SPC :
GEMCITABINE/KABI C/S.SOL.IN 40MG/ML BTx1 glass VIAL x200MG/5ML
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
Gemcitabine/Kabi 40 mg/ml πυκνό διάλυμα για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση.
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Κάθε ml πυκνού διαλύματος για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση περιέχει 40 mg
γεμσιταβίνη (ως υδροχλωρική γεμσιταβίνη).
Κάθε φιαλίδιο των 5 ml περιέχει 200 mg γεμσιταβίνη (ως υδροχλωρική).
Κάθε φιαλίδιο των 25 ml περιέχει 1000 mg γεμσιταβίνη (ως υδροχλωρική).
Κάθε φιαλίδιο των 50 ml περιέχει 2000 mg γεμσιταβίνη (ως υδροχλωρική).
Έκδοχο(α) με γνωστή δράση:
3.40 mg/ml έως 3.70 mg/ ml (0.15 mmol/ml έως 0.16 mmol/ml) νάτριο.
421.0 mg/ml (42.1% w/v) αιθανόλη (96%).
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλέπε παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Πυκνό διάλυμα για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση.
Διαυγές, άχρωμο έως ελαφρώς κίτρινο διάλυμα.
pH: 7,0 έως 9,0.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Η γεμσιταβίνη ενδείκνυται για τη θεραπεία του τοπικά προχωρημένου ή μεταστατικού
καρκίνου της ουροδόχου κύστεως σε συνδυασμό με σισπλατίνη.
Η γεμσιταβίνη ενδείκνυται για τη θεραπεία ασθενών με τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό
αδενοκαρκίνωμα του παγκρέατος.
Η γεμσιταβίνη, σε συνδυασμό με σισπλατίνη, ενδείκνυται για τη θεραπεία πρώτης γραμμής,
ασθενών με τοπικά προχωρημένο η μεταστατικό μη-μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα
(NSCLC). Η γεμσιταβίνη ως μονοθεραπεία εφαρμόζεται σε ηλικιωμένους ασθενείς ή σε
ασθενείς με κατάσταση ικανότητας 2.
Η γεμσιταβίνη ενδείκνυται για τη θεραπεία ασθενών με τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό
επιθηλιακό καρκίνο ωοθηκών, σε συνδυασμό με καρβοπλατίνη, σε ασθενείς με
υποτροπιάζουσα ασθένεια μετά από διάστημα τουλάχιστον 6 μηνών χωρίς υποτροπή μετά
από θεραπεία πρώτης γραμμής με πλατίνη.
Η γεμσιταβίνη ενδείκνυται, σε συνδυασμό με πακλιταξέλη, για τη θεραπεία ασθενών με
ανεγχείρητο, τοπικά υποτροπιάζοντα ή μεταστατικό καρκίνο μαστού, οι οποίοι έχουν
υποτροπιάσει σε συνέχεια βοηθητικής/επικουρικής χημειοθεραπείας. Η αρχική
χημειοθεραπεία θα πρέπει να περιλαμβάνει θεραπεία με ανθρακυκλίνες, εκτός εάν
αντενδείκνυται η χρήση τους.
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 1 -
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Η γεμσιταβίνη πρέπει να συνταγογραφείται μόνο από γιατρό εκπαιδευμένο στη χρήση της
αντικαρκινικής χημειοθεραπείας.
Συνιστώμενη Δοσολογία:
Καρκίνος ουροδόχου κύστεως
Συνδυασμένη αγωγή
Η συνιστώμενη δόση γεμσιταβίνης είναι 1.000 mg/m
2
, χορηγούμενη με έγχυση διάρκειας 30
λεπτών. Η δόση θα πρέπει να χορηγείται κατά την 1
η
, 8
η
και 15
η
ημέρα κάθε 28ήμερου
κύκλου χορήγησης σε συνδυασμό με σισπλατίνη. Η συνιστώμενη δόση σισπλατίνης είναι 70
mg/m
2
χορηγούμενη μετά τη γεμσιταβίνη την 1
η
ημέρα ή την 2
η
ημέρα κάθε 28ήμερου
κύκλου. Αυτός ο κύκλος των 4 εβδομάδων χορήγησης, θα πρέπει να επαναλαμβάνεται.
Μείωση της δόσης σε κάθε κύκλο ή κατά τη διάρκεια κύκλου χορήγησης μπορεί να γίνει
ανάλογα με το βαθμό τοξικότητας που παρουσιάζεται στον ασθενή.
Καρκίνος παγκρέατος
Η συνιστώμενη δόση γεμσιταβίνης είναι 1.000 mg/m
2
, χορηγούμενη με ενδοφλέβια έγχυση
διάρκειας 30 λεπτών. Η δόση αυτή θα πρέπει να επαναλαμβάνεται μια φορά την εβδομάδα
και έως 7 εβδομάδες ακολουθούμενη από μια περίοδο διακοπής, διάρκειας μιας εβδομάδας.
Οι επόμενοι κύκλοι θα πρέπει να αφορούν εγχύσεις εβδομαδιαίες για 3 διαδοχικές εβδομάδες
κάθε 4 εβδομάδες. Μείωση της δόσης σε κάθε κύκλο ή κατά τη διάρκεια κύκλου χορήγησης
μπορεί να γίνει ανάλογα με το βαθμό τοξικότητας του φαρμάκου που παρουσιάζεται στον
ασθενή.
Μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα
Μονοθεραπεία
Η συνιστώμενη δόση γεμσιταβίνης είναι 1.000 mg/m
2
, χορηγούμενη με ενδοφλέβια έγχυση
διάρκειας 30 λεπτών. Αυτή θα πρέπει να επαναλαμβάνεται μια φορά την εβδομάδα, επί 3
εβδομάδες, ακολουθούμενη από μια περίοδο διακοπής, διάρκειας μιας εβδομάδας. Αυτός ο
κύκλος των 4 εβδομάδων, θα πρέπει να επαναλαμβάνεται. Μείωση της δόσης σε κάθε κύκλο
ή κατά τη διάρκεια κύκλου χορήγησης μπορεί να γίνει με βάση το βαθμό τοξικότητας του
φαρμάκου που παρουσιάζεται στον ασθενή.
Συνδυασμένη αγωγή
Η συνιστώμενη δόση γεμσιταβίνης είναι 1.250 mg/m
2
, χορηγούμενη με ενδοφλέβια έγχυση
διάρκειας 30 λεπτών, την 1
η
και 8
η
ημέρα του κύκλου χορήγησης (21 ημέρες). Μείωση της
δόσης σε κάθε κύκλο ή κατά τη διάρκεια του κύκλου χορήγησης γίνεται με βάση το βαθμό
τοξικότητας του φαρμάκου που παρουσιάζεται στον ασθενή. Η σισπλατίνη έχει
χρησιμοποιηθεί σε δόσεις μεταξύ 75-100 mg/m
2
, μια φορά κάθε 3 εβδομάδες.
Καρκίνος Μαστού
Συνδυασμένη αγωγή
Ο συνδυασμός γεμσιταβίνης με πακλιταξέλη συστήνεται να χρησιμοποιείται με πακλιταξέλη
(175 mg/m
2 )
) χορηγούμενη την 1
η
ημέρα με ενδοφλέβια έγχυση διάρκειας περίπου 3 ωρών
ακολουθούμενη από χορήγηση γεμσιταβίνης (1.250 mg/m
2
) με ενδοφλέβια έγχυση διάρκειας
30 λεπτών κατά την 1
η
και 8
η
ημέρα κάθε 21-ήμερου κύκλου χορήγησης. Μείωση της δόσης
σε κάθε κύκλο ή κατά τη διάρκεια κύκλου χορήγησης μπορεί να γίνει με βάση το βαθμό
τοξικότητας του φαρμάκου που παρουσιάζεται στον ασθενή. Οι ασθενείς θα πρέπει να έχουν
απόλυτο αριθμό κοκκιοκυττάρων τουλάχιστον 1.500 (x 10
6
/1), πριν από την έναρξη
χορήγησης του συνδυασμού της γεμσιταβίνης με πακλιταξέλη.
Καρκίνος Ωοθηκών
Συνδυασμένη αγωγή
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 2 -
Η γεμσιταβίνη, σε συνδυασμό με καρβοπλατίνη, συνιστάται με την γεμσιταβίνη να είναι
1.000 mg/m
2
, χορηγούμενη την 1
η
και την 8
η
ημέρα κάθε 21ήμερου κύκλου χορήγησης, με
ενδοφλέβια έγχυση διάρκειας 30 λεπτών,. Μετά την έγχυση της γεμσιταβίνης, η
καρβοπλατίνη χορηγείται την 1
η
ημέρα συνεχώς και μέχρι επίτευξης περιοχής υπό την
καμπύλη συγκεντρώσεων-χρόνου (AUC) των 4,0 mg/ml-min. Μείωση της δόσης σε κάθε
κύκλο ή κατά τη διάρκεια κύκλου χορήγησης γίνεται με βάση το βαθμό τοξικότητας του
φαρμάκου που παρουσιάζεται στον ασθενή.
Παρακολούθηση της τοξικότητας και δοσολογικές μεταβολές λόγω τοξικότητας
Δοσολογικές μεταβολές λόγω μη αιματολογικής τοξικότητας
Για την ανίχνευση μη-αιματολογικής τοξικότητας πρέπει να γίνεται περιοδικά, φυσική
εξέταση και έλεγχοι της νεφρικής και ηπατικής λειτουργίας. Μείωση της δόσης σε κάθε
κύκλο χορήγησης ή μέσα σε κάθε κύκλο μπορεί να γίνει με βάση το βαθμό τοξικότητας που
εμφανίζεται σε κάθε ασθενή. Γενικά, η θεραπεία με γεμσιταβίνη πρέπει να αναστέλλεται ή να
μειώνεται, για μείζονα (Βαθμού 3 ή 4) μη-αιματολογική τοξικότητα, εκτός της
ναυτίας/έμετου, ανάλογα με την κρίση του θεράποντος ιατρού. Η χορήγηση των δόσεων
πρέπει να ανασταλεί έως ότου η τοξικότητα εξαλειφθεί, σύμφωνα με τη γνώμη του
θεράποντος ιατρού.
Για τη ρύθμιση της δοσολογίας στη συνδυασμένη θεραπεία με σισπλατίνη, καρβοπλατίνη και
πακλιταξέλη, παρακαλείστε να ανατρέξετε στην αντίστοιχη Περίληψη των Χαρακτηριστικών
του Προϊόντος.
Δοσολογικές μεταβολές λόγω αιματολογικής τοξικότητας
Έναρξη ενός κύκλου
Για όλες τις ενδείξεις, ο ασθενής θα πρέπει να παρακολουθείται πριν από την χορήγηση κάθε
δόσης με μέτρηση των αιμοπεταλίων και των κοκκιοκυττάρων. Οι ασθενείς πρέπει να έχουν
απόλυτο αριθμό κοκκιοκυττάρων τουλάχιστον 1.500 (x 10
6
/1), και απόλυτο αριθμό
αιμοπεταλίων 100.000 (x 10
6
/1), πριν από την έναρξη του κύκλου θεραπείας.
Κατά τη διάρκεια του κύκλου χορήγησης
Οι δοσολογικές μεταβολές της γεμσιταβίνης μέσα σε κάθε κύκλο πρέπει να γίνονται
σύμφωνα με τους ακόλουθους πίνακες:
Δοσολογικές μεταβολές της γεμσιταβίνης μέσα στον κύκλο θεραπείας καρκίνου της
ουροδόχου κύστεως, του μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα (NSCLC) και
καρκίνου του παγκρέατος, χορηγούμενης ως μονοθεραπεία ή σε συνδυασμένη αγωγή με
σιπλατίνη
Απόλυτος αριθμός
κοκκιοκυττάρων (x 10
6
/1)
Αριθμός αιμοπεταλίων
(x 10
6
/1)
Ποσοστό της συνήθους
δόσης γεμσιταβίνης (%)
> 1.000 και > 100.000 100
500-1.000 ή 50.000-100.000 75
<500 ή <50.000 Αναστολή δόσης *
* Η θεραπεία που παραλείφθηκε δεν θα ξαναρχίζει κατά τη διάρκεια του κύκλου χορήγησης,
προτού ο απόλυτος αριθμός κοκκιοκυττάρων είναι τουλάχιστον 500 (x 10
6
/1) και ο αριθμός
αιμοπεταλίων 50.000 (x 10
6
/1).
Μεταβολή της δόσης της γεμσιταβίνης μέσα στον κύκλο θεραπείας καρκίνου του
μαστού, χορηγούμενης σε συνδυασμένη αγωγή με πακλιταξέλη
Απόλυτος αριθμός
κοκκιοκυττάρων (x 10
6
/1)
Αριθμός αιμοπεταλίων
(x 10
6
/1)
Ποσοστό της συνήθους
δόσης γεμσιταβίνης (%)
≥ 1.200 και > 75.000 100
1.000 - <1.200 ή 50.000-75.000 75
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 3 -
700<1.000 και ≥50.000 50
<700 ή <50.000 Αναστολή δόσης *
* Η θεραπεία που παραλείφτηκε δεν θα ξαναρχίζει κατά τη διάρκεια του κύκλου χορήγησης.
Η θεραπεία θα αρχίσει την 1
η
μέρα του επόμενου κύκλου και όταν ο απόλυτος αριθμός
κοκκιοκυττάρων είναι τουλάχιστον 1.500 (x 10
6
/1) και ο αριθμός αιμοπεταλίων φτάσει τα
100.000 (x 10
6
/1).
Μεταβολή της δόσης της γεμσιταβίνης μέσα στον κύκλο θεραπείας καρκίνου των
ωοθηκών, χορηγούμενης σε συνδυασμένη αγωγή με καρβοπλατίνη
Απόλυτος αριθμός
κοκκιοκυττάρων (x 10
6
/1)
Αριθμός αιμοπεταλίων
(x 10
6
/1)
Ποσοστό της συνήθους
δόσης γεμσιταβίνης (%)
≥ 1.500 και ≥ 100.000 100
1.000 - 1.500 ή 75.000-100.000 50
<1.000 ή <75.000 Αναστολή δόσης *
* Η θεραπεία που παραλείφτηκε δεν θα ξαναρχίζει κατά τη διάρκεια του κύκλου χορήγησης.
Η θεραπεία θα αρχίσει την 1
η
μέρα του επόμενου κύκλου και όταν ο απόλυτος αριθμός
κοκκιοκυττάρων είναι τουλάχιστον 1.500 (x 10
6
/1) και ο αριθμός αιμοπεταλίων φτάσει τα
100.000 (x 10
6
/1).
Δοσολογικές μεταβολές εξαιτίας αιματολογικής τοξικότητας σε διαδοχικούς κύκλους για όλες
τις ενδείξεις
Η δόση της γεμσιταβίνης θα πρέπει να μειωθεί στο 75% της αρχικής δόσης του πρώτου
κύκλου της θεραπείας, σε περίπτωση των παρακάτω αιματολογικών τοξικοτήτων:
• Απόλυτος αριθμός κοκκιοκυττάρων <500 x 10
6
/1 για περισσότερο από 5 ημέρες
• Απόλυτος αριθμός κοκκιοκυττάρων <100 x 10
6
/1 για περισσότερο από 3 ημέρες
• Εμπύρετη ουδετεροπενία
• Αιμοπετάλια <25.000 x 10
6
/1
• Καθυστέρηση του κύκλου χορήγησης για περισσότερο από 1 εβδομάδα λόγω
τοξικότητας
Το Gemcitabine/Kabi 40 mg/ml πυκνό διάλυμα για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση
περιέχει 421 mg αιθανόλη ανά ml πυκνού διαλύματος. Αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη
στις ομάδες υψηλού κινδύνου όπως ασθενείς με ηπατική νόσο ή επιληψία (βλέπε επίσης
παράγραφο 4.4).
Μέθοδος χορήγησης
Η γεμσιταβίνη είναι καλά ανεκτή κατά τη διάρκεια της έγχυσης και μπορεί να χορηγηθεί και
σε περιπατητικούς. Εάν παρατηρηθεί εξαγγείωση, γενικά, η έγχυση θα πρέπει να διακοπεί
αμέσως και να ξεκινήσει πάλι σε άλλο αιμοφόρο αγγείο. Ο ασθενής θα πρέπει να
παρακολουθείται στενά μετά τη χορήγηση.
Για περισσότερες οδηγίες ανασύστασης, βλέπε παράγραφο 6.6.
Ειδικοί πληθυσμοί
Ασθενείς με νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια
Η γεμσιταβίνη πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε ασθενείς με ηπατική ή νεφρική
ανεπάρκεια καθώς δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες από κλινικές μελέτες που να οδηγούν
σε ξεκάθαρες δοσολογικές συστάσεις για αυτόν τον πληθυσμό ασθενών (βλέπε παράγραφο
4.4., 4.8 και 5.2).
Ηλικιωμένοι ασθενείς (>65 ετών)
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 4 -
Η γεμσιταβίνη είναι καλά ανεκτή σε ασθενείς ηλικίας άνω των 65 ετών. Δεν υπάρχουν
στοιχεία που να υποδεικνύουν ότι δοσολογικές αναπροσαρμογές εκτός από εκείνες που
συστήνονται για όλους τους ασθενείς, είναι απαραίτητες στους ηλικιωμένους ασθενείς. (βλέπε
παράγραφο 5.2).
Παιδιά (< 18 ετών)
Η χρήση της γεμσιταβίνης δεν συνιστάται σε παιδιά ηλικίας κάτω των 18 ετών λόγω μη
επαρκών δεδομένων για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα.
4.3 Αντενδείξεις
Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε οποιοδήποτε από τα έκδοχα.
Θηλασμός (βλ. παράγραφο 4.6).
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Η επέκταση του χρόνου έγχυσης και η αύξηση της συχνότητας λήψης των δόσεων έχουν
δείξει ότι αυξάνουν την τοξικότητα.
Αιματολογική τοξικότητα
Η γεμσιταβίνη μπορεί να καταστείλει τη λειτουργία του μυελού των οστών και εκδηλώνεται
με λευκοπενία, θρομβοκυττοπενία και αναιμία.
Ο ασθενείς που θα λάβουν γεμσιταβίνη πρέπει να παρακολουθούνται, πριν από την χορήγηση
κάθε δόσης, με μετρήσεις του αριθμού των αιμοπεταλίων, λευκοκυττάρων και
κοκκιοκυττάρων. Αναστολή ή τροποποίηση της θεραπείας πρέπει να ληφθεί υπόψη αν οι
μετρήσεις αυτές δείξουν καταστολή του μυελού των οστών (βλέπε παράγραφο 4.2). Παρόλα
αυτά, η καταστολή του μυελού έχει βραχεία διάρκεια και συνήθως δεν οδηγεί σε μείωση της
δοσολογίας και σπάνια σε διακοπή της.
Οι τιμές των έμμορφων στοιχείων του αίματος είναι δυνατό να εξακολουθήσουν να
παρουσιάζουν μείωση και μετά τη διακοπή χορήγησης της γεμσιταβίνης. Η έναρξη της
θεραπείας σε ασθενείς με επιβαρημένη λειτουργία του μυελού των οστών, πρέπει να γίνεται
με προσοχή. Όπως συμβαίνει και με άλλα κυτταροτοξικά φάρμακα, όταν η γεμσιταβίνη
συγχορηγείται με άλλη χημειοθεραπεία, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ο κίνδυνος αθροιστικής
καταστολής του μυελού των οστών.
Ηπατική ανεπάρκεια
Η χορήγηση της γεμσιταβίνης σε ασθενείς με συνυπάρχουσες ηπατικές μεταστάσεις ή με
προϋπάρχον ιατρικό ιστορικό ηπατίτιδας, αλκοολισμού ή κίρρωσης του ήπατος, μπορεί να
οδηγήσει σε επιδείνωση της προϋπάρχουσας ηπατικής ανεπάρκειας.
Θα πρέπει να εκτελείται περιοδικά η εργαστηριακή αξιολόγηση της νεφρικής και ηπατικής
λειτουργίας (συμπεριλαμβανομένων και ιολογικών εξετάσεων).
Η γεμσιταβίνη θα πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια ή με
ανεπάρκεια στην νεφρική λειτουργία καθώς δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες από
κλινικές μελέτες που να οδηγούν σε μια ξεκάθαρη δοσολογική σύσταση για αυτόν τον
πληθυσμό ασθενών (βλέπε παράγραφο 4.2).
Συνδυασμένη ακτινοθεραπεία
Συνδυασμένη ακτινοθεραπεία (χορηγούμενη ταυτόχρονα ή με ≤ 7 ημέρες διαφορά):
Τοξικότητα έχει αναφερθεί (βλέπε παράγραφο 4.5 για λεπτομέρειες και συστάσεις για την
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 5 -
χρήση)
Εμβόλια από εξασθενημένους ιούς
Χρήση του εμβολίου κίτρινου πυρετού και άλλων ζώντων αδρανοποιημένων εμβολίων δε
συστήνεται σε ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία με γεμσιταβίνη (βλέπε παράγραφο 4.5).
Καρδιαγγειακό
Λόγω του κινδύνου καρδιακών και/ή αγγειακών διαταραχών τη γεμσιταβίνη, πρέπει να
ληφθεί ιδιαίτερη προσοχή στους ασθενείς που παρουσιάζουν ιστορικό καρδιαγγειακών
επεισοδίων.
Αναπνευστικό
Η θεραπεία με γεμσιταβίνη έχει συσχετιστεί με περιπτώσεις αναπνευστικών συμβαμάτων,
μερικές φορές σοβαρών (όπως πνευμονικό οίδημα, διάμεση πνευμονία ή σύνδρομο της
αναπνευστικής δυσχέρειας ενηλίκων (ARDS)). Η αιτιολογία αυτών των συμβαμάτων είναι
άγνωστη. Σε περίπτωση εμφάνισης τέτοιων συμβαμάτων, θα πρέπει να εξετασθεί η διακοπή
της θεραπείας με γεμσιταβίνη. Η άμεση χορήγηση υποστηρικτικής αγωγής μπορεί να
βοηθήσει στη βελτίωση αυτής της κατάστασης.
Νεφροί
Κλινικά ευρήματα σχετικά με το αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο (HUS) έχουν αναφερθεί
σπάνια σε ασθενείς που λάμβαναν γεμσιταβίνη (βλέπε παράγραφο 4.8). Η χορήγηση της
γεμσιταβίνης θα πρέπει να διακόπτεται με την εμφάνιση αρχικών συμπτωμάτων
μικοαγγειοπαθητικής αιμολυτικής αναιμίας, όπως είναι η ταχεία πτώση αιμοσφαιρίνης με
συνοδό θρομβοπενία, αύξηση χολερυθρίνης του ορού, κρεατινίνης ορού, αζώτου ουρίας
αίματος ή LDH. Η νεφρική ανεπάρκεια μπορεί να μην είναι αναστρέψιμη ακόμη και μετά την
διακοπή της αγωγής και μπορεί να χρειασθεί αιμοδιϋλυση.
Γονιμότητα
Σε μελέτες γονιμότητας, η χορήγηση της γεμσιταβίνης προκάλεσε υποσπερματογένεση σε
αρσενικά ποντίκια (βλέπε παράγραφο 5.3). Επομένως, οι άνδρες που λαμβάνουν θεραπεία με
γεμσιταβίνη συμβουλεύονται να μην τεκνοποιήσουν κατά τη διάρκεια και έως 6 μήνες μετά
τη θεραπεία και να ζητήσουν περαιτέρω συμβουλές σχετικά με την κρυοσυντήρηση
σπέρματος πριν από την θεραπεία εξαιτίας της πιθανότητας για στειρότητα που οφείλεται στη
θεραπεία με γεμσιταβίνη (βλέπε παράγραφο 4.6).
Νάτριο
Το Gemcitabine/Kabi 40mg/ml πυκνό διάλυμα για παρασεκυή διαλύματος προς έγχυση
περιέχει 3.40 mg/ml έως 3.70 mg/ ml (0.15 mmol/ml έως 0.16 mmol/ml) νάτριο. Αυτό πρέπει
να λαμβάνεται υπόψη στους ασθενείς υπό δίαιτα ελεγχόμενη στο νάτριο.
Αιθανόλη
Το Gemcitabine/Kabi 40mg/ml πυκνό διάλυμα για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση
περιέχει 42.1% αιθανόλη που αντιστοιχεί σε 421 mg αιθανόλη ανά ml πυκνού διαλύματος
δηλ. έως 2.1 g αιθανόλη ανά φιαλίδιο των 5 ml, ισοδύναμο με 42 ml μπύρας, 18 ml κρασιού.
έως 10.5 g αιθανόλη ανά φιαλίδιο των 25 ml, ισοδύναμο με 210 ml μπύρας, 88 ml κρασιού.
έως 21.1 g αιθανόλη ανά φιαλίδιο των 50 ml, ισοδύναμο με 421 ml μπύρας, 175 ml κρασιού.
Αυτό μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες σχετιζόμενες με το αλκοόλ εάν δεν
αραιωθεί σωστά. Οι οδηγίες για την αραίωση πρέπει να ακολουθούνται προσεκτικά (βλ.
παράγραφο 6.6). Αυτό μπορεί επίσης να είναι βλαβερό στους ασθενείς που υποφέρουν από
αλκοολισμό και πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στις ομάδες υψηλού κινδύνου όπως ασθενείς με
ηπατική νόσο ή επιληψία. Θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε σχέση με τις πιθανές
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 6 -
επιδράσεις στο κεντρικό νευρικό σύστημα και άλλες επιδράσεις.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές
αλληλεπίδρασης
Δεν έχουν πραγματοποιηθεί συγκεκριμένες μελέτες αλληλεπιδράσεων (βλέπε παράγραφο
5.2).
Ακτινοθεραπεία
Ταυτόχρονη (χορηγούμενη ταυτόχρονα ή με ≤ 7 ημέρες διαφορά) – Τοξικότητα που
συνδέεται με αυτή την συνδυασμένη θεραπεία εξαρτάται από πολλούς διαφορετικούς
παράγοντες, περιλαμβανομένων της δόσης της γεμσιταβίνης, τη συχνότητα χορήγησης της
γεμσιταβίνης, τη δόση της ακτινοβολίας, τη τεχνική προγραμματισμού της ακτινοθεραπείας,
τον στοχευόμενο ιστό, και τον στοχευόμενο όγκο χορήγησης. Προκλινικές και κλινικές
μελέτες έχουν δείξει ότι η γεμσιταβίνη έχει ακτινοευαισθητοποιό δραστηριότητα. Στη
μοναδική μελέτη όπου η γεμσιταβίνη σε δόσεις των 1.000 mg/m
2
, χορηγήθηκε ταυτόχρονα με
θεραπευτική ακτινοβολία θωρακικής χώρας, έως και 6 διαδοχικές εβδομάδες, σε ασθενείς με
μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, παρτηρήθηκε αξιοσημείωτη τοξικότητα με τη
μορφή σοβαρής έως απειλητικής για τη ζωή βλεννογονιδίτιδας, κυρίως οισοφαγίτιδας, και
πνευμονίτιδας, ιδιαίτερα σε ασθενείς οι οποίοι ελάμβαναν μεγάλες ποσότητες
ακτινοθεραπείας [μέσος όγκος δόσης 4.795 cm
3
]. Οι μελέτες που έχουν διεξαχθεί μετέπειτα,
αναφέρουν πως είναι εφικτό να χορηγηθεί η γεμσιταβίνη σε μικρότερες δόσεις ταυτόχρονα με
ακτινοθεραπεία και προβλεπόμενη τοξικότητα, όπως σε μια φάσης ΙΙ μελέτη με μη
μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, όπου εφαρμόστηκαν θωρακικές δόσεις ακτινοβολίας
των 66 Gy σε συνδυασμό με γεμσιταβίνη (600
mg/m
2
, 2 φορές) κατά τη διάρκεια 6
εβδομάδων. Το βέλτιστο σχήμα για ασφαλή χορήγηση γεμσιταβίνης σε συνδυασμό με
θεραπευτικές δόσεις ακτινοβολίας δεν έχει τεκμηριωθεί σε όλους τους τύπους καρκίνου.
Μη ταυτόχρονη (χορηγούμενη με > 7 ημέρες διαφορά) – ανάλυση των δεδομένων δεν δείχνει
ενίσχυση της τοξικότητας όταν η γεμσιταβίνη χορηγείται περισσότερες από 7 ημέρες πριν ή
μετά την ακτινοθεραπεία, εκτός από την αναμνηστική ακτινοβολία. Τα στοιχεία προτείνουν
ότι η χορήγηση της γεμσιταβίνης μπορεί να ξεκινήσει αμέσως μόλις εξαλειφθούν τα οξεία
συμπτώματα της ακτινοθεραπείας ή τουλάχιστον μια εβδομάδα μετά την ακτινοθεραπεία.
Τραύματα από ακτινοθεραπεία έχουν αναφερθεί στους στοχευόμενους ιστούς (π.χ.
οισοφαγίτιδα, κολίτιδα και πνευμονίτιδα) σε συνδυασμό με ταυτόχρονη και μη-ταυτόχρονη
χορήγηση γεμσιταβίνης.
Άλλα
Η χρήση του εμβολίου του κίτρινου πυρετού και άλλων ζώντων αδρανοποιημένων εμβολίων
δεν συνιστώνται λόγω του κινδύνου συστηματικής, ενδεχομένως θανατηφόρας, ασθένειας,
ιδιαίτερα σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς.
Η ποσότητα αλκοόλ σε αυτό το φαρμακευτικό προϊόν μπορεί να μεταβάλλει τις επιδράσεις
άλλων φαρμάκων.
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Κύηση
Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία από τη χρήση της γεμσιταβίνης σε έγκυες γυναίκες. Μελέτες
σε ζώα έδειξαν τοξικότητα στην αναπαραγωγική ικανότητα (βλέπε παράγραφο 5.3). Σύμφωνα
με την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων από μελέτες σε πειραματόζωα και το μηχανισμό
δράσης της γεμσιταβίνης, αυτή δεν πρέπει να χορηγείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης,
εκτός εάν είναι σαφώς απαραίτητο. Οι γυναίκες θα πρέπει να συμβουλεύονται να μη
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 7 -
προχωρήσουν σε εγκυμοσύνη κατά τη διάρκεια της θεραπείας με γεμσιταβίνη και να
ενημερώσουν άμεσα τον θεράποντα ιατρό τους στην περίπτωση που αυτό τελικά συμβεί.
Γαλουχία
Δεν είναι γνωστό αν η γεμσιταβίνη απεκκρίνεται στο μητρικό γάλα και δεν μπορούν να
αποκλεισθούν ανεπιθύμητες αντιδράσεις στο βρέφος που θηλάζει. Η γαλουχία κατά τη
διάρκεια της θεραπείας με γεμσιταβίνη να διακόπτεται.
Γονιμότητα
Σε μελέτες γονιμότητας, η χορήγηση της γεμσιταβίνης προκάλεσε υποσπερματογένεση σε
αρσενικά ποντίκια (βλέπε παράγραφο 5.3). Επομένως, οι άνδρες που λαμβάνουν θεραπεία με
γεμσιταβίνη συμβουλεύονται να μην τεκνοποιήσουν κατά τη διάρκεια και για χρονικό
διάστημα έως και 6 μηνών μετά τη θεραπεία και να ζητήσουν περαιτέρω συμβουλές σχετικά
με την κρυοσυντήρηση σπέρματος πριν από την έναρξη της θεραπείας εξαιτίας της
πιθανότητας για στειρότητα που οφείλετε στη θεραπεία με γεμσιταβίνη.
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών
Δεν πραγματοποιήθηκαν μελέτες για τις επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού
μηχανών. Ωστόσο, έχει αναφερθεί ότι η γεμσιταβίνη ενδέχεται να προκαλέσει από ήπια έως
μέτρια υπνηλία ιδιαίτερα σε συνδυασμό με την κατανάλωση αλκοόλ. Οι ασθενείς θα πρέπει
να αποφεύγουν την οδήγηση ή το χειρισμό μηχανών μέχρι να εξακριβωθεί ότι δεν θα
υποστούν υπνηλία.
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Οι πιο συχνά αναρερόμενες ανεπιθύμητες ενέργεις που σχετίζονται με τη θεραπεία με
γεμσιταβίνη περιλαμβάνουν: ναυτία με ή χωρίς έμετο, αυξημένα επίπεδα τρανσαμινασών
(AST/ALT) και αλκαλικής φωσφατάσης, που αναφέρθηκαν σε ποσοστό περίπου 60% των
ασθενών, πρωτεϊνουρία και αιματουρία που αναφέρθηκαν σε ποσοστό περίπου 50% των
ασθενών, δύσπνοια που αναφέρθηκε σε ποσοστό 10-40% των ασθενών (υψηλότερη
συχνότητα εμφάνισης σε ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα), αλλεργικά δερματικά
εξανθήματα που αναφέρθηκαν σε ποσοστό περίπου 25% των ασθενών και που σχετίζονται με
κνησμό σε ποσοστό 10% των σθενών.
Η συχνότητα και η σοβαρότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών επηρεάζονται από τη
δοσολογία, τον ρυθμό έγχυσης και τα διαστήματα μεταξύ των δόσεων (βλέπε παράγραφο
4.4.). Ανεπιθύμητες ενέργειες με δοσοπεριοριστική τοξικότητα, είναι η μείωση του αριθμού
των θρομβοκυττάρων, των λευκοκυττάρων και των κοκκιοκυττάρων (βλέπε παράγραφο 4.2.).
Δεδομένα κλινικών δοκιμών
Οι συχνότητες ορίζονται ως: Πολύ συχνές (≥1/10), Συχνές (≥1/100 έως < 1/10), Μη Συχνές
(≥1/1000 έως < 1/100), Σπάνιες (≥1/10.000 έως < 1/1000), Πολύ Σπάνιες (< 1/10.000).
Ο ακόλουθος πίνακας ανεπιθύμητων ενεργειών και συχνοτήτων βασίζεται στα δεδομένα
κλινικών δοκιμών. Μέσα σε κάθε ομάδα συχνοτήτων, οι ανεπιθύμητες ενέργειες
παρουσιάζονται κατά σειρά φθίνουσας σοβαρότητας.
Κατηγορία Οργανικού Συστήματος Ομάδα συχνοτήτων
Διαταραχές του αιμοποιητικού και του
λεμφικού συστήματος
Πολύ συχνές
• Λευκοπενία (Ουδετεροπενία Βαθμού
3 =19.3%, Βαθμού 4 =6%
• H καταστολή του μυελού των οστών
είναι συνήθως ήπια έως μέτρια και
επηρεάζει κυρίως τον αριθμό των
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 8 -
κοκκιοκυττάρων (βλέπε παράγραφο
4.2)
• Θρομβοπενία
• Αναιμία
Συχνές
• Εμπύρετη ουδετεροπενία
Πολύ σπάνια
• Θρομβοκυτταραιμία
Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος Πολύ Σπάνιες
• Αναφυλακτοειδής αντίδραση
Διαταραχές του μεταβολισμού και της
θρέψης
Συχνές
• Ανορεξία
Διαταραχές του νευρικού συστήματος Συχνές
• Πονοκέφαλος
• Αϋπνία
• Υπνηλία
Όχι συχνές
• Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο
Καρδιακές διαταραχές Όχι συχνές
• Αρρυθμίες, κυρίως υπερκοιλιακής
φύσεως
• Καρδιακή ανεπάρκεια
Σπάνιες
• Έμφραγμα του μυοκαρδίου
Αγγειακές διαταραχές Σπάνιες
• Κλινικές ενδείξεις περιφερικής
αγγειΐτιδας και γάγγραινας
• Υπόταση
Διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος,
του θώρακα και του μεσοθωρακίου
Πολύ συχνές
• Δύσπνοια – συνήθως ήπια και μικρή
σε διάρκεια, υποχωρεί χωρίς
θεραπεία
Συχνές
• Βήχας
• Ρινίτιδα
Μη συχνές
• Διάμεση πνευμονία (βλέπε
παράγραφο 4.4.)
• Βρογχόσπασμος –συνήθως ήπιος και
παροδικός αλλά μπορεί να χρειαστεί
παρεντερική θεραπεία.
Σπάνιες
• Πνευμονικό οίδημα
• Σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας
ενηλίκου
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 9 -
Διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος Πολύ συχνές
• Έμετος
• Ναυτία
Συχνές
• Διάρροια
• Στοματίτιδα και εξέλκωση στόματος
• Δυσκοιλιότητα\
Πολύ σπάνιες
• Ισχαιμική κολίτιδα
Διαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων Πολύ συχνές
• Αύξηση των ηπατικών
τρανσαμινάσων (AST και ALT) και
της αλκαλικής φωσφατάσης
Συχνές
• Αυξημένη χολερυθρίνη
Όχι συχνές
• Σοβαρή ηπατοτοξικότητα,
συμπεριλαμβανομένης της ηπατικής
ανεπάρκειας και του θανάτου
Σπάνιες
• Αυξημένη – γ-
γλουταμυλτρανσφεράση (GGT)
Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου
ιστού
Πολύ συχνές
• Αλλεργικά δερματικά εξανθήματα
που συχνά σχετίζονται με κνησμό
• Αλωπεκία
Συχνές
• Κνησμός
• Εφίδρωση
Σπάνιες
• Σοβαρές δερματικές αντιδράσεις,
συμπεριλαμβανομένης της
απολέπισης και του πομφολυγώδους
δερματικού εξανθήματος
• Εξέλκωση
• Κύστη και δημιουργία έλκους
• Απολέπιση
Πολύ σπάνιες
• Τοξική επιδερμική νεκρόλυση
• Σύνδρομο Stevens-Johnson
Διαταραχές του μυοσκελετικού συστήματος
και του συνδετικού ιστού
Συχνές
• Οσφυαλγία
• Μυαλγία
Διαταραχές των νεφρών και των ουροφόρων Πολύ συχνές
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 10 -
οδών
• Αιματουρία
• Ήπια πρωτεϊνουρία
Όχι συχνές
• Νεφρική ανεπάρκεια (βλ. παράγραφο
4.4)
• Ουραιμικό αιμολυτικό σύνδρομο (βλ.
παράγραφο 4.4)
Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού
χορήγησης
Πολύ συχνές
• Συμπτώματα γρίπης – τα πιο συχνά
συμπτώματα είναι πυρετός,
κεφαλαλγία, ρίγη, μυαλγία,
εξασθένιση και ανορεξία. Βήχας
ρινίτιδα, αίσθημα κακουχίας,
εφίδρωση, και δυσκολίες στον ύπνο
έχουν επίσης αναφερθεί.
• Οίδημα/περιφερικό οίδημα-
περιλαμβανομένου και του
οιδήματος του προσώπου. Η
εμφάνιση οιδήματος είναι
αναστρέψιμη μετά τη διακοπή της
θεραπείας
Συχνές
• Πυρετός
• Εξασθένιση
• Ρίγη
Σπάνιες
• Αντιδράσεις στο σημείο της ένεσης-
κυρίως ήπιας φύσης
Κακώσεις, δηλητηριάσεις και επιπλοκές
θεραπευτικών χειρισμών
Σπάνιες
• Τοξικότητα ακτινοθεραπείας (βλέπε
παράγραφο 4.5).
Αναμνηστική ακτινοβολία
Συνδυασμένη αγωγή στον καρκίνο του μαστού
Η συχνότητα των αιματολογικών τοξικοτήτων βαθμού 3 και 4, ιδιαίτερα της ουδετεροπενίας,
αυξάνεται όταν η γεμσιταβίνη χορηγείται σε συνδυασμό με πακλιταξέλη. Παρόλα αυτά, η
αύξηση αυτών των ανεπιθύμητων ενεργειών δεν συνδέεται με αύξηση της επίπτωσης των
μούνσεων ή των αιμορραγικών επεισοδίων. Η κόπωση και η εμπύρετη ουδετεροπενία
εμφανίζεται πιο συχνά όταν η γεμσιταβίνη χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με πακλιταξέλη. Η
κόπωση η οποία δεν σχετίζεται με αναιμία, συνήθως σταματάει μετά τον πρώτο κύκλο
χορήγησης.
Ανεπιθύμητες ενέργειες με Βαθμό Τοξικότητας 3 και 4
Πακλιταξέλη έναντι γεμσιταβίνης και πακλιταξέλης
Αριθμός (%) των Ασθενών
Ομάδα θεραπείας με
Πακλιταξέλη
(Ν=259)
Ομάδα θεραπείας με
Γεμσιταβίνη και Πακλιταξέλη
(Ν=262)
Βαθμός 3 Βαθμός 4 Βαθμός 3 Βαθμός 4
Εργαστηριακές
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 11 -
Αναιμία 5 (1.9) 1 (0.4) 15 (5.7) 3 (1.1)
Θρομβοπενία 0 0 14 (5.3) 1 (0.4)
Ουδετεροπενία 11 (4.2) 17 (6.6) * 82 (31.3) 45 (17.2)*
Μη-εργαστηριακές
Εμπύρετη ουδετεροπενία 3 (1.2) 0 12 (4.6) 1 (0.4)
Κόπωση 3 (1.2) 1 (0.4) 15 (5.7) 2 (0.8)
Διάρροια 5 (1.9) 0 8 (3.1) 0
Κινητική νευροπάθεια 2 (0.8) 0 6 (2.3) 1 (0.4)
Αισθητική νευροπάθεια 9(3.5) 0 14 (5.3) 1 (0.4)
*Ουδετεροπενία με Βαθμό τοξικότητας 4 που διαρκεί περισσότερες από 7 ημέρες
παρατηρήθηκε σε 12.6% των ασθενών στην συνδυασμένη ομάδα θεραπείας και 5.0% στην
ομάδα θεραπείας με πακλιταξέλη.
Συδυασμένη αγωγή στον καρκίνο ουροδόχου κύστεως
Ανεπιθύμητες ενέργειες με Βαθμό Τοξικότητας 3 και 4
MVAC έναντι γεμσιταβίνης και σισπλατίνης
Αριθμός (%) των Ασθενών
MVAC
(μεθοτρεξάνη,βινμπλαστίνη,
δοξορουμπικίνη και
σισπλατίνη) ομάδα θεραπείας
(Ν=196)
Ομάδα θεραπείας με
Γεμσιταβίνη και σισπλατίνη
(Ν=200)
Βαθμός 3 Βαθμός 4 Βαθμός 3 Βαθμός 4
Εργαστηριακές
Αναιμία 30 (16) 4 (2) 47 (24) 7 (4)
Θρομβοπενία 15 (8) 25 913) 57 (29) 57 (29)
Μη-εργαστηριακές
Ναυτία και έμετος 37 (19) 3 (2) 4 (22) 0 (0)
Διάρροια 15 (8) 1 (1) 6 (3) 0 (0)
Μόλυνση 19 (10) 10 (5) 4 (2) 1 (1)
Στοματίτιδα 34 (18) 8 (4) 2 (1) 0 (0)
Συνδυασμένη αγωγή στον καρκίνο ωοθηκών
Ανεπιθύμητες ενέργειες με Βαθμό Τοξικότητας 3 και 4
Καρβοπλατίνη έναντι Γεμσιταβίνης και καρβοπλατίνης
Αριθμός (%) των Ασθενών
Ομάδα θεραπείας
καρβοπλατίνης (Ν=174)
Ομάδα θεραπείας με
Γεμσιταβίνη και
καρβοπλατίνης
(Ν=175)
Βαθμός 3 Βαθμός 4 Βαθμός 3 Βαθμός 4
Εργαστηριακές
Αναιμία 10 (5.7) 4 (2.3) 39 (22.3) 9 (5.1)
Ουδετεροπενία 19 (10.9) 2 (1.1) 73 (41.7) 50 (28.6)
Θρομβοπενία 18 (10.3) 2 (1.1) 53(30.3) 8 (4.6)
Λευκοπενία 11 (6.3) 1 (0.6) 84 (48.0) 9 (5.1)
Μη-εργαστηριακές
Αιμορραγία 0 (0.0) 0 (0.0) 3 (1.8) 0
Εμπύρετη
ουδετεροπενία
0 (0.0) 0 (0.0) 2 (1.1) 0
Μόλυνση χωρίς 0 (0) 0 (0) 0 (0) 1 (0.6)
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 12 -
ουδετεροπενία
Αισθητική νευροπάθεια αναφέρθηκε επίσης πιο συχνά στη συνδυασμένη αγωγή σε σύγκριση
με τη μονοθεραπεία καρβοπλατίνης.
4.9 Υπερδοσολογία
Δεν υπάρχει αντίδοτο για περιστατικά υπερδοσολογίας της γεμσιταβίνης. Δόσεις υψηλές έως
5.700 mg/m
2
, έχουν χορηγηθεί σε ασθενείς ενδοφλεβίως για διάστημα διάρκειας τουλάχιστον
30 λεπτών κάθε δύο εβδομάδες, με κλινικά αποδεκτή τοξικότητα. Σε περίπτωση που
υποπτεύεστε υπερδοσολογία, ο ασθενής θα πρέπει να παρακολουθείται με κατάλληλες
μετρήσεις των έμμορφων συστατικών του αίματος και θα πρέπει αν κριθεί απαραίτητη, να
χορηγηθεί υποστηρικτική θεραπεία.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Ανάλογο πυριμιδίνης,
κωδικός ATC: L01BC05
Κυτταροτοξική δράση σε μοντέλα κυτταρικών καλλιεργειών
Η γεμσιταβίνη παρουσιάζει σημαντικές κυτταροτοξικές δράσεις ως προς ένα ευρύ φάσμα
κυτταρικών καλλιεργειών από ποντίκια και ανθρώπινα καρκινικά κύτταρα. Παρουσιάζει
εκλεκτικότητα ως προς το στάδιο του κυτταρικού κύκλου, καταστρέφοντας κυρίως εκείνα τα
κύτταρα που βρίσκονται στη φάση σύνθεσης του DNA (S phase) και εμποδίζοντας, κάτω από
ορισμένες συνθήκες, τη μετάβαση των κυττάρων στο σημείο της G1/S φάσης. In vitro, η
κυτταροξική δράση της γεμσιταβίνης εξαρτάται από τη συγκέντρωση και το χρόνο.
Αντικαρκινική δράση σε προκλινικά μοντέλα
Σε μοντέλα όγκων σε πειραματόζωα, η αντικαρκινική δράση της γεμσιταβίνης εξαρτάται από
τη συχνότητα-χορήγησης. Όταν χορηγείται σε καθημερινή βάση, η γεμσιταβίνη προκαλεί
θάνατο στα πειραματόζωα με ελάχιστη αντικαρκινική δραστικότητα. Ωστόσο, όταν η
χορήγηση γίνεται κάθε Τρίτη ή Τετάρτη ημέρα, η γεμσιταβίνη μπορεί να χορηγηθεί σε μη
θανατηφόρες δόσεις οι οποίες παρουσιάζουν άριστη αντικαρκινική δραστικότητα έναντι
ευρέος φάσματος όγκων σε ποντίκια.
Μηχανισμός δράσης
Κυτταρικός μεταβολισμός και μηχανισμοί δράσης: Η γεμσιταβίνη (dFdC), η οποία είναι
αντιμεταβολίτης της πυριμιδίνης, μεταβολίζεται ενδοκυτταρικά από νουκλεοτιδικές κινάσες
σε ενεργά διφωσφορικά dFdCDP) και τριφωσφορικά (dFdCTP) νουκλεοτίδια. Η
κυτταροτοξική δράση της γεμσιταβίνης φαίνεται να οφείλεται στην αναστολή της σύνθεσης
του DNA μέσω δύο δράσεων των dFdCDP και dFdCTP. Πρώτον, η dFdCDP αναστέλλει την
αναγωγάση των ριβονουκλεοτιδίων, η οποία είναι ο μοναδικός καταλύτης των αντιδράσεων
σύνθεσης των τριφωσφορικών δεσοξυνουκλεοτιδίων (dNTPs), τα οποία στη συνέχεια
χρησιμοποιούνται στην σύνθεση του DNA. Η αναστολή αυτού του ενζύμου από την dFdCDP
ελαττώνει τη συγκέντρωση των δεσοξυνουκλεοτιδίων και ειδικότερα του dCTP. Δεύτερον, η
dFdCTP ανταγωνίζεται το dCTP για ενσωμάτωση στο νεοσυντιθέμενο DNA (αυτοενίσχυση).
Ομοίως, μία μικρή ποσότητα γεμσιταβίνης μπορεί επίσης να ενσωματωθεί στο RNA. Έτσι, η
μείωση στην ενδοκυτταρική συγκέντρωση του dCTP καθιστά δυνατή την ενσωμάτωση της
dFdCTP στο DNA. H DNA πολυμεράση έψιλον είναι ουσιαστικά ανίκανη να αφαιρέση την
γεμσιταβίνη και να επιδιορθώσει τους ανιγραφόμενους κλώνους του DNA. Μετά την
προσθήκη αυτή, υπάρχει ουσιαστικά πλήρης αναστολή της περαιτέρω συνθέσεως DNA
(κρυφός τερματισμός αλυσίδας). Μετά την ενσωμάτωση στο DNA, η γεμσιταβίνη φαίνεται
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 13 -
να προάγει την διαδικασία κυτταρικού θανάτου, που είναι γνωστή ως απόπτωση (apoptosis).
Κλινικά στοιχεία
Καρκίνος ουροδόχου κύστεως
Σε μια τυχαιοποημένη μελέτη φάσης ΙΙΙ σε 405 ασθενείς με τοπικά προχωρημένο ή
μεταστατικό καρκίνωμα από μεταβατικό επιθήλιο, δεν παρουσιάστηκε καμία διαφορά μεταξύ
των δύο ομάδων θεραπείας, γεμσιταβίνης/σισπλατίνης έναντι μεθοτρεξάτη/βινμπλαστίνη/
αδριαμικίνη/σισπλατίνη (μωαψ), ως προς τη μέση επιβίωση (12.8 και 14.8 μήνες αντίστοιχα,
p=0.842) και με ποσοστό ανταπόκρισης (49.4% και 45.7% αντίστοιχα, p =0.512). Παρόλα
αυτά, η σνδυασμένη αγωγή της γεμσιταβίνης με σισπλατίνη είχε καλύτερο προφίλ
τοξικότητας από ότι με MVAC.
Καρκίνος παγκρέατος
Σε μια τυχαιοποιημένη μελέτη φάσης ΙΙΙ σε 126 ασθενείς με τοπικά προχωρημένο ή
μεταστατικό καρκίνο του παγκρέατος, η χορήγηση της γεμσιταβίνης έδειξε στατιστικά
σημαντικά υψηλότερο ποσοστό κλινικής αναπόκρισης από την 5- φλουορουρακίλη (23.8%
και 4.8% αντίστοιχα, p= 0.0022). Επίσης, στατιστικά σημαντική αύξηση του χρόνου ως την
υποτροπή από 0.9 έως 2.3 μήνες (log-rank p<0.0024) παρατηρήθηκε σε ασθενείς που έλαβαν
θεραπεία με γεμσιταβίνη σε σύγκριση με τους αθενείς που έλαβαν θεραπεία με 5-
φλουορουρακίλη.
Μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα
Σε μια τυχαιοποιημένη μελέτη φάσης ΙΙΙ σε 522 ασθενείς με μη επιδεχόμενη χειρουργική
επέμβαση, τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό Μη Μικροκυτταρικό Καρκίνο του Πνεύμονα,
η χορήγηση της γεμσιταβίνης σε συνδυασμό με σισπλατίνη έδειξε στατικά σημαντικά
υψηλότερο ποσοστό ανταπόκρισης από ότι μεμονωμένη χορήγηση της σισπλατίνης (31% και
12% αντίστοιχα, p<0.00001). Στατιστικά σημαντική αύξηση του χρόνου ως την υποτροπή
από 3.7 έως 5.6 μήνες (log-rank p<0.0012) και στατιστικά σημαντική αύξηση της μέσης
επιβίωσης από 7.6 έως 9.1 μήνες (log-rank p<0.0004) παρατηρήθηκε σε ασθενείς που έλαβαν
θεραπεία με γεμσιταβίνη/σισπλατίνη σε σύγκριση με τους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με
σισπλατίνη.
Σε μια άλλη τυχαιοποιημένη μελέτη φάσης ΙΙΙ σε 135 ασθενείς με Μη Μικροκυτταρικό
Καρκίνο του Πνεύμονα σταδίου ΙΙΙΒ ή IV η συνδυασμένη θεραπεία με γεμσιταβίνη και
σισπλατίνη έδειξε στατιστικά σημαντικά υψηλότερο ποσοστό ανταπόκρισης από ότι η
συνδυασμένη αγωγή με σισπλατίνη και ετοποσίδη (40.6% και 21.2% αντίστοιχα, p= 0.025).
Στατικά σημαντική αύξηση του χρόνου ως την υποτροπή από 4.3 έως 6.9 μήνες (p= 0.014)
παρατηρήθηκε σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με γεμσιταβίνη/σισπλατίνη σε σύγκριση με
τους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με ετοποσίδη/σισπλατίνη.
Και στις δύο μελέτες η ανεκτικότητα ήταν παρόμοια και στις δύο ομάδες θεραπείας.
Καρκίνος ωοθηκών
Σε μια τυχαιοποιημένη μελέτη φάσης ΙΙΙ σε 356 ασθενείς με προχωρημένο επιθηλιακό
καρκίνο ωοθηκών που υποτροπίασαν τουλάχιστον 6 μήνες μετά την ολοκλήρωση της
θεραπείας με πλατίνη, τυχαιοποιήθηκαν σε θεραπεία με γεμσιταβίνη και καρβοπλατίνη GCb),
ή καρβοπλατίνη (Cb). Στατιστικά σημαντική αύηση του χρόνου ως την υποτροπή από 5.8 έως
8.6 μήνες (log-rank p= 0.0038) παρατηρήθηκε σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με GCb σε
σύγκριση με τους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με Cb. Οι διαφορές στα ποσοστά
ανταπόκρισης ήταν 47.2% στην ομάδα θεραπείας με GCb έναντι 30.9% στην ομάδα
θεραπείας με Cb(p= 0.0016) και της μέσης επιβίωσης, 18 μήνες (GCb) έναντι 17.3(Cb) (p=
0.73) που ευνοούσαν την ομάδα θεραπείας με GCb.
Καρκίνος μαστού
Σε μια τυχαιομοιημένη μελέτη φάσης ΙΙΙ σε 529 ασθενείς με μη επιδεχόμενη χειρουργική
επέμβαση, τοπικά υποτροπιάζον ή μεταστατικό καρκίνο του μαστού, που υποτροπίασαν μετά
από εισαγωγική/επικουρική χημειοθεραπεία, η χορήγηση της γεμσιταβίνης σε συνδυασμό με
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 14 -
πακλιταξέλη έδειξε στατιστικά σημαντική αύξηση του χρόνου ως την υποτροπή από 3.98 έως
6.14 μήνες (log-rank p=0.0002) σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με
γεμσιταβίνη/πακλιταξέλη σε σύγκριση με τους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με
παπακλιταξέλη. Μετά από 377 θανάτους, ο συνολικός χρόνος επιβίωσης ήταν 18.6 μήνες
έναντι 15.8 μηνών (log rank p=0.0489, HR 0.82) σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με
γεμγιταβίνη/πακλιταξέλη σε σύγκριση με τους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με πακλιταξέλη
και το συνολικό ποσοστό ανταπόκρισης ήταν 41.4% και 26.2% αντίστοιχα (p=0.0002).
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Η φαρμακοκινητική της γεμσιταβίνης έχει μελετηθεί σε 353 ασθενείς σε επτά (7) μελέτες. Οι
121 γυναίκες και 232 άνδρες είχαν εύρος ηλικίας από 29 έως 79 ετών. Από αυτούς τους
ασθενείς, περίπου 45% είχαν μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα και 35% είχαν
διαγνωσθεί με καρκίνο παγκρέατος. Οι παρακάτω φαρμακοκινητικές παράμετροι
παρατηρήθηκαν με δόσεις από 500 έως 2.592 mg/m
2
, οι οποίες χορηγήθηκαν με έγχυση
διάρκειας από 0.4 έως 1.2 ώρες.
Μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα (επιτυγχάνεται εντός 5 λεπτών μετά το τέλος της
έγχυσης): 3.2 έως 45.5 μg/mL. Οι συγκεντρώσεις της μητρικής ένωσης στο πλάσμα μετά από
δόση 1.000 mg/m
2
/30 λεπτά είναι υψηλότερες από 5μg/ml για περίπου 30 λεπτά μετά το
τέλος της έγχυσης και υψηλότερες από 0.4 μg/ml για μία επιπλέον ώρα.
Κατανομή
Ο όγκος κατανομής στο κεντρικό διαμέρισμα ήταν 12.4 l/m
2
για τις γυναίκες και 17,5 l/m
2
για
άνδρες (η μεταξύ των ατόμων μεταβλητότητα ήταν 91.9%). Ο όγκος κατανομής στο
περιφερικό διαμέρισμα ήταν 47.4 4 l/m
2
. Ο όγκος κατανομής στο περιφερικό διαμέρισμα δεν
επηρεάζεται από το φύλο του ασθενούς. Η σύνδεση με πρωτεϊνες του αίματος θεωρήθηκε
πως είναι αμελητέα.
Χρόνος Ημιζωής: Εύρος από 42 έως 94 λεπτά, εξαρτώμενος από την ηλικία και το φύλο. Για
το συνιστώμενο θεραπευτικό σχήμα, η αποβολή της γεμσιταβίνης πρέπει ουσιαστικά να
ολοκληρώνεται εντός 5 έως 11 ωρών από την έναρξη της έγχυσης. Η γεμσιταβίνη δεν
συσσωρεύεται όταν χορηγείται άπαξ εβδομαδιαίως.
Μεταβολισμός
Η γεμσιταβίνη μεταβολίζεται ταχέως από την απαμινάση της κυτιδίνης στο ήπαρ, στους
νεφρούς, στο αίμα και σε άλλους ιστούς. Ο ενδοκυττάριος μεταβολισμός της γεμσιταβίνης
παράγει τα μόνο-, δι- και τρι-φωσφορικά (dFdCMP,dFdCDP και dFdCTP, αντίστοιχα), από
τα οποίες οι dFdCDP και dFdCTP θεωρούνται δραστικές. Αυτοί οι ενδοκυττάριοι
μεταβολίτες δεν έχουν ανιχνευθεί στο πλάσμα ή στα ούρα. Ο κύριος μεταβολίτης 2/δεοξυ-
2,2/-διφθοροουριδίνη (dFDU) δεν είναι δραστικός και ανιχνεύεται στο πλάσμα και στα ούρα.
Αποβολή
Συστηματική κάθαρση με εύρος από 29.2 l/hr/m
2
έως 92.2 2 l/hr/m
2
είναι επηρεαζόμενη από
το φύλο και την ηλικία (η μεταξύ των ατόμων μεταβλητότητα ήταν 52.2%). Η κάθαρση στις
γυναίκες είναι περίπου 25% μικρότερη από αυτή στους άνδρες. Παρά τη γρήγορη κάθαρση,
τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες, η κάθαρση εμφανίζεται να μειώνεται με την
ηλικία. Για το συνιστώμενο θεραπευτικό σχήμα 1000 μg/m
2
με 30λεπτη έγχυση, η
χαμηλότερη κάθαρση για τις γυναίκες και άνδρες δεν πρέπει να καθιστά απαραίτητη τη
μείωση της δόσης της γεμσιταβίνης.
Αποβολή δια των ούρων: Λιγότερο από 10% αποβάλλεται ως αμετάβλητο φάρμακο.
Νεφρική κάθαρση: 2 έως 71 l/hr//m
2
.
Κατά την διάρκεια της εβδομάδας μετά τη χορήγηση, 92% έως 98% της δόσης της
γεμσιταβίνης που χορηγήθηκε αποβάλλεται, 99% στα ούρα, κυρίως υπό τη μορφή dFdU και
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 15 -
1% της δόσης αποβάλλεται δια των κοπράνων.
Κινητική της dFdCTP
Ο μεταβολίτης αυτός μπορεί να ανιχνευθεί στα περιφερικά μονοκύτταρα του αίματος και οι
παρακάτω πληροφορίες αναφέρονται σε αυτά τα κύτταρα. Οι ενδοκυτταρικές συγκεντρώσεις
αυξάνονται κατ’αναλογία με δόσεις γεμσιταβίνης των 35-350 mg/m
2
/ 30 λεπτά, που
παράγουν συγκεντρώσεις σταθερών επιπέδων των 0.4-5 μg/ml. Σε συγκεντρώσεις
γεμσιταβίνης στο πλάσμα υψηλότερες από 5 μg/ml, τα επίπεδα dFdCTP δεν παρουσιάζουν
αύξηση, πράγμα που δείχνει ότι ο σχηματισμός του μεταβολίτη μπορεί να κορεσθεί στα
κύτταρα αυτά.
Χρόνος ημιζωής τελικής αποβολής : 0.7 -12 ώρες.
Κινητική της dFdU
Η μέγιστη συγκέντρωση πλάσματος (3-15 λεπτά μετά το τέλος της 30λεπτης έγχυσης 1000
mg/m
2
): 28-52 μg/ml. Διάμεση συγκέντρωση μετά από χορήγηση δόσης άπαξ εβδομαδιαίως :
0.07 – 1.12 μg/ml, χωρίς εμφανή συσσώρευση. Τριφασική καμπύλη συγκέντρωσης
πλάσματος σε συνάρτηση με τον χρόνο, μέσος χρόνος ημιζωής της τελικής φάσεως -65 ώρες
(εύρος 33-84 ώρες).
Σχηματισμός της dFdU από την μητρική ένωση 91%-98%.
Μέσος όγκος κατανομής στο κεντρικό διαμέρισμα 18 ml/m
2
(εύρος 11-22 ml/m
2
).
Μέσος όγκος κατανομής σε σταθεροποιημένη κατάσταση (Vss): 150 ml/m
2
(εύρος 96-228
ml/m
2
).
Κατανομή στους ιστούς : Εκτεταμένη.
Μέση φαινίμενη κάθαρση : 2.5 l/hr/m
2
(εύρος 1-4 l/hr/m
2
).
Αποβολή μέσω των ούρων : Ολική.
Συνδυασμένη θεραπεία με γεμσιταβίνη και πακλιταξέλη
Η συνδυασμένη θεραπεία δεν μετέβαλε τις φαρμακοκινητικές ιδιότητες είτε της γεμσιταβίνης
ή της πακλιταξέλης.
Συνδυασμένη θεραπεία με γεμσιταβίνη και καρβοπλατίνη
Οι φαρμακοκινητικές ιδιότητες της γεμσιταβίνης δεν μεταβλήθηκαν σε συνδυασμένη
θεραπεία με καρβοπλατίνη.
Νεφρική ανεπάρκεια
Ήπια έως μέτρια νεφρική ανεπάρκεια (GFR από 30ml/min έως 80ml/min) δεν παρουσιάζει
καμία συνεπή, σημαντική επίδραση στις φαρμακοκινητικές ιδιότητες της γεμσιταβίνης.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Σε μελέτες επαναλαμβανόμενης δόσης διάρκειας έως 6 μηνών σε ποντίκια και σκύλους, το
κύριο εύρημα ήταν η εξαρτώμενη από το σχήμα και δοσο- εξαρτώμενη αιμοποιητική
καταστολή η οποία ήταν αναστρέψιμη.
Η γεμσιταβίνη έχει μεταλλαξιογόνο δράση σε in vitro δοκιμές μετάλλαξης και σε in vivo
μικροπυρηνικά τέστ του μυελού των οστών. Δεν έχουν πραγματοποιηθεί μακράς διαρκείας
μελέτες σε ζώα που να αξιολογούν την πιθανότητα για καρκινογόνο δράση.
Σε μελέτες γονιμότητας, η χορήγηση της γεμσιταβίνης προκάλεσε ανστρέψιμη καταστολή της
σπερματογένεσης σε αρσενικά ποντίκια. Δεν υπάρχουν ενδείξεις για επίδραση στην
γονομότητα του θήλεως.
Η αξιολόγηση των μελετών σε πειραματόζωα έχει παρουσιάσει τοξικότητα στην
αναπαραγωγική ικανότητα π.χ. γενετικές ανωμαλίες και άλλες επιδράσεις στην ανάπτυξη του
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 16 -
εμβρύου τηνς πορεία της κύησης ή της μεταγεννητικής ανάπτυξης.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
Αιθανόλη (96 τοις εκατό)
Υδροξείδιο του νατρίου (Ε524) (για ρύθμιση του pH)
Υδροχλωρικό οξύ (Ε507) (για ρύθμιση του pH)
Ύδωρ για ενέσιμα
6.2 Ασυμβατότητες
Το φαρμακευτικό αυτό προϊόν δεν πρέπει να αναμιχθεί με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα
εκτός από αυτά που αναφέρονται στην παράγραφο 6..6
6.3 Διάρκεια ζωής
Φιαλίδιο πριν από το άνοιγμα:
2 χρόνια
Μετά από το πρώτο άνοιγμα:
Η χημική και φυσική σταθερότητα κατά την χρήση έχει αποδειχθεί για 3 ημέρες στους 25ºC.
Από μικροβιολογική άποψη το διάλυμα, μετά το άνοιγμα, το προϊόν μπορεί να αποθηκευθεί
για μέγιστο χρόνο 3 ημερών στους 25ºC. Διαφορετικός χρόνος αποθήκευσης κατά την χρήση
και οι συνθήκες φύλαξης είναι ευθύνη του χρήστη.
Διάρκεια ζωής μετά την αραίωση (Διάλυμα για έγχυση):
Η χημική και φυσική σταθερότητα μετά την αραίωση με διάλυμα 0,9% w/v χλωριούχο
νατρίου έχει αποδειχθεί για 3 ημέρες στους 2°C έως 8°C ή στους 30°C.
Από μικροβιολογική άποψη το προϊόν πρέπει να χρησιμοποιηθεί αμέσως. Εάν δεν
χρησιμοποιηθεί αμέσως, οι χρόνοι και οι συνθήκες πριν από τη χρήση είναι ευθύνη του
χρήστη και συνήθως δεν είναι μεγαλύτεροι από 24 ώρες στους 2°C έως 8°C, εκτός εάν η
αραίωση έχει πραγματοποιηθεί σε ελεγχόμενες και αξιόπιστα άσηπτες συνθήκες.
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος
Το φαρμακευτικό αυτό προϊόν δεν απαιτεί ιδιαίτερες συνθήκες φύλαξης.
Για τις συνθήκες φύλαξης του φαρμακευτικού προϊόντος μετά το πρώτο άνοιγμα ή την
αραίωση βλέπε παράγραφο 6.3.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Διαυγή, άχρωμα κυλινδρικά γυάλινα φιαλίδια τύπου Ι, σφραγισμένα με 20 mm πλαστικά
πώματα flurotec και επισφράγιση με αποσπώμενο πώμα αλουμινίου (Πράσινο (για τα 200
mg/5 ml), Μπλε (για τα 1000 mg/25 ml ) και Μωβ (για τα 2000 mg/50 ml) αποσπώμενο
πώμα πολυπροπυλενίου.
1. ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΕΓΚΡΙΘΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΈΝΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
200 mg/5 ml: 1 φιαλίδιο
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 17 -
1000 mg/25 ml: 1 φιαλίδιο
2000 mg/50 ml: 1 φιαλίδιο
2. ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΉΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΚΑΙ ΚΥΠΡΙΑΚΗ
ΑΓΟΡΑ
200 mg/5 ml: 1 φιαλίδιο
1000 mg/25 ml: 1 φιαλίδιο
2000 mg/50 ml: 1 φιαλίδιο
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης και άλλος χειρισμός
Το Gemcitabine/Kabi 40 mg/ml πυκνό διάλυμα για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση
πρέπει να αραιωθεί πριν από την χρήση (βλ. παράγραφο 4.2 και 4.4). Συνιστάται να
χρησιμοποιούνται μεγάλες φλέβες για την έγχυση ώστε να προλαμβάνεται πρόκληση βλάβης
στο αγγείο και εξαγγείωση.
Χειρισμός
Πρέπει να ακολουθούνται οι συνήθεις προφυλάξεις για τους κυτταροστατικούς παράγοντες
κατά την προετοιμασία και απόρριψη του διαλύματος προς έγχυση. Προσωπικό που είναι σε
κατάσταση εγκυμοσύνης δεν πρέπει να χειρίζεται το προϊόν. Ο χειρισμός του διαλύματος
προς έγχυση πρέπει να γίνεται σε ασφαλές χώρο και πρέπει να χρησιμοποιούνται
προστατευτικά ενδύματα και γάντια. Εάν δεν υπάρχει διαθέσιμο ασφαλής χώρος, ο
εξοπλισμός πρέπει να συμπληρώνεται με μια μάσκα και προστατευτικά γυαλιά.
Εάν το παρασκεύασμα έλθει σε επαφή με τα μάτια, αυτό μπορεί να προκαλέσει σοβαρό
ερεθισμό. Τα μάτια πρέπει να ξεπλυθούν σχολαστικά με νερό. Εάν ο ερεθισμός επιμένει θα
πρέπει να αναζητηθεί η συμβουλή ενός ιατρού. Εάν το διάλυμα χυθεί επί του δέρματος
ξεπλύνετε σχολαστικά με νερό.
Οδηγίες για την αραίωση
Ο μόνος εγκεκριμένος διαλύτης για την αραίωση του Gemcitabine/Kabi 40 mg/ml πυκνό
διάλυμα για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση είναι το ενέσιμο διάλυμα χλωριούχου
νατρίου 9 mg/ml (0.9%) (χωρίς συντηρητικά).
Οι παρακάτω οδηγίες για την αραίωση πρέπει να ακολουθούνται αυστηρά για την αποφυγή
ανεπιθύμητων ενεργειών.
1. Χρησιμοποιήστε άσηπτη τεχνική κατά την διάρκεια της αραίωσης της γεμσιταβίνης
που προορίζεται για την ενδοφλέβια χορήγηση.
2. Η συνολική ποσότητα της γεμσιταβίνης 40 mg/ml πυκνό διάλυμα για παρασκευή
διαλύματος προς έγχυση που απαιτείται για έναν ασθενή πρέπει να αραιωθεί σε
τουλάχιστον 500 ml στείρου ενέσιμου διαλύματος χλωριούχου νατρίου 9 mg / ml (0.9%)
(χωρίς συντηρητικά) και να ενεθεί σε χρονικό διάστημα 30 λεπτών. Επιπλέον αραίωση με
τον ίδιο διαλύτη είναι εφικτή. Το αραιωμένο διάλυμα είναι διαυγές ή ωχροκίτρινο διάλυμα.
3. Τα παρεντερικά φαρμακευτικά προϊόντα πρέπει να ελέγχονται οπτικά για την ύπαρξη
σωματιδίων και αποχρωματισμό πριν από την χορήγηση. Εάν παρατηρηθεί η ύπαρξη
σωματιδίων, μην χορηγήσετε.
Οποιοδήποτε προϊόν που έχει παραμείνει ή υλικό απόρριψης πρέπει να απορρίπτεται
σύμφωνα με τις κατά τόπους απαιτήσεις.
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 18 -
Fresenius Kabi Oncology Plc.
Lion Court, Farnham Road, Bordon
Hampshire, GU350NF
Ηνωμένο Βασίλειο
8. ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
021844
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ / ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ
29/07/2013
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
29/07/2013
EL_SPC Germcitabine/Kabi, RTU_NL-H-2447-01-DC - 19 -
