SPC - Περίληψη χαρακτηριστικών BALAXON CAPS 6MG/CAP BTx28

eRx.gr

|Αρχική|

|Σκεύασμα|

Εύκολο SMS στο 13033 για μετακινήσεις Τύπου Β

SPC : BALAXON CAPS 6MG/CAP BTx28

Περίληψη των Χαρακτηριστικών του Προϊόντος

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

BALAXON 1,5mg σκληρά καψάκια

BALAXON 3,0mg σκληρά καψάκια

BALAXON 4,5mg σκληρά καψάκια

BALAXON 6,0mg σκληρά καψάκια

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Κάθε καψάκιο περιέχει rivastigmine με τη μορφή όξινου

τρυγικού άλατος που αντιστοιχεί σε 1,5mg rivastigmine.

Κάθε καψάκιο περιέχει rivastigmine με τη μορφή όξινου

τρυγικού άλατος που αντιστοιχεί σε 3,0mg rivastigmine.

Κάθε καψάκιο περιέχει rivastigmine με τη μορφή όξινου

τρυγικού άλατος που αντιστοιχεί σε 4,5mg rivastigmine.

Κάθε καψάκιο περιέχει rivastigmine με τη μορφή όξινου

τρυγικού άλατος που αντιστοιχεί σε 6,0mg rivastigmine.

Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.

3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ

Σκληρά καψάκια.

1,5 mg καψάκια

Καψάκιο σκληρής ζελατίνης, με κίτρινο σώμα και με κίτρινο

κάλυμμα. Το κάλυμμα φέρει τυπωμένο περιμετρικά με μαύρο

μελάνι το “R9VS” και το “1,5”.

3,0 mg καψάκια

Καψάκιο σκληρής ζελατίνης, με κίτρινο σώμα και με

πορτοκαλί κάλυμμα. Το κάλυμμα φέρει τυπωμένο

περιμετρικά με μαύρο μελάνι το “R9VS” και το “3”.

4,5 mg καψάκια

Καψάκιο σκληρής ζελατίνης, με κόκκινο σώμα και με

κόκκινο κάλυμμα. Το κάλυμμα φέρει τυπωμένο περιμετρικά

με μαύρο μελάνι το “R9VS” και το “4,5”.

6,0 mg καψάκια

Καψάκιο σκληρής ζελατίνης, με κίτρινο σώμα και με κόκκινο

κάλυμμα. Το κάλυμμα φέρει τυπωμένο περιμετρικά με μαύρο

μελάνι το “R9VS” και το “6”.

4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις

Συμπτωματική θεραπεία ήπιας έως μέτριας βαρύτητας άνοιας

Alzheimer.

Συμπτωματική θεραπεία ήπιας έως μέτριας βαρύτητας

άνοιας σε ασθενείς με ιδιοπαθή νόσο του Parkinson.

4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

Η έναρξη και η επίβλεψη της θεραπείας θα πρέπει να γίνεται

από ιατρό με εμπειρία στη διάγνωση και θεραπευτική

αντιμετώπιση της άνοιας Alzheimer ή της άνοιας που

σχετίζεται με τη νόσο του Parkinson. Η διάγνωση θα πρέπει να

τίθεται σύμφωνα με τις ισχύουσες κατευθυντήριες οδηγίες.

Η χορήγηση θεραπείας με rivastigmine θα πρέπει να αρχίζει

μόνο εφόσον υπάρχει κάποιο άτομο που θα φροντίζει τον

ασθενή και θα εποπτεύει τακτικά τη λήψη του

φαρμακευτικού προϊόντος από αυτόν.

Δοσολογία

Η rivastigmine θα πρέπει να χορηγείται δύο φορές ημερησίως,

με το πρωινό και το βραδινό γεύμα. Τα καψάκια θα πρέπει να

καταπίνονται ολόκληρα.

Εναρκτήρια δόση

1,5 mg δύο φορές ημερησίως.

Προσδιορισμός δόσης

Η εναρκτήρια δόση είναι 1,5mg δύο φορές ημερησίως. Αν η

δόση αυτή γίνει καλά ανεκτή ύστερα από τουλάχιστον δύο

εβδομάδες θεραπείας, η δοσολογία μπορεί να αυξηθεί σε 3mg

δύο φορές ημερησίως. Αφού διατηρηθεί σε αυτό το

δοσολογικό επίπεδο επί τουλάχιστον 2 εβδομάδες, μπορεί να

εξετάζεται το ενδεχόμενο διαδοχικής αύξησης σε 4,5mg και

ακολούθως σε 6mg δύο φορές ημερησίως, εφόσον είναι καλή

η ανοχή στην παρούσα δόση.

Εάν παρατηρηθούν ανεπιθύμητες αντιδράσεις (π.χ. ναυτία,

έμετος, κοιλιακό άλγος ή απώλεια όρεξης), μείωση βάρους ή

επιδείνωση των εξωπυραμιδικών συμπτωμάτων (π.χ. τρόμος)

σε ασθενείς με άνοια που σχετίζεται με τη νόσο του Parkinson

κατά τη διάρκεια της θεραπείας, αυτές ενδέχεται να

υποχωρήσουν όταν παραλειφθεί μία ή περισσότερες δόσεις.

Εάν εμμένουν, τότε η ημερήσια δόση πρέπει προσωρινά να

μειωθεί στο αμέσως προηγούμενο δοσολογικό επίπεδο που

έγινε καλά ανεκτό ή να διακοπεί η θεραπεία.

Δόση συντήρησης

Η αποτελεσματική δόση είναι 3 έως 6mg, δύο φορές

ημερησίως. Για την επίτευξη του μέγιστου θεραπευτικού

οφέλους, οι ασθενείς θα πρέπει να διατηρούνται στη μέγιστη

καλά ανεκτή δόση. Η συνιστώμενη μέγιστη ημερήσια δόση

είναι 6mg δύο δορές ημερησίως.

Η θεραπεία συντήρησης μπορεί να συνεχισθεί για όσο

διάστημα υπάρχει θεραπευτικό όφελος για τον ασθενή. Για

το λόγο αυτό, το κλινικό όφελος της rivastigmine θα πρέπει να

εκτιμάται εκ νέου ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ειδικά

στους ασθενείς που λαμβάνουν δόσεις μικρότερες από 3mg,

δύο φορές ημερησίως. Εάν μετά από 3 μήνες θεραπείας με τη

δόση συντήρησης η μείωση της συχνότητας των

συμπτωμάτων άνοιας δεν έχει μεταβληθεί ικανοποιητικά, η

θεραπεία θα πρέπει να διακοπεί. Θα πρέπει επίσης να

λαμβάνεται υπ’όψιν το ενδεχόμενο της διακοπής της

θεραπείας, εφόσον δε φαίνονται πλέον ενδείξεις

θεραπευτικής δράσης.

Η ατομική ανταπόκριση στη rivastigmine δεν μπορεί να

προβλεφθεί. Ωστόσο, αυξημένο θεραπευτικό αποτέλεσμα έχει

φανεί σε ασθενείς με νόσο του Parkinson με μέτρια άνοια.

Ομοίως μεγαλύτερο όφελος έχει παρατηρηθεί σε ασθενείς με

νόσο του Parkinson με οπτικές παραισθήσεις (βλ. παράγραφο

5.1).

Δεν έχει μελετηθεί το αποτέλεσμα της δράσης σε

ελεγχόμενες έναντι placebo μελέτες διάρκειας πάνω από 6

μήνες.

Επανέναρξη της θεραπείας

Εάν η θεραπευτική αγωγή διακοπεί για αρκετές μέρες η

επανέναρξη θα πρέπει να γίνεται με 1,5mg δύο φορές

ημερησίως. Ο προσδιορισμός της δόσης θα πρέπει να γίνεται

όπως περιγράφεται πιο πάνω.

Νεφρική και ηπατική δυσλειτουργία

Δεν απαιτείται προσαρμογή της δοσολογίας σε ασθενείς με

ήπια έως μέτρια νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια. Ωστόσο,

λόγω αυξημένης έκθεσης θα πρέπει σε αυτό τον πληθυσμό να

τηρούνται επακριβώς οι συστάσεις για τον προσδιορισμό της

δόσης ανάλογα με την ατομική ανεκτικότητα καθώς οι

ασθενείς με κλινικά σημαντική νεφρική ή ηπατική

ανεπάρκεια ενδέχεται να αντιμετωπίσουν περισσότερες

ανεπιθύμητες αντιδράσεις. Ασθενείς με σοβαρή ηπατική

ανεπάρκεια δεν έχουν μελετηθεί (βλ. παραγράφους 4.4 και

5.2).

Παιδιατρικός πληθυσμός

Δεν υπάρχει σχετική χρήση του BALAXON στον παιδιατρικό

πληθυσμό για τη θεραπεία της νόσου του Alzheimer.

4.3 Αντενδείξεις

Η χρήση αυτού του φαρμακευτικού προϊόντος αντενδείκνυται

σε ασθενείς με

γνωστή υπερευαισθησία στη δραστική ουσία rivastigmine, σε

άλλα καρβαμικά παράγωγα ή σε κάποιο από τα έκδοχα που

αναφέρονται στην παράγραφο 6.1.

4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη

χρήση

Η συχνότητα και σοβαρότητα των ανεπιθύμητων

αντιδράσεων αυξάνει γενικά με τις μεγαλύτερες δόσεις. Εάν

η θεραπευτική αγωγή διακοπεί για αρκετές μέρες, η

επανέναρξη θα πρέπει να γίνεται με 1,5mg δύο φορές

ημερησίως ώστε να μειωθεί η πιθανότητα εμφάνισης

ανεπιθύμητων ενεργειών (π.χ. περιστατικό εμέτου).

Προσδιορισμός δοσολογίας: Αμέσως μετά την αύξηση της

δόσης έχουν παρατηρηθεί ανεπιθύμητες αντιδράσεις (π.χ.

υπέρταση και παραισθήσεις σε ασθενείς με άνοια Alzheimer

και επιδείνωση των εξωπυραμιδικών συμπτωμάτων,

ιδιαίτερα του τρόμου, σε ασθενείς με άνοια που σχετίζεται

με νόσο του Parkinson). Πιθανά με τη μείωση της δοσολογίας

αυτές να υποχωρούν. Σε άλλες περιπτώσεις, το BALAXON

έχει διακοπεί (βλ. παράγραφο 4.8).

Γαστρεντερικές διαταραχές, όπως ναυτία, έμετος και

διάρροια είναι δοσοεξαρτώμενες, και μπορεί να εμφανιστούν

ιδιαίτερα κατά την έναρξη της θεραπείας ή/και κατά την

αύξηση της δοσολογίας (βλ.παράγραφο 4.8). Αυτές οι

ανεπιθύμητες αντιδράσεις εμφανίζονται πιο συχνά σε

γυναίκες. Οι ασθενείς που εμφανίζουν αυτά τα σημεία ή

συμπτώματα αφυδάτωσης από παρατεταμένο έμετο ή

διάρροια μπορούν να αντιμετωπίζονται με ενδοφλέβια

χορήγηση υγρών και μείωση της δόσης ή διακοπή της

χορήγησης εάν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Η

αφυδάτωση μπορεί να συσχετιστεί με σοβαρές συνέπειες.

Οι ασθενείς με νόσο Alzheimer μπορεί να χάνουν βάρος. Οι

αναστολείς της ακετυλοχολινεστεράσης,

συμπεριλαμβανομένης της rivastigmine, έχουν συσχετισθεί με

απώλεια βάρους σε αυτούς τους ασθενείς. Κατά τη διάρκεια

της αγωγής, το βάρος του ασθενούς πρέπει να

παρακολουθείται.

Στην περίπτωση έντονου εμέτου σχετιζόμενου με τη θεραπεία

με rivastigmine, πρέπει να γίνεται κατάλληλη προσαρμογή της

δοσολογίας όπως συνιστάται στην παράγραφο 4.2. Μερικές

περιπτώσεις έντονου εμέτου συνδυάστηκαν με ρήξη του

οισοφάγου (βλ. παράγραφο 4.8). Αυτές οι εκδηλώσεις

φαίνεται να παρουσιάζονται ιδιαίτερα μετά από αυξήσεις

της δοσολογίας ή υψηλές δόσεις της rivastigmine.

Απαιτείται προσοχή κατά τη χορήγηση της rivastigmine σε

ασθενείς με σύνδρομο νοσούντος φλεβόκομβου ή διαταραχές

της καρδιακής αγωγιμότητας (φλεβοκομβο-κολπικός

αποκλεισμός, κολποκοιλιακός αποκλεισμός) (βλ. παράγραφο

4.8).

Η rivastigmine ενδέχεται να προκαλέσει αυξημένες εκκρίσεις

γαστρικού οξέος. Απαιτείται προσοχή κατά τη θεραπευτική

αντιμετώπιση ασθενών με ενεργά γαστρικά έλκη ή έλκη του

δωδεκαδάκτυλου ή ασθενών που εμφανίζουν προδιάθεση σε

τέτοια νοσήματα.

Οι αναστολείς χολινεστεράσης θα πρέπει να

συνταγογραφούνται με προσοχή σε ασθενείς με ιστορικό

άσθματος ή αποφρακτικής πνευμονικής νόσου.

Οι χολινομιμητικές ενώσεις ενδέχεται να επαγάγουν ή να

επιδεινώνουν την απόφραξη ουροφόρων οδών και τις

επιληπτικές κρίσεις. Συνιστάται προσοχή κατά τη

θεραπευτική αντιμετώπιση ασθενών με προδιάθεση για

αυτού του είδους τα νοσήματα.

Η χρήση της rivastigmine σε ασθενείς με βαριά άνοια Alzheimer ή

άνοια που σχετίζεται με νόσο του Parkinson, άλλους τύπους

άνοιας ή άλλους τύπους εξασθένησης της μνήμης (π.χ.

σχετιζόμενη με την ηλικία εξασθένηση των γνωστικών

λειτουργιών) δεν έχει διερευνηθεί, και επομένως η χρήση σε

αυτούς τους ασθενείς δε συνιστάται.

Όπως και οι άλλες χολινομιμητικές ενώσεις, η rivastigmine

μπορεί να επιδεινώσει ή να επαγάγει τα εξωπυραμιδικά

συμπτώματα. Έχει παρατηρηθεί επιδείνωση

(συμπεριλαμβανομένης βραδυκινησίας, δυσκινησίας,

ανωμαλίας στο βάδισμα) και μια αυξημένη συχνότητα ή

σοβαρότητα του τρόμου σε ασθενείς με άνοια που σχετίζεται

με νόσο του Parkinson (βλ. παράγραφο 4.8). Αυτά τα

περιστατικά οδήγησαν σε διακοπή της rivastigmine σε μερικές

περιπτώσεις (π.χ. διακοπές της rivastigmine λόγω του τρόμου

1,7% έναντι 0% με εικονικό φάρμακο). Συνιστάται κλινικός

έλεγχος για αυτές τις ανεπιθύμητες ενέργειες.

Ειδικός πληθυσμός

Ασθενείς με κλινικά σημαντική νεφρική ή ηπατική

ανεπάρκεια ενδέχεται να αντιμετωπίσουν περισσότερες

ανεπιθύμητες αντιδράσεις (βλ. παράγραφο 4.2 και 5.2). Δεν

έχουν διεξαχθεί μελέτες σε ασθενείς με σοβαρή ηπατική

ανεπάρκεια. Ωστόσο, το BALAXON μπορεί να χρησιμοποιηθεί

σε αυτό τον πληθυσμό ασθενών και απαιτείται στενή

παρακολούθηση.

Ασθενείς με σωματικό βάρος κάτω των 50 kg ενδέχεται να

παρουσιάσουν περισσότερες ανεπιθύμητες αντιδράσεις και

έχουν περισσότερες πιθανότητες διακοπής της θεραπείας

λόγω ανεπιθύμητων αντιδράσεων.

4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα

και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης

Ως αναστολέας χολινεστεράσης, η rivastigmine ενδέχεται να

ενισχύσει τη δράση των μυοχαλαρωτικών τύπου

σουκινυλοχολίνης κατά τη διάρκεια της αναισθησίας.

Συνιστάται προσοχή στην επιλογή των αναισθητικών

παραγόντων. Πιθανή προσαρμογή της δοσολογίας ή

προσωρινή διακοπή της θεραπείας, μπορεί να εξετασθούν εάν

χρειάζεται.

Εξ αιτίας των φαρμακοδυναμικών της ενεργειών, η

rivastagmine δεν πρέπει να συγχορηγείται με άλλες

χολινομιμητικές ουσίες και επίσης ενδέχεται να επηρεάσει

τη δράση των αντιχολινεργικών φαρμακευτικών προϊόντων.

Δεν έχουν παρατηρηθεί φαρμακοκινητικές αλληλεπιδράσεις

μεταξύ της rivastigmine και διγοξίνης, βαρφαρίνης, διαζεπάμης

ή φλουοξετίνης σε μελέτες που έγιναν σε υγιείς εθελοντές.

Η αύξηση του χρόνου προθρομβίνης που προκαλείται από τη

βαρφαρίνη δεν επηρεάζεται από τη χορήγηση rivastigmine. Δεν

έχουν παρατηρηθεί δυσμενείς επιδράσεις στην καρδιακή

αγωγιμότητα ύστερα από τη συγχορήγηση διγοξίνης και

rivastigmine.

Σύμφωνα με τον μεταβολισμό της, εμφανίζεται απίθανο το

ενδεχόμενο μεταβολικών αλληλεπιδράσεων με άλλα

φαρμακευτικά προϊόντα, αν και η rivastigmine μπορεί να

αναστέλλει τον μεταβολισμό άλλων ουσιών, ο οποίος

λαμβάνει χώρα με τη μεσολάβηση της

βουτυρυλοχολινεστεράσης.

4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία

Εγκυμοσύνη

Δε διατίθενται κλινικά δεδομένα σχετικά με έκθεση κατά την

εγκυμοσύνη στη rivastigmine. Σε μελέτες περιγεννητικής /

μεταγεννητικής ανάπτυξης που έγιναν σε επίμυες,

παρατηρήθηκε αυξημένη διάρκεια κυοφορίας. Η rivastigmine

δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της

εγκυμοσύνης εκτός εάν είναι σαφώς απαραίτητο.

Θηλασμός

Στα ζώα η rivastigmine απεκκρίνεται στο γάλα. Δεν είναι

γνωστό κατά πόσο η rivastigmine απεκκρίνεται στο

ανθρώπινο γάλα. Γι αυτό τον λόγο, οι γυναίκες που

λαμβάνουν rivastigmine, δεν θα πρέπει να θηλάζουν.

Γονιμότητα

Σε επίμυες και κονίκλους δεν παρατηρήθηκαν επιδράσεις στη

γονιμότητα ή την ανάπτυξη των εμβρύων, παρά μόνον σε

δόσεις σχετιζόμενες με μητρική τοξικότητα.

4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού

μηχανών

Η νόσος του Alzheimer μπορεί να προκαλέσει σταδιακή

άμβλυνση της ικανότητας για οδήγηση ή να διακυβεύσει την

ικανότητα χειρισμού μηχανών. Επιπλέον, η rivastigmine μπορεί

να προκαλέσει ζάλη και υπνηλία, κυρίως κατά την έναρξη

της θεραπείας ή κατά την αύξηση της δοσολογίας. Συνεπώς,

η rivastigmine έχει ελάχιστη έως μικρή επίδραση στην

ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών. Για το λόγο

αυτό, θα πρέπει να γίνεται συχνή αξιολόγηση της

ικανότητας, για οδήγηση και χειρισμό πολύπλοκων

μηχανών, ασθενών με άνοια που λαμβάνουν θεραπεία με

rivastigmine από τον θεράποντα ιατρό.

4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες

Περίληψη του προφίλ ασφάλειας

Οι πιο συχνά αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες (ΑΕ)

είναι οι γαστρεντερικές συμπεριλαμβανομένης της ναυτίας

(38%) και του έμετου (23%), ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της

τιτλοδότησης. Στις κλινικές μελέτες φάνηκε ότι οι γυναίκες

ασθενείς είναι περισσότερο ευαίσθητες από τους άρρενες

ασθενείς στις ανεπιθύμητες ενέργειες από το γαστρεντερικό

και στην απώλεια βάρους.

Λίστα ανεπιθύμητων ενεργειών υπό μορφή πίνακα

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες στον Πίνακα 1 και Πίνακα 2,

παρατίθενται σύμφωνα με το σύστημα οργάνων και την

κατηγορία συχνότητας στο MedDRA.

Οι κατηγορίες συχνότητας καθορίζονται χρησιμοποιώντας

την ακόλουθη σύμβαση: πολύ συχνές (≥1/10), συχνές

(≥1/100 έως <1/10), όχι συχνές (≥1/1000 έως <1/100),

σπάνιες (≥1/10000 έως <1/1000), πολύ σπάνιες (<1/10000)

και μη γνωστές (δεν μπορούν να εκτιμηθούν με βάση τα

διαθέσιμα δεδομένα).

Οι ακόλουθες ανεπιθύμητες ενέργειες, που ταξινομούνται

στον παρακάτω Πίνακα 1, έχουν συγκεντρωθεί σε ασθενείς

που λαμβάνουν θεραπεία για τη νόσο του Alzheimer με

BALAXON.

Πίνακας 1

Λοιμώξεις και

παρασιτώσεις

Πολύ σπάνιες

Λοιμώξεις του ουροποιητικού

Διαταραχές του

μεταβολισμού και της

θρέψης

Πολύ συχνές

Μη γνωστές

Ανορεξία

Αφυδάτωση

Ψυχιατρικές

διαταραχές

Συχνές

Όχι συχνές

Πολύ σπάνιες

Μη γνωστές

Ανησυχία

Σύγχυση

Άγχος

Αϋπνία

Κατάθλιψη

Ψευδαισθήσεις

Επιθετικότητα, ανησυχία

Διαταραχές του νευρικού

συστήματος

Πολύ συχνές

Συχνές

Όχι συχνές

Σπάνιες

Πολύ σπάνιες

Ζάλη

Πονοκέφαλος

Υπνηλία

Τρόμος

Συγκοπή

Επιληπτική κρίση

Εξωπυραμιδικά συμπτώματα

(συμπεριλαμβανομένης της

επιδείνωσης της νόσου του Parkinson)

Καρδιακές διαταραχές

Σπάνιες

Πολύ σπάνιες

Μη γνωστές

Στηθάγχη

Καρδιακή αρρυθμία (π.χ.

βραδυκαρδία, κολποκοιλιακός

αποκλεισμός, κολπική μαρμαρυγή

και ταχυκαρδία)

Σύνδρομο νοσούντος φλεβοκόμβου

Αγγειακές διαταραχές

Πολύ σπάνιες Υπέρταση

Διαταραχές του

γαστρεντερικού

συστήματος

Πολύ συχνές

Συχνές

Σπάνιες

Πολύ σπάνιες

Μη γνωστές

Ναυτία

Έμετος

Διάρροια

Κοιλιακός πόνος και δυσπεψία

Γαστρικό και δωδεκαδακτυλικό

έλκος

Γαστρεντερική αιμορραγία

Παγκρεατίτιδα

Μερικές περιπτώσεις έντονου εμέτου

συνδυάστηκαν με ρήξη του

οισοφάγου (βλ. παράγραφο 4.4).

Διαταραχές του ήπατος

και των χοληφόρων

Όχι συχνές

Μη γνωστές

Αυξημένες τιμές στις ηπατικές

δοκιμασίες

Ηπατίτιδα

Διαταραχές του δέρματος

και του υποδόριου ιστού

Συχνές

Σπάνιες

Μη γνωστές

Υπερίδρωση

Εξανθήματα

Κνησμός, γενικευμένες δερματικές

αντιδράσεις

υπερευαισθησίας

Γενικές διαταραχές και

καταστάσεις της οδού

χορήγησης

Συχνές

Όχι συχνές

Κόπωση και αδυναμία

Κακουχία

Πτώση

Παρακλινικές εξετάσεις

Συχνές Απώλεια βάρους

Ο πίνακας 2 δείχνει τις ανεπιθύμητες αντιδράσεις που

αναφέρθηκαν σε κλινικές μελέτες που διεξήχθηκαν σε

ασθενείς με άνοια που σχετίζεται με νόσο του Parkinson οι

οποίοι έκαναν θεραπεία με BALAXON καψάκια.

Πίνακας 2

Διαταραχές του

μεταβολισμού και της

θρέψης

Συχνές

Μειωμένη όρεξη

Αφυδάτωση

Ψυχιατρικές διαταραχές

Συχνές

Μη γνωστές

Αϋπνία

Άγχος

Ανησυχία

Ψευδαίσθηση οπτική

Κατάθλιψη

Επιθετικότητα

Διαταραχές του νευρικού

συστήματος

Πολύ συχνές

Συχνές

Όχι συχνές

Τρόμος

Ζάλη

Υπνηλία

Πονοκέφαλος

Επιδείνωση της νόσου του Parkinson

Βραδυκινησία

Δυσκινησία

Υποκινησία

Σημείο οδοντωτού τροχού

Δυστονία

Καρδιακές διαταραχές

Συχνές

Όχι συχνές

Μη γνωστές

Βραδυκαρδία

Κολπική μαρμαρυγή

Κολποκοιλιακός αποκλεισμός

Σύνδρομο νοσούντος φλεβοκόμβου

Αγγειακές διαταραχές

Συχνές

Όχι συχνές

Υπέρταση

Υπόταση

Διαταραχές του

γαστρεντερικού

Πολύ συχνές

Συχνές

Ναυτία

Έμετος

Διάρροια

Κοιλιακός πόνος και δυσπεψία

Υπερέκκριση σιέλου

Διαταραχές του ήπατος

και των χοληφόρων

Μη γνωστές Ηπατίτιδα

Διαταραχές του

δέρματος και του

υποδόριου ιστού

Συχνές

Μη γνωστές

Υπερίδρωση

Γενικευμένες δερματικές

αντιδράσεις υπερευαισθησίας

Γενικές διαταραχές και

καταστάσεις της οδού

χορήγησης

Πολύ συχνές

Συχνές

Πτώση

Κόπωση και εξασθένιση

Διαταραχές του βαδίσματος

Βάδισμα Parkinson

Ο Πίνακας 3 καταγράφει τον αριθμό και το ποσοστό των

ασθενών από την ίδια μελέτη 24-εβδομάδων σε ασθενείς με

άνοια που σχετίζεται με τη νόσο του Parkinson, με

προκαθορισμένα ανεπιθύμητα συμβάντα τα οποία μπορεί να

αντανακλούν επιδείνωση των παρκινσονικών συμπτωμάτων.

Πίνακας 3

Προκαθορισμένα ανεπιθύμητα

συμβάντα τα οποία μπορεί να

αντανακλούν επιδείνωση των

παρκινσονικών συμπτωμάτων σε

ασθενείς με άνοια που σχετίζεται με

τη νόσο του Parkinson

Rivastigmine

n (%)

Εικονικ

φάρμακ

n (%)

Σύνολο ασθενών που μελετήθηκαν

Σύνολο ασθενών με προκαθορισμένες A.E.

362 (100)

99 (27,3)

179 (100)

28 (15,6)

Τρόμος

Πτώση

Νόσος του Parkinson (Επιδείνωση)

Υπερέκκριση σιέλου

Δυσκινησία

37 (10,2)

21 (5,8)

12 (3,3)

5 (1,4)

7 (3,9)

11 (6,1)

2 (1,1)

1 (0,6)

Παρκινσονισμός

Υποκινησία

Διαταραχές κίνησης

Βραδυκινησία

Δυστονία

Μη φυσιολογικός βηματισμός

Μϋική δυσκαμψία

Διαταραχή ισορροπίας

Μυοσκελετική δυσκαμψία

Ρίγη

Κινητική δυσλειτουργία

8 (2,2)

1 (0,3)

9 (2,5)

3 (0,8)

5 (1,4)

1 (0,3)

3 (0,8)

1 (0,3)

1 (0,6)

3 (1,7)

1 (0,6)

2 (1,1)

4.9 Υπερδοσολογία

Συμπτώματα

Τα περισσότερα περιστατικά τυχαίας υπέρβασης της

δοσολογίας δε συνοδεύονταν με κλινικά σημεία ή

συμπτώματα, ενώ σχεδόν όλοι οι εμπλεκόμενοι ασθενείς

συνέχισαν τη θεραπεία με rivastigmine. Όπου σημειώθηκαν

συμπτώματα, αυτά ήταν μεταξύ άλλων ναυτία, έμετος και

διάρροια, υπέρταση ή παραισθήσεις. Λόγω του γνωστού

πνευμονογαστρικού νευρικού αποτελέσματος των

αναστολέων της χολινεστεράσης στον καρδιακό παλμό,

μπορεί να εμφανιστεί βραδυκαρδία και/ή συγκοπτική κρίση.

Σε μία περίπτωση σημειώθηκε κατάποση 46mg. Ύστερα από

συντηρητική αντιμετώπιση, ο ασθενής ανένηψε πλήρως εντός

24 ωρών.

Θεραπεία

Δεδομένου ότι ο χρόνος ημίσειας ζωής της rivastigmine στο

πλάσμα είναι περίπου 1 ώρα και η διάρκεια αναστολής της

ακετυλοχολινεστεράσης είναι περίπου 9 ώρες, σε

περιπτώσεις ασυμπτωματικής υπερδοσολογίας συνιστάται

να μη χορηγείται άλλη δόση της rivastigmine για τις ακόλουθες

24 ώρες. Σε υπερδοσολογία που συνοδεύεται από βαριά

ναυτία και έμετο, θα πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο

χορήγησης αντιεμετικών. Συμπτωματική θεραπεία για άλλες

ανεπιθύμητες αντιδράσεις θα πρέπει να χορηγείται όπως

απαιτείται.

Σε υπέρμετρη υπερδοσολογία μπορεί να χορηγηθεί ατροπίνη.

Συνιστάται αρχική δόση 0,03mg/kg θειικής ατροπίνης σε

ενδοφλέβια χορήγηση, ακολουθούμενη από επόμενες δόσεις

με βάση την κλινική απόκριση. Η χρήση σκοπολαμίνης ως

αντιδότου δε συνιστάται.

5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες

Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: ψυχοαναληπτικά, αναστολέας

χολινεστεράσης, κωδικός ATC: N06DA03.

Η rivastigmine είναι ένας αναστολέας της ακετυλο- και

βουτυρυλχολινεστεράσης καρβαμικού τύπου, που πιστεύεται

ότι διευκολύνει τη χολινεργική νευροδιαβίβαση

επιβραδύνοντας την αποικοδόμηση της ακετυλοχολίνης που

ελευθερώνεται από όσους χολινεργικούς νευρώνες διατηρούν

τη λειτουργικότητα τους. Έτσι, η rivastigmine ενδέχεται να έχει

βελτιωτική δράση σε γνωσιακά ελλείμματα χολινεργικής

μεσολάβησης στην άνοια σχετιζόμενη με τη νόσο Alzheimer

και τη νόσο του Parkinson.

H rivastigmine αλληλεπιδρά με τα ένζυμα-στόχους της

σχηματίζοντας σύμπλοκο ομοιοπολικού δεσμού, με

αποτέλεσμα την προσωρινή αδρανοποίηση των ενζύμων. Σε

νεαρούς υγιείς ανθρώπους, μια από του στόματος δόση 3mg

μειώνει τη δράση της ακετυλοχολινεστεράσης (AChE) στο

εγκεφαλονωτιαίο υγρό κατά περίπου 40% εντός των πρώτων

1,5 ωρών μετά τη χορήγηση. Η δραστικότητα του ενζύμου

επανέρχεται στα αρχικά της επίπεδα περίπου 9 ώρες μετά

την επίτευξη του μέγιστου ανασταλτικού αποτελέσματος. Σε

ασθενείς με νόσο Alzheimer, η αναστολή της AChE στο

εγκεφαλονωτιαίο υγρό από τη rivastigmine ήταν

δοσοεξαρτώμενη έως τα 6mg χορηγούμενη δύο φορές

ημερησίως, που είναι και η μέγιστη δόση που έχει

δοκιμαστεί. Η αναστολή της δράσης της

βουτυρυλχολινεστεράσης στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό 14

ασθενών με νόσο Alzheimer με αγωγή με rivastigmine ήταν όμοια

με αυτή της AChE.

Κλινικές μελέτες στην άνοια της νόσου Alzheimer

Η αποτελεσματικότητα της rivastigmine έχει καταδειχθεί με τη

χρήση τριών ανεξάρτητων, για συγκεκριμένους τομείς

εργαλείων αξιολόγησης που αξιολογήθηκαν ανά περιοδικά

διαστήματα στη διάρκεια εξαμηνιαίων θεραπευτικών

περιόδων. Στα εργαλεία αυτά συμπεριλαμβάνονται: η ADAS-

CogAlzheimer’s Disease Assessment Scale – Cognitive subscale,

μια δοκιμασία με βάση την απόδοση, που αποτελεί μέτρο της

γνωστικής λειτουργίας, η CIBIC-Plus

Clinician’s Interview Based Impression of Change-Plus, μια

πλήρης ολική αξιολόγηση του ασθενούς από τον ιατρό, όπου

λαμβάνονται υπ’όψιν στοιχεία που δίνονται από το άτομο

που φροντίζει τον ασθενή) και η PDS (Progressive

Deterioration Scale, μια αξιολόγηση από το άτομο που

φροντίζει τον ασθενή των δραστηριοτήτων της καθημερινής

ζωής στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η προσωπική υγιεινή,

η λήψη τροφής, το ντύσιμο, οι δουλειές του νοικοκυριού όπως

τα ψώνια, η διατήρηση της ικανότητας προσανατολισμού στο

περιβάλλον, καθώς και η συμμετοχή σε δραστηριότητες που

σχετίζονται με την ικανότητα χειρισμού χρημάτων κ.λ.π.).

Οι ασθενείς που μελετήθηκαν είχαν βαθμολογία MMSE

(Εξέταση Ελάχιστης-Νοητικής Κατάστασης) 10–24.

Τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα που αναφέρονται στους

ασθενείς οι οποίοι επέδειξαν κλινικώς σημαντική

ανταπόκριση, όπως αυτά προέκυψαν από τις 2 μελέτες με

ευπροσάρμοστη δοσολογία από τις 3 βασικές πολυκεντρικές

μελέτες διάρκειας 26 εβδομάδων σε ασθενείς για την ήπια

έως μετρίως σοβαρή άνοια επί νόσου Alzheimer

παρουσιάζονται παρακάτω στον Πίνακα 4. Κλινικά

σημαντική βελτίωση σε αυτές τις μελέτες ορίστηκε a priori ως

η βελτίωση σε τουλάχιστον 4 σημεία στην ADAS-Cog,

βελτίωση στην CIBIC-Plus ή τουλάχιστον 10% βελτίωση στη

PDS.

Επιπρόσθετα, ένας μετέπειτα ορισμός της ανταπόκρισης

παρουσιάζεται στον ίδιο πίνακα. Ο δεύτερος ορισμός της

ανταπόκρισης προϋποθέτει βελτίωση σε 4 σημεία ή

περισσότερα στην ADAS-Cog, καμιά επιδείνωση στην CIBIC-

Plus και καμιά επιδείνωση στη PDS. Η μέση πραγματική

ημερήσια δόση για αυτούς που ανταποκρίνονται στην ομάδα

των 6-12mg, σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό, ήταν 9,3mg.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι κλίμακες που

χρησιμοποιήθηκαν σε αυτήν την ένδειξη ποικίλλουν και

άμεσες συγκρίσεις των αποτελεσμάτων για διαφορετικούς

θεραπευτικούς παράγοντες δεν έχουν ισχύ.

Πίνακας 4

Ασθενείς με Κλινικά Σημαντική

Ανταπόκριση (%)

Πρόθεση για

Θεραπεία

Διεξαγωγή

Τελευταίας

Παρατήρησης

Μέτρο

ανταπόκρισης

Rivastigmine

6–12 mg

N=473

Placebo

N=472

Rivastigmine

6–12 mg

N=379

Placebo

N=444

ADAS-Cog: βελτίωση

σε τουλάχιστον 4

σημεία

21*** 12 25*** 12

CIBIC-Plus: βελτίωση 29*** 18 32*** 19

PDS: βελτίωση

τουλάχιστον κατά

10%

26*** 17 30*** 18

Βελτίωση

τουλάχιστον σε 4

σημεία στη ADAS-Cog

χωρίς επιδείνωση

στη CIBIC-Plus και

στη PDS

10* 6 12** 6

*p<0,05, **p<0,01, ***p<0,001

Κλινικές μελέτες στην άνοια που σχετίζεται με τη νόσο του Parkinson

Η αποτελεσματικότητα της rivastigmine στην άνοια που σχετίζεται με τη

νόσο του Parkinson έχει αποδειχτεί σε μια 24-εβδομάδων πολυκεντρική,

διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο αρχική μελέτη και στην

ανοιχτή 24-εβδομάδων φάση επέκτασή της. Οι ασθενείς που συμμετείχαν

σε αυτή την μελέτη είχαν βαθμολογία MMSE (Εξέταση Ελάχιστης-

Νοητικής Κατάστασης) 10-24. Η αποτελεσματικότητα έχει αποδειχτεί με

τη χρήση δύο ανεξάρτητων κλιμάκων, οι οποίες αξιολογούνται σε τακτά

χρονικά διαστήματα κατά τη διάρκεια της 6-μηνης περιόδου θεραπείας

όπως φαίνεται στον Πίνακα 5 παρακάτω: το ADAS-Cog, η μέτρηση της

γνωστικής λειτουργίας και η συνολική μέτρηση ADCS-CGIC (Alzheimer’s

Disease Cooperative Study-Clinician’s Global Impression of Change).

Πίνακας 5

Άνοια που

σχετίζεται με τη

νόσο του Parkinson

ADAS-Cog

Rivastigmine

ADAS-Cog

Placebo

ADCS-CGIC

Rivastigmine

ADCS-CGIC

Placebo

ITT + RDO πληθυσμός (n=329) (n=161) (n=329) (n=165)

Μέση τιμή αναφοράς ±

23,8 ± 10,2 24,3 ± 10,5 Δεν

εφαρμόζετ

αι

Δεν

εφαρμόζεται

Μέση αλλαγή στις 24

εβδομάδες ± SD

2,1 ± 8,2 -0,7 ± 7,5 3,8 ± 1,4 4,3 ± 1,5

Διαφορά

προσαρμοσμένης

θεραπείας

p-value έναντι

εικονικού φαρμάκου

2,88

<0,001

Δεν εφαρμόζεται

0,007

ITT - LOCF πληθυσμός (n=287) (n=154) (n=289) (n=158)

Μέση τιμή αναφοράς ±

24,0 ± 10,3 24,5 ± 10,6 Δεν

εφαρμόζετ

αι

Δεν

εφαρμόζεται

Μέση αλλαγή στις 24

εβδομάδες ± SD

2,5 ± 8,4 -0,8 ± 7,5 3,7 ± 1,4 4,3 ± 1,5

Διαφορά

προσαρμοσμένης

θεραπείας

p-value έναντι

εικονικού φαρμάκου

3,54

<0,001

Δεν εφαρμόζεται

<0,001

Βασισμένο σε ANCOVA με τη θεραπεία και τη χώρα ως παράγοντες και την

αρχική τιμή ADAS-Cog ως συμμεταβλητότητα. Μια θετική αλλαγή υποδεικνύει

βελτίωση.

Παρουσιάζονται οι μέσες τιμές για διευκόλυνση. Η ανάλυση των κατηγορικών

δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση της δοκιμασίας van Elteren.

ITT: Intent-To-Treat: Πρόθεση για θεραπεία, RDO: Retrieved Drop Outs: Ανακτηθείσες

αποσύρσεις, LOCF: Last Observation Carried Forward: Τελευταία παρατήρηση που

προωθήθηκε

Παρόλο που η θεραπευτική δράση αποδείχθηκε σε όλο τον

πληθυσμό της μελέτης, τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι το

μεγαλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα σε σχέση με το εικονικό

φάρμακο φάνηκε στην υποκατηγορία ασθενών με μέτρια άνοια που

σχετίζεται με τη νόσο του Parkinson. Ομοίως, το μεγαλύτερο

θεραπευτικό αποτέλεσμα παρατηρήθηκε σε αυτούς τους ασθενείς

με οπτικές παραισθήσεις (βλ Πίνακα 6).

Πίνακας 6

Άνοια που

σχετίζεται με τη

νόσο του Parkinson

ADAS-Cog

Rivastigmine

ADAS-Cog

Placebo

ADAS-Cog

Rivastigmine

ADAS-Cog

Placebo

Ασθενείς με οπτικές

παραισθήσεις

Ασθενείς χωρίς

οπτικές

παραισθήσεις

ITT + RDO

πληθυσμός

Μέση τιμή αναφοράς

± SD

Μέση αλλαγή στις

24 εβδομάδες ± SD

(n=107)

25,4 ± 9,9

1,0 ± 9,2

(n=60)

27,4 ± 10,4

-2,1 ± 8,3

(n=220)

23,1 ± 10,4

2,6 ± 7,6

(n=101)

22,5 ± 10,1

0,1 ± 6,9

Διαφορά

προσαρμοσμένης

θεραπείας

p-value έναντι

εικονικού φαρμάκου

4,27

0,002

2,09

0,015

Ασθενείς με μέτρια

άνοια (MMSE 10-17)

Ασθενείς με ήπια

άνοια

(MMSE 18-24)

ITT + RDO

πληθυσμός

Μέση τιμή αναφοράς

± SD

Μέση αλλαγή στις

24 εβδομάδες ± SD

(n=87)

32,6 ± 10,4

2,6 ± 9,4

(n=44)

33,7 ± 10,3

-1,8 ± 7,2

(n=237)

20,6 ± 7,9

1,9 ± 7,7

(n=115)

20,7 ± 7,9

-0,2 ± 7,5

Διαφορά

προσαρμοσμένης

θεραπείας

p-value έναντι

εικονικού φαρμάκου

4,73

0,002

2,14

0,0101

Βασισμένο σε ANCOVA με τη θεραπεία και τη χώρα ως παράγοντες και την

αρχική τιμή ADAS-Cog ως συμμεταβλητότητα. Μια θετική αλλαγή υποδεικνύει

βελτίωση.

ITT: Intent-To-Treat: Πρόθεση για θεραπεία, RDO: Retrieved Drop Outs:

Ανακτηθείσες αποσύρσεις

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων έχει δώσει απαλλαγή από την

υποχρέωση υποβολής των αποτελεσμάτων των μελετών με τη Rivastigmine

σε όλες τις υποκατηγορίες του παιδιατρικού πληθυσμού στην θεραπεία

της άνοιας Alzheimer και άνοιας σε ασθενείς με ιδιοπαθή νόσο του

Parkinson (βλ. παράγραφο 4.2 για πληροφορίες σχετικά με την

παιδιατρική χρήση).

5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες

Απορρόφηση

Η rivastigmine απορροφάται ταχέως και πλήρως. Οι μέγιστες

συγκεντρώσεις της στο πλάσμα επιτυγχάνονται εντός 1 ώρας

περίπου. Ως αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης της rivastigmine με το

ένζυμο-στόχο, η αύξηση της βιοδιαθεσιμότητας είναι αυξημένη

κατά περίπου 1,5 φορά σε σύγκριση με εκείνη που αναμένεται με

βάση την αύξηση της δόσης. Η απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα ύστερα

από μια δόση των 3mg είναι περίπου 36%±13%. Η χορήγηση

rivastigmine μαζί με το φαγητό καθυστερεί την απορρόφηση (t

max

) κατά

90 λεπτά, ενώ μειώνει την C

max

και αυξάνει την AUC κατά περίπου

30%.

Κατανομή

Η πρωτεϊνική δέσμευση της rivastigmine είναι περίπου 40%.

Διαπερνά εύκολα τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και έχει

φαινομενικό όγκο κατανομής μεταξύ 1,8 και 2,7 l/kg.

Βιομετασχηματισμός

H rivastigmine μεταβολίζεται ταχέως και εκτενώς (χρόνος ημίσειας

ζωής στο πλάσμα περίπου 1 ώρα), κυρίως μέσω υδρόλυσης με

μεσολάβηση χολινεστεράσης, προς το αποκαρβαμυλιωμένο

μεταβολίτη. In

vitro, ο μεταβολίτης αυτός αναστέλλει την

ακετυλοχολινεστεράση σε περιορισμένο βαθμό (<10%). Σύμφωνα

με ενδείξεις από μελέτες που έγιναν τόσο σε πειραματόζωα όσο

και in

vitro, τα μείζονα ισοένζυμα του κυτοχρώματος P450 ελάχιστα

ενέχονται στο μεταβολισμό της rivastigmine. Η ολική κάθαρση της

rivastigmine από το πλάσμα ήταν περίπου 130l/h μετά την ενδοφλέβια

χορήγηση δόσης 0,2mg, ενώ μειώθηκε σε 70l/h μετά την ενδοφλέβια

χορήγηση δόσης 2,7mg.

Αποβολή

Στα ούρα δεν ανευρίσκεται αμετάβλητη rivastigmine. Η νεφρική

απέκκριση των μεταβολιτών είναι η βασική οδός απομάκρυνσής

τους. Ύστερα από τη χορήγηση rivastigmine ραδιοεπισημασμένης με

C, η απέκκριση από τους νεφρούς ήταν ταχεία και ουσιαστικά

πλήρης (>90%) εντός 24 ωρών. Ποσοστό χαμηλότερο από το 1%

της χορηγούμενης δόσης απεκκρίνεται στα κόπρανα. Δεν

παρατηρείται συσσώρευση της rivastigmine ή του

αποκαρβαμυλιωμένου μεταβολίτη της σε ασθενείς με νόσο

Alzheimer.

Ηλικιωμένος πληθυσμός

Μολονότι η βιοδιαθεσιμότητα της rivastιgmine είναι μεγαλύτερη σε

ηλικιωμένους παρά σε νεαρούς υγιείς εθελοντές, μελέτες σε

ασθενείς με νόσο Alzheimer ηλικίας μεταξύ 50 και 92 ετών δεν

έδειξαν μεταβολή της βιοδιαθεσιμότητας με τη ηλικία.

Ηπατική δυσλειτουργία

Η C

max

της rivastigmine ήταν περίπου 60% υψηλότερη και η AUC της

rivastigmine ήταν υπερδιπλάσια σε άτομα με ήπια έως μέτρια

επιβάρυνση της ηπατικής λειτουργίας από ότι σε υγιή άτομα.

Νεφρική δυσλειτουργία

Η C

max

και η AUC της rivastigmine ήταν υπερδιπλάσιες σε άτομα με

μέτρια επιβάρυνση της νεφρικής λειτουργίας συγκρινόμενη με υγιή

άτομα. Πάντως, δεν παρατηρήθηκαν αλλαγές στη C

max

και στη AUC

της rivastigmine σε άτομα με σοβαρή επιβάρυνση της νεφρικής

λειτουργίας.

5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια

Μελέτες τοξικότητας επαναλαμβανομένων δόσεων σε επίμυες,

ποντικούς και σκύλους αποκάλυψαν μόνο επιδράσεις συνδεόμενες

με υπερβολική φαρμακολογική δράση. Δεν παρατηρήθηκε καμία

τοξική δράση στο όργανο-στόχο. Στις μελέτες σε πειραματόζωα

δεν επιτεύχθηκαν τα περιθώρια ασφάλειας ως προς την ανθρώπινη

έκθεση, λόγω της ευαισθησίας των πειραματικών μοντέλων που

χρησιμοποιήθηκαν.

Η rivastigmine δεν έχει μεταλλαξιογόνο δράση σε μια σειρά από

τυπικές δοκιμασίες in

vitro

και in

vivo, με μόνη εξαίρεση μια

δοκιμασία χρωμοσωματικών εκτοπιών που έγινε σε ανθρώπινα

περιφερικά λεμφοκύτταρα, σε δόση 10

φορές μεγαλύτερη από τη

μέγιστη κλινική έκθεση. Η in

vivo δοκιμασία μικροπυρήνων ήταν

αρνητική.

Δε βρέθηκαν ενδείξεις καρκινογόνου δράσης σε μελέτες που έγιναν

σε ποντικούς και επίμυες με τη μέγιστη ανεκτή δόση, παρόλο που η

έκθεση στη rivastigmine και τους μεταβολίτες της ήταν χαμηλότερη

από την έκθεση στον άνθρωπο. Όταν έγινε κανονικοποίηση ως

προς την επιφάνεια σώματος, η έκθεση στη rivastigmine και τους

μεταβολίτες της ήταν περίπου ισοδύναμη προς τη μέγιστη

συνιστώμενη ημερήσια δόση για τον άνθρωπο, που είναι 12

mg/ημέρα. Πάντως, σε σύγκριση με τη μέγιστη δόση στον άνθρωπο,

εκείνη που επιτεύχθηκε στα πειραματόζωα ήταν περίπου

εξαπλάσια.

Στα πειραματόζωα, η rivastigmine διαπερνά τον πλακούντα και

απεκκρίνεται στο γάλα. Μελέτες με από του στόματος χορήγηση σε

κυοφορούντες επίμυες και κονίκλους δεν έδωσαν ενδείξεις

πιθανής τερατογόνου δράσης της rivastigmine.

6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

6.1 Κατάλογος εκδόχων

<BALAXON1,5 mg σκληρά καψάκια>:

Περιεχόμενο καψακίου

Στεατικό μαγνήσιο (E572)

Υπρομελλόζη (E464)

Μικροκρυσταλλική κυτταρίνη (E460)

Άνυδρο κολλοειδές πυρίτιο (E551)

Περίβλημα καψακίου

Ζελατίνη (E441)

Σιδήρου οξείδιο κίτρινο (E172)

Διοξείδιο του τιτανίου (E171)

Μελάνι εκτύπωσης

Κόμμεα λάκκας

Προπυλενογλυκόλη

Αμμωνίας πυκνής διάλυμα

Υδροξείδιο του καλίου

Σιδήρου οξείδιο μέλαν (E172)

<BALAXON 3,0mg σκληρά καψάκια>, <BALAXON 4,5mg σκληρά

καψάκια>, <BALAXON 6,0mg σκληρά καψάκια>:

Περιεχόμενο καψακίου

Στεατικό μαγνήσιο (E572)

Υπρομελλόζη (E464)

Μικροκρυσταλλική κυτταρίνη (E460)

Άνυδρο κολλοειδές πυρίτιο(E551)

Περίβλημα καψακίου

Ζελατίνη (E441)

Σιδήρου οξείδιο κίτρινο (E172)

Σιδήρου οξείδιο κόκκινο (E172)

Διοξείδιο του τιτανίου (E171)

Μελάνι εκτύπωσης

Κόμμεα λάκκας

Προπυλενογλυκόλη

Αμμωνίας πυκνής διάλυμα

Υδροξείδιο του καλίου

Σιδήρου οξείδιο μέλαν (Ε172)

6.2 Ασυμβατότητες

Δεν εφαρμόζεται.

6.3 Διάρκεια ζωής

2 χρόνια.

6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη φύλαξη του

προϊόντος

Δεν υπάρχουν ειδικές οδηγίες διατήρησης για το προϊόν

αυτό.

6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη

Συσκευασία κυψέλης από PVC/αλουμίνιο, μέγεθος

συσκευασίας; 7, 10, 14, 28, 30, 50, 56, 98, 112 καψάκια.

Μπορεί να μην κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες.

6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης και άλλος

χειρισμός

Το φαρμακευτικό αυτό προϊόν δεν απαιτεί ιδιαίτερες

συνθήκες για τη φύλαξή του.

7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

DEMO ABEE, Βιομηχανία Φαρμάκων

χλμ Εθνικής Οδού Αθηνών-Λαμίας

145 68 Κρυονέρι Αττικής

Τηλ: 210 8161802

Fax: 210 8161587

Email: info@demo.gr

8. ΑΡΙΘΜΟΣ (ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ/ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ

ΑΔΕΙΑΣ

10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ