SPC :
VOLIRAN F.C.TAB 150MG/TAB BTx1 (σε PVC/PVDC:AL blister)
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
VOLIRAN 150 mg μμ μ μ επικαλυ ένα ε λεπτό υ ένιο δισκία
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 150 mg ιβανδρονικού
οξέος (ως νατριούχο μονοϋδρικό).
Έκδοχα με γνωστές δράσεις
: Περιέχει 163 mg λακτόζης μονοϋδρικής.
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων βλ. παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Δ μμισκίο επικαλυ ένο μ μ ε λεπτό υ ένιο
Δ ισκία λευκά έως , μμ μ μυπόλευκα επικαλυ ένα ε λεπτό υ ένιο δισκία,
επιμήκους σχήματος, 14 mm σε μήκος και φέροντα την ένδειξη «Ι9ΒΕ»
στην μια πλευρά και “150” στην άλλη πλευρά.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
μ μμ μ μΘεραπεία της οστεοπόρωσης σε ετε ηνοπαυσιακές γυναίκες ε αυξη ένο
μ ( . 5.1). κίνδυνο κατάγ ατος βλ παράγραφο
μ μ Έχει αποδειχθεί είωση του κινδύνου ε φάνισης σπονδυλικών
μ , μ μ μκαταγ άτων η αποτελεσ ατικότητα σε κατάγ ατα αυχένος του ηριαίου
μ .οστού δεν έχει τεκ ηριωθεί
4.2 Δ οσολογία και τρόπος χορήγησης
Δ οσολογία
μ μμ μ μ 150 mgΗ συνιστώ ενη δόση είναι ένα επικαλυ ένο ε λεπτό υ ένιο δισκίο
μ μ . μ , μ ία φορά το ήνα Κατά προτί ηση το δισκίο πρέπει να λα βάνεται την ίδια
μ μ μ . η ερο ηνία κάθε ήνα
VOLIRAN 150 mgΤο μ μ πρέπει να λα βάνεται ετά από ολονύκτια νηστεία
( 6 ) 1 μ τουλάχιστον ωρών και ώρα πριν την πρώτη η ερήσια λήψη τροφής ή
μ ( ) (υγρού ροφή ατος εκτός από νερό .βλ 4.5) παράγραφο ή κάθε άλλου από
μ μ μ μστό ατος φαρ ακευτικού προϊόντος ή συ πληρώ ατος
( μ μ μ ). συ περιλα βανο ένου του ασβεστίου
μ , Σε περίπτωση που ια δόση χαθεί οι ασθενείς πρέπει να καθοδηγούνται να
λάβουν ένα δισκίο VOLIRAN 150 mg μ μ το επό ενο πρωί αφότου θυ ήθηκαν το
, μ μμ μ δισκίο εκτός εάν ο χρόνος έως την επό ενη προγρα ατισ ένη δόση είναι
7 μ .εντός η ερών
, μΚατόπιν οι ασθενείς πρέπει να συνεχίσουν να παίρνουν τη δόση τους ια
μ μμ μ μ μ . φορά το ήνα στην αρχικώς προγρα ατισ ένη η ερο ηνία
μ μμ μ 7 μ , Εάν η επό ενη προγρα ατισ ένη δόση είναι εντός η ερών οι ασθενείς
μ μ μ πρέπει να περι ένουν έχρι την επό ενη δόση τους και κατόπιν να
μ μ μ μ συνεχίσουν να παίρνουν ένα δισκίο ια φορά το ήνα σύ φωνα ε το αρχικό
μμ . πρόγρα α
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
μ .Οι ασθενείς δεν πρέπει να λάβουν δυο δισκία εντός της ίδιας εβδο άδας
μ μ μ / Οι ασθενείς πρέπει να λα βάνουν συ πληρω ατικώς ασβέστιο και ή
μ D μ ( .βιτα ίνη εάν η πρόσληψη έσω της τροφής είναι ανεπαρκής βλ
4.4 4.5). παράγραφο και παράγραφο
μ Η βέλτιστη διάρκεια της θεραπείας ε διφωσφονικά για την οστεοπόρωση
μ . δεν έχει τεκ ηριωθεί Η ανάγκη για συνέχιση της θεραπείας θα πρέπει να
μ μ επανεκτι άται περιοδικά ε βάση τα οφέλη και τους πιθανούς κινδύνους
VOLIRAN 150 mg , μ 5 του για κάθε ασθενή ξεχωριστά ιδιαίτερα ετά από ή
.περισσότερα χρόνια χρήσης
μ Ειδικοί πληθυσ οί
μ Ασθενείς ε νεφρική δυσλειτουργία
To VOLIRAN 150 mg μ δε συνιστάται σε ασθενείς ε κάθαρση κρεατινίνης
30 ml/min, μ μ ( . κάτω των λόγω περιορισ ένης κλινικής ε πειρίας βλ παράγραφο
4.4 5.2). και παράγραφο
Δ μ μ μ εν απαιτείται προσαρ ογή της δόσης σε ασθενείς ε ήπια ή έτρια νεφρική
μ 30δυσλειτουργία ε κάθαρση κρεατινίνης που ισούται ή υπερβαίνει τα
ml/min.
μ Ασθενείς ε ηπατική δυσλειτουργία
Δ μ ( . 5.2). εν απαιτείται προσαρ ογή της δόσης βλ παράγραφο
μ Ηλικιω ένος π μ ληθυσ ός
(>65 ετών)
Δ μ ( . 5.2). εν απαιτείται προσαρ ογή της δόσης βλ παράγραφο
Παιδιατρικός π μ ληθυσ ός
Δ VOLIRAN 150 mg εν υπάρχει σχετική χρήση του στα παιδιά κάτω των 18
ετών, VOLIRAN 150 mg μ και το δεν ελετήθηκε σε αυτόν τον μ .πληθυσ ό
(βλέπε παράγραφο 5.1 και παράγραφο 5.2).
Τρόπος χ ορήγησης
μ . Για χορήγηση από το στό α
- μ (180 Τα δισκία πρέπει να καταπίνονται ολόκληρα ε ένα ποτήρι νερό έως
240 ml) . ενώ η ασθενής κάθεται ή στέκεται σε όρθια θέση Δεν πρέπει να
χρησιμοποιείται νερό με υψηλή συγκέντρωση ασβεστίου. Σε περίπτωση
αμφιβολίας σχετικά με πιθανά υψηλά επίπεδα ασβεστίου στο νερό
βρύσης (σκληρό νερό), συνίσταται η χρήση εμφιαλωμένου νερού με
χαμηλή περιεκτικότητα σε μέταλλα.
- 1 μ Οι ασθενείς δεν πρέπει να ξαπλώσουν για ώρα ετά τη λήψη του
VOLIRAN 150 mg.
- μ μ μ VOLIRAN 150Το νερό είναι το όνο υγρό που πρέπει να λα βάνεται ε το
mg.
- μ Οι ασθενείς δεν πρέπει να ασούν ή να πιπιλίζουν το δισκίο λόγω της
μ .δυνατότητας πρόκλησης στο ατοφαρυγγικής εξέλκωσης
4.3 Αντενδείξεις
- Υπερευαισθησία στο ιβανδρονικό οξύ ή σε κάποιο από τα έκδοχα που
αναφέρονται στην παράγραφο 6.1
- μ Υπασβεστιαι ία
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
- μ , Ανω αλίες του οισοφάγου οι οποίες καθυστερούν την οισοφαγική
κένωση όπως στένωση ή αχαλασία
- A μ νικανότητα ενός ατό ου να στέκεται ή να κάθεται σε όρθια θέση για
60 τουλάχιστον λεπτά
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
μ Υπασβεστιαι ία
μ Υπάρχουσα υπασβεστιαι ία πρέπει να διορθώνεται πριν την έναρξη της
VOLIRAN θεραπείας 150 mg. Άλλες διαταραχές των οστών και του
μ μ εταβολισ ού των ανοργάνων στοιχείων πρέπει επίσης να
μ μ . αντι ετωπίζονται αποτελεσ ατικά Η επαρκής πρόσληψη ασβεστίου και
μ D μ .βιτα ίνης είναι ση αντική για όλες τις ασθενείς
Ερεθισμός του γαστρικού σωλήνα
Τα από του στόματος χορηγούμενα διφωσφονικά μπορεί να προκαλέσουν
τοπικό ερεθισμό στο βλεννογόνο του ανώτερου γαστρεντερικού
συστήματος. Εξαιτίας αυτών των ενδεχόμενων ερεθιστικών δράσεων και
της πιθανότητας επιδείνωσης της υποκείμενης νόσου πρέπει να δίνεται
προσοχή όταν το VOLIRAN 150 mg χορηγείται σε ασθενείς με ενεργά
προβλήματα του ανώτερου γαστρεντερικού συστήματος (π.χ. γνωστός
οισοφάγος Barrett, δυσφαγία, άλλες οισοφαγικές νόσοι, γαστρίτιδα,
δωδεκαδακτυλίτιδα ή έλκη).
Ανεπιθύμητες ενέργειες όπως οισοφαγίτιδα, οισοφαγικά έλκη και
οισοφαγικές διαβρώσεις, σε μερικές περιπτώσεις σοβαρές και χρήζουσες
εισαγωγή σε νοσοκομείο, σπανίως με αιμορραγία ή ακολουθούμενες από
οισοφαγική στένωση ή διάτρηση έχουν αναφερθεί σε ασθενείς που
υποβάλλονται σε θεραπεία με από του στόματος χορηγούμενα
διφωσφονικά. Ο κίνδυνος σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών στον
οισοφάγο εμφανίζεται μεγαλύτερος σε ασθενείς που δε συμμορφώνονται
με τις δοσολογικές οδηγίες και/ή συνεχίζουν να λαμβάνουν από του
στόματος διφωσφονικά μετά την εκδήλωση συμπτωμάτων που
υποδηλώνουν ερεθισμό του οισοφάγου. Οι ασθενείς πρέπει να είναι
ιδιαίτερα προσεκτικοί και να μπορούν να συμμορφώνονται με τις
δοσολογικές οδηγίες (βλ.παράγραφο 4.2).
Οι ιατροί πρέπει να επαγρυπνούν για οποιαδήποτε σημεία ή συμπτώματα
που αποτελούν ένδειξη πιθανής αντίδρασης από τον οισοφάγο και οι
ασθενείς πρέπει να καθοδηγούνται ώστε να διακόψουν τη λήψη VOLIRAN
150 mg και να ζητήσουν ιατρική συμβουλή εάν αναπτύξουν δυσφαγία,
οδυνοφαγία, οπισθοστερνικό άλγος ή πρωτοεμφανιζόμενο ή
επιδεινούμενο προκάρδιο άλγος.
Παρόλο που δεν παρατηρήθηκε αυξημένος κίνδυνος σε ελεγχόμενες
κλινικές δοκιμές, έχουν υπάρξει αναφορές μετά την κυκλοφορία του
φαρμάκου, γαστρικών και δωδεκαδακτυλικών ελκών με τη χρήση από του
στόματος διφωσφονικών, κάποια σοβαρά και με επιπλοκές.
Επειδή αμφότερα τα Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη Φάρμακευτικά
προϊόντα και τα διφωσφονικά έχουν συσχετισθεί με ερεθισμό του
γαστρεντερικού, πρέπει να δίνεται προσοχή κατά την ταυτόχρονη
χορήγηση.
Οστεονέκρωση της γ νάθου
Έχει αναφερθεί οστεονέκρωση της γνάθου, γενικώς σχετιζόμενη με
εξαγωγή οδόντος και/ή τοπική λοίμωξη (συμπεριλαμβανομένης της
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
οστεομυελίτιδας), σε ασθενείς με καρκίνο οι οποίοι λάμβαναν
θεραπευτικά σχήματα που συμπεριλάμβαναν κυρίως ενδοφλεβίως
χορηγούμενα διφωσφονικά. Πολλοί από αυτούς τους ασθενείς λάμβαναν
επίσης χημειοθεραπεία και κορτικοστεροειδή. Η οστεονέκρωση της
γνάθου έχει επίσης αναφερθεί σε ασθενείς με οστεοπόρωση που
λάμβαναν από στόματος διφωσφονικά.
Θα πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο μίας εξέτασης των οδόντων με
κατάλληλη προληπτική οδοντιατρική πρακτική, πριν από τη θεραπεία με
διφωσφονικά σε ασθενείς με παράγοντες κινδύνου (π.χ. καρκίνος,
χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, κορτικοστεροειδή, πτωχή στοματική
υγιεινή).
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, αυτοί οι ασθενείς πρέπει να
αποφεύγουν, εάν είναι δυνατόν, τις επεμβατικές οδοντιατρικές
διαδικασίες. Για τους ασθενείς οι οποίοι αναπτύσσουν οστεονέκρωση της
γνάθου κατά τη διάρκεια της θεραπείας με διφωσφονικά, η οδοντιατρική
χειρουργική επέμβαση μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση. Για
ασθενείς οι οποίοι χρήζουν οδοντιατρικών διαδικασιών δεν υπάρχουν
διαθέσιμα στοιχεία τα οποία να καταδεικνύουν εάν η διακοπή της
θεραπείας με διφωσφονικά μειώνει τον κίνδυνο για οστεονέκρωση της
γνάθου. Η κλινική κρίση του θεράποντος ιατρού πρέπει να καθοδηγεί το
σχέδιο χειρισμού κάθε ασθενή με βάση την εξατομικευμένη αξιολόγηση
οφέλους/κινδύνου.
Οστεονέκρωση του έξω ακουστικού πόρου αναφέρθηκε με τη χρήση
διφωσφονικών αλάτων, κυρίως σε περιπτώσεις μακροχρόνιας θεραπείας.
Στους πιθανούς παράγοντες κινδύνου οστεονέκρωσης του έξω
ακουστικού πόρου περιλαμβάνονται η χρήση στεροειδών και η
χημειοθεραπεία, ή/και τοπικοί παράγοντες κινδύνου όπως κάποια
λοίμωξη ή τραυματισμός. Σε ασθενείς που λαμβάνουν διφωσφονικά
άλατα και παρουσιάζουν συμπτώματα στο αυτί, όπως χρόνιες λοιμώξεις
του αυτιού, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η πιθανότητα οστεονέκρωσης
του έξω ακουστικού πόρου.
Άτυπα κατάγματα του μηριαίου οστού
Άτυπα υποτροχαντήρια κατάγματα και κατάγματα της διάφυσης του
μηριαίου έχουν αναφερθεί με θεραπεία με διφωσφονικά, κυρίως σε
ασθενείς που λαμβάνουν μακροχρόνια θεραπεία για την οστεοπόρωση.
Αυτά τα εγκάρσια ή μικρά λοξά κατάγματα μπορούν να συμβούν
οπουδήποτε κατά μήκος του μηριαίου οστού, από ακριβώς κάτω από τον
ελάσσονα τροχαντήρα μέχρι και ακριβώς επάνω από το υπερκονδύλιο
κύρτωμα. Αυτά τα κατάγματα συμβαίνουν μετά από μικρό ή καθόλου
τραυματισμό και μερικοί ασθενείς βιώνουν πόνο στο μηρό ή στη
βουβωνική χώρα, που συνδέεται συχνά με απεικονιστικά ευρήματα των
καταγμάτων κόπωσης, εβδομάδες ή και μήνες πριν παρουσιάσουν πλήρες
κάταγμα μηριαίου. Τα κατάγματα είναι συχνά αμφοτερόπλευρα, ως εκ
τούτου το αντίπλευρο μηριαίο οστούν πρέπει να εξεταστεί σε ασθενείς
που έλαβαν διφωσφωνικά και που έχουν υποστεί κάταγμα του μηριαίου
άξονα. Πτωχή επούλωση των καταγμάτων αυτών έχει επίσης αναφερθεί.
Η διακοπή των διφωσφονικών σε ασθενείς που υπάρχει υποψία ότι έχουν
άτυπο κάταγμα μηριαίου θα πρέπει να εκτιμηθεί εν αναμονή της
αξιολόγησης του ασθενούς, με βάση την εξατομικευμένη αξιολόγηση του
κινδύνου οφέλους.
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας με διφωσφονικά οι ασθενείς πρέπει να
ευαισθητοποιούνται ώστε να αναφέρουν οποιοδήποτε πόνο στο μηρό, στο
ισχίο ή στη βουβωνική χώρα και κάθε ασθενής που παρουσιάζει αυτά τα
συμπτώματα πρέπει να αξιολογείται για ατελές κάταγμα του μηριαίου.
Νεφρική δυσλειτουργία
Λόγω περιορισμένης κλινικής εμπειρίας, το VOLIRAN 150 mg δε
συνιστάται σε ασθενείς με κάθαρση κρεατινίνης κάτω των 30 ml/min (βλ.
παράγραφο 5.2).
Δυσανεξία στη γ αλακτόζη
Αυτό το φαρμακευτικό προίόν περιέχει λακτόζη.Οι ασθενείς με σπάνια
κληρονομικά προβλήματα δυσανεξίας στη γαλακτόζη, έλλειψη λακτάσης
Lapp ή κακή απορρόφηση γλυκόζης-γαλακτόζης δεν πρέπει να πάρουν
αυτό το φάρμακο.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες
μορφές αλληλεπίδρασης
Αλληλεπίδραση φαρμακευτικού προίόντος –τροφής
Η βιοδιαθεσιμότητα του από στόματος ιβανδρονικού οξέος γενικώς
περιορίζεται παρουσία τροφής. Ειδικότερα, θεωρείται πιθανό τα προϊόντα
που περιέχουν ασβέστιο συμπεριλαμβανομένου του γάλακτος, και άλλα
πολυσθενή κατιόντα (όπως αργίλιο, μαγνήσιο, σίδηρο), να παρεμβαίνουν
στην απορρόφηση του VOLIRAN 150 mg, γεγονός που συμφωνεί με
ευρήματα σε μελέτες σε πειραματόζωα. Ως εκ τούτου, οι ασθενείς πρέπει
να ακολουθούν ολονύκτια νηστεία (τουλάχιστον 6 ωρών) πριν τη λήψη
του VOLIRAN 150 mg και να παραμένουν νηστικές για 1 ώρα μετά τη λήψη
του VOLIRAN 150 mg (βλ. παράγραφο 4.2).
Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προίόντα
Οι μεταβολικές αλληλεπιδράσεις δε θεωρούνται πιθανές, δεδομένου ότι
το ιβανδρονικό οξύ δεν αναστέλλει τα μείζονα ηπατικά ισοένζυμα του
P450 στους ανθρώπους, ενώ έχει καταδειχθεί ότι δεν επάγει το σύστημα
του ηπατικού κυτοχρώματος P450 σε επίμυες (βλέπε παράγραφο 5.2). Το
ιβανδρονικό οξύ απομακρύνεται μόνο μέσω νεφρικής αποβολής και δεν
υφίσταται καμία βιομετατροπή.
Συμπληρώματα ασβεστίου, αντιόξινα και ορισμένα από του στόματος
φαρμακευτικά προίόντα που περιέχουν πολυσθενή κατιόντα.
Τα συμπληρώματα ασβεστίου, τα αντιόξινα και ορισμένα από στόματος
φαρμακευτικά προϊόντα που περιέχουν πολυσθενή κατιόντα (όπως
αργίλιο, μαγνήσιο, σίδηρο), θεωρείται πιθανό να παρεμβαίνουν στην
απορρόφηση του VOLIRAN 150 mg. Ως εκ τούτου, οι ασθενείς δεν πρέπει
να λαμβάνουν άλλα από στόματος φαρμακευτικά προϊόντα για
τουλάχιστον 6 ώρες πριν τη λήψη του VOLIRAN 150 mg και για 1 ώρα μετά
τη λήψη του VOLIRAN 150 mg.
Ακετυλοσαλικυλικό οξύ και ΜΣΑΦ
Εφόσον το Ακέτυλοσαλικυκικο οξύ, τα Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη
φαρμακευτικά προϊόντα (ΜΗΣΥΦΑ) και τα διφωσφονικά σχετίζονται με
ερεθισμό του γαστρεντερικού σωλήνα, πρέπει να δίνεται προσοχή κατά τη
διάρκεια της ταυτόχρονης χορήγησης (βλέπε παράγραφο 4.4).
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
Αναστολέις Η2 ή αναστολείς αντλίας πρωτονίων
Περισσότερες από 1500 ασθενείς συμμετείχαν στη μελέτη BM 16549
σύγκρισης μηνιαίων δοσολογικών σχημάτων με το ημερήσιο δοσολογικό
σχήμα ιβανδρονικού οξέος, από τις οποίες το 14 % και 18 %
χρησιμοποιούσε αναστολείς ισταμίνης (H2) ή αναστολείς αντλίας
πρωτονίων, μετά από ένα και δύο έτη αντίστοιχα. Μεταξύ αυτών των
ασθενών, η συχνότητα εμφάνισης συμβαμάτων από τον ανώτερο
γαστρεντερικό σωλήνα σε ασθενείς υπό θεραπεία με VOLIRAN 150 mg μια
φορά το μήνα ήταν παρόμοια με εκείνη σε ασθενείς υπό θεραπεία με
ιβανδρονικό οξύ 2,5 mg ημερησίως.
Σε υγιείς άρρενες εθελοντές και σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, η
ενδοφλέβια χορήγηση ρανιτιδίνης επέφερε αύξηση της βιοδιαθεσιμότητας
του ιβανδρονικού οξέος κατά 20 % περίπου, πιθανώς λόγω μείωσης της
γαστρικής οξύτητας. Ωστόσο, επειδή η αύξηση αυτή ευρίσκεται εντός των
φυσιολογικών ορίων μεταβλητότητας της βιοδιαθεσιμότητας του
ιβανδρονικού οξέος, δε θεωρείται απαραίτητη η προσαρμογή της δόσης
κατά τη συγχορήγηση VOLIRAN 150 mg με H2-ανταγωνιστές ή άλλες
δραστικές ουσίες που αυξάνουν το γαστρικό pH.
4.6 Γονιμότητα, Kύηση και γαλουχία
Κύηση
Το VOLIRAN 150 mg προορίζεται για χρήση μόνο από
μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και δεν πρέπει να λαμβάνεται από
γυναίκες με αναπαραγωγική ικανότητα. Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία
από τη χρήση του ιβανδρονικού οξέος σε έγκυες γυναίκες. Μελέτες σε
επίμυες έχουν δείξει κάποια τοξικότητα στην αναπαραγωγική ικανότητα
(βλ. παράγραφο 5.3). Ο ενδεχόμενος κίνδυνος για τον άνθρωπο είναι
άγνωστος.
Το VOLIRAN 150 mg δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της
κύησης.
Θηλασμός
Δεν είναι γνωστό εάν το ιβανδρονικό οξύ απεκκρίνεται στο ανθρώπινο
γάλα. Μελέτες, μετά από ενδοφλέβια χορήγηση σε θηλάζοντες επίμυες,
έχουν δείξει παρουσία χαμηλών επιπέδων ιβανδρονικού οξέος στο γάλα.
Το VOLIRAN 150 mg δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια του
θηλασμού.
Γονιμότητα
Δεν υπάρχουν δεδομένα για την επίδραση του ιβανδρονικού οξέος στους
ανθρώπους. Σε αναπαραγωγικές μελέτες σε αρουραίους με από του
στόματος χορήγηση το ιβανδρονικό οξύ μείωσε την γονιμότητα. Σε
μελέτες με αρουραίους με ενδοφλέβια χορήγηση, το ιβανδρονικό οξύ
μείωσε τη γονιμότητα σε υψηλές ημερήσιες δόσεις (βλ. παράγραφο 5.3).
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού
μηχανών
Με βάση το φαρμακοδυναμικό και φαρμακοκιντικό προφίλ και τις
αναφερθείσες ανεπιθύμητες ενέργειες αναμένεται ότι το VOLIRAN 150 mg
έχει μηδενική ή αμελητέα επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και
χειρισμού μηχανών.
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Περίληψη προφίλ ασφαλείας
Οι πιο σοβαρές ανεπιθύμητες αντιδράσεις που ανεφέρθηκαν είναι η
αναφυλακτική αντίδραση/καταπληξία, τα άτυπα κατάγματα του μηριαίου
οστού, η οστεονέκρωση της γνάθου, ο ερεθισμός του γαστρεντερικού
σωλήνα, η φλεγμονή των οφθαλμών (βλέπε παράγραφο «Περιγραφή
επιλεγμένων ανεπιθύτων ενεργειών» και παράγραφο 4.4).
Οι συχνότερα αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι αρθραλγία και
γριππώδες σύνδρομο.Τα συμπτώματα αυτά σχετίζονται, συνήθως, με την
πρώτη δόση, έχουν γενικά μικρή διάρκεια, είναι ήπια ή μέτρια σε ένταση,
και συνήθως υποχωρούν κατά τη συνέχιση της θεραπείας, χωρίς να
απαιτούνται μέτρα αποκατάστασης (ανατρέξετε στην παράγραφο
«Γριππώδης Συνδρομή»).
Συνοπτικός πίνακας ανεπιθύμητων ενεργειών
Στον πίνακα 1 παρουσιάζεται μία πλήρης λίστα των γνωστών
ανεπιθύμητων ενεργειών. Η ασφάλεια της από του στόματος θεραπείας
με ιβανδρονικό οξύ 2,5 mg ημερησίως αξιολογήθηκε σε 1251 ασθενείς που
έλαβαν θεραπεία σε 4 κλινκές μελέτες ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο
με τη μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών να προέρχονται από την πιλοτική
μελέτη καταγμάτων διάρκειας τριών ετών (MF4411).
Σε μελέτη διάρκειας 2 ετών σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με
οστεοπόρωση (BM 16549) η συνολική ασφάλεια του VOLIRAN 150 mg μια
φορά το μήνα και ιβανδρονικού οξέος 2,5 mg ημερησίως ήταν παρόμοιες.
Το συνολικό ποσοστό των ασθενών που εμφάνισαν κάποια ανεπιθύμητη
ενέργεια ήταν 22,7% και 25,0% για το VOLIRAN 150 mg μια φορά το μήνα
μετά από ένα και δύο έτη αντίστοιχα. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν
διεκόπη η θεραπεία.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες ταξινομούνται σύμφωνα με την κατηγορία
οργανικού συστήματος κατά MedDRA και κατηγορία συχνότητας
εμφάνισης. Οι κατηγορίες συχνότητας ορίζονται ως ακολούθως: πολύ
συχνές (≥1/10), συχνές (≥ 1/100 έως < 1/10), όχι συχνές (≥ 1/1.000 έως
< 1/100) σπάνιες (≥ 1/10.000 έως < 1/1.000), πολύ σπάνιες (< 1/10.000)
άγνωστες (δεν είναι δυνατή η αξιολόγησή τους από τα διαθέσιμα
στοιχεία). Εντός κάθε κατηγορίας συχνότητας εμφάνισης, οι
ανεπιθύμητες ενέργειες παρατίθενται κατά φθίνουσα σειρά σοβαρότητας.
Πίνακας 1: Ανεπιθύμητες ενέργειες που παρατηρήθηκαν σε
μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που ελάμβαναν VOLIRAN 150 mg
μηνιαίως ή ιβανδρονικό οξύ 2,5 mg ημερησίως στις μελέτες
Φάσης ΙΙΙ BM16549 και MF4411 και από την εμπειρία μετά την
κυκλοφορία.
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
Κατηγορία /
Οργανικό
Σύστημα
Συχνές Όχι
συχνές
Σπάνιες Πολύ
σπάνιες
Διαταραχές του
ανοσοποιητικού
συστήματος
Παρόξυνση
βρογχικού
άσθματος
Αντίδραση
υπερευαισθησ
ίας
Αναφυλα
κ-τική
αντίδρασ
η
/καταπλη
-ξία *†
Διαταραχές του
νευρικού
συστήματος
Κεφαλαλγία Ζάλη
Οφθαλμικές
διαταραχές
Φλεγμονή
οφθαλμών*†
Διαταραχές του
γαστρεντερικού
συστήματος*
Οισοφαγίτιδα
Γαστρίτιδα,
Γαστροοισοφαγι
κή
παλινδρόμηση,
Δυσπεψία,
Διάρροια,
Κοιλιακό άλγος,
Ναυτία
Οισοφαγίτι
δα
συμπεριλαμ
βανομένων
εξελκώσεω
ν ή
στενωμάτω
ν του
οισοφάγου
και
δυσφαγίας,
Έμετος,
Μετεωρισμ
ός
Δωδεκαδακτυ
λίτι-δα
Διαταραχές του
δέρματος και του
υποδόριου ιστού
Εξάνθημα Αγγειοοίδημα,
Οίδημα
προσώπου,
Κνίδωση
Σύνδρομ
ο
Stevens-
Johnson
†,
Πολύμορ
φο
ερύθημα†
,
Δερματίτ
ι-δα
πομφολυ
γώδης†
Διαταραχές του
μυοσκελετικού
συστήματος και
του συνδετικού
ιστού
Αρθραλγία,
Μυαλγία,
Μυοσκελετικός
πόνος, Μυϊκή
κράμπα,
Μυοσκελετική
δυσκαμψία
Οσφυαλγία Άτυπα
υποτροχαντήρ
ια κατάγματα
και
κατάγματα
της διάφυσης
του μηριαίου†
Οστεονέ
κρωση
της
γνάθου*†
Οστεονέ
κρωση
του έξω
ακουστικ
ού πόρου
(ανεπιθύ
μ ητη
ενέργεια
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
Κατηγορία /
Οργανικό
Σύστημα
Συχνές Όχι
συχνές
Σπάνιες Πολύ
σπάνιες
των
διφωσφο
- νι κών
)αλάτων
Γενικές
διαταραχές και
καταστάσεις της
οδού χορήγησης
Γριππώδης
συνδρομή*
Κόπωση
* .Βλ περαιτέρω πληροφορίες παρακάτω
†Προσδιορίστηκαν μ μ .κατά την ε πειρία ετά την κυκλοφορία
Περιγραφή επιλεγμένων ανεπιθύμητων ενεργειών
Ανεπιθύμητες ενέργειες από το γαστρεντερικό σύστημα
Στη μελέτη θεραπείας με χορήγηση μια φορά το μήνα συμπεριελήφθησαν
ασθενείς με προηγούμενο ιστορικό γαστρεντερικής νόσου
συμπεριλαμβανομένων ασθενών με πεπτικό έλκος χωρίς πρόσφατη
αιμορραγία ή νοσηλεία και ασθενείς με δυσπεψία ή παλινδρόμηση
φαρμακευτικώς ελεγχόμενες. Στις ασθενείς αυτές, δεν υπήρξε διαφορά
στη συχνότητα εμφάνισης ανεπιθύμητων συμβαμάτων από τον ανώτερο
γαστρεντερικό σωλήνα με το δοσολογικό σχήμα των 150 mg μια φορά το
μήνα συγκριτικά με το δοσολογικό σχήμα των 2,5 mg ημερησίως.
Γριππώδης συνδρομή
Η γριππώδης συνδρομή περιλαμβάνει συμβάματα που αναφέρονται ως
αντίδραση οξείας φάσης ή συμπτώματα που συμπεριλαμβάνουν μυαλγία,
αρθραλγία, πυρετό, ρίγη, κόπωση, ναυτία, απώλεια όρεξης ή οστικό πόνο.
Οστεονέκρωση της γνάθου
Οστεονέκρωση της γνάθου, έχει αναφερθεί σε ασθενείς οι οποίες
λάμβαναν θεραπεία με διφωσφονικά. Η πλειονότητα των αναφορών
αφορούν ασθενείς με καρκίνο, αλλά τέτοιες περιπτώσεις έχουν επίσης
αναφερθεί σε ασθενείς που λάμβαναν θεραπεία για οστεοπόρωση. Η
οστεονέκρωση της γνάθου συσχετίζεται γενικά με εξαγωγή όδοντος και /
ή τοπική λοίμωξη (συμπεριλαμβανομένης της οστεομυελίτιδας). Η
διάγνωση του καρκίνου, η χημειοθεραπεία, η ακτινοθεραπεία, τα
κορτικοστεροειδή και η πτωχή στοματική υγιεινή επίσης θεωρούνται ως
παράγοντες κινδύνου (βλ. παράγραφο 4.4).
Οφθαλμική φλεγμονή
Περιστατικά οφθαλμικής φλεγμονής, όπως η ραγοειδίτιδα, η
επισκληρίτιδα και η σκληρίτιδα έχουν αναφερθεί με το ιβανδρονικό οξύ.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα συμβάντα αυτά δεν υποχώρησαν μέχρι τη
διακοπή του ιβανδρονικού οξέος.
Αναφυλακτική αντίδραση/καταπληξία
Περιπτώσεις αναφυλακτικής αντίδρασης/καταπληξίας,
συμπεριλαμβανομένων θανατηφόρων γεγονότων, έχουν αναφερθεί σε
ασθενείς υπό θεραπεία με ιβανδρονικό οξύ χορηγούμενο ενδοφλεβίως.
Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη
χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι
σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-
κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους
επαγγελματίες του τομέα της υγείας να αναφέρουν οποιεσδήποτε
πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες μέσω του εθνικού συστήματος
αναφοράς που αναγράφεται στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων,
Μεσογείων 284, GR-15562 Χολαργός, Αθήνα, Τηλ: +3021 32040380/337,
Φαξ: +30 21 06549585, Ιστότοπος: http://www.eof.gr
4.9 Υπερδοσολογία
Δ μ εν υπάρχουν ειδικές πληροφορίες για την αντι ετώπιση της
μ VOLIRAN 150 mg. υπερδοσολογίας ε
, , Ωστόσο βάσει των γνώσεων για αυτή την κατηγορία δραστικών ουσιών η
μ μ μαπό στό ατος υπερδοσολογία πορεί να προκαλέσει ανεπιθύ ητες
( μαντιδράσεις από τον ανώτερο γαστρεντερικό σωλήνα όπως στο αχικές
, , , ) διαταραχές δυσπεψία οισοφαγίτιδα γαστρίτιδα ή έλκος ή
μ . μ υπασβεστιαι ία Πρέπει να χορηγείται γάλα ή αντιόξινα ε σκοπό τη
μ VOLIRAN 150 mg μ δέσ ευση του και τυχόν ανεπιθύ ητες αντιδράσεις πρέπει
μ μ μ . μ να αντι ετωπίζονται συ πτω ατικά Εξαιτίας του κινδύνου ερεθισ ού του
, μ οισοφάγου δεν πρέπει να προκαλείται έ ετος και η ασθενής πρέπει να
μ .παρα ένει σε όρθια θέση
5. ΔΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ Ι ΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 μ μ Φαρ ακοδυνα ικές ιδιότητες
μ : Φαρ ακοθεραπευτική κατηγορία μ Φάρ ακα για τη θεραπεία παθήσεων των
, οστών διφωσφονικά, ATC: M05B A06κωδικός
μ Μηχανισ ός δράσης
μ , Το ιβανδρονικό οξύ είναι ένα διφωσφονικό ε υψηλή δραστικότητα που
μ , ανήκει στην ο άδα των διφωσφονικών που περιέχουν άζωτο τα οποία
δρουν εκλεκτικά στον οστίτη ιστό και αναστέλλουν ειδικώς την
, μ μοστεοκλαστική δραστηριότητα χωρίς απευθείας δράση στο σχη ατισ ό
. Δ μ . των οστών εν παρε βαίνει στη συγκέντρωση των οστεοκλαστών Σε
μ μμ , ετε ηνοπαυσιακές γυναίκες το ιβανδρονικό οξύ επιφέρει προοδευτική
μ μ μ μκαθαρή αύξηση της οστικής άζας και ειω ένη συχνότητα ε φάνισης
μ , μ μ μ μ μ καταγ άτων έσω περιορισ ού του αυξη ένου ρυθ ού καταβολισ ού των
μμ .οστών προς προε ηνοπαυσιακά επίπεδα
μ μ Φαρ ακοδυνα ικές δράσεις
μ μ Η φαρ ακοδυνα ική δράση του ιβανδρονικού οξέος συνίσταται στην
. αναστολή της οστικής απορρόφησης In vivo, το ιβανδρονικό οξύ
μ μ μ προλα βάνει την πειρα ατικά προκαλού ενη καταστροφή των οστών από
, , τη διακοπή της λειτουργίας των γονάδων τα ρετινοειδή τους όγκους ή τα
μ . ( μ ) μ , εκχυλίσ ατα όγκων Σε νεαρούς ταχέως αναπτυσσό ενους επί υες η
, ενδογενής οστική απορρόφηση αναστέλλεται επίσης επιφέροντας αύξηση
μ μ μ της φυσιολογικής οστικής άζας συγκριτικά ε πειρα ατόζωα που δεν
μ . έχουν λάβει το φάρ ακο
μ μ Σε οντέλα πειρα ατόζωων επιβεβαιώθηκε ότι το ιβανδρονικό οξύ είναι
. ένας πολύ ισχυρός αναστολέας της οστεοκλαστικής δραστηριότητας Σε
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
μ μ , αναπτυσσό ενους επί υες δεν παρατηρήθηκε μ κα ία ένδειξη διαταραχής
, μ της εναπόθεσης ανοργάνων στοιχείων ακό η και σε δόσεις που
5.000 υπερέβαιναν τις φορές πάνω από εκείνη που απαιτείται για τη
. θεραπεία της οστεοπόρωσης
μ μ μ (μ μΑ φότερα τα σχή ατα η ερήσιας και διαλείπουσας ε παρατετα ένα
μ μ ) μ διαστή ατα χωρίς φάρ ακο ακροχρόνιας χορήγησης σε μεπί υες, σκύλους
μ μ μ και πιθήκους συσχετίσθηκαν ε σχη ατισ ό νέου οστού φυσιολογικής
μ μ , μ ποιότητας και ίδιας ή αυξη ένης ηχανικής ισχύος ακό η και σε δόσεις
. , μ εντός τοξικών πλαισίων Στους ανθρώπους η αποτελεσ ατικότητα τόσο
μ , μ μμ 9-10της η ερήσιας όσο και της διαλείπουσας χορήγησης ε διάλει α
μ , μ εβδο άδων χωρίς δόση ιβανδρονικού οξέος επιβεβαιώθηκε σε ια κλινική
μ (MF 4411), ελέτη στην οποία το ιβανδρονικό οξύ επέδειξε
μ μ .αποτελεσ ατικότητα κατά των καταγ άτων
μ μΣε πρότυπα πειρα ατόζωων το ιβανδρονικό οξύ προκάλεσε βιοχη ικές
μ , μ εταβολές ενδεικτικές δοσοεξαρτώ ενης αναστολής της οστικής
, μ μ μ απορρόφησης περιλα βανο ένης της καταστολής των βιοχη ικών δεικτών
μ ( αποδό ησης του οστικού κολλαγόνου στα ούρα όπως δεοξυπυριδινολίνη
μ - (NTX)). και διασταυρού ενα Ν τελοπεπτίδια κολλαγόνου τύπου Ι
μ μ μ 1 72Σε ια ελέτη βιοϊσοδυνα ίας Φάσης που διεξήχθη σε
μ μμ μ 150 mg μ 28ετε ηνοπαυσιακές γυναίκες που ελά βαναν από στό ατος κάθε
μ , CTX μ η έρες για συνολικά τέσσερις δόσεις η αναστολή της ορού ετά την
24 μ ( μπρώτη δόση παρατηρήθηκε ήδη στις ώρες ετά τη δόση διά εση
28 %), μ μ μ (69 %) 6αναστολή ε τη διά εση έγιστη αναστολή να παρατηρείται
μ . , μ μη έρες αργότερα Μετά την τρίτη και την τέταρτη δόση η διά εση έγιστη
6 μ μ 74 % μ μ μαναστολή η έρες ετά τη δόση ήταν ε είωση της διά εσης
56 % μ 28 μ μ . αναστολής σε παρατηρού ενη η έρες ετά την τέταρτη δόση Χωρίς
, μεπιπλέον δόση παρατηρείται απώλεια της καταστολής των βιοχη ικών
.δεικτών οστικής απορρόφησης
μ Κλινική αποτελεσ ατικότητα
, μ , μ Ανεξάρτητοι παράγοντες κινδύνου όπως για παράδειγ α η χα ηλή οστική
(BMD), , μ μ , πυκνότητα η ηλικία η παρουσία προηγού ενων καταγ άτων το
μ , μ μ μ οικογενειακό ιστορικό καταγ άτων ο αυξη ένος ρυθ ός καταβολισ ού των
μ μ μ οστών και ο χα ηλός δείκτης άζας σώ ατος πρέπει να εξετάζονται
μ μ προσεκτικά για να αναγνωρίζονται οι γυναίκες ε αυξη ένο κίνδυνο
μοστεοπορωτικών καταγ άτων.
Ιβανδρονικό οξύ 150 mg μ μια φορά το ήνα
Οστική πυκνότητα (bone mineral density, BMD)
Σε μια διπλή τυφλή, πολυκεντρική μελέτη διάρκειας δύο ετών (BM 16549)
μ μμετε ηνοπαυσιακών γυναικών με οστεοπόρωση (T-score BMD οσφυϊκής
μοίρας σπονδυλικής στήλης κάτω από -2,5 SD από την αρχική μτι ή), τo
ιβανδρονικό οξύ 150 mg μια φορά το μήνα έδειξε πως είναι τουλάχιστον
εξίσου μαποτελεσ ατικό με το ιβανδρονικό οξύ 2,5 mg μη ερησίως για την
αύξηση της BMD. Τούτο καταδείχτηκε τόσο στην πρωτογενή ανάλυση στο
ένα έτος όσο και στην ανάλυση επιβεβαίωσης στο τελικό μση είο των δύο
ετών (Πίνακας 2).
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
Πίνακας 2: Μέση σχετική μεταβολή από την αρχική μτι ή BMD οσφυϊκής
μοίρας σπονδυλικής στήλης, ολικού ισχίου, αυχένος μηριαίου
οστού και τροχαντήρα μετά ένα έτος (πρωτογενής ανάλυση) και
δύο έτη θεραπείας ( μπληθυσ ός βάσει πρωτοκόλλου), στη μελέτη
BM 16549.
Δ μεδο ένα ενός έτους
στη μελέτη BM 16549
Δ μεδο ένα δύο ετών στη
μελέτη BM 16549
Μέσες σχετικές
μεταβολές από την
αρχική μτι ή % [95 %
CI]
ιβανδρονικ
ό οξύ 2,5
mg
μη ερησίως
(N=318)
ιβανδρονικ
ό οξύ 150
mg μια
φορά το
μήνα
(N=320)
ιβανδρονικ
2,5 mgό οξύ
μη ερησίως
(N=294)
ιβανδρονικ
ό οξύ 150
mg μια
φορά το
μήνα
(N=291)
BMD μοσφυϊκής οίρας
σπονδυλικής στήλης
L2-L4
3,9 [3,4, 4,3] 4,9 [4,4, 5,3] 5,0 [4,4, 5,5] 6,6 [6,0, 7,1]
BMD ολικού ισχίου 2,0 [1,7, 2,3] 3,1 [2,8, 3,4] 2,5 [2,1, 2,9] 4,2 [3,8, 4,5]
BMD αυχένος
μ ηριαίου οστού
1,7 [1,3, 2,1] 2,2 [1,9, 2,6] 1,9 [1,4, 2,4] 3,1 [2,7, 3,6]
BMD τροχαντήρα 3,2 [2,8, 3,7] 4,6 [4,2, 5,1] 4,0 [3,5, 4,5] 6,2 [5,7, 6,7]
, μ μμ μ Περαιτέρω σε ια προγρα ατισ ένη προοπτική ανάλυση το ιβανδρονικό
οξύ 150 mg μ μ 2,5 ια φορά το ήνα απεδείχθη ανώτερο του ιβανδρονικού οξέος
mg μ BMD μ η ερησίως για τις αυξήσεις της οσφυϊκής οίρας σπονδυλικής
, , p=0,002 , p<0,001. στήλης στο ένα έτος και στα δύο έτη
( ), 91,3 % (p=0,005) Στο ένα έτος πρωτογενής ανάλυση των ασθενών που
μ ελά βαναν ιβανδρονικό οξύ 150 mg μ μ BMDια φορά το ήνα είχαν αύξηση
μ μ μοσφυϊκής οίρας σπονδυλικής στήλης εγαλύτερη ή ίση της αρχικής τι ής
( μ BMD), μ μ 84,0 % ανταποκρινό ενες ως προς την συγκρινό ενες ε των ασθενών
μ 2,5 mg μ . , 93,5 %που ελά βαναν ιβανδρονικό οξύ η ερησίως Στα δύο έτη
(p=0,004) 86,4 % μ και των ασθενών που ελά βαναν ιβανδρονικό οξύ 150 mg μια
μ 2,5 mg μ , , φορά το ήνα ή ιβανδρονικό οξύ η ερησίως αντίστοιχα ήταν
μ .ανταποκρινό ενες
BMD , 90,0 % (p<0,001) μΓια την ολικού ισχίου των ασθενών που ελά βαναν
ιβανδρονικό οξύ 150 mg μ μ 76,7 % ια φορά το ήνα και των ασθενών που
μ 2,5 mg ελά βαναν ιβανδρονικό οξύ ημ , , ερησίως είχαν στο ένα έτος αυξήσεις
BMD μ μ . , 93,4ολικού ισχίου εγαλύτερες ή ίσες της αρχικής τι ής Στα δύο έτη
% (p<0,001) μ των ασθενών που ελά βαναν ιβανδρονικό οξύ 150 mg μ ια φορά το
μ 78,4 %, μ 2,5 mgήνα και των ασθενών που ελά βαναν ιβανδρονικό οξύ
μ BMD μ η ερησίως είχαν αυξήσεις ολικού ισχίου εγαλύτερες ή ίσες της
μ . αρχικής τι ής
, BMDΕάν ληφθεί υπόψη ένα αυστηρότερο κριτήριο που συνδυάζει την
μ , 83,9 % (p<0,001)οσφυϊκής οίρας σπονδυλικής στήλης και ολικού ισχίου το
65,7 % μ και το των ασθενών που ελά βαναν ιβανδρονικό οξύ 150 mg μ ια φορά
μ 2,5 mg μ , , το ήνα ή ιβανδρονικό οξύ η ερησίως αντίστοιχα ανταποκρίθηκαν
. , 87,1 %στο ένα έτος Στα δύο έτη στο κριτήριο αυτό ανταποκρίνονταν
(p<0,001) 70,5 % , 150 mg μ 2,5 mgκαι των ασθενών στα σκέλη ηνιαίως και
μ .η ερησίως αντίστοιχα
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
μ μ Βιοχη ικοί δείκτες οστικού καταβολισ ού
μ μ CTX Παρατηρήθηκαν κλινικώς ση αντικές ειώσεις των επιπέδων ορού σε
μ μ , . μ 3, 6, 12 24. όλα τα χρονικά ση εία έτρησης δηλ ήνες και Μετά από ένα
( ) μ μ έτος πρωτογενής ανάλυση η διά εση σχετική εταβολή από την αρχική
μ –76 % τι ή ήταν για το ιβανδρονικό οξύ 150 mg μ μ –67 %ια φορά το ήνα και
2,5 mg μ . , μ για το ιβανδρονικό οξύ η ερησίως Στα δύο έτη η διά εση σχετική
μ , -εταβολή ήταν 68 % - 62 %, 150 mg μ 2,5 mgκαι στα σκέλη ηνιαίως και
μ . η ερησίως αντίστοιχα
, 83,5 % (p= 0,006) μ Στο ένα έτος των ασθενών που ελά βαναν ιβανδρονικό οξύ
150 mg μ μ 73,9 % μια φορά το ήνα και των ασθενών που ελά βαναν
2,5 mg μ μιβανδρονικό οξύ η ερησίως θεωρούνταν ως ανταποκρινό ενες
( μ ≥ορίσθηκε ως είωση 50 % μ ). , 78,7 %από την αρχική τι ή Στα δύο έτη
(p=0,002) 65,6 % μ και των ασθενών θεωρούνταν ως ανταποκρινό ενες στα
150 mg μ 2,5 mg μ . σκέλη ηνιαίως και η ερησίως αντίστοιχα
μ μ BM 16549, Βάσει των αποτελεσ άτων της ελέτης το ιβανδρονικό οξύ 150 mg
μ μ μ μια φορά το ήνα ανα ένεται να είναι τουλάχιστον εξίσου αποτελεσ ατικό
μ 2,5 mg μ , ε το ιβανδρονικό οξύ η ερησίως όσον αφορά στην πρόληψη των
μ .καταγ άτων
2,5 mg μ Ιβανδρονικό οξύ η ερησίως
μ , , μ μ Στην αρχική τυχαιοποιη ένη διπλή τυφλή ελεγχό ενη ε εικονικό
μ , μ μ (MF 4411), φάρ ακο ελέτη καταγ άτων διάρκειας τριών ετών κατεδείχθη
μ μ μ στατιστικώς ση αντική και κλινικά ση αντική είωση της συχνότητας
μ , μ μ ε φάνισης νέων ακτινογραφικών ορφο ετρικών και κλινικών
μ καταγ άτων της ( 3). μ , σπονδυλικής στήλης πίνακας Στη ελέτη αυτή το
μ μ 2,5 mg μιβανδρονικό οξύ αξιολογήθηκε ε από στό ατος δόσεις η ερησίως
20 mg μ μ .και σε διαλείπουσα χορήγηση ως διερευνού ενο δοσολογικό σχή α
μ 60 μ Το ιβανδρονικό οξύ λα βανόταν λεπτά πριν την πρώτη η ερήσια λήψη
( μ μ ). μ μμτροφής ή υγρού διάστη α νηστείας ετά τη δόση Στη ελέτη συ ετείχαν
55 80 , 5 γυναίκες ηλικίας έως ετών οι οποίες ήταν για τουλάχιστον χρόνια
μ μμ , μ BMD μ 2 5ετε ηνοπαυσιακές ε οσφυϊκής οίρας σπονδυλικής στήλης έως
SD μ μμ μ (T-score) κάτω από τη έση προε ηνοπαυσιακή τι ή σε ένα τουλάχιστον
[ 1- 4] μ μ σπόνδυλο Ο Ο και ε ένα έως τέσσερα κύρια κατάγ ατα της
. μ μ 500 mgσπονδυλικής στήλης Όλες οι ασθενείς ελά βαναν καθη ερινά
400 IU μ D. μ ασβεστίου και βιτα ίνης Η αποτελεσ ατικότητα αξιολογήθηκε σε
2.928 .ασθενείς
2,5 mg μ μ Το ιβανδρονικό οξύ χορηγού ενο η ερησίως κατέδειξε στατιστικά
μ μ μ και κλινικά ση αντική είωση της συχνότητας ε φάνισης νέων
μ . καταγ άτων της σπονδυλικής στήλης Κατά την τριετή διάρκεια της
μ μ μ , μ ελέτης ε αυτό το δοσολογικό σχή α η ε φάνιση νέων ακτινογραφικών
μ μ 62 % (p=0,0001). καταγ άτων της σπονδυλικής στήλης ειώθηκε κατά Μετά
2 μ μ 61 %από χρόνια παρατηρήθηκε ία είωση του σχετικού κινδύνου κατά
(p=0,0006). 1 Μετά από χρόνο θεραπείας δεν επετεύχθη στατιστικώς
μ (p=0,056). μ ση αντική διαφορά Η επίδραση κατά των καταγ άτων ήταν
, ’ μ . Δ μ σταθερή καθ όλη τη διάρκεια της ελέτης εν υπήρξε κα ία ένδειξη
μ εξασθένησης της δράσης ε την πάροδο του χρόνου.
μ μ Η συχνότητα ε φάνισης κλινικών καταγ άτων της σπονδυλικής στήλης
μ μ 49 % (p=0,011). ειώθηκε επίσης ση αντικά κατά Η ισχυρή δράση επί των
μ μκαταγ άτων της σπονδυλικής στήλης απεικονίσθηκε περαιτέρω από ία
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
μ μ , μ στατιστικώς ση αντική είωση της απώλειας ύψους συγκριτικά ε το
μ (p<0,0001).εικονικό φάρ ακο
3:Πίνακας μ μ μ 3 MFΑποτελέσ ατα από τη ελέτη καταγ άτων διάρκειας ετών
4411 (%, 95 % CI)
μΕικονικό φάρ ακο
(N=974)
2,5ιβανδρονικό οξύ
mg μη ερησίως
(N=977)
Μείωση του Σχετικού
Κινδύνου
μ μ μ Νέα ορφο ετρικά κατάγ ατα
της σπονδυλικής στήλης
62 % (40,9, 75,1)
μ Συχνότητα ε φάνισης νέων
μ μ μ ορφο ετρικών καταγ άτων
της σπονδυλικής στήλης
9,56 % (7,5, 11,7) 4,68 % (3,2, 6,2)
Μείωση του σχετικού
κινδύνου κλινικού
μ κατάγ ατος της σπονδυλικής
στήλης
49 % (14,03, 69,49)
μ Συχνότητα ε φάνισης
μ κλινικού κατάγ ατος της
σπονδυλικής στήλης
5,33 % (3,73, 6,92) 2,75 % (1,61, 3,89)
BMD – μ μ έση εταβολή σε σχέση
μ μ ε την αρχική τι ή οσφυϊκής
μ οίρας σπονδυλικής στήλης
3 στο έτος
1,26 % (0,8, 1,7) 6,54 % (6,1, 7,0)
BMD – μ μ έση εταβολή σε σχέση
μ μ ε την αρχική τι ή ολικού
3 ισχύου στο έτος
-0,69 % (-1,0, -0,4) 3,36 % (3,0, 3,7)
μ μ Το αποτέλεσ α της θεραπείας ε ιβανδρονικό οξύ αξιολογήθηκε περαιτέρω
μ μ μ μ T-score BMDσε ία ανάλυση του υποπληθυσ ού ασθενών ε αρχική τι ή
μ –2,5. μ οσφυϊκής οίρας σπονδυλικής στήλης κάτω από Η είωση του
μ μ μ μκινδύνου καταγ άτων της σπονδυλικής στήλης συ φωνεί σε εγάλο βαθ ό
μ μ .ε εκείνη που παρατηρήθηκε στο γενικό πληθυσ ό
4:Πίνακας μ μ μ 3 MFΑποτελέσ ατα από τη ελέτη καταγ άτων διάρκειας ετών
4411 (%, 95 % CI): μ μ T-score BMD για ασθενείς ε αρχική τι ή οσφυϊκής
μ –2,5οίρας σπονδυλικής στήλης κάτω από
μΕικονικό φάρ ακο
(N=587)
ιβανδρονικό οξύ
2,5 mg μη ερησίως
(N=575)
Μείωση του Σχετικού
Κινδύνου
μ μ μ Νέα ορφο ετρικά κατάγ ατα
της σπονδυλικής στήλης
59 %
(34,5, 74,3)
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
μ Συχνότητα ε φάνισης νέων
μ μ μ ορφο ετρικών καταγ άτων
της σπονδυλικής στήλης
12,54 %
(9,53, 15,55)
5,36 %
(3,31, 7,41)
Μείωση του σχετικού
κινδύνου κλινικού
μ κατάγ ατος της σπονδυλικής
στήλης
50 %
(9,49, 71,91)
μ Συχνότητα ε φάνισης
μ κλινικού κατάγ ατος της
σπονδυλικής στήλης
6,97 %
(4,67, 9,27)
3,57 %
(1,89, 5,24)
BMD – μ μ έση εταβολή σε
μ μ σχέση ε την αρχική τι ή
μ οσφυϊκής οίρας σπονδυλικής
3 στήλης στο έτος
1,13 %
(0,6, 1,7)
7,01 %
(6,5, 7,6)
BMD – μ μ έση εταβολή σε
μ μ σχέση ε την αρχική τι ή
3 ολικού ισχύου στο έτος
-0,70 %
(-1,1, -0,2)
3,59 %
(3,1, 4,1)
μ μ MF4411, Στο συνολικό πληθυσ ό των ασθενών της ελέτης δεν
μ μ μ , παρατηρήθηκε είωση των η σπονδυλικών καταγ άτων εν τούτοις το
μ μ η ερήσιο ιβανδρονικό οξύ φάνηκε να είναι αποτελεσ ατικό σε
μ (BMD μ T-score < -3,0),υποπληθυσ ό υψηλού κινδύνου αυχένος ηριαίου οστού
69 % μ μ μ όπου παρατηρήθηκε είωση του κινδύνου ε φάνισης η σπονδυλικού
μ . κατάγ ατος
μ μ 2,5 mg BMDΗ καθη ερινή θεραπεία ε επέφερε προοδευτικές αυξήσεις της
μ . σε ση εία του σκελετού εντός και εκτός σπονδυλικής στήλης
, BMD μ Στα τρία χρόνια η αύξηση της οσφυϊκής οίρας σπονδυλικής στήλης
5,3 % μ μ 6,5 % μ ήταν συγκριτικά ε το εικονικό φάρ ακο και συγκριτικά ε την
μ . μ μ 2,8 %αρχική τι ή Οι αυξήσεις συγκριτικά ε την αρχική τι ή στο ισχίο ήταν
μ , 3,4 % 5,5 % στον αυχένα του ηριαίου οστού στο ολικό ισχίο και στον
. τροχαντήρα
μ μ ( CTX Οι βιοχη ικοί δείκτες οστικού καταβολισ ού όπως ούρων και
) μ μ Οστεοκαλσίνη ορού παρουσίασαν την ανα ενό ενη εικόνα καταστολής
μμ μ τους σε προε ηνοπαυσιακά επίπεδα και έφθασαν τη έγιστη καταστολή
3-6 μ . εντός ηνών
μ μ μ Από τον πρώτο κιόλας ήνα ετά την έναρξη της θεραπείας ε ιβανδρονικό
2,5 mg, μ μ μ μοξύ παρατηρήθηκε ία κλινικώς ση αντική είωση των βιοχη ικών
50 %. δεικτών οστικής απορρόφησης κατά
, Μετά τη διακοπή της θεραπείας παρατηρείται αναστροφή στους προ της
μ μ θεραπείας παθολογικούς ρυθ ούς αυξη ένης οστικής απορρόφησης που
μ μ μμ . σχετίζονται ε την ετε ηνοπαυσιακή οστεοπόρωση
μ μμΣτην ιστολογική ανάλυση βιοψιών των οστών ετε ηνοπαυσιακών
, μ , γυναικών ετά από δύο και τρία έτη θεραπείας παρατηρήθηκαν οστά
μ φυσιολογικής ποιότητας και κα ία ένδειξη διαταραχής της εναπόθεσης
. ασβεστίου
μΠαιδιατρικός πληθυσ ός ( . 4.2 5.2)βλ παράγραφο και παράγραφο
Το ιβανδρονικό οξύ 150 mg δεν μ έχει ελετηθεί σε παιδιατρικό μπληθυσ ό,
συνεπώς δεν υπάρχουν μδιαθέσι α στοιχεία για την μαποτελεσ ατικότητα ή
την ασφάλεια μ .για αυτόν τον πληθυσ ό ασθενών
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
5.2 μ Φαρ ακοκινητικές ιδιότητες
μ μ ,Όπως καταδείχτηκε σε διάφορες ελέτες σε πειρα ατόζωα και ανθρώπους
μ οι κύριες φαρ ακολογικές δράσεις του ιβανδρονικού οξέος επί των οστών
μ μ μ μ .δεν σχετίζονται ά εσα ε τις πραγ ατικές συγκεντρώσεις του στο πλάσ α
Απορρόφηση
Η απορρόφηση του ιβανδρονικού οξέος στον ανώτερο γαστρεντερικό
μ μ σωλήνα είναι ταχεία ετά την από στό ατος χορήγηση και οι
μ μ μ συγκεντρώσεις στο πλάσ α αυξάνονται ε τρόπο δοσοεξαρτώ ενο για από
μ 50 mg, μστό ατος λήψη έως ενώ πάνω από αυτή τη δόση οι παρατηρού ενες
μ . μ αυξήσεις υπερβαίνουν τις δοσοεξαρτώ ενες Οι έγιστες συγκεντρώσεις
μ 0,5 2 που παρατηρούνται στο πλάσ α επιτυγχάνονται εντός έως ωρών
( μ 1 ) μ 0,6διά εσος ώρα κατά τη νηστεία και η απόλυτη βιοδιαθεσι ότητα ήταν
% . μ μ περίπου Ο βαθ ός απορρόφησης περιορίζεται κατά τη λήψη ε τροφή ή
( ). μ μ 90 % υγρά εκτός από νερό Η βιοδιαθεσι ότητα ειώνεται κατά περίπου
μ μ μ ,όταν το ιβανδρονικό οξύ χορηγείται ε ένα συνηθισ ένο πρόγευ α
μ μ μ .συγκριτικά ε τη βιοδιαθεσι ότητα που παρατηρείται σε νηστικά άτο α
Δ μ μ μ εν παρατηρείται ση αντική είωση της βιοδιαθεσι ότητας όταν το
μ 60 μ ιβανδρονικό οξύ λα βάνεται λεπτά πριν την πρώτη η ερήσια λήψη
. μ BMD τροφής Τόσο η βιοδιαθεσι ότητα όσο και η αύξηση της περιορίζονται
μ μ μ 60 μόταν λα βάνεται τροφή ή υγρό σε διάστη α ικρότερο των λεπτών ετά
.την κατάποση του ιβανδρονικού οξέος
μ Κατανο ή
μ , Μετά την αρχική συστη ατική έκθεση το ιβανδρονικό οξύ συνδέεται
μ . , ταχέως ε τα οστά ή απεκκρίνεται στα ούρα Στους ανθρώπους ο
μ μ 90 l φαινο ενικός τελικός όγκος κατανο ής είναι τουλάχιστον και η
40-50 % ποσότητα της δόσης που φθάνει στα οστά υπολογίζεται σε της
. μ δόσης που ευρίσκεται στην κυκλοφορία Η σύνδεση ε τις πρωτεΐνες του
μ 85 % - 87 % ( ανθρώπινου πλάσ ατος είναι περίπου προσδιορισθείσα in vitro
μ ) σε θεραπευτικές συγκεντρώσεις του φαρ άκου και έτσι η δυνατότητα
μ μ αλληλεπιδράσεων ε άλλα φαρ ακευτικά προϊόντα λόγω εκτόπισης είναι
μ . χα ηλή
μ Βιο ετατροπή
Δ μ μ εν υπάρχουν ενδείξεις εταβολισ ού του ιβανδρονικού οξέος σε
μ . πειρα ατόζωα ή σε ανθρώπους
Αποβολή
μ μ Το απορροφηθέν κλάσ α του ιβανδρονικού οξέος απο ακρύνεται από την
μ ( 40-50 % κυκλοφορία έσω οστικής απορρόφησης υπολογίζεται σε στις
μ μμ ) μετε ηνοπαυσιακές γυναίκες και το υπόλοιπο απο ακρύνεται
. μ μ αναλλοίωτο από τους νεφρούς Το η απορροφηθέν κλάσ α του
μ . ιβανδρονικού οξέος απο ακρύνεται αναλλοίωτο στα κόπρανα
μ μ μ Το εύρος των παρατηρού ενων φαινο ενικών χρόνων η ίσειας ζωής είναι
μ , μ μ μ εγάλο ο φαινο ενικός τελικός χρόνος η ίσειας ζωής κυ αίνεται γενικώς
μ 10-72 . Δ μ μ εταξύ ωρών εδο ένου ότι οι υπολογισθείσες τι ές εξαρτώνται σε
μ μ μ , μ ,εγάλο βαθ ό από τη διάρκεια της ελέτης τη δόση που χρησι οποιήθηκε
μ μ , και την ευαισθησία της εθόδου προσδιορισ ού ο αληθής τελικός χρόνος
μ μ , η ιζωής πιθανόν να είναι αρκετά εγαλύτερος όπως για τα άλλα
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
. μ μ ,διφωσφονικά Τα αρχικά επίπεδα στο πλάσ α ειώνονται ταχέως
10 % μ μ 3 8 μ φθάνοντας το των έγιστων τι ών εντός και ωρών ετά την
μ . ενδοφλέβια ή την από στό ατος χορήγηση αντίστοιχα
μ , μ μ μΗ ολική κάθαρση του ιβανδρονικού οξέος είναι χα ηλή ε έσες τι ές
μ μ μ 84-160 ml/min. ( 60 ml/min κυ αινό ενες εταξύ Η νεφρική κάθαρση περίπου σε
μ μμ ) 50-60 % υγιείς ετε ηνοπαυσιακές γυναίκες αντιστοιχεί σε της ολικής
μ . μκάθαρσης και σχετίζεται ε την κάθαρση κρεατινίνης Η διαφορά εταξύ
μ φαινο ενικής ολικής και νεφρικής κάθαρσης θεωρείται ότι
. αντιπροσωπεύει την απορρόφηση από τα οστά
Η οδός απέκκρισης φαίνεται να μην περιλαμβάνει γνωστά οξεϊκά ή
βασικά συστήματα μεταφοράς τα οποία συμμετέχουν στην απέκκριση
άλλων δραστικών ουσιών. Επιπροσθέτως, το ιβανδρονικό οξύ δεν
αναστέλλει τα μείζονα ηπατικά ισοένζυμα Ρ450 στους ανθρώπους και
δεν επάγει το σύστημα του ηπατικού κυτοχρώματος Ρ450 στους επίμυες.
μ Φαρ ακοκινητικές ιδιότητες σε ειδικές κλινικές καταστάσεις
Φύλο
μ μ Η βιοδιαθεσι ότητα και οι φαρ ακοκινητικές ιδιότητες του ιβανδρονικού
μ .οξέος είναι παρό οιες σε άνδρες και γυναίκες
Φυλή
μ , Όσον αφορά στην κατανο ή του ιβανδρονικού οξέος δεν υπάρχουν
μ μ ενδείξεις οποιωνδήποτε κλινικώς ση αντικών διαφορών εταξύ Ασιατών
. μ και Καυκάσιων Τα διαθέσι α στοιχεία για ασθενείς Αφρικανικής
.καταγωγής είναι λίγα
μ Ασθενείς ε νεφρική δυσλειτουργία
μ μ , Σε ασθενείς ε διάφορους βαθ ούς νεφρικής δυσλειτουργίας η νεφρική
μμ μ κάθαρση του ιβανδρονικού οξέος σχετίζεται γρα ικώς ε την κάθαρση
. κρεατινίνης
Δ μ μ μ εν απαιτείται προσαρ ογή της δόσης σε ασθενείς ε ήπια ή έτρια νεφρική
(CLcr μ 30 ml/min), δυσλειτουργία ίση ή εγαλύτερη από όπως φάνηκε στη
μ BM 16549 μελέτη όπου η πλειονότητα των ασθενών είχε ήπια έως έτρια
. νεφρική δυσλειτουργία
μ μ (CLcr μ 30 ml/min) Άτο α ε σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια ικρότερη των που
μ μ μ 10 mg 21ελά βαναν από στό ατος καθη ερινά ιβανδρονικού οξέος επί
μ , , μ μ μ η έρες παρουσίασαν συγκριτικά ε άτο α ε φυσιολογική νεφρική
, 2-3 μ , λειτουργία φορές υψηλότερες συγκεντρώσεις στο πλάσ α ενώ η ολική
44 ml/min. κάθαρση του ιβανδρονικού οξέος ήταν Μετά από ενδοφλέβια
0,5 mg μ μ , , χορήγηση σε άτο α ε σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια η ολική η νεφρική
μ μ 67 %, 77 % 50 %, ,και η νεφρική κάθαρση ειώθηκαν κατά και αντίστοιχα
μ μ μ μ χωρίς ό ως είωση της ανεκτικότητας σχετιζό ενη ε την αύξηση της
. To VOLIRAN 150 mgέκθεσης μ δεν συνιστάται σε ασθενείς ε σοβαρή νεφρική
, μ μ ( . 4.2δυσλειτουργία λόγω περιορισ ένης κλινικής ε πειρίας βλ παράγραφο
4.4). μ και παράγραφο Οι φαρ ακοκινητικές ιδιότητες του ιβανδρονικού οξέος
μ , δεν αξιολογήθηκαν σε ασθενείς ε νεφροπάθεια τελικού σταδίου οι οποίοι
μ μ μ . αντι ετωπίζονταν ε τρόπο διαφορετικό από την αι οκάθαρση Οι
μ φαρ ακοκινητικές ιδιότητες του ιβανδρονικού οξέος σε αυτούς τους
ασθενείς είναι άγνωστες και το ιβανδρονικό οξύ δεν πρέπει να
μ . χρησι οποιείται κάτω από αυτές τις συνθήκες
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
μ ( . 4.2)Ασθενείς ε ηπατική δυσλειτουργία βλ παράγραφο
Δ μ μ εν υπάρχουν φαρ ακοκινητικά δεδο ένα για το ιβανδρονικό οξύ σε
μ . μ μασθενείς ε ηπατική δυσλειτουργία Το ήπαρ δεν διαδρα ατίζει ση αντικό
μ ,ρόλο στην κάθαρση του ιβανδρονικού οξέος το οποίο δεν εταβολίζεται
μ μ αλλά απο ακρύνεται έσω νεφρικής απέκκρισης και απορρόφησης από τα
. , μ μοστά Ως εκ τούτου δεν απαιτείται προσαρ ογή της δόσης σε ασθενείς ε
. ηπατική δυσλειτουργία
μ Ηλικιω ένος π μ ( . 4.2)ληθυσ ός βλ παράγραφο
μ μ , Σε ία ανάλυση πολλαπλών εταβλητών η ηλικία δεν βρέθηκε να αποτελεί
μανεξάρτητο παράγοντα για οποιαδήποτε από τις φαρ ακοκινητικές
μ μ . μ παρα έτρους που ελετήθηκαν Ο όνος παράγοντας που πρέπει να
μ μ λα βάνεται υπόψη είναι η έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας ε την
( . ). πάροδο της ηλικίας βλ κεφάλαιο για τη νεφρική δυσλειτουργία
Παιδιατρικός π μ ( . 4.2 5.1)ληθυσ ός βλ παράγραφο και παράγραφο
Δ μ VOLIRAN 150 mgεν υπάρχουν δεδο ένα για τη χρήση του σε αυτές τις
μ .ηλικιακές ο άδες
5.3 μ Προκλινικά δεδο ένα για την ασφάλεια
, . . μ , Οι τοξικές δράσεις π χ ση εία νεφρικής βλάβης παρατηρήθηκαν σε
μ μ σκύλους όνο ε έκθεση που θεωρήθηκε αρκετά πάνω από το ανώτατο όριο
, μ μ έκθεσης του ανθρώπου γεγονός ενδεικτικό ικρής σχέσης ε την κλινική
. χρήση
/ : Μεταλλαξιογόνος δράση Καρκινογόνος δράση
Δ . μεν παρατηρήθηκε ένδειξη καρκινογόνου δράσης Οι δοκι ασίες
γονιδιοτοξικότητας δεν απεκάλυψαν ενδείξεις γενετικής δραστικότητας
. για το ιβανδρονικό οξύ
: Τοξικότητα στην αναπαραγωγή
Δ μ εν υπάρχουν ενδείξεις ά εσης τοξικής ή τερατογόνου δράσης του
μ , μ μιβανδρονικού οξέος στο έ βρυο σε επί υες και κουνέλια που ελά βαναν
μ , μ από στό ατος την ουσία ενώ δεν παρατηρήθηκαν ανεπιθύ ητες ενέργειες
(Fστην ανάπτυξη της πρώτης γενιάς
1
) μ μ σε επί υες ε έκθεση που
35 υπολογίστηκε κατά προσέγγιση έως τουλάχιστον φορές υψηλότερη της
. μ μ έκθεσης στο άνθρωπο Σε αναπαραγωγικές ελέτες σε αρουραίους ε από
μ μ μτου στό ατος χορήγηση η επίδραση στη γονι ότητα αφορούσε αυξη ένες
μ 1 mg/kg/ μ προε φυτευτικές απώλειες σε επίπεδα δόσεων του η ερησίως και
μ . μ μ εγαλύτερα Σε αναπαραγωγικές ελέτες σε αρουραίους ε ενδοφλέβια
, χορήγηση το ιβανδρονικό μ μ οξύ είωσε την ποσότητα του σπέρ ατος σε
0,3 1 mg/kg/ μ μ μ δόσεις και η ερησίως και είωσε τη γονι ότητα σε αρσενικούς σε
1 mg/kg/ μ 1,2 mg/kg/ μ .δόση η ερησίως και σε θηλυκούς σε δόση η ερησίως Σε
μ μ , μελέτες αναπαραγωγικής τοξικότητας στον επί υ οι ανεπιθύ ητες
μ ενέργειες του ιβανδρονικού οξέος ήταν εκείνες που παρατηρούνται ε τα
μ . ’ μδιφωσφωνικά ως φαρ ακευτική κατηγορία Σ αυτές περιλα βάνονται
μ μ , μ είωση των θέσεων ε φύτευσης παρέ βαση στο φυσιολογικό τοκετό
( ) μ μ μ ( μδυστοκία και αυξη ένος αριθ ός εταβολών των σπλάγχνων σύνδρο ο
, ).νεφρικής πυέλου ουρητήρα
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
6.1 Κατάλογος εκδόχων
Πυρήνας δισκίου
Λακτόζη μ ονοϋδρική
Kροσποβιδόνη (Ε1202)
, Κυτταρίνη μικροκρυσταλλική (E406)
, Οξείδιο πυριτίου κολλοειδές άνυδρο (Ε551)
Στεαρυλικό φουμαρικό νάτριο
Επικάλυψη δισκίου
Πολυβινυλική αλκοόλη
Mακρογόλη/PEG 3350
Tάλκη (Ε553β)
Δ ιοξείδιο τιτανίου (E171)
6.2 μ Ασυ βατότητες
Δ μ . εν εφαρ όζεται
6.3 Δ ιάρκεια ζωής
2 (OPA/Al/PVC)χρόνια
3 (PVC/PVDC)χρόνια
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος
μ Το φαρ ακευτικό αυτό προϊόν δεν απαιτεί ιδιαίτερες συνθήκες
μ .θερ οκρασίας για την φύλαξή του
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Δ (OPA/Al/PVC)ιατίθενται σε συσκευασίες κυψέλων των
1, 3, 7, 10 και 14 δισκίων.
Δ (PVC/PVDC)ιατίθενται σε συσκευασίες κυψέλων των
1, 3, 7, 10 και 14 δισκίων.
μ .Μπορεί να η κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης
Κάθε προϊόν μ που δεν έχει χρησι οποιηθεί μμ ή υπόλει α πρέπει να απορριφθεί
μ μ . σύ φωνα ε τις κατά τόπους ισχύουσες σχετικές διατάξεις
Η μαποδέσ ευση μ φαρ ακευτικών ουσιών στο περιβάλλον θα πρέπει να
ελαχιστοποιηθεί.
7. Δ ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ Α ΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
DEMO ΑΒΕΕ
μ μΒιο ηχανία Φαρ άκων
21 μ. - μο χλ Εθνικής οδού Αθηνών Λα ίας
14568 , Κρυονέρι Αθήνα
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
. 2108161802, Fax. 2108161587Τηλ
8. ( ) Δ ΑΡΙΘΜΟΣ ΟΙ Α ΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
50301/11-6-2014
9. / Δ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ Α ΕΙΑΣ
11/6/2014
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
M1.3.1_01.IBE.sod.mhy.tab150.001.05.EL.1828.01
