Παιδιατρικός πληθυσμός
Πραγματοποιήθηκε μια μελέτη 3 μηνών με πρωταρχικό στόχο να δειχθεί η ασφάλεια της
χορήγησης οφθαλμικού διαλύματος dorzolamide hydrochloride 2.0% σε παιδιά ηλικίας κάτω
των 6 ετών. Στη μελέτη αυτή, 30 ασθενείς ηλικίας κάτω των 6 ετών και μεγαλύτερη ή ίση των 2
ετών, των οποίων η ΕΟΠ ήταν ανεπαρκώς ρυθμισμένη κατά τη μονοθεραπεία με dorzolamide
ή timolol, λάμβαναν Dorzolamide/ Timolol Οφθαλμικές Σταγόνες, Διάλυμα σε φάση ανοικτής
χορήγησης. Η αποτελεσματικότητα σε αυτούς τους ασθενείς δεν επιβεβαιώθηκε. Στη μικρή
αυτή ομάδα ασθενών η χορήγηση Dorzolamide/ Timolol Οφθαλμικές Σταγόνες, Διάλυμα δυο
φορές την ημέρα ήταν γενικά καλά ανεκτή, με 19 ασθενείς να ολοκληρώνουν τη διάρκεια της
θεραπείας και 11 ασθενείς να σταματούν προκειμένου να υποβληθούν σε επέμβαση, να
αλλάξουν θεραπεία ή για άλλους λόγους.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Dorzolamide hydrochloride
Aντίθετα με την από του στόματος χορήγηση καρβονικής ανυδράσης, η τοπική χορήγηση
dorzolamide hydrochloride δίνει στο φάρμακο τη δυνατότητα να ασκεί τη δράση του άμεσα
στον οφθαλμό σε σημαντικά χαμηλότερη δόση, μειώνοντας τη συστηματική έκθεση. Σε
κλινικές μελέτες το αποτέλεσμα ήταν η μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης χωρίς οξεοβασικές
διαταραχές ή αλλαγές στους ηλεκτρολύτες, χαρακτηριστικό των από του στόματος
χορηγούμενων αναστολέων καρβονικής ανυδράσης.
Μετά από τοπική χορήγηση, η dorzolamide φτάνει στη συστηματική κυκλοφορία. Για να
εκτιμηθεί η πιθανή συστηματική αναστολή της καρβονικής ανυδράσης μετά από τοπική
χορήγηση, μετρήθηκε η συγκέντρωση του φάρμακου και του μεταβολίτη του στα ερυθρά
αιμοσφαίρια και το πλάσμα, καθώς επίσης και η αναστολή καρβονικής ανυδράσης στα ερυθρά
αιμοσφαίρια. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας συντήρησης η dorzolamide συσσωρεύεται στα
ερυθρά αιμοσφαίρια σαν αποτέλεσμα της εκλεκτικής δέσμευσης στην καρβοανυδράση ΙΙ (CA-
II), ενώ στο πλάσμα κυκλοφορούν εξαιρετικά χαμηλές συγκεντρώσεις του ελεύθερου
φαρμάκου.
Αν και το μητρικό φάρμακο σχηματίζει έναν μόνο Ν-desethyl μεταβολίτη που αναστέλλει την
καρβονική ανυδράση ΙΙ (CA-II) λιγότερο ισχυρά από το μητρικό φάρμακο, αναστέλλει επίσης
ένα λιγότερο δραστικό ισοένζυμο (CA-I). Ο μεταβολίτης επίσης συσσωρεύεται στα ερυθρά
αιμοσφαίρια, όπου δεσμεύεται κυρίως από το CA-I. Η dorzolamide έχει μια μέτρια συνδετική
ικανότητα με τις πρωτεΐνες του πλάσματος (περίπου 33%) και αποβάλλεται αμετάβλητη κυρίως
από τα ούρα. Ο μεταβολίτης επίσης απεκκρίνεται από τα ούρα. Μετά τη θεραπεία, η
dorzolamide αποδεσμεύεται από τα ερυθρά αιμοσφαίρια μη γραμμικά, με αποτέλεσμα μια
αρχική γρήγορη μείωση συγκέντρωσης που ακολουθείται από μια πιο αργή φάση απέκκρισης
με χρόνο ημίσειας ζωής περίπου τέσσερεις μήνες.
Μετά την από του στόματος χορήγηση dorzolamide προκειμένου να εξομοιωθεί η μέγιστη
συστηματική έκθεση μετά από μακροχρόνια χορήγηση τοπικής οφθαλμικής μορφής, η σταθερή
κατάσταση επιτεύχθηκε μετά από 13 εβδομάδες. Στη σταθερή κατάσταση ούτε το φάρμακο
ούτε ο μεταβολίτης ήταν ανιχνεύσιμα στο πλάσμα. Η αναστολή της καρβοανυδράσης στα
ερυθρά αιμοσφαίρια ήταν μικρότερη από την απαραίτητη για φαρμακολογική δράση στη
νεφρική λειτουργία και την αναπνοή. Παρόμοια φαρμακοκινητικά αποτελέσματα
παρατηρήθηκαν και μετά την τοπικά θεραπεία συντήρησης με dorzolamide hydrochloride.
Ωστόσο, αν και ορισμένοι ηλικιωμένοι ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία (υπολογισμένη
κάθαρση κρεατινίνης 30-60ml/min) έδειξαν υψηλότερα επίπεδα μεταβολιτών στα ερυθρά
αιμοσφαίρια, τα ευρήματα δεν αποκάλυψαν σημαντικές διαφορές σε σχέση με την αναστολή
της καρβονικής ανυδράσης ούτε κλινικά σημαντικές συστηματικές ανεπιθύμητες ενέργειες.
Τ imolol maleate
Eπίπεδο στο υδατοειδές υγρό: