ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ:

MODULAIR 4 mg & 5 mg μασώμενο δισκίο.

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΣΕ ΔΡΑΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

MODULAIR 4 mg μασώμενο δισκίο:

Κάθε μασώμενο δισκίο περιέχει montelukast sodium το οποίο είναι ισοδύναμο με 4mg

montelukast.

MODULAIR 5 mg μασώμενο δισκίο:

Κάθε μασώμενο δισκίο περιέχει montelukast sodium το οποίο είναι ισοδύναμο με 5mg

4. KΛΙΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις

Το MODULAIR ενδείκνυται για τη θεραπεία του άσθματος σαν συμπληρωματική θεραπεία για

τους ασθενείς με ήπιο έως μέτριο επιμένον άσθμα οι οποίοι δεν ελέγχονται επαρκώς με τα

εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή και στους οποίους η χρήση β-αγωνιστών βραχείας δράσης

“όταν χρειάζεται” παρέχει ανεπαρκή κλινικό έλεγχο του άσθματος.

Το MODULAIR μπορεί επίσης να αποτελεί μία εναλλακτική επιλογή θεραπείας έναντι των

χαμηλών δόσεων εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών σε ασθενείς με ήπιο επιμένον άσθμα, οι

οποίοι δεν έχουν ιστορικό πρόσφατων σοβαρών ασθματικών επεισοδίων, όπου να

απαιτήθηκε από του στόματος χρήση κορτικοστεροειδών, και για τους οποίους έχει

ημερησίως που λαμβάνεται το βράδυ.

Η παιδιατρική δοσολογία για ασθενείς ηλικίας 6-14 ετών είναι ένα μασώμενο δισκίο 5mg

ημερησίως που λαμβάνεται το βράδυ.

Σε σχέση με το γεύμα το MODULAIR πρέπει να λαμβάνεται είτε μία ώρα προ του φαγητού ή

δύο ώρες μετά. Για τις ηλικίες αυτές δεν είναι απαραίτητη οποιαδήποτε προσαρμογή της

δοσολογίας.

Η ασφάλεια και αποτελεσματικότητα των μασώμενων δισκίων 4mg δεν έχει τεκμηριωθεί σε

παιδιατρικό πληθυσμό ηλικίας κάτω των 2 ετών.

Γενικές συστάσεις: Το θεραπευτικό αποτέλεσμα του MODULAIR στον έλεγχο των

παραμέτρων του άσθματος, εμφανίζεται εντός μίας ημέρας. Πρέπει να συνιστάται στους

ασθενείς με ήπιου έως μέτριου βαθμού ηπατική δυσλειτουργία. Δεν υπάρχουν στοιχεία για

ασθενείς.

εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών για ήπιο, επιμένον άσθμα

Το montelukast δεν συνιστάται ως μονοθεραπεία σε ασθενείς με μέτριο επιμένον άσθμα. Η

χρήση του montelukast ως εναλλακτική επιλογή θεραπείας έναντι των χαμηλών δόσεων

εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών σε παιδιά με ήπιο, επιμένον άσθμα θα πρέπει να ληφθεί

υπόψιν μόνον για ασθενείς, οι οποίοι δεν έχουν ιστορικό πρόσφατων σοβαρών ασθματικών

επεισοδίων, όπου να απαιτήθηκε από του στόματος χρήση κορτικοστεροειδών, και για τους

οποίους έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι ικανοί να χρησιμοποιούν εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή

περισσότερο από μια φορά την εβδομάδα αλλά λιγότερο από μία φορά την ημέρα,

φορά την εβδομάδα, φυσιολογική λειτουργία των πνευμόνων μεταξύ των επεισοδίων. Εάν

Θεραπεία με MODULAIR σε σχέση με άλλη αγωγή για το άσθμα

Η αγωγή με MODULAIR χρησιμοποιείται ως θεραπεία που προστίθεται στα εισπνεόμενα

κορτικοστεροειδή. Το MODULAIR δεν πρέπει άμεσα να υποκαταστήσει εισπνεόμενα

κορτικοστεροειδή (βλέπε παράγραφο 4.4).

Το MODULAIR μπορεί να προστεθεί στην ήδη υπάρχουσα θεραπευτική αγωγή του

ασθενούς.

Αγωγή με β-αγωνιστές: Το MODULAIR μπορεί να προστεθεί στη θεραπευτική αγωγή

ασθενών των οποίων το άσθμα δεν ελέγχεται επαρκώς με τη χρήση βραχείας διάρκειας

δράσης β-αγωνιστή “όταν χρειάζεται”. Όταν επιτευχθεί σαφής κλινική ανταπόκριση (συνήθως

μετά την πρώτη δόση), ο ασθενής μπορεί να μειώσει τη δόση του β-αγωνιστή βραχείας

διάρκειας που χρησιμοποιείται “όταν χρειάζεται”.

από το στόμα για την αντιμετώπιση κρίσης άσθματος αλλά να έχουν διαθέσιμα τα συνήθη

κατάλληλα φάρμακα που θα τους βοηθήσουν άμεσα σε αυτήν την περίπτωση. Εάν

εμφανισθεί κρίση άσθματος, ένας βραχείας δράσης β-αγωνιστής πρέπει να χρησιμοποιηθεί.

Οι ασθενείς πρέπει να αναζητήσουν τη συμβουλή του γιατρού τους το νωρίτερο δυνατόν εάν

χρειασθούν περισσότερες από τις συνήθεις εισπνοές β-αγωνιστή βραχείας δράσης.

Το Montelukast δεν πρέπει να υποκαταστήσει εισπνεόμενα ή από του στόματος

χορηγούμενα κορτικοστεροειδή.

Δεν υπάρχουν δεδομένα που να υποδεικνύουν ότι και τα από του στόματος χορηγούμενα

κορτικοστεροειδή μπορούν να μειωθούν όταν χορηγείται ταυτόχρονα montelukast.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, ασθενείς σε θεραπεία με αντιασθματικούς παράγοντες

συμπεριλαμβανομένου του montelukast, είναι δυνατόν να εμφανίσουν συστηματική

με τη συστηματική χορήγηση κορτικοστεροειδών. Οι περιπτώσεις αυτές συνήθως, αλλά όχι

χορηγούμενων κορτικοστεροειδών. Η πιθανότητα, οι ανταγωνιστές του υποδοχέα των

να αποκλειστεί ούτε να τεκμηριωθεί. Οι θεράποντες ιατροί πρέπει να είναι σε εγρήγορση για

την περίπτωση εμφάνισης ηωσινοφιλίας, εξανθήματος λόγω αγγειίτιδος, επιδείνωσης των

στους ασθενείς τους. Οι ασθενείς που αναπτύσσουν αυτά τα συμπτώματα πρέπει να

επαναξιολογηθούν και να εκτιμηθούν τα θεραπευτικά σχήματά τους.

Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα των μασώμενων δισκίων 4mg δεν έχει τεκμηριωθεί σε

παιδιατρικό πληθυσμό κάτω των 2 ετών.

Το MODULAIR περιέχει ασπαρτάμη, η οποία είναι πηγή φαινυλαλανίνης. Αυτό θα πρέπει να

λαμβάνεται υπόψιν από άτομα που πάσχουν από φαινυλκετονουρία.

αλληλεπίδρασης

χρησιμοποιούνται για την προφύλαξη και τη θεραπεία του χρόνιου άσθματος. Σε μελέτες

Η περιοχή κάτω από την καμπύλη (ΑUC) της συγκέντρωσης του montelukast στο πλάσμα

μειώθηκε περίπου κατά 40% σε ασθενείς που έπαιρναν ταυτόχρονα φαινοβαρβιτάλη. Επειδή

το montelukast μεταβολίζεται από το CYP 3A4, απαιτείται προσοχή ειδικά στα παιδιά, όταν το

MODULAIR συγχορηγείται με επαγωγείς του CYP 3A4, όπως φαινυτοΐνη, φαινοβαρβιτάλη

και ριφαμπικίνη.

Μελέτες in vitro έδειξαν ότι το montelukast είναι ισχυρός αναστολέας του συστήματος CYP

2C8. Ωστόσο, τα στοιχεία από μία κλινική μελέτη αλληλεπίδρασης φαρμάκου σε φάρμακο

που συμπεριλαμβάνει montelukast και rosiglitazone (ένα δοκιμαστικό υπόστρωμα

αντιπροσωπευτικό για τα φάρμακα που μεταβολίζονται πρωταρχικά μέσω του συστήματος

CYP2C8) έδειξαν ότι το montelukast δεν αναστέλλει το σύστημα CYP2C8 in vivo. Γι’αυτό, το

montelukast δεν αναμένεται να αλλάξει εμφανώς το μεταβολισμό των φαρμάκων που

μεταβολίζονται μέσω αυτού του ενζύμου (π.χ. pactitaxel, rosiglitazone, και repaglinide).

4.6 Κύηση και γαλουχία

μητέρες, παρά μόνο αν είναι απολύτως αναγκαίο (Βλέπε Λήμμα 5.3.).

4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες

Το montelukast έχει αξιολογηθεί σε κλινικές μελέτες ως εξής:

● Tα επικαλυμμένα με υμένιο δισκία 10mg σε 4000 περίπου ενήλικες ασθενείς, ηλικίας 15

ετών και

άνω

● Tα μασώμενα δισκία 5mg σε 1750 περίπου παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας 6 έως 14 ετών

και

● Τα μασώμενα δισκία 4mg σε 851 παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας 2 έως 5 ετών.

Οι ακόλουθες ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με το φάρμακο σε κλινικές μελέτες

διάρκειας 12

εβδομάδων, n=795)

(δύο μελέτες

διάρκειας 56

εβδομάδων n=615)

(μία μελέτη διάρκειας

48 εβδομάδων,

n=278)

Σώμα ως σύνολο Κοιλιακό άλγος Κοιλιακό άλγος

Διαταραχές του

πεπτικού

συστήματος

Δίψα

Νευρικό σύστημα

/ψυχιατρικές

διαταραχές

Κεφαλαλγία Κεφαλαλγία

Οι ακόλουθες ανεπιθύμητες ενέργειες έχουν αναφερθεί πολύ σπάνια μετά την κυκλοφορία

του φαρμάκου:

Σώμα ως σύνολο: Εξασθένιση/κούραση, κακουχία, οίδημα, αντιδράσεις υπερευαισθησίας

συμπεριλαμβανομένης της αναφυλαξίας, αγγειοοίδημα, κνίδωση, κνησμός, εξάνθημα και μία

μεμονωμένη αναφορά ηπατικής ηωσινοφιλικής διήθησης.

Νευρικό σύστημα/ψυχιατρικές διαταραχές: Ζάλη, αφύσικα όνειρα συμπεριλαμβανομένων

των εφιαλτών, ψευδαισθήσεις, νυσταγμός, αϋπνία, παραισθησία/υπαισθησία,

ευερεθιστότητα, διέγερση συμπεριλαμβανομένης της επιθετικής συμπεριφοράς, ανησυχία,

σπασμός.

Διαταραχές του μυοσκελετικού συστήματος: Αρθραλγία, μυαλγία συμπεριλαμβανομένων

Πολύ σπάνιες περιπτώσεις του συνδρόμου Churg-Strauss (CSS) έχουν αναφερθεί σε

ασθματικούς ασθενείς κατά τη διάρκεια θεραπείας με montelukast (βλέπε λήμμα 4.4).

4.9 Υπερδοσολογία

Δεν είναι διαθέσιμες ειδικές πληροφορίες για την αντιμετώπιση της υπερδοσολογίας με

MODULAIR. Σε μελέτες του χρόνιου άσθματος, το montelukast έχει χορηγηθεί σε ασθενείς,

σε δόσεις μέχρι 200 mg / ημερησίως για 22 εβδομάδες και σε μικρής διάρκειας μελέτες μέχρι

900 mg / ημερησίως σε ασθενείς, για περίπου μια εβδομάδα χωρίς να παρουσιαστούν

σημαντικές ανεπιθύμητες ενέργειες.

Έχουν αναφερθεί περιστατικά οξείας υπερδοσολογίας με τη χρήση του φαρμάκου μετά την

κυκλοφορία του και σε κλινικές μελέτες με montelukast. Αυτά περιλαμβάνουν αναφορές σε

ασφάλειας σε ενήλικες και παιδιατρικούς ασθενείς. Δεν αναφέρθηκαν ανεπιθύμητες ενέργειες

εμφανίζονται συνήθως ήταν σύμφωνες με το προφίλ ασφάλειας του montelukast και

περιελάμβαναν κοιλιακό άλγος, υπνηλία, δίψα, κεφαλαλγία, εμετό, και ψυχοκινητική

Δεν είναι γνωστό αν το montelukast απομακρύνεται με περιτοναϊκή διύλυση ή αιμοδιύλυση.

5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες

Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Αντιασθματικά για συστηματική χορήγηση.

φλεγμονή και απελευθερώνονται από διάφορα κύτταρα, συμπεριλαμβανομένων των

συσσώρευσης ηωσινόφιλων.

Το montelukast είναι μία από το στόμα χορηγούμενη ενεργός ένωση που συνδέεται με υψηλή

συγγένεια και εκλεκτικότητα με τον υποδοχέα CysLT

Σε κλινικές μελέτες το montelukast αναστέλλει σε χαμηλές δόσεις έως 5mg τη

βρογχοσύσπαση από εισπνοή LTD4. Bρογχοδιαστολή παρατηρήθηκε εντός 2 ωρών μετά την

από του στόματος χορήγηση. Η προκαλούμενη βρογχοδιασταλτική επίδραση από ένα β-

αγωνιστή ήταν αθροιστική σε αυτή που προκλήθηκε από το montelukast. H θεραπεία με

montelukast αναστέλλει τόσο την πρώιμη όσο και την όψιμη φάση της βρογχοσύσπασης που

προκαλείται από αντιγόνο. Το montelukast συγκρινόμενο με placebo, μείωσε την περιφερική

συγκέντρωση ηωσινοφίλων στο αίμα σε ενήλικες και παιδιατρικούς ασθενείς. Σε μία

ξεχωριστή μελέτη, η θεραπεία με montelukast μείωσε σημαντικά τα ηωσινόφιλα στους

αεραγωγούς (όπως μετρήθηκαν στα πτύελα). Σε ενήλικες και παιδιατρικούς ασθενείς 2

έως14 ετών, το montelukast, συγκρινόμενο με placebo, μείωσε την περιφερική συγκέντρωση

Σε μελέτες με ενήλικες, το montelukast 10mg εφ’άπαξ ημερησίως, συγκρινόμενο με placebo,

σημαντικά καλύτερη από το placebo.

Mελέτες σε ενήλικες επέδειξαν την ικανότητα του montelukast να δρα αθροιστικά στην κλινική

επίδραση των εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών (% μεταβολή από το αρχικό στάδιο για

εισπνεόμενη βεκλομεθαζόνη συν montelukast έναντι βεκλομεθαζόνης, έδειξαν αντίστοιχα για

την FEV

: 5,4% έναντι 1,04%, χρήση β-αγωνιστών: -8,70% έναντι 2,64%). Συγκρινόμενο με

την εισπνεόμενη βεκλομεθαζόνη (200μg δύο φορές την ημέρα χορηγούμενη με δοσιμετρική

συσκευή), το montelukast επέδειξε μια πιο γρήγορη αρχική ανταπόκριση, παρόλο που κατά

τη διάρκεια της μελέτης 12 εβδομάδων η βεκλομεθαζόνη παρείχε μια μεγαλύτερη μέση

θεραπευτική επίδραση (% μεταβολή από το αρχικό στάδιο για το montelukast έναντι της

βεκλομεθαζόνης, αντίστοιχα για την FEV

1

: 7,49% έναντι 13,3%, χρήση β-αγωνιστή: -28,28

50% των ασθενών που τους χορηγήθηκε βεκλομεθαζόνη επέτυχαν μία βελτίωση από το

1

ασθενών που τους χορηγήθηκε montelukast επέτυχαν την ίδια ανταπόκριση).

Σε μία 12 εβδομάδων, ελεγχόμενη με placebo μελέτη σε παιδιατρικούς ασθενείς 2 έως 5

ετών, το montelukast 4 mg εφ’άπαξ ημερησίως, βελτίωσε τις παραμέτρους ελέγχου του

(εισπνεόμενα/χορηγούμενα με εκνεφωτή κορτικοστεροειδή ή εισπνεόμενο/χορηγούμενο με

εκνεφωτή χρωμογλυκικό νάτριο). Το εξήντα τοις εκατό των ασθενών δεν ελάμβαναν άλλη

θεραπεία ελέγχου. Το montelukast βελτίωσε τα συμπτώματα κατά τη διάρκεια της ημέρας

(συμπεριλαμβανομένου του βήχα, του συριγμού, της δυσκολίας στην αναπνοή και της

περιορισμένης δραστηριότητας) και τα συμπτώματα της νύχτας σε σύγκριση με placebo. Το

montelukast επίσης μείωσε σημαντικά τη χορήγηση β-αγωνιστή “όταν χρειάζεται” και την

θεραπεία διαφυγής κρίσεως με κοτρικοστεροειδή κατά την επιδείνωση του άσθματος,

περισσότερες ημέρες χωρίς άσθμα από αυτούς που ελάμβαναν placebo. Η θεραπευτική

μείωσε σημαντικά (p  0.001) την ετήσια συχνότητα των επεισοδίων έξαρσης του άσθματος

(ΕΕ) σε σύγκριση με το placebo (1.60 ΕΕ έναντι 2.34 ΕΕ, αντίστοιχα), ΕΕ ορίζεται ως  3

συνεχόμενες ημέρες με ημερήσια συμπτώματα για τα οποία απαιτήθηκε χρήση β-αγωνιστή ή

κορτικοστεροειδή (από του στόματος ή εισπνεόμενα) ή εισαγωγή σε νοσοκομείο για το

άσθμα. Η ποσοστιαία μείωση ως προς την ετήσια συχνότητα ΕΕ ήταν 31.9 %, με 95 %

διάστημα αξιοπιστίας, ΔΑ, μεταξύ 16.9 % και 44.1 %.

Σε μία μελέτη 8 εβδομάδων σε παιδιατρικούς ασθενείς, 6 έως 14 ετών το montelukast 5mg

εφ’άπαξ ημερησίως, συγκρινόμενο με placebo, βελτίωσε σημαντικά την αναπνευστική

ηλικίας 6 ως 14 ετών με ήπιο επιμένον άσθμα, το montelukast δεν ήταν κατώτερο του

fluticasone ως προς την αύξηση του ποσοστού των ημερών χωρίς θεραπεία διάσωσης

(ΗΧΘΔ) για το άσθμα, τον πρωταρχικό στόχο. Κατά μέσο όρο, στη διάρκεια μίας περιόδου

θεραπείας 12 μηνών, το ποσοστό των ΗΧΘΔ αυξήθηκε από 61.6 σε 84.0 % στην ομάδα με

montelukast και από 60.9 % σε 86.7% στην ομάδα με fluticasone. Η διαφορά μεταξύ των

ομάδων ως προς την κατά μέσο όρο αύξηση του ποσοστού των ημερών ΗΧΘΔ ήταν

στατιστικά σημαντική (-2.8 % με 95 % ΔΑ μεταξύ -4.7 % και -0.9 %), αλλά μέσα στα όρια που

προκαθορίζονται ώστε να μην υπάρχει κλινικά κατωτερότητα.

Τόσο το montelukast όσο και το fluticasone βελτίωσαν επίσης τον έλεγχο του άσθματος ως

προς τους δευτερεύοντες παράγοντες που αξιολογήθηκαν κατά την περίοδο θεραπείας 12

μέση προβλεπόμενη αύξηση του FEV

μεταβολή ήταν 0.6 % στην ομάδα θεραπείας με montelukast και 2.7 % στην ομάδα

θεραπείας με fluticasone. Η διαφορά ως προς την μεταβολή σε σύγκριση με την αρχική τιμή

του ποσοστού, % του προβλεπόμενου FEV

-3.6 %, και -0.7 %.

Το ποσοστό των ημερών με χρήση β-αγωνιστή μειώθηκε από 38.0 σε 15.4 στην ομάδα του

montelukast, και από 38.5 % σε 12.8 % στην ομάδα fluticasone. Η διαφορά των μέσων LS

σημαντική: 2.7 % με 95 % ΔΑ μεταξύ 0.9 % και 4.5 %.

Το ποσοστό των ασθενών με ένα ασθματικό επεισόδιο (ένα ασθματικό επεισόδιο ορίζεται ως

η περίοδος επιδείνωσης του άσθματος, κατά την οποία απαιτείται από του στόματος

τμήματος πρώτων βοηθειών, ή εισαγωγή στο νοσοκομείο) ήταν 32.2 % στην ομάδα του

montelukast και 25.6 % στην ομάδα fluticasone. Ο λόγος των πιθανοτήτων (με 95 % ΔΑ)

είναι ίσος με 1.38 (με 95 % ΔΑ) (μεταξύ 1.04 και 1.84).

Το ποσοστό των ασθενών με συστηματική (κυρίως από το στόμα) χρήση κορτικοστεροειδών

κατά την διάρκεια της μελέτης ήταν 17.8 % στην ομάδα του montelukast και 10.5 % στην

ομάδα fluticasone. Η διαφορά των μέσων τιμών LS μεταξύ των ομάδων ήταν σημαντική:

7.3 % με 95 % ΔΑ μεταξύ 2.9 και 11.7.

μελέτη 12 εβδομάδων σε ενήλικες (μέγιστη πτώση στη FEV

22,33 % για το montelukast

44,22 min έναντι 60,64 min). Aυτή η επίδραση ήταν σταθερή σε όλη τη διάρκεια της μελέτης

ημερησίας δόσης.

Σε ευαίσθητους στην ασπιρίνη ασθματικούς ασθενείς που ελάμβαναν ταυτόχρονα

εισπνεόμενα και/ή από του στόματος κορτικοστεροειδή, η θεραπεία με montelukast

συγκρινόμενη με το placebo, είχε αποτέλεσμα τη σημαντική βελτίωση στον έλεγχο του

άσθματος (FEV

8,55 % έναντι -1,74 % μεταβολή από το αρχικό στάδιο και μείωση στη

συνολική χρήση β-αγωνιστή: -27,78 % έναντι 2,09 % μεταβολή από το αρχικό στάδιο).

5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες

Απορρόφηση: Το montelukast απορροφάται γρήγορα ύστερα από χορήγηση από το στόμα.

Για τα επικαλυμμένα με υμένιο δισκία των 10mg, η μέση μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα

(C max), επιτυγχάνεται 3 ώρες (Τ max) ύστερα από τη χορήγησή τους σε νηστικούς ενήλικες.

Η μέση βιοδιαθεσιμότητα μετά από του στόματος χορήγηση είναι 64%. Η βιοδιαθεσιμότητα

χορήγηση επικαλυμμένων με υμένιο δισκίων των 10mg έγινε χωρίς να δίνεται σημασία στο

γεύματος.

Μετά από χορήγηση του μασώμενου δισκίου των 4 mg, σε παιδιατρικούς ασθενείς 2 έως 5

ετών που δεν τους έχει χορηγηθεί τροφή, η C max επιτυγχάνεται σε 2 ώρες μετά από τη

χορήγηση τους.

Η μέση C max είναι 66% μεγαλύτερη ενώ η μέση C min είναι μικρότερη από τους ενήλικες

που λαμβάνουν δισκίο των 10 mg.

Κατανομή: Το montelukast συνδέεται σε ποσοστό μεγαλύτερο του 99% με τις πρωτεΐνες του

πλάσματος. Ο όγκος κατανομής του σε συνθήκες σταθεροποιημένης κατάστασης, κυμαίνεται

από 8 - 11 λίτρα. Μελέτες σε αρουραίους με ραδιοσημασμένο montelukast έδειξαν ελάχιστη

τους υπόλοιπους ιστούς.

Βιομετατροπή: Το montelukast μεταβολίζεται εκτεταμένα. Σε μελέτες με χορήγηση

ανιχνεύονται σε συνθήκες σταθεροποιημένης κατάστασης σε ενήλικες και παιδιά.

ότι τo κυτόχρωμα Ρ450 3Α4, 2Α6 και 2C9 εμπλέκεται στο μεταβολισμό του montelukast. Οι

θεραπευτικές συγκεντρώσεις του montelukast στο πλάσμα δεν αναστέλλουν τα κυτοχρώματα

P450 3A4, 2C9, 1Α2, 2A6, 2C19 ή 2D6 σύμφωνα με περαιτέρω in vitro μελέτες σε

μικροσώματα του ανθρώπινου ήπατος. Η συνεισφορά των μεταβολιτών στη θεραπευτική

επίδραση του montelukast είναι ελάχιστη.

Απομάκρυνση: Η κάθαρση του montelukast από το πλάσμα, κυμαίνεται στα 45ml/min για

86% της ραδιενέργειας ανακτήθηκε σε συλλογές κοπράνων διάρκειας 5 ημερών και ποσοστό

montelukast που χορηγείται από το στόμα, φαίνεται ότι το montelukast και οι μεταβολίτες του

έχουν διεξαχθεί. Επειδή το montelukast και οι μεταβολίτες του απομακρύνονται μέσω της

χοληφόρου οδού δεν αναμένεται να είναι απαραίτητη κάποια προσαρμογή στη δοσολογία σε

ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια. Δεν υπάρχουν δεδομένα για τη φαρμακοκινητική του

montelukast σε ασθενείς με σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια (βαθμολογία Child-Pugh>9).

Με υψηλές δόσεις montelukast (20 και 60 φορές τη συνιστώμενη δοσολογία ενηλίκων),

παρατηρήθηκε μία μείωση στη συγκέντρωση της θεοφυλλίνης στο πλάσμα. Η επίδραση αυτή

δεν έχει εμφανισθεί με τη συνιστώμενη δοσολογία των 10mg εφ’άπαξ ημερησίως.

5.3 Προκλινικά στοιχεία για την ασφάλεια

Σε τοξικολογικές μελέτες που έγιναν σε ζώα, παρατηρήθηκαν ελάχιστες βιοχημικές μεταβολές

στον ορό, στην ALT, στη γλυκόζη, στο φώσφορο και στα τριγλυκερίδια που ήταν παροδικής

φύσεως. Τα σημεία τοξικότητας στα ζώα, εκδηλώθηκαν με αυξημένη έκκριση σιέλου,

γαστρεντερικές διαταραχές, απώλεια κοπράνων και διαταραχή ιόντων. Αυτά συνέβησαν σε

150mg/kg/ημέρα (>232 φορές τη συστηματική έκθεση που εμφανίζεται με την κλινική δόση).

ποσοστό ατελούς οστεοποίησης, σε σύγκριση με ζώα αναφοράς, παρατηρήθηκε σε

συστηματική έκθεση >24 φορές από την κλινική συστηματική έκθεση που παρατηρείται με

την κλινική δόση. Δεν παρατηρήθηκαν οποιεσδήποτε ανωμαλίες σε αρουραίους. Το

montelukast έχει αποδειχθεί ότι διαπερνά τον πλακουντιακό φραγμό και εκκρίνεται στο

μητρικό γάλα των ζώων.

Δεν παρατηρήθηκαν θάνατοι μετά από χορήγηση του montelukast sodium σε δόσεις μέχρι

5000 mg/kg στα ποντίκια και στους αρουραίους, (15,000 mg/m

και 30,000 mg/m

στα

ποντίκια και στους αρουραίους, αντίστοιχα) αφού δοκιμάστηκαν οι μέγιστες δόσεις. Αυτή η

δόση είναι ανάλογη με 25,000 φορές τη συνιστώμενη ημερήσια δόση για τους ενήλικες

ανθρώπους (βάσει του βάρους 50 kg για ενήλικα ασθενή).

ορατό φάσμα φωτός σε δόσεις έως 500mg/kg/ημέρα (περίπου >200 φορές με βάση τη

Το montelukast δεν ήταν ούτε μεταλλαξιογόνο σε in vitro και in vivo δοκιμές, ούτε

6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

6.1 Κατάλογος των εκδόχων

Μannitol, microcrystalline cellulose, hydroxypropyl cellulose, croscarmellose sodium, cherry

flavor, iron oxide red (E172), aspartame και magnesium stearate.

Δεν εφαρμόζεται.

6.3 Διάρκεια ζωής

φως και την υγρασία .

6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη

Τα δισκία συσκευάζονται σε blister πολυαμιδίου/PVC/αλουμινίου.

Συσκευασίες των 14,30, 100 δισκίων.

6.6 Οδηγίες χρήσης/χειρισμού

Δεν υπάρχουν ειδικές απαιτήσεις.

7. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

ELPEN Α.Ε. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

Λεωφόρος Μαραθώνος 95, 19009 Πικέρμι Αττικής, Τηλ: 210 6039326-9.

8. ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ