ELIGARD 22.5mg (Οξική
Λευπρορελίνη)
Astellas Module 1.3
Κόνις και διαλύτης για ενέσιμο διάλυμα
Πληροφορίες προϊόντος
επίπεδα ευνουχισμού σε 5 εβδομάδες, 99% έφτασαν σε αυτά έως την ημέρα
28. Στη μεγάλη πλειονότητα των ασθενών τα επίπεδα τεστοστερόνης ήταν
κάτω από 20 ng/dl, παρά το γεγονός ότι το μέγιστο πλεονέκτημα αυτών των
χαμηλών επιπέδων δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί. Τα επίπεδα PSA μειώθηκαν
κατά 98% μέσα σε διάστημα 6 μηνών.
Μακροχρόνιες μελέτες έχουν δείξει ότι η συνέχιση της θεραπείας διατηρεί
τα επίπεδα της τεστοστερόνης κάτω από την ουδό ορχεκτομής για διάστημα
μέχρι και επτά ετών, αλλά πιθανώς και επ’ αόριστο.
Το μέγεθος του όγκου δεν μετρήθηκε άμεσα κατά τη διάρκεια του
προγράμματος της κλινικής δοκιμής, αλλά υπήρχε μια έμμεση ευνοϊκή
απόκριση του όγκου, όπως φάνηκε από μια μείωση κατά 98% στις μέσες
τιμές PSA για το ELIGARD
®
22,5 mg.
Σε μία φάσης ΙΙΙ, τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή που περιελάμβανε 970
ασθενείς με τοπικά προχωρημένο καρκίνο του προστάτη (κυρίως T2c-Τ4 με
κάποιους T1c σε T2b ασθενείς με παθολογοανατομική νόσο περιοχικών
λεμφαδένων) εκ των οποίων οι 483 εντάχθηκαν σε βραχυπρόθεσμη
καταστολή ανδρογόνων (6 μήνες) σε συνδυασμό με ακτινοθεραπεία, και οι
487 σε μακροχρόνια θεραπεία (3 χρόνια), η ανάλυση μη κατωτερότητας που
συνέκρινε την βραχυπρόθεσμη με την μακροπρόθεσμη καταστολή
ανδρογόνων με αγωνιστή GnRH (τριπτορελίνη ή γοσερελίνη). Η 5-ετής
συνολική θνησιμότητα ήταν 19,0% και 15,2%, στις βραχυπρόθεσμες και
μακροπρόθεσμες ομάδες, αντίστοιχα. Η παρατηρούμενη αναλογία κινδύνου
ήταν 1,42 με το ανώτατο μονόπλευρο διάστημα εμπιστοσύνης 95,71%
(95,71%CI) να είναι 1,79 ή με το δύο όψεων διάστημα εμπιστοσύνης 95,71%
(95,71%CI) να είναι 1,09 και 1,85 (p = 0,65 για μη κατωτερότητα),
αποδεικνύουν ότι ο συνδυασμός της ακτινοθεραπείας με θεραπεία
ανδρογονικού αποκλεισμού διάρκειας 6 μηνών επιτυγχάνει κατώτερη
επιβίωση σε σύγκριση με ακτινοθεραπεία με θεραπεία ανδρογονικού
αποκλεισμού διάρκειας 3 χρόνων. Η μακροχρόνια και βραχυπρόθεσμη
θεραπεία επιτυγχάνουν συνολική πενταετή επιβίωση σε ποσοστά 84,8% και
81,0%, αντίστοιχα. Η συνολική ποιότητα ζωής χρησιμοποιώντας QLQ-C30
δεν διέφερε σημαντικά μεταξύ των δύο ομάδων (P = 0,37). Τα
αποτελέσματα που υπερίσχυσαν ήταν από τον πληθυσμό των ασθενών με
τοπικά προχωρημένους όγκους.
Αποδεικτικά στοιχεία για την ένδειξη υψηλού κινδύνου εντοπισμένου
καρκίνου του προστάτη βασίζονται σε δημοσιευμένες μελέτες
ακτινοθεραπείας σε συνδυασμό με ανάλογα της GnRH,
συμπεριλαμβανομένης της οξικής λευπρορελίνης. Κλινικά δεδομένα από
πέντε δημοσιευμένες μελέτες αναλύθηκαν (EORTC 22863, RTOG 85-31,
RTOG 92-02, RTOG 8610, και D'Amico et al., JAMA, 2004), όπου όλα
καταδεικνύουν όφελος για το συνδυασμό του αναλόγου της GnRH με
ακτινοθεραπεία. Σαφής διαφοροποίηση των αντίστοιχων πληθυσμών προς
μελέτη, για τις ενδείξεις τοπικά προχωρημένου καρκίνου του προστάτη και
Νοέμβριος 2016