SPC :
AGEN TAB 5MG/TAB BTx30
,ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
Δ HΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΚΑΙ ΦΥΛΛΟ Ο ΗΓΙΩΝ ΧΡΗΣ Σ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
SPC_3004401_1.doc
2
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
AGEN 5 mg δισκία
AGEN 10 mg δισκία
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
AGEN 5 mg δισκία: Κάθε δισκίο περιέχει βεσυλική αμλοδιπίνη 6,935 mg, τα
οποία αντιστοιχούν σε 5 mg αμλοδιπίνης.
AGEN 10 mg δισκία: Κάθε δισκίο περιέχει βεσυλική αμλοδιπίνη 13,870 mg, τα
οποία αντιστοιχούν σε 10 mg αμλοδιπίνης.
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Δισκίο
AGEN 5 mg : , μ μ , δισκία Λευκά έως υπόλευκα οωειδή δισκία ε εγκοπή στη ία πλευρά
με χαραγμένα τα διακριτικά χαρακτηριστικά «Α» και «5» αριστερά και δεξιά
της εγκοπής.
μ .Το δισκίο πορεί να διαχωριστεί σε δύο ίσες δόσεις
AGEN 10 mg : , μ μ δισκία Λευκά έως υπόλευκα οωειδή δισκία ε εγκοπή στη ία
, πλευρά με χαραγμένα τα διακριτικά χαρακτηριστικά «Α» και «10» αριστερά
και δεξιά της εγκοπής.
μ .Το δισκίο πορεί να διαχωριστεί σε δύο ίσες δόσεις
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Υπέρταση.
Χρόνια σταθερή στηθάγχη.
Αγγειοσυσπαστική στηθάγχη (Prinzmetal).
.
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Δοσολογία
Ενήλικες
Τόσo για την υπέρταση όσo και για τη στηθάγχη η συνήθης αρχική δόση είναι
5 mg ΑGEN μ , άπαξ η ερησίως η οποία μπορεί να αυξηθεί στη μέγιστη δόση των 10
mg, ανάλογα με την μ μ .εξατο ικευ ένη ανταπόκριση του ασθενούς
Σε υπερτασικούς ασθενείς, το ΑGEN μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με
ένα θειαζιδικό διουρητικό, α-αποκλειστή, β- αποκλειστή, ή με ένα αναστολέα
του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης. Για τη στηθάγχη, το ΑGEN
μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με άλλα
SPC_3004401_1.doc
3
αντιστηθαγχικά φαρμακευτικά προϊόντα σε ασθενείς με στηθάγχη που είναι
ανθεκτική σε νιτρώδη και/ή σε επαρκείς δόσεις β-αποκλειστών.
Δεν απαιτείται προσαρμογή της δόσης του ΑGEN κατά τη συγχορήγηση
θειαζιδικών διουρητικών, β-αποκλειστών και αναστολέων του μετατρεπτικού
ενζύμου της αγγειοτασίνης.
Ειδικοί πληθυσμοί
Ηλικιωμένοι
Η αμλοδιπίνη όταν χρησιμοποιείται σε παρόμοιες δόσεις σε ηλικιωμένους ή
νεότερους ασθενείς είναι εξίσου καλά ανεκτή. Για τους ηλικιωμένους,
συνιστώνται τα συνήθη δοσολογικά σχήματα, ωστόσο, αύξηση της δόσης θα
πρέπει να γίνεται με προσοχή (βλ. παραγράφους 4.4 και 5.2).
Ηπατική δυσλειτουργία
Η συνιστώμενη δοσολογία σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια ηπατική
δυσλειτουργία δεν έχει καθοριστεί· ως εκ τούτου η επιλογή της δόσης πρέπει
να γίνεται με προσοχή και να ξεκινά από το χαμηλότερο σημείο του
δοσολογικού εύρους (βλ. παραγράφους 4.4 και 5.2). Η φαρμακοκινητική της
αμλοδιπίνης δεν έχει μελετηθεί σε σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία. Η χορήγηση
της αμλοδιπίνης πρέπει να ξεκινά στη χαμηλότερη δόση και να τιτλοποιείται
αργά σε ασθενείς με σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία.
Νεφρική δυσλειτουργία
Μεταβολές των συγκεντρώσεων της αμλοδιπίνης στο πλάσμα δε συσχετίζονται
με το βαθμό της νεφρικής δυσλειτουργίας, συνεπώς συνιστώνται τα συνήθη
δοσολογικά σχήματα. Η αμλοδιπίνη δεν απεκκρίνεται κατά την αιμοκάθαρση.
Παιδιατρικός πληθυσμός
Παιδιά και έφηβοι με υπέρταση ηλικίας από 6 έως 17 ετών
Η συνιστώμενη, από του στόματος, αντιϋπερτασική δόση σε παιδιατρικούς
ασθενείς ηλικίας 6 - 17 ετών είναι 2,5 mg άπαξ ημερησίως ως δόση έναρξης, με
αύξηση της τιτλοποίησης στα 5 mg άπαξ ημερησίως εάν ο στόχος της
αρτηριακής πίεσης δεν επιτευχθεί μετά από 4 εβδομάδες. Δόσεις άνω των 5 mg
ημερησίως δεν έχουν μελετηθεί σε παιδιατρικούς ασθενείς (βλ. παραγράφους
5.1 και 5.2).
Παιδιά ηλικίας κάτω των 6 ετών
Δεν υπάρχουν διαθέσιμα δεδομένα.
Τρόπος χορήγησης
Δισκίο για από του στόματος χορήγηση.
4.3 Αντενδείξεις
Η αμλοδιπίνη αντενδείκνυται σε ασθενείς με:
, Υπερευαισθησία στα παράγωγα διϋδροπυριδίνης στην αμλοδιπίνη ή σε
κάποιο από τα έκδοχα που αναφέρονται στην παράγραφο 6.1.
.Σοβαρή υπόταση
( μ μ ).Καταπληξία περιλα βανο ένης της καρδιογενούς καταπληξίας
( . . μ Απόφραξη της οδού εκροής της αριστερής κοιλίας π χ υψηλού βαθ ού
).αορτική στένωση
SPC_3004401_1.doc
4
μ μ μ μ μ Αι οδυνα ικά ασταθή καρδιακή ανεπάρκεια ετά από οξύ έ φραγ α του
μ .υοκαρδίου
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
μ Η ασφάλεια και η αποτελεσ ατικότητα της αμλοδιπίνης σε υπερτασική κρίση
δεν έχει τεκμηριωθεί.
Καρδιακή ανεπάρκεια
Ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια πρέπει να αντιμετωπιστούν με προσοχή. Σε
μία μακροχρόνια, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, μελέτη σε ασθενείς με
σοβαρή καρδιακή ανεπάρκεια (σταδίου ΙΙΙ και ΙV κατά NYHA), η αναφερόμενη
επίπτωση πνευμονικού οιδήματος ήταν υψηλότερη στην ομάδα που έλαβε
θεραπεία με αμλοδιπίνη, σε σύγκριση με την ομάδα του εικονικού φαρμάκου
(βλ. παράγραφο 5.1). Οι αναστολείς διαύλων ασβεστίου, συμπεριλαμβανομένης
της αμλοδιπίνης, θα πρέπει να χορηγούνται με προσοχή σε ασθενείς με
συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, καθώς ενδέχεται να αυξήσουν τον κίνδυνο
μελλοντικών καρδιαγγειακών συμβαμάτων και θνησιμότητας.
Ηπατική δυσλειτουργία
Ο χρόνος ημίσειας ζωής της αμλοδιπίνης παρατείνεται και οι τιμές της AUC
είναι υψηλότερες σε ασθενείς με ηπατική δυσλειτουργία· δεν έχει καθοριστεί
συνιστώμενη δοσολογία. Η αμλοδιπίνη πρέπει συνεπώς να αρχίζει στη
χαμηλότερη τιμή του δοσολογικού εύρους και με προσοχή, τόσο στην αρχική
αγωγή, όσο και κατά την αύξηση της δόσης. Αργή τιτλοποίηση της δόσης και
προσεκτική παρακολούθηση ενδέχεται να χρειαστεί για τους ασθενείς με
σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία.
Ηλικιωμένοι
Στους ηλικιωμένους, η αύξηση της δοσολογίας πρέπει να γίνεται με προσοχή
(βλ. παραγράφους 4.2 και 5.2).
Νεφρική δυσλειτουργία
Η αμλοδιπίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε αυτούς τους ασθενείς σε κανονικές
δόσεις. Μεταβολές της συγκέντρωσης της αμλοδιπίνης στο πλάσμα δε
συσχετίζονται με το βαθμό της νεφρικής δυσλειτουργίας. Η αμλοδιπίνη δεν
απεκκρίνεται κατά την αιμοκάθαρση.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες
μορφές αλληλεπίδρασης
Επιδράσεις άλλων φαρμακευτικών προϊόντων στην αμλοδιπίνη
Αναστολείς του CYP3A4
Η ταυτόχρονη χρήση της αμλοδιπίνης με ισχυρούς ή μέτριους αναστολείς του
CYP3A4 (αναστολείς πρωτεάσης, αντιμυκητιασικά της ομάδας των αζολών,
μακρολίδια όπως ερυθρομυκίνη ή κλαριθρομυκίνη, βεραπαμίλη ή διλτιαζέμη)
μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική αύξηση της έκθεσης στην αμλοδιπίνη με
αποτέλεσμα αυξημένο κίνδυνο υπότασης. Η κλινική μετάφραση αυτών των
διαφοροποιήσεων της φαρμακοκινητικής ενδέχεται να είναι εντονότερη στους
ηλικιωμένους. Συνεπώς, ενδέχεται να απαιτείται κλινική παρακολούθηση και
προσαρμογή της δοσολογίας.
Επαγωγείς του CYP3A4
Δ μ μ μ εν υπάρχουν διαθέσι α δεδο ένα αναφορικά ε την επίδραση των επαγωγέων
SPC_3004401_1.doc
5
του CYP3A4 στην αμλοδιπίνη. Η ταυτόχρονη χρήση των επαγωγέων του CYP3A4
[δηλ. της ριφαμπικίνης, του Hypericum
perforatum (υπερικού/βαλσαμόχορτου)]
ενδέχεται να οδηγήσει σε μια μικρότερη συγκέντρωση αμλοδιπίνης στο
πλάσμα. Η αμλοδιπίνη πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή με επαγωγείς του
CYP3A4.
Η χορήγηση της αμλοδιπίνης με γκρέιπφρουτ ή χυμό γκρέιπφρουτ δε
συνιστάται καθώς η βιοδιαθεσιμότητα μπορεί να είναι αυξημένη σε ορισμένους
ασθενείς με αποτέλεσμα αυξημένη επίδραση στη μείωση της αρτηριακής
πίεσης.
Δαντρολένιο (έγχυση)
Μετά από χορήγηση βεραπαμίλης και ενδοφλέβιου δαντρολενίου σε ζώα,
παρατηρήθηκε θανατηφόρος κοιλιακή μαρμαρυγή και καρδιογενής κατέρρειψη
σχετιζόμενη με υπερκαλιαιμία. Λόγω του κινδύνου εμφάνισης υπερκαλιαιμίας,
συνιστάται η αποφυγή συγχορήγησης αναστολέων διαύλων του ασβεστίου,
όπως η αμλοδιπίνη, σε ασθενείς επιρρεπείς σε κακοήθη υπερθερμία και στην
αντιμετώπιση της κακοήθους υπερθερμίας.
Επιδράσεις της αμλοδιπίνης σε άλλα φαρμακευτικά προϊόντα
Η επίδραση της αμλοδιπίνης στη μείωση της αρτηριακής πίεσης είναι
αθροιστική στις επιδράσεις (μείωσης της αρτηριακής πίεσης) άλλων
φαρμακευτικών προϊόντων με αντιϋπερτασικές ιδιότητες.
Τακρόλιμους
Υπάρχει κίνδυνος αυξημένων επιπέδων τακρόλιμους στο αίμα όταν
συγχορηγείται με αμλοδιπίνη, ωστόσο ο φαρμακοκινητικός μηχανισμός δεν
είναι πλήρως κατανοητός. Προκειμένου να αποφευχθεί η τοξικότητα του
τακρόλιμους, η χορήγηση αμλοδιπίνης σε ασθενή που αντιμετωπίζεται
θεραπευτικά με τακρόλιμους απαιτεί παρακολούθηση των επιπέδων του
τακρόλιμους στο αίμα και προσαρμογή της δόσης του τακρόλιμους όταν είναι
απαραίτητη.
Κυκλοσπορίνη
Δεν έχουν πραγματοποιηθεί μελέτες αλληλεπίδρασης με την κυκλοσπορίνη και
την αμλοδιπίνη σε υγιείς εθελοντές ή άλλους πληθυσμούς με την εξαίρεση τους
ασθενείς που έχουν υποστεί μεταμόσχευση νεφρού, στους οποίους έχουν
παρατηρηθεί αυξήσεις της μεταβλητής χαμηλότερης συγκέντρωσης της
κυκλοσπορίνης (κατά μέσο όρο 0 - 40%). Πρέπει να εξετάζεται η
παρακολούθηση των επιπέδων κυκλοσπορίνης στους ασθενείς που λαμβάνουν
αμλοδιπίνη και έχουν υποστεί μεταμόσχευση νεφρού, και πρέπει να γίνονται
μειώσεις της δόσης της κυκλοσπορίνης, όταν είναι απαραίτητο.
Σιμβαστατίνη
Συγχορήγηση πολλαπλών δόσεων 10 mg αμλοδιπίνης με 80 mg σιμβαστατίνης
είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της έκθεσης στη σιμβαστατίνη κατά 77%
συγκριτικά με τη σιμβαστατίνη μόνη. Σε ασθενείς υπό αμλοδιπίνη, περιορίστε
τη δόση της σιμβαστατίνης στα 20 mg ημερησίως.
Σε κλινικές μελέτες αλληλεπίδρασης, η αμλοδιπίνη δεν επηρέασε την
φαρμακοκινητική της ατορβαστατίνης, της διγοξίνης ή της βαρφαρίνης.
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Κύηση
SPC_3004401_1.doc
6
Η ασφάλεια της αμλοδιπίνης κατά τη διάρκεια της ανθρώπινης κύησης δεν έχει
τεκμηριωθεί.
Σε μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε ζώα, παρατηρήθηκε αναπαραγωγική
τοξικότητα σε υψηλές δόσεις (βλ. παράγραφο 5.3).
Η χρήση στην κύηση συνιστάται μόνο όταν δεν υπάρχει ασφαλέστερη
εναλλακτική και όταν η ίδια η ασθένεια φέρει μεγαλύτερο κίνδυνο για τη
μητέρα και το έμβρυο.
μΘηλασ ός
Δ εν είναι γνωστό εάν η αμλοδιπίνη εκκρίνεται στο μητρικό γάλα. Θα πρέπει να
λαμβάνεται απόφαση για το εάν θα συνεχιστεί/διακοπεί ο θηλασμός ή εάν θα
συνεχιστεί/διακοπεί η θεραπεία με την αμλοδιπίνη λαμβάνοντας υπόψη το
όφελος του θηλασμού για το παιδί και το όφελος της θεραπείας με αμλοδιπίνη
για τη μητέρα.
Γονιμότητα
Σε ορισμένους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με αναστολείς των διαύλων
ασβεστίου αναφέρθηκαν αναστρέψιμες βιοχημικές μεταβολές στην κεφαλή των
σπερματοζωαρίων. Τα κλινικά δεδομένα είναι ανεπαρκή σχετικά με τη
δυνητική επίδραση της αμλοδιπίνης στη γονιμότητα. Σε μία μελέτη με
αρουραίους παρατηρήθηκαν ανεπιθύμητες επιδράσεις στη γονιμότητα των
αρσενικών (βλ. παράγραφο 5.3).
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού
μηχανημάτων
Η αμλοδιπίνη ενδέχεται να έχει ήπια ή μέτρια επιρροή στην ικανότητα
οδήγησης και χειρισμού μηχανών. Εάν οι ασθενείς που λαμβάνουν αμλοδιπίνη
υποφέρουν από ζάλη, κεφαλαλγία, κόπωση ή ναυτία, η ικανότητα αντίδρασης
ενδέχεται να έχει επηρεαστεί. Συνιστάται προσοχή, ιδιαίτερα κατά την έναρξη
της αγωγής.
SPC_3004401_1.doc
7
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Περίληψη του προφίλ ασφάλειας
Οι πιο συχνά αναφερθείσες ανεπιθύμητες ενέργειες κατά τη διάρκεια της
αγωγής είναι υπνηλία, ζάλη, κεφαλαλγία, αίσθημα παλμών, έξαψη, κοιλιακό
άλγος, ναυτία, οίδημα αστραγάλου, οίδημα και κόπωση.
Κατάλογος ανεπιθύμητων ενεργειών σε μορφή πίνακα
Οι παρακάτω ανεπιθύμητες ενέργειες έχουν παρατηρηθεί και αναφερθεί κατά
τη διάρκεια της αγωγής με αμλοδιπίνη με τις ακόλουθες συχνότητες: Πολύ
συχνές (≥1/10)· συχνές: (≥1/100 έως <1/10)· Όχι συχνές (≥1/1.000 έως
<1/100)· σπάνιες (≥1/10.000 έως <1/1.000)· πολύ σπάνιες (<1/10.000).
Εντός κάθε κατηγορίας συχνότητας εμφάνισης, οι ανεπιθύμητες αντιδράσεις
παρατίθενται κατά σειρά μειωμένης σοβαρότητας.
Κατηγορία Οργανικό
Σύστημα
Συχνότητα Ανεπιθύμητες ενέργειες
Διαταραχές του
αιμοποιητικού και του
λεμφικού συστήματος
Πολύ
σπάνιες
Λευκοπενία, θρομβοπενία
Διαταραχές του
ανοσοποιητικού
συστήματος
Πολύ
σπάνιες
Αλλεργικές αντιδράσεις
Διαταραχές του
μεταβολισμού και της
θρέψης
Πολύ σπάνια Υπεργλυκαιμία
Ψυχιατρικές
διαταραχές
Όχι συχνές Κατάθλιψη, μεταβολές της διάθεσης
(συμπεριλαμβανομένου του άγχους),
αϋπνία
Σπάνια Σύγχυση
Διαταραχές του
νευρικού συστήματος
Συχνές Υπνηλία, ζάλη, κεφαλαλγία
(ιδιαίτερα κατά την έναρξη της
αγωγής)
Όχι συχνές Τρόμος, δυσγευσία, συγκοπή,
υπαισθησία, παραισθησία
Πολύ
σπάνιες
Υπερτονία, περιφερική νευροπάθεια
Οφθαλμικές διαταραχές Συχνή Οπτικές διαταραχές
(συμπεριλαμβανομένης της
διπλοπίας)
Διαταραχές του ωτός
και του λαβυρίνθου
Όχι συχνή Εμβοές
Καρδιακές διαταραχές Συχνή Αίσθημα παλμών
Όχι συχνές Αρρυθμία (συμπεριλαμβανομένης
της βραδυκαρδίας, της κοιλιακής
ταχυκαρδίας και της κολπικής
μαρμαρυγής)
Πολύ σπάνια Έμφραγμα του μυοκαρδίου
Αγγειακές διαταραχές Συχνή Έξαψη
Όχι συχνή Υπόταση
Πολύ σπάνια Αγγειίτιδα
SPC_3004401_1.doc
8
Κατηγορία Οργανικό
Σύστημα
Συχνότητα Ανεπιθύμητες ενέργειες
Διαταραχές του
αναπνευστικού
συστήματος, του
θώρακα και του
μεσοθωρακίου
Συχνή Δύσπνοια
Όχι συχνές Βήχας, ρινίτιδα
Διαταραχές του
γαστρεντερικού
Συχνές Κοιλιακό άλγος, ναυτία, δυσπεψία,
μεταβολές στις συνήθειες του
εντέρου (συμπεριλαμβανομένης της
διάρροιας και της δυσκοιλιότητας)
Όχι συχνές Έμετος, ξηροστομία
Πολύ
σπάνιες
Παγκρεατίτιδα, γαστρίτιδα,
υπερπλασία των ούλων
Διαταραχές του ήπατος
και των χοληφόρων
Πολύ
σπάνιες
Ηπατίτιδα, ίκτερος, αυξημένα
ηπατικά ένζυμα*
Διαταραχές του
δέρματος και του
υποδόριου ιστού
Όχι συχνές Αλωπεκία, πορφύρα,
αποχρωματισμός του δέρματος,
υπερίδρωση, κνησμός, εξάνθημα,
κνίδωση
Πολύ
σπάνιες
Αγγειοοίδημα, πολύμορφο ερύθημα,
αποφολιδωτική δερματίτιδα,
σύνδρομο Stevens-Johnson, οίδημα του
Quincke, φωτοευαισθησία
Διαταραχές του
μυοσκελετικού
συστήματος και του
συνδετικού ιστού
Συχνές Οίδημα αστραγάλου, μυϊκές
κράμπες
Όχι συχνές Αρθραλγία, μυαλγία, οσφυαλγία
Διαταραχές των νεφρών
και των ουροφόρων
οδών
Όχι συχνές Διαταραχή ούρησης, νυκτουρία,
αυξημένη συχνουρία
Διαταραχές του
αναπαραγωγικού
συστήματος και του
μαστού
Όχι συχνές Ανικανότητα, γυναικομαστία
Γενικές διαταραχές και
καταστάσεις της οδού
χορήγησης
Πολύ συχνή Οίδημα
Συχνές Κόπωση, εξασθένιση
Όχι συχνές Θωρακικό άλγος, άλγος, αίσθημα
κακουχίας
Παρακλινικές εξετάσεις Όχι συχνές Αυξημένο σωματικό βάρος,
μειωμένο σωματικό βάρος
* μ μ Κυρίως συ βατά ε χολόσταση
Σε εξαιρετικές περιπτώσεις έχει αναφερθεί εξωπυραμιδικό σύνδρομο.
Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση
άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει
τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού
προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής
SPC_3004401_1.doc
9
περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες
ενέργειες μέσω του εθνικού συστήματος αναφοράς:
Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων
Μεσογείων 284
GR-15562 Χολαργός, Αθήνα
Τηλ: + 30 21 32040380/337
Φαξ: + 30 21 06549585
Ιστότοπος: http://www.eof.gr
4.9 Υπερδοσολογία
Η εμπειρία υπερδοσολογίας από πρόθεση στον άνθρωπο είναι περιορισμένη.
Συμπτώματα
Τα διαθέσιμα δεδομένα δείχνουν ότι η μεγάλη υπερδοσολογία ενδέχεται να
έχει ως αποτέλεσμα υπερβολική περιφερική αγγειοδιαστολή και πιθανώς
αντανακλαστική ταχυκαρδία. Έχει αναφερθεί σημαντική και ενδεχομένως
παρατεταμένη συστημική υπόταση έως και περιλαμβανομένης της καταπληξίας
με θανατηφόρο έκβαση.
Θεραπευτική αντιμετώπιση
Κλινικά σημαντική υπόταση λόγω υπερδοσολογίας με αμλοδιπίνη απαιτεί
δραστική υποστήριξη του καρδιαγγειακού συστήματος περιλαμβανομένης της
συχνής παρακολούθησης της καρδιακής και της αναπνευστικής λειτουργίας,
ανύψωση των άκρων και προσοχή στον κυκλοφορούντα όγκο των υγρών και
των αποβαλλόμενων ούρων.
Ένα αγγειοσυσπαστικό πιθανώς να βοηθήσει στην αποκατάσταση του
αγγειακού τόνου και της αρτηριακής πίεσης, εφ’ όσον δεν υπάρχει αντένδειξη
στη χρήση του. Ενδοφλέβιο γλυκονικό ασβέστιο ενδέχεται να είναι χρήσιμο
στην αντιστροφή των επιδράσεων του αποκλεισμού των διαύλων ασβεστίου.
Πλύση στομάχου είναι πιθανό να είναι χρήσιμη σε ορισμένες περιπτώσεις. Σε
υγιείς εθελοντές η χρήση ενεργού άνθρακα έως και 2 ώρες μετά τη χορήγηση
10 mg αμλοδιπίνης έχει δείξει μείωση του ρυθμού απορρόφησης της
αμλοδιπίνης.
Δεδομένου ότι η αμλοδιπίνη συνδέεται ισχυρά με τις πρωτεΐνες, η αιμοκάθαρση
δεν είναι πιθανό να ωφελήσει.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Αναστολείς διαύλων ασβεστίου, εκλεκτικοί
αναστολείς διαύλων ασβεστίου με αγγειακή κυρίως επίδραση.
Κωδικός ATC: C08CA01.
H αμλοδιπίνη είναι ένας αναστολέας της εισόδου των ιόντων ασβεστίου της
ομάδας της διυδροπυριδίνης (αποκλειστής των βραδέων διαύλων ασβεστίου ή
ανταγωνιστής των ιόντων ασβεστίου) και αναστέλλει την δια μέσου της
κυτταρικής μεμβράνης είσοδο ιόντων ασβεστίου προς το εσωτερικό των
καρδιακών και των λείων μυϊκών ινών.
Ο μηχανισμός της αντιϋπερτασικής δράσης της αμλοδιπίνης οφείλεται σε
SPC_3004401_1.doc
10
άμεση επίδραση στη χάλαση των λείων μυϊκών ινών των αγγείων. Ο ακριβής
μηχανισμός με τον οποίο η αμλοδιπίνη ανακουφίζει τη στηθάγχη δεν έχει
πλήρως καθoριστεί αλλά η αμλοδιπίνη μειώνει τo oλικό ισχαιμικό φoρτίo με
τις ακόλoυθες 2 δράσεις:
1) Η αμλοδιπίνη διαστέλλει τα περιφερικά αρτηριόλια και κατά συνέπεια
μειώνει τη συνολική περιφερική αντίσταση (μεταφορτίο), ενάντια της οποίας
λειτουργεί η καρδιά. Από τη στιγμή που ο καρδιακός ρυθμός παραμένει
σταθερός, η ελάττωση του φορτίου της καρδιάς μειώνει την κατανάλωση
ενέργειας από τo μυoκάρδιo και τις απαιτήσεις αυτoύ σε oξυγόνo.
2) Επίσης, ο μηχανισμός δράσης της αμλοδιπίνης πιθανώς αφoρά και στη
διάταση των κύριων στεφανιαίων αρτηριών και των στεφανιαίων αρτηριολίων,
τόσο στις φυσιολογικές, όσο και στις ισχαιμικές περιοχές. Η διάταση αυτή
αυξάνει την παροχή οξυγόνου στο μυοκάρδιο σε ασθενείς με σπασμό των
στεφανιαίων αρτηριών (στηθάγχη Prinzmetal ή παραλλαγή αυτής).
Σε ασθενείς με υπέρταση, η άπαξ ημερήσια δόση εξασφαλίζει κλινικά
σημαντική μείωση της αρτηριακής πίεσης, τόσo σε ύπτια όσo και σε όρθια
θέση, καθόλη τη διάρκεια τoυ 24ώρου. Λόγω της βραδέως έναρξης της δράσης,
η χορήγηση αμλοδιπίνης δεν οδηγεί σε απότομη υπόταση.
Σε ασθενείς με στηθάγχη, άπαξ ημερήσια χορήγηση αμλοδιπίνης αυξάνει τoν
oλικό χρόνo άσκησης, το χρόνο μέχρι ενάρξεως της στηθάγχης και το χρόνο
μέχρι την κατάσπαση του διαστήματος ST κατά 1 mm και μειώνει τόσο τη
συχνότητα των στηθαγχικών παροξυσμών, όσο και την κατανάλωση των
δισκίων τρινιτρικής γλυκερίνης.
Η αμλοδιπίνη δεν έχει συσχετισθεί με οποιαδήποτε ανεπιθύμητη μεταβολική
επίδραση ή μεταβολές στα λιπίδια του ορού και είναι κατάλληλη για χρήση σε
ασθενείς με άσθμα, διαβήτη και ουρική αρθρίτιδα.
Χρήση σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο (CAD)
Η αποτελεσματικότητα της αμλοδιπίνης στην πρόληψη κλινικών συμβαμάτων
σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο (CAD) αξιολογήθηκε σε μια ανεξάρτητη,
πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη, διπλά-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο
μελέτη με 1997 ασθενείς· Σύγκριση της Αμλοδιπίνης έναντι της Εναλαπρίλης
για τον Περιορισμό των Θρομβωτικών Συμβαμάτων (Comparison of Amlodipine
vs Enalapril to Limit Occurrences of Thrombosis – CAMELOT). Από αυτούς τους
ασθενείς, οι 663 αντιμετωπίστηκαν θεραπευτικά με αμλοδιπίνη 5-10 mg,
673 ασθενείς αντιμετωπίστηκαν θεραπευτικά με εναλαπρίλη 10-20 mg και οι
655 ασθενείς αντιμετωπίστηκαν θεραπευτικά με εικονικό φάρμακο,
επιπροσθέτως της καθιερωμένης θεραπείας με στατίνες, β-αποκλειστές,
διουρητικά και ασπιρίνη, για 2 έτη. Τα κύρια στοιχεία αποτελεσματικότητας
παρατίθενται στον Πίνακα 1. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι η
θεραπευτική αγωγή με αμλοδιπίνη σχετιζόταν με λιγότερες νοσηλείες για
στηθάγχη και διαδικασίες επαναγγείωσης σε ασθενείς με CAD.
Πίνακας 1. Επίπτωση κλινικά σημαντικών εκβάσεων για τη μελέτη
CAMELOT
SPC_3004401_1.doc
11
Συχνότητα καρδιαγγειακών συμβαμάτων,
Αρ. (%)
Αμλοδιπίνη έναντι
Εικονικού
φαρμάκου
Εκβάσεις Αμλοδιπίν
η
Εικονικ
ό
φάρμακ
ο
Εναλα-
πρίλη
Λόγος
Κινδύνου
(95% CI)
Τιμή-p
Κύριο τελικό σημείο
Ανεπιθύμητα
καρδιαγγειακά
συμβάματα
110 (16,6) 151
(23,1)
136
(20,2)
0,69 (0,54-
0,88)
0,003
Επιμέρους στοιχεία
Στεφανιαία
επαναγγείωση
78 (11,8) 103
(15,7)
95
(14,1)
0,73 (0,54-
0,98)
0,03
Νοσηλεία για
στηθάγχη
51 (7,7) 84
(12,8)
86
(12,8)
0,58 (0,41-
0,82)
0,002
Μη θανατηφόρο ΕΜ 14 (2,1) 19 (2,9) 11 (1,6) 0,73 (0,37-
1,46)
0,37
Αγγειακό
εγκεφαλικό
επεισόδιο ή ΠΙΕ
6 (0,9) 12 (1,8) 8 (1,2) 0,50 (0,19-
1,32)
0,15
Καρδιαγγειακός
θάνατος
5 (0,8) 2 (0,3) 5 (0,7) 2,46 (0,48-
12,7)
0,27
Νοσηλεία για ΣΚΑ 3 (0,5) 5 (0,8) 4 (0,6) 0,59 (0,14-
2,47)
0,46
Καρδιακή ανακοπή
για την οποία
πραγματοποιήθηκε
ανάνηψη
0 4 (0,6) 1 (0,1) Δεν
εφαρμόζεται
0,04
Νεοεμφανιζόμενη
περιφερική
αγγειοπάθεια
5 (0,8) 2 (0,3) 8 (1,2) 2,6 (0,50-
13,4)
,24
Συντομογραφίες: ΣΚΑ, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια· CI, διάστημα
εμπιστοσύνης· ΕΜ, έμφραγμα του μυοκαρδίου· ΠΙΕ, παροδικό ισχαιμικό
επεισόδιο.
Χρήση σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια
Αιμοδυναμικές μελέτες και ελεγχόμενες κλινικές δοκιμές βασισμένες σε
δοκιμασίες κόπωσης σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια Σταδίων ΙΙ-ΙV κατά
NYHA έχουν δείξει ότι η αμλοδιπίνη δεν προκάλεσε σε κλινική επιδείνωση,
όπως μετρήθηκε με την ανοχή στην άσκηση, το κλάσμα εξώθησης της
αριστερής κοιλίας και την κλινική συμπτωματολογία.
Μία μελέτη ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο (PRAISE) που σχεδιάστηκε για την
αξιολόγηση ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια Σταδίων ΙΙΙ-ΙV κατά ΝΥΗΑ που
λαμβάνουν διγοξίνη, διουρητικά και αναστολείς του ΜΕΑ έχει δείξει ότι η
αμλοδιπίνη δεν προκάλεσε αύξηση του κινδύνου θνησιμότητας ή συνδυασμένης
θνησιμότητας και νοσηρότητας με καρδιακή ανεπάρκεια.
Σε μία ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, μακροχρόνια μελέτη παρακολούθησης
της αμλοδιπίνης (PRAISE-2) σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια σταδίων ΙΙΙ
και IV κατά ΝΥΗΑ χωρίς κλινικά συμπτώματα ή αντικειμενικά ευρήματα που
να υποδηλώνουν υποκείμενη ισχαιμική νόσο, σε σταθερές δόσεις αναστολέων
του ΜΕΑ, δακτυλίτιδας και διουρητικών, η αμλοδιπίνη δεν είχε καμία
επίδραση στην ολική καρδιαγγειακή θνησιμότητα. Στον ίδιο αυτό πληθυσμό η
SPC_3004401_1.doc
12
αμλοδιπίνη σχετίστηκε με αυξημένες αναφορές περιστατικών πνευμονικού
οιδήματος.
Κλινική δοκιμή χορήγησης αγωγής για την πρόληψη εμφραγμάτων του
μυοκαρδίου (Treatment to prevent heart attack trial – ALLHAT)
Μια τυχαιοποιημένη, διπλά-τυφλή μελέτη νοσηρότητας-θνησιμότητας, που
ονομάζεται ALLHAT (Antihypertensive and Lipid-Lowering Treatment to
Prevent Heart Attack Trial), πραγματοποιήθηκε για να συγκρίνει νεότερες
φαρμακευτικές θεραπείες: αμλοδιπίνη 2,5 - 10 mg/ημέρα (ανταγωνιστής
διαύλων ασβεστίου) ή λισινοπρίλη 10-40 mg/ημέρα (αναστολέας ΜΕΑ) ως
θεραπείες πρώτης γραμμής σε σύγκριση με θεραπεία με το θειαζιδικό
διουρητικό χλωροθαλιδόνη 12,5-25 mg/ημέρα, σε ήπια έως μέτρια υπέρταση.
Συνολικά, 33.357 υπερτασικοί ασθενείς, ηλικίας 55 ετών ή άνω,
τυχαιοποιήθηκαν και παρακολουθήθηκαν για 4,9 χρόνια (μέσο χρονικό
διάστημα). Οι ασθενείς είχαν τουλάχιστον έναν επιπλέον παράγοντα κινδύνου
για στεφανιαία νόσο, περιλαμβανομένων των: προηγούμενο έμφραγμα του
μυοκαρδίου ή αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (> 6 μήνες πριν από την ένταξη
στην μελέτη) ή ύπαρξη άλλης μορφής αθηρωματώδους καρδιαγγειακής νόσου
(σύνολο 51,5%), διαβήτης τύπου 2 (36,1%), HDL-C < 35 mg/dL (11,6%),
υπερτροφία αριστερής κοιλίας διαγνωσμένης με ηλεκτροκαρδιογράφημα ή
υπερηχογράφημα καρδιάς (20,9%), τρέχον κάπνισμα (21,9%).
Το κύριο τελικό σημείο ήταν ο συνδυασμός των θανατηφόρων στεφανιαίων
συμβαμάτων ή των μη-θανατηφόρων εμφραγμάτων του μυοκαρδίου. Δεν υπήρξε
σημαντική διαφορά στο κύριο τελικό σημείο μεταξύ της θεραπείας με
αμλοδιπίνη και της θεραπείας με χλωροθαλιδόνη: RR 0,98 95% CI (0,90 - 1,07)
p = 0,65. Μεταξύ των δευτερευόντων τελικών σημείων, η επίπτωση της
καρδιακής ανεπάρκειας (μέρος ενός σύνθετου συνδυαστικού καρδιαγγειακού
τελικού σημείου) ήταν σημαντικά υψηλότερη στην ομάδα της αμλοδιπίνης
συγκριτικά με την ομάδα της χλωροθαλιδόνης [10,2% έναντι 7,7%, RR 1,38,
95% CI (1,25 - 1,52) p < 0,001]. Ωστόσο, δεν υπήρξε σημαντική διαφορά στη
θνησιμότητα από όλες τις αιτίες, μεταξύ της θεραπείας με αμλοδιπίνη και της
θεραπείας με χλωροθαλιδόνη: RR 0,96 95% CI (0,89 - 1,02) p = 0,20.
Χρήση στον παιδιατρικό πληθυσμό (ηλικίας 6 ετών και άνω)
μ μ 268Σε ία ελέτη που περιέλαβε 6 – 17παιδιά ηλικίας μ ετών ε κυρίως δευτερογενή
, 2,5υπέρταση η σύγκριση της δόσης των mg 5και των mg μ μ α λοδιπίνης ε εικονικό
μ , μ φάρ ακο έδειξε ότι και οι δύο δόσεις είωσαν τη Συστολική Αρτηριακή Πίεση
μ μ . μ ση αντικά περισσότερο από το εικονικό φάρ ακο Η διαφορά εταξύ των δύο
μ . μ δόσεων δεν ήταν στατιστικά ση αντική Οι ακροχρόνιες επιδράσεις της
μ , α λοδιπίνης στην αύξηση την εφηβεία και τη γενικότερη ανάπτυξη δεν έχουν
μ . μ μ μ ελετηθεί Η ακροχρόνια αποτελεσ ατικότητα της α λοδιπίνης κατά τη
μ θεραπεία στην παιδική ηλικία για τη είωση της καρδιαγγειακής νοσηρότητας
μ μ .και θνησι ότητας στην ενήλικη ζωή δεν έχει επίσης τεκ ηριωθεί
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση,
κατανομή, δέσμευση από τις πρωτεΐνες του πλάσματος
Μετά τη χορήγηση
θεραπευτικών δόσεων
από το στόμα
, μη α λοδιπίνη
απορροφάται καλώς μ ε τα μ έγιστα μ επίπεδα στο αί α να επιτυγχάνονται εντός 6 –
12 ωρών μ ετά τη δόση. μ Η απόλυτη βιοδιαθεσι ότητα
υπολογίστηκε ότι
μκυ αίνεται
μεταξύ
64 και 80%. Ο όγκος μ κατανο ής 21είναι κατά προσέγγιση l/kg. Μελέτες in
vitro 97,5% μ έχουν δείξει ότι περίπου της κυκλοφορούσης α λοδιπίνης είναι
μ μ μ .δεσ ευ ένη σε πρωτεΐνες του πλάσ ατος
SPC_3004401_1.doc
13
Η βιοδιαθεσιμότητα της αμλοδιπίνης δεν επηρεάζεται από τη λήψη τροφής.
μ μ μ /Βιο ετασχη ατισ ός αποβολή
μ μ 35 – 50Η τελική η ίσεια ζωή της αποβολής από το πλάσ α είναι περίπου ώρες και
μ μ είναι σύ φωνη ε την άπαξ ημερήσια χορήγησή του. Η αμλοδιπίνη
μεταβολίζεται σε μεγάλο ποσοστό , στο ήπαρ μετατρεπόμενη σε αδρανείς
μ εταβολίτες και αποβάλλεται στα ούρα σε ποσοστό 10% υπό αμετάβλητη μορφή
και 60% υπό μορφή μεταβολιτών.
Ηπατική δυσλειτουργία
Πολύ περιορισμένα κλινικά δεδομένα είναι διαθέσιμα σχετικά με τη χορήγηση
της αμλοδιπίνης σε ασθενείς με ηπατική δυσλειτουργία. Οι ασθενείς με
ηπατική ανεπάρκεια παρουσιάζουν μειωμένη κάθαρση της αμλοδιπίνης, το
οποίο έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερο χρόνο ημιζωής της και σε αύξηση της
AUC κατά περίπου 40 - 60%.
Ηλικιωμένοι
Ο χρόνος επιτεύξεως των μέγιστων συγκεντρώσεων της αμλοδιπίνης στο
πλάσμα είναι παρόμοιος στους ηλικιωμένους και τους νεότερους ασθενείς. Η
κάθαρση της αμλοδιπίνης τείνει να μειωθεί με αποτέλεσμα την αύξηση της
επιφάνειας κάτω από την καμπύλη (AUC) και του τελικού χρόνου ημιζωής
αποβολής του φαρμάκου στους ηλικιωμένους ασθενείς. Η αύξηση της AUC και
της ημιπεριόδου ζωής αποβολής του φαρμάκου σε ασθενείς με συμφορητική
καρδιακή ανεπάρκεια ήταν αναμενόμενη για την ηλικιακή ομάδα ασθενών που
μελετήθηκε.
Παιδιατρικός πληθυσμός
μ μ μ μ 74Μία φαρ ακοκινητική ελέτη πληθυσ ού πραγ ατοποιήθηκε σε υπερτασικά
1 17παιδιά ηλικίας από έως (μ 34ετών ε 6ασθενείς ηλικίας 12έως ετών και
28 13 17ασθενείς ηλικίας έως ) μ μ 1,25 20ετών που έλαβαν α λοδιπίνη εταξύ και mg
μ , μ . 6 12χορηγού ενη είτε άπαξ είτε δύο φορές η ερησίως Σε παιδιά έως ετών και σε
13 – 17εφήβους μ (ετών η τυπική από του στό ατος κάθαρση CL/F) 22,5 ήταν και
27,4 L/ 16,4 21,3ώρα αντίστοιχα στα αγόρια και και L/ ώρα αντίστοιχα στα
. μ μ μ κορίτσια Παρατηρήθηκαν εγάλες διακυ άνσεις της έκθεσης ανά εσα στα
μ . μ 6άτο α Τα δεδο ένα που αναφέρθηκαν σε παιδιά κάτω των ετών είναι
μ . περιορισ ένα
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Αναπαραγωγική τοξικολογία
Σε μελέτες αναπαραγωγής με αρουραίους και ποντίκια, μετά από χορήγηση
δόσεων περίπου 50 φορές μεγαλύτερες από τη μέγιστη συνιστώμενη δοσολογία
για τους ανθρώπους, βασιζόμενοι σε mg/kg, παρατηρήθηκαν καθυστέρηση
τοκετού, αυξημένη διάρκεια τοκετού και μειωμένη επιβίωση του νεογνού.
Δυσλειτουργία γονιμότητας
Δεν υπήρξε επίδραση στη γονιμότητα των αρουραίων που έλαβαν αμλοδιπίνη
(τα αρσενικά για 64 ημέρες και τα θηλυκά για 14 ημέρες πριν το ζευγάρωμα) σε
δόσεις μέχρι και 10 mg/kg/ημέρα (8 φορές* μεγαλύτερη της μέγιστης
συνιστώμενης δόσης στον άνθρωπο των 10 mg, βάσει mg/m
2
). Σε μία άλλη
μελέτη σε αρουραίους κατά την οποία στα αρσενικά χορηγήθηκε amlodipine
besilate για 30 ημέρες σε δόση συγκρίσιμη με την ανθρώπινη δόση βάσει
mg/kg, παρατηρήθηκε μείωση της θυλακιοτρόπου ορμόνης και της
SPC_3004401_1.doc
14
τεστοστερόνης στο πλάσμα καθώς και μειώσεις στην πυκνότητα του σπέρματος
και στον αριθμό της ώριμης σπερματίδης και των κυττάρων Sertoli.
Καρκινογένεση, μεταλλαξιογένεση
Δεν υπήρχαν ενδείξεις καρκινογένεσης σε αρουραίους και ποντίκια όπου
δόθηκε στη δίαιτά τους αμλοδιπίνη για δύο χρόνια σε συγκεντρώσεις που
υπολογίζεται ότι αντιστοιχούν σε ημερήσια δόση 0,5, 1,25 και 2,5
mg/kg/ημέρα. Η υψηλότερη δόση (για τα ποντίκια, όμοια και για τους
αρουραίους δύο φορές* μεγαλύτερη της μέγιστης συνιστώμενης κλινικής δόσης
των 10 mg βάσει mg/m
2
) ήταν κοντά στη μέγιστη ανεκτή δόση για τα ποντίκια,
αλλά όχι για τους αρουραίους.
Μελέτες μεταλλαξιογένεσης δεν έδειξαν επιδράσεις του φαρμάκου στα γονίδια
ή στο επίπεδο των χρωμοσωμάτων.
*Με βάση το βάρος ασθενούς ίσο με 50 Kg.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
Κυτταρίνη μικροκρυσταλλική
Ασβέστιο φωσφορικό όξινο, διϋδρικό
Άμυλο καρβοξυμεθυλιωμένο νατριούχο Α
Μαγνήσιο στεατικό
6.2 Ασυμβατότητες
Δεν εφαρμόζεται.
6.3 Διάρκεια ζωής
3 χρόνια.
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος
Φυλάσσετε στην αρχική συσκευασία για να προστατεύεται από το φως.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Κυψέλη (λευκή) από PVC/PVDC/αλουμίνιο, φύλλο οδηγιών χρήσης, χάρτινο
κουτί.
Περιεχόμενο μίας συσκευασίας:
AGEN 5 mg δισκία: 10, 14, 20, 28, 30, 50, 60, 90 και 100 δισκία.
AGEN 10 mg δισκία: 10, 14, 20, 30, 50, 60, 90 και 100 δισκία.
Μπορεί να μην κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες.
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης
Καμία ειδική υποχρέωση.
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
SPC_3004401_1.doc
15
sanofi-aventis AEBE
Λεωφ. Συγγρού 348 – Κτίριο Α
176 74 Καλλιθέα – Αθήνα
Τηλ.: +30 210 90 01 600
8. ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
AGEN 5 mg: 86296/11-11-13
AGEN 10 mg: 86297/11-11-13
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ / ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ
Ημερομηνία πρώτης έγκρισης: 11 Νοεμβρίου 2013
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
SPC_3004401_1.doc
16
