SPC :
BONDAMAX 75 F.C.TAB 75MG/TAB BTx2
1. ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
Bondamax 75 επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία 75 mg.
2. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 75 mg νατριούχο
ρισεδρονάτη (ισοδυναμεί με 69,6 mg ρισεδρονικό οξύ).
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο.
Ροζ, επίμηκες επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Θεραπεία της οστεοπόρωσης σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που διατρέχουν
αυξημένο κίνδυνο κατάγματος (βλ. παράγραφο 5.1).
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Η συνιστώμενη δόση σε ενήλικες είναι ένα δισκίο των 75 mg από το στόμα μια
φορά το μήνα για δύο διαδοχικές ημέρες. Το πρώτο δισκίο πρέπει να
λαμβάνεται την ίδια ημέρα κάθε μήνα, ακολουθούμενο από το δεύτερο δισκίο
την επόμενη ημέρα.
Η απορρόφηση της νατριούχου ρισεδρονάτης επηρεάζεται από την
τροφή και τα πολυσθενή κατιόντα (βλ. παράγραφο 4.5), συνεπώς για τη
διασφάλιση επαρκούς απορρόφησης οι ασθενείς πρέπει να λαμβάνουν
το δισκίο Bondamax 75 πριν από το πρόγευμα: τουλάχιστον 30 λεπτά πριν
από την πρώτη ημερήσια λήψη τροφής, άλλου φαρμακευτικού προϊόντος
ή υγρού ροφήματος (εκτός από νερό). Το πόσιμο νερό βρύσης είναι το
μόνο υγρό που πρέπει να λαμβάνεται με το Bondamax 75. Παρακαλούμε
σημειώστε ότι ορισμένα μεταλλικά νερά μπορεί να έχουν υψηλότερη
συγκέντρωση ασβεστίου και για το λόγο αυτό δεν πρέπει να
χρησιμοποιούνται (βλ. παράγραφο 5.2).
Οι ασθενείς που παραλείπουν μια δόση Bondamax 75 πρέπει να
καθοδηγούνται να λάβουν ένα δισκίο Bondamax 75 το επόμενο πρωί
μόλις το θυμηθούν, εκτός εάν ο χρόνος μέχρι τις προγραμματισμένες
δόσεις του επόμενου μήνα είναι εντός 7 ημερών. Στη συνέχεια οι
ασθενείς πρέπει να επανέλθουν στη λήψη του δισκίου Bondamax 75 για
δύο διαδοχικές ημέρες το μήνα την ημέρα κατά την οποία λαμβάνεται
κανονικά το δισκίο.
Εάν οι προγραμματισμένες δόσεις του επόμενου μήνα του Bondamax
75είναι εντός 7 ημερών, οι ασθενείς θα πρέπει να περιμένουν μέχρι τις
προγραμματισμένες τους δόσεις του επόμενου μήνα και στη συνέχεια
να συνεχίσουν τη λήψη του δισκίου Bondamax 75 σε δύο διαδοχικές
ημέρες κάθε μήνα σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα.
Δεν πρέπει να λαμβάνονται τρία δισκία την ίδια εβδομάδα.
Το δισκίο πρέπει να καταπίνεται ολόκληρο, δεν πρέπει να πιπιλίζεται ή να
μασάται. Προκειμένου να διευκολυνθεί η μεταφορά του δισκίου στο στομάχι το
δισκίο Bondamax 75 θα πρέπει να λαμβάνεται σε όρθια θέση με ένα ποτήρι νερό
της βρύσης (>120 ml). Οι ασθενείς δεν πρέπει να ξαπλώσουν για 30 λεπτά μετά
τη λήψη του δισκίου (βλ. παράγραφο 4.4).
Θα πρέπει να εξετασθεί το ενδεχόμενο συμπληρωματικής χορήγησης ασβεστίου
και βιταμίνης D εάν η διαιτητική πρόσληψη είναι ανεπαρκής.
Ηλικιωμένοι
:
Δεν απαιτείται προσαρμογή της δοσολογίας καθώς η βιοδιαθεσιμότητα, η
κατανομή και η απομάκρυνση ήταν παρόμοιες στα ηλικιωμένα άτομα (>60
ετών) σε σύγκριση με τους νεότερους ασθενείς.
Αυτό έχει επίσης καταδειχθεί και σε υπερήλικες, ηλικίας 75 ετών και άνω,
μετεμμηνοπαυσιακές ασθενείς.
Νεφρική δυσλειτουργία
:
Δεν απαιτείται προσαρμογή της δοσολογίας για τους ασθενείς με ήπια έως
μέτρια νεφρική δυσλειτουργία. Η χρήση της νατριούχου ρισεδρονάτης
αντενδείκνυται σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία (κάθαρση
κρεατινίνης κάτω των 30ml/min) (βλ. παραγράφους 4.3 και 5.2).
Παιδιατρικός
πληθυσμός
:
Η νατριούχος ρισεδρονάτη δεν συνιστάται για χρήση σε παιδιά ηλικίας κάτω
των 18 ετών λόγω ανεπαρκών δεδομένων ασφάλειας και αποτελεσματικότητας
(βλ. επίσης παράγραφο 5.1).
Η βέλτιστη διάρκεια της θεραπείας με διφωσφονικά για την οστεοπόρωση δεν
έχει τεκμηριωθεί. Η ανάγκη για συνέχιση της θεραπείας θα πρέπει να
επανεκτιμάται περιοδικά με βάση τα οφέλη και τους δυνητικούς κινδύνους του
Bondamax 75 για κάθε ασθενή ξεχωριστά, ιδιαίτερα μετά από 5 ή περισσότερα
έτη χορήγησης.
4.3 Αντενδείξεις
Υπερευαισθησία στη νατριούχο ρισεδρονάτη ή σε κάποιο από τα έκδοχα που
αναφέρονται στην παράγραφο 6.1.
Υπασβεστιαιμία (βλ. παράγραφο 4.4).
Κύηση και γαλουχία.
Σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία (κάθαρση κρεατινίνης <30 ml/min).
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Τροφές, ποτά (εκτός από νερό της βρύσης) και φαρμακευτικά προϊόντα που
περιέχουν πολυσθενή κατιόντα (όπως ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδηρος και
αργίλιο) παρεμποδίζουν την απορρόφηση των διφωσφονικών και δεν πρέπει να
λαμβάνονται ταυτόχρονα με το Bondamax 75
(βλ. παράγραφο 4.5). Προκειμένου
να επιτευχθεί η επιδιωκόμενη αποτελεσματικότητα, είναι αναγκαία η αυστηρή
τήρηση των δοσολογικών συστάσεων (βλ. παράγραφο 4.2).
Η αποτελεσματικότητα των διφωσφονικών στη θεραπεία της οστεοπόρωσης
σχετίζεται με την παρουσία χαμηλής οστικής πυκνότητας και/ή προεξάρχοντα
κατάγματα.
Η μεγάλη ηλικία ή οι κλινικοί παράγοντες κινδύνου για κατάγματα δεν
αποτελούν από μόνα τους επαρκή λόγο έναρξης θεραπείας της οστεοπόρωσης
με ένα διφωσφονικό.
Οι ενδείξεις για την υποστήριξη της αποτελεσματικότητας των διφωσφονικών
συμπεριλαμβανομένης της νατριούχου ρισεδρονάτης σε υπερήλικες (>80 ετών)
είναι περιορισμένες (βλ. παράγραφο 5.1).
Τα διφωσφονικά έχουν συσχετισθεί με οισοφαγίτιδα, γαστρίτιδα, οισοφαγικά
έλκη και γαστροδωδεκαδακτυλικά έλκη. Ως εκ τούτου απαιτείται προσοχή:
Σε ασθενείς με ιστορικό οισοφαγικών βλαβών που καθυστερούν τη
διέλευση ή την κένωση του οισοφάγου π.χ. στένωση ή αχαλασία.
Σε ασθενείς που αδυνατούν να παραμείνουν σε όρθια θέση για
τουλάχιστον 30 λεπτά μετά τη λήψη του δισκίου.
Εάν η ρισεδρονάτη χορηγηθεί σε ασθενείς με ενεργές ή πρόσφατες βλάβες
του οισοφάγου ή των ανώτερου γαστρεντερικού σωλήνα
(συμπεριλαμβανομένου γνωστού οισοφάγου Barrett).
Οι ιατροί που συνταγογραφούν το φάρμακο πρέπει να επισημαίνουν στους
ασθενείς τη σπουδαιότητα της τήρησης των οδηγιών χορήγησης και να
επαγρυπνούν για οποιαδήποτε σημεία ή συμπτώματα πιθανής αντίδρασης από
τον οισοφάγο. Οι ασθενείς πρέπει να καθοδηγούνται να αναζητούν έγκαιρα
ιατρική βοήθεια αν παρουσιάσουν συμπτώματα οισοφαγικού ερεθισμού όπως
δυσφαγία, οδυνοφαγία (πόνος κατά την κατάποση), οπισθοστερνικό πόνο ή
πρωτοεμφανιζόμενο/επιδεινούμενο οπισθοστερνικό καύσο.
Η υπασβεστιαιμία πρέπει να θεραπεύεται πριν την έναρξη της θεραπείας με
Bondamax 75. Άλλες διαταραχές του μεταβολισμού οστών και ανόργανων
στοιχείων (ιχνοστοιχείων) (δηλ., δυσλειτουργία των παραθυρεοειδών αδένων,
υποβιταμίνωση D) πρέπει να θεραπεύονται κατά την έναρξη της θεραπείας με
Bondamax 75.
Οστεονέκρωση των γνάθων σχετιζόμενη κατά κανόνα με εξαγωγή οδόντων
και/ή τοπική λοίμωξη (συμπεριλαμβανομένης οστεομυελίτιδας) έχει αναφερθεί
σε ασθενείς με καρκίνο που λάμβαναν σχήματα θεραπείας
συμπεριλαμβανομένης της ενδοφλέβιας χορήγησης διφωσφονικών. Πολλοί από
αυτούς τους ασθενείς λάμβαναν επίσης χημειοθεραπεία και κορτικοστεροειδή.
Οστεονέκρωση των γνάθων έχει επίσης αναφερθεί σε οστεοπορωτικούς
ασθενείς που λάμβαναν διφωσφονικά από το στόμα.
Θα πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο διενέργειας οδοντιατρικού ελέγχου με
κατάλληλη προληπτική οδοντιατρική εξέταση πριν τη θεραπεία με διφωσφονικά
σε ασθενείς με συνυπάρχοντες παράγοντες κινδύνου (π.χ. καρκίνο,
χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, κορτικοστεροειδή, κακή στοματική υγιεινή).
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, οι ασθενείς αυτοί θα πρέπει να αποφεύγουν,
στο μέτρο του δυνατού, τις επεμβατικές οδοντιατρικές πράξεις. Σε ασθενείς
που αναπτύσσουν οστεονέκρωση των γνάθων κατά τη διάρκεια της θεραπείας
με διφωσφονικά, οι οδοντιατρικές χειρουργικές επεμβάσεις ενδέχεται να
επιδεινώσουν την κατάσταση. Δεν υπάρχουν διαθέσιμα δεδομένα για ασθενείς
που χρήζουν οδοντιατρικών επεμβάσεων τα οποία να υποδεικνύουν εάν η
διακοπή της θεραπείας με διφωσφονικά μειώνει τον κίνδυνο οστεονέκρωσης
των γνάθων. Η κλινική κρίση του θεράποντος ιατρού θα πρέπει να καθορίζει το
σχέδιο διαχείρισης κάθε ασθενούς με βάση την εξατομικευμένη αξιολόγηση
οφέλους/κινδύνου.
Άτυπα κατάγματα του μηριαίου οστού
Άτυπα υποτροχαντήρια κατάγματα και κατάγματα της διάφυσης του μηριαίου
έχουν αναφερθεί κατά τη θεραπεία με διφωσφονικά, κυρίως σε ασθενείς που
λαμβάνουν μακροχρόνια θεραπεία για την οστεοπόρωση. Αυτά τα εγκάρσια ή
βραχέα λοξά κατάγματα μπορεί να συμβούν καθόλο το μήκος του μηριαίου
οστού, από το σημείο ακριβώς κάτω από τον ελάσσονα τροχαντήρα μέχρι και
το σημείο ακριβώς επάνω από το υπερκονδύλιο κύρτωμα. Τα κατάγματα αυτά
εμφανίζονται μετά από μικρό τραυματισμό ή και χωρίς να έχει προηγηθεί
τραυματισμός και ορισμένοι ασθενείς εμφανίζουν πόνο στο μηρό ή τη
βουβωνική χώρα, που συχνά συσχετίζεται με απεικονιστικά ευρήματα
καταγμάτων καταπόνησης (εκ κοπώσεως), μερικές εβδομάδες ή και μήνες πριν
παρουσιάσουν πλήρες κάταγμα μηριαίου. Τα κατάγματα είναι συχνά
αμφοτερόπλευρα, ως εκ τούτου πρέπει να εξετάζεται το αντίπλευρο μηριαίο
οστό σε ασθενείς που λαμβάνουν διφωσφονικά και έχουν υποστεί κάταγμα της
διάφυσης του μηριαίου. Πτωχή επούλωση των καταγμάτων αυτών έχει επίσης
αναφερθεί. Θα πρέπει να εξετάζεται η διακοπή της θεραπείας με διφωσφονικά
σε ασθενείς με υποψία άτυπου κατάγματος του μηριαίου εν αναμονή της
αξιολόγησης του ασθενούς, με βάση την εξατομικευμένη αξιολόγηση της
σχέσης οφέλους/κινδύνου.
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας με διφωσφονικά οι ασθενείς πρέπει να
συμβουλεύονται να αναφέρουν τυχόν πόνο στο μηρό, το ισχίο ή τη βουβωνική
χώρα και οποιοσδήποτε ασθενής προσέρχεται με αυτά τα συμπτώματα πρέπει
να αξιολογείται για ατελές κάταγμα του μηριαίου.
Οστεονέκρωση του έξω ακουστικού πόρου αναφέρθηκε με τη χρήση
διφωσφονικών αλάτων, κυρίως σε περιπτώσεις μακροχρόνιας θεραπείας. Στους
πιθανούς παράγοντες κινδύνου οστεονέκρωσης του έξω ακουστικού πόρου
περιλαμβάνονται η χρήση στεροειδών και η χημειοθεραπεία, ή/και τοπικοί
παράγοντες κινδύνου όπως κάποια λοίμωξη ή τραυματισμός. Σε ασθενείς που
λαμβάνουν διφωσφονικά άλατα και παρουσιάζουν συμπτώματα στο αυτί, όπως
χρόνιες λοιμώξεις του αυτιού, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η πιθανότητα
οστεονέκρωσης του έξω ακουστικού πόρου.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες
μορφές αλληλεπίδρασης
Δεν έχουν πραγματοποιηθεί επίσημες μελέτες αλληλεπίδρασης, ωστόσο, δεν
έχουν διαπιστωθεί κλινικά σημαντικές αλληλεπιδράσεις με άλλα
φαρμακευτικά προϊόντα κατά τη διάρκεια κλινικών μελετών.
Σε μελέτες Φάσης III για την οστεοπόρωση με ημερήσια χορήγηση νατριούχου
ρισεδρονάτης, αναφέρθηκε η χρήση ακετυλοσαλικυλικού οξέος ή ΜΣΑΦ από το
33% και 45% των ασθενών, αντίστοιχα. Στη μελέτη Φάσης III σύγκρισης των
75mg για 2 διαδοχικές ημέρες το μήνα με τα 5 mg μια φορά ημερησίως σε
μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, χρήση ακετυλοσαλικυλικού οξέος ή ΜΣΑΦ
αναφέρθηκε από το 54,8% των ασθενών. Παρόμοια ποσοστά ασθενών
παρουσίασαν ανεπιθύμητες ενέργειες από τον ανώτερο γαστρεντερικό σωλήνα
ανεξαρτήτως της χρήσης ΜΣΑΦ και ασπιρίνης.
Εάν κρίνεται σκόπιμο, η νατριούχος ρισεδρονάτη μπορεί να χορηγηθεί
ταυτόχρονα με συμπληρώματα οιστρογόνων.
Η ταυτόχρονη λήψη φαρμάκων που περιέχουν πολυσθενή κατιόντα (π.χ.
ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδηρο και αργίλιο) θα παρεμποδίσει την απορρόφηση της
νατριούχου ρισεδρονάτης (βλ. παράγραφο 4.4).
Η νατριούχος ρισεδρονάτη δεν υφίσταται συστηματικό μεταβολισμό, δεν
επάγει τα ένζυμα του κυτοχρώματος P450, και συνδέεται σε μικρό βαθμό με τις
πρωτεΐνες.
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα από τη χρήση της νατριούχου ρισεδρονάτης σε
έγκυες γυναίκες. Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει αναπαραγωγική τοξικότητα (βλ.
παράγραφο 5.3). Ο ενδεχόμενος κίνδυνος για τον άνθρωπο παραμένει
άγνωστος. Μελέτες σε ζώα υποδεικνύουν ότι ένα μικρό ποσό νατριούχου
ρισεδρονάτης απεκκρίνεται στο μητρικό γάλα.
Η νατριούχος ρισεδρονάτη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της
κύησης ή από θηλάζουσες γυναίκες.
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών
Δεν έχει παρατηρηθεί καμία επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού
μηχανών.
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Η νατριούχος ρισεδρονάτη έχει μελετηθεί σε κλινικές μελέτες φάσης III με τη
συμμετοχή περισσότερων από 15000 ασθενών. Η πλειονότητα των ανεπιθύμητων
ενεργειών που έχουν παρατηρηθεί σε κλινικές μελέτες ήταν ήπιας έως μέτριας
βαρύτητας και δεν απαιτούσαν συνήθως διακοπή της θεραπείας.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που αναφέρθηκαν σε κλινικές μελέτες φάσης III σε
μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με οστεοπόρωση οι οποίες υποβλήθηκαν σε
θεραπεία για έως και 36 μήνες με νατριούχο ρισεδρονάτη 5mg/ημέρα (n=5020)
ή εικονικό φάρμακο (n=5048) και οι οποίες θεωρείται ότι έχουν πιθανή ή
ενδεχόμενη σχέση με τη νατριούχο ρισεδρονάτη παρατίθενται παρακάτω
χρησιμοποιώντας την ακόλουθη συνθήκη (οι συχνότητες έναντι του εικονικού
φαρμάκου παρατίθενται σε παρένθεση): πολύ συχνές (≥1/10), συχνές (≥1/100,
<1/10), μη συχνές (≥1/1000, <1/100), σπάνιες (≥1/10.000, <1/1000), πολύ
σπάνιες (<1/10.000).
Διαταραχές του νευρικού συστήματος:
Συχνές: κεφαλαλγία (1,8% έναντι 1,4%)
Οφθαλμικές διαταραχές:
Μη συχνές: ιρίτιδα*
Διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος:
Συχνές: δυσκοιλιότητα (5,0% έναντι 4,8%), δυσπεψία (4,5% έναντι 4,1%),
ναυτία (4,3% έναντι 4,0%), κοιλιακό άλγος (3,5% έναντι 3,3%),
διάρροια (3,0% έναντι 2,7%)
Μη συχνές: γαστρίτιδα (0,9% έναντι 0,7%), οισοφαγίτιδα (0,9% έναντι
0,9%), δυσφαγία (0,4% έναντι 0,2%), δωδεκαδακτυλίτιδα (0,2%
έναντι 0,1%), οισοφαγικό έλκος (0,2% έναντι 0,2%)
Σπάνιες: γλωσσίτιδα (<0,1% έναντι 0,1%), στένωση οισοφάγου (<0,1%
έναντι 0,0%),
Διαταραχές του μυοσκελετικού συστήματος και του συνδετικού ιστού:
Συχνές: μυοσκελετικός πόνος (2,1% έναντι 1,9%)
Παρακλινικές εξετάσεις:
Σπάνιες: παθολογικές δοκιμασίες ηπατικής λειτουργίας*
* Μη σχετικές επιπτώσεις από μελέτες Φάσης III για την οστεοπόρωση. Η
συχνότητα βασίζεται σε ευρήματα ανεπιθύμητων
συμβάντων/εργαστηριακά/επαναχορήγησης του φαρμάκου σε προηγούμενες
κλινικές μελέτες.
Σε μια διπλά-τυφλή, πολυκεντρική μελέτη διάρκειας 2 ετών για τη σύγκριση
της νατριούχου ρισεδρονάτης 5 mg ημερησίως (n= 613) και της νατριούχου
ρισεδρονάτης 75 mg μια φορά το μήνα για δύο διαδοχικές ημέρες (n=616) σε
μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με οστεοπόρωση, τα συνολικά προφίλ
ασφάλειας ήταν παρεμφερή. Αναφέρθηκαν επιπροσθέτως οι ακόλουθες
ανεπιθύμητες ενέργειες οι οποίες κατά τους ερευνητές έχουν πιθανή ή
ενδεχόμενη αιτιολογική συσχέτιση με το φάρμακο (υψηλότερη συχνότητα
εμφάνισης στην ομάδα της νατριούχου ρισεδρονάτης 75 mg σε σχέση με την
ομάδα της νατριούχου ρισεδρονάτης 5 mg)
Διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος:
Συχνές: διαβρωτική γαστρίτιδα (1,5% έναντι 0,8%), έμετος (1,3% έναντι 1,1%)
Διαταραχές του μυοσκελετικού συστήματος και του συνδετικού ιστού:
Συχνές: αρθραλγία (1,5% έναντι 1,0%), οστικός πόνος (1,1% έναντι 0,5%) και
πόνος στα άκρα (1,1% έναντι 0,5%).
Γενικές
διαταραχές
:
Μη συχνές: αντιδράσεις οξείας φάσης, όπως πυρετός και/ή γριπώδης συνδρομή
(εντός 5 ημερών από τη χορήγηση της πρώτης δόσης) (0,6% έναντι 0,0%)
Εργαστηριακά ευρήματα:
Σε ορισμένους ασθενείς παρατηρήθηκαν πρώιμες, παροδικές, ασυμπτωματικές
και ήπιες μειώσεις στα επίπεδα ασβεστίου και φωσφορικών στον ορό.
Κατά την εμπειρία μετά την κυκλοφορία αναφέρθηκαν οι ακόλουθες
ανεπιθύμητες ενέργειες (σπάνιες):
Άτυπα υποτροχαντήρια κατάγματα και κατάγματα της διάφυσης του μηριαίου
(ανεπιθύμητες ενέργειες της φαρμακολογικής κατηγορίας των διφωσφονικών).
Αναφέρθηκαν επιπροσθέτως οι ακόλουθες ανεπιθύμητες ενέργειες κατά τη
χρήση μετά την κυκλοφορία (άγνωστη συχνότητα):
Οφθαλμικές διαταραχές
:
Ιρίτιδα, ραγοειδίτιδα.
Διαταραχές του μυοσκελετικού συστήματος και του συνδετικού ιστού
:
Οστεονέκρωση των γνάθων
Πολύ σπάνιες: Οστεονέκρωση του έξω ακουστικού πόρου (ανεπιθύμητη
ενέργεια των διφωσφονικών
).αλάτων
Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού
:
Αντιδράσεις υπερευαισθησίας και δερματικές αντιδράσεις,
συμπεριλαμβανομένων αγειοοιδήματος, γενικευμένου εξανθήματος, κνίδωσης,
και πομφολυγωδών δερματικών αντιδράσεων, ορισμένες από τις οποίες είναι
βαριάς μορφής και περιλαμβάνουν μεμονωμένες αναφορές του συνδρόμου
Stevens-Johnson, τοξικής επιδερμόλυσης, και λευκοκυτταροκλαστικής αγγειίτιδας.
Τριχόπτωση.
Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος:
Αναφυλακτική αντίδραση
Διαταραχές ήπατος και χοληφόρων:
Σοβαρές ηπατικές διαταραχές. Στις περισσότερες από τις περιπτώσεις που
αναφέρθηκαν οι ασθενείς λάμβαναν επίσης άλλα προϊόντα τα οποία είναι
γνωστό ότι προκαλούν ηπατικές διαταραχές.
Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση
άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει
τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού
προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής
περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες
ενέργειες στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων, Μεσογείων 284, GR-15562
Χολαργός, Αθήνα, Τηλ: + 30 21 32040380/337, Φαξ: + 30 21 06549585,
Ιστότοπος: http://www.eof.gr.
4.9 Υπερδοσολογία
Δεν υπάρχουν διαθέσιμες ειδικές πληροφορίες για την αντιμετώπιση της
υπερδοσολογίας με νατριούχο ρισεδρονάτη.
Μειώσεις στα επίπεδα ασβεστίου στον ορό μπορεί να αναμένονται ακολούθως
σημαντικής υπερδοσολογίας. Ορισμένοι από αυτούς τους ασθενείς είναι
δυνατό να παρουσιάσουν επίσης σημεία και συμπτώματα υπασβεστιαιμίας.
Για τη δέσμευση της ρισεδρονάτης και τη μείωση της απορρόφησης της
νατριούχου ρισεδρονάτης πρέπει να χορηγείται γάλα ή αντιόξινα που
περιέχουν μαγνήσιο, ασβέστιο ή αργίλιο. Σε περιπτώσεις σημαντικής
υπερδοσολογίας, μπορεί να εξετασθεί το ενδεχόμενο πλύσης του στομάχου για
την απομάκρυνση της ποσότητας της νατριούχου ρισεδρονάτης που δεν έχει
απορροφηθεί.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Διφωσφονικά, κωδικός ATC: M05BA07.
Η νατριούχος ρισεδρονάτη είναι ένα πυριδινυλ-διφωσφονικό που δεσμεύεται
στον υδροξυαπατίτη των οστών και αναστέλλει τη διαμεσολαβούμενη από τους
οστεοκλάστες οστική απορρόφηση. Ο οστικός μεταβολισμός μειώνεται ενώ
διατηρείται η οστεοβλαστική δραστηριότητα και η εναπόθεση ασβεστίου στα
οστά. Σε προκλινικές μελέτες, η ρισεδρονάτη επέδειξε δοσοεξαρτώμενη ισχυρή
αντιοστεοκλαστική και αντι-οστεοαπορροφητική δραστηριότητα, αύξηση της
οστικής μάζας και της εμβιομηχανικής αντοχής του σκελετού. Η
δραστηριότητα της νατριούχου ρισεδρονάτης επιβεβαιώθηκε από μετρήσεις των
βιοχημικών δεικτών οστικού μεταβολισμού κατά τη διάρκεια
φαρµακοδυναµικών και κλινικών μελετών. Σε μελέτες μετεμμηνοπαυσιακών
γυναικών, παρατηρήθηκαν μειώσεις στους βιοχηµικούς δείκτες οστικού
μεταβολισμού εντός 1 μηνός και κορυφώθηκαν εντός 3-6 μηνών. Σε μία μελέτη
διάρκειας 2 ετών, οι μειώσεις στους βιοχημικούς δείκτες οστικού
μεταβολισμού (NTX ούρων/αμινοτελικό διασταυρούμενο τελοπεπτίδιο του
κολλαγόνου και οστική αλκαλική φωσφατάση στον ορό) ήταν παρόμοιες
ανάμεσα στις ομάδες νατριούχου ρισεδρονάτης 75 mg το μήνα για δύο
διαδοχικές ημέρες και νατριούχου ρισεδρονάτης 5 mg ημερησίως σε 24 μήνες.
Θεραπεία Μετεμμηνοπαυσιακής Οστεοπόρωσης:
Ένας αριθμός παραγόντων κινδύνου συσχετίζονται µε την μετεµµηνοπαυσιακή
οστεοπόρωση, συμπεριλαμβανομένων χαμηλής οστικής μάζας, χαμηλής
οστικής πυκνότητας, προϋπαρχόντων καταγμάτων, πρώιμης εμμηνόπαυσης,
ιστορικού καπνίσματος και κατανάλωσης αλκοόλ και οικογενειακού ιστορικού
οστεοπόρωσης. Οι κλινικές συνέπειες της οστεοπόρωσης είναι τα κατάγματα.
Ο καταγματικός κίνδυνος αυξάνεται µε τον αριθμό των παραγόντων κινδύνου.
Με βάση τις επιδράσεις στη μέση ποσοστιαία μεταβολή στην οστική πυκνότητα
στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης (ΟΜΣΣ), η νατριούχος
ρισεδρονάτη 75 mg (n=524) χορηγούμενη μια φορά το μήνα για δύο διαδοχικές
ημέρες αποδείχθηκε ισότιμη με τη νατριούχο ρισεδρονάτη 5 mg (n=527)
χορηγούμενη μία φορά ημερησίως σε μια διπλά-τυφλή, πολυκεντρική μελέτη
διάρκειας 2 ετών σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με οστεοπόρωση.
Αμφότερες οι ομάδες είχαν στατιστικά σημαντικές μέσες ποσοστιαίες αυξήσεις
από την έναρξη μέχρι το Μήνα 6, 12, 24 και το τελικό σημείο που αφορούσε
στην οστική πυκνότητα στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
Στο κλινικό πρόγραμμα της νατριούχου ρισεδρονάτης χορηγούμενης μια φορά
ημερησίως μελετήθηκε η επίδραση της νατριούχου ρισεδρονάτης στον
κίνδυνο εμφάνισης καταγμάτων του ισχίου και των σπονδύλων και
συμπεριελήφθησαν γυναίκες με πρώιμη και όψιμη εμμηνόπαυση µε ή χωρίς
κατάγματα. Μελετήθηκαν ημερήσιες δόσεις των 2,5 mg και 5 mg και όλες οι
ομάδες, συμπεριλαμβανόμενων και των ομάδων ελέγχου (μάρτυρες) έλαβαν
ασβέστιο και βιταμίνη D (εάν τα επίπεδα έναρξης ήταν χαμηλά). Ο απόλυτος
και σχετικός κίνδυνος νέων καταγμάτων των σπονδύλων και του ισχίου
υπολογίσθηκε µε τη χρήση της ανάλυσης του χρόνου μέχρι την εμφάνιση του
πρώτου συμβάντος.
Σε δύο ελεγχόμενες µε εικονικό φάρμακο μελέτες (n= 3,661) εντάχθηκαν
μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες ηλικίας κάτω των 85 ετών µε σπονδυλικά
κατάγματα κατά την έναρξη. Η χορήγηση 5 mg νατριούχου ρισεδρονάτης μια
φορά ημερησίως για 3 έτη μείωσε τον κίνδυνο εμφάνισης νέων
σπονδυλικών καταγμάτων σε σχέση µε την ομάδα των μαρτύρων. Σε
γυναίκες µε τουλάχιστον 2 ή τουλάχιστον 1 σπονδυλικό κάταγμα
αντίστοιχα, η μείωση του σχετικού κινδύνου ήταν 49% και 41% αντίστοιχα
(η συχνότητα εμφάνισης νέων σπονδυλικών καταγμάτων µε νατριούχο
ρισεδρονάτη 18,1% και 11,3%, και 29% και 16,3% με το εικονικό φάρμακο,
αντίστοιχα). Η επίδραση της θεραπείας παρατηρήθηκε κατά το τέλος του
πρώτου έτους θεραπείας. Καταδείχθηκαν επίσης οφέλη σε γυναίκες µε
πολλαπλά κατάγματα κατά την έναρξη. Η χορήγηση νατριούχου
ρισεδρονάτης 5 mg μια φορά ημερησίως μείωσε επίσης την ετήσια απώλεια
σωματικού ύψους σε σύγκριση με την ομάδα των μαρτύρων.
Σε δύο περαιτέρω ελεγχόμενες µε εικονικό φάρμακο μελέτες εντάχθηκαν
μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, ηλικίας άνω των 70 ετών µε ή και χωρίς
σπονδυλικά κατάγματα κατά την έναρξη. Εντάχθηκαν γυναίκες ηλικίας 70-
79 ετών µε Τ-score στον αυχένα του μηριαίου <-3 SD (εύρος κατασκευαστή,
δηλαδή, -2,5 SD κατά NHANES ΙΙΙ) και τουλάχιστον έναν επιπλέον
παράγοντα κινδύνου. Γυναίκες ηλικίας άνω των 80 ετών θα μπορούσαν να
ενταχθούν βάσει ενός τουλάχιστον µη σκελετικού παράγοντα κινδύνου για
κάταγμα του ισχίου ή με χαμηλή οστική πυκνότητα στον αυχένα του
μηριαίου. Στατιστική σημαντικότητα ως προς την αποτελεσματικότητα της
ρισεδρονάτης έναντι του εικονικού φαρμάκου επιτυγχάνεται µόνο με την
ενοποίηση των δεδομένων από τις δύο ομάδες θεραπείας των 2,5 mg και 5
mg. Τα ακόλουθα αποτελέσματα βασίζονται µόνο σε µια a
-
posteriori
(εκ των
υστέρων)
ανάλυση των υποομάδων όπως καθορίζεται από την κλινική
πρακτική και τους τρέχοντες ορισμούς της οστεοπόρωσης:
- Στην υποομάδα ασθενών με T-score στον αυχένα του μηριαίου ≤ -2,5 SD
(NHANES III) και τουλάχιστον ένα σπονδυλικό κάταγμα κατά την έναρξη, η
νατριούχος ρισεδρονάτη χορηγούμενη για 3 έτη μείωσε τον κίνδυνο
καταγμάτων στο ισχίο κατά 46% σε σχέση με τους μάρτυρες (συχνότητα
καταγμάτων του ισχίου στις συνδυασμένες ομάδες νατριούχου ρισεδρονάτης
2,5 και 5 mg 3,8%, εικονικό φάρμακο 7,4%).
- Τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι σε υπερήλικες (>80 ετών) μπορεί να
παρατηρηθεί μικρότερη προστασία από αυτή. Αυτό μπορεί να οφείλεται στην
αυξανόμενη σημασία (βαρύτητα) των μη σκελετικών παραγόντων για κάταγμα
του ισχίου με την αύξηση της ηλικίας.
Σε αυτές τις μελέτες, τα δεδομένα που αναλύθηκαν ως δευτερεύον
τελικό σημείο έδειξαν μείωση του κινδύνου εμφάνισης νέων
σπονδυλικών καταγμάτων σε ασθενείς με χαμηλή οστική πυκνότητα
στον αυχένα του μηριαίου χωρίς σπονδυλικά κατάγματα και σε ασθενείς
με χαμηλή οστική πυκνότητα στον αυχένα του μηριαίου με ή χωρίς
σπονδυλικά κατάγματα.
Η νατριούχος ρισεδρονάτη 5 mg ημερησίως χορηγούμενη για 3 έτη αύξησε
την οστική πυκνότητα (BMD) σε σχέση με τους μάρτυρες στην οσφυϊκή μοίρα
της σπονδυλικής στήλης (ΟΜΣΣ), τον αυχένα του μηριαίου, τον τροχαντήρα
και τον καρπό και διατήρησε την οστική πυκνότητα στο μέσο τριτημόριο της
διάφυσης της κερκίδας.
Κατά τη διάρκεια παρακολούθησης ενός έτους χωρίς θεραπεία μετά από
θεραπεία τριών ετών με νατριούχο ρισεδρονάτη 5 mg μια φορά ημερησίως
παρατηρήθηκε ταχεία αναστρεψιμότητα της κατασταλτικής επίδρασης της
νατριούχου ρισεδρονάτης στο ρυθμό οστικής ανακατασκευής.
Η ιστολογική εξέταση δειγμάτων βιοψίας οστού από μετεμμηνοπαυσιακές
γυναίκες που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με νατριούχο ρισεδρονάτη 5 mg
ημερησίως για 2 έως 3 έτη, έδειξε μια αναμενόμενη μέτρια μείωση στον
οστικό μεταβολισμό. Το νεοσχηματισμένο οστό κατά τη διάρκεια της
θεραπείας με νατριούχο ρισεδρονάτη είχε φυσιολογική δομή και εναπόθεση
αλάτων. Τα δεδομένα αυτά σε συνδυασμό µε τη μειωμένη συχνότητα
οστεοπορωτικών σπονδυλικών καταγμάτων σε γυναίκες µε οστεοπόρωση
δεν φαίνεται να έχουν επιζήμια επίδραση στην ποιότητα του οστού.
Από ενδοσκοπικά ευρήματα ασθενών µε διάφορα γαστρεντερικά ενοχλήματα
μέτριας έως βαριάς μορφής, τόσο σε ασθενείς που έλαβαν νατριούχο
ρισεδρονάτη όσο και σε μάρτυρες δεν προέκυψαν αποδεικτικά στοιχεία
σχετιζόμενων με τη θεραπεία γαστρικών, δωδεκαδακτυλικών ή
οισοφαγικών ελκών σε οποιαδήποτε ομάδα, μολονότι στην ομάδα της
νατριούχου ρισεδρονάτης παρατηρήθηκε μη συχνά δωδεκαδακτυλίτιδα.
Παιδιατρικός πληθυσμός:
Η ασφάλεια και αποτελεσματικότητα της
ρισεδρονάτης έχει διερευνηθεί σε μια μελέτη διάρκειας 3 ετών
(τυχαιοποιημένη, διπλά-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο,
πολυκεντρική, μελέτη παράλληλων ομάδων διάρκειας ενός έτους,
ακολουθούμενη από δύο έτη ανοιχτής θεραπείας) σε παιδιατρικούς ασθενείς
ηλικίας 4 έως κάτω των 16 ετών με ήπια έως μέτρια ατελή οστεογένεση. Σε
αυτή τη μελέτη, ασθενείς που ζύγιζαν 10-30 kg έλαβαν 2,5 mg ρισεδρονάτης
ημερησίως και ασθενείς που ζύγιζαν περισσότερο από 30 kg έλαβαν 5 mg
ρισεδρονάτης ημερησίως.
Μετά την ολοκλήρωση της τυχαιοποιημένης, διπλά-τυφλής, ελεγχόμενης με
εικονικό φάρμακο φάσης διάρκειας ενός έτους, καταδείχθηκε μια στατιστικά
σημαντική αύξηση της BMD στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης στην
ομάδα της ρισεδρονάτης έναντι της ομάδας του εικονικού φαρμάκου. Ωστόσο,
διαπιστώθηκε αυξημένος αριθμός τουλάχιστον 1 νέου μορφομετρικού
(εντοπιζόμενου με ακτινογραφία) σπονδυλικού κατάγματος στην ομάδα της
ρισεδρονάτης συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο. Κατά τη διάρκεια της διπλά-
τυφλής περιόδου, διάρκειας ενός έτους, το ποσοστό των ασθενών που
ανέφεραν κλινικά κατάγματα ήταν 30,9% στην ομάδα της ρισεδρονάτης και
49,0% στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
Στη φάση ανοιχτής θεραπείας όπου όλοι οι ασθενείς λάμβαναν ρισεδρονάτη
(από το μήνα 12 έως το μήνα 36) αναφέρθηκαν κλινικά κατάγματα από το
63,5% των ασθενών που είχαν αρχικά τυχαιοποιηθεί στην ομάδα του εικονικού
φαρμάκου και από το 52,9% των ασθενών που είχαν αρχικά τυχαιοποιηθεί
στην ομάδα της ρισεδρονάτης. Συνολικά, τα αποτελέσματα δεν είναι επαρκή
για να υποστηρίζουν τη χρήση της νατριούχου ρισεδρονάτης σε παιδιατρικούς
ασθενείς με ήπια έως μέτρια ατελή οστεογένεση.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση:
Η απορρόφηση μετά την από του στόματος χορήγηση είναι σχετικά ταχεία (t
max
~1 ώρα) και είναι ανεξάρτητη της δόσης στο δοσολογικό εύρος που μελετάται
(μελέτη εφάπαξ δόσης, από 2,5 έως 30 mg, μελέτες πολλαπλών δόσεων από 2,5
έως 5 mg ημερησίως και μέχρι 75 mg για δύο διαδοχικές ημέρες το μήνα). Η
μέση βιοδιαθεσιμότητα του από του στόματος χορηγούμενου δισκίου είναι
0,63% και μειώνεται όταν η νατριούχος ρισεδρονάτη χορηγείται µε τροφή.
Συγκριτικά με την 4ωρη νηστεία μετά τη δόση, η βιοδιαθεσιμότητα μειώθηκε
περίπου κατά 50% και 30%, αντίστοιχα, όταν ελήφθη πρόγευμα 30 λεπτά ή 1
ώρα μετά τη χορήγηση ενός δισκίου ρισεδρονάτης. Η λήψη του δισκίου των
75mg με σκληρό νερό έδειξε να μειώνει τη βιοδιαθεσιμότητα περίπου κατά 60%
συγκριτικά με το μαλακό νερό. Η βιοδιαθεσιμότητα είναι παρόμοια σε άνδρες
και γυναίκες.
Κατανομή:
Ο μέσος όγκος κατανομής σε σταθερή κατάσταση είναι 6,3 l/kg στον άνθρωπο.
Η σύνδεση με τις πρωτεΐνες που πλάσματος είναι περίπου 24%.
Μεταβολισμός:
Δεν υπάρχουν ενδείξεις συστηματικού μεταβολισμού της νατριούχου
ρισεδρονάτης.
Απομάκρυνση:
Η μισή περίπου ποσότητα της απορροφούμενης δόσης απεκκρίνεται στα ούρα
εντός 24 ωρών και το 85% της ενδοφλέβιας δόσης ανακτάται στα ούρα μετά
από 28 ημέρες. Η μέση νεφρική κάθαρση είναι 105 ml/λεπτό και η μέση ολική
κάθαρση είναι 122 ml/λεπτό και η διαφορά αυτή αποδίδεται ενδεχομένως στην
κάθαρση λόγω προσρόφησης στο οστό. Η νεφρική κάθαρση δεν εξαρτάται από
τη συγκέντρωση και υπάρχει γραμμική σχέση μεταξύ νεφρικής κάθαρσης και
κάθαρσης κρεατινίνης. Η µη απορροφηθείσα νατριούχος ρισεδρονάτη
αποβάλλεται αναλλοίωτη στα κόπρανα. Μετά την από του στόματος χορήγηση,
το προφίλ συγκέντρωσης-χρόνου παρουσιάζει τρεις φάσεις απομάκρυνσης µε
χρόνο ημίσειας ζωής 480 ώρες.
Ειδικοί
Πληθυσμοί
Ηλικιωμένοι:
δεν απαιτείται προσαρμογή της δοσολογίας.
Χρήστες ακετυλοσαλικυλικού οξέος/ΜΣΑΦ:
Ανάμεσα σε τακτικούς χρήστες ακετυλοσαλικυλικού οξέος ή ΜΣΑΦ (3 ή
περισσότερες ημέρες την εβδομάδα) η συχνότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών
από τον ανώτερο γαστρεντερικό σωλήνα σε ασθενείς που λαμβάνουν νατριούχο
ρισεδρονάτη ήταν παρόμοια με εκείνη των μαρτύρων.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Σε τοξικολογικές μελέτες σε αρουραίους και σκύλους παρατηρήθηκαν
δοσοεξαρτώμενες τοξικές επιδράσεις της νατριούχου ρισεδρονάτης, κυρίως
υπό τη μορφή αυξήσεων των ενζύμων με ιστολογικές αλλοιώσεις στους
αρουραίους. Η κλινική σημασία αυτών των παρατηρήσεων παραμένει άγνωστη.
Τοξικότητα στους όρχεις παρουσιάσθηκε σε αρουραίους και σκύλους σε
εκθέσεις στο φάρμακο που θεωρήθηκαν ότι ήταν αρκετά πάνω από το ανώτατο
όριο έκθεσης του ανθρώπου. Στα τρωκτικά σημειώθηκαν συχνά σχετιζόμενες
με τη δόση συχνότητες ερεθισμού των ανώτερων αεραγωγών. Παρόμοιες
επιδράσεις παρατηρήθηκαν και µε άλλα διφωσφονικά. Σε μακροχρόνιες
μελέτες σε τρωκτικά παρατηρήθηκαν επίσης επιδράσεις στο κατώτερο
αναπνευστικό, μολονότι η κλινική σημασία αυτών των ευρημάτων δεν είναι
σαφής. Σε μελέτες τοξικότητας στην αναπαραγωγική ικανότητα σε επίπεδα
έκθεσης παρόμοια με τα κλινικά επίπεδα έκθεσης παρατηρήθηκαν μεταβολές
στην οστεοποίηση στο στέρνο και/ή το κρανίο των εμβρύων αρουραίων που
έλαβαν θεραπεία και υπασβεστιαιμία και θνησιμότητα σε θήλεις εγκύους κατά
τον τοκετό. Δεν υπήρξαν ενδείξεις τερατογένεσης σε δόση των 3,2 mg/kg/ημέρα
σε αρουραίους και σε δόση των 10 mg/kg/ημέρα σε κονίκλους (κουνέλια),
μολονότι υπάρχουν διαθέσιμα δεδομένα μόνο από μικρό αριθμό κονίκλων. Η
μητρική τοξικότητα παρεμπόδισε τους ελέγχους με υψηλότερες δόσεις. Μελέτες
γονοτοξικότητας και καρκινογόνου δράσης δεν αποκαλύπτουν ιδιαίτερο
κίνδυνο για τον άνθρωπο.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
Πυρήνας δισκίου:
Μικροκρυσταλλική κυτταρίνη
Κροσποβιδόνη
Στεατικό μαγνήσιο
Επικάλυψη με λεπτό υμένιο:
Opadry II Pink
Πολυβινυλική αλκοόλη
Τάλκης
Μακρογόλη 3350
Διοξείδιο τιτανίου (E171)
Οξείδιο σιδήρου ερυθρό (E172)
6.2 Ασυμβατότητες
Δεν εφαρμόζεται.
6.3 Διάρκεια ζωής
3 έτη.
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος
Το φαρμακευτικό αυτό προϊόν δεν απαιτεί ειδικές συνθήκες φύλαξης.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Κυψέλες από PVC/PVDC/αλουμίνιο σε χάρτινο κουτί.
Κυψέλες σε συσκευασίες που περιέχουν 2, 4, 6 ή 8 δισκία.
Μπορεί να μην κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες..
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης <και άλλος χειρισμός >
Καμία ειδική υποχρέωση.
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
ELPEN A.E. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ
Λεωφ. Μαραθώνος 95, 190 09 Πικέρμι Αττικής
8. ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
113893/14/12-02-2015
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ / ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ
6-12-12
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
