Η συνιστώμενη δόση για την πρόληψη των σκελετικών συμβαμάτων
σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού και οστικές μεταστάσεις είναι 6
mg ενδοφλέβια χορηγούμενα κάθε 3-4 εβδομάδες. Η δόση πρέπει να
χορηγείται με έγχυση σε διάστημα τουλάχιστον 15 λεπτών.
Ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία
Για τους ασθενείς με ήπια νεφρική δυσλειτουργία (CLcr ≥50 και <80
mL/min) δεν απαιτείται προσαρμογή της δόσης. Για τους ασθενείς με
μέτρια νεφρική δυσλειτουργία (CLcr ≥30 και <50 mL/min) ή σοβαρή
νεφρική δυσλειτουργία (CLcr <30 mL/min), οι οποίοι υποβάλλονται σε
θεραπεία για την πρόληψη σκελετικών συμβαμάτων σε ασθενείς με
καρκίνο μαστού και οστικές μεταστάσεις, θα πρέπει να
ακολουθούνται οι παρακάτω δοσολογικές συστάσεις:
Κάθαρση κρεατινίνης
(ml/min)
Δ / Δοσολογία ιάρκεια
έγχυσης
1
Όγκος
έγχυσης
2
≥ 50 CLcr < 80 6 mg / 15 λεπτά 100 ml
≥30 CLcr < 50 4 mg / 1 ώρα 500 ml
< 30 2 mg / 1 ώρα 500 ml
1
3 μ 4 μ Χορήγηση κάθε ε εβδο άδες
2
διάλυμα χλωριούχου νατρίου 0,9% ή διάλυμα γλυκόζης 5%.
Ο χρόνος έγχυσης διάρκειας 15 λεπτών δεν έχει μελετηθεί σε
καρκινοπαθείς ασθενείς με κάθαρση κρεατινίνης CLcr<50 ml/min.
Δοσολογία: Θεραπεία υπερασβεστιαιμίας που οφείλεται σε
Νεοπλασία
Το IBONDEM χορηγείται συνήθως σε νοσοκομειακό περιβάλλον. Η
δόση του φαρμάκου καθορίζεται από το γιατρό, ο οποίος λαμβάνει
υπόψη του τους παρακάτω παράγοντες.
Πριν από τη θεραπεία με IBONDEM, ο ασθενής πρέπει να έχει
επανυδατωθεί επαρκώς, με 9 mg/ml (0,9%) χλωριούχο νάτριο. Πρέπει
να εξετάζεται η βαρύτητα της υπερασβεστιαιμίας καθώς επίσης και
το είδος της νεοπλασίας. Στους περισσότερους ασθενείς με σοβαρή
υπερασβεστιαιμία (επίπεδα ασβεστίου ορού, διορθωμένα ως προς τη
λευκωματίνη* ≥3 mmol/l ή ≥12 mg/dl) τα 4 mg είναι επαρκής εφάπαξ
δόση. Σε ασθενείς με μέτριου βαθμού υπερασβεστιαιμία (ασβέστιο
ορού, διορθωμένο ως προς τη λευκωματίνη <3 mmol/l ή <12 mg/dl), τα
2 mg είναι μία αποτελεσματική δόση. Η υψηλότερη δόση που
χορηγήθηκε κατά τις κλινικές δοκιμές ήταν 6 mg, αν και η δόση αυτή
δεν προσθέτει κανένα επιπλέον όφελος όσον αφορά στην
αποτελεσματικότητα.
* Σημειώστε ότι οι συγκεντρώσεις του ασβεστίου του ορού,
διορθωμένου ως προς τη λευκωματίνη, υπολογίζονται ως εξής: