ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

VELSA επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία 40 mg

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Ένα επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 40 mg βαλσαρτάνης

Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.

3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ

Επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία: κίτρινα, στρογγυλά, κυρτά με χαραγή

Θεραπεία κλινικά σταθερών ασθενών με συμπτωματική καρδιακή ανεπάρκεια

ή ασυμπτωματική συστολική δυσλειτουργία της αριστερής κοιλίας μετά από

πρόσφατο (12 ώρες – 10 ημέρες) έμφραγμα του μυοκαρδίου (βλ. παραγράφους

4.4 και 5.1).

Καρδιακή ανεπάρκεια

Θεραπεία της συμπτωματικής καρδιακής ανεπάρκειας σε ενήλικους ασθενείς

όταν δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι αναστολείς του μετατρεπτικού

ενζύμου της αγγειοτενσίνης (ΜΕΑ), ή ως πρόσθετη θεραπεία στους αναστολείς

ΜΕΑ όταν δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι β-αποκλειστές (βλ.

παραγράφους 4.4 και 5.1).

mg δύο φορές την ημέρα κατά τη διάρκεια των επόμενων λίγων εβδομάδων. Η

δόση έναρξης παρέχεται με το διχοτομούμενο δισκίο των 40 mg.

Η μέγιστη δόση στόχος είναι 160 mg δύο φορές την ημέρα. Γενικά, συνιστάται

οι ασθενείς να φτάνουν στο επίπεδο των 80 mg δύο φορές την ημέρα σε δύο

εβδομάδες από την έναρξη της θεραπείας και η μέγιστη δόση στόχος των 160

mg δύο φορές την ημέρα να επιτυγχάνεται εντός τριών μηνών, ανάλογα με την

ανοχή του ασθενούς. Αν εμφανιστεί συμπτωματική υπόταση ή νεφρική

δυσλειτουργία, θα πρέπει να τεθεί το ενδεχόμενο μείωσης της δόσης.

Η βαλσαρτάνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ασθενείς που λαμβάνουν και

Η συνιστώμενη δόση έναρξης του VELSA είναι 40 mg δύο φορές την ημέρα. Η

προς τα άνω τιτλοποίηση σε 80 mg και 160 mg δύο φορές την ημέρα θα πρέπει

να γίνεται σε διαστήματα τουλάχιστον δύο εβδομάδων μέχρι τη μέγιστη

ανεκτή από τον ασθενή δόση. Θα πρέπει να εξετάζεται η μείωση της δόσης των

συγχορηγούμενων διουρητικών. Η μέγιστη ημερήσια δόση που έχει χορηγηθεί

σε κλινικές δοκιμές είναι τα 320 mg σε διηρημένες δόσεις.

Η βαλσαρτάνη μπορεί να χορηγείται μαζί με άλλες θεραπείες για την καρδιακή

ανεπάρκεια. Παρόλα αυτά, δεν συνιστάται ο τριπλός συνδυασμός ενός

αναστολέα ΜΕΑ, ενός β-αποκλειστή και βαλσαρτάνης (βλ. παραγράφους 4.4

και 5.1.).

Ηλικιωμένοι

Δε χρειάζεται προσαρμογή της δόσης για ηλικιωμένους ασθενείς.

Νεφρική δυσλειτουργία

Δε χρειάζεται προσαρμογή της δοσολογίας για ενήλικους ασθενείς με κάθαρση

κρεατινίνης >10 ml/λεπτό (βλ. παραγράφους 4.4 και 5.2).

Ηπατική δυσλειτουργία

Το VELSA αντενδείκνυται σε ασθενείς με βαριά ηπατική δυσλειτουργία με

χολική κίρρωση και σε ασθενείς με χολόσταση (βλ. παραγράφους 4.3, 4.4 και

5.2). Σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια ηπατική ανεπάρκεια χωρίς χολόσταση, η

δόση της βαλσαρτάνης δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 80 mg.

της αρτηριακής πίεσης. Για τις μέγιστες δόσεις που μελετήθηκαν σε κλινικές

Βάρος Μέγιστη δόση που μελετήθηκε σε

κλινικές μελέτες

≥ 18 kg έως < 35 kg 80 mg

≥ 35 kg έως < 80 kg 160 mg

≥ 80 kg έως ≤ 160 kg

320 mg

Παιδιά ηλικίας κάτω των 6 ετών

Τα διαθέσιμα δεδομένα περιγράφονται στις παραγράφους 4.8, 5.1 και 5.2.

Ωστόσο, η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα σε παιδιά ηλικίας από 1 έως 6

απαιτείται αναπροσαρμογή της δόσης για παιδιατρικούς ασθενείς με κάθαρση

κρεατινίνης >30 ml/min. Η νεφρική λειτουργία και το κάλιο ορού θα πρέπει να

παρακολουθούνται στενά (βλ. παραγράφους 4.4 και 5.2).

δυσλειτουργία

με σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία, χολική κίρρωση και σε ασθενείς με

χολόσταση (βλ. παραγράφους 4.3, 4.4 και 5.2).

Υπάρχει περιορισμένη κλινική εμπειρία με VELSA σε παιδιατρικούς ασθενείς

με ήπια έως μέτρια ηπατική δυσλειτουργία. Η δόση της βαλσαρτάνης δεν

πρέπει να υπερβαίνει τα 80 mg σε αυτούς τους ασθενείς.

Καρδιακή ανεπάρκεια και πρόσφατο έμφραγμα του μυοκαρδίου σε παιδιά

Το VELSA δεν συνιστάται για τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας ή του

πρόσφατου εμφράγματος του μυοκαρδίου σε παιδιά και εφήβους ηλικίας κάτω

των 18 ετών λόγω έλλειψης δεδομένων για την ασφάλεια και την

Υπερκαλιαιμία

Η ταυτόχρονη χρήση σε συμπληρώματα καλίου, καλιοπροστατευτικά

διουρητικά, υποκατάστατα άλατος που περιέχουν κάλιο, ή άλλους παράγοντες

που μπορεί να αυξήσουν τα επίπεδα καλίου (ηπαρίνη κλπ.) δεν συνιστάται. Θα

αιμοδιάλυση, επομένως η βαλσαρτάνη θα πρέπει να χρησιμοποιείται με

προσοχή σε αυτούς τους ασθενείς. Δε χρειάζεται προσαρμογή της δοσολογίας

για ασθενείς με κάθαρση κρεατινίνης >10ml/λεπτό. (βλέπε παραγράφους 4.2

και 5.2).

Ηπατική δυσλειτουργία

Σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια ηπατική ανεπάρκεια χωρίς χολόσταση, το

VELSA πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή.

Ασθενείς με υπονατριαιμία ή/και υπο-ογκαιμία

Στένωση της νεφρικής αρτηρίας

Σε ασθενείς με αμφοτερόπλευρη στένωση της νεφρικής αρτηρίας ή με στένωση

σε μονήρη νεφρό, δεν έχει διαπιστωθεί η ασφάλεια από τη χρήση του VELSA.

Η βραχυπρόθεσμη χορήγηση του VELSA σε δώδεκα ασθενείς με νεφροαγγειακή

υπέρταση οφειλόμενη σε ετερόπλευρη στένωση της νεφρικής αρτηρίας δεν

προκάλεσε σημαντικές μεταβολές στη νεφρική αιμοδυναμική, την κρεατινίνη

του ορού, ή την ουρία αίματος (BUN). Ωστόσο, άλλοι παράγοντες που

επηρεάζουν το σύστημα ρενίνης-αγγειοτασίνης-αλδοστερόνης μπορεί να

αυξήσουν την ουρία του αίματος και την κρεατινίνη του ορού σε ασθενείς με

ετερόπλευρη στένωση της νεφρικής αρτηρίας, επομένως συνιστάται

Ασθενείς με πρωτοπαθή υπεραλδοστερονισμό δεν πρέπει να υποβληθούν σε

θεραπεία με το VELSA, επειδή το σύστημα ρενίνης-αγγειοτενσίνης σε αυτούς

δεν είναι ενεργοποιημένο.

Στένωση της αορτικής και μιτροειδούς βαλβίδας, αποφρακτική υπερτροφική

μυοκαρδιοπάθεια

Όπως με όλα τα αγγειοδιασταλτικά, ενδείκνυται ιδιαίτερη προσοχή σε

Κύηση

Η χρήση των ανταγωνιστών της αγγειοτασίνης ΙΙ (AIIRA) δεν θα πρέπει να

ξεκινά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Εκτός εάν η συνεχιζόμενη θεραπεία

με AIIRA θεωρηθεί απαραίτητη, οι ασθενείς που προγραμματίζουν εγκυμοσύνη

θα πρέπει να μεταβούν σε εναλλακτικές αντιυπερτασικές θεραπείες οι οποίες

έχουν καθιερωμένο προφίλ ασφάλειας για χρήση κατά την εγκυμοσύνη. Όταν

των υποδοχέων της αγγειοτασίνης ΙΙ, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι η χρήση

Επιπλέον, η ταυτόχρονη χρήση των ανταγωνιστών της αγγειοτασίνης ΙΙ και

λειτουργία, ολιγοϋδράμνιο, καθυστερημένη του κρανίου) και νεογνική

τοξικότητα (νεφρική ανεπάρκεια, υπόταση, υπερκαλιαιμία). Βλέπε επίσης

παράγραφο 5.3 «Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια».

Σε περίπτωση που η έκθεση στη θεραπεία με AIIRA έχει συμβεί από το δεύτερο

τρίμηνο της κύησης, συνιστάται να πραγματοποιηθεί υπερηχογραφικός έλεγχος

της νεφρικής λειτουργίας και του κρανίου.

Βρέφη των οποίων οι μητέρες έχουν πάρει AIIRA θα πρέπει να

παρακολουθούνται στενά για υπόταση (βλ. επίσης παράγραφο 4.3 και 4.4).

Γαλουχία

Επειδή δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τη χρήση της

βαλσαρτάνης κατά το θηλασμό, το VELSA δεν συνιστάται και εναλλακτικές

θεραπείες με πιο καθιερωμένα προφίλ ασφάλειας κατά το θηλασμό είναι

προτιμότερες, ειδικά κατά το θηλασμό ενός νεογέννητου ή πρόωρου βρέφους.

Γονιμότητα

Η βαλσαρτάνη δεν είχε ανεπιθύμητες ενέργειες στην αναπαραγωγική

ότι περιστασιακά μπορεί να εμφανισθεί ζάλη ή κόπωση.

4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες

με τη δοσολογία ή την διάρκεια της θεραπείας και επίσης δεν έδειξαν να

Διαταραχές του αιμοποιητικού και του λεμφικού

συστήματος

Μη γνωστές Μείωση στην αιμοσφαιρίνη, Μείωση

στον αιματοκρίτη, Ουδετεροπενία,

Θρομβοπενία

Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος

Μη γνωστές Υπερευαισθησία,

συμπεριλαμβανομένης της ορονοσία

Διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος, του θώρακα

και του μεσοθωράκιου

Όχι συχνές Βήχας

Διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος

Όχι συχνές Κοιλιακό άλγος

Διαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων

Μη γνωστές Αύξηση των τιμών της ηπατικής

λειτουργίας συμπεριλαμβανομένης

της αύξησης της χολερυθρίνης ορού

Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού

δυσλειτουργία, Αύξηση στην

κρεατινίνη ορού

Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού χορήγησης

Όχι συχνές Κόπωση

Παιδιατρικός πληθυσμός

Υπέρταση

Η αντιυπερτασική δράση της βαλσαρτάνης έχει αξιολογηθεί σε δύο

τυχαιοποιημένες, διπλές τυφλές κλινικές μελέτες σε 561 παιδιατρικούς

ασθενείς ηλικίας 6 έως 18 ετών. Με εξαίρεση μεμονωμένων γαστρεντερικών

ασθενών ηλικίας 6 έως 16 ετών δεν αποκάλυψε συνολική κλινικά σχετική

ανεπιθύμητη επίδραση μετά από θεραπεία με VELSA μέχρι ένα έτος.

Σε μια διπλή τυφλή τυχαιοποιημένη μελέτη σε 90 παιδιά ηλικίας 1 έως 6 ετών,

την οποία ακολούθησε παράταση ενός έτους ανοικτού τύπου, διαπιστώθηκαν

δύο θάνατοι και μεμονωμένες περιπτώσεις σημαντικών αυξήσεων των

τρανσαμινασών ορού. Αυτές οι περιπτώσεις παρουσιάστηκαν σε πληθυσμό, ο

οποίος παρουσίαζε σημαντικές συν-νοσηρότητες. Αιτιολογική σχέση με το

VELSA δεν τεκμηριώθηκε. Σε μια δεύτερη μελέτη, κατά την οποία

5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες

Απορρόφηση:

Μετά από του στόματος χορήγηση βαλσαρτάνης μόνο, οι μέγιστες

συγκεντρώσεις της βαλσαρτάνης στο πλάσμα επιτυγχάνονται σε 2-4 ώρες. Η

μέση απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα για τη βαλσαρτάνη είναι 23%. Η βαλσαρτάνη

εμφανίζει πολυεκθετική φθίνουσα κινητική (t

1/2

a

ώρες). Οι τροφές μειώνουν την έκθεση (όπως μετριέται από τη AUC) στη

δε συνοδεύεται από κλινικά σημαντική μείωση στη θεραπευτική δράση,

επομένως η βαλσαρτάνη μπορεί να λαμβάνεται με ή χωρίς τροφή.

Κατανομή:

Ο όγκος κατανομής σταθερής κατάστασης της βαλσαρτάνης έπειτα από

ενδοφλέβια χορήγηση είανι περίπου 17 λίτρα, υποδεικνύοντας ότι η

βαλσαρτάνη δεν κατανέμεται εκτενώς στους ιστούς. Η βαλσαρτάνη

δεσμεύεται ισχυρά με τις πρωτεΐνες του ορού (94-97%), κυρίως με τη

λευκωματίνη του ορού.

Βιομετασχηματισμός:

Η βαλσαρτάνη δεν βιομετασχηματίζεται σε υψηλό βαθμό καθώς περίπου μόνο

το 20% της δόσης ανακτάται ως μεταβολίτες. Ένας υδροξυμεταβολίτης έχει

περίπου 9 ώρες). Η βαλσαρτάνη απεκκρίνεται μέσω χολικής απέκκρισης

κυρίως στα κόπρανα (περίπου το 83% της δόσης) και μέσω νεφρικής

απέκκρισης στα ούρα (περίπου το 13% της δόσης), κυρίως σαν αμετάβλητο

φάρμακο. Έπειτα από ενδοφλέβια χορήγηση, η κάθαρση της βαλσαρτάνης στο

πλάσμα είναι περίπου 2 l/h και η νεφρική της κάθαρση είναι 0,62 l/h (περίπου

το 30% της συνολικής κάθαρσης). Ο χρόνος ημίσειας ζωής της βαλσαρτάνης

είναι 6 ώρες.

Σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια:

Ο μέσος χρόνος μέχρι τη μέγιστη συγκέντρωση και ο χρόνος ημίσειας ζωής-

απέκκρισης τη βαλσαρτάνης στους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια είναι

Ηλικιωμένοι

του παρόντος, δεν υπάρχει εμπειρία για την ασφαλή χρήση σε ασθενείς με

κάθαρση κρεατινίνης <10 ml/λεπτό και σε ασθενείς που υποβάλλονται σε

βρέθηκε ότι ήταν σχεδόν διπλές σε ασθενείς με χολική κίρρωση ή απόφραξη

του χοληδόχου πόρου. Η βαλσαρτάνη δεν έχει μελετηθεί σε ασθενείς με βαριά

Παιδιατρικός πληθυσμός

Σε μια μελέτη 26 παιδιατρικών υπερτασικών ασθενών (ηλικίας 1 έως 16 ετών),

στους οποίους χορηγήθηκε εφάπαξ δόση εναιωρήματος βαλσαρτάνης (μέση

τιμή: 0,9 έως 2 mg/kg, με μέγιστη δόση 80 mg), η κάθαρση (λίτρα/h/kg) της

βαλσαρτάνης ήταν συγκρίσιμη σε όλο το ηλικιακό εύρος 1 έως 16 ετών και

κρεατινίνης >30 ml/min. Η νεφρική λειτουργία και το κάλιο ορού θα πρέπει να

παρακολουθούνται στενά (βλ. παραγράφους 4.2 και 4.4).

5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια

Τα μη κλινικά δεδομένα δεν αποκαλύπτουν ιδιαίτερο κίνδυνο για τον άνθρωπο

με βάση τις συμβατικές μελέτες φαρμακολογικής ασφάλειας, τοξικότητας

επαναλαμβανόμενων δόσεων, γονοτοξικότητας, ενδεχόμενης καρκινογόνου

δράσης.

Σε αρουραίους, μητρικές τοξικές δόσεις (600 mg/kg/ημέρα) κατά το τελευταίο

τρίμηνο της κύησης και κατά τη γαλουχία είχαν μικρότερη επιβίωση,

χαμηλότερη αύξηση βάρους και καθυστερημένη ανάπτυξη (αποκόλληση του

παραμέτρων των κυττάρων των ερυθρών αιμοσφαιρίων (ερυθροκύτταρα,

νεφρικών σωληναρίων και βασεοφιλία σε άρρενες). Οι δόσεις αυτές σε

αρουραίους (200 και 600 mg/kg/ημέρα) είναι περίπου 6

σοβαρότερες, ιδιαίτερα στα νεφρά, όπου οι μεταβολές εξελίχθηκαν σε

νεφροπάθεια, που περιλάμβανε αυξημένη ουρία και κρεατινίνη.

Υπερτροφία των παρασπειραματικών κυττάρων παρατηρήθηκε επίσης και στα

δύο είδη ζώων. Όλες οι μεταβολές θεωρήθηκε ότι προκλήθηκαν από τη

ιδιαίτερα στους αρκτόμυς. Για θεραπευτικές δόσεις βαλσαρτάνης στον

άνθρωπο, η υπερτροφία των παρασπειραματικών κυττάρων δεν φαίνεται να

έχει καμία σχετική σημασία.

Παιδιατρικός πληθυσμός

Η ημερήσια από του στόματος χορήγηση δόσης βαλσαρτάνης σε

νεογέννητους/έφηβους αρουραίους (από τη μεταγεννητική ημέρα 7 έως τη

αγγειοτασίνης ΙΙ. Τέτοιες δράσεις παρατηρούνται εάν λάβουν θεραπεία

αρουραίου κατά τις πρώτες 13 ημέρες ζωής. Αυτό το διάστημα συμπίπτει με 36

εβδομάδες κύησης στον άνθρωπο, το οποίο θα μπορούσε περιστασιακά να

παραταθεί έως τις 44 εβδομάδες μετά από τη σύλληψη στον άνθρωπο. Οι

αρουραίοι στην μελέτη εφήβων αρουραίων έλαβαν δόση μέχρι την ημέρα 70 και

δεν μπορούν να αποκλειστούν επιδράσεις στη νεφρική ωρίμανση

(μεταγεννητική 4-6 εβδομάδες). Η λειτουργική νεφρική ωρίμανση αποτελεί

συνεχή διεργασία μέσα στο πρώτο έτος της ζωής στον άνθρωπο.

Συνεπώς, δεν μπορεί να αποκλειστεί κλινική συσχέτιση σε παιδιά <1 έτους

ηλικίας, ενώ προκλινικά δεδομένα δεν υποδεικνύουν θέμα ασφάλειας για

παιδιά ηλικίας άνω του 1 έτους.

6.1 Κατάλογος εκδόχων

Έκδοχα: Cellulose microcrystalline (Vivapur 101), Cellulose microcrystalline (Avicel PH102),

6.3 Διάρκεια ζωής

36 μήνες

6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος

Να μην αποθηκεύεται σε θερμοκρασία μεγαλύτερη των 30°C.

Να αποθηκεύεται στην αρχικό περιέκτη.

6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη

6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης

7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

ΒΕΛΚΑ ΕΛΛΑΣ AEBE,,

Κορίνθου 12, 15451, Νέο Ψυχικό, Αθήνα