Η συστηματική απορρόφηση της δικλοφενάκης είναι πολύ μικρή όταν το
έμπλαστρο εφαμόζεται σύμφωνα με την ενδεδειγμένη χρήση. Ο κίνδυνος
εμφάνισης κλινικά σχετικών φαρμακευτικών αλληλεπιδράσεων είναι
αμελητέος.
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Εγκυμοσύνη
Η συστηματική συγκέντρωση της δικλοφενάκης είναι χαμηλότερη μετά
από την τοπική χορήγηση, συγκριτικά με τα από του στόματος
λαμβανόμενα σκευάσματα. Αναφορικά με την εμπειρία από τη θεραπεία με
φαρμακευτικές μορφές συστηματικής πρόσληψης, συνιστώνται τα
ακόλουθα:
Η αναστολή της σύνθεσης της προσταγλανδίνης μπορεί να επηρεάσει
δυσμενώς την κύηση ή/και την εμβρυϊκή ανάπτυξη. Τα δεδομένα από
επιδημιολογικές μελέτες υποδεικνύουν αυξημένο κίνδυνο αποβολής καθώς
και καρδιακής δυσπλασίας και γαστρόσχισης μετά από τη χρήση
αναστολέα σύνθεσης της προσταγλανδίνης στα πρώιμα στάδια της
εγκυμοσύνης. Ο απόλυτος κίνδυνος καρδιαγγειακής δυσπλασίας αυξήθηκε
από λιγότερο από 1% έως περίπου 1,5%. Ο κίνδυνος πιστεύεται ότι
αυξάνεται με τη δόση και τη διάρκεια της θεραπείας. Στα ζώα, η χορήγηση
αναστολέα σύνθεσης της προσταγλανδίνης έχει δειχθεί ότι οδηγεί σε
αυξημένη απώλεια πριν και μετά από την εμφύτευση και σε εμβρυϊκή
θνησιμότητα. Επιπλέον, έχει αναφερθεί αυξημένη επίπτωση διαφόρων
δυσπλασιών, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών, σε ζώα, στα
οποία χορηγήθηκε αναστολέας της σύνθεσης της προσταγλανδίνης κατά τη
διάρκεια της περιόδου της οργανογένεσης.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου και του δεύτερου τριμήνου της κύησης, δεν
θα πρέπει να χορηγηθεί δικλοφενάκη, εκτός αν είναι απολύτως
απαραίτητο. Εάν η δικλοφενάκη χρησιμοποιηθεί από γυναίκα που
προσπαθεί να συλλάβει, ή κατά τη διάρκεια του πρώτου και δεύτερου
τριμήνου της εγκυμοσύνης, η δόση και η διάρκεια της θεραπείας θα πρέπει
να είναι οι μικρότερες δυνατές.
Κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου της εγκυμοσύνης, όλοι οι
αναστολείς της σύνθεσης προσταγλανδίνης μπορεί να εκθέσουν το έμβρυο
σε:
- καρδιοπνευμονική τοξικότητα (με πρώιμο κλείσιμο του αρτηριακού πόρου
και πνευμονική υπέρταση),
- νεφρική δυσλειτουργία, η οποία μπορεί να επιδεινωθεί σε νεφρική
ανεπάρκεια με ολιγοϋδροάμνιο
τη μητέρα και το νεογνό, κατά το τέλος της εγκυμοσύνης, σε:
- πιθανή παράταση του χρόνου αιμορραγίας, μία αντι-συσσωρευτική
επίδραση, η οποία μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και σε πολύ χαμηλές
δόσεις.
- αναστολή των συσπάσεων της μήτρας, η οποία οδηγεί σε καθυστέρηση ή
παράταση του τοκετού.
Κατά συνέπεια, η δικλοφενάκη αντενδείκνυται κατά τη διάρκεια του
τρίτου τριμήνου της εγκυμοσύνης.
- 4 -