1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Rabeprazole/Generics 10 mg Γαστροανθεκτικά Δισκία

Rabeprazole/Generics 20 mg Γαστροανθεκτικά Δισκία

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Κάθε γαστροανθεκτικό δισκίο περιέχει 10 mg νατριούχου ραμπεπραζόλης που αντιστοιχεί σε 9,42 mg

ραμπεπραζόλης.

Κάθε γαστροανθεκτικό δισκίο περιέχει 20 mg νατριούχου ραμπεπραζόλης που αντιστοιχεί σε 18,85 mg

ραμπεπραζόλης.

Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.

4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις

Τα δισκία Rabeprazole/Generics ενδείκνυνται για τη θεραπεία:

 Ενεργού έλκους του δωδεκαδακτύλου

 Ενεργού καλοήθους γαστρικού έλκους

 Συμπτωματικής διαβρωτικής ή ελκωτικής γαστρο-οισοφαγικής παλινδρόμησης (ΓΟΠ).

 Γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση σε μακροχρόνια αντιμετώπιση (θεραπεία συντήρησης

ΓΟΠ).

 Συμπτωματική θεραπεία της μέτριας έως πολύ σοβαρής γαστρο-οισοφαγικής παλινδρόμησης

(συμπτωματική ΓΟΠ)

Οι περισσότεροι ασθενείς με ενεργό έλκος δωδεκαδακτύλου παρουσιάζουν επούλωση εντός τεσσάρων

εβδομάδων. Όμως, λίγοι ασθενείς μπορεί να χρειασθούν επιπλέον τέσσερις εβδομάδες θεραπείας για

την επίτευξη επούλωσης. Οι περισσότεροι ασθενείς με ενεργό καλόηθες γαστρικό έλκος εμφανίζουν

επούλωση εντός έξι εβδομάδων. Όμως, και πάλι λίγοι ασθενείς μπορεί να χρειασθούν επιπλέον έξι

εβδομάδες θεραπείας για την επίτευξη επούλωσης.

Διαβρωτική ή Ελκωτική Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση (ΓΟΠ): Η συνιστώμενη από του στόματος

δόση για την κατάσταση αυτή είναι 20 mg λαμβανόμενα μία φορά την ημέρα επί τέσσερις έως οκτώ

εβδομάδες.

Μακροχρόνια αντιμετώπιση της γαστρο-οισοφαγικής παλινδρόμησης (θεραπεία συντήρησης ΓΟΠ):

Για μακροχρόνια θεραπεία, μπορεί να χορηγηθεί δόση συντήρησης 20 mg ή 10 mg

Μετά την αποδρομή των συμπτωμάτων, μπορεί να επιτευχθεί έλεγχος τυχόν επακόλουθων

συμπτωμάτων με τη χρήση ενός κατ' επίκληση σχήματος λαμβάνοντας 10 mg μία φορά την ημέρα, όταν

χρειάζεται.

Σύνδρομο Zollinger-Ellison: Η συνιστώμενη αρχική δόση για ενήλικες είναι 60 mg μία φορά την

ημέρα. Η δόση μπορεί να αυξηθεί έως τα 120 mg/ημέρα ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενή. Η εφάπαξ

ημερήσια δόση που μπορεί να χορηγηθεί είναι 100 mg. H δόση των 120 mg, ίσως χρειαστεί να διαιρεθεί

σε δόσεις των 60 mg δύο φορές την ημέρα. Η θεραπεία θα πρέπει να συνεχιστεί για το χρονικό

διάστημα που ενδείκνυται κλινικά.

Για τις ενδείξεις που απαιτείται θεραπεία μια φορά την ημέρα, τα δισκία Rabeprazole/Generics πρέπει

να λαμβάνονται το πρωί, πριν το πρόγευμα. Αν και ούτε η ώρα της ημέρας ούτε η πρόσληψη τροφής

έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζουν τη δράση της νατριούχου ραμπεπραζόλης, το συγκεκριμένο θεραπευτικό

σχήμα θα βοηθήσει στη συμμόρφωση στη θεραπεία.

Παιδιατρικός πληθυσμός:

Το Rabeprazole/Generics δεν συνιστάται για χρήση σε παιδιά, καθώς δεν υπάρχει εμπειρία για τη χρήση

του σε αυτή την ομάδα ασθενών.

4.3 Αντενδείξεις

Το Rabeprazole/Generics αντενδείκνυται σε ασθενείς με γνωστή υπερευαισθησία στη ραμπεπραζόλη,

στις υποκατεστημένες βενζιμιδαζόλες ή σε κάποιο από τα έκδοχα που αναφέρονται στην παράγραφο

6.1.

Το Rabeprazole/Generics αντενδείκνυται στην εγκυμοσύνη και κατά τη γαλουχία.

4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση

Η ανταπόκριση των συμπτωμάτων στη θεραπεία με νατριούχο ραμπεπραζόλη δεν αποκλείει την

Οι ασθενείς θα πρέπει να προειδοποιούνται ότι τα δισκία Rabeprazole/Generics δεν πρέπει να μασώνται

ή να συνθλίβονται, αλλά πρέπει να καταπίνονται ολόκληρα.

Παιδιατρικός πληθυσμός

Το Rabeprazole/Generics δε συνιστάται για χρήση σε παιδιά αφού δεν υπάρχει εμπειρία της χρήσης του

σε αυτή την ομάδα.

Έχουν γίνει αναφορές για αιματολογικές δυσκρασίες (θρομβοπενία και ουδετεροπενία) μετά από την

κυκλοφορία του φαρμάκου. Στην πλειονότητα των περιστατικών όπου δεν μπόρεσε να διαπιστωθεί

κάποια εναλλακτική αιτιολογία, τα συμβάντα ήταν μη επιπλεγμένα και υποχώρησαν με τη διακοπή της

ραμπεπραζόλης.

Στα πλαίσια κλινικών μελετών σημειώθηκαν ηπατικές ενζυμικές διαταραχές, οι οποίες αναφέρθηκαν

ατόμων αντίστοιχης ηλικίας και φύλου. Παρόλα αυτά, επειδή δεν υπάρχουν κλινικά δεδομένα στη

χρήση του Rabeprazole/Generics σε θεραπεία ασθενών με σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία, ο

συνταγογραφών θα πρέπει να είναι επιφυλακτικός κατά την έναρξη της θεραπείας με

Rabeprazole/Generics σε αυτούς τους ασθενείς.

Δε συνιστάται η συγχορήγηση της αταζαναβίρης με το Rabeprazole/Generics (βλ. παράγραφο 4.5).

Η θεραπεία με αναστολείς της αντλίας πρωτονίων όπως η νατριούχος ραμπεραζόλη μπορεί να οδηγήσει

σε αυξημένο κίνδυνο γαστρεντερικών λοιμώξεων, όπως από Salmonella, Campylobacter και

Clostridium difficile (βλ. παράγραφο 5.1).

Οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων (PPIs), ιδιαίτερα εάν χρησιμοποιούνται σε υψηλές δόσεις και για

μεγάλες περιόδους (>1 έτους), μπορεί να προκαλέσουν μέτρια αύξηση του κινδύνου κατάγματος ισχίου,

καρπού και σπονδυλικής στήλης, κυρίως στους ηλικιωμένους ή παρουσία άλλων αναγνωρισμένων

παραγόντων κινδύνου. Οι μελέτες παρατήρησης που έχουν διεξαχθεί υποδηλώνουν πως οι αναστολείς

κίνδυνο οστεοπόρωσης θα πρέπει να αντιμετωπίζονται σύμφωνα με τις ισχύουσες κλινικές οδηγίες και

αντλίας πρωτονίων (PPIs) όπως η νατριούχος ραμπεραζόλη για διάστημα τουλάχιστον τριών μηνών και

στην πλειονότητα των περιπτώσεων για ένα έτος. Μπορεί να σημειωθούν σοβαρές εκδηλώσεις

υπομαγνησιαιμίας όπως κόπωση, τετανία, παραλήρημα, σπασμοί, ζάλη και κοιλιακή αρρυθμία, αλλά η

έναρξή τους μπορεί να μην γίνει αντιληπτή. Στην πλειονότητα των ασθενών, η υπομαγνησιαιμία

μετριάζεται έπειτα από θεραπεία υποκατάστασης μαγνησίου και διακοπή του PPI.

Σε ασθενείς που αναμένεται να λάβουν παρατεταμένης διάρκειας θεραπεία ή λαμβάνουν PPIs σε

συνδυασμό με διγοξίνη ή με άλλα φάρμακα που μπορεί να προκαλέσουν υπομαγνησιαιμία (π.χ.

διουρητικά), οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να εξετάζουν το ενδεχόμενο μέτρησης των επιπέδων

του μαγνησίου πριν από την έναρξη της θεραπείας με PPI και περιοδικά κατά τη διάρκεια της

θεραπείας.

4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης

Η νατριούχος ραμπεπραζόλη προκαλεί σημαντική και μακροχρόνια αναστολή των γαστρικών

Σε κλινικές μελέτες τα αντιόξινα λαμβάνονταν ταυτόχρονα με το Rabeprazole/Generics και σε μία

μελέτη η οποία είχε σχεδιαστεί ειδικά για τον καθορισμό αυτής της αλληλεπίδρασης, δεν παρατηρήθηκε

καμία αλληλεπίδραση με αντιόξινα σε υγρή μορφή.

Η συγχορήγηση αταζαναβίρης 300 mg / ριταναβίρης 10 mg με ομεπραζόλη (40 mg μία φορά την

ημέρα) ή αταζαναβίρης 400 mg με λανσοπραζόλη (60 mg μία φορά την ημέρα) σε υγιείς εθελοντές είχε

ως αποτέλεσμα μία σημαντική μείωση στην έκθεση στην αταζαναβίρη. Η απορρόφηση της

αταζαναβίρης εξαρτάται από το pH. Αν και δεν έχουν μελετηθεί, παρόμοια αποτελέσματα αναμένονται

και με τους άλλους αναστολείς της αντλίας πρωτονίων. Για το λόγο αυτό, οι PPIs,

συμπεριλαμβανομένης της ραμπεπραζόλης, δε θα πρέπει να συγχορηγούνται με την αταζαναβίρη (βλ.

μεταφορά μεταξύ πλακούντος και εμβρύου συμβαίνει στους αρουραίους. Το Rabeprazole/Generics

αντενδείκνυται κατά τη διάρκεια της κύησης.

Θηλασμός

Δεν είναι γνωστό εάν η νατριούχος ραμπεπραζόλη εκκρίνεται στο μητρικό γάλα. Δεν έχουν

πραγματοποιηθεί μελέτες σε μητέρες κατά τη διάρκεια της γαλουχίας. Η νατριούχος ραμπεπραζόλη

όμως, ανιχνεύεται σε εκκρίσεις των μαζικών αδένων των αρουραίων. Για το λόγο αυτό το

Rabeprazole/Generics δε θα πρέπει να χορηγείται κατά τη διάρκεια της γαλουχίας.

4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών

Βάσει των φαρμακοδυναμικών ιδιοτήτων και του προφίλ των ανεπιθύμητων συμβάντων, δεν είναι

πιθανό το Rabeprazole/Generics να επηρεάσει την ικανότητα οδήγησης ή την ικανότητα χειρισμού

μηχανημάτων. Εάν όμως διαταραχθεί η εγρήγορση λόγω υπνηλίας, συνιστάται η αποφυγή της

οδήγησης και του χειρισμού περίπλοκων μηχανημάτων.

κλινικών δοκιμών με ραμπεπραζόλη ήταν κεφαλαλγία, διάρροια, κοιλιακό άλγος, εξασθένιση,

την κυκλοφορία του προϊόντος.

Οι συχνότητες ορίζονται ως: συχνές (≥1/100, <1/10), όχι συχνές (≥1/1.000, <1/100), σπάνιες

(≥1/10.000, <1/1.000), πολύ σπάνιες (<1/10.000), μη γνωστές (δεν μπορούν να εκτιμηθούν με βάση τα

διαθέσιμα δεδομένα).

Κατηγορία/

Οργανικό

σύστημα

Συχνές Όχι

συχνές

Σπάνιες Πολύ

Σπάνιες

Λοιμώξεις και

παρασιτώσεις

Λοίμωξη

Διαταραχές του

αιμοποιητικού

Ουδετεροπενία

συστήματος

Διαταραχές του

μεταβολισμού

και της θρέψης

Ανορεξία Υπονατριαιμία

Ψυχιατρικές

διαταραχές

Αϋπνία Νευρικότητα Κατάθλιψη Σύγχυση

Διαταραχές του

Κεφαλαλγία

Υπνηλία

Οργανικό

σύστημα

συχνές

Σπάνιες

Αγγειακές

διαταραχές

Διαταραχές του

αναπνευστικού

συστήματος,του

θώρακα και του

μεσοθωράκιου

Βήχας

Φαρυγγίτιδα

Ρινίτιδα

Βρογχίτιδα

Παραρρινο

-κολπίτιδα

Διαταραχές του

Διάρροια

Δυσπεψία

Γαστρίτιδα

Διαταραχές του

Μη ειδικό

Μυαλγία

Οργανικό

σύστημα

συχνές

Σπάνιες

Διαταραχές των

Λοίμωξη

Διάμεση

ανταγωνιστικές της ισταμίνης ιδιότητες, αλλά οι οποίες καταστέλλουν την έκκριση του γαστρικού

οξέος μέσω της ειδικής αναστολής του ενζύμου Η+/Κ+ -ΑΤΡάσης (το οξύ ή την αντλία πρωτονίου). Η

δράση είναι δοσοεξαρτώμενη και οδηγεί στην αναστολή τόσο της βασικής όσο και της διηγερμένης

έκκρισης οξέος, ανεξαρτήτως από το ερέθισμα. Από μελέτες σε πειραματόζωα υποδεικνύεται ότι

κατόπιν της χορήγησης, η νατριούχος ραμπεπραζόλη απομακρύνεται ταχέως από το πλάσμα όσο και

από το γαστρικό βλεννογόνο. Ως ασθενής βάση, η ραμπεπραζόλη απορροφάται ταχέως μετά από όλες

τις δόσεις και συγκεντρώνεται στο όξινο περιβάλλον των τοιχωματικών κυττάρων. Η ραμπεπραζόλη

μετατρέπεται στην ενεργή μορφή σουλφεναμίδης με πρωτονίωση και ακολούθως αντιδρά με τις

διαθέσιμες κυστεΐνες στην αντλία πρωτονίου.

Αντι-εκκριτική δράση: Κατόπιν της από του στόματος χορήγησης μίας δόσης 20 mg νατριούχου

ραμπεπραζόλης η έναρξη της αντι-εκκριτικής δράσης παρατηρείται εντός μίας ώρας, ενώ η μέγιστη

δράση παρατηρείται εντός δύο έως τεσσάρων ωρών. Η αναστολή της βασικής και της διεγειρόμενης

ανασταλτική δράση της νατριούχου ραμπεπραζόλης επί της έκκρισης οξέος αυξάνει ελαφρώς με την

αντλίας πρωτονίων όπως η ραμπεπραζόλη, αυξάνει τα επίπεδα των βακτηρίων που υπάρχουν

φυσιολογικά στο γαστρεντερικό σωλήνα. Η θεραπεία με αναστολείς της αντλίας πρωτονίων είναι

πιθανό να αυξήσει τον κίνδυνο γαστρεντερικών λοιμώξεων που προκαλούνται από βακτήρια όπως η

Salmonella, το Campylobacter και το Clostridium difficile.

Επίδραση στη γαστρίνη του ορού: Σε κλινικές μελέτες, οι ασθενείς έλαβαν θεραπεία με μία φορά την

ημέρα νατριούχο ραμπεπραζόλη 10 mg ή 20 mg, για διαστήματα έως και 43 μηνών. Τα επίπεδα

γαστρίνης ορού αυξήθηκαν κατά τις πρώτες 2 έως 8 εβδομάδες αντικατοπτρίζοντας την ανασταλτική

δράση επί της έκκρισης οξέος και παρέμειναν σταθερά καθώς η θεραπεία συνεχιζόταν. Μετά τη

διακοπή της θεραπείας, τα επίπεδα γαστρίνης επέστρεψαν στα προ της θεραπείας συνήθως εντός 1 έως

Σε δείγματα γαστρικών βιοψιών από το άντρο και το θόλο από περισσότερους από 500 ασθενείς που

ελάμβαναν ραμπεπραζόλη ή συγκριτικό φάρμακο για έως και 8 εβδομάδες δεν ανιχνεύθηκαν μεταβολές

ραμπεπραζόλης επί του ΚΝΣ, του καρδιαγγειακού και του αναπνευστικού συστήματος. Η νατριούχος

ραμπεπραζόλη, χορηγούμενη από του στόματος σε δόσεις 20 mg επί 2 εβδομάδες, δεν είχε δράση επί

της λειτουργίας του θυρεοειδούς, του μεταβολισμού των υδατανθράκων, ή επί των επιπέδων στην

κυκλοφορία της παραθυρεοειδούς ορμόνης, της κορτιζόλης, των οιστρογόνων, της τεστοστερόνης, της

προλακτίνης, της χολοκυστοκινίνης, της σεκρετίνης, του γλυκαγόνου, της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης

(FSH), της ωχρινοτρόπου ορμόνης (LH), της ρενίνης, της αλδοστερόνης ή σωματοτρόπου ορμόνης.

5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες

Απορρόφηση: Το Rabeprazole/Generics είναι ιδιοσκεύασμα εντεροδιαλυτών (γαστρο-ανθεκτικών)

Επιπλέον, η βιοδιαθεσιμότητα δε φαίνεται να αυξάνει με την επαναλαμβανόμενη χορήγηση. Σε υγιείς

εθελοντές η ημίσεια ζωή στο πλάσμα είναι περίπου μία ώρα (εύρος 0,7 έως 1,5 ώρες) και η συνολική

απομάκρυνση από τον οργανισμό υπολογίζεται στα 283 ± 98 ml/min. Δεν παρατηρήθηκε καμία

κλινικώς σημαντική αλληλεπίδραση με την τροφή. Ούτε η τροφή, ούτε η ώρα της ημέρας κατά τη

χορήγηση της θεραπείας επιδρούν στην απορρόφηση της νατριούχου ραμπεπραζόλης.

Κατανομή: Η ραμπεπραζόλη δεσμεύεται κατά περίπου 97% στις πρωτεΐνες πλάσματος στον άνθρωπο.

Μεταβολισμός και απέκκριση: Η νατριούχος ραμπεπραζόλη, όπως στην περίπτωση άλλων μελών της

κατηγορίας των αναστολέων της αντλίας πρωτονίων (PPIs), μεταβολίζεται μέσω του ηπατικού

μεταβολικού συστήματος των φαρμάκων, του κυτοχρώματος Ρ450 (CYP 450). Μελέτες in vitro με

μικροσώματα ανθρώπινου ήπατος υπέδειξαν ότι η νατριούχος ραμπεπραζόλη μεταβολίζεται από τα

ισοένζυμα του CYP450 (CYP2C19 και CYP3A4). Σε αυτές τις μελέτες, σε αναμενόμενες

συγκεντρώσεις πλάσματος στον άνθρωπο, η ραμπεπραζόλη δεν επάγει ούτε αναστέλλει το CYP3A4,

και παρόλο που οι in vitro μελέτες δεν μπορούν πάντα να προβλέψουν την in vivo κατάσταση αυτά τα

πλάσμα, με την σουλφόνη (Μ2), τον δισμέθυλ-θειοαιθέρα (Μ4) και το συζυγές του μερκαπτουρικού

τα ούρα κυρίως υπό τη μορφή των δύο μεταβολιτών: ενός συζυγούς μερκαπτουρικού οξέος (Μ5) και

ενός καρβοξυλικού οξέος (Μ6) συν δύο αγνώστων μεταβολιτών. Το υπόλοιπο της δόσης ανακτήθηκε

στα κόπρανα.

Φύλο: Προσαρμοσμένες για σωματική μάζα και ύψος, δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στα

δύο φύλα, στις φαρμακοκινητικές παραμέτρους μετά από μία απλή δόση 20 mg ραμπεπραζόλης.

Νεφρική δυσλειτουργία: Σε ασθενείς με σταθερή, τελικού σταδίου νεφρική ανεπάρκεια, η οποία απαιτεί

αιμοκάθαρση συντήρησης (κάθαρση κρεατινίνης 5ml/min/1.73m

), η διαθεσιμότητα της

Πολυμορφισμός CYP2C19: Μετά από χορήγηση δόσεως 20 mg ραμπεπραζόλης ημερησίως για 7

ημέρες, τα άτομα με βραδύ μεταβολισμό μέσω του CYP2C19, είχαν AUC και t½ που ήταν περίπου 1,9

και 1,6 φορές των αντιστοίχων παραμέτρων των ατόμων με εκτενή μεταβολισμό, ενώ η C

max

είχε

αυξηθεί κατά μόνο 40%.

Οι προκλινικές επιδράσεις παρατηρήθηκαν μόνο σε εκθέσεις στο φάρμακο πολύ μεγαλύτερες από τη

μέγιστη έκθεση για τον άνθρωπο έτσι ώστε η ανησυχία για την ανθρώπινη ασφάλεια να είναι αμελητέα

σε σχέση με τα στοιχεία από τα πειραματόζωα.

Οι μελέτες μεταλλαξιογένεσης έδωσαν αμφίβολα αποτελέσματα. Οι δοκιμές σε κυτταρικό λέμφωμα

ποντικού ήταν θετικές, αλλά in vivo μικροπυρηνική και in vivo και in vitro δοκιμές διόρθωσης DNA

ήταν αρνητικές. Οι μελέτες δυναμικού καρκινογένεσης δεν έδειξαν ιδιαίτερο κίνδυνο για τον άνθρωπο.

6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

6.1 Κατάλογος εκδόχων

Πυρήνας δισκίου:

Μαννιτόλη

Μαγνησίου οξείδιο, βαρύ

Υδροξυπροπυλοκυτταρίνη

Υδροξυπροπυλοκυτταρίνη, χαμηλής υποκατάστασης

Μαγνησίου οξείδιο, βαρύ

Υπρομελλόζη φθαλική

Μονογλυκερίδια και διγλυκερίδια ακετυλιωμένα

Τάλκης

Τιτανίου διοξείδιο (E 171)

Επικάλυψη λεπτού υμενίου – 10 mg ( Opadry ροζ):

HPMC 2910/Υπρομελλόζη 6 Cp

Τιτανίου διοξείδιο (E171)

Μονογλυκερίδια ακετυλιωμένα

Σιδήρου οξείδιο ερυθρό (E172)

Επικάλυψη λεπτού υμενίου – 20 mg (Opadry κίτρινο):

Σιδήρου οξείδιο μέλαν (E172)

Προπυλενογλυκόλη

Αμμωνίου υδροξείδιο (28%)

6.2 Ασυμβατότητες

Δεν εφαρμόζεται.

6.3 Διάρκεια ζωής