ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

1

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Tormis 5 mg δισκίο

Tormis 10 mg δισκίο

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Tormis 5 mg δισκίο:

Tormis 5 mg δισκία: Τα δισκία είναι λευκά με φακοειδές σχήμα.

Tormis 10 mg δισκία: Τα δισκία είναι λευκά με φακοειδές σχήμα και χαραγμένα

με αυλακώσεις. Τα δισκία έχουν χαραγή για την διευκόλυνση της κατάποσης,

αλλά όχι για να διαχωριστούν σε ίσες δόσεις.

4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις

Θεραπεία του οιδήματος (κατακράτηση υγρών) που σχετίζεται με συμφορητική

καρδιακή ανεπάρκεια ή με νεφρική νόσο ή με ηπατική νόσο.

Θεραπεία της υπέρτασης ως μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με άλλα

αντιϋπερτασικά φάρμακα.

ασθενείς μπορούν να περάσουν από τη μία οδό χορήγησης στην άλλη χωρίς

αλλαγή της δοσολογίας.

Δοσολογία

Συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια: Η συνήθης αρχική δόση είναι από 10

ή 20 mg άπαξ ημερησίως. Εάν η διουρητική απόκριση είναι ανεπαρκής, η δόση

θα πρέπει να αυξηθεί περίπου στο διπλάσιο έως ότου επιτευχθεί επαρκής

απόκριση.

2

Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια: Η συνήθης αρχική δόση είναι από 20 mg άπαξ

ημερησίως. Εάν η διουρητική απόκριση είναι ανεπαρκής, η δόση θα πρέπει να

αυξηθεί περίπου στο διπλάσιο έως ότου επιτευχθεί επαρκής απόκριση.

Ηπατική δυσλειτουργία: Η συνήθης αρχική δόση είναι από 5 ή 10 mg άπαξ

καλιοσυντηρητικά διουρητικά. Εάν η διουρητική απόκριση είναι ανεπαρκής, η

απόκριση. Εφάπαξ δόσεις άνω των 40 mg δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς.

Ηλικιωμένοι

Δεν απαιτείται ειδική ρύθμιση της δοσολογίας στους ηλικιωμένους ασθενείς

(βλ. παράγραφο 5.2).

Παιδιατρικός πληθυσμός

Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της τορασεμίδης σε παιδιά δεν έχουν

ακόμα τεκμηριωθεί.

4.3 Αντενδείξεις

Ασθενείς με:

-Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία, στις σουλφονυλουρίες ή σε κάποιο από

τα έκδοχα που αναφέρονται στην παράγραφο 6.1.

-ανουρία,

-Nεφρική ανεπάρκεια με ανουρία,

4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση

Η υποκαλιαιμία, η υπονατριαιμία και η υποογκαιμία και οι διαταραχές της

ούρησης πρέπει να διορθωθούν πριν από τη θεραπεία.

Σε μακροχρόνια θεραπεία με τορασεμίδη, συνιστάται τακτική παρακολούθηση

της ισορροπίας των ηλεκτρολυτών, της γλυκόζης, του ουρικού οξέος, της

κρεατινίνης και των λιπιδίων στο αίμα.

Συνιστάται προσεκτική παρακολούθηση των ασθενών με τάση υπερουριχαιμίας

και ουρικής αρθρίτιδας. Θα πρέπει να παρακολουθείται ο μεταβολισμός των

υδατανθράκων σε λανθάνοντα ή έκδηλο σακχαρώδη διαβήτη.

Προειδοποίηση για τα έκδοχα:

3

κάποιους πληθυσμούς στη Λαπωνία) ή δυσαπορρόφηση της γλυκόζης-

γαλακτόζης δεν πρέπει να παίρνουν αυτό το φάρμακο.

4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες

Όταν χρησιμοποιείται ταυτόχρονα με καρδιακές γλυκοσίδες, ανεπάρκεια

Η τορασεμίδη, ιδιαίτερα σε υψηλές δόσεις, μπορεί να αυξήσει την τοξικότητα

των αμινογλυκοσιδών αντιβιοτικών, των παρασκευασμάτων σισπλατίνης, τα

νεφροτοξικά αποτελέσματα των κεφαλοσπορινών και τη καρδιο-και

Μπορεί να αυξηθούν η δράση του κουραρίου που περιέχει μυοχαλαρωτικά και

της θεοφυλλίνης. Σε ασθενείς που λαμβάνουν υψηλές δόσεις σαλικυλικών, η

φαρμάκων μπορεί να μειωθεί.

απέκκριση από τα νεφρικά σωληνάρια, οι ασθενείς που λαμβάνουν υψηλές

δόσεις σαλικυλικών μπορεί να εμφανίσουν τοξικότητα από τα σαλικυλικά όταν

συγχορηγούνται με τορασεμίδη. Επιπρόσθετα, και παρόλο που οι πιθανές

αλληλεπιδράσεις της τορασεμίδης με τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη

φάρμακα (συμπεριλαμβανομένου του ακετυλοσαλικυλικού οξέος) δεν έχουν

μελετηθεί, η συγχορήγηση αυτών των παραγόντων με ένα άλλο διουρητικό της

Αυτό μπορεί να ελαχιστοποιηθεί με τη μείωση της δόσης έναρξης του

αναστολέα ΜΕΑ και / ή τη μείωση ή τη προσωρινή διακοπή της δόσης της

τορασεμίδης. Η τορασεμίδη μπορεί να μειώσει την αρτηριακή ανταπόκριση σε

φάρμακα που αυξάνουν τη πίεση του αίματος, π.χ. αδρεναλίνη, νοραδρεναλίνη.

Μη-στεροειδή αντί-φλεγμονώδη φάρμακα (π.χ. ινδομεθακίνη) και η προβενεσίδη

μπορεί να μειώσουν τη διουρητική και αντιυπερτασική δράση της τορασεμίδης.

Η ταυτόχρονη χρήση της τορασεμίδης και της χολεστυραμίνης δεν έχει

μελετηθεί σε ανθρώπους, αλλά μελέτη σε ζώα έδειξε πως η συγχορήγηση

χολεστυραμίνης προκαλεί μειωμένη απορρόφηση της από του στόματος

χορηγούμενης τορασεμίδης.

Σημειώνεται ότι άλλα διουρητικά αυξάνουν την πιθανότητα ωτοτοξικότητας

των αμινογλυκοσιδών και του αιθακρυνικού οξέος, ειδικά όταν υπάρχει

4

4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία

Κύηση

με τορασεμίδη έως 5 mg/kg/ημέρα (έκθεση ισοδύναμη με τη δεκαπενταπλάσια

λαμβάνοντας υπόψη τα mg/m

2

, (η δόση στα ζώα είναι 10 φορές μεγαλύτερη απ’

2

Η τορασεμίδη αντενδείκνυται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Δεν είναι γνωστό εάν η τορασεμίδη απεκκρίνεται στο ανθρώπινο γάλα. Κατά

συνέπεια η χορήγησή της αντενδείκνυται κατά τη γαλουχία.

μηχανημάτων

Ακόμη και εάν λαμβάνεται στη συνιστώμενη δοσολογία, η τορασεμίδη έχει

σημαντική επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων,

ειδικά αν λαμβάνεται ταυτόχρονα με αλκοόλ.

4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες

Η υποκαλιαιμία μπορεί να συμβεί (ειδικά με διατροφή χαμηλή σε κάλιο, ή εάν

έμετος, διάρροια, ή υπερβολική χρήση καθαρτικών λαμβάνει χώρα, ή σε

περιπτώσεις ηπατικής ανεπάρκειας).

Συμπτώματα και σημάδια απώλειας των ηλεκτρολυτών και του όγκου, όπως

πονοκέφαλος, ζάλη, υπόταση, αδυναμία, υπνηλία, κατάσταση σύγχυσης,

απώλεια της όρεξης και κράμπες, μπορεί να προκύψουν, εάν η διούρηση είναι

αξιοσημείωτη, ιδιαίτερα κατά την έναρξη της θεραπείας αλλά και σε

ηλικιωμένους ασθενείς. Προσαρμογή της δόσης μπορεί να είναι απαραίτητη.

Μπορεί να υπάρξει αύξηση των επιπέδων ουρικού οξέος, γλυκόζης και λιπιδίων

του ορού του αίματος.

Μπορεί να υπάρχει επιδείνωση της μεταβολικής αλκάλωσης.

5

Σε μεμονωμένες περιπτώσεις, ενδέχεται να παρουσιαστούν θρομβοεμβολικές

επιπλοκές και κυκλοφορικές διαταραχές λόγω αιμοσυμπύκνωσης.

Γαστρεντερικό σύστημα

Οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν συμπτώματα του γαστρεντερικού

Σε μεμονωμένες περιπτώσεις έχει αναφερθεί παγκρεατίτιδα.

Νεφρικό και ουροποιητικό σύστημα

Αιματολογία

Σε μεμονωμένες περιπτώσεις αναφέρθηκαν μειώσεις των επιπέδων των

Δέρμα / αλλεργία

Σε μεμονωμένες περιπτώσεις, μπορεί να υπάρξουν αλλεργικές αντιδράσεις,

Υπάρχουν μεμονωμένες εκθέσεις οπτικών ενοχλήσεων.

Εμβοές και απώλεια ακοής έχουν συμβεί σε μεμονωμένες περιπτώσεις.

Σπάνια, έχει αναφερθεί παραισθησία των άκρων.

Άλλες:

Ξηροστομία.

οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες

μέσω του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων:

Μεσογείων 284

15562 Χολαργός, Αθήνα

Τηλ: + 30 21 32040380/337

Φαξ: + 30 21 06549585

Ιστότοπος: http :// www . eof . gr

4.9 Υπερδοσολογία

Συμπτώματα και σημάδια

Δεν είναι γνωστή κάποια χαρακτηριστική εικόνα δηλητηρίασης. Σε περίπτωση

6

Δεν υπάρχει συγκεκριμένο αντίδοτο. Σε συμπτώματα και σημάδια

υπερδοσολογίας απαιτείται η μείωση της δόσης ή διακοπή της τορασεμίδης, και

ταυτόχρονα η αντικατάσταση υγρών και ηλεκτρολυτών.

παραμέτρων (π.χ. αλλαγή pH των ούρων) θα μπορούσε να επιταχύνει την

να αιμοδιυλιστεί, επομένως η αιμοκάθαρση δεν επιταχύνει την απομάκρυνσή

Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Διουρητικά αγκύλης: Σουλφοναμίδες, αμιγείς,

Κωδικός ATC: C03CA04

Μελέτες μικροπαρακέντησης σε ζώα έχουν δείξει ότι η τορασεμίδη δρα από το

εσωτερικό τμήμα της βάσης του παχέος ανιόντος σκέλους της αγκύλης του

Henle, όπου αναστέλλει το σύστημα της αντλίας Na

-

. Οι μελέτες της

χωρίς να έχουν καταδείξει επιπτώσεις σε άλλα τμήματα του νεφρώνα. Συνεπώς,

τορασεμίδης στα ούρα σε σχέση με την συγκέντρωση στο αίμα.

Η τορασεμίδη αυξάνει τη νεφρική απέκκριση του νατρίου του χλωρίου και του

νερού, αλλά δεν μεταβάλλει σημαντικά το ρυθμό σπειραματικής διήθησης, τη

νεφρική ροή του πλάσματος, ή την οξεοβασική ισορροπία.

εφάπαξ δόσεις, η σχέση δόσης-απόκρισης για απέκκριση νατρίου είναι γραμμική

στις δόσεις από 2,5 έως 20 mg. Η αύξηση της απέκκρισης του καλίου είναι

αμελητέα μετά από μία εφάπαξ δόση έως 10 mg και ήπια μόνο (5 έως 15 mEq) ως

επακόλουθο μίας δόσης 20 mg.

Η τορασεμίδη έχει μελετηθεί σε ελεγχόμενες κλινικές μελέτες σε ασθενείς, με

συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια σταδίου ΙΙ έως ΙV, κατά την Καρδιολογική

Εταιρεία της Νέας Υόρκης (New York Heart Association). Οι ασθενείς που έλαβαν

θεραπεία με 10 έως 20 mg τορασεμίδης καθημερινά σε αυτές τις μελέτες

πέτυχαν σημαντικά μεγαλύτερες μειώσεις σωματικού βάρους και οιδήματος

από εκείνους που έλαβαν εικονικό φάρμακο.

Σε κλινικές μελέτες ασθενών με νεφρική ανεπάρκεια χωρίς ανουρία που έλαβαν

μία εφάπαξ δόση, οι υψηλές δόσεις τορασεμίδης (20 έως 200 mg) έδειξαν

σημαντική αύξηση απέκκρισης νερού και νατρίου, ενώ δεν έχει εκτιμηθεί εάν,

σε σοβαρές περιπτώσεις όπου οι ασθενείς υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση, η

7

Με τη χορήγηση ανταγωνιστών της αλδοστερόνης, η τορασεμίδη αυξάνει την

απέκκριση νατρίου και υγρών σε ασθενείς με οίδημα ή ασκίτη λόγω κίρρωσης

του ήπατος. Ο ρυθμός της νεφρικής απέκκρισης του νατρίου που σχετίζεται με

την τορασεμίδη είναι μικρότερος σε ασθενείς με κίρρωση σε σχέση με υγιείς

χαρακτηριστικά της πυλαίας υπέρτασης και του ασκίτη). Ωστόσο, εξαιτίας της

ήπατος, αυτοί οι παράγοντες τείνουν να αντιρροπούνται και το αποτέλεσμα

εβδομάδες. Η συστολική και διαστολική αρτηριακή πίεση μειώνονται σε ύπτια

και όρθια θέση . Δεν παρατηρήθηκε σημαντική ορθοστατική επίδραση και

υπήρχε ελάχιστη διαφορά στη διακύμανση της μέγιστης μείωσης της πίεσης.

Όταν η τορασεμίδη χορηγείται για πρώτη φορά, η ημερήσια απέκκριση νατρίου

αυξάνεται για μία εβδομάδα τουλάχιστον. Ωστόσο, με τη χρόνια χορήγηση η

καθημερινή απώλεια νατρίου εξισορροπείται με τη διατροφική πρόσληψη. Εάν η

επίπεδα που είχε πριν την έναρξη της θεραπείας, χωρίς να τα υπερβαίνει, μέσα

Η τορασεμίδη έχει συγχορηγηθεί με β-αδρενεργικούς αναστολείς, αναστολείς

του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης και ανταγωνιστές του

ασβεστίου. Δεν παρατηρήθηκαν ανεπιθύμητες αλληλεπιδράσεις και δεν κρίθηκε

αναγκαία η ρύθμιση της δοσολογίας.

Η βιοδιαθεσιμότητα των δισκίων τορασεμίδης είναι περίπου 80% με μικρή

διακύμανση μεταξύ διαφορετικών ατόμων, το 90% διάστημα εμπιστοσύνης

κυμαίνεται από 75% έως 89%. Η τορασεμίδη απορροφάται με ελάχιστο

μεταβολισμό πρώτης διόδου, και η συγκέντρωση ορού φθάνει στο μέγιστο (C

)

εντός μιας ώρας μετά από του στόματος χορήγηση. Η C

και η περιοχή κάτω

από την καμπύλη (AUC) συγκέντρωσης ορού μετά από του στόματος χορήγηση

είναι ανάλογη της δόσης με εύρος από 2,5 έως 200 mg. Ταυτόχρονη λήψη τροφής

καθυστερεί τον χρόνο της C

περίπου 30 λεπτά, αλλά η συνολική

βιοδιαθεσιμότητα (AUC) και η διουρητική δράση παραμένουν αμετάβλητες. Η

απορρόφηση δεν επηρεάζεται ουσιαστικά από τη νεφρική ή ηπατική

δυσλειτουργία.

Ο όγκος κατανομής της τορασεμίδης είναι από 12 έως 15 λίτρα σε

φυσιολογικούς ενήλικες ή σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια νεφρική ανεπάρκεια

ή συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια. Σε ασθενείς με κίρρωση του ήπατος, ο

8

Ο χρόνος ημίσειας ζωής της τορασεμίδης στο αίμα σε φυσιολογικά άτομα, είναι

περίπου 3,5 ώρες. Η τορασεμίδη αποβάλλεται από την κυκλοφορία τόσο μέσω

του ηπατικού μεταβολισμού (περίπου το 80% της συνολικής κάθαρσης) όσο και

από την απέκκριση στα ούρα (περίπου 20% της συνολικής κάθαρσης σε

ασθενείς με φυσιολογική νεφρική λειτουργία). Στον άνθρωπο, ο κύριος

αδρανές. Δύο ήσσονος σημασίας μεταβολίτες διαθέτουν κάποια διουρητική

αντιρροπούμενη συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, κατά πάσα πιθανότητα

λόγω ηπατικής συμφόρησης και μείωσης της νεφρικής αιματικής ροής,

αντίστοιχα. Η ολική κάθαρση της τορασεμίδης είναι περίπου 50% αυτής που

AUC εμφανίζονται κατ’αντιστοιχία αυξημένες. Λόγω της μειωμένης νεφρικής

κάθαρσης, ένα μικρότερο κλάσμα της χορηγούμενης δόσης είναι διαθέσιμο στη

θέση ενδοαυλικής δράσης έτσι ώστε, για κάθε δεδομένη δόση, η νατριούρηση σε

φυσιολογικά άτομα.

Σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία, η κάθαρση με τορασεμίδη εμφανίζεται

σημαντικά μειωμένη, αλλά η συνολική κάθαρση του πλάσματος δεν αλλάζει

σημαντικά. Απελευθερώνεται στη θέση ενδοαυλικής δράσης ένα μικρό κλάσμα

της χορηγούμενης δόσης και η νατριουρητική δράση του διουρητικού παραμένει

μειωμένη. Μπορεί να επιτευχθεί ακόμη και σε περιπτώσεις νεφρικής

ανεπάρκειας διουρητική ανταπόκριση με υψηλότερες δόσεις.. Η συνολική

κάθαρση παραμένει αμετάβλητη.

Το φαρμακοκινητικό προφίλ της τορασεμίδης σε υγιείς ηλικιωμένους εθελοντές

είναι παρόμοιο με αυτό νέων εθελοντών, εκτός από τη μείωση της νεφρικής

κάθαρσης που σχετίζεται με τη μείωση της νεφρικής λειτουργίας λόγω ηλικίας.

Ωστόσο, η συνολική κάθαρση του πλάσματος και ο χρόνος ημίσειας ζωής

παραμένουν αμετάβλητα.

5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια

Δεν έχει παρατηρηθεί συνολική αύξηση στη συχνότητα εμφάνισης όγκων μετά

τη χορήγηση τορασεμίδης καθόλη τη διάρκεια ζωής σε αρουραίους και ποντίκια

με δόσεις της τάξης των 9 mg/kg/ημέρα (αρουραίοι) και 32 mg/kg/ημέρα ποντίκια.

Λαμβάνοντας υπόψιν το σωματικό βάρος, οι δόσεις αυτές αντιπροσωπεύουν 27-

96 φορές τη δόση που αντιστοιχεί στα 20 mg σε ανθρώπους ένω λαμβάνοντας

υπόψη τη σχέση επιφανείας σώματος μεταξύ των ζώων και του ανθρώπου, η

9