1.3.1 Esomeprazole
SPC, Labeling and Package Leaflet EL
> 4 για τουλάχιστο 8, 12 και 16 ώρες με 20 mg εσομεπραζόλης είναι 76%, 54%
και 24% αντίστοιχα. Τα αντίστοιχα ποσοστά για τα 40 mg εσομεπραζόλης ήταν
97%, 92% και 56%.
Χρησιμοποιώντας την AUC ως παράμετρο για την εκτίμηση της συγκέντρωσης
του φαρμάκου στο πλάσμα, καταδεικνύεται μία σχέση μεταξύ της αναστολής
της έκκρισης του γαστρικού οξέος και της έκθεσης στο φάρμακο.
Η επούλωση της οισοφαγίτιδας από παλινδρόμηση με 40 mg εσομεπραζόλης
επιτυγχάνεται στο 78% περίπου των ασθενών μετά από τέσσερις εβδομάδες και
στο 93% μετά από οκτώ εβδομάδες θεραπείας.
Θεραπεία μιας εβδομάδας με εσομεπραζόλη 20 mg δύο φορές την ημέρα και τα
κατάλληλα αντιβιοτικά έχει ως αποτέλεσμα την επιτυχή εκρίζωση του
Ελικοβακτηριδίου του πυλωρού
περίπου στο 90% των ασθενών.
Μετά από τη θεραπεία εκρίζωσης για μία εβδομάδα, δεν υπάρχει ανάγκη
επακόλουθης μονοθεραπείας με αντι-εκκριτικές δραστικές ουσίες για την
αποτελεσματική επούλωση του έλκους και την εξάλειψη των συμπτωμάτων σε
δωδεκαδακτυλικά έλκη χωρίς επιπλοκές.
Σε μια τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κλινική
μελέτη, ασθενείς με ενδοσκοπικά επιβεβαιωμένο πεπτικό έλκος με αιμορραγία,
οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν ως Forrest Ia, Ib, IIa, ή IIb (9%, 43%, 38% και 10%
αντίστοιχα), τυχαιοποιήθηκαν έτσι ώστε να λάβουν εσομεπραζόλη διάλυμα
προς έγχυση (n=375) ή εικονικό φάρμακο (n=389). Μετά την ενδοσκοπική
αιμόσταση, οι ασθενείς έλαβαν είτε 80 mg εσομεπραζόλη ως ενδοφλέβια έγχυση
σε διάστημα 30 λεπτών και στη συνέχεια 8 mg την ώρα με συνεχόμενη έγχυση ή
εικονικό φάρμακο για 72 ώρες. Μετά την αρχική περίοδο των 72 ωρών, όλοι οι
ασθενείς έλαβαν με γνώση του χορηγούμενου φαρμάκου 40 mg από του
στόματος εσομεπραζόλη για 27 μέρες για καταστολή του οξέος. Η
επανεμφάνιση αιμορραγίας εντός τριών ημερών ήταν 5,9% στην ομάδα που
έλαβε εσομεπραζόλη συγκριτικά με 10,3% στην ομάδα που έλαβε το εικονικό
φάρμακο. Σε 30 μέρες μετά τη θεραπεία, η επανεμφάνιση αιμορραγίας στην
ομάδα που έλαβε εσομεπραζόλη συγκριτικά με την ομάδα που έλαβε το εικονικό
φάρμακο ήταν 7,7% έναντι 13,6%.
Κατά τη θεραπεία με αντιεκκριτικά φαρμακευτικά προϊόντα, η μείωση της
έκκρισης οξέων προκαλεί αύξηση των επιπέδων γαστρίνης στον ορό. Ομοίως,
αυξάνονται τα επίπεδα CgA λόγω της μειωμένης γαστρικής οξύτητας. Τα
αυξημένα επίπεδα CgA ενδέχεται να επηρεάζουν τη διερεύνηση
νευροενδοκρινικών όγκων.
Από τα διαθέσιμα δημοσιευμένα στοιχεία προκύπτει ότι η χρήση αναστολέων
αντλίας πρωτονίων θα πρέπει να διακόπτεται 5 ημέρες έως και 2 εβδομάδες
πριν από τις μετρήσεις της CgA. Σκοπός της διακοπής είναι να διευκολυνθεί η
επάνοδος τυχόν ψευδώς αυξημένων τιμών της CgA μετά τη θεραπεία με PPI
εντός του εύρους των τιμών αναφοράς
Αυξημένος αριθμός ECL-κυττάρων που πιθανά σχετίζεται με τα αυξημένα
επίπεδα της γαστρίνης στον ορό έχουν παρατηρηθεί σε παιδιά και ενήλικες,
κατά τη διάρκεια μακροχρόνιας θεραπείας με εσομεπραζόλη. Τα ευρήματα
θεωρούνται ως μη κλινικώς σημαντικά.
SmPCPIL091428_1
13.07.2012 – Updated: 18.04.2013
Page 15 of 21