

OXALIMED
®
5mg/ml πυκνό διάλυμα για παρασκευή διαλύματος προς
έγχυση

Κάθε ml πυκνού διαλύματος για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση
περιέχει 5 mg oxaliplatin.
Τα 10 ml πυκνού διαλύματος για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση
περιέχουν 50 mg oxaliplatin.
Τα 20 ml πυκνού διαλύματος για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση
περιέχουν 100 mg oxaliplatin.
Τα 40 ml πυκνού διαλύματος για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση
περιέχουν 200 mg oxaliplatin.
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.

Πυκνό διάλυμα για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση.
Διαυγές, άχρωμο υγρό.

 !"#$%&'(!$
Η οξαλιπλατίνη σε συνδυασμό με 5-φθοριοουρακίλη (5-FU) και φυλλινικό
οξύ (FA) ενδείκνυται ως:
1
Επικουρική θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου σταδίου ΙΙΙ
(DukesC) μετά την ολική εκτομή πρωτοπαθούς όγκου
Θεραπεία του μεταστατικού καρκίνου του παχέος εντέρου και του
ορθού.
)*+*,*-'"! .*$/*0-1+1$
Η παρασκευή ενέσιμων διαλυμάτων κυταροτοξικών παραγόντων πρέπει
να γίνεται από εκπαιδευμένο ειδικευμένο προσωπικό με γνώση των
φαρμακευτικών προϊόντων που χρησιμοποιούνται, σε συνθήκες που
διασφαλίζουν την ακεραιότητα του φαρμακευτικού προϊόντος, την
προστασία του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα την προστασία του
προσωπικού που χειρίζεται τα φαρμακευτικά προϊόντα, σε συμφωνία με
τους κανονισμούς του νοσοκομείου. Απαιτείται ένας χώρος παρασκευής
αποκλειστικά για αυτό τον σκοπό. Απαγορεύεται το κάπνισμα, το φαγητό
ή το ποτό σε αυτό το χώρο.
Δοσολογία
ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΝΗΛΙΚΕΣ
Η συνιστώμενη δόση οξαλιπλατίνης στην επικουρική θεραπεία είναι 85
mg/m
2
ενδοφλεβίως επαναλαμβανόμενη κάθε 2 εβδομάδες για 12 κύκλους
(6 μήνες).
Η συνιστώμενη δοσολογία για την οξαλιπλατίνη στην αγωγή του
μεταστατικού καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού είναι 85 mg/m
2
ενδοφλεβίως, επαναλαμβανόμενη κάθε δύο εβδομάδες έως την εξέλιξη
της νόσου ή την εμφάνιση μη αποδεκτής τοξικότητας.
Η χορηγούμενη δόση πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με την
ανεκτικότητα (βλ. παράγραφο 4.4).
2
*(,!, '%1 #! 2%  % /*1-' ! !% . !$
34*!*!5!&'%$6/7834*!**"',1978:U;
Η οξαλιπλατίνη χορηγείται σε ενδοφλέβια έγχυση διάρκειας 2 έως 6
ωρών σε 250 έως 500 ml διαλύματος γλυκόζης 5% (50 mg/ml), έτσι ώστε
να επιτευχθεί συγκέντρωση μεταξύ 0,2 mg/ml και 0,70 mg/ml. Τα 0,70
mg/ml είναι η υψηλότερη συγκέντρωση στην κλινική πρακτική για δόση
οξαλιπλατίνης 85 mg/m
2
.
Η οξαλιπλατίνη έχει χρησιμοποιηθεί κυρίως σε συνδυασμό με σχήματα
βασισμένα σε συνεχή έγχυση 5-φθοριοουρακίλης (5-FU). Για το
θεραπευτικό σχήμα επαναλαμβανόμενων δόσεων ανά δύο εβδομάδες
χρησιμοποιήθηκαν σχήματα 5-φθοριοουρακίλης (5-FU) που συνδύαζαν
ταχεία ενδοφλέβια χορήγηση και συνεχή έγχυση.
Ειδικές κατηγορίες ασθενών
- Νεφρική δυσλειτουργία
Η οξαλιπλατίνη δεν πρέπει να χορηγείται σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική
δυσλειτουργία (βλ. παραγράφους 4.3 και 5.2).
Σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια νεφρική δυσλειτουργία, η συνιστώμενη
δόση οξαλιπλατίνης είναι 85 mg/m
2
(βλ. παραγράφους 4.4 και 5.2).
- Ηπατική ανεπάρκεια
Σε μία κλινική μελέτη φάσης Ι που συμπεριέλαβε ασθενείς με διάφορα
στάδια ηπατικής δυσλειτουργίας, η συχνότητα και η σοβαρότητα των
ηπατοχολικών διαταραχών φαίνεται να σχετίζεται με την εξέλιξη της
νόσου και με τις μη φυσιολογικές τιμές των δοκιμασιών ηπατικής
λειτουργίας στην έναρξη της θεραπείας. Δεν έγιναν ειδικές ρυθμίσεις
στη δοσολογία σε ασθενείς με μη φυσιολογικές τιμές των μετρήσεων
ηπατικής λειτουργίας κατά την κλινική ανάπτυξη του προϊόντος.
- Ηλικιωμένοι ασθενείς
3
Δεν παρατηρήθηκε αύξηση των περιστατικών σοβαρής τοξικότητας, όταν
η οξαλιπλατίνη χορηγήθηκε σε μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με την 5-
φθοριοουρακίλη (5-FU) σε ασθενείς ηλικίας άνω των 65 ετών. Επομένως,
δεν απαιτείται ειδική προσαρμογή της δοσολογίας για τους
ηλικιωμένους ασθενείς.
- Παιδιατρικοί ασθενείς
Δεν υπάρχει σχετική ένδειξη για χρήση οξαλιπλατίνης σε παιδιά. Η
αποτελεσματικότητα της μονοθεραπείας με οξαλιπλατίνη σε
παιδιατρικούς πληθυσμούς με συμπαγείς όγκους, δεν έχει τεκμηριωθεί
(βλέπε παράγραφο 5.1).
Τρόπος χορήγησης
Η οξαλιπλατίνη χορηγείται με ενδοφλέβια έγχυση.
Η χορήγηση της οξαλιπλατίνης δεν απαιτεί περαιτέρω ενυδάτωση.
Η οξαλιπλατίνη όταν αραιωθεί σε 250 έως 500 ml διαλύματος γλυκόζης
5% (50 mg/ml) ώστε να επιτευχθεί μια συγκέντρωση τουλάχιστον 0,2
mg/m,l πρέπει να εγχέεται είτε μέσω μιας κεντρικής φλεβικής οδού ή
περιφερικής φλέβας σε διάστημα 2 έως 6 ωρών. Η έγχυση της
οξαλιπλατίνης πρέπει πάντα να προηγείται εκείνης της 5-
φθοριοουρακίλης (5-FU).
Σε περίπτωση εξαγγείωσης, η χορήγηση πρέπει να διακοπεί αμέσως.
Οδηγίες χρήσης
Η οξαλιπλατίνη πρέπει να αραιώνεται πριν τη χρήση. Μόνο διάλυμα
αραίωσης γλυκόζης 5% (50 mg/ml) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την
αραίωση του πυκνού διαλύματος προς έγχυση (βλ. παράγραφο 6.6).
4
% %&'(!$
Η οξαλιπλατίνη αντενδείκνυται σε:
ασθενείς με γνωστό ιστορικό υπερευαισθησίας στην
οξαλιπλατίνη.
. γυναίκες σε γαλουχία
ασθενείς που έχουν μυελοκαταστολή πριν τον πρώτο κύκλο
θεραπείας, όπως δείχνουν μετρήσεις ουδετερόφιλων <2x10
9
/l και/ή
αριθμού αιμοπεταλίων <100x10
9
/l κατά την έναρξη της θεραπείας.
ασθενείς με περιφερική αισθητική νευροπάθεια με λειτουργικές
διαταραχές πριν από την έναρξη του πρώτου κύκλου
θεραπείας.
ασθενείς με σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία (κάθαρση
κρεατινίνης <30 ml/min).
!&!"#$*!&**!0+!$"!*3,2(!$" 2 1/0+1
Η οξαλιπλατίνη πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε εξειδικευμένα
τμήματα ογκολογίας και πρέπει να χορηγείται μόνο κάτω από την
επίβλεψη έμπειρου ογκολόγου.
Νεφρική δυσλειτουργία
Οι ασθενείς με ήπια έως μέτρια νεφρική δυσλειτουργία πρέπει να
παρακολουθούνται στενά για ανεπιθύμητες αντιδράσεις ενώ η δόση να
προσαρμόζεται ανάλογα με την τοξικότητα (βλ. παράγραφο 5.2).
Αντιδράσεις υπερευαισθησίας
Ασθενείς με ιστορικό αλλεργικής αντίδρασης σε παράγωγα λευκοχρύσου
πρέπει να παρακολουθούνται για αλλεργικά συμπτώματα. Σε περίπτωση
εμφάνισης συμπτωμάτων τύπου αναφυλακτικής αντίδρασης, η έγχυση
πρέπει να διακοπεί αμέσως και να αρχίσει κατάλληλη συμπτωματική
αγωγή. Η επαναχορήγηση της οξαλιπλατίνης αντενδείκνυται.
5
Διασταυρούμενες αντιδράσεις, μερικές φορές θανατηφόρες, έχουν
αναφερθεί με όλα τα παράγωγα λευκοχρύσου.
Σε περίπτωση εξαγγείωσης της οξαλιπλατίνης, η έγχυση πρέπει να
διακόπτεται άμεσα και να αρχίζει η συνήθης, τοπική, συμπτωματική
θεραπεία.
Νευρολογικά συμπτώματα
Η νευρολογική τοξικότητα της οξαλιπλατίνης πρέπει να
παρακολουθείται προσεκτικά, ιδιαίτερα εάν συγχορηγείται με άλλα
φάρμακα, με γνωστή νευρολογική τοξικότητα. Μια νευρολογική εξέταση
πρέπει να πραγματοποιείται πριν από κάθε χορήγηση και στη συνέχεια
περιοδικά.
Για ασθενείς που αναπτύσσουν οξεία λαρυγγο-φαρυγγική δυσαισθησία
(βλ. παράγραφο 4.8), κατά τη διάρκεια ή εντός ωρών μετά από τη δίωρη
έγχυση, η επόμενη έγχυση οξαλιπλατίνης πρέπει να χορηγείται σε
διάστημα 6 ωρών.
Περιφερική νευροπάθεια
2% 53%!+ *<% %*,*-!"2 +5 =5  9!+41+'6
&+!+41+';61*+5*-0 1$&*+*,*-'$ 1$*(,!, '%1$
*+%!+ 2 !#!%-'% !%2,*-5 1&!2"!"!
5 1>< 1  =% ?%+5 ?52 ?%:
- Εάν τα συμπτώματα διαρκούν περισσότερο από 7 ημέρες και είναι
ενοχλητικά, η επόμενη δόση της οξαλιπλατίνης πρέπει να μειωθεί από
85 σε 65 mg/m
2
(θεραπεία μεταστατικού καρκίνου) ή 75 mg/m
2
(επικουρική θεραπεία).
- Εάν η παραισθησία χωρίς λειτουργικές βλάβες διαρκεί μέχρι τον
επόμενο κύκλο, η επόμενη δόση της οξαλιπλατίνης πρέπει να μειωθεί
από 85 σε 65 mg/m
2
(θεραπεία μεταστατικού καρκίνου) ή 75 mg/m
2
(επικουρική θεραπεία).
- Εάν η παραισθησία με λειτουργικές βλάβες διαρκεί μέχρι τον επόμενο
κύκλο, η χορήγηση της οξαλιπλατίνης πρέπει να διακοπεί.
6
- Εάν τα συμπτώματα αυτά βελτιώνονται μετά τη διακοπή της θεραπείας
με οξαλιπλατίνη, μπορεί να εξεταστεί πάλι η συνέχιση της θεραπείας.
Οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερωθούν για την πιθανότητα επίμονων
συμπτωμάτων περιφερικής αισθητικής νευροπάθειας μετά το τέλος της
θεραπείας. Τοπικές, μέτριου βαθμού, παραισθησίες ή παραισθησίες οι
οποίες μπορεί να παρεμποδίζουν λειτουργικές δραστηριότητες μπορεί να
επιμένουν μέχρι και 3 χρόνια μετά τη διακοπή της αγωγής στην
επικουρική θεραπεία.
Σύνδρομο αναστρέψιμης οπίσθιας λευκοεγκεφαλοπάθειας (
RPLS
)
Περιπτώσεις συνδρόμου αναστρέψιμης οπίσθιας λευκοεγκεφαλοπάθειας
(ΣΑΟΛ, επίσης γνωστό ως σύνδρομο οπίσθιας αναστρέψιμης
εγκεφαλοπάθειας [PRES] έχουν αναφερθεί σε ασθενείς που λαμβάνουν
οξαλιπλατίνη σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία. Το ΣΑΟΛ είναι μια
σπάνια, αναστρέψιμη, ταχέως εξελισσόμενη νευρολογική πάθηση που
μπορεί να περιλαμβάνει επιληπτικές κρίσεις, υπέρταση, κεφαλαλγία,
σύγχυση, τύφλωση και άλλες οπτικές και νευρολογικές διαταραχές (βλ.
παράγραφο 4.8). Η διάγνωση του RPLS βασίζεται στην επιβεβαίωση με
την απεικόνιση του εγκεφάλου, κατά προτίμηση με μαγνητική
τομογραφία (MRI).
Ναυτία, έμετος, διάρροια, αφυδάτωση και αιματολογικές αλλοιώσεις
Η γαστρεντερική τοξικότητα που εκδηλώνεται με ναυτία και έμετο,
απαιτεί προφυλακτική και/ή θεραπευτική αντιεμετική αγωγή (βλ.
παράγραφο 4.8).
Αφυδάτωση, παραλυτικός ειλεός, εντερική απόφραξη, υποκαλιαιμία,
μεταβολική οξέωση και νεφρική διαταραχή ενδέχεται να προκληθούν από
σοβαρή διάρροια/έμετο, ιδιαίτερα όταν χορηγείται ο συνδυασμός
οξαλιπλατίνης και 5-FU.
Εάν εμφανιστεί αιματολογική τοξικότητα (αριθμός ουδετερόφιλων
<1,5x10
9
/l ή αριθμός αιμοπεταλίων <50x10
9
/l), η χορήγηση του επόμενου
κύκλου θεραπείας πρέπει να αναβληθεί μέχρι οι τιμές των
αιματολογικών εξετάσεων επανέλθουν σε αποδεκτά επίπεδα. Θα πρέπει
να πραγματοποιείται γενική εξέταση αίματος, συμπεριλαμβανομένου
7
του διαφορικού τύπου των λευκοκυττάρων α πριν την έναρξη της
θεραπείας και πριν από κάθε επόμενο κύκλο θεραπείας.
Οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερώνονται επαρκώς για τον κίνδυνο
διάρροιας/εμέτου, βλεννογονίτιδας/στοματίτιδας και ουδετεροπενίας
μετά από τη χορήγηση οξαλιπλατίνης/5-φθοριοουρακίλης (5-FU), ώστε να
επικοινωνούν επειγόντως με το θεράποντα ιατρό τους για την
κατάλληλη αντιμετώπισή τους.
Εάν εμφανιστεί βλεννογονίτιδα/στοματίτιδα με ή δίχως ουδετεροπενία, η
επόμενη θεραπεία θα πρέπει να καθυστερήσει ωσότου οι καταστάσεις
αυτές καταστούν βαθμού 1 ή λιγότερο και/ή ο αριθμός των
ουδετερόφιλων ανέλθει σε 1,5x10
9
/l.
Για συγχορήγηση οξαλιπλατίνης με 5-φθοριοουρακίλη (5-FU) (με ή χωρίς
φυλλινικό οξύ (FA)), απαιτούνται οι συνήθεις ρυθμίσεις της δοσολογίας
για τις τοξικότητες που αφορούν την 5-φθοριοουρακίλη (5-FU).
Εάν εμφανιστεί διάρροια βαθμού 4, ουδετεροπενία βαθμού 3-4 (αριθμός
ουδετερόφιλων <1,0x10
9
/l), θρομβοπενία βαθμού 3-4 (αριθμός
αιμοπεταλίων <50x10
9
/l), η δόση της οξαλιπλατίνης πρέπει να μειώνεται
από 85 σε 65 mg/m² (θεραπεία μεταστατικού καρκίνου) ή 75 mg/m
2
(επικουρική θεραπεία), επιπροσθέτως με την απαιτούμενη ελάττωση της
δόσης της 5-FU.
Πνεύμονες
Σε περίπτωση αναπνευστικών συμπτωμάτων άγνωστης αιτιολογίας,
όπως μη παραγωγικός βήχας, δύσπνοια, υποτρίζοντες ρόγχοι ή
πνευμονικές διηθήσεις ορατές σε ακτινογραφία, η χορήγηση
οξαλιπλατίνης θα πρέπει να διακόπτεται έως ότου οι περαιτέρω
λειτουργικές δοκιμασίες των πνευμόνων αποκλείσουν τη διάμεση
πνευμονοπάθεια ή την πνευμονική ίνωση (βλέπε παράγραφο 4.8).
Ήπαρ
Σε περίπτωση μη-φυσιολογικών αποτελεσμάτων των δοκιμασιών της
ηπατικής λειτουργίας ή πυλαίας υπέρτασης, που δε σχετίζεται προφανώς
με ηπατικές μεταστάσεις, πολύ σπάνιες περιπτώσεις φαρμακο-
8
επαγόμενων ηπατικών αγγειακών διαταραχών θα πρέπει να ληφθούν
υπόψη.
Κύηση
Για χρήση σε εγκύους βλ. παράγραφο 4.6.
Γονιμότητα
Γονοτοξικότητα παρατηρήθηκε σε προκλινικές μελέτες με οξαλιπλατίνη.
Επομένως, συστήνεται σε άνδρες ασθενείς υπό αγωγή με οξαλιπλατίνη
να μην αποκτήσουν παιδί κατά τη διάρκεια και έως 6 μήνες μετά την
αγωγή και να συμβουλευτούν σχετικά με τη διατήρηση του σπέρματος
πριν την αγωγή διότι η οξαλιπλατίνη μπορεί να έχει δράση αντίθετη στη
γονιμότητα, η οποία μπορεί να είναι μη-αναστρέψιμη.
Οι γυναίκες δεν πρέπει να μείνουν έγκυες κατά τη διάρκεια της αγωγής
με οξαλιπλατίνη και θα πρέπει να χρησιμοποιούν μία αποτελεσματική
μέθοδο αντισύλληψης (βλ. παράγραφο 4.6).
7,,1,!&2+!$52,,35" !"2*@.% "!2,,$
5*3#$,,1,'&+1$
Σε ασθενείς που έλαβαν μια εφάπαξ δόση των 85 mg/m
2
οξαλιπλατίνης,
αμέσως πριν από τη χορήγηση της 5-φθοριοουρακίλης (5-FU), δεν
παρατηρήθηκε κάποια αλλαγή στο επίπεδο έκθεσης στην 5-
φθοριοουρακίλη (5-FU).
In
vitro
δεν έχει παρατηρηθεί κάποια σημαντική εκτόπιση της δεσμευμένης
στις πρωτεΐνες του πλάσματος οξαλιπλατίνης με τις ακόλουθες ουσίες:
ερυθρομυκίνη, σαλικυλικά, γρανισετρόνη, πακλιταξέλη και βαλπροϊκό
νάτριο.
AK<1+1"!-,*/'
Μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες για την ασφάλεια
της χρήσης της σε εγκύους γυναίκες. Σε μελέτες σε πειραματόζωα
παρατηρήθηκε αναπαραγωγική τοξικότητα στην αναπαραγωγική
ικανότητα. Επομένως, η οξαλιπλατίνη δε συστήνεται κατά τη διάρκεια
9
της εγκυμοσύνης και σε γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία που δεν
χρησιμοποιούν αντισυλληπτικά μέτρα.
Η χρήση της οξαλιπλατίνης θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη μόνο μετά
από κατάλληλη ενημέρωση της ασθενούς ως προς τους κινδύνους για το
έμβρυο και με τη συγκατάθεση της ασθενούς.
Κατάλληλα αντισυλληπτικά μέτρα θα πρέπει να λαμβάνονται κατά τη
διάρκεια και μετά τη διακοπή της αγωγής για 4 μήνες για τις γυναίκες
και 6 μήνες για τους άνδρες.
Δεν έχει ακόμα μελετηθεί η έκκριση στο μητρικό γάλα. Η γαλουχία
αντενδείκνυται κατά τη διάρκεια της θεραπείας με οξαλιπλατίνη.
Η οξαλιπλατίνη μπορεί να έχει δράση αντίθετη στη γονιμότητα
(βλ.παράγραφο 4.4).
B!&2+!$+ 1%!"%. 1 *&0-1+1$"!/!!+5*<
51/%=%
Δεν έχουν διεξαχθεί μελέτες για την επίδραση στην ικανότητα οδήγησης
και χειρισμού μηχανών. Όμως, η αγωγή με οξαλιπλατίνη οδηγεί σε
αύξηση του κινδύνου ζάλης, ναυτίας και εμέτου και άλλα νευρολογικά
συμπτώματα που επηρεάζουν το βάδισμα και την ισορροπία και μπορεί
να οδηγήσουν σε μικρή ή μέτρια επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και
χειρισμού μηχανών.
Διαταραχές της όρασης, ιδίως παροδική απώλεια όρασης (αναστρέψιμη
μετά τη διακοπή της θεραπείας), μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα του
ασθενούς να οδηγεί και χειρίζεται μηχανές. Ως εκ τούτου, οι ασθενείς θα
πρέπει να προειδοποιούνται για την πιθανή επίδραση αυτών των
γεγονότων στην ικανότητα οδήγησης ή χειρισμού μηχανών.
C%!4<51 $%#-!$
10
Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες της οξαλιπλατίνης σε συνδυασμό
με 5-φθοριοουρακίλη (5-FU)/φυλλινικό οξύ (FA), ήταν γαστρεντερικές
(διάρροια, ναυτία, έμετος και βλεννογονίτιδα), αιματολογικές
(ουδετεροπενία, θρομβοπενία) και νευρολογικές (οξεία και δοσο-
αθροιστική περιφερική αισθητική νευροπάθεια). Συνολικά αυτά τα
συμβάματα ήταν περισσότερο συχνά και σοβαρά με τη χορήγηση του
συνδυασμού οξαλιπλατίνης και 5-φθοριοουρακίλη (5-FU)/φυλλινικό οξύ
(FA), σε σύγκριση με τη χορήγηση μόνο του συνδυασμού 5-
φθοριοουρακίλη (5-FU)/φυλλινικό οξύ (FA).
Οι συχνότητες που αναφέρονται στον παρακάτω πίνακα προέρχονται
από κλινικές μελέτες σε μεταστατική και επικουρική θεραπεία (έχοντας
συμπεριλάβει 416 και 1108 ασθενείς αντίστοιχα στο θεραπευτικό σκέλος
οξαλιπλατίνη + 5-φθοριοουρακίλη (5-FU)/φυλλινικό οξύ (FA)) και από
την εμπειρία μετά την κυκλοφορία.
Οι συχνότητες που εμφανίζονται σε αυτόν τον πίνακα ορίζονται
χρησιμοποιώντας την ακόλουθη σύμβαση: πολύ συχνές (≥1/10), συχνές
(≥1/100, <1/10), όχι συχνές (≥1/1000, 1/100), σπάνιες (≥1/10000,
1/1000), πολύ σπάνιες (1/10000), όχι γνωστές (δεν μπορούν να
εκτιμηθούν με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία).
Επιπλέον πληροφορίες δίνονται μετά τον πίνακα.
11
 1-*'$
*-%!"=%
++ 152 ?
%" 2
DEFGHI
*,<
+/%#$
/%#$ J/!+/%#$ 2%!$
",!%!"
#$
( 2+!$
- Αύξηση
ηπατικών
ενζύμων
- Αύξηση
αλκαλικής
φωσφατάσης
αίματος,
- Αύξηση
χολερυθρίνης
αίματος
- Αύξηση
γαλακτικής
αφυδρογονάσ
ης αίματος,
- Αύξηση
σωματικού
βάρους
(επικουρική
θεραπεία)
- Αύξηση
κρεατινίνης
αίματος
- Μείωση
σωματικού
βάρους
(θεραπεία
μεταστατικού
καρκίνου)
)! /#$
*
!5**!1 !"
*<"! *
,53!"*<
++ 05 *$
K
- Αναιμία,
-
Ουδετεροπενί
α,
-
Θρομβοπενία,
- Λευκοπενία,
- Λεμφοπενία
- μ Ε πύρετη
ουδετεροπενία
-
Ανοσοαλλεργικ
ή θρομβοπενία,
- Αιμολυτική
αναιμία
)! /#$
- Περιφερική - Ζάλη - Δυσαρθρία
12
 1-*'$
*-%!"=%
++ 152 ?
%" 2
DEFGHI
*,<
+/%#$
/%#$ J/!+/%#$ 2%!$
",!%!"
#$
( 2+!$
- Αύξηση
ηπατικών
ενζύμων
- Αύξηση
αλκαλικής
φωσφατάσης
αίματος,
- Αύξηση
χολερυθρίνης
αίματος
- Αύξηση
γαλακτικής
αφυδρογονάσ
ης αίματος,
- Αύξηση
σωματικού
βάρους
(επικουρική
θεραπεία)
- Αύξηση
κρεατινίνης
αίματος
- Μείωση
σωματικού
βάρους
(θεραπεία
μεταστατικού
καρκίνου)
)! /#$
*
!5**!1 !"
*<"! *
,53!"*<
++ 05 *$
K
- Αναιμία,
-
Ουδετεροπενί
α,
-
Θρομβοπενία,
- Λευκοπενία,
- Λεμφοπενία
- μ Ε πύρετη
ουδετεροπενία
-
Ανοσοαλλεργικ
ή θρομβοπενία,
- Αιμολυτική
αναιμία
)! /#$
- Περιφερική - Ζάλη - Δυσαρθρία
13
 1-*'$
*-%!"=%
++ 152 ?
%" 2
DEFGHI
*,<
+/%#$
/%#$ J/!+/%#$ 2%!$
",!%!"
#$
( 2+!$
- Αύξηση
ηπατικών
ενζύμων
- Αύξηση
αλκαλικής
φωσφατάσης
αίματος,
- Αύξηση
χολερυθρίνης
αίματος
- Αύξηση
γαλακτικής
αφυδρογονάσ
ης αίματος,
- Αύξηση
σωματικού
βάρους
(επικουρική
θεραπεία)
- Αύξηση
κρεατινίνης
αίματος
- Μείωση
σωματικού
βάρους
(θεραπεία
μεταστατικού
καρκίνου)
)! /#$
*
!5**!1 !"
*<"! *
,53!"*<
++ 05 *$
K
- Αναιμία,
-
Ουδετεροπενί
α,
-
Θρομβοπενία,
- Λευκοπενία,
- Λεμφοπενία
- μ Ε πύρετη
ουδετεροπενία
-
Ανοσοαλλεργικ
ή θρομβοπενία,
- Αιμολυτική
αναιμία
)! /#$
- Περιφερική - Ζάλη - Δυσαρθρία
14
* Βλέπε λεπτομερή περιγραφή στην παρακάτω ενότητα
** Βλέπε παράγραφο 4.4.
+ Πολύ συχνές αλλεργίες/αλλεργικές αντιδράσεις που εμφανίζονται
κυρίως κατά τη διάρκεια της έγχυσης, ορισμένες φορές
θανατηφόρες.
Συχνές αλλεργικές αντιδράσεις περιλαμβάνουν δερματικό
εξάνθημα(ιδιαίτερα κνίδωση), επιπεφυκίτιδα και ρινίτιδα.
Συχνές αναφυλακτικές αντιδράσεις, συμπεριλαμβανομένων
βρογχόσπασμου, αισθήματος θωρακικού άλγους, αγγειοοιδήματος,
υπότασης και αναφυλακτικού σοκ.
++ Πολύ συχνές: πυρετός, ρίγη (τρόμος), είτε λοιμώδους αιτιολογίας
(συνοδευόμενος ή όχι από εμπύρετη ουδετεροπενία) είτε πιθανώς που
οφείλεται σε ανοσολογικό μηχανισμό.
+++ Αντιδράσεις στη θέση ένεσης συμπεριλαμβανομένων του τοπικού
άλγους, ερυθρότητας, οιδήματος και θρόμβωσης έχουν αναφερθεί. Η
εξαγγείωση ενδέχεται επίσης να προκαλέσει τοπικό άλγος και
φλεγμονή που μπορεί να είναι σοβαρά και να οδηγήσουν στην
εμφάνιση επιπλοκών, συμπεριλαμβανομένης της νέκρωσης, ιδιαίτερα
όταν η οξαλιπλατίνη εγχέεται σε περιφερική φλέβα (βλ. παράγραφο
4.4).
15
)! /#$ *!5**!1 !"*<"! *,53!"*<++ 05 *$
/%. 1 532%!+1$%2+4%09L;"!%2>45.
(,!, '%1M78
:NM:I
C7OPMOQ
"24>&*52&$
'
5 +  !"*<
""'%*
!"*!"0
4'
J,*!
*!
>45*
'
R45
*<
R45*
<
J,*!
*!
>45
*'
R45
*<
R45
*<
%!5'
82,2 3 <1 75,6 0,7 0,1
& *%'
71,4 28 14 78,9 28,8 12,3
*5>*%'
71,6 4 <1 77,4 1,5 0,2
5< 1
*& *%'
5,0 3,6 1,4 0,7 0,7 0,0
& *%!"0
+0S1
1,1 0,7 0,4 1,1 0,6 0,4
16
Εμπειρία μετά την κυκλοφορία με άγνωστη συχνότητα
Αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο
)! /#$ *%*+**!1 !"*<++ 05 *$
/%. 1 532%!+1$,,-!"0$% '&+1$%2+4%09L;
"!%2>45.
(,!, '%1"!
78:NM:I
C7OPMOQ
"24>&*52&$
'
5 +  !"*<
""'%*
!"*!"0
4'
J,*!
*!
>45*
'
R45
*<
R45*
<
J,*!
*!
>45
*'
R45
*<
R45
*<
,,-!"#$
% !&2+!$M,,
-'
9,1 1 <1 10,3 2,3 0,6
)! /#$%!"*<++ 05 *$T
Η δοσοπεριοριστική τοξικότητα της οξαλιπλατίνης είναι η νευρολογική.
Πρόκειται για μία αισθητική περιφερική νευροπάθεια που
17
χαρακτηρίζεται από δυσαισθησία και/ή παραισθησία των άκρων με ή
χωρίς κράμπες, οι οποίες συχνά πυροδοτούνται από το κρύο. Τα
συμπτώματα αυτά εμφανίζονται έως και στο 95% των ασθενών που
υποβάλλονται σε θεραπεία. Η διάρκεια αυτών των συμπτωμάτων που
συνήθως υποχωρούν μεταξύ των κύκλων της θεραπείας, αυξάνεται με
τον αριθμό των χορηγούμενων κύκλων.
532%!+1 .%* 0M"! ,! *-!"=% &! /=% '%!
%&'(!$6%2,*-5 1%&!2"! ?%+5 ?52 ?%6-! 1%
%-"!. 1 *+5*-0$ 1$&*+*,*-'$0".5"!-! 1
&!"*0 1$4'$9>,2-3*;
Οι λειτουργικές διαταραχές αυτές συμπεριλαμβάνουν δυσκολίες στην
εκτέλεση λεπτών κινήσεων και πιθανόν να προέρχονται από μια
διαταραχή της αισθητικότητας. Ο κίνδυνος εμφάνισης επίμονων
συμπτωμάτων για μία αθροιστική δόση των 850 mg/m
2
(10 κύκλοι) είναι
περίπου 10% και 20% είναι για μία αθροιστική δόση των 1020 mg/m
2
(12
κύκλοι).
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, τα νευρολογικά σημεία και
συμπτώματα βελτιώνονται ή ανακτώνται πλήρως όταν διακόπτεται η
θεραπεία. Στην επικουρική θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου, 6
μήνες μετά τη διακοπή της αγωγής, το 87% των ασθενών παρουσίασε
καθόλου ή ήπια συμπτώματα. Μετά από 3 χρόνια παρακολούθησης,
περίπου 3% των ασθενών παρουσίασε είτε επιμένουσες τοπικές
παραισθησίες ήπιας έντασης (2,3%) ή παραισθησίες που μπορεί να
παρεμποδίζουν τις λειτουργικές δραστηριότητες (0,5%).
Οξείες νευραισθητικές εκδηλώσεις (βλ. παράγραφο 5.3) έχουν αναφερθεί.
Εμφανίζονται εντός λίγων ωρών από τη χορήγηση και συχνά
εκδηλώνονται με την έκθεση στο κρύο. Συνήθως εμφανίζονται ως
παροδική παραισθησία, δυσαισθησία και υπαισθησία. Το οξύ σύνδρομο
φαρυγγολαρυγγικής δυσαισθησίας εμφανίζεται σε 1% έως 2% των
ασθενών και χαρακτηρίζεται από υποκειμενικό αίσθημα δυσφαγίας ή
δύσπνοιας/αίσθημα πνιγμονής, χωρίς καμία αντικειμενική ένδειξη
αναπνευστικής δυσφορίας (ούτε κυάνωση ούτε υποξία) ή
λαρυγγόσπασμου ή βρογχόσπασμου (ούτε εισπνευστικός ούτε
εκπνευστικός συριγμός). Παρόλο που έχουν χορηγηθεί αντιϊσταμινικά
και βρογχοδιασταλτικά στις περιπτώσεις αυτές, τα συμπτώματα αυτά
είναι γρήγορα αναστρέψιμα ακόμα και χωρίς φαρμακευτική αγωγή. Η
παράταση του χρόνου έγχυσης βοηθά στη μείωση της συχνότητας
εμφάνισης αυτού του συνδρόμου (βλ. παράγραφο 4.4). Περιστασιακά
18
έχουν αναφερθεί άλλα συμπτώματα που συμπεριλαμβάνουν σπασμό της
γνάθου/μυϊκούς σπασμούς/ακούσιες μυϊκές συσπάσεις/μυϊκές
δεσμιδώσεις/μυόκλονος, μη φυσιολογικός συντονισμός/μη φυσιολογικό
βάδισμα/αταξία/ διαταραχές ισορροπίας, αίσθημα σύσφιξης του λαιμού ή
του θώρακα/πίεση/δυσφορία/άλγος. Επιπλέον, οι δυσλειτουργίες
κρανιακού νεύρου μπορεί να συσχετίζονται ή ακόμα να εμφανίζονται ως
μεμονωμένο περιστατικό όπως πτώση, διπλωπία,
αφωνία/δυσφωνία/βράγχος φωνής, που μερικές φορές περιγράφεται ως
παράλυση των φωνητικών χορδών, μη φυσιολογική αίσθηση της γλώσσας
ή δυσαρθρία, που μερικές φορές περιγράφεται ως αφασία, νευραλγία
τριδύμου/ άλγος προσώπου/άλγος οφθαλμού, ελάττωση της οπτικής
οξύτητας, διαταραχές των οπτικών πεδίων.
U,,%*,*-!"2+5 =5 6.?$1&+4'61=,!
?%% ?>24! %.% !?%% %",+ !"=%"! *+15'*
LhermittesVs #/*%%34'" 2 1&!2"! 1$4'$5
*(,!, '%1 5*%?5#%$ ! =+!$ * !"0$ %' !&$
#/*%%34'
Εμπειρία μετά την κυκλοφορία με άγνωστη συχνότητα
Σπασμοί
19
W+ % !"#$&! /#$
/%. 1 532%!+1$%2+4%09L;"!%2>45.
(,!, '%1"!
78:UMFA
C7mgMmQ
"24>&*52&$
'
5 +  !"*<
""'%*
!"*!"04'
J,*!*!
>45*'
R45
*<

R45
*<

J,*!*!
>45*'
R45
*<
R45
*<
 '
69,9 8 <1 73,7 4,8 0,3
)!2*!
60,8 9 2 56,3 8,3 2,5
X5 *$
49,0 6 1 47,2 5,3 0,5
R,%%*-*%' !&M
 *5 ' !&
39,9 4 <1 42,1 2,8 0,1
Συνιστάται η πρόληψη ή/και θεραπεία με ισχυρό αντιεμετικό παράγοντα.
20
Αφυδάτωση, παραλυτικός ειλεός, εντερική απόφραξη, υποκαλιαιμία,
μεταβολική οξέωση και νεφρική δυσλειτουργία ενδέχεται να προκληθούν
από σοβαρή διάρροια/έμετο, ιδιαίτερα επί χορήγησης του συνδυασμού
οξαλιπλατίνης με 5-φθοριοουρακίλη (5-FU) (βλ. παράγραφο 4.4).
)! /#$0 *$"!/*,13.?%
Πολύ σπάνιες (≤1/10000):
Σύνδρομο κολποειδούς απόφραξης του ήπατος, επίσης γνωστό ως
φλεβοαποφρακτική ηπατοπάθεια, ή παθολογικές εκδηλώσεις που
σχετίζονται με τέτοιου είδους ηπατικές διαταραχές,
συμπεριλαμβανομένης της ηπατικής πελίωσης, της οζώδους
αναγεννητικής υπερπλασίας, της περικολποειδούς ίνωσης. Οι κλινικές
εκδηλώσεις μπορεί να είναι πυλαία υπέρταση και/ή αυξημένες
τρανσαμινάσες.
)! /#$ ?%%3=%"! ?%**3.?%*&=%
Πολύ σπάνιες (≤1/10000):
Οξεία σωληναριακή νέκρωση, οξεία διάμεση νεφρίτιδα και οξεία νεφρική
ανεπάρκεια.
Y&*+*,*-'
Δεν υπάρχει γνωστό αντίδοτο της οξαλιπλατίνης. Σε περιπτώσεις
υπερδοσολογίας, είναι αναμενόμενη η επιδείνωση των ανεπιθύμητων
ενεργειών. Θα πρέπει να αρχίσει η παρακολούθηση των αιματολογικών
παραμέτρων και να χορηγείται συμπτωματική αγωγή.
21
7W)
75"*&%5!"#$!&!. 1 $
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Άλλοι αντινεοπλασματικοί παράγοντες,
παράγωγα λευκοχρύσου
Κωδικός ATC: L01XA03
Η οξαλιπλατίνη είναι μία αντινεοπλασματική δραστική ουσία που ανήκει
σε μία νέα κατηγορία παραγώγων λευκοχρύσου στα οποία το άτομο του
λευκοχρύσου δημιουργεί σύμπλοκο με το 1,2-διαμινοκυκλοεξάνιο
DACH») και με μια οξαλική ομάδα.
Η οξαλιπλατίνη είναι ένα μονό εναντιομερές το (SP-4-2).[1R, 2R)-
Cyclohexane-1,2-diamine-kN, kN
] [ethanedioato(2-)-kO
1
, kO
2
] platinum.
H οξαλιπλατίνη επιδεικνύει ένα ευρύ φάσμα τόσο in
vitro
κυτταροτοξικότητας όσο και in
vivo αντικαρκινικής δράσης, σε
διαφορετικά συστήματα μοντέλων όγκων, συμπεριλαμβανομένων και
εκείνων του παχέος εντέρου στον άνθρωπο. Η οξαλιπλατίνη επίσης
εμφανίζει in
vitro και in
vivo δράση σε διάφορα μοντέλα ανθεκτικά στη
σισπλατίνη.
Έχει παρατηρηθεί συνεργική κυτταροτοξική δράση σε συνδυασμό με την
5-φθοριοουρακίλη (5-FU), τόσο in
vitro
όσο και in
vivo.
Μελέτες του μηχανισμού δράσης της οξαλιπλατίνης, παρόλο που αυτό
δεν έχει ακόμα πλήρως διευκρινιστεί, δείχνουν ότι τα ενυδατωμένα
παράγωγα που προέρχονται από τη βιομετατροπή της οξαλιπλατίνης,
αλληλεπιδρούν με το DNA σχηματίζοντας ενδο- και διακλωνικές
διασταυρούμενες γέφυρες, αναστέλλοντας με αυτό τον τρόπο τη σύνθεση
του DNA, που έχει ως αποτέλεσμα την κυτταροτοξική και την
αντικαρκινική δράση.
Σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του παχέος εντέρου, η
αποτελεσματικότητα της οξαλιπλατίνης (δοσολογία των 85 mg/m
2
επαναλαμβανόμενη κάθε δύο εβδομάδες) σε συνδυασμό με 5-
φθοριοουρακίλη (5-FU)/φυλλινικό οξύ (FΑ) έχει αναφερθεί σε τρεις
κλινικές μελέτες:
- Στην θεραπεία πρώτης γραμμής, στην συγκριτική μελέτη ΕFC2962,
δύο σκελών, φάσης ΙΙΙ, 420 ασθενείς τυχαιοποίήθηκαν είτε σε
μονοθεραπεία με 5-φθοριοουρακίλη (5-FU)/φυλλινικό οξύ (FΑ)
(LV5FU2,
Ν=210) είτε στο συνδυασμό οξαλιπλατίνης με 5-
φθοριοουρακίλη (5-FU)/ φυλλινικό οξύ (FΑ) (FOLFOΧ4
,
Ν=210).
- 821 ασθενείς που είχαν λάβει προηγούμενη θεραπεία και ήταν
ανθεκτικοί σε ένα συνδυασμό ιρινοτεκάνης (CPT-11) + 5-
φθοριοουρακίλης/φυλλινικού οξέος τυχαιοποιήθηκαν στην
συγκριτική μελέτη 3 σκελών EFC4584 τυχαιοποιήθηκαν στο
συνδυασμό ιρινοτεκάνης (CΡΤ-11) + 5-φθοριοουρακίλη (5-
22
FU)/φυλλινικό οξύ (FΑ) είτε στη μονοθεραπεία 5-φθοριοουρακίλη
(5-FU)/φυλλινικό οξό (FΑ) (LV5FU2,
Ν=275), είτε στη μονοθεραπεία
οξαλιπλατίνης (Ν=275) ή στο συνδυασμό οξαλιπλατίνης με 5-
φθοριοουρακίλη (5-FU)/φυλλινικό οξό (FΑ) (FOLFOΧ4
,
Ν=271)
- Τελικά, η μη ελεγχόμενη μελέτη ΕFC2964 φάσης Π συμπεριέλαβε
ασθενείς ανθεκτικούς στη μονοθεραπεία με 5-φθοριοουρακίλη (5-
FU)/φυλλινικό οξύ (FΑ), οι οποίοι λάμβαναν το συνδυασμό
οξαλιπλατίνης και 5-φθοριοουρακίλη (5-FU)/φυλλινικό οξύ (FΑ)
(FOLFOΧ4, Ν=57).
Οι δύο τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες, η ΕFC2962 για τη θεραπεία
πρώτης γραμμής και η ΕFC4584 για τους ασθενείς που είχαν λάβει
προηγούμενη θεραπεία, κατέδειξαν έναν σημαντικά μεγαλύτερο βαθμό
ανταπόκρισης και μία παρατεταμένη ελεύθερη εξέλιξης επιβίωση
FS)/χρόνο έως την εξέλιξη (ΤΤΡ) σε σύγκριση με τη μονοθεραπεία 5-
FU/FΑ.
Στη μελέτη ΕFC4584 που διεξήχθη σε ασθενείς που έχουν λάβει
προηγούμενη θεραπεία και εΐναι ανθεκτικοί σε αυτή, η διαφορά στη
διάμεση συνολική επιβίωση S) ανάμεσα στο συνδυασμό οξαλιπλατίνης
και 5-φθοριοουρακίλη (5-FU)/φυλλινικό οξύ (FΑ) δεν είχε στατιστική
σημαντικότητα.
R45.$% ."!+1$+ 1FOLFO#%% ! 1$LV7FU
L>45.$
% ."!+1$
9Y7LZ[;
%2,+1,14+5*<5
.4+1*$4'
6%(2 1 1
" !%*,*-!"0$
!4=1+1$
LV 7FU FOLFO 
*%*4'
*(,!, '%1$
'= 1$
-550$
ΕFC2962
Αξιολόγηση ανταπόκρισης
κάθε 8 εβδομάδες
22
(16-27)
49
(42-46)
ΔE*
Τιμή P = 0,0001
+4%'$*#/*%
,2>!*1-*<5%1
4'
ΕFC4584
(ανθεκτικοί στο συνδυασμό
CPT-11+5-FU/FA)
Αξιολόγηση ανταπόκρισης
κάθε 6 εβδομάδες
0,7
(00-2,7)
11,1
(7,6-15,5)
1,1
(0,2-3,2)
Τιμή P < 0,0001
+4%'$*#/*%
,2>!*1-*<5%1
ΔΕ* 23
(13-36)
ΔE*
23
4'
ΕFC2964
(ανθεκτικοί στο συνδυασμό
5-FU/FA)
Αξιολόγηση ανταπόκρισης
κάθε 12 εβδομάδες
*ΔΕ: Δεν εφαρμόζεται
)!25+1,<41(#,!(1$!>'?+19PFS;M)!25+*$/.%*#?$ 1%
(#,!(19TTP;FOLFOX#%% !LV7FU
)!25+1\:]M^^\6
0%$9Y7LZ[;
_`7:N :a_:ab *%*4
'
*(,!, '
%1$
%2,+1 [^^6 %(2 1 1
" !%*,*-!"0$
!4=1+1$
'= 1$-550$
EFC2962 (PFS)
6,0
(5,5-6,5)
8,2
(7,2-8,8)
ΔΕ*
Τιμή P λογαριθμικής τάξης
= 0,0003
+4%'$ * #/*% ,2>!
*1-*<5%14'
EFC4584 (TTP)
(ανθεκτικοί στο συνδυασμό
CPT-11 + 5-FU/ FA)
2,6
(1,8-2,9)
5,3
(4,7-6,1)
2,1
(1,6-2,7)
Τιμή P λογαριθμικής τάξης
< 0,0001
+4%'$ * #/*% ,2>!
*1-*<5%14'
EFC2964
(ανθεκτικοί στο συνδυασμό 5-
FU/ FA)
ΔΕ*
5,1
(3,1-5,7)
ΔΕ*
*ΔΕ: Δεν εφαρμόζεται
)!25+1+%*,!"0!>'?+19OS;.FOLFOX#%% !LV7FU
)!25+1a]6
0%$9Y7LZ[;
%2,+1[^^
_`7:N :a_:ab *%*4
'
*(,!, '
%1$
'= 1$-550$
EFC2962
14,7
(13,0-18,2)
16,2
(14,7-18,2)
ΔΕ*
Τιμή P λογαριθμικής τάξης =
0,12
+4%'$ * #/*% ,2>!
*1-*<5%14'
EFC4584**
(ανθεκτικοί στο συνδυασμό
CPT-11 + 5-FU/FA)
8,8
(7,3-9,3)
9,9
(9,1-10,5)
8,1
(7,2-8,7)
Τιμή P λογαριθμικής τάξης =
0,09
24
+4%'$ * #/*% ,2>!
*1-*<5%14'
EFC2964
(ανθεκτικοί στο συνδυασμό 5-
FU/ FA)
ΔΕ*
10,8
(9,3-12,8)
ΔΕ*
*ΔΕ: Δεν εφαρμόζεται
Σε ασθενείς που έχουν λάβει προηγούμενη θεραπεία (EFC4584), οι οποίοι
ήταν συμπτωματικοί κατά την έναρξη, μια μεγαλύτερη αναλογία των
ασθενών που έλαβαν οξαλιπλατίνη/5-φθοριοουρακίλη (5-FU)/φυλλινικό
οξύ (FA) εμφάνισαν σημαντική βελτίωση στα συμπτώματα που
σχετίζονται με τη νόσο σε σύγκριση με αυτούς που έλαβαν μόνο 5-
φθοριοουρακίλη (5-FU)/φυλλινικό οξύ (FA) (27,7% έναντι 14,6% p <
0,0033).
Σε ασθενείς που δεν είχαν λάβει προηγούμενη θεραπεία (EFC2962), δεν
βρέθηκε καμία στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στις δύο
θεραπευτικές ομάδες για οποιαδήποτε διάσταση της ποιότητας ζωής.
Ωστόσο, οι βαθμολογίες στην ποιότητα ζωής ήταν γενικά καλύτερες στο
σκέλος της θεραπείας ελέγχου για τη μέτρηση της γενικής κατάστασης
της υγείας και του άλγους και χειρότερες στο σκέλος της οξαλιπλατίνης
για ναυτία και έμετο.
Στην επικουρική θεραπεία, η συγκριτική μελέτη φάσης ΙΙΙ MOSAIC
(EFC3313) τυχαιοποίησε 2246 ασθενείς (899 σταδίου II/Dukes B2 και
1347 σταδίου III/DukesC) μετά την πλήρη εκτομή του πρωτοπαθούς όγκου
του καρκίνου του παχέος εντέρου είτε μόνο σε 5-FU/FA (LV5FU2 N=1123,
B2/C = 448/675) ή στο συνδυασμό οξαλιπλατίνης και 5-FU/FA (FOLFOX 4
N=1123, B2/C = 451/672).
c:Z8/.%!,<41%.+*!>'?+19[^^%2,+1;K-!
*+%*,!".,14+5.
 !".+"#,*$ _`7:N :a_:ab
" *+ !'!>'?+1
,<41%.+*-!/.%!
9Y7LZ[;
73,3
(70,6-75,9)
78,7
(76,2-81,1)
defegFgehij9Y7LZ[;
0,76
(0,64-0,89)
]hgehikEFljPgemnhEoh
P=0,0008
*Διάμεση παρακολούθηση μέχρι 44,2 μήνες (όλοι οι ασθενείς
παρακολουθούνται για τουλάχιστον 3 χρόνια)
Η μελέτη κατέδειξε ένα συνολικό σημαντικό πλεονέκτημα στην ελεύθερη
νόσου επιβίωση για 3 χρόνια για το συνδυασμό οξαλιπλατίνης και 5-
FU/FA (FOLFOX4) σε σχέση με το 5-FU/FA μόνο (LV5FU2).
c:Z8/.%!,<41%.+*!>'?+19[^^%2,+1;K
%2,*-5 *+ 2&!* 1$+4#%!$
25
 2&!*+4%0  2&!*[[
9GpnEoq;
 2&!*[[[
9GpnEoZ;
 !".+"#,*$
LV5FU2 FOLFOX4 LV5FU2 FOLFOX4
" *+ !',<41
%.+*!>'?+1-!
/.%!9Y7LZ[;
84,3
(80,9-
87,7)
87,4
(84,3-90,5)
65,8
(62,2-69,5)
72,8
(69,4-76,2)
defegFgehij9Y7LZ[;
0,79
(0,57-1,09)
0,75
(0,62-0,90)
_jP8gemnhEoh
P=0,151 P=0,002
* Διάμεση παρακολούθηση μέχρι 44,2 μήνες (όλοι οι ασθενείς
παρακολουθούνται για τουλάχιστον 3 χρόνια)
%*,!"0!>'?+19[^^%2,+1;
Τη χρονική στιγμή της ανάλυσης της ελεύθερης νόσου επιβίωσης για 3
χρόνια, που ήταν και το πρωταρχικό τελικό σημείο αξιολόγησης της
μελέτης MOSAIC, το 85,1% των ασθενών που ήταν στο σκέλος FOLFOX4
ήταν εν ζωή έναντι 83,8% που ήταν στο σκέλος LV5FU2. Αυτό
μεταφράζεται σε μία συνολική μείωση του κινδύνου θνησιμότητας της
τάξεως του 10% υπέρ του FOLFOX4 χωρίς επίτευξη στατιστικής
σημαντικότητας (λόγος επικινδυνότητας = 0,90). Τα ποσοστά ήταν
92,2% έναντι 92,4% στην υποομάδα σταδίου ΙΙ (Dukes’ B2) (hazard
ratio=1,01) και 80,4% έναντι 78,1% στην υποομάδα σταδίου ΙΙI (Dukes
C) (λόγος επικινδυνότητας = 0,87) για το FOLFOX4 και το LV5FU2,
αντίστοιχα.
Η οξαλιπλατίνη ως μονοθεραπεία έχει αξιολογηθεί σε παιδιατρικούς
πληθυσμούς σε 2 Φάσης Ι (69 ασθενείς) και 2 Φάσης ΙΙ (90 ασθενείς)
μελέτες. Ένα σύνολο από 159 παιδιατρικούς ασθενείς (7 μηνών-22 ετών)
με συμπαγείς όγκους υποβλήθηκαν σε θεραπεία. Η αποτελεσματικότητα
της μονοθεραπείας με οξαλιπλατίνη σε υπό θεραπεία παιδιατρικούς
πληθυσμούς δεν έχει τεκμηριωθεί. Η διαδικασία και στις δύο μελέτες
Φάσης ΙΙ διακόπηκε λόγω έλλειψης ανταπόκρισης του όγκου.
75"*"!%1 !"#$!&!. 1 $
Η φαρμακοκινητική των διαφόρων δραστικών μεταβολιτών δεν έχει
προσδιορισθεί. Η φαρμακοκινητική του υπερ-διηθήσιμου λευκοχρύσου,
που είναι το μίγμα όλων των μη-δεσμευμένων, δραστικών και αδρανών
τύπων λευκοχρύσου, μετά από δίωρη έγχυση οξαλιπλατίνης 130 mg/m
2
κάθε τρεις εβδομάδες για 1 έως 5 θεραπευτικούς κύκλους και
οξαλιπλατίνης 85 mg/m
2
κάθε δύο εβδομάδες για 1 έως 3 θεραπευτικούς
κύκλους, είναι η ακόλουθη: <%*S1 ?% " !50+?% ?%
35"*"!%1 !"=% 5# ?% * 8&!140+!5*
,"*/<+*5 2.*,,,#$&.+!$*(,!, '%1$ ?%C7
mgMm
"24&<*>&*52&$0 ?%rmgMm
"24 !$>&*52&$
).+1 Z
Oes
INZ
r8C
INZ h
M
 h
M
> h
M
- `
oo
Z_

5PMO 5PtMO_ 5PtMO_ t t t _ _Mt
26
_
C7OPMO
2
Μέση
τιμή
0,814 4,19 4,68 0,43 16,8 391 440 17,4
SD 0,193 0,647 1,40 0,35 5,74 406 199 6,35
r
OPMO
2
Μέση
τιμή
1,21 8,20 11,9 0,28 16,3 273 582 10,1
SD 0,10 2,40 4,60 0,06 2,90 19,0 261 3,07
Ο μέσος όρος για τα AUC
0-48
και C
max
υπολογίσθηκαν κατά τον 3ο κύκλο (85
mg/m
2
) ή κατά τον 5ο κύκλο (130 mg/m
2
).
Ο μέσος όρος των AUC, V
ss
, CL και CLR0-48 υπολογίσθηκαν κατά τον 1ο κύκλο.
Οι τιμές C
end
, C
max
, AUC, AUC
0-48
, V
ss
και CL καθορίστηκαν από μη
διαμερισματική ανάλυση.
Οι τιμές t
1/2
α, t
1/2
β και t
1/2
γ καθορίστηκαν από διαμερισματική ανάλυση
(συνδυασμός κύκλων 1-3).
Στο τέλος της δίωρης έγχυσης, 15% του χορηγούμενου λευκοχρύσου
ευρίσκεται στη συστηματική κυκλοφορία, ενώ το υπόλοιπο 85%
κατανέμεται ταχύτατα στους ιστούς ή απεκκρίνεται στα ούρα. Η μη
αναστρέψιμη σύνδεση με ερυθρά αιμοσφαίρια και με το πλάσμα, έχει σαν
συνέπεια οι χρόνοι ημιζωής στις θέσεις σύνδεσης να είναι πολύ κοντά
στο φυσιολογικό χρόνο ανανέωσης των ερυθρών αιμοσφαιρίων και της
λευκωματίνης του ορού. Δεν παρατηρήθηκε συσσώρευση στο
υπερδιήθημα πλάσματος μετά από χορήγηση 85 mg/m
2
κάθε δύο
εβδομάδες ή μετά από 130 mg/m
2
κάθε τρεις εβδομάδες και η σταθερή
κατάσταση επιτεύχθηκε κατά τον πρώτο κύκλο στις θέσεις σύνδεσης. Η
ενδο- και δι-ατομική μεταβλητότητα ήταν γενικά χαμηλή.
Η
in vitro
βιομετατροπή θεωρείται ότι είναι το αποτέλεσμα μιας μη
ενζυμικής διάσπασης και δεν υπάρχει απόδειξη μεσολάβησης του
κυτοχρώματος P450 στο μεταβολισμό του δακτυλίου του
διαμινοκυκλοεξανίου (DACH).
Η οξαλιπλατίνη μεταβολίζεται εκτεταμένα στον άνθρωπο και δεν
ανιχνεύεται αδιάσπαστη δραστική ουσία στο υπερδιήθημα πλάσματος
στο τέλος της δίωρης έγχυσης. Αρκετοί κυτταροτοξικοί μεταβολίτες,
συμπεριλαμβανομένων και των μονοχλωρο-, διχλωρο- και διϋδρο-DACH
ενώσεων λευκοχρύσου, και ένας αριθμός αδρανών μεταβολιτών έχουν
ανιχνευτεί στη συστηματική κυκλοφορία και σε επόμενα χρονικά σημεία.
Ο λευκόχρυσος, ως επί το πλείστον, αποβάλλεται στα ούρα με κάθαρση
συνήθως εντός 48 ωρών μετά από τη χορήγηση.
Μέχρι την ημέρα, περίπου 54% της συνολικής δόσης ανακτήθηκε στα
ούρα και <3% στα κόπρανα.
Η επίδραση της νεφρικής δυσλειτουργίας ως προς τη διαθεσιμότητα της
οξαλιπλατίνης μελετήθηκε σε ασθενείς με διαφόρων βαθμών νεφρική
λειτουργία. Η οξαλιπλατίνη χορηγήθηκε σε δόση των 85 mg/m2 στην
ομάδα ελέγχου με φυσιολογική νεφρική λειτουργία (κάθαρση κρεατινίνης
> 80 ml/min, n=12), καθώς και σε ασθενείς με ήπια (κάθαρση
27
κρεατινίνης = 50-80 ml/min, n= 13) και μέτρια (κάθαρση κρεατινίνης =
30-49 ml/min, n=11) νεφρική δυσλειτουργία και σε δόση των 65 mg/m2
σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία (κάθαρση κρεατινίνης <
30 ml/min, n=5). Η διάμεση έκθεση ήταν 9, 4, 6 και 3 κύκλοι, αντίστοιχα,
ενώ τα δεδομένα φαρμακοκινητικής στον κύκλο 1 έχουν ληφθεί από 11,
13, 10 και 4 ασθενείς, αντίστοιχα.
Υπήρξε μια αύξηση στην AUC του λευκοχρύσου στο υπερδιήθημα
πλάσματος (PUF), στην AUC/ δόση και μια μείωση της ολικής και της
νεφρικής κάθαρσης και της Vss όσο αυξανόταν η νεφρική δυσλειτουργία,
ειδικά στη (μικρή) ομάδα των ασθενών με σοβαρή νεφρική
δυσλειτουργία: η εκτίμηση του σημείου (90% CI ) της υπολογισθείσας
μέσης αναλογίας σε νεφρική κατάσταση έναντι φυσιολογικής νεφρικής
λειτουργίας για την AUC/δόση ήταν 1,36 (1,08, 1,71), 2,34 (1,82, 3.01)
και 4,81 (3,49, 6,64) για τους ασθενείς με ήπια και μέτρια και σοβαρή
νεφρική ανεπάρκεια, αντίστοιχα.
Η αποβολή της οξαλιπλατίνης σχετίζεται σημαντικά με την κάθαρση
κρεατινίνης. Η ολική κάθαρση του λευκοχρύσου του υπερδιηθήματος
πλάσματος (PUF) ήταν, αντίστοιχα, 0,74 (0,59, 0,92), 0,43 (0,33, 0,55)
και 0,21 (0,15, 0,29) και για τη Vss, αντίστοιχα 0,52 (0,41, 0,65), 0,73
(0,59, 0,91) και 0,27 (0,20, 0,36) για τους ασθενείς με ήπια, μέτρια και
σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια, αντίστοιχα. Η ολική κάθαρση του
λευκοχρύσου στο υπερδιήθημα πλάσματος συνεπώς μειώθηκε αντίστοιχα
κατά 26% σε ήπια, 57% σε μέτρια και 79% σε σοβαρή νεφρική
δυσλειτουργία σε σύγκριση με ασθενείς με φυσιολογική λειτουργία.
Η νεφρική κάθαρση του λευκοχρύσου PUF ήταν μειωμένη σε ασθενείς με
διαταραχή της νεφρικής λειτουργίας κατά 30% σε ήπια, 65% σε μέτρια
και 84% σε σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία σε σύγκριση με ασθενείς με
φυσιολογική λειτουργία.
Σημειώθηκε αύξηση στο βήτα χρόνο ημίσειας ζωής του λευκοχρύσου PUF
με την αύξηση του βαθμού νεφρικής ανεπάρκειας, κυρίως με τη σοβαρού
βαθμού ομάδα. Παρά το μικρό αριθμό ασθενών με σοβαρή νεφρική
δυσλειτουργία, τα δεδομένα αυτά εγείρουν ανησυχία για τους ασθενείς
με σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια και πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά
τη συνταγογράφηση της οξαλιπλατίνης σε ασθενείς με νεφρική
δυσλειτουργία (βλ. παραγράφους 4.2, 4.3 και 4.4).
7*",!%!"2&&*5#%-! 1%+32,!
Τα όργανα στόχος που αναγνωρίσθηκαν στις προκλινικές μελέτες
(ποντίκια, αρουραίοι, σκύλοι ή/και πίθηκοι), σε μελέτες χορήγησης μίας
και πολλαπλών δόσεων, συμπεριλάμβαναν το μυελό των οστών, το
γαστρεντερικό σύστημα, τα νεφρά, τους όρχεις, το νευρικό σύστημα και
την καρδιά. Οι περιπτώσεις τοξικότητας των οργάνων-στόχος που
παρατηρήθηκαν στα ζώα εκτός της καρδιοτοξικότητας, συμφωνούν με
28
εκείνες που παρατηρήθηκαν με άλλα φάρμακα που περιείχαν λευκόχρυσο
καθώς και με κυτταροτοξικά φάρμακα, που καταστρέφουν το DNA, και
που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία διάφορων μορφών καρκίνου στον
άνθρωπο. Επιπτώσεις στην καρδιά εμφανίσθηκαν μόνο στους σκύλους
και περιελάμβαναν ηλεκτροφυσιολογικές διαταραχές με θανατηφόρα
κολπική μαρμαρυγή. Η καρδιοτοξικότητα θεωρείται ειδική στους
σκύλους όχι μόνο γιατί παρατηρήθηκε μόνο σ’ αυτούς αλλά και επειδή
δόσεις παρόμοιες με εκείνες που έδωσαν τη θανατηφόρα
καρδιοτοξικότητα στους σκύλους (150 mg/m
2
) ήταν καλά ανεκτές από
τους ανθρώπους. Προκλινικές μελέτες που χρησιμοποίησαν
αισθητηριακούς νευρώνες επίμυων υποδηλώνουν ότι τα οξέα
νευροαισθητικά συμπτώματα που σχετίζονται με τη χορήγηση
οξαλιπλατίνης ενδέχεται να ενέχονται σε μία αλληλεπίδραση με
εξαρτώμενους από τη διαφορά δυναμικού διαύλους Na
+
.
Η οξαλιπλατίνη ήταν μεταλλαξιογόνος και κλαστογόνος σε δοκιμασίες
κυττάρων των θηλαστικών και παρουσίασε θανατηφόρα
εμβρυοτοξικότητα σε αρουραίους. Η οξαλιπλατίνη θεωρείται πιθανόν
καρκινογόνος, αν και σχετικές μελέτες δεν έχουν διεξαχθεί.
A
A 2,*-*$"&./?%
Ύδωρ για ενέσιμα
A+5> . 1 $
Το αραιωμένο φαρμακευτικό προϊόν δεν πρέπει να αναμιγνύεται με άλλα
φαρμακευτικά προϊόντα στην ίδια φιάλη έγχυσης ή γραμμή έγχυσης. Η
οξαλιπλατίνη μπορεί να συγχορηγηθεί με φυλλινικό οξύ (FA) μέσω μίας
γραμμής Υ και ακολουθώντας τις οδηγίες χρήσης που αναφέρονται στην
παράγραφο 6.6.
1 - ΝΑ ΜΗΝ αναμιγνύεται με αλκαλικά φαρμακευτικά προϊόντα ή
διαλύματα, ιδιαίτερα με 5-φθοριοουρακίλη (5-FU),
παρασκευάσματα φυλλινικού οξέος (FA) που περιέχουν
τρομεταμόλη ως έκδοχο και άλατα τρομεταμόλης άλλων
δραστικών ουσιών. Αλκαλικά φαρμακευτικά προϊόντα ή
διαλύματα μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τη σταθερότητα της
οξαλιπλατίνης (βλ. παράγραφο 6.6).
1 -   !=% ! 1 *(,!, '%1 5 &!2,5
3+!*,*-!"*< **< 0 2,, &!,<5  * !#/*%
!.%  /,?'* 9+5!,5>%*5#%?% ?% /,?!&'?%
*+>+ '*6",'*0% '*;
1 - ΝΑ ΜΗΝ αναμιγνύεται με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα στην
ίδια φιάλη έγχυσης ή γραμμή έγχυσης (βλ. παράγραφο 6.6 για τις
οδηγίες που αφορούν την ταυτόχρονη χορήγηση με φυλλινικό οξύ
(FA)).
29
1 - ΝΑ ΜΗ χρησιμοποιείται εξοπλισμός έγχυσης που περιέχει
αλουμίνιο.
A)!2"!u?0$
2 χρόνια.
Μετά την αραίωση σε διάλυμα γλυκόζης 5% (50 mg/ml), η χημική και
φυσική σταθερότητα για τη χρήση έχει τεκμηριωθεί για 48 ώρες σε
θερμοκρασία 2 °C έως 8 °C και για 24 ώρες σε θερμοκρασία 25
o
C.
Από μικροβιολογικής πλευράς, το διάλυμα έγχυσης πρέπει να
χρησιμοποιηθεί αμέσως.
Εάν δεν χρησιμοποιηθεί αμέσως, ο χρόνος και οι συνθήκες διατήρησης
του διαλύματος πριν από τη χρήση, είναι ευθύνη του χρήστη και
κανονικά δεν θα πρέπει να παραμείνει περισσότερο από 24 ώρες στους 2
o
C έως 8
o
C, εκτός αν η αραίωση έχει γίνει σε ελεγχόμενες και
αξιολογημένες ασηπτικές συνθήκες.
A&!' $*3,2(!$" 2 1%3<,(1 **@.% *$
Μην καταψύχετε.
Φυλάσσετε το φιαλίδιο στο εξωτερικό κουτί για να προστατεύεται από
το φως.
Για τις συνθήκες φύλαξης του αραιωμένου φαρμακευτικού προϊόντος βλ.
Παράγραφο 6.3
A7<+1"!++  !"2 *!#" 1
10 ml πυκνό διάλυμα σε φιαλίδιο (Τύπου Ι διαφανές γυάλινο) με πώμα
από ελαστομερές βρωμοβουτύλιο.
20 ml πυκνό διάλυμα σε φιαλίδιο (Τύπου Ι διαφανές γυάλινο) με πώμα
από ελαστομερές βρωμοβουτύλιο.
40 ml πυκνό διάλυμα σε φιαλίδιο (Τύπου Ι διαφανές γυάλινο) με πώμα
από ελαστομερές βρωμοβουτύλιο.
Συσκευασία: Κουτί του 1 φιαλιδίου.
AA&!' $*3,2(!$.!S1$
Όπως και με τα άλλα πιθανώς τοξικά παράγωγα, ο χειρισμός και η
παρασκευή των διαλυμάτων οξαλιπλατίνης χρειάζεται προσοχή.
Οδηγίες χειρισμού
Ο χειρισμός αυτού του κυτταροτοξικού παράγοντα από το υγειονομικό
προσωπικό απαιτεί κάθε προφύλαξη, για να διασφαλιστεί η προστασία
του χρήστη και του περιβάλλοντός του.
30
Η παρασκευή ενέσιμων διαλυμάτων κυτταροτοξικών παραγόντων πρέπει
να γίνεται από εκπαιδευμένο ειδικευμένο προσωπικό με γνώση των
φαρμακευτικών προϊόντων που χρησιμοποιούνται, σε συνθήκες που
διασφαλίζουν την ακεραιότητα του φαρμακευτικού προϊόντος, την
προστασία του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα την προστασία του
προσωπικού που χειρίζεται τα φαρμακευτικά προϊόντα, σε συμφωνία με
τους κανονισμούς του νοσοκομείου. Απαιτείται ένας χώρος παρασκευής
αποκλειστικά γι’ αυτόν το σκοπό. Απαγορεύεται το κάπνισμα, το φαγητό
ή το ποτό σε αυτό το χώρο.
Το προσωπικό πρέπει να έχει στη διάθεσή του ειδικό εξοπλισμό
χειρισμού, κυρίως, ένδυμα με μακριά μανίκια, προστατευτικές μάσκες,
καπέλο, προστατευτικά γυαλιά, αποστειρωμένα γάντια μίας χρήσης,
προστατευτικά καλύμματα για το χώρο εργασίας, δοχεία και σακούλες
απορριμμάτων.
Τα απεκκρίματα και οι εμετοί των ασθενών πρέπει να διαχειρίζονται
προσεκτικά.
Οι έγκυες γυναίκες πρέπει να προειδοποιούνται να αποφεύγουν το
χειρισμό κυτταροτοξικών παραγόντων.
Κάθε σπασμένος περιέκτης πρέπει να διαχειρίζεται με την ίδια προσοχή
και να θεωρείται ως επιμολυσμένος. Τα επιμολυσμένα απορρίμματα
πρέπει να αποτεφρώνονται σε κατάλληλα επισημασμένα στερεά δοχεία.
Βλ. παρακάτω κεφάλαιο «Καταστροφή υπολειμμάτων».
Εάν τυχόν πυκνό διάλυμα ή διάλυμα έγχυσης οξαλιπλατίνης έρθει σε
επαφή με το δέρμα, ξεπλύνατε αμέσως και προσεκτικά με άφθονο νερό.
Εάν τυχόν πυκνό διάλυμα ή διάλυμα έγχυσης οξαλιπλατίνης έρθει σε
επαφή με βλεννογόνους, ξεπλύνατε αμέσως και προσεκτικά με άφθονο
νερό

!&!"#$*3,2(!$" 2 1/*0-1+1
1 - ΝΑ ΜΗ χρησιμοποιείται εξοπλισμός έγχυσης που περιέχει
αλουμίνιο.
2 - ΝΑ ΜΗ χορηγείται αδιάλυτη.
3 - .%* διάλυμα προς έγχυση γλυκόζης 5% (50 mg/ml) να
χρησιμοποιείται ως διάλυμα αραίωσης. !=% !
-!#-/+15&!2,5/,?!*</*% '*0&!,<5 
*!#/*%/,?!*</.
4 - ΝΑ ΜΗΝ αναμιγνύεται με κάποιο άλλο φάρμακο στην ίδια
φιάλη έγχυσης ή να χορηγείται ταυτόχρονα μέσω της ίδιας οδού
έγχυσης.
5 - ΝΑ ΜΗΝ αναμιγνύεται με αλκαλικά φαρμακευτικά προϊόντα ή
διαλύματα, ιδιαίτερα με 5-φθοριοουρακίλη (5-FU),
παρασκευάσματα φυλλινικού οξέος (FA) που περιέχουν
τρομεταμόλη ως έκδοχο και άλατα τρομεταμόλης άλλων
δραστικών ουσιών. Αλκαλικά φαρμακευτικά προϊόντα ή
διαλύματα μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τη σταθερότητα της
οξαλιπλατίνης.
6
31
&1-'$/0+1$53,,!%!".*(<9:I;9?$3,,!%!".+>#+ !*
03,,!%!".%2 !*;
Η ενδοφλέβια έγχυση οξαλιπλατίνης 85 mg/m
2
σε 250 έως 500 ml
διαλύματος γλυκόζης 5% (50 mg/ml) μπορεί να συγχορηγηθεί με
ενδοφλέβια έγχυση φυλλινικού οξέος (FA) σε διάλυμα γλυκόζης 5% (50
mg/ml) για διάστημα 2 έως 6 ωρών, χρησιμοποιώντας μία γραμμή Y,
τοποθετημένη αμέσως πριν από τη θέση έγχυσης. Τα δύο αυτά
φαρμακευτικά προϊόντα δε θα πρέπει να συνδυάζονται στην ίδια φιάλη
έγχυσης. Το φυλλινικό οξύ δεν θα πρέπει να περιέχει τρομεταμόλη ως
έκδοχο και θα πρέπει να αραιώνεται χρησιμοποιώντας μόνο ισοτονικό
διάλυμα γλυκόζης 5% (50 mg/ml), και όχι αλκαλικά διαλύματα ή
διαλύματα χλωριούχου νατρίου ή διαλύματα που περιέχουν χλωριούχα.
&1-'$/0+1$57834*!**"',1978:N;
Η οξαλιπλατίνη πρέπει πάντα να χορηγείται πριν από τις
φθοριοπυριμιδίνες, π.χ. 5-φθοριοουρακίλη (5-FU).
Μετά από τη χορήγηση της οξαλιπλατίνης, να πλένετε την οδό έγχυσης
και μετά να χορηγείτε την 5-φθοριοουρακίλη (5-FU).
Επιπλέον πληροφορίες σχετικά με τα φαρμακευτικά προϊόντα που
συνδυάζονται με την οξαλιπλατίνη, βλ. Περίληψη Χαρακτηριστικών του
Προϊόντος του αντίστοιχου παρασκευαστή.
"%.&!2,5-!+"0&!,<5 *$*$#-/+1
Ελέγξτε οπτικά το διάλυμα πριν από τη χρήση. Πρέπει να
χρησιμοποιούνται μόνο τα διαυγή διαλύματα, χωρίς ορατά σωματίδια.
Το φαρμακευτικό αυτό προϊόν είναι μόνο για μία χρήση. Κάθε ποσότητα
πυκνού διαλύματος που δεν χρησιμοποιείται θα πρέπει να
καταστρέφεται. (βλ. παρακάτω Καταστροφή υπολειμμάτων).
'?+1!% 1%%&*3,#>!#-/+1
Αφαιρέστε την απαιτούμενη ποσότητα πυκνού διαλύματος από το
φιαλίδιο (α) και στη συνέχεια αραιώστε με 250 ml έως 500 ml
διαλύματος γλυκόζης 5% για την επίτευξη συγκέντρωσης οξαλιπλατίνης
μεταξύ τουλάχιστον 0,2 mg/ml και έως 0,7 mg/ml. Το εύρος των
συγκεντρώσεων στο οποίο έχει αποδειχθεί η φυσικοχημική σταθερότητα
της οξαλιπλατίνης είναι από 0,2 mg/ml έως 2,0 mg/ml.
Χορηγείστε με ενδοφλέβια έγχυση.
Μετά την αραίωση σε διάλυμα γλυκόζης 5% (50 mg/ml), η χημική και
φυσική σταθερότητα για τη χρήση έχει τεκμηριωθεί για 48 ώρες σε
θερμοκρασία +2 °C έως +8 °C και για 24 ώρες σε θερμοκρασία +25
α
.
Από μικροβιολογικής πλευράς, το διάλυμα έγχυσης πρέπει να
χρησιμοποιηθεί αμέσως. Εάν δεν χρησιμοποιηθεί αμέσως, ο χρόνος και οι
συνθήκες διατήρησης του διαλύματος πριν από τη χρήση, είναι ευθύνη
του χρήστη και κανονικά δεν θα πρέπει να παραμείνει περισσότερο από
24 ώρες στους 2
α
έως 8
α
, εκτός αν η αραίωση έχει γίνει σε ελεγχόμενες
και αξιολογημένες ασηπτικές συνθήκες.
32
Ελέγξτε οπτικά το διάλυμα πριν από τη χρήση. Πρέπει να
χρησιμοποιούνται μόνο τα διαυγή διαλύματα, χωρίς ορατά σωματίδια.
Το φαρμακευτικό αυτό προϊόν είναι για μία μόνο χρήση. Κάθε ποσότητα
διαλύματος προς έγχυση που δεν χρησιμοποιήθηκε θα πρέπει να
καταστραφεί
.
 να μη χρησιμοποιείται για την αραίωση διάλυμα χλωριούχου
νατρίου ή διαλύματα που περιέχουν χλωριούχα.
Η συμβατότητα του διαλύματος προς έγχυση της οξαλιπλατίνης έχει
δοκιμαστεί με αντιπροσωπευτικά kit χορήγησης, με βάση το PVC.
X-/+1
Η χορήγηση της οξαλιπλατίνης δεν απαιτεί προηγούμενη ενυδάτωση.
Η έγχυση της οξαλιπλατίνης, αραιωμένης σε 250 έως 500 ml διαλύματος
γλυκόζης 5% (50 mg/ml) για την επίτευξη συγκέντρωσης τουλάχιστον
0,2 mg/ml πρέπει να γίνεται ή μέσω κεντρικής φλέβας ή μέσω
περιφερικής φλέβας σε διάστημα 2 έως 6 ωρών. Όταν η οξαλιπλατίνη
χορηγείται με την 5-φθοριοουρακίλη (5-FU), η έγχυση της οξαλιπλατίνης
πρέπει να προηγείται αυτής της 5-φθοριοουρακίλης (5-FU).
 + *30*,!552 ?%
Υπόλοιπα του φαρμάκου καθώς και όλα τα υλικά που έχουν
χρησιμοποιηθεί για την αραίωση και τη χορήγηση πρέπει να
καταστρέφονται σύμφωνα με τις συνήθεις διαδικασίες του Νοσοκομείου
που ισχύουν για όλες τις κυτταροτοξικές ουσίες, που εμπίπτουν στις
ισχύουσες διατάξεις περί καταστροφής επικίνδυνων ουσιών.
B)
MED8PLATINUMPHARMACEUTICALLTD
"*.,?$AA6 .>*,*$"?+'$6r
<*$
1,T7BArrBAr
C9;)
YWM)
r
33
34