* Η νικορανδίλη είναι ένα ισχυρό σπασμολυτικό, γεγονός που έχει καταδειχθεί τόσο in vitro
όσο και in vivo. Λύει το στεφανιαίο σπασμό που προκαλείται από τη μεταχολίνη ή τη
νοραδρεναλίνη.
* Η νικορανδίλη δεν έχει καμία άμεση επίδραση στη συσταλτικότητα του μυοκαρδίου.
* Ασθενείς με σταθερή στηθάγχη και υψηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο:
Μια πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη, διπλά-τυφλή μελέτη (IONA) συνέκρινε τις επιδράσεις της
νικορανδίλης ως επικουρική θεραπεία στη συνήθη αντιστηθαγχική θεραπεία για ασθενείς με
σταθερή στηθάγχη και υψηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο σε σύγκριση με εικονικό φάρμακο.
Οι ασθενείς που εντάχθηκαν (άνδρες άνω των 45 ή γυναίκες άνω των 55 ετών) με
επιβεβαιωμένη σταθερή στηθάγχη, που χρειάζονταν θεραπεία με τουλάχιστον ένα
αντιστηθαγχικό παράγοντα (β-αναστολείς, νιτρώδη ή ανταγωνιστές ασβεστίου), έπρεπε να
πληρούν τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα κριτήρια: ιστορικό εμφράγματος του μυοκαρδίου ή
επέμβασης αορτοστεφανιαίας παράκαμψης με μόσχευμα ή καρδιακής ανεπάρκειας
(επιβεβαιωμένη με αγγειογραφία ή με θετική Καρδιοαναπνευστική Δοκιμασία Κόπωσης
(CPX)) σχετιζόμενο με τουλάχιστον έναν από τους ακόλουθους παράγοντες κινδύνου:
υπερτροφία της αριστερής κοιλίας στο ΗΚΓ, δυσλειτουργία της αριστερής κοιλίας, ηλικία > 65
ετών, διαβήτη, υπέρταση ή άλλη τεκμηριωμένη αγγειακή νόσο (ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό
επεισόδιο ή νοσηλεία για παροδικό ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ή εγκατεστημένη
περιφερική αρτηριακή νόσο). Το πρωταρχικό σύνθετο τελικό σημείο ήταν ο θάνατος από
στεφανιαία καρδιακή νόσο, το μη θανατηφόρο έμφραγμα του μυοκαρδίου και η μη
προγραμματισμένη εισαγωγή σε νοσοκομείο για καρδιακό θωρακικό άλγος. 5126 ασθενείς
τυχαιοποιήθηκαν: 2565 ασθενείς έλαβαν θεραπευτική αγωγή με νικορανδίλη 10 mg δύο φορές
ημερησίως, η οποία αυξήθηκε σε 20 mg δύο φορές ημερησίως μετά από 2 εβδομάδες
θεραπείας, και 2561 ασθενείς έλαβαν εικονικό φάρμακο. Μετά από μία μέση παρακολούθηση
1,6 ετών, η θεραπεία με νικορανδίλη 20 mg δύο φορές ημερησίως μείωσε σημαντικά το
πρωταρχικό σύνθετο τελικό σημείο του θανάτου από ΣΚΝ, του μη θανατηφόρου εμφράγματος
του μυοκαρδίου και/ή της εισαγωγής σε νοσοκομείο για καρδιακό θωρακικό άλγος: 13,1%
έναντι 15,5% συμβάντα (p = 0,014), δηλ. αποφεύχθηκαν 24 συμβάντα ανά 1.000 ασθενείς που
έλαβαν θεραπευτική αγωγή για 1,6 έτη (διάμεση).
5.2. Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Η νικορανδίλη απορροφάται γρήγορα και πλήρως από τη γαστρεντερική οδό μετά την από του
στόματος χορήγηση.
Η απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα είναι περίπου 75%. Δεν υπάρχει σημαντικός ηπατικός
μεταβολισμός πρώτης διόδου.
Οι μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα επιτυγχάνονται 30 έως 60 λεπτά μετά την πρόσληψη.
Οι μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα και η περιοχή κάτω από την καμπύλη σχετίζονται
γραμμικά με τη λαμβανόμενη δόση. Οι παράμετροι κατανομής (όγκος κατανομής, μέσος χρόνος
παραμονής) και οι παράμετροι απέκκρισης του προϊόντος (ολική κάθαρση και φαινόμενος
τελικός χρόνος ηµίσειας ζωής-αποβολής) παραμένουν σταθερές, ανεξάρτητα από τη δόση που
χρησιμοποιήθηκε στο εύρος της θεραπευτικής αποτελεσματικότητας.
Η νικορανδίλη συνδέεται ασθενώς με τις πρωτεΐνες του πλάσματος (περίπου 25%).
Η μείωση στη συγκέντρωση της αμετάβλητης νικορανδίλης στο πλάσμα είναι διφασική, με:
μία φάση ταχείας αποβολής με χρόνο ημίσειας ζωής μίας ώρας για το 95% περίπου της
ποσότητας της νικορανδίλης στο αίμα, και
4