Από φαρμακοκινητικές μελέτες με χορήγηση από του στόματος, προέκυψε
ότι ο χρόνος ημίσειας ζωής της ολοπαταδίνης στο πλάσμα είναι κατά
προσέγγιση οκτώ έως 12 ώρες, και η απομάκρυνση γίνεται κυρίως μέσω
νεφρικής απέκκρισης. Περίπου το 60 - 70% της δόσης ανιχνεύθηκε στα
ούρα ως δραστική ουσία. Επίσης στα ούρα ανιχνεύθηκαν σε χαμηλές
συγκεντρώσεις δύο μεταβολίτες, ο mono-desmethyl και ο N-oxide.
Εφόσον η ολοπαταδίνη απεκκρίνεται στα ούρα κυρίως ως αμετάβλητο
δραστικό συστατικό, η νεφρική δυσλειτουργία μεταβάλει τη
φαρμακοκινητική της ολοπαταδίνης με μέγιστες συγκεντρώσεις στο
πλάσμα 2,3 φορές μεγαλύτερες σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική
δυσλειτουργία (μέση κάθαρση κρεατινίνης 13,0 ml/λεπτό) συγκριτικά με
υγιείς ενήλικες. Μετά από του στόματος χορήγηση δόσης 10 mg σε
ασθενείς οι οποίοι υποβάλλονται σε αιμοδιύλιση (χωρίς αποβολή ούρων),
οι συγκεντρώσεις της ολοπαταδίνης στο πλάσμα ήταν σημαντικά
χαμηλότερες κατά την ημέρα της αιμοδιύλισης σε σχέση με την ημέρα
που δεν υποβάλλονταν σε αιμοδιύλιση, γεγονός που δείχνει ότι η
olopatadine μπορεί να απομακρυνθεί δια της αιμοδιύλισης.
Μελέτες που συνέκριναν τη φαρμακοκινητική της από του στόματος
χορηγουμένης ολοπαταδίνης σε δόσεις 10 mg σε νέους (μέση ηλικία 21
έτη) και σε ηλικιωμένους (μέση ηλικία 74 έτη) δεν έδειξαν σημαντικές
διαφορές ως προς τις συγκεντρώσεις στο πλάσμα (AUC), τη δέσμευση με
τις πρωτεΐνες ή την δια των ούρων αποβολή του αμετάβλητου μητρικού
φαρμάκου και των μεταβολιτών.
Έχει γίνει μια μελέτη νεφρικής δυσλειτουργίας μετά από χορήγηση της
ολοπαταδίνης από του στόματος, σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική
δυσλειτουργία. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι με το ALOPATAN μπορεί
να αναμένεται κάπως υψηλότερη συγκέντρωση στο πλάσμα, σε αυτόν
τον πληθυσμό. Εφόσον οι συγκεντρώσεις στο πλάσμα μετά από τοπική
οφθαλμική χορήγηση ολοπαταδίνης είναι 50 έως 200 φορές χαμηλότερες
από αυτές που παρατηρούνται μετά από καλώς ανεκτές από του
στόματος δόσεις, δεν αναμένεται να χρειαστεί ρύθμιση της δόσης στους
ηλικιωμένους ή στους έχοντες νεφρική δυσλειτουργία. Ο ηπατικός
μεταβολισμός, ως οδός απομάκρυνσης, είναι μικρής σημασίας. Σε
ασθενείς με ηπατική δυσλειτουργία δεν αναμένεται να χρειαστεί ρύθμιση
της δόσης.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Μη κλινικά δεδομένα δεν κατέδειξαν ιδιαίτερο κίνδυνο για τον άνθρωπο
με βάση κλασικές μελέτες ασφάλειας, φαρμακολογίας, τοξικότητας
επαναλαμβανόμενης δόσης, γονιδιοτοξικότητας, δυναμικού
καρκινογένεσης και τοξικότητας επί της αναπαραγωγής.
Μελέτες σε ζώα έδειξαν μειωμένη ανάπτυξη θηλαζόντων νεογνών των
οποίων οι μητέρες ελάμβαναν συστηματικές δόσεις ολοπαταδίνης πολύ
9