ΦΥΛΛΟ ΟΔΗΓΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΗ

IRINOTECAN/MEDICALIS 40mg/2ml

IRINOTECAN/MEDICALIS 100mg/5ml

1. ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

1.1 Ονομασία

IRINOTECAN/MEDICALIS 40mg/2ml, πυκνό διάλυμα για παρασκευή

διαλύματος προς έγχυση.

IRINOTECAN/MEDICALIS 100mg/5ml, πυκνό διάλυμα για παρασκευή

διαλύματος προς έγχυση.

1.3 Φαρμακοτεχνική μορφή

Πυκνό διάλυμα για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση

1.4 Περιεκτικότητα σε δραστική ουσία

Τα φιαλίδια του IRINOTECAN περιέχουν 40 mg ή 100 mg irinotecan hydrochloride,

trihydrate

1.5 Περιγραφή - Συσκευασία

IRINOTECAN 40mg: 1 καφέ γυάλινο φιαλίδιο των 2 ml, με ελαστικό πώμα

επικαλυμμένο εσωτερικά με teflon - ΒΤ x 1 vial x 2 ml

IRINOTECAN 100 mg: 1 καφέ γυάλινο φιαλίδιο των 5 ml, με ελαστικό πώμα

επικαλυμμένο εσωτερικά με teflon - ΒΤ x 1 vial x 5 ml

1.8 Παρασκευαστής

Cipla Ltd, Verna Salcette, Goa, India

1

2. ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΧΟΡΗΓΗΣΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ

ΣΑΣ

2.1 Γενικές πληροφορίες

Ενδείκνυται για τη θεραπεία των ασθενών με προχωρημένο καρκίνο του παχέος εντέρου και

του ορθού είτε μόνο του (μονοθεραπεία) είτε σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα.

2.2 Ενδείξεις

To IRINOTECAN ενδείκνυται για τη θεραπεία των ασθενών με προχωρημένο

ασθενών με μεταστατικό ορθοκολικό καρκίνο ο οποίος εκφράζει τον υποδοχέα του

επιδερμικού αυξητικού παράγοντα (EGFR) μετά από αποτυχία προηγούμενης

κυτταροτοξικής χημειοθεραπείας, η οποία συμπεριλάμβανε το irinotecan.

2.3 Αντενδείξεις

• Χρόνια φλεγμονή του εντέρου και/ή απόφραξη του εντέρου (βλ. λήμμα

«Ιδιαίτερες προειδοποιήσεις και ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη χρήση").

• Ιστορικό σοβαρών αντιδράσεων υπερευαισθησίας στην irinotecan hydrochloride

trihydrate ή σε κάποιο από τα έκδοχα του IRINOTECAN.

• Εγκυμοσύνη και γαλουχία

• Τιμές χολερυθρίνης > 3 φορές από την ανώτερη φυσιολογική τιμή

την επίβλεψη ιατρού εξειδικευμένου στη χρήση αντικαρκινικής θεραπείας.

Δεδομένης της φύσης και της συχνότητας εμφάνισης των ανεπιθυμήτων ενεργειών,

το IRINOTECAN θα πρέπει να συνταγογραφείται στις ακόλουθες περιπτώσεις μόνο

όταν το αναμενόμενο όφελος έχει εκτιμηθεί σε σχέση με τους ενδεχόμενους

κινδύνους: .

• σε ασθενείς που παρουσιάζουν κάποιο παράγοντα κινδύνου, ιδιαίτερα σε

εκείνους με κατάσταση ικανότητας κατά WHO = 2.

• στις ελάχιστες εκείνες περιπτώσεις όπου θεωρηθεί ό,τι ο ασθενής

πιθανόν να μην τηρήσει τις συστάσεις όσον αφορά την αντιμετώπιση των

ανεπιθυμήτων ενεργειών (ανάγκη για άμεση και παρατεταμένη αντιδιαρροϊκή

2

για τους ασθενείς που χρειάζονται στενότερη παρακολούθηση ή που

διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο σοβαρής ουδετεροπενίας.

Όψιμη διάρροια

Οι ασθενείς θα πρέπει να είναι ενέμεροι για τον κίνδυνο εμφάνισης όψιμης

διάρροιας σε διάστημα μεγαλύτερο των 24 ωρών μετά από τη χορήγηση

του IRINOTECAN και οποιαδήποτε χρονική στιγμή πριν από τον επόμενο

κύκλο χορήγησης. Κατά τη μονοθεραπεία, ο μέσος χρόνος εμφάνισης της

πρώτης υδαρούς κένωσης ήταν η 5η ημέρα μετά την έγχυση του

IRINOTECAN. Οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερώσουν ταχέως τον ιατρό

τους για την εμφάνιση της και να αρχίσουν αμέσως την κατάλληλη

ασθενείς που είναι ταυτόχρονα ουδετεροπενικοί.

Αμέσως μόλις εμφανιστεί η πρώτη υδαρής κένωση, ο ασθενής θα πρέπει

να αρχίσει να πίνει μεγάλες ποσότητες ροφημάτων που περιέχουν

ηλεκτρολύτες και να αρχίσει αμέσως κατάλληλη αντιδιαρροϊκή θεραπεία. Η

αντιδιαρροϊκή θεραπεία θα συνταγογραφηθεί από το τμήμα που χορήγησε

το IRINOTECAN. Μετά την έξοδο από το νοσοκομείο οι ασθενείς θα πρέπει

να προμηθευτούν τα συνταγογραφημένα φάρμακα, ώστε να μπορούν να

αναμετωπίσουν τη διάρροια, μόλις εμφανισθεί. Επιπροσθέτως, θα πρέπει

να ενημερώσουν τον ιατρό τους ή το τμήμα που χορήγησε το IRINOTECAN

για το πότε/εάν εμφανισθεί η διάρροια..

λιγότερο από 12 ώρες.

3

Ναυτία και εμετός

Πριν από κάθε χορήγηση IRINOTECAN συνιστάται προφυλακτική αγωγή με αντιεμετικά.

Ναυτία και εμετός έχουν αναφερθεί συχνά. Οι ασθενείς με έμετο που συνδέεται με όψιμη

διάρροια, θα πρέπει να νοσηλεύονται, για να υποβληθούν σε θεραπεία όσο το δυνατόν

συντομότερα.

Οξύ χολινεργικό σύνδρομο

4

5

6

Για τις ακόλουθες ανεπιθύμητες ενέργειες, οι δόσεις του IRINOTECAN και/ή της 5-FU, όπου

είναι δυνατό, θα πρέπει να ελαττώνονται κατά 15-20%;

• Αιματολογική τοξικότητα (ουδετεροπενία βαθμού 4, εμπύρετη ουδετεροπενία

[ουδετεροπενία βαθμού 3-4 και πυρετός βαθμού 2-4], θρομβοπενία και λευκοπενία [βαθμού

4]),

• Μη-αιματολογική τοξικότητα [βαθμού 3-4]

Οι συστάσεις για τροποποιήσεις της δοσολογίας του cetuximab, κατά τη συγχορήγηση με

φαρμακευτικό προϊόν.

Διάρκεια της θεραπείας

Η θεραπεία με το IRINOTECAN θα πρέπει να συνεχισθεί μέχρι να σημειωθεί αντικειμενική

εξέλιξη της νόσου ή μη-αποδεκτή τοξικότητα.

μεγαλύτερα της ανώτερης φυσιολογικής τιμής [ΑΦΤ]) σε ασθενείς με κατάσταση ικανότητας

κατηγορία των ασθενών θα πρέπει να πραγματοποιούνται εβδομαδιαίως γενικές εξετάσεις

αίματος.

• Σε ασθενείς με τιμές χολερυθρίνης μέχρι 1,5 φορά της ανώτερης φυσιολογικής

τιμής (ΑΦΤ), η συνιστώμενη δόση IRINOTECAN είναι 350 mg/m

2

.

• Σε ασθενείς με τιμές χολερυθρίνης που κυμαίνονται από 1,5 έως 3 φορές της ΑΦΤ,

η

συνιστώμενη δόση IRINOTECAN είναι 200 mg/ m²

• Σε ασθενείς με τιμές χολερυθρίνης πάνω από το 3πλάσιο της ΑΦΤ, δεν

πρέπει να

κατηγορία ασθενών.

Ηλικιωμένοι: Δεν έχουν πραγματοποιηθεί ειδικές φαρμακοκινητικές μελέτες σε

ηλικιωμένους. Ωστόσο η επιλογή της δοσολογίας γι' αυτή την κατηγορία πληθυσμού θα

πρέπει να γίνεται προσεκτικά, εξαιτίας της αυξημένης συχνότητας εμφάνισης μειωμένων

βιολογικών λειτουργιών. Αυτή η κατηγορία πληθυσμού χρειάζεται πιο στενή

παρακολούθηση.

7

2.7 Υπερδοσολογία - Αντιμετώπιση

πάρετε τη δόση αυτή το ταχύτερο δυνατόν. Εάν, εν τούτοις, πλησιάζει η ώρα για την επόμενη

δόση, μη λάβετε τη δόση που παραλείψατε αλλά συνεχίστε κανονικά τη θεραπεία.

Μη διπλασιάζετε τις δόσεις.

2.9 Ανεπιθύμητες ενέργειες

Οι ακόλουθες ανεπιθύμητες ενέργειες, που θεωρείται, ότι είναι δυνατόν ή πιθανόν να

συνδέονται, με τη χορήγηση του IRINOTECAN αναφέρθηκαν από 765 ασθενείς με τη

συνιστώμενη δόση των 350 mg/m

2

, κατά τη μονοθεραπεία και από 145 ασθενείς που

έλαβαν IRINOTECAN σε συνδυασμό με 5-FU/FA κατά το σχήμα χορήγησης κάθε 2

εβδομάδες, στη συνιστώμενη δόση 180 mg/m

Γαστρεντερικές

διαταραχές

Όψιμη διάρροια

Η διάρροια (που εμφανίζεται πέραν των 24 ωρών μετά από τη χορήγηση) αποτελεί μια

Κατά τη μονοθεραπεία:

Σοβαρή διάρροια παρατηρήθηκε στο 20% των ασθενών οι οποίοι ακολουθούν τις οδηγίες

για την αντιμετώπιση της διάρροιας. Στο 14% των αξιολογήσιμων κύκλων εμφανίστηκε

σοβαρή διάρροια. Ο διάμεσος χρόνος εμφάνισης της πρώτης υδαρούς κένωσης ήταν η 5η

ημέρα μετά την έγχυση του IRINOTECAN .

Κατά τη θεραπεία συνδυασμού:

Σοβαρή διάρροια παρατηρήθηκε στο 13,1% των ασθενών οι οποίοι ακολουθούν τις οδηγίες

8

Κατά τη θεραπεία συνδυασμού:

Παρατηρήθηκε χαμηλότερη συχνότητα εμφάνισης σοβαρής ναυτίας και εμετού (2,1% και

2,8% των ασθενών, αντιστοίχως).

Αφυδάτωση

Έχουν αναφερθεί επεισόδια αφυδάτωσης συνήθως συνδεόμενα με διάρροια ή/και έμετο.

Ασυνήθεις περιπτώσεις νεφρικής ανεπάρκειας, υπότασης ή καρδιο-κυκλοφορικης

ανεπάρκειας έχουν παρατηρηθεί, σε ασθενείς με επεισόδια αφυδάτωσης συνδεόμενα με

διάρροια ή/και έμετο.

Άλλες γασγρεντερικές διαταραχές

Παρατηρήθηκε δυσκοιλιότητα σχετιζόμενη με το IRINOTECAN και/η την loperamide με

την εξής αναλογία:

διάτρησης του εντέρου. Αλλες ήπιες αντιδράσεις περιλαμβάνουν ανορεξία, κοιλιακό άλγος

και βλε\α·ογονίτιδα. Σπάνιες περιπτώσεις συμπτωματικής και ασυμπτωματικής

παγκρεατίτιδας συσχετίστηκαν με τη θεραπεία με irinotecan.

Αιματολογικές διαταραχές

Η ουδετεροπενία αποτελεί μορφή δοσο-περιοριστικής τοξικότητας. Η ουδετεροπενία ήταν

αναστρέψιμη και μη αθροιστική. Ο διάμεσος (median) αριθμός ημερών μέχρι την εμφάνιση

του ναδίρ ήταν 8 ημέρες ανεξαρτήτως του αν χορηγήθηκε μονοθεραπεία ή θεραπεία

συνδυασμού.

Κατά τη μονοθεραπεία:

Παρατηρήθηκε ουδετεροπενία στο 78,7% των ασθενών και ήταν σοβαρή (αριθμός

3

Πλήρης ανάκαμψη επιτυγχανόταν συνήθως μέχρι την 22η ημέρα.

Πυρετός με σοβαρή ουδετεροπενία αναφέρθηκε στο 6,2% των ασθενών και στο 1,7% των

κύκλων.

Λοιμώξεις εμφανίστηκαν στο 10,3% περίπου των ασθενών (2,5% των κύκλων) και

συνδέονταν με σοβαρή ουδετεροπενία στο 5,3% περίπου των ασθενών (1,1% των κύκλων)

Αναφέρθηκε αναιμία στο 58,7% περίπου των ασθενών (8% με αιμοσφαιρίνη < 8 g/dl και

0,9% με αιμοσφαιρίνη < 6,5 g/dl).

9