ασθενείς θα πρέπει να εισάγονται στο νοσοκομείο για την αρχική
θεραπεία.
Η επαρκής θεραπεία με φθοριοουρακίλη συνήθως ακολουθείται από λευκοπενία.
Ο ελάχιστος αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων (WBC) παρατηρείται συνήθως
μεταξύ της 7
ης
και της 14
ης
ημέρας του πρώτου κύκλου, αλλά περιστασιακά
καθυστερεί μέχρι και 20 ημέρες. Ο αριθμός συνήθως επιστρέφει στο
φυσιολογικό μέχρι την 30
η
ημέρα. Συνιστάται καθημερινή παρακολούθηση του
αριθμού αιμοπεταλίων και του WBC, και η θεραπεία θα πρέπει να διακοπεί, εάν
ο αριθμός των αιμοπεταλίων μειωθεί κάτω των 100.000 ανά mm
3
ή ο WBC
μειωθεί κάτω των 3.500 ανά mm
3
. Εάν ο ολικός αριθμός είναι μικρότερος από
2.000 ανά mm
3
και ειδικά εάν υφίσταται κοκκιοκυτταροπενία, συνιστάται ο
ασθενής να τεθεί σε προστατευτική απομόνωση στο νοσοκομείο και να
λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα, προκειμένου να αποφευχθεί συστηματική
μόλυνση.
Η θεραπεία θα πρέπει επίσης να διακοπεί με το πρώτο σημείο στοματικής
εξέλκωσης ή εάν υπάρχει ένδειξη ανεπιθύμητων ενεργειών του γαστρεντερικού,
όπως στοματίτιδα, διάρροια, αιμορραγία από τη γαστρεντερική οδό ή
αιμορραγία σε οποιαδήποτε θέση. Το κλάσμα της τοξικής προς την
αποτελεσματική δόση είναι μικρό και είναι απίθανο να υπάρξει θεραπευτική
απόκριση χωρίς κάποιο βαθμό τοξικότητας. Θα πρέπει, συνεπώς, να δίνεται
προσοχή στην επιλογή των ασθενών και στην προσαρμογή της δόσης. Σε
περίπτωση σοβαρής τοξικότητας, η θεραπεία θα πρέπει να διακόπτεται.
Η φθοριοουρακίλη θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με
μειωμένη νεφρική ή ηπατική λειτουργία ή ίκτερο. Μεμονωμένες περιπτώσεις
στηθάγχης, ανωμαλιών του ΗΚΓ και, σπάνια, εμφράγματος του μυοκαρδίου
έχουν αναφερθεί μετά από χορήγηση φθοριοουρακίλης. Θα πρέπει, συνεπώς, να
δίνεται προσοχή σε περίπτωση θεραπείας ασθενών που αντιμετωπίζουν
θωρακικό άλγος κατά τη διάρκεια της θεραπείας ή ασθενών με ιστορικό
καρδιακής νόσου.
Η αφυδρογονάση της διυδροπυριμιδίνης (DPD) διαδραματίζει σημαντικό ρόλο
στον μεταβολισμό της φθοριοουρακίλης. Υπάρχουν αναφορές αυξημένης
τοξικότητας της φθοριοουρακίλης σε ασθενείς με μειωμένη
δραστηριότητα/ανεπάρκεια DPD. Εάν εφαρμόζεται, ενδείκνυται ο
προσδιορισμός της ενζυμικής δραστηριότητας της DPD πριν τη θεραπεία με 5-
φθοριοπυριμιδίνες.
Τα νουκλεοσιδικά ανάλογα, π.χ. βριβουδίνη και σοριβουδίνη, τα οποία
επηρεάζουν τη δραστηριότητα της DPD, ενδέχεται να προκαλέσουν αυξημένες
συγκεντρώσεις στο πλάσμα και αυξημένη τοξικότητα των φθοριοπυριμιδινών
(βλ. παράγραφο 4.5). Κατά συνέπεια, θα πρέπει να τηρείται διάστημα
τουλάχιστον 4 εβδομάδων μεταξύ της χορήγησης φθοριοουρακίλης και
βριβουδίνης, σοριβουδίνης ή αναλόγων τους. Σε περίπτωση κατά λάθος
χορήγησης νουκλεοσιδικών αναλόγων σε ασθενείς που λαμβάνουν
φθοριοουρακίλη, θα πρέπει να λαμβάνονται αποτελεσματικά μέτρα για τη
μείωση της τοξικότητας της φθοριοουρακίλης. Συνιστάται άμεση εισαγωγή σε
νοσοκομείο. Πρέπει να λαμβάνονται όλα τα μέτρα για την αποτροπή
συστηματικών λοιμώξεων και αφυδάτωσης.
Εμβολιασμός με εμβόλιο ζώντος μικροοργανισμού θα πρέπει να αποφεύγεται σε
ασθενείς που λαμβάνουν 5-φθοριοουρακίλη, λόγω της πιθανότητας σοβαρών ή
θανατηφόρων λοιμώξεων. Η επαφή με άτομα που έχουν πρόσφατα εμβολιαστεί
κατά του ιού της πολυομυελίτιδας θα πρέπει να αποφεύγεται.
Η παρατεταμένη έκθεση στο ηλιακό φως δεν συνιστάται, λόγω του κινδύνου
φωτοευαισθησίας.
Χρησιμοποιήστε με προσοχή σε ασθενείς που έχουν λάβει υψηλή δόση
ακτινοβολίας στην περιοχή της πυέλου.
Συνδυασμός φθοριοουρακίλης και φυλλινικού οξέος
Τα τοξικολογικά χαρακτηριστικά της φθοριοουρακίλης ενδέχεται να
ενισχυθούν ή να μεταβληθούν από το φυλλινικό οξύ. Οι πιο συχνές εκδηλώσεις
είναι λευκοπενία, βλεννογονίτιδα, στοματίτιδα ή/και διάρροια, που ενδέχεται
να είναι δοσοπεριοριστικές. Όταν η φθοριοουρακίλη και το φυλλινικό οξύ
χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό, η δοσολογία της φθοριοουρακίλης πρέπει να
μειώνεται περισσότερο σε περιπτώσεις τοξικότητας από όταν η φθοριοουρακίλη
χρησιμοποιείται μόνη. Οι τοξικότητες που παρατηρούνται σε ασθενείς που
λαμβάνουν το συνδυασμό είναι ποιοτικά παρόμοιες με αυτές που
παρατηρούνται σε ασθενείς που λαμβάνουν φθοριοουρακίλη μόνη.
Οι τοξικότητες του γαστρεντερικού παρατηρούνται πιο συχνά και ενδέχεται να
είναι περισσότερο σοβαρές ή ακόμα και απειλητικές για τη ζωή (ιδιαίτερα η
στοματίτιδα και η διάρροια). Σε σοβαρές περιπτώσεις, η φθοριοουρακίλη και το
φυλλινικό οξύ πρέπει να διακοπούν, και να εκκινηθεί υποστηρικτική
ενδοφλέβια θεραπεία. Στους ασθενείς θα πρέπει να δίνονται οδηγίες να
συμβουλεύονται τον θεράποντα ιατρό τους, εάν εμφανιστεί στοματίτιδα (ήπια
έως μέτρια έλκη) ή/και διάρροια (υδαρή κόπρανα ή κενώσεις) δύο φορές την
ημέρα.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στη θεραπεία ηλικιωμένων ή
καταβεβλημένων ασθενών, καθώς οι ασθενείς αυτοί ενδέχεται να διατρέχουν
αυξημένο κίνδυνο σοβαρής τοξικότητας.
Οι γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία και οι άνδρες πρέπει να χρησιμοποιούν
μια αποτελεσματική μέθοδο αντισύλληψης κατά τη διάρκεια και μέχρι και
6 μήνες μετά την αγωγή.
Οι ασθενείς που λαμβάνουν φαινυτοΐνη ταυτόχρονα με φθοριοουρακίλη θα
πρέπει να υποβάλλονται σε τακτικό έλεγχο, λόγω της πιθανότητας αυξημένων
επιπέδων φαινυτοΐνης στο πλάσμα.
Το Fluorouracil Anabiosis περιέχει περισσότερο από 7,78 mmol (178,2 mg)
νατρίου ανά μέγιστη ημερήσια δόση. Αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη από
ασθενείς που βρίσκονται σε δίαιτα ελεγχόμενης περιεκτικότητας νατρίου.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες
μορφές αλληλεπίδρασης
Έχει αναφερθεί για διάφορους παράγοντες ότι διαμορφώνουν βιοχημικά την
αποτελεσματικότητα κατά των όγκων ή την τοξικότητα της φθοριοουρακίλης.
Τα συχνά χρησιμοποιούμενα φάρμακα περιλαμβάνουν τη μεθοτρεξάτη, τη
μετρονιδαζόλη, τη λευκοβορίνη, την ιντερφερόνη άλφα και την αλλοπουρινόλη.
Τόσο η αποτελεσματικότητα όσο και η τοξικότητα της φθοριοουρακίλης
ενδέχεται να αυξηθούν, όταν η φθοριοουρακίλη χρησιμοποιείται σε συνδυασμό
με φυλλινικό οξύ. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες ενδέχεται να είναι πιο έντονες και
ενδέχεται να παρουσιαστεί σοβαρή διάρροια. Απειλητικές για τη ζωή διάρροιες
έχουν παρατηρηθεί εάν 600 mg/m² φθοριοουρακίλης (ως ενδοφλέβια δόση
εφόδου μία φορά την εβδομάδα) χορηγούνται μαζί με φυλλινικό οξύ.
Σε συνδυασμό με άλλες μυελοκατασταλτικές ουσίες, είναι απαραίτητη η
προσαρμογή της δόσης. Σε περίπτωση ταυτόχρονης ή προηγούμενης
ακτινοθεραπείας ενδέχεται να χρειαστεί μείωση της δόσης. Η καρδιοτοξικότητα
των ανθρακυκλινών ενδέχεται να αυξηθεί.
Η φθοριοουρακίλη θα πρέπει να αποφεύγεται σε συνδυασμό με κλοζαπίνη, λόγω
του αυξημένου κινδύνου ακοκκιοκυτταραιμίας.
Έχει αναφερθεί αυξημένη συχνότητα εμφάνισης εγκεφαλικού εμφράκτου σε
ασθενείς με στοματοφαρυγγικό καρκίνο που λάμβαναν θεραπεία με
φθοριοουρακίλη και σισπλατίνη.
Σε λίγους ασθενείς σταθεροποιημένους σε θεραπεία με βαρφαρίνη έχουν
αναφερθεί σημαντικές αυξήσεις του χρόνου προθρομβίνης και του INR μετά την
εκκίνηση σχημάτων φθοριοουρακίλης.
Το ένζυμο αφυδρογονάση της διυδροπυριμιδίνης (DPD) παίζει σημαντικό ρόλο
στον μεταβολισμό της φθοριοουρακίλης. Τα νουκλεοσιδικά ανάλογα, π.χ. η
βριβουδίνη και η σοριβουδίνη, ενδέχεται να επάγουν αύξηση στις
συγκεντρώσεις της 5-FU ή άλλων φθοριοπυριμιδινών στο πλάσμα,
συνοδευόμενη από τοξικολογικές αντιδράσεις. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να
τηρείται χρονικό διάστημα τουλάχιστον 4 εβδομάδων μεταξύ της χορήγησης
φθοριοουρακίλης και βριβουδίνης, σοριβουδίνης ή αναλόγων τους.
Εάν εφαρμόζεται, ενδείκνυται ο προσδιορισμός της ενζυμικής δραστηριότητας
της DPD πριν τη θεραπεία με 5-φθοριοπυριμιδίνες.
Η σιμετιδίνη, η μετρονιδαζόλη και η ιντερφερόνη ενδέχεται να αυξήσουν τα
επίπεδα φθοριοουρακίλης στο πλάσμα, αυξάνοντας κατά συνέπεια την
τοξικότητα της φθοριοουρακίλης.
Σε ασθενείς που λαμβάνουν ταυτόχρονα φαινυτοΐνη και 5-φθοριοουρακίλη, έχει
αναφερθεί αύξηση της συγκέντρωσης της φαινυτοΐνης στο πλάσμα, η οποία
προκάλεσε συμπτώματα τοξικότητας από τη φαινυτοΐνη.
Η φθοριοουρακίλη ενισχύει τη δράση άλλων κυτταροστατικών φαρμάκων και
της ακτινοθεραπείας (βλ. παράγραφο 4.2.).
Σε ασθενείς που λάμβαναν κυκλοφωσφαμίδη, μεθοτρεξάτη και φθοριοουρακίλη,
η προσθήκη θειαζιδικών διουρητικών είχε ως αποτέλεσμα μια εντονότερη
μείωση του αριθμού κοκκιοκυττάρων σε σύγκριση με ασθενείς που δεν
λάμβαναν θειαζίδες.
Σε ασθενείς που λάμβαναν φθοριοουρακίλη σε συνδυασμό με λεβαμιζόλη, έχει
παρατηρηθεί συχνά ηπατοτοξικότητα (αύξηση των αλκαλικών φωσφατασών,
των τρανσαμινασών ή της χολερυθρίνης).
Σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού, έχει αναφερθεί ότι η θεραπεία συνδυασμού
με κυκλοφωσφαμίδη, μεθοτρεξάτη, φθοριοουρακίλη και ταμοξιφαίνη αυξάνει
τον κίνδυνο θρομβοεμβολικών συμβαμάτων.
Σοβαρή, δυνητικά απειλητική για τη ζωή βλεννογονίτιδα ενδέχεται να
παρουσιαστεί μετά από συγχορήγηση βινορελβίνης και
φθοριοουρακίλης/φυλλινικού οξέος.
Ο εμβολιασμός με εμβόλια ζώντων μικροοργανισμών θα πρέπει να αποφεύγεται
σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς.
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Η φθοριοουρακίλη αντενδείκνυται αυστηρά σε έγκυες ή θηλάζουσες γυναίκες.
Κύηση:
Δεν υπάρχουν επαρκείς και καλά ελεγχόμενες μελέτες σε εγκύους. Ωστόσο,
έχουν αναφερθεί εμβρυϊκές ανωμαλίες και αποβολές.
Οι γυναίκες που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία πρέπει να
συμβουλεύονται να αποφεύγουν να μείνουν έγκυες και να χρησιμοποιούν μια
αποτελεσματική μέθοδο αντισύλληψης κατά τη διάρκεια και έως και 6 μήνες
μετά την αγωγή με φθοριοουρακίλη (βλ. παράγραφο 4.4). Εάν το φάρμακο
χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή εάν η ασθενής μείνει
έγκυος ενώ λαμβάνει το φάρμακο, η ασθενής θα πρέπει να ενημερώνεται
πλήρως σχετικά με τον δυνητικό κίνδυνο για το έμβρυο και συνιστάται
γενετική συμβουλευτική.
Γονιμότητα:
Οι άνδρες που λαμβάνουν θεραπεία με φθοριοουρακίλη συμβουλεύονται να μην
τεκνοποιήσουν κατά τη διάρκεια και έως και 6 μήνες μετά τη διακοπή της
θεραπείας (βλ. παράγραφο 4.4). Πρέπει να αναζητείται συμβουλή σχετικά με τη
διατήρηση σπέρματος πριν από τη θεραπεία, λόγω της πιθανότητας μη-
αναστρέψιμης στειρότητας εξαιτίας της θεραπείας με φθοριοουρακίλη.
Γαλουχία:
Καθώς δεν είναι γνωστό εάν η φθοριοουρακίλη απεκκρίνεται στο μητρικό γάλα,
ο θηλασμός πρέπει να διακόπτεται, εάν η μητέρα λαμβάνει φθοριοουρακίλη.
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού
μηχανημάτων
Δεν έχουν πραγματοποιηθεί μελέτες σχετικά με τις επιδράσεις στην ικανότητα
οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων.
Η φθοριοουρακίλη ενδέχεται να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες όπως
ναυτία και έμετο. Μπορεί επίσης να δημιουργήσει ανεπιθύμητα συμβάντα στο
νευρικό σύστημα και μεταβολές στην όραση οι οποίες θα μπορούσαν να
παρεμποδίσουν την οδήγηση ή τη χρήση βαριών μηχανών.
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Οι συχνότητες ορίζονται με χρήση της ακόλουθης σύμβασης:
Πολύ συχνές ( 1/10),
Συχνές ( 1/100 έως < 1/10)
Όχι συχνές ( 1/1.000 έως < 1/100)
Σπάνιες (1/10.000 έως < 1/1.000)
Πολύ σπάνιες (≥ 1/10.000)
Μη γνωστές (δεν μπορούν να εκτιμηθούν με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα).
Ο πίνακας με τις ανεπιθύμητες ενέργειες παρουσιάζεται παρακάτω:
Διαταραχές
του
αιμοποιητικο
ύ και του
λεμφικού
συστήματος
Πολύ συχνές Μυελοκαταστολή (έναρξη: 7 – 10 ημέρες,
ναδίρ: 9 – 14 ημέρες, αποκατάσταση: 21 – 28
ημέρες), ουδετεροπενία, θρομβοκυτταροπενία,
λευκοπενία, ακοκκιοκυτταραιμία, αναιμία και
πανκυτταροπενία.
Διαταραχές
του
ανοσοποιητι
κού
συστήματος
Πολύ συχνές Βρογχόσπασμος, ανοσοκαταστολή με
αυξημένο κίνδυνο λοίμωξης.
Σπάνιες Γενικευμένες αλλεργικές αντιδράσεις,
αναφυλαξία, αναφυλακτική καταπληξία.
Διαταραχές
του
ενδοκρινικού
συστήματος
Σπάνιες Αύξηση της Τ4 (ολικής θυροξίνης), αύξηση της
Τ3 (ολικής τριιωδοθυρονίνης).
Διαταραχές
του
μεταβολισμο
ύ και της
θρέψης
Πολύ συχνές Υπερουριχαιμία
Ψυχιατρικές
διαταραχές
Σπάνιες Σύγχυση
Διαταραχές
του νευρικού
συστήματος
Όχι συχνές Νυσταγμός, κεφαλαλγία, ζάλη, συμπτώματα
της νόσου του Parkinson, πυραμιδικά σημεία,
ευφορία, υπνηλία.
Πολύ
σπάνιες
Συμπτώματα λευκοεγκεφαλοπάθειας
συμπεριλαμβανομένης της αταξίας, οξύ
παρεγκεφαλιδικό σύνδρομο, δυσαρθρία,
σύγχυση, αποπροσανατολισμός, μυασθένεια,
αφασία, σπασμοί ή κώμα σε ασθενείς που
λαμβάνουν υψηλές δόσεις 5-φθοριοουρακίλης
και σε ασθενείς με ανεπάρκεια της
αφυδρογονάσης της διυδροπυριμιδίνης,
νεφρική ανεπάρκεια.
Μη γνωστές Ενδέχεται να παρουσιαστεί περιφερική
νευροπάθεια.
Οφθαλμικές
διαταραχές
Όχι συχνές Υπερβολική δακρύρροια, θολή όραση,
διαταραχή της κίνησης των οφθαλμών, οπτική
νευρίτιδα, διπλωπία, μείωση της οπτικής
οξύτητας, φωτοφοβία, επιπεφυκίτιδα,
βλεφαρίτιδα, εκτρόπιο, δακρυοστένωση.
Καρδιακές
διαταραχές
Πολύ συχνές Ισχαιμικές ανωμαλίες του ΗΚΓ
Συχνές Θωρακικό άλγος που ομοιάζει με στηθάγχη
Όχι συχνές Αρρυθμία, έμφραγμα του μυοκαρδίου,
μυοκαρδιακή ισχαιμία, μυοκαρδίτιδα,
καρδιακή ανεπάρκεια, διατατική
καρδιομυοπάθεια, καρδιακή καταπληξία.
Πολύ
σπάνιες
Καρδιακή ανακοπή, αιφνίδιος καρδιακός
θάνατος.
Αγγειακές
διαταραχές
Σπάνιες Εγκεφαλική, εντερική και περιφερική ισχαιμία,
σύνδρομο Raynaud, θρομβοεμβολή,
θρομβοφλεβίτιδα.
Όχι συχνές Υπόταση
Διαταραχές
του
γαστρεντερι
κού
Πολύ συχνές Τα ανεπιθύμητα συμβάντα του γαστρεντερικού
είναι πολύ συχνά και ενδέχεται να είναι
απειλητικά για τη ζωή. Βλεννογονίτιδα
(στοματίτιδα, οισοφαγίτιδα, φαρυγγίτιδα,
πρωκτίτιδα), ανορεξία, υδαρής διάρροια,
ναυτία, έμετος.
Όχι συχνές Αφυδάτωση, σήψη, εξέλκωση και αιμορραγία
του γαστρεντερικού, αποφολίδωση.
Δ ιαταραχές
του ήπατος
και των
χοληφόρων
Όχι συχνές Βλάβη των ηπατικών κυττάρων
Πολύ
σπάνιες
Ηπατική νέκρωση (περιπτώσεις με
θανατηφόρα έκβαση), χολική σκλήρυνση,
χολοκυστίτιδα.
Διαταραχές
του δέρματος
και του
υποδόριου
ιστού
Πολύ συχνές Αλωπεκία, σύνδρομο παλαμοπελματιαίας
ερυθροδυσαισθησίας (σύνδρομο χειρός-ποδός)
Όχι συχνές Δερματίτιδα, δερματικές αλλοιώσεις (π.χ. ξηρό
δέρμα, σχισμές, διάβρωση, ερύθημα,
κνησμώδες κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα),
εξάνθημα, κνίδωση, φωτοευαισθησία,
υπερμελάγχρωση του δέρματος, ανομοιόμορφη
υπερμελάγχρωση ή αποχρωματισμός κοντά
στις φλέβες. Μεταβολές των ονύχων (π.χ.
διάχυτη επιφανειακή κυανή χρώση,
υπερμελάγχρωση, δυστροφία ονύχων, πόνος
και πάχυνση της κοίτης του όνυχα,
παρωνυχία) και ονυχόλυση.
Διαταραχές
του
αναπαραγωγ
ικού
συστήματος
και του
μαστού
Όχι συχνές Διαταραχές της σπερματογένεσης και της
ωορρηξίας
Γενικές
διαταραχές
και
καταστάσεις
της οδού
χορήγησης
Πολύ συχνές Καθυστερημένη επούλωση τραυμάτων,
επίσταξη, κόπωση, γενική αδυναμία, κούραση,
έλλειψη ενέργειας.
Μη γνωστές Πυρετός
Περιγραφή επιλεγμένων ανεπιθύμητων ενεργειών
Καρδιακές διαταραχές:
Τα καρδιοτοξικά ανεπιθύμητα συμβάματα παρουσιάζονται συνηθέστερα κατά
τη διάρκεια ή εντός μερικών ωρών μετά τον πρώτο κύκλο θεραπείας.΄Υπάρχει
αυξημένος κίνδυνος καρδιοτοξικότητας σε ασθενείς με προηγούμενη
στεφανιαία καρδιακή νόσο ή καρδιομυοπάθεια.
Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού:
Έχει σημειωθεί σύνδρομο παλαμοπελματιαίας ερυθροδυσαισθησίας (σύνδρομο
χειρός-ποδός) με παρατεταμένη και υψηλής δόσης συνεχή έγχυση. Το σύνδρομο
ξεκινά με δυσαισθησία στις παλάμες και τα πέλματα που εξελίσσεται σε πόνο
και ευαισθησία. Υπάρχει συσχετιζόμενο συμμετρικό οίδημα και ερύθημα χεριού
και ποδιού.
Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση
άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει
τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους–κινδύνου του φαρμακευτικού
προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες υγείας να αναφέρουν
οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες στον Εθνικό
Οργανισμό Φαρμάκων
Μεσογείων 284
15562 Χολαργός, Αθήνα
Τηλ: + 30 21 32040380/337
Φαξ: + 30 21 06549585
Ιστότοπος: http://www.eof.gr.
.
4.9 Υπερδοσολογία
μ μ μ μ μ Τα συ πτώ ατα και ση εία υπερδοσολογίας είναι ποιοτικά παρό οια ε τις
μ , . μ , μ ανεπιθύ ητες ενέργειες αλλά συνήθως πιο έντονα Συγκεκρι ένα πορούν να
μ μ :ε φανιστούν οι ακόλουθες ανεπιθύ ητες ενέργειες
, μ , , μ , Ναυτία έ ετος διάρροια εξέλκωση και αι ορραγία του γαστρεντερικού
μ ( μ μ μ καταστολή του υελού των οστών συ περιλα βανο ένης της
μ , , μ ).θρο βοκυτταροπενίας λευκοκυτταροπενίας ακοκκιοκυτταραι ίας
μ Η θεραπεία συνίσταται στη διακοπή του φαρ άκου και στη λήψη υποστηρικτικών
μ ( . 4.4).έτρων βλ παράγραφο
Δ μ .εν υπάρχει ειδική θεραπεία ε αντίδοτο
Οι ασθενείς που έχουν υποστεί έκθεση σε υπερβολική δόση φθοριοουρακίλης θα
πρέπει να παρακολουθούνται αιματολογικά για τουλάχιστον τέσσερις
εβδομάδες. Σε περίπτωση που εμφανιστούν ανωμαλίες, πρέπει να ακολουθηθεί
κατάλληλη θεραπεία.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Ανάλογα πυριμιδίνης
Κωδικός ATC: L01BC02.
Η φθοριοουρακίλη είναι ένα ανάλογο της ουρακίλης, ενός συστατικού του
ριβονουκλεϊκού οξέος. Το φάρμακο θεωρείται ότι λειτουργεί ως
αντιμεταβολίτης. Μετά από ενδοκυτταρική μετατροπή στο ενεργό
δεοξυνουκλεοτίδιο, παρεμβάλλεται στη σύνθεση του DNA, αναστέλλοντας τη
μετατροπή του δεοξυουριδυλικού οξέος σε θυμιδυλικό οξύ μέσω του κυτταρικού
ενζύμου θυμιδυλική συνθετάση. Η φθοριοουρακίλη ενδέχεται επίσης να
παρεμβάλλεται στη σύνθεση του RNA.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Μετά από ενδοφλέβια χορήγηση, η φθοριοουρακίλη κατανέμεται μέσω του
σωματικού ύδατος και εξαφανίζεται από το αίμα εντός 3 ωρών.
Προσλαμβάνεται κατά προτίμηση σε ενεργά διαιρούμενους ιστούς και όγκους
μετά από μετατροπή στο νουκλεοτίδιό της. Η φθοριοουρακίλη εισέρχεται
εύκολα στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (ΕΝΥ) και τον εγκεφαλικό ιστό.
Μετά από ΕΦ χορήγηση, ο χρόνος ημίσειας ζωής για την αποβολή από το
πλάσμα είναι κατά μέσο όρο 16 λεπτά και εξαρτάται από τη δόση. Μετά από
μόνη ΕΦ δόση φθοριοουρακίλης, περίπου 15% της δόσης απεκκρίνεται
αμετάβλητο στα ούρα εντός 6 ωρών. Από αυτό, περισσότερο από 90%
απεκκρίνεται εντός της πρώτης ώρας. Το υπόλοιπο μεταβολίζεται κατά κύριο
λόγο στο ήπαρ προς ανενεργούς μεταβολίτες μέσω των συνήθων μηχανισμών
του οργανισμού για την ουρακίλη. Τυχόν ηπατική δυσλειτουργία ενδέχεται να
έχει ως αποτέλεσμα πιο αργό μεταβολισμό της φθοριοουρακίλης και ενδέχεται
να απαιτεί προσαρμογή της δόσης.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Δεν συμπεριλαμβάνονται προκλινικές πληροφορίες, καθώς τα κλινικά
τοξικολογικά χαρακτηριστικά της φθοριοουρακίλης έχουν τεκμηριωθεί μετά
από πολλά χρόνια κλινικής χρήσης.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
Υδροξείδιο του νατρίου (για ρύθμιση του pH)
Υδροχλωρικό οξύ (για ρύθμιση του pH)
Ενέσιμο ύδωρ
6.2 Ασυμβατότητες
Η φθοριοουρακίλη δεν είναι συμβατή με το φυλλινικό οξύ, την καρβοπλατίνη,
τη σισπλατίνη, την κυταραβίνη, τη διαζεπάμη, τη δοξορουβικίνη, τη
δροπεριδόλη, τη φιλγραστίμη, το νιτρικό γάλλιο, τη μεθοτρεξάτη, τη
μετοκλοπραμίδη, τη μορφίνη, την ονδανσετρόνη, την παρεντερική διατροφή, τη
βινορελβίνη, άλλες ανθρακυκλίνες.
Τα παρασκευασμένα διαλύματα είναι αλκαλικά και συνιστάται να αποφεύγεται
η πρόσμιξη όξινων φαρμάκων ή παρασκευασμάτων.
Ελλείψει μελετών συμβατότητας, το παρόν φαρμακευτικό προϊόν δεν πρέπει να
αναμειγνύεται με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα.
6.3 Διάρκεια ζωής
Διάρκεια ζωής του μη-ανοιγμένου φιαλιδίου:
2 χρόνια.
Φιαλίδιο μετά το πρώτο άνοιγμα:
Να χρησιμοποιείται αμέσως μετά το άνοιγμα
Διάρκεια ζωής κατόπιν αραίωσης
Κατά τη χρήση: Η χημική και φυσική σταθερότητα κατά τη χρήση έχει
επιδειχθεί για 24 ώρες στους 25°C με γλυκόζη 5%, χλωριούχο νάτριο 0,9% ή
ύδωρ για ενέσιμα σε συγκέντρωση 0,98 mg/ml φθοριοουρακίλης.
Από μικροβιολογικής άποψης, το προϊόν πρέπει να χρησιμοποιηθεί αμέσως. Εάν
δεν χρησιμοποιηθεί αμέσως, οι χρόνοι και συνθήκες αποθήκευσης πριν τη χρήση
αποτελούν ευθύνη του χρήστη και κανονικά δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις
24 ώρες σε θερμοκρασία 2 – 8°C, εκτός εάν η αραίωση πραγματοποιήθηκε σε
ελεγχόμενες και επικυρωμένα άσηπτες συνθήκες.
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη φύλαξη του προϊόντος
Μη φυλάσσετε σε θερμοκρασία μεγαλύτερη των 25°C. Μην ψύχετε ή
καταψύχετε.
.Φυλάσσετε τον περιέκτη στο εξωτερικό κουτί για να προστατεύεται από το φως
μ μ , .Για τις συνθήκες διατήρησης ετά την αραίωση του φαρ ακευτικού προϊόντος βλ
παράγραφο 6.3.
Εάν έχει σχηματιστεί ίζημα λόγω έκθεσης σε χαμηλές θερμοκρασίες, διαλύστε
το εκ νέου με θέρμανση στους 60°C συνοδευόμενη από ζωηρή ανακίνηση.
Αφήστε το να ψυχθεί σε θερμοκρασία σώματος πριν τη χρήση.
Το προϊόν θα πρέπει να απορριφθεί, εάν έχει καφετιά ή σκούρα κίτρινη
εμφάνιση σε διάλυμα.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Ένεση φθοριοουρακίλης 50 mg/ml παρέχεται σε γυάλινα φιαλίδια Ph.Eur
τύπου Ι με ελαστικό πώμα των 100ml.
:Μεγέθη συσκευασίας
Συσκευασία του 1 x 100 ml φιαλιδίου
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης και άλλος χειρισμός
pH 8,9 μ μ Το της ένεσης φθοριοουρακίλης είναι και το φάρ ακο έχει έγιστη
pH μ 8,6 9,4.σταθερότητα στην περιοχή εταξύ και
Η φθοριοουρακίλη είναι ερεθιστική. Θα πρέπει να αποφεύγεται η επαφή με το
δέρμα και τις βλεννογόνους μεμβράνες.
Οδηγίες χειρισμού κυτταροτοξικών
Η φθοριοουρακίλη θα πρέπει να χορηγείται μόνο από ειδικευμένο γιατρό ή υπό
την επίβλεψη ειδικευμένου γιατρού με εμπειρία στη χρήση αντικαρκινικών
χημειοθεραπευτικών φαρμάκων.
Χορήγηση
Για οδηγίες σχετικά με τη χορήγηση, βλ. παράγραφο 4.2.
Παρασκευή (κατευθυντήριες οδηγίες):
Μόλυνση
Σε περίπτωση επαφής με το δέρμα ή τα μάτια, η προσβληθείσα περιοχή θα
πρέπει να πλένεται με άφθονο νερό ή φυσιολογικό ορό. Για την αντιμετώπιση
του παροδικού αισθήματος νυγμού στο δέρμα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια
κρέμα υδροκορτιζόνης 1%. Εάν επηρεαστούν οι οφθαλμοί ή εάν το
παρασκεύασμα εισπνευστεί ή καταποθεί πρέπει να αναζητηθεί ιατρική
συμβουλή.
, , μ Σε περίπτωση διαρροής οι χειριστές θα πρέπει να φορέσουν γάντια άσκα
, μ μ μ προσώπου έσα προστασίας των οφθαλ ών και ποδιά ίας χρήσεως και να
μ μ σφουγγίσουν το χυ ένο υλικό ε απορροφητικό υλικό που διατηρείται στην
. , περιοχή για αυτόν τον σκοπό Η περιοχή θα πρέπει κατόπιν να καθαριστεί και
μ μ μ όλα τα ολυσ ένα υλικά να εταφερθούν σε ένα σάκο ή δοχείο απόρριψης υλικού
, .από διαρροή κυτταροτοξικών και να σφραγιστούν για αποτέφρωση
Πρώτες βοήθειες
Επαφή με τα μάτια: Ξεπλύνετε αμέσως με νερό και αναζητήστε ιατρική
συμβουλή.
Επαφή με το δέρμα: Πλύνετε με άφθονο σαπούνι και νερό, και αφαιρέστε τα
μολυσμένα ρούχα.
Εισπνοή, κατάποση: Αναζητήστε ιατρική συμβουλή.
Απόρριψη
Σύριγγες, περιέκτες, απορροφητικά υλικά, διάλυμα και οποιοδήποτε άλλο
μολυσμένο υλικό θα πρέπει να τοποθετούνται σε γερή πλαστική τσάντα ή άλλο
αδιαπέραστο υλικό, να επισημαίνονται ως κυτταροτοξικό απόβλητο και να
αποτεφρώνονται στους 700°C τουλάχιστον.
Χημική αδρανοποίηση μπορεί να επιτευχθεί με διάλυμα υποχλωριώδους νατρίου
5% για 24 ώρες.
α) Οι χημειοθεραπευτικοί παράγοντες θα πρέπει να προετοιμάζονται για
χορήγηση μόνο από επαγγελματίες που έχουν εκπαιδευτεί στην ασφαλή χρήση
του παρασκευάσματος.
β) Χειρισμοί όπως η ανασύσταση κόνεως και η μεταφορά σε σύριγγες θα πρέπει
να πραγματοποιούνται μόνο στον χώρο που προορίζεται για αυτόν το σκοπό.
) γ Το προσωπικό που διενεργεί αυτές τις διαδικασίες θα πρέπει να προστατεύεται
μ μ , , PVC, επαρκώς ε ειδική ενδυ ασία δύο ζεύγη γαντιών ένα από λάτεξ και ένα από
(μ μ PVC), ε τα γάντια λάτεξ να φοριούνται έσα από τα γάντια το οποίο καλύπτει
μ , διαφορές διαπερατότητας στα διάφορα αντινεοπλασ ατικά και προστατευτικά
. γυαλιά Τόσο για την παρασκευή όσο και για τη χορήγηση κυτταροτοξικών
μ μ Luer-Lock.προϊόντων πρέπει πάντοτε να χρησι οποιούνται σύριγγες και σύνδεσ οι
δ) Τα μέλη του προσωπικού που βρίσκονται σε κατάσταση εγκυμοσύνης
συμβουλεύονται να μη χειρίζονται χημειοθεραπευτικούς παράγοντες.
ε) Πριν να ξεκινήσετε, ανατρέξτε στις τοπικές κατευθυντήριες γραμμές.
Οδηγίες χρήσης
Αραιωτικά
Η χημική και φυσική σταθερότητα κατά τη χρήση έχει επιδειχθεί για 24 ώρες
στους 25°C με γλυκόζη 5%, χλωριούχο νάτριο 0,9% ή ύδωρ για ενέσιμα σε
συγκέντρωση 0,98 mg/ml φθοριοουρακίλης.
Από μικροβιολογικής άποψης, το προϊόν πρέπει να χρησιμοποιηθεί αμέσως. Εάν
δεν χρησιμοποιηθεί αμέσως, οι χρόνοι και συνθήκες αποθήκευσης πριν τη χρήση
αποτελούν ευθύνη του χρήστη και κανονικά δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις
24 ώρες σε θερμοκρασία 2 – 8°C, εκτός εάν η αραίωση πραγματοποιήθηκε σε
ελεγχόμενες και επικυρωμένα άσηπτες συνθήκες.
Το προϊόν θα πρέπει να απορριφθεί, εάν έχει καφετιά ή σκούρα κίτρινη
εμφάνιση σε διάλυμα.
Κάθε αχρησιμοποίητο φαρμακευτικό προϊόν ή υπόλειμμα πρέπει να
απορρίπτεται: μη χρησιμοποιείτε για σκευάσματα πολλαπλών δόσεων.
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Συμπληρώνεται σε εθνικό επίπεδο
8. ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Συμπληρώνεται σε εθνικό επίπεδο
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ/ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ
Συμπληρώνεται σε εθνικό επίπεδο
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
