ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

SINGODEM

Montelukast

5 mg μασώμενα δισκία

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Singodem

5 mg μασώμενα δισκία

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

μ μ μ , μ μ 5Ένα ασώ ενο δισκίο περιέχει νατριούχο οντελουκάστη ισοδύνα η ε

μ ια πλευρά και PHD471 . από την άλλη

4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις

Το

συμπληρωματική θεραπεία για τους ασθενείς εκείνους με ήπιο έως

μέτριο επιμένον άσθμα, οι οποίοι δεν ελέγχονται επαρκώς με

εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή και στους οποίους η "κατ’ επίκληση"

χρήση β-αγωνιστών βραχείας δράσης δεν παρέχει επαρκή κλινικό έλεγχο

του άσθματος.

Το

οποίο το προεξάρχον χαρακτηριστικό είναι βρογχόσπασμος

προκαλούμενος από άσκηση.

Το

Singodem

ενδείκνυται σε παιδιά ηλικίας από 6 έως 14 ετών.

1

4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

Η δοσολογία για παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας 6-14 ετών είναι ένα

μασώμενο δισκίο των 5 mg ημερησίως που λαμβάνεται το βράδυ. Εάν

λαμβάνεται σε σχέση με το γεύμα, το

Singodem

πρέπει να λαμβάνεται 1

ώρα προ του γεύματος ή δύο ώρες μετά από το γεύμα. Δεν απαιτείται

είναι υπό έλεγχο, καθώς και στις περιόδους έξαρσης του άσθματος.

Δεν απαιτείται προσαρμογή της δοσολογίας για ασθενείς με νεφρική

ανεπάρκεια, ή ήπιου έως μέτριου βαθμού ηπατική δυσλειτουργία. Δεν

υπάρχουν στοιχεία για ασθενείς με σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία. Η

δοσολογία είναι η ίδια τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες

ασθενείς.

Το Singodem ως εναλλακτική θεραπευτική επιλογή έναντι των χαμηλών

δόσεων εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών για ήπιο, επιμένον άσθμα:

Η μοντελουκάστη δεν συνιστάται ως μονοθεραπεία σε ασθενείς με

χρησιμοποιήσουν εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή (βλ. παράγραφο 4.1). Το

ήπιο επιμένον άσθμα ορίζεται ως συμπτώματα άσθματος περισσότερο

από μια φορά την εβδομάδα αλλά λιγότερο από μία φορά την ημέρα,

συμπτώματα κατά τη νύκτα περισσότερο από δύο φορές το μήνα αλλά

λιγότερο από μια φορά την εβδομάδα, και φυσιολογική λειτουργία των

πνευμόνων μεταξύ των επεισοδίων. Εάν δεν επιτευχθεί ικανοποιητικός

έλεγχος του άσθματος κατά την παρακολούθηση (συνήθως εντός ενός

μηνός), πρέπει να αξιολογηθεί η ανάγκη χορήγησης μιας πρόσθετης ή

διαφορετικής αντιφλεγμονώδους θεραπείας, με βάση το σύστημα

σταδιακής θεραπευτικής αντιμετώπισης του άσθματος. Οι ασθενείς

Διατίθενται επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία των 10mg για

ενήλικες ηλικίας 15 ετών και άνω.

4.3 Αντενδείξεις

2

4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση

μ μ οντελουκάστη από του στό ατος για τη θεραπεία των οξέων κρίσεων

μ μ - . χρησι οποιηθεί ένας εισπνεό ενος β αγωνιστής βραχείας δράσης Οι

Δ μ μεν υπάρχουν δεδο ένα που να υποδεικνύουν ότι τα από του στό ατος

μ μ μ χορηγού ενα κορτικοστεροειδή πορούν να ειωθούν όταν χορηγείται

μ . ταυτόχρονα οντελουκάστη

, μ μΣε σπάνιες περιπτώσεις ασθενείς υπό θεραπεία ε αντιασθ ατικούς

παράγοντες συμπεριλαμβανομένης της μοντελουκάστης, είναι δυνατόν

να εμφανίσουν συστηματική ηωσινοφιλία, η οποία μερικές φορές

εκδηλώνεται με τα κλινικά χαρακτηριστικά αγγειίτιδας συμβατής με το

σύνδρομο Churg-Strauss, μια πάθηση η οποία συνήθως αντιμετωπίζεται

εγρήγορση για την εμφάνιση ηωσινοφιλίας, εξανθήματος λόγω

αγγειίτιδας, επιδείνωσης των πνευμονικών συμπτωμάτων, καρδιακών

επιπλοκών και/ή νευροπάθειας στους ασθενείς τους. Οι ασθενείς που

αναπτύσσουν αυτά τα συμπτώματα πρέπει να επανεκτιμηθούν και να

αξιολογηθούν τα θεραπευτικά τους σχήματα.

Το

( μ Μπορεί να είναι βλαβερό για ανθρώπους στη συγκεκρι ένη περίπτωση

χρόνιου άσθματος. Σε μελέτες αλληλεπίδρασης φαρμάκων, η

συνιστώμενη κλινική δόση της μοντελουκάστης δεν είχε κλινικά

σημαντικές επιδράσεις στη φαρμακοκινητική των ακόλουθων φαρμάκων:

θεοφυλλίνη, πρεδνιζόνη, πρεδνιζoλόνη, από του στόματος

αντισυλληπτικά (αιθινυλοιστραδιόλη/νορεθινδρόνη 35/1), τερφεναδίνη,

διγοξίνη και βαρφαρίνη.

3

Η περιοχή κάτω από την καμπύλη (ΑUC) της συγκέντρωσης της

μοντελουκάστης στο πλάσμα μειώθηκε κατά περίπου 40% σε ασθενείς

υπό συγχορήγηση με φαινοβαρβιτάλη. Επειδή η μοντελουκάστη

αλληλεπίδρασης φαρμάκων που περιελάμβανε μοντελουκάστη και

ροσιγλιταζόνη (δοκιμαστικό υπόστρωμα αντιπροσωπευτικό των

φαρμάκων που μεταβολίζονται κυρίως μέσω του CYP 2C8) έδειξαν ότι η

μοντελουκάστη δεν αναστέλλει το σύστημα CYP 2C8

in vivo

. Επομένως,

η μοντελουκάστη δεν αναμένεται να μεταβάλλει σημαντικά το

μεταβολισμό των φαρμακευτικών προϊόντων που μεταβολίζονται μέσω

αυτού του ενζύμου (π.χ. πακλιταξέλη, ροσιγλιταζόνη και ρεπαγλινίδη).

4.6 Κύηση και γαλουχία

Χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Μελέτες σε ζώα δεν έδειξαν επιβλαβείς επιδράσεις σε σχέση με

επιδράσεις στην κύηση ή την πρώιμη/όψιμη εμβρυική ανάπτυξη.

4

Οι ακόλουθες σχετιζόμενες με το φάρμακο ανεπιθύμητες ενέργειες σε

κλινικές μελέτες αναφέρθηκαν συχνά (≥1/100 έως < 1/10) σε ασθενείς

5

ναυτία, έμετος.

Διαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων: αυξημένα επίπεδα

τρανσαμινασών ορού (ALT, AST), ηπατίτιδα (περιλαμβανομένης

6

Τα κυστεϊνυλικά λευκοτριένια (LTC

, LTD

, LTE

), είναι ισχυρά

φλεγμονώδη εικοσανοειδή που απελευθερώνονται από διάφορα κύτταρα,

περιλαμβανομένων των μαστοκυττάρων και των ηωσινοφίλων. Αυτοί οι

σημαντικοί προ-ασθματικοί διαμεσολαβητές συνδέονται με τους

ένωση που συνδέεται με υψηλή συγγένεια και εκλεκτικότητα στον

υποδοχέα CysLT

. Σε κλινικές μελέτες η μοντελουκάστη αναστέλλει το

βρογχόσπασμο που προκαλείται από εισπνοή LTD

σε δόσεις τόσο

χαμηλές όσο 5 mg. Παρατηρήθηκε βρογχοδιαστολή εντός δύο ωρών μετά

την από του στόματος χορήγηση. Η βρογχοδιασταλτική επίδραση που

προκλήθηκε από β-αγωνιστή ήταν επιπρόσθετη εκείνης που προκλήθηκε

από τη μοντελουκάστη. H θεραπεία με μοντελουκάστη ανέστειλε τόσο

σημαντικά τα ηωσινόφιλα στους αεραγωγούς (όπως μετρήθηκαν σε

πτύελα), καθώς και στο περιφερικό αίμα, ενώ βελτίωσε τον κλινικό

έλεγχο του άσθματος.

Σε μελέτες με ενήλικες, η μοντελουκάστη 10 mg εφάπαξ ημερησίως

συγκρινόμενη με εικονικό φάρμακο, επέδειξε σημαντικές βελτιώσεις

στον πρωινό FEV

(μεταβολή από την αρχική τιμή 10,4% έναντι 2,7%),

την ΠΜ μέγιστη εκπνευστική ροή (PEFR) (μεταβολή από την αρχική τιμή

24,5 L/min έναντι 3,3 L/min) και σημαντική μείωση της συνολικής

χρήσης β-αγωνιστών (μεταβολή από την αρχική τιμή -26,1% έναντι

(% μεταβολή από την αρχική τιμή για εισπνεόμενη βεκλομεθαζόνη με

μοντελουκάστη έναντι βεκλομεθαζόνης, αντίστοιχα για τον FEV

έναντι 1,04%, χρήση β-αγωνιστών: -8,70% έναντι 2,64%). Συγκρινόμενη

με την εισπνεόμενη βεκλομεθαζόνη (200 μg δύο φορές την ημέρα

χορηγούμενη με δοσιμετρική συσκευή), η μοντελουκάστη επέδειξε

ταχύτερη αρχική ανταπόκριση, παρόλο που κατά τη διάρκεια της μελέτης

των 12 εβδομάδων, η βεκλομεθαζόνη παρείχε μεγαλύτερη μέση

θεραπευτική επίδραση (% μεταβολή από την αρχική τιμή για τη

μοντελουκάστη έναντι της βεκλομεθαζόνης, αντίστοιχα για τον FEV

περίπου 42% των ασθενών που έλαβαν μοντελουκάστη πέτυχαν την ίδια

ανταπόκριση).

7

Σε μια μελέτη 8 εβδομάδων σε παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας 6 έως 14

ετών, η μοντελουκάστη 5mg εφάπαξ ημερησίως, συγκρινόμενη με

εικονικό φάρμακο, βελτίωσε σημαντικά την αναπνευστική λειτουργία

(μεταβολή από την αρχική τιμή FEV

8,71% έναντι 4,16%, μεταβολή από

του άσθματος σε παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας 6 έως 14 ετών με ήπιο

επιμένον άσθμα, η μοντελουκάστη δεν ήταν κατώτερη της φλουτικαζόνης

ως προς την αύξηση του ποσοστού των ημερών χωρίς θεραπεία διάσωσης

(ΗΧΘΔ) για το άσθμα, που ήταν το κύριο καταληκτικό σημείο. Κατά μέσο

όρο, στη διάρκεια της περιόδου θεραπείας των 12 μηνών, το ποσοστό των

ΗΧΘΔ για το άσθμα αυξήθηκε από 61,6 σε 84,0 στην ομάδα της

μοντελουκάστης και από 60,9% σε 86,7% στην ομάδα της

άσθμα ήταν στατιστικά σημαντική (-2,8 με CI 95 % -4.7, -0,9), ωστόσο

εντός του προκαθορισμένου ορίου για την κλινική μη κατωτερότητα.

Τόσο η μοντελουκάστη όσο και η φλουτικαζόνη βελτίωσαν επίσης τον

έλεγχο του άσθματος ως προς τους δευτερεύοντες παράγοντες που

αξιολογήθηκαν κατά την περίοδο θεραπείας των 12 μηνών:

μεταξύ των ομάδων ως προς το μέσο όρο LS της αύξησης του FEV

ήταν

και 2,7 % στην ομάδα θεραπείας με φλουτικαζόνη. Η διαφορά στις μέσες

τιμές LS ως προς τη μεταβολή σε σύγκριση με την αρχική τιμή στον %

προβλεπόμενο FEV

ήταν -2,2% με CI 95% -3.6, -0,7.

• Το ποσοστό των ημερών με χρήση β-αγωνιστών μειώθηκε από 38,0 σε

15,4 στην ομάδα της μοντελουκάστης και από 38,5 σε 12,8 στην ομάδα

της φλουτικαζόνης. Η διαφορά στις μέσες τιμές LS μεταξύ των ομάδων

ως προς το ποσοστό των ημερών με χρήση β-αγωνιστών ήταν 2,7 με 95%

CI 0,9, 4,5.

πιθανοτήτων (95% CI) ήταν σημαντική: ίση με 1,38 (1,04, 1,84).

• Το ποσοστό των ασθενών με συστηματική (κυρίως από του στόματος)

χρήση κορτικοστεροειδών κατά τη διάρκεια της μελέτης ήταν 17,8% στην

ομάδα της μοντελουκάστης και 10,5% στην ομάδα της φλουτικαζόνης. Η

διαφορά μεταξύ των ομάδων στις μέσες τιμές LS ήταν 7,3% με 95% CI

2,9, 11,7.

8

Σημαντική μείωση στον εκλυόμενο από άσκηση βρογχόσπασμο (ΕΙΒ)

αποδείχθηκε σε μια μελέτη 12 εβδομάδων σε ενήλικες (μέγιστη πτώση

του FEV

22,33% για τη μοντελουκάστη έναντι 32,40% για το εικονικό

φάρμακο, χρόνος επαναφοράς εντός 5% από τις αρχικές τιμές του FEV

εκδηλώθηκε στο τέλος του διαστήματος της εφάπαξ ημερήσιας δόσης.

Σε ευαίσθητους στην ασπιρίνη ασθματικούς ασθενείς που έλαβαν

ταυτόχρονα εισπνεόμενα και/ή από του στόματος κορτικοστεροειδή, η

θεραπεία με μοντελουκάστη συγκρινόμενη με το εικονικό φάρμακο,

επέφερε σημαντική βελτίωση στον έλεγχο του άσθματος (μεταβολή από

την αρχική τιμή FEV

5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες

Απορρόφηση

ασφάλεια και αποτελεσματικότητα καταδείχθηκαν σε κλινικές μελέτες

όπου το επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο των 10 mg χορηγήθηκε

ανεξαρτήτως του χρόνου πρόσληψης της τροφής.

Για το μασώμενο δισκίο των 5 mg, η C

επιτυγχάνεται εντός 2 ωρών

από τη χορήγηση σε ενήλικες σε κατάσταση νηστείας. Η μέση από του

στόματος βιοδιαθεσιμότητα είναι 73%, και μειώνεται σε 63% μετά από

ένα τυπικό γεύμα.

Μετά από χορήγηση του μασώμενου δισκίου των 4 mg σε παιδιατρικούς

επιτυγχάνεται εντός 2 ωρών από τη χορήγηση. Η μέση C

είναι 66%

πρωτεΐνες του πλάσματος. Ο όγκος κατανομής της μοντελουκάστης σε

σταθερή κατάσταση είναι κατά μέσο όρο 8 - 11 λίτρα. Μελέτες σε

αρουραίους με ραδιοσημασμένη μοντελουκάστη έδειξαν ελάχιστη

κατανομή διαμέσου του αιματοεγκεφαλικού φραγμού. Επιπλέον,

συγκεντρώσεις του ραδιοσημασμένου υλικού 24 ώρες μετά τη χορήγηση

της δόσης, ήταν ελάχιστες σε όλους τους υπόλοιπους ιστούς.

Βιομετασχηματισμός

9