Περίληψη των Χαρακτηριστικών του Προϊόντος
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
BALAXON 2mg/ml πόσιμο διάλυμα
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Κάθε ml περιέχει rivastigmine με τη μορφή όξινου τρυγικού
άλατος που αντιστοιχεί σε 2,0mg rivastigmine.
Κάθε ml περιέχει 1,0mg sodium benzoate.
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Πόσιμο διάλυμα.
Διαυγές, κίτρινο διάλυμα. pH 3,5 - 4,5.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Συμπτωματική θεραπεία ήπιας έως μέτριας βαρύτητας άνοιας
Alzheimer.
Συμπτωματική θεραπεία ήπιας έως μέτριας βαρύτητας
άνοιας σε ασθενείς με ιδιοπαθή νόσο του Parkinson.
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Η έναρξη και η επίβλεψη της θεραπείας θα πρέπει να γίνεται
από γιατρό με εμπειρία στη διάγνωση και θεραπευτική
αντιμετώπιση της άνοιας Alzheimer ή της άνοιας που
σχετίζεται με τη νόσο του Parkinson. Η διάγνωση θα πρέπει να
τίθεται σύμφωνα με τις ισχύουσες κατευθυντήριες οδηγίες.
Η χορήγηση θεραπείας με rivastigmine θα πρέπει να αρχίζει
μόνο εφόσον υπάρχει κάποιο άτομο που θα φροντίζει τον
ασθενή και θα εποπτεύει τακτικά τη λήψη του
φαρμακευτικού προϊόντος από αυτόν.
Δοσολογία
Το πόσιμο διάλυμα της rivastigmine θα πρέπει να χορηγείται
δύο φορές ημερησίως, με το πρωινό και το βραδινό γεύμα. Η
ποσότητα διαλύματος που έχει ορίσει ο γιατρός θα πρέπει να
αφαιρείται από τον περιέκτη με τη βοήθεια της δοσομετρικής
σύριγγας που παρέχεται μαζί. Το πόσιμο διάλυμα rivastigmine
μπορεί να καταποθεί απευθείας από τη σύριγγα. Το πόσιμο
διάλυμα rivastigmine και οι κάψουλες rivastigmine μπορούν να
εναλλάσσονται σε ίσες δόσεις.
Confidential Document
Εναρκτήρια δόση
1,5mg δύο φορές ημερησίως.
Προσδιορισμός δόσης
Η εναρκτήρια δόση είναι 1,5mg δύο φορές ημερησίως. Αν η
δόση αυτή γίνει καλά ανεκτή ύστερα από τουλάχιστον δύο
εβδομάδες θεραπείας, η δοσολογία μπορεί να αυξηθεί σε 3mg
δύο φορές ημερησίως. Αφού διατηρηθεί σε αυτό το
δοσολογικό επίπεδο επί τουλάχιστον 2 εβδομάδες, μπορεί να
εξετάζεται το ενδεχόμενο διαδοχικής αύξησης σε 4,5mg και
ακολούθως σε 6 mg δύο φορές ημερησίως, εφόσον είναι καλή
η ανοχή στην παρούσα δόση.
Εάν παρατηρηθούν ανεπιθύμητες αντιδράσεις (π.χ. ναυτία,
έμετος, κοιλιακό άλγος ή απώλεια όρεξης), μείωση βάρους ή
επιδείνωση των εξωπυραμιδικών συμπτωμάτων (π.χ. τρόμος)
σε ασθενείς με άνοια που σχετίζεται με τη νόσο του Parkinson
κατά τη διάρκεια της θεραπείας, αυτές ενδέχεται να
υποχωρήσουν όταν παραλειφθεί μία ή περισσότερες δόσεις.
Εάν εμμένουν, τότε η ημερήσια δόση πρέπει προσωρινά να
μειωθεί στο αμέσως προηγούμενο δοσολογικό επίπεδο που
έγινε καλά ανεκτό ή να διακοπεί η θεραπεία.
Δόση συντήρησης
Η αποτελεσματική δόση είναι 3 έως 6mg, δύο φορές
ημερησίως. Για την επίτευξη του μέγιστου θεραπευτικού
οφέλους, οι ασθενείς θα πρέπει να διατηρούνται στη μέγιστη
καλά ανεκτή δόση. Η συνιστώμενη μέγιστη ημερήσια δόση
είναι 6mg δύο φορές ημερησίως.
Η θεραπεία συντήρησης μπορεί να συνεχισθεί για όσο
διάστημα υπάρχει θεραπευτικό όφελος για τον ασθενή. Για
το λόγο αυτό, το κλινικό όφελος της rivastigmine θα πρέπει να
εκτιμάται εκ νέου ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ειδικά
στους ασθενείς που λαμβάνουν δόσεις μικρότερες από 3mg,
δύο φορές ημερησίως. Εάν μετά από 3 μήνες θεραπείας με τη
δόση συντήρησης η μείωση της συχνότητας των
συμπτωμάτων άνοιας δεν έχει μεταβληθεί ικανοποιητικά, η
θεραπεία θα πρέπει να διακοπεί. Θα πρέπει επίσης να
λαμβάνεται υπ’όψιν το ενδεχόμενο της διακοπής της
θεραπείας, εφόσον δε φαίνονται πλέον ενδείξεις
θεραπευτικής δράσης.
Η ατομική ανταπόκριση στη rivastigmine δεν μπορεί να
προβλεφθεί. Ωστόσο, αυξημένο θεραπευτικό αποτέλεσμα έχει
φανεί σε ασθενείς με νόσο του Parkinson με μέτρια άνοια.
Ομοίως μεγαλύτερο όφελος έχει παρατηρηθεί σε ασθενείς με
νόσο του Parkinson με οπτικές ψευδαισθήσεις (βλ. παράγραφο
5.1).
Confidential Document
Δεν έχει μελετηθεί το αποτέλεσμα της δράσης σε
ελεγχόμενες έναντι placebo μελέτες διάρκειας πάνω από 6
μήνες.
Επανέναρξη της θεραπείας
Εάν η θεραπευτική αγωγή διακοπεί για αρκετές μέρες, η
επανέναρξη θα πρέπει να γίνεται με 1,5mg δύο φορές
ημερησίως. Ο προσδιορισμός της δόσης θα πρέπει να γίνεται
όπως περιγράφεται πιο πάνω.
Νεφρική και ηπατική δυσλειτουργία
Δεν απαιτείται προσαρμογή της δοσολογίας σε ασθενείς με ήπια
έως μέτρια νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια. Ωστόσο, λόγω
αυξημένης έκθεσης θα πρέπει σε αυτό τον πληθυσμό να τηρούνται
επακριβώς οι συστάσεις για τον προσδιορισμό της δόσης ανάλογα
με την ατομική ανεκτικότητα καθώς οι ασθενείς με κλινικά
σημαντική νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια ενδέχεται να
αντιμετωπίσουν περισσότερες ανεπιθύμητες αντιδράσεις.
Ασθενείς με σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια δεν έχουν μελετηθεί (βλ.
παραγράφους 4.4 και 5.2).
Παιδιατρικός πληθυσμός
Δεν υπάρχει σχετική χρήση του BALAXON στον παιδιατρικό
πληθυσμό για τη θεραπεία της νόσου του Alzheimer.
4.3 Αντενδείξεις
Η χρήση αυτού του φαρμακευτικού προϊόντος αντενδείκνυται
σε ασθενείς με
γνωστή υπερευαισθησία στη δραστική ουσία rivastigmine, σε
άλλα καρβαμικά παράγωγα ή σε κάποιο από τα έκδοχα που
αναφέρονται στην παράγραφο 6.1.
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη
χρήση
Η συχνότητα και σοβαρότητα των ανεπιθύμητων
αντιδράσεων αυξάνει γενικά με τις μεγαλύτερες δόσεις. Εάν
η θεραπευτική αγωγή διακοπεί για αρκετές μέρες, η
επανέναρξη θα πρέπει να γίνεται με 1,5mg δύο φορές
ημερησίως ώστε να μειωθεί η πιθανότητα εμφάνισης
ανεπιθύμητων ενεργειών (π.χ. περιστατικό εμέτου).
Προσδιορισμός δοσολογίας: Αμέσως μετά την αύξηση της
δόσης έχουν παρατηρηθεί ανεπιθύμητες αντιδράσεις (π.χ.
υπέρταση και ψευδαισθήσεις σε ασθενείς με άνοια Alzheimer
και επιδείνωση των εξωπυραμιδικών συμπτωμάτων,
ιδιαίτερα του τρόμου, σε ασθενείς με άνοια που σχετίζεται
με νόσο του Parkinson). Πιθανά με τη μείωση της δοσολογίας
Confidential Document
αυτές να υποχωρούν. Σε άλλες περιπτώσεις, το BALAXON
έχει διακοπεί (βλ. παράγραφο 4.8).
Γαστρεντερικές διαταραχές, όπως ναυτία, έμετος και
διάρροια είναι δοσοεξαρτώμενες και μπορεί να εμφανιστούν
ιδιαίτερα κατά την έναρξη της θεραπείας ή/και κατά την
αύξηση της δοσολογίας (βλ. παράγραφο 4.8). Αυτές οι
ανεπιθύμητες αντιδράσεις εμφανίζονται πιο συχνά σε
γυναίκες. Οι ασθενείς που εμφανίζουν αυτά τα σημεία ή
συμπτώματα αφυδάτωσης από παρατεταμένο έμετο ή
διάρροια μπορούν να αντιμετωπίζονται με ενδοφλέβια
χορήγηση υγρών και μείωση της δόσης ή διακοπή της
χορήγησης εάν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Η
αφυδάτωση μπορεί να συσχετιστεί με σοβαρές συνέπειες.
Οι ασθενείς με νόσο Alzheimer μπορεί να χάνουν βάρος. Οι
αναστολείς της ακετυλοχολινεστεράσης,
συμπεριλαμβανομένης της rivastigmine, έχουν συσχετισθεί με
απώλεια βάρους σε αυτούς τους ασθενείς. Κατά τη διάρκεια
της αγωγής, το βάρος του ασθενούς πρέπει να
παρακολουθείται.
Στην περίπτωση έντονου εμέτου σχετιζόμενου με τη θεραπεία
με rivastigmine, πρέπει να γίνεται κατάλληλη προσαρμογή της
δοσολογίας όπως συνιστάται στην παράγραφο 4.2. Μερικές
περιπτώσεις έντονου εμέτου συνδυάστηκαν με ρήξη του
οισοφάγου (βλ. παράγραφο 4.8). Αυτές οι εκδηλώσεις
φαίνεται να παρουσιάζονται ιδιαίτερα μετά από αυξήσεις
της δοσολογίας ή υψηλές δόσεις της rivastigmine.
Απαιτείται προσοχή κατά τη χορήγηση της rivastigmine σε
ασθενείς με σύνδρομο νοσούντος φλεβόκομβου ή διαταραχές
της καρδιακής αγωγιμότητας (φλεβοκομβο-κολπικός
αποκλεισμός, κολποκοιλιακός αποκλεισμός) (βλ. παράγραφο
4.8).
Η rivastigmine ενδέχεται να προκαλέσει αυξημένες εκκρίσεις
γαστρικού οξέος. Απαιτείται προσοχή κατά τη θεραπευτική
αντιμετώπιση ασθενών με ενεργά γαστρικά έλκη ή έλκη του
δωδεκαδάκτυλου ή ασθενών που εμφανίζουν προδιάθεση σε
τέτοια νοσήματα.
Οι αναστολείς χολινεστεράσης θα πρέπει να
συνταγογραφούνται με προσοχή σε ασθενείς με ιστορικό
άσθματος ή αποφρακτικής πνευμονικής νόσου.
Οι χολινομιμητικές ενώσεις ενδέχεται να επαγάγουν ή να
επιδεινώνουν την απόφραξη ουροφόρων οδών και τις
επιληπτικές κρίσεις. Συνιστάται προσοχή κατά τη
θεραπευτική αντιμετώπιση ασθενών με προδιάθεση για
αυτού του είδους τα νοσήματα.
Confidential Document
Ένα από τα έκδοχα του BALAXON, πόσιμο διάλυμα είναι το
βενζοϊκό νάτριο. Το βενζοϊκό οξύ ερεθίζει σε ήπιο βαθμό το
δέρμα, τα μάτια και τον υμένα του βλεννογόνου.
Η χρήση της rivastigmine σε ασθενείς με βαριά άνοια Alzheimer ή
άνοια που σχετίζεται με νόσο του Parkinson, άλλους τύπους
άνοιας ή άλλους τύπους εξασθένησης της μνήμης (π.χ.
σχετιζόμενη με την ηλικία εξασθένηση των γνωστικών
λειτουργιών) δεν έχει διερευνηθεί, και επομένως η χρήση σε
αυτούς τους ασθενείς δε συνιστάται.
Όπως και οι άλλες χολινομιμητικές ενώσεις, η rivastigmine
μπορεί να επιδεινώσει ή να επαγάγει τα εξωπυραμιδικά
συμπτώματα. Έχει παρατηρηθεί επιδείνωση
(συμπεριλαμβανομένης βραδυκινησίας, δυσκινησίας,
ανωμαλίας στο βάδισμα) και μια αυξημένη συχνότητα ή
σοβαρότητα του τρόμου σε ασθενείς με άνοια που σχετίζεται
με νόσο του Parkinson (βλ. παράγραφο 4.8). Αυτά τα
περιστατικά οδήγησαν σε διακοπή της rivastigmine σε μερικές
περιπτώσεις (π.χ. διακοπές της rivastigmine λόγω του τρόμου
1,7% έναντι 0% με εικονικό φάρμακο). Συνιστάται κλινικός
έλεγχος για αυτές τις ανεπιθύμητες ενέργειες.
Ειδικός πληθυσμός
Ασθενείς με κλινικά σημαντική νεφρική ή ηπατική
ανεπάρκεια ενδέχεται να αντιμετωπίσουν περισσότερες
ανεπιθύμητες αντιδράσεις (βλ. παράγραφο 4.2 και 5.2). Δεν
έχουν διεξαχθεί μελέτες σε ασθενείς με σοβαρή ηπατική
ανεπάρκεια. Ωστόσο, το BALAXON μπορεί να χρησιμοποιηθεί
σε αυτό τον πληθυσμό ασθενών και απαιτείται στενή
παρακολούθηση.
Ασθενείς με σωματικό βάρος κάτω των 50 kg ενδέχεται να
παρουσιάσουν περισσότερες ανεπιθύμητες αντιδράσεις και
έχουν περισσότερες πιθανότητες διακοπής της θεραπείας
λόγω ανεπιθύμητων αντιδράσεων.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα
και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης
Ως αναστολέας χολινεστεράσης, η rivastigmine ενδέχεται να
ενισχύσει τη δράση των μυοχαλαρωτικών τύπου
σουκινυλοχολίνης κατά τη διάρκεια της αναισθησίας.
Συνιστάται προσοχή στην επιλογή των αναισθητικών
παραγόντων. Πιθανή προσαρμογή της δοσολογίας ή
προσωρινή διακοπή της θεραπείας, μπορεί να εξετασθούν εάν
χρειάζεται.
Εξ αιτίας των φαρμακοδυναμικών της ενεργειών, η
rivastagmine δεν πρέπει να συγχορηγείται με άλλες
χολινομιμητικές ουσίες και επίσης ενδέχεται να επηρεάσει
τη δράση των αντιχολινεργικών φαρμακευτικών προϊόντων.
Confidential Document
Δεν έχουν παρατηρηθεί φαρμακοκινητικές αλληλεπιδράσεις
μεταξύ της rivastigmine και διγοξίνης, βαρφαρίνης, διαζεπάμης
ή φλουοξετίνης σε μελέτες που έγιναν σε υγιείς εθελοντές.
Η αύξηση του χρόνου προθρομβίνης που προκαλείται από τη
βαρφαρίνη δεν επηρεάζεται από τη χορήγηση rivastigmine. Δεν
έχουν παρατηρηθεί δυσμενείς επιδράσεις στην καρδιακή
αγωγιμότητα ύστερα από τη συγχορήγηση διγοξίνης και
rivastigmine.
Σύμφωνα με τον μεταβολισμό της, εμφανίζεται απίθανο το
ενδεχόμενο μεταβολικών αλληλεπιδράσεων με άλλα
φαρμακευτικά προϊόντα, αν και η rivastigmine μπορεί να
αναστέλλει τον μεταβολισμό άλλων ουσιών, ο οποίος
λαμβάνει χώρα με τη μεσολάβηση της
βουτυρυλοχολινεστεράσης.
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Εγκυμοσύνη
Δε διατίθενται κλινικά δεδομένα σχετικά με έκθεση κατά την
εγκυμοσύνη στη rivastigmine. Σε μελέτες περιγεννητικής/
μεταγεννητικής ανάπτυξης που έγιναν σε επίμυες,
παρατηρήθηκε αυξημένη διάρκεια κυοφορίας. Η rivastigmine
δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της
εγκυμοσύνης εκτός εάν είναι σαφώς απαραίτητο.
Θηλασμός
Στα ζώα η rivastigmine απεκκρίνεται στο γάλα. Δεν είναι
γνωστό κατά πόσο η rivastigmine απεκκρίνεται στο ανθρώπινο
γάλα. Γι’αυτό το λόγο, οι γυναίκες που λαμβάνουν rivastigmine,
δε θα πρέπει να θηλάζουν.
Γονιμότητα
Σε επίμυες και κονίκλους δεν παρατηρήθηκαν επιδράσεις στη
γονιμότητα ή την ανάπτυξη των εμβρύων, παρά μόνον σε
δόσεις σχετιζόμενες με μητρική τοξικότητα.
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού
μηχανών
Η νόσος του Alzheimer μπορεί να προκαλέσει σταδιακή
άμβλυνση της ικανότητας για οδήγηση ή να διακυβεύσει την
ικανότητα χειρισμού μηχανών. Επιπλέον, η rivastigmine μπορεί
να προκαλέσει ζάλη και υπνηλία, κυρίως κατά την έναρξη
της θεραπείας ή κατά την αύξηση της δοσολογίας. Συνεπώς,
η rivastigmine έχει μικρή ή μέτρια επίδραση στην ικανότητα
οδήγησης και χειρισμού μηχανών. Για το λόγο αυτό, θα
πρέπει να γίνεται συχνή αξιολόγηση της ικανότητας, για
οδήγηση και χειρισμό πολύπλοκων μηχανών, ασθενών με
Confidential Document
άνοια που λαμβάνουν θεραπεία με rivastigmine από τον
θεράποντα γιατρό.
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Περίληψη του προφίλ ασφάλειας
Οι πιο συχνά αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες (ΑΕ)
είναι οι γαστρεντερικές συμπεριλαμβανομένης της ναυτίας
(38%) και του έμετου (23%), ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της
τιτλοδότησης. Στις κλινικές μελέτες φάνηκε ότι οι γυναίκες
ασθενείς είναι περισσότερο ευαίσθητες από τους άρρενες
ασθενείς στις ανεπιθύμητες ενέργειες από το γαστρεντερικό
και στην απώλεια βάρους.
Λίστα ανεπιθύμητων ενεργειών υπό μορφή πίνακα
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες στον Πίνακα 1 και Πίνακα 2
παρατίθενται σύμφωνα με το σύστημα οργάνων και την κατηγορία
συχνότητας στο MedDRA. Οι κατηγορίες συχνότητας
καθορίζονται χρησιμοποιώντας την ακόλουθη σύμβαση: Πολύ
συχνές (≥1/10), συχνές (≥1/100, <1/10), όχι συχνές
(≥1/1000, <1/100), σπάνιες (≥1/10.000, <1/1.000), πολύ
σπάνιες (<1/10.000) και μη γνωστές (δεν μπορούν να
εκτιμηθούν με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία).
Οι ακόλουθες ανεπιθύμητες ενέργειες, που ταξινομούνται στον
παρακάτω Πίνακα 1, έχουν συγκεντρωθεί σε ασθενείς που
λαμβάνουν θεραπεία για τη νόσο του Alzheimer με Balaxon.
Πίνακας 1
Λοιμώξεις και
παρασιτώσεις
Πολύ σπάνιες
Λοιμώξεις του ουροποιητικού
Διαταραχές του
μεταβολισμού και της
θρέψης
Πολύ συχνές
Μη γνωστές
Ανορεξία
Αφυδάτωση
Ψυχιατρικές
διαταραχές
Συχνές
Συχνές
Συχνές
Όχι συχνές
Όχι συχνές
Πολύ σπάνιες
Μη γνωστές
Ανησυχία
Σύγχυση
Άγχος
Αϋπνία
Κατάθλιψη
Ψευδαισθήσεις
Επιθετικότητα, ανησυχία
Διαταραχές του
νευρικού συστήματος
Πολύ συχνές
Συχνές
Ζάλη
Πονοκέφαλος
Confidential Document
Συχνές
Συχνές
Όχι συχνές
Σπάνιες
Πολύ σπάνιες
Υπνηλία
Τρόμος
Συγκοπή
Επιληπτική κρίση
Εξωπυραμιδικά συμπτώματα
(συμπεριλαμβανομένης της
επιδείνωσης της νόσου του Parkinson)
Καρδιακές
διαταραχές
Σπάνιες
Πολύ σπάνιες
Μη γνωστές
Στηθάγχη
Καρδιακή αρρυθμία (π.χ. βραδυκαρδία,
κολποκοιλιακός αποκλεισμός, κολπική
μαρμαρυγή και ταχυκαρδία)
Σύνδρομο νοσούντος φλεβοκόμβου
Αγγειακές διαταραχές
Πολύ σπάνιες Υπέρταση
Διαταραχές του
γαστρεντερικού
συστήματος
Πολύ συχνές
Πολύ συχνές
Πολύ συχνές
Συχνές
Σπάνιες
Πολύ σπάνιες
Πολύ σπάνιες
Μη γνωστές
Ναυτία
Έμετος
Διάρροια
Κοιλιακός πόνος και δυσπεψία
Γαστρικό και δωδεκαδακτυλικό έλκος
Γαστρεντερική αιμορραγία
Παγκρεατίτιδα
Μερικές περιπτώσεις έντονου εμέτου
συνδυάστηκαν με ρήξη του οισοφάγου
(βλ. παράγραφο 4.4).
Διαταραχές του
ήπατος και των
χοληφόρων
Όχι συχνές
Μη γνωστές
Αυξημένες τιμές στις ηπατικές
δοκιμασίες
Ηπατίτιδα
Διαταραχές του
δέρματος και του
υποδόριου ιστού
Συχνές
Σπάνιες
Μη γνωστές
Υπερίδρωση
Εξανθήματα
Κνησμός, γενικευμένες δερματικές
αντιδράσεις
υπερευαισθησίας
Γενικές διαταραχές
και καταστάσεις της
οδού χορήγησης
Συχνές
Συχνές
Όχι συχνές
Κόπωση και αδυναμία
Κακουχία
Πτώση
Παρακλινικές
εξετάσεις
Συχνές
Απώλεια βάρους
Confidential Document
Ο πίνακας 2 δείχνει τις ανεπιθύμητες αντιδράσεις που
αναφέρθηκαν σε κλινικές μελέτες που διεξήχθηκαν σε
ασθενείς με άνοια που σχετίζεται με νόσο του Parkinson οι
οποίοι έκαναν θαραπεία με BALAXON καψάκια.
Πίνακας 2
Διαταραχές του
μεταβολισμού και
της θρέψης
Συχνές
Συχνές
Μειωμένη όρεξη
Αφυδάτωση
Ψυχιατρικές
διαταραχές
Συχνές
Συχνές
Συχνές
Συχνές
Συχνές
Μη γνωστές
Αϋπνία
Άγχος
Ανησυχία
Ψευδαίσθηση οπτική
Κατάθλιψη
Επιθετικότητα
Διαταραχές του
νευρικού
συστήματος
Πολύ συχνές
Συχνές
Συχνές
Συχνές
Συχνές
Συχνές
Συχνές
Συχνές
Συχνές
Όχι συχνές
Τρόμος
Ζάλη
Υπνηλία
Πονοκέφαλος
Επιδείνωση της νόσου του Parkinson
Βραδυκινησία
Δυσκινησία
Υποκινησία
Σημείο οδοντωτού τροχού
Δυστονία
Καρδιακές
διαταραχές
Συχνές
Όχι συχνές
Όχι συχνές
Μη γνωστές
Βραδυκαρδία
Κολπική μαρμαρυγή
Κολποκοιλιακός αποκλεισμός
Σύνδρομο νοσούντος φλεβοκόμβου
Αγγειακές
διαταραχές
Συχνές
Όχι συχνές
Υπέρταση
Υπόταση
Διαταραχές του
γαστρεντερικού
Πολύ συχνές
Πολύ συχνές
Ναυτία
Έμετος
Confidential Document
Συχνές
Συχνές
Συχνές
Διάρροια
Κοιλιακός πόνος και δυσπεψία
Υπερέκκριση σιέλου
Διαταραχές του
ήπατος και των
χοληφόρων
Μη γνωστές
Ηπατίτιδα
Διαταραχές του
δέρματος και του
υποδόριου ιστού
Συχνές
Μη γνωστές
Αυξημένη εφίδρωση
Γενικευμένες δερματικές αντιδράσεις
υπερευαισθησίας
Γενικές διαταραχές
και καταστάσεις της
οδού χορήγησης
Πολύ συχνές
Συχνές
Συχνές
Συχνές
Πτώση
Κόπωση και εξασθένιση
Διαταραχές του βαδίσματος
Βάδισμα Parkinson
Ο Πίνακας 3 καταγράφει τον αριθμό και το ποσοστό των
ασθενών από την συγκεκριμένη μελέτη 24-εβδομάδων που
διεξήχθη με Rivastigmine σε ασθενείς με άνοια που σχετίζεται
με τη νόσο του Parkinson, με προκαθορισμένα ανεπιθύμητα
συμβάντα τα οποία μπορεί να αντανακλούν επιδείνωση των
παρκινσονικών συμπτωμάτων.
Πίνακας 3
Προκαθορισμένα ανεπιθύμητα
συμβάντα τα οποία μπορεί να
αντανακλούν επιδείνωση των
παρκινσονικών συμπτωμάτων σε
ασθενείς με άνοια που σχετίζεται με
τη νόσο του Parkinson
Rivastigmine
n (%)
Εικονικ
ό
φάρμακ
ο
n (%)
Σύνολο ασθενών που μελετήθηκαν
Σύνολο ασθενών με προκαθορισμένες A.E.
362 (100)
99 (27,3)
179 (100)
28 (15,6)
Τρόμος
Πτώση
Νόσος του Parkinson (Επιδείνωση)
Υπερέκκριση σιέλου
Δυσκινησία
Παρκινσονισμός
Υποκινησία
Διαταραχές κίνησης
Βραδυκινησία
Δυστονία
Μη φυσιολογικός βηματισμός
37 (10,2)
21 (5,8)
12 (3,3)
5 (1,4)
5 (1,4)
8 (2,2)
1 (0,3)
1 (0,3)
9 (2,5)
3 (0,8)
5 (1,4)
7 (3,9)
11 (6,1)
2 (1,1)
0
1 (0,6)
1 (0,6)
0
0
3 (1,7)
1 (0,6)
0
Confidential Document
Μϋική δυσκαμψία
Διαταραχή ισορροπίας
Μυοσκελετική δυσκαμψία
Ρίγη
Κινητική δυσλειτουργία
1 (0,3)
3 (0,8)
3 (0,8)
1 (0,3)
1 (0,3)
0
2 (1,1)
0
0
0
4.9 Υπερδοσολογία
Συμπτώματα
Τα περισσότερα περιστατικά τυχαίας υπέρβασης της
δοσολογίας δε συνοδεύονταν με κλινικά σημεία ή
συμπτώματα, ενώ σχεδόν όλοι οι εμπλεκόμενοι ασθενείς
συνέχισαν τη θεραπεία με rivastigmine. Όπου σημειώθηκαν
συμπτώματα, αυτά ήταν μεταξύ άλλων ναυτία, έμετος και
διάρροια, υπέρταση ή παραισθήσεις. Λόγω του γνωστού
πνευμονογαστρικού νευρικού αποτελέσματος των
αναστολέων της χολινεστεράσης στον καρδιακό παλμό,
μπορεί να εμφανιστεί βραδυκαρδία και/ή συγκοπτική κρίση.
Σε μία περίπτωση σημειώθηκε κατάποση 46mg. Ύστερα από
συντηρητική αντιμετώπιση, ο ασθενής ανένηψε πλήρως εντός
24 ωρών.
Θεραπεία
Δεδομένου ότι ο χρόνος ημίσειας ζωής της rivastigmine στο
πλάσμα είναι περίπου 1 ώρα και η διάρκεια αναστολής της
ακετυλοχολινεστεράσης είναι περίπου 9 ώρες, σε
περιπτώσεις ασυμπτωματικής υπερδοσολογίας συνιστάται
να μη χορηγείται άλλη δόση της rivastigmine για τις ακόλουθες
24 ώρες. Σε υπερδοσολογία που συνοδεύεται από βαριά
ναυτία και έμετο, θα πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο
χορήγησης αντιεμετικών. Συμπτωματική θεραπεία για άλλες
ανεπιθύμητες αντιδράσεις θα πρέπει να χορηγείται όπως
απαιτείται.
Σε υπέρμετρη υπερδοσολογία μπορεί να χορηγηθεί ατροπίνη.
Συνιστάται αρχική δόση 0,03mg/kg θειικής ατροπίνης σε
ενδοφλέβια χορήγηση, ακολουθούμενη από επόμενες δόσεις
με βάση την κλινική απόκριση. Η χρήση σκοπολαμίνης ως
αντιδότου δε συνιστάται.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: ψυχοαναληπτικά,
αναστολέας χολινεστεράσης, κωδικός ATC: N06DA03.
Η rivastigmine είναι ένας αναστολέας της ακετυλο- και
βουτυρυλχολινεστεράσης καρβαμικού τύπου, που πιστεύεται
ότι διευκολύνει τη χολινεργική νευροδιαβίβαση
επιβραδύνοντας την αποικοδόμηση της ακετυλοχολίνης που
Confidential Document
ελευθερώνεται από όσους χολινεργικούς νευρώνες διατηρούν
τη λειτουργικότητα τους. Έτσι, η rivastigmine ενδέχεται να έχει
βελτιωτική δράση σε γνωσιακά ελλείμματα χολινεργικής
μεσολάβησης στην άνοια σχετιζόμενη με τη νόσο Alzheimer
και τη νόσο του Parkinson.
H rivastigmine αλληλεπιδρά με τα ένζυμα-στόχους της
σχηματίζοντας σύμπλοκο ομοιοπολικού δεσμού, με
αποτέλεσμα την προσωρινή αδρανοποίηση των ενζύμων. Σε
νεαρούς υγιείς ανθρώπους, μια από του στόματος δόση 3mg
μειώνει τη δράση της ακετυλοχολινεστεράσης (AChE) στο
εγκεφαλονωτιαίο υγρό κατά περίπου 40% εντός των πρώτων
1,5 ωρών μετά τη χορήγηση. Η δραστικότητα του ενζύμου
επανέρχεται στα αρχικά της επίπεδα περίπου 9 ώρες μετά
την επίτευξη του μέγιστου ανασταλτικού αποτελέσματος. Σε
ασθενείς με νόσο Alzheimer, η αναστολή της AChE στο
εγκεφαλονωτιαίο υγρό από τη rivastigmine ήταν
δοσοεξαρτώμενη έως τα 6mg χορηγούμενη δύο φορές
ημερησίως, που είναι και η μέγιστη δόση που έχει
δοκιμαστεί. Η αναστολή της δράσης της
βουτυρυλχολινεστεράσης στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό 14
ασθενών με νόσο Alzheimer με αγωγή με rivastigmine ήταν όμοια
με αυτή της AChE.
Κλινικές μελέτες στην άνοια της νόσου Alzheimer
Η αποτελεσματικότητα της rivastigmine έχει καταδειχθεί με τη
χρήση τριών ανεξάρτητων, για συγκεκριμένους τομείς
εργαλείων αξιολόγησης που αξιολογήθηκαν ανά περιοδικά
διαστήματα στη διάρκεια εξαμηνιαίων θεραπευτικών
περιόδων. Στα εργαλεία αυτά συμπεριλαμβάνονται: η ADAS-
Cog (Alzheimer’s Disease Assessment Scale Cognitive
subscale, μια δοκιμασία με βάση την απόδοση, που αποτελεί
μέτρο της γνωστικής λειτουργίας), η CIBIC-Plus (Clinician’s
Interview Based Impression of Change-Plus, μια πλήρης ολική
αξιολόγηση του ασθενούς από τον γιατρό, όπου λαμβάνονται
υπ’όψιν στοιχεία που δίνονται από το άτομο που φροντίζει
τον ασθενή) και η PDS (Progressive Deterioration Scale, μια
αξιολόγηση από το άτομο που φροντίζει τον ασθενή των
δραστηριοτήτων της καθημερινής ζωής στις οποίες
συμπεριλαμβάνονται η προσωπική υγιεινή, η λήψη τροφής, το
ντύσιμο, οι δουλειές του νοικοκυριού όπως τα ψώνια, η
διατήρηση της ικανότητας προσανατολισμού στο
περιβάλλον, καθώς και η συμμετοχή σε δραστηριότητες που
σχετίζονται με την ικανότητα χειρισμού χρημάτων κ.λ.π.).
Οι ασθενείς που μελετήθηκαν είχαν βαθμολογία MMSE
(Εξέταση Ελάχιστης-Νοητικής Κατάστασης) 10–24.
Τα αποτελέσματα που αναφέρονται στους ασθενείς οι οποίοι
επέδειξαν κλινικώς σημαντική ανταπόκριση, όπως αυτά
προέκυψαν από τις 2 μελέτες με ευπροσάρμοστη δοσολογία
Confidential Document
από τις 3 βασικές πολυκεντρικές μελέτες διάρκειας 26
εβδομάδων σε ασθενείς για την ήπια έως μετρίως σοβαρή
άνοια επί νόσου Alzheimer παρουσιάζονται παρακάτω στον
Πίνακα 4. Κλινικά σημαντική βελτίωση σε αυτές τις μελέτες
ορίστηκε a priori ως η βελτίωση σε τουλάχιστον 4 σημεία στην
ADAS-Cog, βελτίωση στην CIBIC-Plus ή τουλάχιστον 10%
βελτίωση στη PDS.
Επιπρόσθετα, ένας μετέπειτα ορισμός της ανταπόκρισης
παρουσιάζεται στον ίδιο πίνακα. Ο δεύτερος ορισμός της
ανταπόκρισης προϋποθέτει βελτίωση σε 4 σημεία ή
περισσότερα στην ADAS-Cog, καμιά επιδείνωση στην CIBIC-
Plus και καμιά επιδείνωση στη PDS. Η μέση πραγματική
ημερήσια δόση για αυτούς που ανταποκρίνονται στην ομάδα
των 6-12mg, σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό, ήταν 9,3mg.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι κλίμακες που
χρησιμοποιήθηκαν σε αυτήν την ένδειξη ποικίλλουν και
άμεσες συγκρίσεις των αποτελεσμάτων για διαφορετικούς
θεραπευτικούς παράγοντες δεν έχουν ισχύ.
Πίνακας 4
Ασθενείς με Κλινικά Σημαντική
Ανταπόκριση (%)
Πρόθεση για
Θεραπεία
Διεξαγωγή
Τελευταίας
Παρατήρησης
Μέτρο
ανταπόκρισης
Rivastigmine
612 mg
N=473
Placebo
N=472
Rivastigmine
612 mg
N=379
Placebo
N=444
ADAS-Cog: βελτίωση
σε τουλάχιστον 4
σημεία
21*** 12 25*** 12
CIBIC-Plus: βελτίωση 29*** 18 32*** 19
PDS: βελτίωση
τουλάχιστον κατά
10%
26*** 17 30*** 18
Βελτίωση
τουλάχιστον σε 4
σημεία στη ADAS-Cog
χωρίς επιδείνωση
στη CIBIC-Plus και
στη PDS
10* 6 12** 6
*p<0,05, **p<0,01, ***p<0,001
Κλινικές μελέτες στην άνοια που σχετίζεται με τη νόσο του
Parkinson
Confidential Document
Η αποτελεσματικότητα της rivastigmine στην άνοια που
σχετίζεται με τη νόσο του Parkinson έχει αποδειχτεί σε μια 24-
εβδομάδων πολυκεντρική, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με
εικονικό φάρμακο αρχική μελέτη και στην ανοιχτή 24-
εβδομάδων φάση επέκτασή της. Οι ασθενείς που συμμετείχαν
σε αυτή την μελέτη είχαν βαθμολογία MMSE (Εξέταση
Ελάχιστης-Νοητικής Κατάστασης) 10-24. Η
αποτελεσματικότητα έχει αποδειχτεί με τη χρήση δύο
ανεξάρτητων κλιμάκων οι οποίες αξιολογούνται σε τακτά
χρονικά διαστήματα κατά τη διάρκεια της 6-μηνης περιόδου
θεραπείας όπως φαίνεται στον Πίνακα 5 παρακάτω: το
ADAS-Cog, η μέτρηση της γνωστικής λειτουργίας και η
συνολική μέτρηση ADCS-CGIC (Alzheimers Disease Cooperative
Study-Clinicians Global Impression of Change).
Πίνακας 5
Άνοια που
σχετίζεται με τη
νόσο του Parkinson
ADAS-Cog
Rivastigmine
ADAS-Cog
Placebo
ADCS-CGIC
Rivastigmine
ADCS-CGIC
Placebo
ITT + RDO πληθυσμός (n=329) (n=161) (n=329) (n=165)
Μέση τιμή αναφοράς ±
SD
23,8 ± 10,2 24,3 ± 10,5 Δεν
εφαρμόζετ
αι
Δεν
εφαρμόζεται
Μέση αλλαγή στις 24
εβδομάδες ± SD
2,1 ± 8,2 -0,7 ± 7,5 3,8 ± 1,4 4,3 ± 1,5
Διαφορά
προσαρμοσμένης
θεραπείας
p-value έναντι
εικονικού φαρμάκου
2,88
1
<0,001
1
Δεν εφαρμόζεται
0,007
2
ITT - LOCF πληθυσμός (n=287) (n=154) (n=289) (n=158)
Μέση τιμή αναφοράς ±
SD
24,0 ± 10,3 24,5 ± 10,6 Δεν
εφαρμόζετ
αι
Δεν
εφαρμόζεται
Μέση αλλαγή στις 24
εβδομάδες ± SD
2,5 ± 8,4 -0,8 ± 7,5 3,7 ± 1,4 4,3 ± 1,5
Διαφορά
προσαρμοσμένης
θεραπείας
p-value έναντι
εικονικού φαρμάκου
3,54
1
<0,001
1
Δεν εφαρμόζεται
<0,001
2
1
Βασισμένο σε ANCOVA με τη θεραπεία και τη χώρα ως παράγοντες και την
αρχική τιμή ADAS-Cog ως συμμεταβλητότητα. Μια θετική αλλαγή υποδεικνύει
βελτίωση.
2
Παρουσιάζονται οι μέσες τιμές για διευκόλυνση. Η ανάλυση των κατηγορικών
δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση της δοκιμασίας van Elteren.
Confidential Document
ITT: Intent-To-Treat: Πρόθεση για θεραπεία, RDO: Retrieved Drop Outs: Ανακτηθείσες
αποσύρσεις, LOCF: Last Observation Carried Forward
Παρόλο που η θεραπευτική δράση αποδείχθηκε σε όλο τον
πληθυσμό της μελέτης, τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι το
μεγαλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα σε σχέση με το εικονικό
φάρμακο φάνηκε στην υποκατηγορία ασθενών με μέτρια άνοια που
σχετίζεται με τη νόσο του Parkinson. Ομοίως, το μεγαλύτερο
θεραπευτικό αποτέλεσμα παρατηρήθηκε σε αυτούς τους ασθενείς
με οπτικές παραισθήσεις (βλ Πίνακα 6).
Πίνακας 6
Άνοια που
σχετίζεται με τη
νόσο του Parkinson
ADAS-Cog
Rivastigmine
ADAS-Cog
Εικονικ
ό
φάρμακ
ο
ADAS-Cog
Rivastigmine
ADAS-Cog
Placebo
Ασθενείς με οπτικές
παραισθήσεις
Ασθενείς χωρίς
οπτικές
παραισθήσεις
ITT + RDO
πληθυσμός
Μέση τιμή αναφοράς
± SD
Μέση αλλαγή στις
24 εβδομάδες ± SD
(n=107)
25,4 ± 9,9
1,0 ± 9,2
(n=60)
27,4 ± 10,4
-2,1 ± 8,3
(n=220)
23,1 ± 10,4
2,6 ± 7,6
(n=101)
22,5 ± 10,1
0,1 ± 6,9
Διαφορά
προσαρμοσμένης
θεραπείας
p-value έναντι
εικονικού φαρμάκου
4,27
1
0,002
1
2,09
1
0,015
1
Ασθενείς με μέτρια
άνοια (MMSE 10-17)
Ασθενείς με ήπια
άνοια
(MMSE 18-24)
ITT + RDO
πληθυσμός
Μέση τιμή αναφοράς
± SD
Μέση αλλαγή στις
24 εβδομάδες ± SD
(n=87)
32,6 ± 10,4
2,6 ± 9,4
(n=44)
33,7 ± 10,3
-1,8 ± 7,2
(n=237)
20,6 ± 7,9
1,9 ± 7,7
(n=115)
20,7 ± 7,9
-0,2 ± 7,5
Διαφορά
προσαρμοσμένης
θεραπείας
p-value έναντι
εικονικού φαρμάκου
4,73
1
0,002
1
2,14
1
0,0101
1
Confidential Document
1
Βασισμένο σε ANCOVA με τη θεραπεία και τη χώρα ως παράγοντες και την
αρχική τιμή ADAS-Cog ως συμμεταβλητότητα. Μια θετική αλλαγή υποδεικνύει
βελτίωση.
ITT: Intent-To-Treat: Πρόθεση για θεραπεία, RDO: Retrieved Drop Outs: Ανακτηθείσες
αποσύρσεις,
Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων έχει δώσει απαλλαγή από
την υποχρέωση υποβολής των αποτελεσμάτων των μελετών με τη
Rivastigmine σε όλες τις υποκατηγορίες του παιδιατρικού πληθυσμού
στην θεραπεία της άνοιας Alzheimer και άνοιας σε ασθενείς με
ιδιοπαθή νόσο του Parkinson (βλ. παράγραφο 4.2 για πληροφορίες
σχετικά με την παιδιατρική χρήση).
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση
Η rivastigmine απορροφάται ταχέως και πλήρως. Οι μέγιστες
συγκεντρώσεις της στο πλάσμα επιτυγχάνονται εντός 1 ώρας
περίπου. Ως αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης της rivastigmine με το
ένζυμο-στόχο, η αύξηση της βιοδιαθεσιμότητας είναι αυξημένη
κατά περίπου 1,5 φορά σε σύγκριση με εκείνη που αναμένεται με
βάση την αύξηση της δόσης. Η απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα ύστερα
από μια δόση των 3mg είναι περίπου 36%±13%.
Η χορήγηση rivastigmine μαζί με το φαγητό καθυστερεί την
απορρόφηση (t
max
) κατά 74 λεπτά, ενώ μειώνει την C
max
κατά 43%
και αυξάνει την AUC κατά περίπου 9%.
Κατανομή
Η πρωτεϊνική δέσμευση της rivastigmine είναι περίπου 40%.
Διαπερνά εύκολα τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και έχει
φαινομενικό όγκο κατανομής μεταξύ 1,8 και 2,7l/kg.
Βιομετασχηματισμός
Η rivastigmine μεταβολίζεται ταχέως και εκτενώς (χρόνος
ημισείας ζωής στο πλάσμα περίπου 1 ώρα), κυρίως μέσω
υδρόλυσης με μεσολάβηση χολινεστεράσης, προς το
αποκαρβαμυλιωμένο μεταβολίτη.
In vitro
, ο μεταβολίτης αυτός
αναστέλλει την ακετυλοχολινεστεράση σε περιορισμένο βαθμό
(<10%). Σύμφωνα με ενδείξεις από μελέτες που έγιναν τόσο σε
πειραματόζωα όσο και in vitro, τα μείζονα ισοένζυμα του
κυτοχρώματος P450 ελάχιστα ενέχονται στο μεταβολισμό της
rivastigmine. Η ολική κάθαρση της rivastigmine από το πλάσμα
ήταν περίπου 130 l/h μετά την ενδοφλέβια χορήγηση δόσης 0,2 mg,
ενώ μειώθηκε σε 70 l/h μετά την ενδοφλέβια χορήγηση δόσης 2,7
mg.
Αποβολή
Confidential Document
Στα ούρα δεν ανευρίσκεται αμετάβλητη rivastigmine. Η νεφρική
απέκκριση των μεταβολιτών είναι η βασική οδός απομάκρυνσής
τους. Ύστερα από τη χορήγηση rivastigmine ραδιοεπισημασμένης με
14
C, η απέκκριση από τους νεφρούς ήταν ταχεία και ουσιαστικά
πλήρης (>90%) εντός 24 ωρών. Ποσοστό χαμηλότερο από το 1%
της χορηγούμενης δόσης απεκκρίνεται στα κόπρανα. Δεν
παρατηρείται συσσώρευση της rivastigmine ή του
αποκαρβαμυλιωμένου μεταβολίτη της σε ασθενείς με νόσο
Alzheimer.
Ηλικιωμένος πληθυσμός
Μολονότι η βιοδιαθεσιμότητα της rivastιgmine είναι μεγαλύτερη σε
ηλικιωμένους παρά σε νεαρούς υγιείς εθελοντές, μελέτες σε
ασθενείς με νόσο Alzheimer ηλικίας μεταξύ 50 και 92 ετών δεν
έδειξαν μεταβολή της βιοδιαθεσιμότητας με την ηλικία.
Ηπατική δυσλειτουργία
Η C
max
της rivastigmine ήταν περίπου 60% υψηλότερη και η AUC της
rivastigmine ήταν υπερδιπλάσια σε άτομα με ήπια έως μέτρια ηπατική
δυσλειτουργία από ότι σε υγιή άτομα.
Νεφρική δυσλειτουργία
Η C
max
και η AUC της rivastigmine ήταν υπερδιπλάσιες σε άτομα με
μέτρια επιβάρυνση της νεφρικής λειτουργίας συγκρινόμενη με υγιή
άτομα. Πάντως, δεν παρατηρήθηκαν αλλαγές στη C
max
και στη AUC
της rivastigmine σε άτομα με σοβαρή επιβάρυνση της νεφρικής
λειτουργίας.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Μελέτες τοξικότητας επαναλαμβανομένων δόσεων σε επίμυες,
ποντικούς και σκύλους αποκάλυψαν μόνο επιδράσεις συνδεόμενες
με υπερβολική φαρμακολογική δράση. Δεν παρατηρήθηκε καμία
τοξική δράση στο όργανο-στόχο. Στις μελέτες σε πειραματόζωα
δεν επιτεύχθηκαν τα περιθώρια ασφάλειας ως προς την ανθρώπινη
έκθεση, λόγω της ευαισθησίας των πειραματικών μοντέλων που
χρησιμοποιήθηκαν.
Η rivastigmine δεν έχει μεταλλαξιογόνο δράση σε μια σειρά από
τυπικές δοκιμασίες in
vitro
και in
vivo, με μόνη εξαίρεση μια
δοκιμασία χρωμοσωματικών εκτοπιών που έγινε σε ανθρώπινα
περιφερικά λεμφοκύτταρα, σε δόση 10
4
φορές μεγαλύτερη από τη
μέγιστη κλινική έκθεση. Η in
vivo δοκιμασία μικροπυρήνων ήταν
αρνητική.
Δε βρέθηκαν ενδείξεις καρκινογόνου δράσης σε μελέτες που έγιναν
σε ποντικούς και επίμυες με τη μέγιστη ανεκτή δόση, παρόλο που η
έκθεση στη rivastigmine και τους μεταβολίτες της ήταν χαμηλότερη
από την έκθεση στον άνθρωπο. Όταν έγινε κανονικοποίηση ως
προς την επιφάνεια σώματος, η έκθεση στη rivastigmine και τους
μεταβολίτες της ήταν περίπου ισοδύναμη προς τη μέγιστη
Confidential Document
συνιστώμενη ημερήσια δόση για τον άνθρωπο, που είναι
12mg/ημέρα. Πάντως, σε σύγκριση με τη μέγιστη δόση στον
άνθρωπο, εκείνη που επιτεύχθηκε στα πειραματόζωα ήταν περίπου
εξαπλάσια.
Στα πειραματόζωα, η rivastigmine διαπερνά τον πλακούντα και
απεκκρίνεται στο γάλα. Μελέτες με από του στόματος χορήγηση σε
κυοφορούντες επίμυες και κονίκλους δεν έδωσαν ενδείξεις
πιθανής τερατογόνου δράσης της rivastigmine.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
Κιτρικό οξύ, άνυδρο (E330)
Βενζοϊκό νάτριο (E211)
Κιτρικό νάτριο (E331)
Κίτρινο κινολίνης (E104)
Ύδωρ κεκαθαρμένο
6.2 Ασυμβατότητες
Δεν εφαρμόζεται.
6.3 Διάρκεια ζωής
2 χρόνια.
Το πόσιμο διάλυμα πρέπει να χρησιμοποιείται εντός 1 μηνός από
το άνοιγμα της φιάλης.
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη φύλαξη του
προϊόντος
Μην ψύχετε ή καταψύχετε.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Πορτοκαλόχρωμη φιάλη από γυαλί τύπου III το οποίο περιέχει 120
ml πόσιμο διάλυμα rivastigmine 2mg/ml.
Η φιάλη φέρει στο λαιμό έναν προσαρμογέα σύριγγας (LDPE) και
πώμα ασφαλείας για παιδιά (HDPE) και συσκευάζεται μαζί με μία
δοσιμετρική σύριγγα για χορήγηση από στόματος των 3ml (LDPE).
Confidential Document
Η δοσιμετρική σύριγγα για χορήγηση από στόματος φέρει
βαθμονόμηση από 1,5mg έως 6,0mg με διαβαθμίσεις των 0,5mg.
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης και άλλος
χειρισμός
Η ποσότητα του διαλύματος που έχει οριστεί από το γιατρό θα
πρέπει να αφαιρείται από τη φιάλη με τη βοήθεια της δοσιμετρικής
σύριγγας που παρέχεται μαζί.
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
DEMO ABEE, Βιομηχανία Φαρμάκων
21
ο
χλμ Εθνικής Οδού Αθηνών Λαμίας
14568 Κρυονέρι Αττικής
Τηλ: 210 8161802
Fax: 2108161587
Email: info@demo.gr
8. ΑΡΙΘΜΟΣ (ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΈΓΚΡΙΣΗΣ/ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ
ΑΔΕΙΑΣ
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
Confidential Document