III σοβαρή Πολύ έντονη και/ή εμφανής AK
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Σε μία μελέτη απορρόφησης που πραγματοποιήθηκε σε χοίρους δεν
ανιχνεύθηκε φλουορουρακίλη στον ορό μετά από δερματική
εφαρμογή, ακόμη και σε μεγάλες ποσότητες, δηλαδή η δραστική
ουσία δεν απορροφήθηκε σε ποσότητες που θα μπορούσαν να
ανιχνευθούν με τυπικές αναλυτικές μεθόδους (HPLC).
Δεν ανιχνεύθηκε συγκέντρωση φλουορουρακίλης πάνω από 0,05
μg/ml σε ασθενείς με ακτινική κεράτωση (n=12).
Το ποσοστό απορρόφησης της φλουορουρακίλης στον άνθρωπο
μετά την εφαρμογή σε μυρμηγκιές προϊόντος με την ίδια σύνθεση,
είναι αισθητά κάτω από 0,1% σύμφωνα με σχετική
φαρμακοκινητική μελέτη.
Μετά την εφαρμογή στο δέρμα, το προϊόν salicylic acid+fluorouracil
(100mg+5mg)/g δερματικό διάλυμα, σχηματίζει στο δέρμα μία
στερεή μεμβράνη που φαίνεται λευκή αφού εξατμιστεί ο διαλύτης.
Αυτό προκαλεί ένα εμφρακτικό αποτέλεσμα το οποίο προωθεί τη
διείσδυση των δραστικών ουσιών στην επιδερμίδα, όπου
βρίσκονται οι ακτινικές κερατώσεις και στα βαθύτερα στρώματα
των μυρμηγκιών.
Το σαλικυλικό οξύ έχει προστεθεί λόγω των κερατολυτικών
ιδιοτήτων του, προκειμένου να βελτιωθεί η διείσδυση της
δραστικής ουσίας, κάτι που είναι ιδιαιτέρως δύσκολο στην
περίπτωση της υπερκερατωτικής ακτινικής κεράτωσης. Το ίδιο
αποτέλεσμα επιτυγχάνεται με το έκδοχο dimethyl sulfoxide, το οποίο
δρα ως διαλύτης για τη δραστική ουσία φλουοροουρακίλη.
Η κερατολυτική επίδραση του σαλικυλικού οξέος βασίζεται στην
άμεση δράση του στις συνδετικές ενδοκυττάριες ουσίες ή
δεσμοσώματα, που προάγουν τη διαδικασία κερατινοποίησης.
Πειράματα σε ζώα και φαρμακοκινητικές δοκιμές στον άνθρωπο
έδειξαν ότι το σαλικυλικό οξύ διαπερνά την επιφάνεια ταχέως,
ανάλογα με το υπόστρωμα και άλλους παράγοντες που επηρεάζουν
τη διείσδυση, όπως η κατάσταση του δέρματος.
Το σαλικυλικό οξύ μεταβολίζεται με σύζευξη με γλυκίνη για να
σχηματιστεί σαλικυλουρικό οξύ, με γλυκουρονικό οξύ στη
φαινολική OH ομάδα για να σχηματίσει αιθέρα του γλυκουρονιδίου
και στην καρβοξυλική ομάδα COOH για να σχηματίσει εστέρα του
γλυκουρονιδίου, ή με υδροξυλίωση σε γεντισικό οξύ και
διυδρόξυβενζοϊκό οξύ. Στο κανονικό εύρος δόσης ο χρόνος
ημιζωής του σαλικυλικού οξέος είναι μεταξύ 2 και 3 ώρες, αλλά
μπορεί να αυξηθεί σε 15 έως 30 ώρες σε περιπτώσεις υψηλών
δόσεων , ως αποτέλεσμα της περιορισμένης ικανότητας του
ήπατος να συζεύξει σαλικυλικό οξύ.
9