SPC :
SEVAFOSS F.C.TAB 800MG/TAB BTx1 BOTTLEx180 (HDPE)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
Sevafoss 800 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Κάθε δισκίο περιέχει 800 mg sevelamer carbonate.
Έκδοχα με γνωστές δράσεις: κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 286,25 mg
μονοϋδρικής λακτόζης.
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο
Ωοειδή, λευκά έως υπόλευκα επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία (20 mm x 7 mm) χωρίς
διαχωριστική γραμμή. Τα δισκία φέρουν τυπωμένη στη μία πλευρά την ένδειξη ‘SVL’.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Το Sevafoss ενδείκνυται για τον έλεγχο της υπερφωσφαταιμίας σε ενήλικους ασθενείς που
υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση ή σε περιτοναϊκή κάθαρση.
Το Sevafoss ενδείκνυται, επίσης, για τον έλεγχο της υπερφωσφαταιμίας σε ενήλικους ασθενείς με
χρόνια νεφρική νόσο που δεν υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση με φώσφορο στον ορό ≥1,78 mmol/l.
Το Sevafoss θα πρέπει να χρησιμοποιείται εντός του πλαισίου μίας πολλαπλής θεραπευτικής
προσέγγισης, η οποία θα μπορούσε να περιλαμβάνει συμπλήρωμα ασβεστίου, 1,25-διυδροξυ-βιταμίνη
D
3
ή ένα από τα ανάλογά της, για τον έλεγχο της εξέλιξης της νεφρικής οστικής νόσου.
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Δοσολογία
Δόση έναρξης
Η συνιστώμενη δόση έναρξης του sevelamer carbonate είναι 2,4 g ή 4,8 g την ημέρα με βάση τις
κλινικές ανάγκες και τα επίπεδα φωσφόρου στον ορό. Το Sevafoss πρέπει να λαμβάνεται τρεις φορές
την ημέρα με τα γεύματα.
Επίπεδο φωσφόρου στον ορό σε ασθενείς Συνολική ημερήσια δόση sevelamer carbonate
που πρέπει να λαμβάνεται σε 3 γεύματα την
ημέρα
1,78 – 2,42 mmol/l (5,5 – 7,5 mg/dl) 2,4g*
> 2,42 mmol/l (>7,5 mg/dl) 4,8g*
*Συν επακόλουθη τιτλοποίηση σύμφωνα με τις οδηγίες
Για ασθενείς που ήταν προηγουμένως σε αγωγή με δεσμευτικά του φωσφόρου (υδροχλωρική
σεβελαμέρη ή με βάση το ασβέστιο), το Sevafoss θα πρέπει να δίνεται σε βάση γραμμαρίου προς
γραμμάριο με παρακολούθηση των επιπέδων φωσφόρου στον ορό για τη διασφάλιση των βέλτιστων
ημερήσιων δόσεων.
Τιτλοποίηση και Συντήρηση
Τα επίπεδα φωσφόρου στον ορό θα πρέπει να παρακολουθούνται και η δόση sevelamer carbonate να
τιτλοποιείται κάθε 2-4 εβδομάδες, ωσότου επιτευχθεί ένα αποδεκτό επίπεδο φωσφόρου στον ορό, με
τακτική παρακολούθηση εφεξής.
2
Οι ασθενείς που λαμβάνουν Sevafoss θα πρέπει να τηρούν το συνταγογραφημένο διαιτολόγιό τους.
Στην κλινική πρακτική, η θεραπεία θα βασίζεται συνεχώς στην ανάγκη ελέγχου των επιπέδων του
φωσφόρου στον ορό και η ημερήσια δόση αναμένεται να είναι ένας μέσος όρος περίπου 6 g την
ημέρα.
Παιδιατρικός πληθυσμός
Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του Sevafoss δεν έχουν τεκμηριωθεί σε παιδιά ηλικίας κάτω
των 18 ετών. Το Sevafoss δε συνιστάται για παιδιά ηλικίας κάτω των 18 ετών.
Τρόπος χορήγησης
Τα δισκία θα πρέπει να καταπίνονται ολόκληρα και δε θα πρέπει να συνθλίβονται, να μασώνται ή
τεμαχίζονται πριν από τη χορήγηση.
4.3 Αντενδείξεις
Yπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα που αναφέρονται στην
παράγραφο 6.1.
Υποφωσφαταιμία
Εντερική απόφραξη
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια του Sevafoss δεν έχουν μελετηθεί σε παιδιά ηλικίας κάτω των
18 ετών.
Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του Sevafoss δεν έχουν τεκμηριωθεί σε ενήλικους ασθενείς με
χρόνια νεφρική νόσο που δεν υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση με φώσφορο στον ορό < 1,78 mmol/l.
Για το λόγο αυτό, το Sevafoss δε συνιστάται επί του παρόντος για χρήση σε αυτούς τους ασθενείς.
Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του Sevafoss δεν έχουν τεκμηριωθεί σε ασθενείς με τις
ακόλουθες διαταραχές:
δυσφαγία
διαταραχές κατάποσης
σοβαρές διαταραχές γαστρεντερικής κινητικότητας, συμπεριλαμβανομένης της μη
θεραπευθείσας ή σοβαρής γαστροπάρεσης, της κατακράτησης του γαστρικού περιεχομένου
και της μη φυσιολογικής ή ακανόνιστης εντερικής κένωσης
ενεργή φλεγμονώδη εντερική νόσο
μείζονα χειρουργική επέμβαση του γαστρεντερικού σωλήνα
Επομένως, θα πρέπει να δίνεται προσοχή, όταν χρησιμοποιείται το Sevafoss σε αυτούς τους ασθενείς.
Εντερική απόφραξη και ειλεός/ ατελής ειλεός
Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, έχουν παρατηρηθεί εντερική απόφραξη και ειλεός/ατελής ειλεός σε
ασθενείς κατά τη διάρκεια θεραπείας με υδροχλωρική σεβελαμέρη, που περιέχει το ίδιο ενεργό τμήμα
του sevelamer carbonate. Η δυσκοιλιότητα μπορεί να αποτελεί πρόδρομο σύμπτωμα. Οι ασθενείς με
δυσκοιλιότητα θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά όσο διαρκεί η αγωγή με το Sevafoss. Η αγωγή
με Sevafoss θα πρέπει να επανεκτιμάται σε ασθενείς που αναπτύσσουν σοβαρή δυσκοιλιότητα ή άλλα
σοβαρά γαστρεντερικά συμπτώματα.
Λιποδιαλυτές βιταμίνες
Ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο (ΧΝΝ) ενδέχεται να αναπτύξουν χαμηλά επίπεδα των λιποδιαλυτών
βιταμινών A, D, E και K, ανάλογα με τη διαιτητική πρόσληψη και τη σοβαρότητα της νόσου τους.
Δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι το Sevafoss μπορεί να δεσμεύει λιποδιαλυτές βιταμίνες που περιέχονται
στην προσληφθείσα τροφή. Σε ασθενείς που δε λαμβάνουν συμπληρωματικές βιταμίνες, αλλά
παίρνουν σεβελαμέρη, η κατάσταση των βιταμινών A, D, E και K στον ορό θα πρέπει να αξιολογείται
τακτικά. Συνιστάται να δίνονται συμπληρώματα βιταμινών, αν είναι απαραίτητο. Συνιστάται να
δίνονται σε ασθενείς με ΧΝΝ που δεν υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση συμπληρώματα βιταμίνης D
(περίπου 400 IU φυσικής βιταμίνης D καθημερινά), που μπορεί να αποτελεί μέρος ενός
3
παρασκευάσματος πολυβιταμινών προς λήψη σε απόσταση από τη Sevafoss δόση τους. Σε ασθενείς
που υποβάλλονται σε περιτοναϊκή κάθαρση συνιστάται πρόσθετη παρακολούθηση των λιποδιαλυτών
βιταμινών και του φολικού οξέος, δεδομένου ότι τα επίπεδα των βιταμινών A, D, E και Κ δε
μετρήθηκαν σε μία κλινική μελέτη αυτών των ασθενών.
Ανεπάρκεια φολικού
Προς το παρόν δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα για τον αποκλεισμό ενδεχόμενης ανεπάρκειας φολικού
κατά τη διάρκεια μακροχρόνιας θεραπείας με Sevafoss.
Υπασβεστιαιμία / υπερασβεστιαιμία
Οι ασθενείς με ΧΝΝ ενδέχεται να αναπτύξουν υπασβεστιαιμία ή υπερασβεστιαιμία. Το Sevafoss δεν
περιέχει καθόλου ασβέστιο. Θα πρέπει, επομένως, να παρακολουθούνται τα επίπεδα ασβεστίου στον
ορό σε τακτικά χρονικά διαστήματα και θα πρέπει να δίνεται στοιχειώδες ασβέστιο ως συμπλήρωμα,
αν απαιτείται.
Μεταβολική οξέωση
Οι ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο έχουν προδιάθεση για ανάπτυξη μεταβολικής οξέωσης. Ως μέρος
της ορθής κλινικής πρακτικής, συνιστάται επομένως η παρακολούθηση των επιπέδων διττανθρακικών
στον ορό.
Περιτονίτιδα
Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση υπόκεινται σε ορισμένους κινδύνους λοίμωξης
ειδικούς για τον τρόπο κάθαρσης. Η περιτονίτιδα είναι μια γνωστή επιπλοκή σε ασθενείς που
υποβάλλονται σε περιτοναϊκή κάθαρση και σε μια κλινική μελέτη με υδροχλωρική σεβελαμέρη
αναφέρθηκε μεγαλύτερος αριθμός περιπτώσεων περιτονίτιδας στην ομάδα της σεβελαμέρης από ό,τι
στην ομάδα ελέγχου. Οι ασθενείς σε περιτοναϊκή κάθαρση θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά για
τη διασφάλιση της ορθής χρήσης της κατάλληλης άσηπτης τεχνικής με την έγκαιρη αναγνώριση και
διαχείριση οποιωνδήποτε σημείων και συμπτωμάτων που σχετίζονται με την περιτονίτιδα.
Δυσκολίες κατάποσης (πνιγμός)
Έχουν αναφερθεί όχι συχνές περιπτώσεις δυσκολίας κατάποσης των δισκίων Sevafoss. Πολλές από
αυτές τις περιπτώσεις αφορούσαν ασθενείς με συνοδές παθολογικές καταστάσεις,
συμπεριλαμβανομένων διαταραχών κατάποσης ή ανωμαλιών του οισοφάγου. Απαιτείται προσοχή
κατά τη χρήση του Sevafoss σε ασθενείς με δυσκολία κατάποσης. Για τους ασθενείς με δυσκολίες
κατάποσης, το sevelamer carbonate διατίθεται επίσης και ως κόνις για πόσιμο εναιώρημα.
Αντιαρρυθμικά και αντιεπιληπτικά φαρμακευτικά προϊόντα
Απαιτείται προσοχή κατά τη συνταγογράφηση του Sevafoss σε ασθενείς που λαμβάνουν επίσης
αντιαρρυθμικά και αντιεπιληπτικά φαρμακευτικά προϊόντα (βλ. παράγραφο 4.5).
Υποθυρεοειδισμός
Συνιστάται στενότερη παρακολούθηση των ασθενών με υποθυρεοειδισμό, στους οποίους γίνεται
συγχορήγηση sevelamer carbonate και λεβοθυροξίνης (βλ. παράγραφο 4.5).
Μακροχρόνια θεραπεία
Σε μια κλινική δοκιμή ενός έτους, δεν παρατηρήθηκε ένδειξη συσσώρευσης σεβελαμέρης. Ωστόσο, η
δυνητική απορρόφηση και συσσώρευση της σεβελαμέρης κατά τη διάρκεια μακροχρόνιας θεραπείας
(> ένα έτος) δεν μπορεί να αποκλειστεί εντελώς (βλ. παράγραφο 5.2).
Υπερπαραθυρεοειδισμός
Το Sevafoss δεν ενδείκνυται για τον έλεγχο του υπερπαραθυρεοειδισμού. Σε ασθενείς με δευτεροπαθή
υπερπαραθυρεοειδισμό, το Sevafoss θα πρέπει να χρησιμοποιείται εντός του πλαισίου μίας πολλαπλής
θεραπευτικής προσέγγισης, η οποία θα μπορούσε να περιλαμβάνει ασβέστιο ως συμπληρώματα, 1,25-
διυδροξυ-βιταμίνη D
3
ή ένα από τα ανάλογά της για τη μείωση των επιπέδων της άθικτης
παραθυρεοειδούς ορμόνης (iPTH).
Δυσανεξία στη λακτόζη
4
Τα δισκία Sevafoss περιέχουν λακτόζη. Οι ασθενείς με σπάνια κληρονομικά προβλήματα δυσανεξίας
στη γαλακτόζη, ανεπάρκειας της λακτάσης Lapp ή δυσαπορρόφησης γλυκόζης-γαλακτόζης δεν πρέπει
να λαμβάνουν αυτό το φάρμακο.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης
Δεν έχουν πραγματοποιηθεί μελέτες αλληλεπιδράσεων σε ασθενείς που υποβάλλονται σε κάθαρση.
Σε μελέτες αλληλεπιδράσεων σε υγιείς εθελοντές, η υδροχλωρική σεβελαμέρη που περιέχει το ίδιο
ενεργό τμήμα όπως το Sevafoss, μείωσε τη βιοδιαθεσιμότητα της σιπροφλοξασίνης κατά περίπου 50%
κατά τη συγχορήγηση με υδροχλωρική σεβελαμέρη σε μία μελέτη εφάπαξ δόσης. Κατά συνέπεια, το
Sevafoss δε θα πρέπει να λαμβάνεται ταυτόχρονα με σιπροφλοξασίνη.
Μειωμένα επίπεδα κυκλοσπορίνης, mycophenolate mofetil και τακρόλιμους έχουν αναφερθεί σε
μεταμοσχευθέντες ασθενείς, όταν συγχορηγήθηκαν με υδροχλωρική σεβελαμέρη χωρίς καμία κλινική
συνέπεια (δηλ. απόρριψη μοσχεύματος). Η πιθανότητα μιας αλληλεπίδρασης δεν μπορεί να
αποκλειστεί και θα πρέπει να γίνεται στενή παρακολούθηση των συγκεντρώσεων στο αίμα της
κυκλοσπορίνης, του mycophenolate mofetil και του τακρόλιμους κατά τη διάρκεια της χρήσης
συνδυασμού και μετά την απόσυρσή του.
Πολύ σπάνιες περιπτώσεις υποθυρεοειδισμού έχουν αναφερθεί σε ασθενείς, στους οποίους
συγχορηγήθηκαν υδροχλωρική σεβελαμέρη, που περιέχει το ίδιο ενεργό τμήμα όπως το sevelamer
carbonate, και λεβοθυροξίνη. Συνιστάται επομένως στενότερη παρακολούθηση των επιπέδων
θυρεοειδοτρόπου ορμόνης (TSH) σε ασθενείς που λαμβάνουν sevelamer carbonate και λεβοθυροξίνη.
Οι ασθενείς που λαμβάνουν αντιαρρυθμικά φαρμακευτικά προϊόντα για τον έλεγχο αρρυθμιών και
αντιεπιληπτικά φαρμακευτικά προϊόντα για τον έλεγχο επιληπτικών διαταραχών αποκλείστηκαν από
τις κλινικές δοκιμές. Απαιτείται προσοχή κατά τη συνταγογράφηση Sevafoss σε ασθενείς που
λαμβάνουν επίσης αυτά τα φαρμακευτικά προϊόντα.
Σε μελέτες αλληλεπιδράσεων σε υγιείς εθελοντές, η υδροχλωρική σεβελαμέρη, που περιέχει το ίδιο
ενεργό τμήμα με το Sevafoss, δεν είχε καμία επίδραση στη βιοθεσιμότητα της διγοξίνης, της
βαρφαρίνης, της εναλαπρίλης ή της μετοπρολόλης.
Το Sevafoss δεν απορροφάται και ενδέχεται να επηρεάσει τη βιοδιαθεσιμότητα άλλων φαρμακευτικών
προϊόντων. Κατά τη χορήγηση οποιουδήποτε φαρμακευτικού προϊόντος, όπου η μείωση της
βιοδιαθεσιμότητας θα μπορούσε να έχει κλινικά σημαντική επίδραση στην ασφάλεια ή την
αποτελεσματικότητα, το φαρμακευτικό προϊόν θα πρέπει να χορηγείται τουλάχιστον μία ώρα πριν ή
τρεις ώρες μετά το Sevafoss ή ο ιατρός θα πρέπει να λάβει υπόψη την παρακολούθηση των επιπέδων
στο αίμα.
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Εγκυμοσύνη
Δεν υπάρχουν στοιχεία από τη χρήση της σεβελαμέρης σε έγκυες γυναίκες. Μελέτες σε ζώα
κατέδειξαν κάποια τοξικότητα στην αναπαραγωγική ικανότητα, όταν η σεβελαμέρη χορηγήθηκε σε
επίμυς σε υψηλές δόσεις (βλ. παράγραφο 5.3). Η σεβελαμέρη έχει επίσης φανεί ότι μειώνει την
απορρόφηση διαφόρων βιταμινών συμπεριλαμβανομένου του φολικού οξέος (βλ. παραγράφους 4.4
και 5.3). Ο ενδεχόμενος κίνδυνος για τον άνθρωπο είναι άγνωστος. Το Sevafoss θα πρέπει να δίνεται
σε έγκυες γυναίκες, μόνο εάν είναι σαφώς απαραίτητο και αφού γίνει προσεκτική ανάλυση
κινδύνων/οφελών τόσο για τη μητέρα όσο και για το έμβρυο.
Θηλασμός
Δεν είναι γνωστό αν η σεβελαμέρη απεκκρίνεται στο ανθρώπινο μητρικό γάλα. Η μη απορροφώμενη
φύση της σεβελαμέρης δείχνει ότι η απέκκριση της σεβελαμέρης στο μητρικό γάλα είναι απίθανη.
Μία απόφαση για το αν θα συνεχιστεί/διακοπεί ο θηλασμός ή αν θα συνεχιστεί/διακοπεί η θεραπεία
με το Sevafoss θα πρέπει να ληφθεί λαμβάνοντας υπόψη το όφελος του θηλασμού για το παιδί και το
όφελος της θεραπείας με Sevafoss για τη γυναίκα.
5
Γονιμότητα
Δεν υπάρχουν δεδομένα για την επίδραση της σεβελαμέρης στη γονιμότητα των ανθρώπων. Μελέτες
σε ζώα κατέδειξαν ότι η σεβελαμέρη δεν επηρέασε τη γονιμότητα σε αρσενικούς ή θηλυκούς επίμυς
κατόπιν έκθεσης σε ανθρώπινη ισοδύναμη δόση διπλάσια της μέγιστης δόσης κλινικής δοκιμής των
13 g/ημέρα, βάσει σύγκρισης σχετικής επιφάνειας σώματος.
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών
Δεν πραγματοποιήθηκαν μελέτες σχετικά με τις επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού
μηχανών.
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Σύνοψη των χαρακτηριστικών ασφαλείας
Η ασφάλεια της σεβελαμέρης (είτε ως ανθρακικό άλας είτε ως υδροχλωρικό άλας) έχει διερευνηθεί σε
πολυάριθμες κλινικές δοκιμές που αφορούσαν συνολικά 969 ασθενείς σε αιμοκάθαρση με διάρκεια
αγωγής από 4 έως 50 εβδομάδες (724 ασθενείς υποβλήθηκαν σε θεραπεία με υδροχλωρική
σεβελαμέρη και 245 υποβλήθηκαν σε θεραπεία με sevelamer carbonate), 97 ασθενείς σε περιτοναϊκή
κάθαρση με διάρκεια αγωγής 12 εβδομάδες (υποβλήθηκαν όλοι σε θεραπεία με υδροχλωρική
σεβελαμέρη) και 128 ασθενείς με ΧΝΝ που δεν υποβάλλονταν σε κάθαρση με διάρκεια αγωγής από 8
έως 12 εβδομάδες (79 ασθενείς υποβλήθηκαν σε θεραπεία με υδροχλωρική σεβελαμέρη και 49
υποβλήθηκαν σε θεραπεία με sevelamer carbonate).
Περιγραφή επιλεγμένων ανεπιθύμητων ενεργειών
Οι συχνότερα εμφανιζόμενες (≥5% των ασθενών) ανεπιθύμητες ενέργειες δυνητικώς ή πιθανώς
σχετιζόμενες με τη σεβελαμέρη ήταν όλες διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος. Οι
περισσότερες από αυτές τις ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν ήπιας έως μέτριας έντασης. Δεδομένα
δυνητικώς ή πιθανώς σχετιζόμενα με τη σεβελαμέρη από αυτές τις μελέτες αναγράφονται με σειρά
συχνότητας στον παρακάτω πίνακα. Η συχνότητα αναφοράς ταξινομείται ως πολύ συχνές (≥1/10),
συχνές (≥1/100, <1/10), όχι συχνές (≥1/1.000, <1/100), σπάνιες (≥1/10.000, <1/1.000), πολύ σπάνιες
(<1/10.000), μη γνωστές (δεν μπορούν να υπολογιστούν με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα).
Πίνακας ανεπιθύμητων ενεργειών
Διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος
Πολύ συχνές: Ναυτία, έμετος, άλγος άνω κοιλιακής χώρας, δυσκοιλιότητα
Συχνές: Διάρροια, δυσπεψία, μετεωρισμός, κοιλιακό άλγος
Εμπειρία μετά την κυκλοφορία στην αγορά: Κατά τη μετεγκριτική χρήση, έχουν αναφερθεί
περιπτώσεις κνησμού, εξανθήματος, εντερικής απόφραξης, ειλεού/ατελή ειλεού και εντερικής
διάτρησης σε ασθενείς κατά τη διάρκεια θεραπείας με σεβελαμέρη.
Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας
του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης
οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες του τομέα της
υγειονομικής περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες
μέσω του εθνικού συστήματος αναφοράς: Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων, Μεσογείων 284, GR-
15562 Χολαργός, Αθήνα. Τηλ: +30 213 2040380/337, Φαξ: +30 210 6549585, Ιστότοπος:
http://www.eof.gr
4.9 Υπερδοσολογία
Δεν αναφέρθηκε καμία περίπτωση υπερδοσολογίας. Η υδροχλωρική σεβελαμέρη, που περιέχει το ίδιο
ενεργό τμήμα με το sevelamer carbonate, δόθηκε σε φυσιολογικούς υγιείς εθελοντές σε δόσεις έως 14
γραμμάρια την ημέρα για οχτώ ημέρες χωρίς καμία ανεπιθύμητη ενέργεια. Σε ασθενείς με ΧΝΝ, η
6
μέγιστη μέση ημερήσια δόση που μελετήθηκε ήταν 14,4 γραμμάρια sevelamer carbonate σε μία
εφάπαξ ημερήσια δόση.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Θεραπεία της υπερκαλιαιμίας και υπερφωσφαταιμίας. Κωδικός
ATC: V03A E02
Το Sevafoss περιέχει σεβελαμέρη, ένα μη απορροφώμενο φωσφοροδεσμευτικό πολυμερές
σταυροδεσμών, χωρίς μέταλλο και ασβέστιο. Η σεβελαμέρη περιέχει πολλαπλές αμίνες που
διαχωρίζονται με ένα άτομο άνθρακα από το σκελετό του πολυμερούς, που πρωτονιώνονται στο
στόμαχο. Αυτές οι πρωτονιωμένες αμίνες δεσμεύουν αρνητικά φορτισμένα ιόντα όπως ο διαιτητικός
φώσφορος στο έντερο. Με τη δέσμευση των φωσφορικών στο γαστρεντερικό σωλήνα και τη μείωση
της απορρόφησης, η σεβελαμέρη μειώνει τη συγκέντρωση του φωσφόρου στον ορό. Η τακτική
παρακολούθηση των επιπέδων φωσφόρου στον ορό είναι πάντα απαραίτητη κατά τη χορήγηση
δεσμευτικών φωσφόρου.
Σε δύο τυχαιοποιημένες, διασταυρούμενες κλινικές μελέτες, το sevelamer carbonate, τόσο ως
σκεύασμα δισκίων όσο και ως σκεύασμα κόνεως, χορηγούμενο τρεις φορές την ημέρα έχει αποδειχτεί
ότι είναι θεραπευτικά ισοδύναμο με την υδροχλωρική σεβελαμέρη και επομένως είναι αποτελεσματικό
στον έλεγχο του φωσφόρου στον ορό σε ασθενείς με ΧΝΝ που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση.
Η πρώτη μελέτη κατέδειξε ότι τα δισκία sevelamer carbonate με δοσολογικό σχήμα τρεις φορές την
ημέρα ήταν ισοδύναμα με τα δισκία υδροχλωρικής σεβελαμέρης με δοσολογικό σχήμα τρεις φορές
την ημέρα σε 79 αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε αγωγή για δύο τυχαιοποιημένες
περιόδους αγωγής 8 εβδομάδων (οι μέσες χρονικά σταθμισμένες τιμές φωσφόρου στον ορό ήταν 1,5 ±
0,3 mmol/l για το sevelamer carbonate και την υδροχλωρική σεβελαμέρη). Η δεύτερη μελέτη
κατέδειξε ότι η κόνις sevelamer carbonate με δοσολογικό σχήμα τρεις φορές την ημέρα ήταν
ισοδύναμη με τα δισκία υδροχλωρικής σεβελαμέρης με δοσολογικό σχήμα τρεις φορές την ημέρα σε
31 υπερφωσφαταιμικούς (οριζόμενοι ως έχοντες επίπεδα φωσφόρου στον ορό ≥1,78 mmol/l)
αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς σε δύο τυχαιοποιημένες περιόδους αγωγής 4 εβδομάδων (οι μέσες
χρονικά σταθμισμένες τιμές φωσφόρου στον ορό ήταν 1,6 ± 0,5 mmol/l για την κόνι sevelamer
carbonate και 1,7 ± 0,4 mmol/l για τα δισκία υδροχλωρικής σεβελαμέρης).
Στις κλινικές μελέτες σε αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς, η σεβελαμέρη μόνη της δεν είχε συνεπή και
κλινικά σημαντική επίδραση στην άθικτη παραθυρεοειδή ορμόνη (iPTH) στον ορό. Σε μία μελέτη 12
εβδομάδων που αφορούσε ασθενείς που υποβάλλονταν σε περιτοναϊκή διύλιση, ωστόσο,
παρατηρήθηκαν όμοιες μειώσεις της iPTH σε σύγκριση με ασθενείς που έλαβαν οξικό ασβέστιο. Σε
ασθενείς με δευτεροπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό το Sevafoss θα πρέπει να χρησιμοποιείται στα
πλαίσια μιας πολλαπλής θεραπευτικής προσέγγισης, που θα μπορούσε να περιλαμβάνει ασβέστιο ως
συμπληρώματα, 1,25 - διυδροξυ βιταμίνη D
3
ή ένα από τα ανάλογά της για τη μείωση των επιπέδων
της άθικτης παραθυρεοειδούς ορμόνης (iPTH).
Η σεβελαμέρη έχει αποδειχτεί ότι δεσμεύει τα χολικά οξέα in vitro και in vivo σε πειραματικά ζωικά
μοντέλα. Η δέσμευση των χολικών οξέων από ιοντοανταλλακτικές ρητίνες είναι μια καλά
τεκμηριωμένη μέθοδος μείωσης της χοληστερόλης του αίματος. Σε κλινικές δοκιμές σεβελαμέρης,
τόσο η μέση ολική χοληστερόλη όσο και η LDL-χοληστερόλη μειώθηκαν κατά 15-39%. Η μείωση της
χοληστερόλης παρατηρήθηκε έπειτα από 2 εβδομάδες αγωγής και διατηρείται με μακροπρόθεσμη
θεραπεία. Τα επίπεδα τριγλυκεριδίων, HDL-χοληστερόλης και λευκωματίνης δεν άλλαξαν έπειτα από
θεραπεία με σεβελαμέρη.
Επειδή η σεβελαμέρη δεσμεύει τα χολικά οξέα, μπορεί να αλληλεπιδράσει με την απορρόφηση των
λιποδιαλυτών βιταμινών όπως είναι οι A, D, E και K.
Η σεβελαμέρη δεν περιέχει ασβέστιο και μειώνει την επίπτωση υπερασβεστιαιμικών επεισοδίων σε
σύγκριση με τους ασθενείς που χρησιμοποιούν μόνο δεσμευτικά του φωσφόρου με βάση το ασβέστιο.
Οι επιδράσεις της σεβελαμέρης στο φώσφορο και το ασβέστιο αποδείχτηκε ότι διατηρήθηκαν καθ’
7
όλη τη διάρκεια μιας μελέτης με παρακολούθηση ενός έτους. Αυτή η πληροφορία ελήφθη από
μελέτες, στις οποίες χρησιμοποιήθηκε υδροχλωρική σεβελαμέρη.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Δεν έχουν διεξαχθεί φαρμακοκινητικές μελέτες με το sevelamer carbonate. Η υδροχλωρική
σεβελαμέρη, που περιέχει το ίδιο ενεργό τμήμα με το sevelamer carbonate, δεν απορροφάται από το
γαστρεντερικό σωλήνα, όπως επιβεβαιώθηκε από μία μελέτη απορρόφησης σε υγιείς εθελοντές.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Τα μη κλινικά δεδομένα με τη σεβελαμέρη δεν αποκαλύπτουν ιδιαίτερο κίνδυνο για τον άνθρωπο με
βάση τις συμβατικές μελέτες φαρμακολογικής ασφάλειας, τοξικότητας επαναλαμβανόμενων δόσεων
και γονοτοξικότητας.
Μελέτες καρκινογόνου δράσης με από του στόματος υδροχλωρική σεβελαμέρη διεξήχθησαν σε μυς
(δόσεις έως 9 g/kg/ημέρα) και επίμυς (0,3, 1, ή 3 g/kg/ημέρα). Υπήρξε αυξημένη επίπτωση
θηλώματος εκ μεταβατικών κυττάρων της ουροδόχου κύστης σε άρρενες επίμυς στην ομάδα υψηλής
δόσης (ανθρώπινη ισοδύναμη δόση διπλάσια της μέγιστης δόσης κλινικής δοκιμής των 14,4 g). Δεν
παρατηρήθηκε αυξημένη επίπτωση όγκων σε μυς (ανθρώπινη ισοδύναμη δόση 3πλάσια της μέγιστης
δόσης κλινικής δοκιμής).
Σε μία in vitro κυτταρογενετική εξέταση θηλαστικών με μεταβολική ενεργοποίηση, η υδροχλωρική
σεβελαμέρη προκάλεσε στατιστικά σημαντική αύξηση στον αριθμό των δομικών χρωμοσωμικών
ανωμαλιών. Η υδροχλωρική σεβελαμέρη δεν ήταν μεταλλαξιογόνος στη βακτηριακή δοκιμή
μετάλλαξης Ames.
Σε επίμυς και σκύλους, η σεβελαμέρη μείωσε την απορρόφηση των λιποδιαλυτών βιταμινών D, E και
K (πηκτικοί παράγοντες) και του φολικού οξέος.
Παρατηρήθηκαν ελλείμματα στη σκελετική οστεοποίηση σε αρκετές θέσεις σε έμβρυα θηλυκών
επίμυων, στους οποίους δόθηκε σεβελαμέρη σε ενδιάμεσες και υψηλές δόσεις (ανθρώπινη ισοδύναμη
δόση μικρότερη από τη μέγιστη δόση κλινικής δοκιμής των 14,4 g). Οι επιδράσεις ενδέχεται να είναι
δευτερογενείς λόγω της μείωσης της βιταμίνης D.
Σε κονίκλους που κυοφορούσαν, στους οποίους δόθηκαν από του στόματος δόσεις υδροχλωρικής
σεβελαμέρης δια σίτισης κατά την οργανογένεση, μια αύξηση των πρώιμων απορροφήσεων προέκυψε
στην ομάδα υψηλής δόσης (ανθρώπινη ισοδύναμη δόση διπλάσια της μέγιστης δόσης κλινικής
δοκιμής).
Η υδροχλωρική σεβελαμέρη δεν επηρέασε τη γονιμότητα αρσενικών ή θηλυκών επίμυων σε μια
μελέτη χορήγησης με τη διατροφή, στην οποία τα θηλυκά υποβάλλονταν σε αγωγή από 14 ημέρες
πριν από το ζευγάρωμα και σε όλη την κύηση και τα αρσενικά υποβάλλονταν σε αγωγή για 28 ημέρες
πριν από το ζευγάρωμα. Η υψηλότερη δόση σε αυτή τη μελέτη ήταν 4,5 g/kg/ημέρα (ανθρώπινη
ισοδύναμη δόση 2πλάσια της μέγιστης δόσης κλινικής δοκιμής των 13 g/ημέρα, βάσει σύγκρισης
σχετικής επιφάνειας σώματος).
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
Πυρήνας δισκίου:
Μονοϋδρική λακτόζη
Διοξείδιο του πυριτίου, κολλοειδές άνυδρο
Στεατικός ψευδάργυρος
Επικάλυψη υμενίου:
Πολυαιθυλενογλυκόλη (βινυλική αλκοόλη) εμποτισμένο συμπολυμερές
Τάλκης
8
6.2 Ασυμβατότητες
Δεν εφαρμόζεται.
6.3 Διάρκεια ζωής
2 χρόνια
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος
Δεν υπάρχουν ειδικές οδηγίες διατήρησης.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Φιάλες HDPE με πώμα από πολυπροπυλένιο που περιέχουν 30, 60, 180, 200 ή 210 δισκία ανά φιάλη
(με και χωρίς εξωτερικό κουτί)
Πολυσυσκευασία που περιέχει δύο φιάλες με 30, 60, 180, 200 ή 210 δισκία ανά φιάλη (δύο φιάλες σε
ένα εξωτερικό κουτί)
Πολυσυσκευασία που περιέχει τρεις φιάλες με 30, 60, 180, 200 ή 210 δισκία ανά φιάλη (τρεις φιάλες
σε ένα εξωτερικό κουτί)
Οι φιάλες HDPE περιέχουν αφυγραντικό.
Μπορεί να μην κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες.
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης
Καμία ειδική υποχρέωση.
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Synthon BV
Microweg 22,
6545 CM, Nijmegen
Ολλανδία
8. ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
<[Να συμπληρωθεί σε εθνικό επίπεδο]>
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ / ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ
<[Να συμπληρωθεί σε εθνικό επίπεδο]>
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
<{MM/ΕΕΕΕ}>
<[Να συμπληρωθεί σε εθνικό επίπεδο]>
9
