SPC - Περίληψη χαρακτηριστικών MIRTAZAFER OR.DISP.TA 45MG/TAB BTx30

eRx.gr

|Αρχική|

|Σκεύασμα|

Εύκολο SMS στο 13033 για μετακινήσεις Τύπου Β

SPC : MIRTAZAFER OR.DISP.TA 45MG/TAB BTx30

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Mirtazafer 15 mg δισκία διασπειρόμενα στο στόμα

Mirtazafer 30 mg δισκία διασπειρόμενα στο στόμα

Mirtazafer 45 mg δισκία διασπειρόμενα στο στόμα

Mirtazapine

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Mirtazafer 15 mg δισκία διασπειρόμενα στο στόμα

Mirtazafer 30 mg δισκία διασπειρόμενα στο στόμα

Mirtazafer 45 mg δισκία διασπειρόμενα στο στόμα

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Κάθε διασπειρόμενο στο στόμα δισκίο περιέχει 15 mg μιρταζαπίνης.

Έκδοχο με γνωστό αποτέλεσμα: ασπαρτάμη 3 mg.

Κάθε διασπειρόμενο στο στόμα δισκίο περιέχει 30 mg μιρταζαπίνης.

Έκδοχο με γνωστό αποτέλεσμα: ασπαρτάμη 6 mg.

Κάθε διασπειρόμενο στο στόμα δισκίο περιέχει 45 mg μιρταζαπίνης.

Έκδοχο με γνωστό αποτέλεσμα: ασπαρτάμη 9 mg.

Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.

3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ

Δισκίο διασπειρόμενο στο στόμα.

Mirtaza f er 15 mg δισκία διασπειρόμενα στο στόμα:

Λευκά, στρογγυλά δισκία, διασπειρόμενα στο στόμα, με χαραγμένη την ένδειξη

"36" στη μία πλευρά και ένα "Α" στην άλλη πλευρά με ανάγλυφη, κυκλική

παρυφή.

Mirtaza f er 30 mg δισκία διασπειρόμενα στο στόμα:

Λευκά, στρογγυλά δισκία, διασπειρόμενα στο στόμα, με χαραγμένη την ένδειξη

"37" στη μία πλευρά και ένα "Α" στην άλλη πλευρά με ανάγλυφη, κυκλική

παρυφή.

Mirtaza f er 45 mg δισκία διασπειρόμενα στο στόμα:

Λευκά, στρογγυλά δισκία, διασπειρόμενα στο στόμα, με χαραγμένη την ένδειξη

"38" στη μία πλευρά και ένα "Α" στην άλλη πλευρά με ανάγλυφη, κυκλική

παρυφή.

4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις

Θεραπεία των επεισοδίων µείζονος κατάθλιψης σε ενήλικες.

4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

Δοσολογία

Ενήλικες

Η αποτελεσµατική ηµερήσια δόση κυµαίνεται συνήθως µεταξύ 15 και 45 mg: η

δόση έναρξης είναι 15 ή 30 mg. Η µιρταζαπίνη αρχίζει να έχει αποτέλεσµα µετά

από 1-2 εβδοµάδες θεραπείας. Αγωγή µε επαρκές δοσολογικό σχήµα

παρουσιάζει θεραπευτική απάντηση σε διάστηµα 2-4 εβδοµάδων. Σε περίπτωση

ανεπαρκούς ανταπόκρισης η δοσολογία µπορεί να αυξηθεί ως την µεγίστη

προτεινόµενη. Αν δεν επιτευχθεί θετική ανταπόκριση σε διάστηµα άλλων 2-4

εβδοµάδων, τότε η αγωγή πρέπει να διακόπτεται.

Οι ασθενείς με κατάθλιψη θα πρέπει να αντιμετωπίζονται για μία επαρκή

περίοδο τουλάχιστον 6 μηνών ώστε να διασφαλιστεί ότι είναι ελεύθεροι

συμπτωμάτων.

Συνιστάται να διακόπτεται η θεραπεία με μιρταζαπίνη σταδιακά για να

αποφευχθούν συμπτώματα απόσυρσης (βλέπε παράγραφο 4.4).

Ηλικιωµένοι

Η συνιστώµενη δόση είναι η ίδια µε αυτή των ενηλίκων. Σε ηλικιωµένους

ασθενείς αύξηση της δόσης πρέπει να γίνεται κάτω από στενή παρακολούθηση

ώστε να επιτευχθεί ικανοποιητική απόκριση στη θεραπεία µε ασφαλή τρόπο.

Νεφρική ανεπάρκεια

Η κάθαρση της µιρταζαπίνης µπορεί να επιβραδυνθεί σε ασθενείς µε µέτρια έως

σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια (κάθαρση της κρεατινίνης <40 ml/min). Αυτό

πρέπει να λαµβάνεται υπ' όψη όταν το Mirtazapin πρόκειται να

συνταγογραφηθεί σε τέτοια κατηγορία ασθενών (βλέπε παράγραφο 4.4).

Ηπατική ανεπάρκεια

Η κάθαρση της µιρταζαπίνης µπορεί να επιβραδυνθεί σε ασθενείς µε ηπατική

ανεπάρκεια. Αυτό πρέπει να λαµβάνεται υπ' όψη όταν το Mirtazapin πρόκειται

να συνταγογραφηθεί σε τέτοια κατηγορία ασθενών, ειδικά σε ασθενείς µε

σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια, καθώς δεν υπάρχουν µελέτες σε αυτή την

κατηγορία των ασθενών (βλέπε παράγραφο 4.4).

Παιδιατρικός πληθυσμός

Το Mirtazapin δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε παιδιά και εφήβους κάτω των

18 ετών καθώς η αποτελεσματικότητά του δεν έχει αποδειχθεί σε δύο

βραχυπρόθεσμες κλινικές μελέτες (βλέπε ενότητα 5.1) και εξαιτίας ανησυχιών

για την ασφάλεια (βλέπε ενότητες 4.4, 4.8 και 5.1).

Τρόπος χορήγησης

Η µιρταζαπίνη έχει χρόνο ηµίσειας ζωής 20-40 ώρες και συνεπώς το

Mirtazapin είναι κατάλληλο για εφάπαξ ηµερήσια χορήγηση. Είναι

προτιµότερο να λαµβάνεται ως εφάπαξ δόση πριν τη νυχτερινή κατάκλιση. Το

Mirtazapin µπορεί επίσης να χορηγηθεί σε δύο ισοµερώς κατανεµηµένες

δόσεις (µία φορά το πρωί και µία φορά το βράδυ, η υψηλότερη δόση πρέπει να

λαµβάνεται το βράδυ).

Τα δισκία λαµβάνονται από το στόµα. Το δισκίο θα αποσαθρωθεί γρήγορα και

µπορεί να καταποθεί χωρίς νερό.

4.3 Αντενδείξεις

Υπερευαισθησία στη µιρταζαπίνη ή σε κάποιο από τα έκδοχα της παραγράφου

6.1.

Συγχορήγηση της µιρταζαπίνης µε αναστολείς της µονο-αµινοξειδάσης (ΜΑΟ)

(βλέπε παράγραφο 4.5).

4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση

Παιδιατρικός πληθυσμός

Το Mirtazapin δεν πρέπει να χορηγείται για τη θεραπεία παιδιών και εφήβων

κάτω των 18 ετών. Η αυτοκτονική συµπεριφορά (απόπειρα αυτοκτονίας και

αυτοκτονικές σκέψεις), καθώς και η εχθρική συµπεριφορά (κυρίως

επιθετικότητα, εναντιωτική συµπεριφορά και θυµός) παρατηρήθηκαν µε

µεγαλύτερη συχνότητα σε κλινικές µελέτες µε παιδιά και εφήβους που

λάµβαναν αντικαταθλιπτικά σε σύγκριση µε εκείνα που λάµβαναν εικονικό

φάρµακο. Εάν, λόγω κλινικής ανάγκης, αποφασιστεί εντούτοις να χορηγηθεί

αγωγή, ο ασθενής πρέπει να παρακολουθείται µε προσοχή για την εµφάνιση

αυτοκτονικών συµπτωµάτων. Επιπλέον, δεν υπάρχουν µακροχρόνια στοιχεία

ασφάλειας σε παιδιά και εφήβους όσον αφορά τη σωµατική τους ανάπτυξη, την

ωρίµανση, τη γνωστική και συµπεριφορική ανάπτυξη.

Αυτοκτονία/ αυτοκτονικές σκέψεις ή κλινική επιδείνωση

Η κατάθλιψη συνδέεται µε έναν αυξηµένο κίνδυνο αυτοκτονικών σκέψεων,

αυτοτραυµατισµού και αυτοκτονίας (συµβάντα σχετικά µε αυτοκτονία). Αυτός

ο κίνδυνος εξακολουθεί µέχρι ότου παρουσιαστεί σηµαντική ύφεση των

συµπτωµάτων. Καθώς η βελτίωση µπορεί να µην παρουσιαστεί κατά τις πρώτες

εβδοµάδες της θεραπείας ή και περισσότερο, οι ασθενείς θα πρέπει να

παρακολουθούνται στενά µέχρι ότου παρουσιαστεί µία τέτοια βελτίωση. Η

κλινική εµπειρία είναι ότι γενικά ο κίνδυνος αυτοκτονίας µπορεί να αυξηθείστα

πρώτα στάδια της ανάρρωσης. Ασθενείς µε ιστορικό συµβάντων σχετικών µε

αυτοκτονία ή εκείνοι που εµφανίζουν σε σηµαντικό βαθµό αυτοκτονικό ιδεασµό

πριν την έναρξη της αγωγής είναι γνωστό ότι βρίσκονται σε µεγαλύτερο

κίνδυνο για αυτοκτονικές σκέψεις ή απόπειρες αυτοκτονίας, και θα πρέπει να

παρακολουθούνται µε προσοχή κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Μία

µετανάλυση ελεγχόµενων µε εικονικό φάρµακο κλινικών µελετών

αντικαταθλιπτικών φαρµάκων σε ενήλικες µε ψυχιατρικές διαταραχές έδειξε

ένα µεγαλύτερο κίνδυνο αυτοκτονικότητας µε αντικαταθλιπτικά συγκριτικά µε

το εικονικό φάρµακο σε ασθενείς κάτω των 25 ετών.

Στενή επίβλεψη των ασθενών και ιδιαίτερα εκείνων µε µεγαλύτερο κίνδυνο θα

πρέπει να συνοδεύει τη φαρµακοθεραπεία ειδικά στην έναρξη της αγωγής και

µετά από αλλαγές δόσεων. Ασθενείς (και όσοι φροντίζουν τους ασθενείς)

πρέπει να έχουν προειδοποιηθεί για την ανάγκη παρακολούθησης κάθε κλινικής

χειροτέρευσης, αυτοκτονικής συµπεριφοράς ή σκέψεων και ασυνήθιστων

αλλαγών στη συµπεριφορά και να αναζητούν αµέσως ιατρική συµβουλή εάν

τέτοια συµπτώµατα εµφανιστούν.

Αναφορικά µε την πιθανότητα αυτοκτονίας, ιδιαίτερα κατά την έναρξη της

θεραπείας, µόνο ένας περιορισµένος αριθµός διασπειρόµενων στο στόµα

δισκίων Mirtazapin θα πρέπει να δίδεται στους ασθενείς σύμφωνα με μια

σωστή διαχείριση του ασθενούς, προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος της

υπερδοσολογίας.

Καταστολή του µυελού των οστών

Καταστολή του µυελού των οστών, που συνήθως παρουσιάζεται σαν

κοκκιοκυτταροπενία ή ακοκκιοκυτταραιµία, έχει αναφερθεί κατά τη διάρκεια

της θεραπείας µε Mirtazapin. Αναστρέψιµη ακοκκιοκυτταραιµία παρατηρήθηκε

σε σπάνιες περιπτώσεις κατά τη διεξαγωγή των κλινικών µελετών µε το

Mirtazapin. Στην περίοδο µετά την κυκλοφορία του Mirtazapin πολύ σπάνια

έχουν αναφερθεί περιπτώσεις ακοκκιοκυτταραιµίας, οι περισσότερες

αναστρέψιµες αλλά και µερικές θανατηφόρες. Οι θανατηφόρες περιπτώσεις

αφορούσαν κυρίως ασθενείς µε ηλικία άνω των 65. Ο ιατρός πρέπει να ερευνά

συµπτώµατα όπως πυρετός, πονόλαιµος, στοµατίτιδα ή άλλα συµπτώµατα που

υποδηλώνουν λοίµωξη. Αν εµφανισθούν τέτοια συµπτώµατα, η αγωγή πρέπει να

διακόπτεται καινα διεξάγεται αιµατολογικός έλεγχος.

Ίκτερος

Η αγωγή πρέπει να διακόπτεται εάν εµφανιστεί ίκτερος.

Καταστάσεις που χρειάζονται στενή παρακολούθηση

Προσεκτικά επιλεγµένη δοσολογία και στενή παρακολούθηση είναι απαραίτητη

σε ασθενείς µε:

 επιληψία και οργανικό εγκεφαλικό σύνδροµο: Μολονότι η κλινική

εµπειρία δείχνει ότι οι επιληπτικές κρίσεις είναι σπάνιες κατά την αγωγή

µε µιρταζαπίνη, όπως και µε άλλα αντικαταθλιπτικά, το Mirtazapin θα

πρέπει να ξεκινά προσεκτικά σε ασθενείς µε ιστορικό κρίσεων. Η

θεραπεία πρέπει να σταµατήσει εάν κάποιος ασθενής εµφανίσει κρίσεις ή

όταν υπάρχει αύξηση στη συχνότητα των κρίσεων.

 ηπατική ανεπάρκεια: Μετά από µια εφάπαξ από του στόµατος δόση

15 mg µιρταζαπίνης, η κάθαρση της µιρταζαπίνης είχε κατά προσέγγιση

µειωθεί κατά 35% σε ασθενείς µε ήπια έως µέτρια ηπατική ανεπάρκεια,

σε σύγκριση µε ασθενείς µε φυσιολογική ηπατική λειτουργία. Η µέση

συγκέντρωση της µιρταζαπίνης στο πλάσµα του αίµατος είχε

αυξηθείκατά 55%.

 νεφρική ανεπάρκεια: Μετά από µια εφάπαξ από του στόµατος δόση

15 mg µιρταζαπίνης, σε ασθενείς µε µέτρια (κάθαρση κρεατινίνης ≤40

ml/min) έως σοβαρή (κάθαρση κρεατινίνης ≤10 ml/min) νεφρική

ανεπάρκεια, η κάθαρση της µιρταζαπίνης µειώθηκε κατά 30% και 50%

αντίστοιχα σε σύγκριση µε ασθενείς µε φυσιολογική νεφρική λειτουργία.

Η µέση συγκέντρωση της µιρταζαπίνης στο πλάσµα του αίµατος είχε

αυξηθεί κατά 55% και 115% αντιστοίχως. Καµία σηµαντική διαφορά δε

βρέθηκε σε ασθενείς µε ήπια νεφρική ανεπάρκεια (κάθαρση κρεατινίνης

≤80 ml/min) σε σύγκριση µε την οµάδα ελέγχου.

 καρδιακές παθήσεις όπως διαταραχές της αγωγιµότητας, στηθάγχη

και πρόσφατο έµφραγµα του µυοκαρδίου, όπου θα πρέπει να λαµβάνονται

οι συνήθεις προφυλάξεις και προσοχή στη συγχορήγηση φαρµακευτικής

αγωγής.

 χαµηλή αρτηριακή πίεση

 σακχαρώδη διαβήτη: Σε ασθενείς µε διαβήτη τα αντικαταθλιπτικά

µπορεί να µεταβάλλουν το γλυκαιµικό έλεγχο. Η ινσουλίνη και/ή από του

στόµατος δοσολογία για την υπογλυκαιµία µπορεί να χρειαστεί να

προσαρµοστεί και συστήνεται στενή παρακολούθηση.

Όπως συµβαίνει και µε άλλα αντικαταθλιπτικά φάρµακα, τα ακόλουθα πρέπει

να λαµβάνονται υπ' όψη:

 Μπορεί να παρουσιασθεί επιδείνωση των ψυχωσικών

συµπτωµάτων, όταν τα αντικαταθλιπτικά χορηγούνται σε ασθενείς µε

σχιζοφρένεια ή άλλες ψυχωσικές διαταραχές. Οι παρανοϊκές σκέψεις

µπορεί να ενταθούν.

 ΄Όταν θεραπεύεται η καταθλιπτική φάση της διπολικής

διαταραχής, µπορεί να µεταπέσει στη φάση µανίας. Ασθενείς µε ιστορικό

µανίας/ υποµανίας πρέπει να παρακολουθούνται στενά. Η µιρταζαπίνη

πρέπει να διακόπτεται όταν κάποιος ασθενής εισέλθει στη φάση µανίας.

 Αν και το Mirtazapin δεν προκαλεί εξάρτηση, η εµπειρία µετά την

κυκλοφορία του δείχνει ότι η απότοµη διακοπή της θεραπείας µετά από

µακροχρόνια χορήγηση µπορεί µερικές φορές να έχει σαν αποτέλεσµα

συµπτώµατα απόσυρσης. Στην πλειονότητα τους τα συµπτώµατα

απόσυρσης είναι ήπια και περιορίζονται από µόνα τους. Ανάµεσα στα

διάφορα αναφερόµενα συµπτώµατα απόσυρσης η ζάλη, η διέγερση, το

άγχος, ο πονοκέφαλος και η ναυτία αναφέρονται πιο συχνά. Παρότι

έχουν αναφερθεί ως συµπτώµατα απόσυρσης, θα πρέπει να γίνει

αντιληπτό ότι αυτά τα συµπτώµατα µπορεί να σχετίζονται µε την

υποκείµενη ασθένεια. Όπως συστήνεται στην παράγραφο 4.2 είναι

προτιµότερο να διακόπτεται η αγωγή µε µιρταζαπίνη σταδιακά.

 Προσοχή πρέπει να δίδεται σε ασθενείς µε διαταραχές της

ούρησης, όπως υπερτροφία του προστάτη και σε ασθενείς µε οξύ

γλαύκωµα κλειστής γωνίας και αυξηµένη ενδοφθάλµια πίεση (εδώ

υπάρχει µικρή πιθανότητα προβληµάτων µε το Mirtazapin εξ αιτίας της

πολύ ασθενούς αντιχολινεργικής δράσης του).

 Ακαθησία/ψυχοκινητική ανησυχία: Η χρήση αντικαταθλιπτικών

έχει συσχετιστεί µε την ανάπτυξη ακαθησίας, η οποία χαρακτηρίζεται

από µια υποκειµενικά δυσάρεστη ή ενοχλητική ανησυχία και ανάγκη για

κίνηση η οποία συχνά συνοδεύεται µε την ανικανότητα του ασθενούς να

καθίσει ή να µείνει ακίνητος. Αυτό είναι πιο πιθανό να συµβεί µέσα στις

πρώτες εβδοµάδες θεραπείας. Σε ασθενείς που ανέπτυξαν αυτά τα

συµπτώµατα, η αύξηση της δόσης µπορεί να είναι επιβλαβής.

 Περιπτώσεις επιμήκυνσης του QT, κοιλιακής ταχυκαρδίας δίκην

ριπιδίου (Torsade de Pointes), κοιλιακή ταχυκαρδία, και αιφνίδιο θάνατο,

έχουν αναφερθεί κατά τη χρήση μετά την κυκλοφορία της μιρταζαπίνη. Η

πλειοψηφία των αναφορών που συνέβησαν σε συσχετισμό με

υπερδοσολογία ή σε ασθενείς με άλλους παράγοντες κινδύνου για

επιμήκυνση του διαστήματος QT, συμπεριλαμβανομένης της

συγχορήγησης φαρμάκων που επιμηκύνουν το QTc (βλέπε παράγραφο 4.5

και παράγραφο 4.9). Προσοχή πρέπει να δίνεται όταν μιρταζαπίνη

συνταγογραφείται σε ασθενείς με γνωστή καρδιαγγειακή νόσο ή με

οικογενειακό ιστορικό επιμήκυνσης του QT, και σε ταυτόχρονη χρήση με

άλλα φαρμακευτικά προϊόντα που θεωρείται ότι παρατείνουν το

διάστημα QTc.

Υπονατριαιµία

Υπονατριαιµία, πιθανότατα εξαιτίας της µη φυσιολογικής έκκρισης της αντι-

διουρητικής ορµόνης (SIADH), έχει αναφερθεί πολύ σπάνια µε τη χρήση της

µιρταζαπίνης. Προσοχή απαιτείται µε τους ασθενείς που βρίσκονται σε

κίνδυνο, όπως ηλικιωµένοι ασθενείς ή ασθενείς στους οποίους συγχορηγούνται

φάρµακα τα οποία είναι γνωστό ότι προκαλούν υπονατριαιµία.

Σεροτονινεργικό σύνδροµο

Αλληλεπίδραση µε σεροτονινεργικά φάρµακα: σεροτονινεργικό σύνδροµο

µπορεί να εµφανιστεί όταν εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης

σεροτονίνης (SSRIs) δίνονται σε συνδυασµό µε άλλα σεροτονινεργικά φάρµακα

(βλέπε παράγραφο 4.5). Τα συµπτώµατα του σεροτονινεργικού συνδρόµου

µπορεί να είναι υπερθερµία, µυϊκή ακαµψία, µυοκλονικοί σπασµοί, αυτόνοµη

αστάθεια µε πιθανές ξαφνικές διακυµάνσεις των ζωτικών λειτουργιών, αλλαγή

της νοητικής λειτουργίας που περιλαµβάνει σύγχυση, ευερεθιστότητα και µε

µεγάλη διέγερση που εξελίσσεται σε ντελίριο και κώµα. Συνιστάται προσοχή

και απαιτείται στενότερη κλινική παρακολούθηση όταν αυτές οι δραστικές

ουσίες συνδυάζονται με τη μιρταζαπίνη. Η θεραπεία με μιρταζαπίνη πρέπει να

διακόπτεται όταν συμβαίνουν τέτοια περιστατικά και να αρχίζει υποστηρικτική

συμπτωματική θεραπεία. Από την εµπειρία µετά την κυκλοφορία φαίνεται ότι το

σεροτονινεργικό σύνδροµο εµφανίζεται πολύ σπάνια σε ασθενείς που

θεραπεύονται µόνο µε Mirtazapin (βλέπε παράγραφο 4.8).

Ηλικιωµένοι

Οι ηλικιωµένοι είναι συχνά περισσότερο ευαίσθητοι, ιδιαίτερα όσο αφορά στις

ανεπιθύµητες ενέργειες των αντικαταθλιπτικών. Κατά τη διάρκεια των

κλινικών µελετών µε το Mirtazapin, δεν παρατηρήθηκαν περισσότερες

ανεπιθύµητες ενέργειες στους ηλικιωµένους ασθενείς σε σύγκριση µε άλλες

ηλικιακές οµάδες.

Aspartame

To Mirtazafer περιέχει aspartame µία πηγή φαινυλαλανίνης. Κάθε δισκίο µε 15

mg, 30 mg και 45 mg µιρταζαπίνης αντιστοιχεί σε 3 mg, 6 mg και 9 mg

φαινυλαλανίνης αντίστοιχα. Μπορεί να είναι επιβλαβές για ασθενείς µε

φαινυλκετονουρία.

14.5 Αλληλεπίδραση με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες

μορφές αλληλεπίδρασης

Φαρµακοδυναµικές αλληλεπιδράσεις

 Η µιρταζαπίνη δεν πρέπει να χορηγείται ταυτόχρονα µε αναστολείς ΜΑΟ

ή µέσα σε διάστηµα δύο εβδοµάδων από τη διακοπή αγωγής µε αναστολείς

ΜΑΟ. Σε αντίθετη περίπτωση, διάστηµα δύο εβδοµάδων πρέπει να επέλθει πριν

ο ασθενής που διέκοψε τη θεραπεία µε µιρταζαπίνη λάβει θεραπεία µε

αναστολείς ΜΑΟ (βλέπε παράγραφο 4.3). Επιπρόσθετα, όπως και µε τους SSRIs,

η συγχορήγηση µε άλλα σεροτονινεργικά φάρµακα (L-tryptophan, triptans,

tramadol, linezolid, methylene blue, SSRIs, venlafaxine, lithium και St. John’s Wort

Hypericum perforatum-παρασκευάσµατα) µπορεί να να οδηγήσει σε εµφάνιση

σεροτονινεργικού τύπου ενεργειών (σεροτονινεργικό σύνδροµο: βλέπε

παράγραφο 4.4). Συνιστάται προσοχή και είναι απαραίτητη η επαρκής

παρακολούθηση όταν αυτές οι ενεργές ουσίες συνδυάζονται µε τη µιρταζαπίνη.

 Η µιρταζαπίνη µπορεί να αυξήσει τις κατασταλτικές ιδιότητες των

βενζοδιαζεπινών και άλλων κατασταλτικών φαρµάκων (πιο συγκεκριµένα των

περισσότερων αντιψυχωσικών, αντιϊσταµινικών Η1 ανταγωνιστών και των

οπιοειδών). Προσοχή πρέπει να δίδεται όταν αυτά τα φαρµακευτικά προϊόντα

συνταγογραφούνται ταυτόχρονα µε τη µιρταζαπίνη.

 Η µιρταζαπίνη µπορεί να αυξήσει το κατευναστικό αποτέλεσµα του

οινοπνεύµατος στο κεντρικό νευρικό σύστηµα. Για το λόγο αυτό οι ασθενείς

πρέπει να συµβουλεύονται να αποφεύγουν τα οινοπνευµατώδη ποτά όσο

λαµβάνουν µιρταζαπίνη.

 Χορήγηση µιρταζαπίνη εφ άπαξ ηµερησίως σε δόση 30 mg προκάλεσε

µικρή αλλά στατιστικά σηµαντική αύξηση του INR σε ασθενείς που ελάµβαναν

βαρφαρίνη. Έτσι αφού µε υψηλότερες δόσεις µιρταζαπίνης µια πιο έντονη

επίδραση δε µπορεί να αποκλειστεί, συστήνετε να παρακολουθείται το INR σε

ταυτόχρονη αγωγή βαρφαρίνης και µιρταζαπίνης.

 Ο κίνδυνος επιμήκυνσης του διαστήματος QT ή / και κοιλιακές αρρυθμίες

(π.χ. κοιλιακής ταχυκαρδίας δίκην ριπιδίου, Torsade de Pointes) μπορεί να αυξηθεί

με την ταυτόχρονη χρήση των φαρμάκων που παρατείνουν το διάστημα QTc (π.χ.

μερικά αντιψυχωσικά και αντιβιοτικά).

Φαρµακοκινητικές αλληλεπιδράσεις

 Η καρβαµαζεπίνη και η φαινυτοΐνη, επαγωγείς του CYP3A4, αυξάνουν

την κάθαρση της µιρταζαπίνης περίπου στο διπλάσιο µε αποτέλεσµα µείωση

στη συγκέντρωσης της µιρταζαπίνης στο πλάσµα κατά 60% και 45%

αντίστοιχα. Όταν η καρβαµαζεπίνη ή άλλος επαγωγέας του ηπατικού

µεταβολισµού (όπως η ριφαµπικίνη) προστεθεί σε αγωγή µε µιρταζαπίνη, µπορεί

η δόση της µιρταζαπίνη να χρειαστεί να αυξηθεί. Εάν διακοπεί αγωγή µε αυτής

της κατηγορίας φαρµακευτικό προϊόν, µπορεί να είναι απαραίτητο να µειωθεί η

δόση της µιρταζαπίνης.

 Συγχορήγηση του ισχυρού αναστολέα του CYP3A4, ketoconazole, αύξησε

τα µέγιστα επίπεδα στο πλάσµα και την συγκέντρωση κάτω από την καµπύλη

(AUC) της µιρταζαπίνης κατά περίπου 40% και 50% αντίστοιχα.

 Όταν η cimetidine (ασθενής αναστολέας του CYP1A2, CYP2D6 και

CYP3A4) χορηγείται µαζί µε τη µιρταζαπίνη, η µέση συγκέντρωση της

µιρταζαπίνης στο πλάσµα µπορεί να αυξηθεί περισσότερο από 50%. Προσοχή

πρέπει να δίδεται και πιθανότατα να χρειάζεται µείωση της δόσης όταν η

µιρταζαπίνη συγχορηγείται µε ισχυρούς αναστολείς του CYP3A4, αναστολείς

HIV πρωτεάσης, αντιµυκητιασικά τύπου αζόλης, ερυθροµυκίνη, σιµετιδίνη ή

νεφαζοδόνη.

 Μελέτες αλληλεπιδράσεων, δεν έδειξαν καµία σχετική φαρµακοκινητική

αλληλεπίδραση στη ταυτόχρονη χορήγηση µιρταζαπίνης µε παροξετίνη,

αµιτριπτυλίνη, ρισπεριδόνη ή λίθιο.

Παιδιατρικός πληθυσμός

Μελέτες αλληλεπιδράσεων έχουν πραγματοποιηθεί μόνο σε ενήλικες.

4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία

Κύηση

Περιορισµένα δεδοµένα για τη χρήση της µιρταζαπίνης σε έγκυες γυναίκες δεν

δείχνουν αυξηµένο κίνδυνο συγγενών ανωµαλιών. Μελέτες σε ζώα δεν έχουν

δείξει τερατογενετικές επιδράσεις µε κλινική σηµασία, πάντως τοξικότητα στην

αναπαραγωγή έχει παρατηρηθεί (βλέπε παράγραφο 5.3).

Τα επιδημιολογικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι η χρήση SSRIs (εκλεκτικοί

αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης) στην εγκυμοσύνη, ειδικότερα σε

προχωρημένη εγκυμοσύνη, μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο επίμονης

πνευμονικής υπέρτασης στο νεογνό (PPHN). Αν και δεν υπάρχουν μελέτες που

να έχουν εξετάσει τη σχέση του PPHN με τη θεραπεία με mirtazapine, αυτός ο

πιθανός κίνδυνος δεν μπορεί να αποκλειστεί λαμβάνοντας υπόψη το σχετικό

μηχανισμό δράσης (αύξηση των συγκεντρώσεων σεροτονίνης).

Πρέπει να δίδεται προσοχή όταν συνταγογραφείται σε έγκυες γυναίκες. Αν

μιρταζαπίνη χρησιμοποιείται μέχρι, ή λίγο πριν τον τοκετό, συνιστάται η

μεταγεννητική παρακολούθηση του νεογέννητου να λαμβάνονται υπόψη πιθανά

συμπτώματα διακοπής της θεραπείας.

Γαλουχία

Μελέτες σε ζώα και περιορισµένα δεδοµένα για ανθρώπους έχουν δείξει

έκκριση της µιρταζαπίνης στο γάλα σε πολύ µικρές ποσότητες. Η απόφαση για

την συνέχιση/διακοπή του θηλασµού ή τη συνέχιση/διακοπή της θεραπείας µε

Mirtazapin πρέπει να λαµβάνεται παίρνοντας υπόψη το όφελος του θηλασµού

για το παιδί και το όφελος της θεραπείας µε Mirtazapin για τη γυναίκα.

Γονιμότητα

Μη κλινικές μελέτες τοξικότητας της αναπαραγωγής σε ζώα δεν δείχνουν

κάποια επίδραση στη γονιμότητα.

4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών

Το Mirtazapin έχει µικρή έως µέτρια επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και

χειρισµού µηχανών. To Mirtazapin µπορεί να µειώσει την ικανότητα προσοχής

και τον βαθµό εγρήγορσης (ιδιαίτερα στην αρχική φάση της θεραπείας). Οι

ασθενείς πρέπει να αποφεύγουν την εκτέλεση δυνητικά επικίνδυνων

εργασιών, που απαιτούν εγρήγορση και αυξηµένη συγκέντρωση, όπως η

οδήγηση ή ο χειρισµός µηχανηµάτων, σε οποιαδήποτε χρονική στιγµή εφόσον

επηρεάζονται.

4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες

Οι καταθλιπτικοί ασθενείς παρουσιάζουν µία σειρά συµπτωµάτων που

σχετίζονται µε αυτή καθ' αυτή την νόσο. Ως εκ τούτου µερικές φορές είναι

δύσκολο να εκτιµηθεί ποια από αυτά τα συµπτώµατα οφείλονται στην νόσο

αυτή καθαυτή και ποια πιθανόν αποτελούν αποτέλεσµα της θεραπείας µε

Mirtazapin.

Οι ανεπιθύµητες ενέργειες που αναφέρονται πιο συχνά, συµβαίνουν σε

περισσότερο από το 5% των ασθενών που λαµβάνουν Mirtazapin και

συµµετέχουν στις τυχαιοποιηµένες ελεγχόµενες µε εικονικό φάρµακο κλινικές

µελέτες (βλέπε παρακάτω) είναι η υπνηλία, η καταστολή, η ξηροστοµία, η

αύξηση του σωµατικού βάρους, η αύξηση της όρεξης, η ζάλη και η κόπωση.

Όλες οι τυχαιοποιηµένες ελεγχόµενες µε εικονικό φάρµακο κλινικές µελέτες σε

ασθενείς (συµπεριλαµβανοµένων και άλλων ενδείξεων εκτός από διαταραχές

µείζονος κατάθλιψης) έχουν αξιολογηθεί για τις ανεπιθύµητες ενέργειες του

Mirtazapin. Η µετανάλυση αφορά 20 κλινικές µελέτες, µε σχεδιασµένη διάρκεια

θεραπείας µέχρι 12 εβδοµάδες, µε 1501 ασθενείς (134 ανθρωποέτη) που

λάµβαναν δόσεις µιρταζαπίνης µέχρι 60 mg και µε 850 ασθενείς (79

ανθρωποέτη) που ελάµβαναν εικονικό φάρµακο. Οι παρατάσεις αυτών των

κλινικών µελετών έχουν εξαιρεθεί ώστε να διατηρηθεί η συγκρισιµότητα µε το

εικονικό φάρµακο.

Ο πίνακας 1 δείχνει ανά κατηγορίες τη συχνότητα εµφάνισης των

ανεπιθύµητων ενεργειών οι οποίες παρουσιάστηκαν στις κλινικές µελέτες

στατιστικώς σηµαντικά συχνότερα κατά τη θεραπεία µε Mirtazapin από ότι µε

το εικονικό φάρµακο, καθώς και τις ανεπιθύµητες ενέργειες που αναφέρθηκαν

αυθόρµητα. Οι ανεπιθύµητες ενέργειες που αναφέρθηκαν αυθόρµητα, για τις

οποίες δεν υπάρχει αντίστοιχη αναφορά ότι παρατηρήθηκαν στις ελεγχόµενες

µε εικονικό φάρµακο κλινικές µελέτες µε τη µιρταζαπίνη,

κατηγοριοποιήθηκαν ως ‘µη γνωστές’.

Πίνακας 1. Ανεπιθύµητες ενέργειες του Mirtazapin

Κατηγορία/

Οργανικό

σύστηµα

Πολύ συχνές

(≥1/10)

Συχνές

(≥1/10 έως

1<10)

Όχι συχνές

(≥1/1.000

έως 1<100)

Σπάνιες

(≥1/10.000

έως

1<1.000)

Μη γνωστές

(δεν µπορούν

να

εκτιµηθούν

µε βάση τα

διαθέσιµα

δεδοµένα)

∆ιαταραχέ

του

αιµοποιητι

κού και

του

λεµφικού

συστήµατο

• Καταστολή

του

µυελού των

οστών

(κοκκιοκυταροπε

νία,

ακκοκιοκυταροπ

ε νία, απλαστική

αναιµία,

θροµβοκυττοπενί

α) (βλέπε επίσης

παράγραφο 4.4)

• Ηωσινοφιλία

∆ιαταραχέ

ς του

ενδοκρινικ

ού

συστήµατο

• Μη

φυσιολογική

έκκριση της

αντι-

διουρητικής

ορµόνης

∆ιαταραχέ

ς του

µεταβολισ

µού και

της

θρέψης

• Αύξηση της

όρεξης

• Αύξηση

βάρους

•

Υπονατριαιµία

Ψυχιατρικέ

διαταραχές

• Μη

φυσιολογικά

όνειρα

• Σύγχυση

•

Νευρικότητα

• Αϋπνία

3,5

• Εφιάλτες

• Μανία

• ∆ιέγερση

•

Ψευδαισθήσει

•

Ψυχοκινητική

ανησυχία

(συµπ.

Ακαθησία,

υπερκινητικότη

τα)

•

Επιθετικότητα

• Αυτοκτονικός

ιδεασµός

• Αυτοκτονική

συμπεριφορά

∆ιαταραχέ

ς του

νευρικού

συστήµατο

• Υπνηλία

1,4

• Καταστολή

1,4

• Κεφαλαλγία

• Λήθαργος

• Ζάλη

• Τρόµος

• Παραισθησί

• Σύνδροµο

ανήσυχων

ποδών

• Συγκοπή

• Μυοκλονίες • Σπασµοί

(προσβολές)

•

Σεροτονινεργικ

ό σύνδροµο

• Παραισθησία

στοµατική

• Δυσαρθρία

Αγγειακές

διαταραχές

•

Ορθοστατική

υπόταση

• Υπόταση

∆ιαταραχέ

ς του

γαστρεντερ

ικού

• Ξηροστοµία •

Δυσκοιλιότητ

• Ναυτία

• ∆ιάρροια

• Έµετος

• Στοµατική

υπαισθησία

•

Παγκρεατίτιδ

• Οίδηµα

στόµατος

• Αυξημένη

σιελλόροια

∆ιαταραχέ

του ήπατος

και των

χοληφόρων

• Αυξήσειςτων

τρανσαµινασώ

ν στο πλάσµα

∆ιαταραχέ

του

δέρµατος

και του

υποδόριου

ιστού

• Εξάνθηµα

•Σύνδρομο

Stevens-

Johnson

•

Πομφολυγώδης

δερματίτιδα

• Πολύμορφο

ερύθημα

• Τοξική

επιδερμική

νεκρόλυση

∆ιαταραχέ

του

µυοσκελετι

κού

συστήµατο

και του

συνδετικού

ιστού

• Αρθραλγία

• Μυαλγία

• Οσφυαλγία

•

Ραβδομυόλυση

Διαταραχέ

ς των

νεφρών

και των

ουροφόρων

οδών

• Επίσχεση

ούρων

Γενικές

διαταραχές

και

καταστάσε

ις

της οδού

χορήγησης

• Περιφερικό

οίδηµα

• Κόπωση

• Υπνοβασία

• Γενικευμένο

οίδημα

• Τοπικό

οίδημα

Έρευνες

• Αυξημένη

κινάση της

κρεατινίνης

Στις κλινικές µελέτες αυτές οι ανεπιθύµητες ενέργειες παρουσιάστηκαν στατιστικώς

σηµαντικά συχνότερα κατά τη θεραπεία µε µιρταζαπίνη από ότι µε το εικονικό φάρµακο.

Στις κλινικές µελέτες αυτές οι ανεπιθύµητες ενέργειες παρουσιάστηκαν συχνότερα κατά τη

θεραπεία µε µιρταζαπίνη από ότι µε το εικονικό φάρµακο, όχι όµως στατιστικώς σηµαντικά

συχνότερα.

Στις κλινικές µελέτες αυτές οι ανεπιθύµητες ενέργειες παρουσιάστηκαν στατιστικώς

σηµαντικά συχνότερα κατά τη θεραπεία µε το εικονικό φάρµακο από ότι µε µιρταζαπίνη.

Σηµείωση: η µείωση της δόσης γενικά δεν οδηγεί σε λιγότερη υπνηλία/ καταστολή αλλά µπορεί

να θέσει σε κίνδυνο την αντικαταθλιπτική αποτελεσµατικότητα.

Κατά τη διάρκεια θεραπείας µε αντικαταθλιπτικά γενικότερα, το άγχος και η αϋπνία (τα οποία

µπορεί να είναι και συµπτώµατα της κατάθλιψης) µπορεί να εµφανιστούν ή να επιδεινωθούν. Σε

αγωγή µε µιρταζαπίνη έχει αναφερθεί η εµφάνιση ή η επιδείνωση του άγχους και της αϋπνίας.

Περιστατικά αυτοκτονικού ιδεασµού και αυτοκτονίας έχουν αναφερθεί κατά τη διάρκεια

θεραπείας µε µιρταζαπίνη ή σύντοµα µετά τη διακοπή της θεραπείας (βλέπε παράγραφο 4.4).

Σε εργαστηριακές εξετάσεις στις κλινικές µελέτες παρατηρήθηκαν παροδικές

αυξήσεις στις τρανσαµινάσες και στην γάµµα-γλουταµυλτρανσφεράση (ωστόσο

σχετιζόµενες ανεπιθύµητες ενέργειες δεν έχουν αναφερθεί στατιστικώς

σηµαντικά συχνότερα µε το Mirtazapin από ότι µε το εικονικό φάρµακο).

Παιδιατρικός πληθυσμός:

Οι παρακάτω ανεπιθύμητες ενέργειες έχουν παρατηρηθεί συχνά σε κλινικές

μελέτες σε παιδιά: αύξηση βάρους, κνίδωση και υπερτριγλυκεριδαιμία (βλέπε

επίσης ενότητα 5.1).

Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών

Η αναφορά πιθανών ανεπιθύμητων ενεργειών μετά την έγκριση του

φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή

παρακολούθηση της σχέσης οφέλους/ κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος.

Οι επαγγελματίες της υγείας καλούνται να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανές

ανεπιθύμητες ενέργειες απευθείας στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων,

Μεσογείων 284, GR-15562 Χολαργός, Αθήνα. Τηλ: + 30 21 32040380/337, Φαξ:

+ 30 21 06549585, Ιστότοπος: http :// www . eof . gr.

4.9 Υπερδοσολογία

Η παρούσα εµπειρία σε περιπτώσεις υπερδοσολογίας µόνο µε Mirtazapin

υποδηλώνει ότι τα συµπτώµατα είναι συνήθως ήπια. Καταστολή του κεντρικού

νευρικού συστήµατος συνοδευόµενη από αποπροσανατολισµό και

παρατεταµένη κατασταλτική δράση έχει αναφερθεί, µαζί µε ταχυκαρδία και

ήπια υπέρταση ή υπόταση. Ωστόσο υπάρχει η πιθανότητα πιο σοβαρών

συνεπειών (συµπεριλαµβανοµένων και µοιραίων) µε δόσεις πολύ µεγαλύτερες

από τις θεραπευτικές, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις µεικτών υπερδοσολογήσεων. Σε

περιπτώσεις υπερδοσολόγησης θα πρέπει να χορηγείται κατάλληλη

συµπτωµατική και υποστηρικτική αγωγή των ζωτικών λειτουργιών. Επίσης η

χορήγηση ενεργού άνθρακα ή πλύση στοµάχου πρέπει να εξετάζονται. Σε αυτές

τις περιπτώσεις έχουν αναφερθεί επιμήκυνση του διαστήματος QT και

Κοιλιακής ταχυκαρδίας δίκην ριπιδίου (Torsade de Pointes).

Σε περιπτώσεις υπερδοσολογίας θα πρέπει να χορηγείται κατάλληλη

συμπτωματική και υποστηρικτική αγωγή των ζωτικών λειτουργιών. Θα πρέπει

επίσης να μελετάται η χρήση ενεργού άνθρακα ή πλύση στομάχου.

Παιδιατρικός πληθυσμός

Οι κατάλληλες ενέργειες, όπως περιγράφονται στους ενήλικες θα πρέπει να

λαμβάνονται και σε περίπτωση υπερδοσολογίας στην παιδιατρική.

5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες

Φαρµακοθεραπευτική κατηγορία : Αντικαταθλιπτικό, Κωδικός ATC: N06AX11

Μηχανισμός δράσης/ φαρμακοδυναμικά αποτελέσματα

Η µιρταζαπίνη είναι ένας κεντρικά δρών ανταγωνιστής των α2

προσυναπτικών υποδοχέων, ο οποίος αυξάνει την κεντρική νοραδρενεργική

και σεροτονινεργική νευροµεταβίβαση. Η ενίσχυση της σεροτονινεργικής

νευροµεταβίβασης διενεργείται ειδικά µέσω των 5-ΗΤ1 υποδοχέων καθ’ όσον

οι υποδοχείς 5-ΗΤ2 και 5-ΗΤ3 αποκλείονται από την µιρταζαπίνη. Αµφότερα

τα εναντιοµερή της µιρταζαπίνης θεωρείται ότι συµβάλουν στην

αντικαταθλιπτική δράση, το S(+) εναντιοµερές αποκλείοντας τους α2 και

τους 5-ΗΤ2 υποδοχείς και το R(-) εναντιοµερές αποκλείοντας τους 5-ΗΤ3

υποδοχείς.

Κλινική αποτελεσματικότητα και ασφάλεια

Η ιδιότητα της µιρταζαπίνης να ανταγωνίζεται τους Η1-υποδοχείς της

ισταµίνης συσχετίζεται µε την κατασταλτική δράση της. Πρακτικά στερείται

αντιχολινεργικής δράσης και σε θεραπευτικές δόσεις δεν έχει πρακτικά

επίδραση στο καρδιαγγειακό σύστηµα.

Παιδιατρικός πληθυσμός:

Δύο τυχαιοποιημένες, διπλά τυφλές, ελεγχόμενες από εικονικό φάρμακο

μελέτες σε παιδιά ηλικίας μεταξύ 7 και 18 ετών με σοβαρή καταθλιπτική

διαταραχή (n=259) χρησιμοποιώντας ένα ευέλικτο δοσολογικό σχήμα για τις

πρώτες 4 εβδομάδες (15-45mg mirtazapine) ακολουθούμενο από σταθερή δόση (15,

30 ή 45 mg mirtazapine) για 4 επιπλέον εβδομάδες απέτυχαν να αποδείξουν

σημαντικές διαφορές μεταξύ του mirtazapine και του εικονικού φαρμάκου για τα

πρωταρχικά και όλα τα δευτερεύοντα τελικά σημεία. Σημαντική αύξηση βάρους

(≥7%) παρατηρήθηκε στο 48.8% των ασθενών που έλαβαν Mirtazapine σε

σύγκριση με το 5.7% στο σκέλος που έλαβε το εικονικό φάρμακο. Κνίδωση

(11.8% έναντι 6.8%) και υπερτριγλυκεριδαιμία (2.9% έναντι 0%) είχαν επίσης

συχνά παρατηρηθεί.

5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες

Απορρόφηση

Μετά την από του στόµατος χορήγηση του Mirtazapin, η δραστική ουσία

µιρταζαπίνη, απορροφάται γρήγορα και σε µεγάλο βαθµό (η βιοδιαθεσιµότητα

είναι ≈ 50%) φθάνοντας τα µέγιστα επίπεδα στο πλάσµα σε περίπου 2 ώρες. Η

λήψη τροφής δεν επηρεάζει τη φαρµακοκινητική της µιρταζαπίνης.

Κατανομή

Η δέσµευση της µιρταζαπίνης από τις πρωτεΐνες του πλάσµατος είναι περίπου

85%.

Βιομετασχηματισμός

Οι κύριες µεταβολικές οδοί είναι η αποµεθυλίωση και η οξείδωση, που

ακολουθούνται από σύζευξη. In vitro στοιχεία από µικροσώµατα ανθρώπινου

ήπατος υποδηλώνουν ότι τα ένζυµα CYP2D6 και CYP1A2 του κυτοχρώµατος

P450 εµπλέκονται στο σχηµατισµό του 8-υδροξυ µεταβολίτη της µιρταζαπίνης,

ενώ το CYP3A4 θεωρείταιότι είναι υπεύθυνο για το σχηµατισµό των Ν-

αποµεθυλιωµένων και Ν-οξειδωµένων µεταβολιτών. Ο αποµεθυλιωµένος

µεταβολίτης της µιρταζαπίνης είναι φαρµακολογικά ενεργός και εµφανίζει το

ίδιο φαρµακοκινητικό προφίλ µε την αρχική ουσία.

Αποβολή

H µιρταζαπίνη μεταβολίζεται ευρέως και απομακρύνεται µέσω των ούρων και

των κοπράνων σε λίγες ηµέρες. Ο µέσος χρόνος ηµισείας ζωής της αποβολής

είναι 20-40 ώρες: µεγαλύτεροι χρόνοι ηµισείας ζωής ως και 65 ώρες, έχουν

βρεθεί περιστασιακά καθώς και µικρότεροι χρόνοι ηµισείας ζωής, ειδικά σε

νέους άνδρες. Ο χρόνος ηµισείας ζωής της αποβολής είναι τέτοιος που να

δικαιολογεί εφάπαξ ηµερήσιες δόσεις. Η σταθεροποιηµένη κατάσταση

επιτυγχάνεται µετά από 3-4 ηµέρες θεραπείας, µετά από τις οποίες δεν

παρατηρείται περαιτέρω συσσώρευση.

Γραμμικότητα/μη-γραμμικότητα

Η µιρταζαπίνη παρουσιάζει γραµµική φαρµακοκινητική εντός των ορίων της

συνιστώµενης δόσης.

Ειδικοί πληθυσμοί

Η κάθαρση της µιρταζαπίνης µπορεί να µειωθεί επί νεφρικής ή ηπατικής

ανεπάρκειας.

5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια

Προκλινικά δεδοµένα βασισµένα σε καθιερωµένες µελέτες για την

φαρµακολογική ασφάλεια, την τοξικότητα επαναλαµβανόµενης δόσης, την

καρκινογένεση ή την γονιδιοτοξικότητα δεν αποκάλυψαν κάποιο ιδιαίτερο

κίνδυνο για τους ανθρώπους. Σε µελέτες για την τοξικότητα στην αναπαραγωγή

σε αρουραίους και κουνέλια δεν παρατηρήθηκαν τερατογενετικές επιδράσεις.

Έκθεση σε διπλάσια δόση από τη µέγιστη θεραπευτική στους ανθρώπους έδειξε

αύξηση στην απώλεια µετά την εµφώλευση, µείωση του βάρους των

νεογέννητων κουταβιών και µείωση στο δείκτη επιβίωσης νεογέννητων

αρουραίων στις τρεις πρώτες ηµέρες του θηλασµού.

Η µιρταζαπίνη δεν ήταν γονιδιοτοξική σε µια σειρά από δοκιµασίες για

γονιδιακή µετάλλαξη, χρωµοσωµική βλάβη και βλάβη στο DNA. Όγκοι του

θυρεοειδούς αδένα που βρέθηκαν σε µελέτη καρκινογένεσης σε αρουραίους και

ηπατοκυτταρικά νεοπλάσµατα που βρέθηκαν σε µελέτη καρκινογένεσης σε

ποντίκια θεωρούνται ότι είναι χαρακτηριστικό του είδους, απόρροια µη

γονιδιοτοξικών αντιδράσεων που σχετίζονται µε µακράς διάρκειας θεραπεία µε

υψηλές δόσεις επαγωγέων των ηπατικών ενζύµων.

6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

6.1 Κατάλογος εκδόχων

Κροσποβιδόνη (τύπου B)

Μαννιτόλη (E421)

Μικροκρυσταλλική κυτταρίνη

Ασπαρτάμη (E951)

Πυριτία, κολλοειδής άνυδρη

Στεαρικό μαγνήσιο

Άρωμα φράουλας γκουαράνα [μαλτοδεξτρίνη, προπυλενογλυκόλη, τεχνητά

αρώματα, οξικό οξύ (<1%)]

Άρωμα μέντας [τεχνητά αρώματα, άμυλο αραβοσίτου]

6.2 Ασυμβατότητες

Δεν εφαρμόζεται.

6.3 Διάρκεια ζωής

23 χρόνια.

6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη φύλαξη

2Δεν υπάρχουν ειδικές οδηγίες διατήρησης για το προϊόν αυτό.

46.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη

Διάτρητο blister, μονάδων δόσης, από πολυαμίδιο/ αλουμίνιο/ PVC/ χαρτί/

πολυεστέρα/ αλουμίνιο.

Μεγέθη συσκευασίας:

6, 18, 30, 48, 90 και 96 δισκίων

Μπορεί να μη κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες.

6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης και άλλος χειρισμός

Καμία ειδική υποχρέωση.

7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

ΦΑΡΜΑΖΑΚ AΝΩΝΥΜΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ EΜΠΟΡΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ

ΕΤΑΙΡΕΙΑ

δ.τ. PHARMAZAC AE.,

Ναούσης 31,

104 47 Αθήνα

τηλ.: 210 3418890

8. ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

15mg:

30mg:

45mg:

9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ / ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ

Ημερομηνία πρώτης έγκρισης:

15mg: 03-10-2008

30mg: 03-10-2008

45mg: 03-10-2008

<Ημερομηνία ανανέωσης: {ηη-μμ-εεεε}>

10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

<{ηη-μμ-εεεε}>