ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

1. ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

VALOMED

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Δισκία 1000mg: περιέχουν ποσότητα υδροχλωρικής βαλακυκλοβίρης, ισοδύναμης με

1000mg βάσεως βαλακυκλοβίρης.

Δισκία 500mg: περιέχουν ποσότητα υδροχλωρικής βαλακυκλοβίρης, ισοδύναμης με

500mg βάσεως βαλακυκλοβίρης.

Το VALOMED ενδείκνυται για τη θεραπεία των λοιμώξεων από απλό έρπητα του

δέρματος και των βλεννογόνων, περιλαμβανομένου του πρωτοπαθούς και του

υποτροπιάζοντος έρπητα των γεννητικών οργάνων. Το VALOMED μπορεί να

εμποδίσει την ανάπτυξη των βλαβών όταν ληφθεί με την εμφάνιση των πρώτων

σημείων και συμπτωμάτων υποτροπής του απλού έρπητα.

Το VALOMED ενδείκνυται γα την καταστολή (πρόληψη) των υποτροπών των

λοιμώξεων από απλό έρπητα των γεννητικών οργάνων (Herpes simplex II).

Το VALOMED μπορεί να μειώσει την πιθανότητα μετάδοσης του έρπητα των

γεννητικών οργάνων όταν λαμβάνεται σαν κατασταλτική θεραπεία και συνδυάζεται

με ασφαλέστερες σεξουαλικές πρακτικές.

(ιδιαίτερα νεφρού και καρδιάς) σε ασθενείς οροθετικούς για CMV. Το αναμενόμενο

όφελος για αυτή την ένδειξη δεν είναι τόσο μεγάλο όσο αυτό της προηγούμενης

ένδειξης. Δεν υπάρχουν δεδομένα για την αποτελεσματικότητα της προφύλαξης σε

ασθενείς χαμηλού κινδύνου (αμφότεροι δότης και δέκτης του μοσχεύματος

οροαρνητικοί για CMV).

1

Η προφύλαξη από τον ιό CMV με το VALOMED μειώνει την επίπτωση της οξείας

απόρριψης του μοσχεύματος (Ασθενείς με μεταμόσχευση νεφρού) και των

ευκαιριακών λοιμώξεων από μικρόβια, μύκητες και άλλους ερπητοϊούς (HSV, VZV).

4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

Δοσολογία σε ενήλικες:

Θεραπεία του έρπητα ζωστήρα:

Λαμβάνονται 1000mg VALOMED, τρεις φορές ημερησίως, για 7 ημέρες.

Θεραπεία του απλού έρπητα:

Λαμβάνονται 500mg VALOMED, δύο φορές ημερησίως.

Για υποτροπιάζοντα επεισόδια έρπητα η διάρκεια της θεραπείας είναι 5 ημέρες. Για

χρειασθεί να παραταθεί σε 10 ημέρες.

γεννητικών οργάνων:

Οι ανοσοεπαρκείς ασθενείς, λαμβάνουν 500mg VALOMED μία φορά ημερησίως.

Μερικοί ασθενείς με πολύ συχνές υποτροπές (π.χ. 10 ή περισσότερες ετησίως) μπορεί

να ωφεληθούν επιπροσθέτως εάν λάβουν τα 500mg διαιρεμένα σε δύο δόσεις (250

mg δύο φορές ημερησίως).

Οι ανοσοκατασταλμένοι ασθενείς, λαμβάνουν 500mg VALOMED δύο φορές

ημερησίως.

Μείωση της πιθανότητας μετάδοσης του έρπητα των γεννητικών οργάνων:

Σε ανοσοεπαρκείς ετεροφυλόφιλους ενήλικες με 9 ή λιγότερες υποτροπές τον χρόνο,

πρέπει να λαμβάνονται 500mg VALOMED μία φορά ημερησίως από το άτομο που

μειώνεται σύμφωνα με την κάθαρση κρεατινίνης. (Βλέπε παρακάτω στη Δοσολογία

σε νεφρική ανεπάρκεια).

Η συνιστώμενη διάρκεια της θεραπείας είναι 90 ημέρες.

2

Δοσολογία σε παιδιά

Δεν υπάρχουν δεδομένα.

Δοσολογία σε ηλικιωμένους

Η δοσολογία είναι η ίδια με των ενηλίκων εκτός της περίπτωσης νεφρικής

ανεπάρκειας (βλέπε Δοσολογία σε νεφρική ανεπάρκεια). Πρέπει να διατηρείται

ικανοποιητικός βαθμός ενυδάτωσης.

Δοσολογία σε νεφρική ανεπάρκεια

Συνίσταται προσοχή όταν χορηγείται ακικλοβίρη σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια.

Πρέπει να διατηρείται ικανοποιητικός βαθμός ενυδάτωσης.

Δοσολογία σε νεφρική ανεπάρκεια για τη θεραπεία του έρπητα ζωστήρα και τη

έρπητα:

τροποποιείται ως εξής:

Κάθαρση

Κρεατινίνης

(CRCL

ml/min)

ΔΟΣΗ VALOMED

Έρπητας

Ζωστήρας

Απλός Έρπητας

Καταστολή

15-30 1000mg

δύο φορές

ημερησίως

Δεν

χρειάζεται

τροποποίηση

της δόσεως

<15 1000mg

μία φορά

ημερησίως

Δόση 500mg

μία φορά

ημερησίως

Για ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοδιύλιση συνιστάται η δόση VALOMED που

αντιστοιχεί σε κάθαρση κρεατινίνης <15ml/min, αλλά η χορήγηση της δόσεως γίνεται

3

Κάθαρση κρεατινίνης ml/min Δοσολογία VALOMED

75 και άνω 2g τέσσερις φορές ημερησίως

Από 50 έως και κάτω του 75 1.5g τέσσερις φορές ημερησίως

Από 25 έως και κάτω του 50 1.5g τρεις φορές ημερησίως

Από 10 έως και κάτω του 25 1.5g δύο φορές ημερησίως

Κάτω του 10 ή αιμοδιύλιση* 1.5g μία φορά ημερησίως

*Σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοδιύλιση, η δόση του VALOMED θα πρέπει να

χορηγείται μετά το πέρας της αιμοδιύλισης. Η κάθαρση κρεατινίνης θα πρέπει να

ελέγχεται συχνά, ιδιαίτερα κατά τις χρονικές περιόδους όπου η νεφρική λειτουργία

ασθενείς με κίρρωση προχωρημένου σταδίου, (διαταραχή της ηπατικής συνθετικής

λειτουργίας και ενδείξεις πυλαίας υπέρτασης) δεν υποδεικνύουν την ανάγκη

τροποποίησης της δοσολογίας δεδομένου ότι η μετατροπή της βαλακυκλοβίρης σε

ακυκλοβίρη δεν διαταράσσεται. Πάντως, η κλινική εμπειρία είναι περιορισμένη. Για

υψηλότερες δόσεις που συνιστώνται για προφύλαξη από τον ιό CMV, βλέπε το

κεφάλαιο 4.4 Ιδιαίτερες προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση.

Δοσολογία σε ειδικές κατηγορίες ασθενών:

Δεν υπάρχουν δοσολογικές συστάσεις πλην αυτών για την νεφρική ανεπάρκεια.

Οδηγίες παρακολούθησης:

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη παρακολούθηση.

Βαθμός ενυδάτωσης: θα πρέπει να δίδεται προσοχή ώστε να διασφαλισθεί η επαρκής

πρόσληψη υγρών από τους ασθενείς που κινδυνεύουν από αφυδάτωση, ιδιαίτερα τους

νευρολογικών ανεπιθύμητων ενεργειών και πρέπει να παρακολουθούνται στενά για

ενδείξεις αυτών των δράσεων. Στις περιπτώσεις που έχουν αναφερθεί αυτές οι

4

αντιδράσεις ήταν γενικά αναστρέψιμες με τη διακοπή της θεραπείας (βλέπε 4.8

Ανεπιθύμητες Ενέργειες).

Χρήση υψηλών δόσεων VALOMED σε ηπατική ανεπάρκεια :

Δεν υπάρχουν δεδομένα για τη χρήση υψηλών δόσεων του VALOMED

(8g/ημερησίως), σε ασθενείς με ηπατική νόσο. Γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή κατά τη

χορήγηση υψηλών δόσεων του VALOMED σε τέτοιους ασθενείς. Δεν έχουν

διεξαχθεί ειδικές μελέτες χορήγησης του VALOMED σε μεταμόσχευση ήπατος.

Χορήγηση στον έρπητα των γεννητικών οργάνων:

Η κατασταλτική θεραπεία με VALOMED μειώνει τον κίνδυνο μετάδοσης του έρπητα

των γεννητικών οργάνων. Δεν θεραπεύει τον έρπητα των γεννητικών οργάνων ούτε

εξαλείφει πλήρως τον κίνδυνο μετάδοσης. Επιπρόσθετα με τη θεραπεία με

πρακτικές.

4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης

Μετά τη χορήγηση 1g VALOMED, η σιμετιδίνη και η προβενεσίδη αυξάνουν της

AUC της ακυκλοβίρης με αυτό το μηχανισμό, και μειώνουν τη νεφρική κάθαρση της

ακυκλοβίρης. Εν τούτοις, δεν είναι απαραίτητη η ρύθμιση της δοσολογίας σε αυτή τη

δόση, λόγω του μεγάλου θεραπευτικού δείκτη της ακυκλοβίρης.

Σε ασθενείς που λαμβάνουν υψηλές δόσεις VALOMED (8g/ημερησίως) για

προφύλαξη από τον ιό CMV, απαιτείται προσοχή κατά την ταυτόχρονη χορήγηση

φαρμάκων που ανταγωνίζονται την ακυκλοβίρη κατά την αποβολή, λόγω της

δυνατότητας για αύξηση των επιπέδων στο πλάσμα του ενός ή και των δυο

φαρμάκων ή των μεταβολιτών τους.

4.6 Κύηση και γαλουχία

Κύηση

Υπάρχουν περιορισμένα στοιχεία για τη χρήση του VALOMED κατά τη διάρκεια της

κύησης. Δια τούτο το VALOMED πρέπει να χρησιμοποιείται κατά την κύηση μόνο

εφ’ όσον το αναμενόμενο όφελος υπεραντισταθμίζει τους πιθανούς κινδύνους.

5

Η καταγραφή περιστατικών χρήσης του φαρμάκου σε εγκύους μετά την κυκλοφορία

της ακυκλοβίρης προσέφερε στοιχεία για την έκθεση εγκύων γυναικών σε όλες τις

φαρμακοτεχνικές μορφές της ακυκλοβίρης. Τα στοιχεία αυτά δεν δείχνου6ν αύξηση

στον αριθμό ελαττωματικών γεννήσεων μεταξύ ασθενών που έλαβαν ακυκλοβίρη

συγκριτικά με τον γενικό πληθυσμό και οποιεσδήποτε ελαττωματικές γεννήσεις δεν

χαρακτηρίζονται από κάποια μοναδικότητα ή συγκεκριμένη μορφή που να

υποδεικνύει μια κοινή αιτία.

Η έκβαση της εγκυμοσύνης σε γυναίκες που είχαν εκτεθεί στο VALOMED ή σε

οποιοδήποτε σκεύασμα Zovirax (ακυκλοβίρη, ο ενεργός μεταβολίτης της

βαλακυκλοβίρης) τεκμηριώνεται από τα δεδομένα των σχετικών αρχείων. Έχουν

συγκεντρωθεί τα δεδομένα για 111 και 1246 περιπτώσεις αντίστοιχα (εκ των οποίων

αφορούν γυναίκες, οι οποίες είχαν καταχωρηθεί εκ των προτέρων. Σε ότι αφορά την

στα νεογνά των γυναικών που είχαν εκτεθεί στο φάρμακο σε σχέση με τον γενικό

Γαλουχία

Ο κύριος μεταβολίτης της βαλακυκλοβίρης είναι η ακυκλοβίρη, η οποία απεκκρίνεται

στο γάλα του θηλασμού. Μετά τη χορήγηση δόσης 500 mg βαλακυκλοβίρης, οι

μέγιστες συγκεντρώσεις ακυκλοβίρης (C

0.5 έως 2.3 ( μέσος όρος 1.4) φορές τις αντίστοιχες συγκεντρώσεις ακυκλοβίρης στον

ορό της μητέρας. Ο λόγος AUC της ακυκλοβίρης στο γάλα του θηλασμού ως προς

τον μητρικό ορό κυμάνθηκε από 1.4 έως 2.6 (μέσος όρος 2.2). Η μέση συγκέντρωση

ακυκλοβίρης στο γάλα του θηλασμού ήταν 2.24μg/ml (9.95μM). Με δοσολογία

βαλακυκλοβίρης στη μητέρα 500mg δύο φορές την ημέρα, το επίπεδο αυτό θα

εκθέσει το νεογνό σε ημερήσια δόση ακυκλοβίρης από το στόμα περίπου 0.61

mg/kg/ημέρα. Η ημιπερίοδος ζωής για την απομάκρυνση της ακυκλοβίρης από το

γάλα του θηλασμού ήταν παρόμοια με αυτή για τον ορό.

Η κλινική κατάσταση του ασθενή και το προφίλ των ανεπιθύμητων ενεργειών του

VALOMED θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όταν σκεφτόμαστε την ικανότητα του

ασθενή να οδηγήσει ή χειριστεί μηχανές. Δεν έχουν γίνει μελέτες για να εξετάσουν

την επίδραση του VALOMED στην ικανότητα οδήγησης ή την ικανότητα χειρισμού

μηχανών. Επιπλέον η επιβλαβής δράση σε αυτές τις δραστηριότητες δεν μπορεί να

προβλεφθεί από την φαρμακολογία της δραστικής ουσίας.

6

4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες περιγράφονται παρακάτω σύμφωνα με τη συνθήκη

MedRA ανά οργανικό σύστημα του σώματος και συχνότητα.

Η συχνότητα ορίζεται ως

Πολύ Συχνές ≥ 1 στις 10

Συχνές ≥ 1 στις 100 και <1 στις 10

Όχι συχνές ≥ 1 στις 1.000 και <1 στις 100

Σπάνιες ≥ 1 στις 10.000 και <1 στις 1.000

Πολύ σπάνιες <1 στις 10.000

χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία κλινικών μελετών αν στις μελέτες υπήρχε ένδειξη

μεταξύ των ασθενών που λάμβαναν βαλακυκλοβίρη και εικονικό φάρμακο). Για τις

Συχνές: Κεφαλαλγία

Γαστρεντερικές διαταραχές

Συχνές: Ναυτία

Στοιχεία μετά την κυκλοφορία του φαρμάκου

Διαταραχές του αίματος και του λεμφικού συστήματος

Πολύ σπάνιες: Λευκοπενία, θρομβοκυτοπενία

Η λευκοπενία αναφέρθηκε κυρίως σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς.

Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος

ασθενείς με διαταραχή της νεφικής λειτουργίας ή με άλλους προδιαθσικούς

παράγοντες (βλέπε παράγραφο 4.4). Σε ασθενείς με μεταμόσχευση συμπαγούς

οργάνου που λαμβάνουν υψηλές δόσεις (8 g ημερησίως) βαλακικλοβίρης για

προφύλαξη από τη νόσο που προκαλείται από τον κυτταρομεγαλοϊό (CMV), οι

νευρολογικές αντιδράσεις εμφανίσθηκαν πιο συχνά συγκριτικά με τη λήψη

χαμηλότερων δόσεων.

7

Αναπνευστικές, θωρακικές και μεσοθωρακικές διαταραχές

Όχι συχνές: Δύσπνοια

Γαστρεντερικές διαταραχές

Σπάνιες: Κοιλιακές ενοχλήσεις, έμετος, διάρροια

Ηπατοχολικές διαταραχές

Πολύ σπάνιες: Αναστρέψιμες αυξήσεις των δοκιμασιών της ηπατικής λειτουργίας.

Αυτές ορισμένες φορές έχουν περιγραφεί ως ηπατίτιδα.

Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού

Όχι συχνές: Εξανθήματα, συμπεριλαμβανομένης της φωτοευαισθησίας

Πολύ σπάνιες: Κνίδωση, αγγειοοίδημα

Διαταραχές των νεφρών και του ουροποιητικού συστήματος

σοβαρά ανοσοκατασταλμένους ασθενείς ιδιαίτερα σε εκείνους με προϊούσα HIV

νόσο, που έλαβαν υψηλές δόσεις (8g ημερησίως) βαλακυκλοβίρης για μεγάλο

χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια κλινικών μελετών.

Αυτά τα ευρήματα έχουν επίσης παρατηρηθεί σε ασθενείς που δεν έλαβαν

βαλακυκλοβίρη, που πάσχουν όμως από τις ίδιες ή παρεμφερείς παθήσεις.

4.9 Υπερδοσολογία

Συμπτώματα και ενδείξεις

(κεφαλαλγία και σύγχυση).

Ενδοφλέβια χορήγηση μεγάλης δόσης ακυκλοβίρης, είχε ως αποτέλεσμα αυξήσεις

της κρεατινίνης του ορού και συνεπακόλουθη νεφρική ανεπάρκεια. Έχουν περιγραφεί

νευρολογικές επιδράσεις συμπεριλαμβανομένης της σύγχυσης, των παραισθήσεων,

8

της ανησυχίας, των σπασμών και του κώματος που συσχετίσθηκαν με ενδοφλέβια

υπερδοσολογία.

Αντιμετώπιση

Οι ασθενείς θα πρέπει να ελέγχονται στενά για συμπτώματα τοξικότητας. Η

αιμοδιύλιση αυξάνει σημαντικά την απομάκρυνση της ακυκλοβίρης από το άιμα και

γι’ αυτό μπορεί να θεωρηθεί μία πιθανότητα αντιμετώπισης της κατάστασης, σε

περίπτωση συμπτωματικής υπερδοσολογίας.

5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Κωδικός ATC: J05AB11

5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες

Φαρμακοθεραπευτική ομάδα

ακυκλοβίρη και βαλίνη με το ένζυμο υδρολάση της βαλακυκλοβίρης. Η μετατροπή

αυτή γίνεται στο ήπαρ. Η ακυκλοβίρη είναι ένας ειδικός αναστολέας των ερπητοϊών

με in vitro δράση κατά των ιών του απλού έρπητα (HSV) τύποι 1 και 2, και του ιού

ζωστήρα-ανεμοβλογιάς (VZV), κυτταρομεγαλοιού (CMV), ιού Epstein-Barr (EBV)

και ανθρώπινου ερπητοϊού 6 (HHV-6).

Η ακυκλοβίρη αναστέλλει τη σύνθεση του DNA του ερπητοϊού, από τη στιγμή που

φωσφορυλιώνεται στη δραστική τριφωσφορική μορφή. Στο πρώτο στάδιο της

φωσφορυλίωσης είναι αναγκαία η παρουσία ενός ενζύμου ειδικού για τον ιό. Στην

περίπτωση των ιών HSV, VSV και EBV αυτό το ένζυμο είναι η ιική κινάση της

θυμιδίνης (ΤΚ), που υπάρχει μόνο στα μολυσμένα κύτταρα. Η εκλεκτικότητα

διατηρείται στον CMV τουλάχιστον μερικώς με φωσφορυλίωση, που επιτυγχάνεται

Εκτενής έλεγχος κλινικά απομονωθέντων ιικών στελεχών από ασθενείς που

ελάμβαναν θεραπεία ακυκλοβίρης ή που ελάμβαναν ακυκλοβίρη προληπτικά έδειξε

ότι ιικά στελέχη με μειωμένη ευαισθησία στην ακυκλοβίρη είναι εξαιρετικά σπάνια

με ανοσοεπαρκή άτομα και ότι ανευρίσκονται σπάνια σε σοβαρά

ανοσοκατασταλμένους ασθενείς, όπως είναι ασθενείς που υποβάλλονται σε

9