SPC :
ONIRIA OR.SO.D 10MG/ML BOTTLEx30ML
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
Oniria 10 mg/ml πόσιμες σταγόνες, διάλυμα
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Κάθε ml (25 σταγόνες) περιέχει:
10 mg ζολπιδέμη τρυγική ισοδύναμη με 8,03 mg ζολπιδέμη
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Πόσιμες σταγόνες, διάλυμα
Διαυγές και άχρωμο ή ελαφρώς κιτρινωπό διάλυμα με εύρος pH 3,5–4,5
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Η ζολπιδέμη ενδείκνυται για τη βραχυχρόνια θεραπεία της αϋπνίας σε
ενήλικες, σε περιπτώσεις όπου η αϋπνία είναι εξουθενωτική ή προκαλεί
σοβαρή δυσφορία στον ασθενή.
Οι βενζοδιαζεπίνες ή τα όμοια φαρμακευτικά προϊόντα πρέπει να
χρησιμοποιούνται μόνο σε αϋπνία κλινικώς σημαντικής σοβαρότητας,
όταν η διαταραχή προκαλεί στο άτομο ανικανότητα ή έντονη δυσφορία.
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Η φιάλη διαθέτει σταγονόμετρο. 1 ml αντιστοιχεί σε 25 σταγόνες που
ισοδυναμούν με 10 mg ζολπιδέμης τρυγικής.
Δοσολογία
Η διάρκεια της θεραπείας πρέπει να είναι κατά το δυνατόν βραχύτερη.
Γενικά πρέπει να διαρκεί λίγες ημέρες έως δύο εβδομάδες και δεν πρέπει
να υπερβαίνει τις 4 εβδομάδες, περιλαμβανομένης της διαδικασίας
σταδιακής μείωσης της δόσης. Η διαδικασία σταδιακής μείωσης της
δόσης πρέπει να εξατομικεύεται.
Όπως και με όλα τα υπνωτικά, η μακροχρόνια χρήση δε συνιστάται και η
διάρκεια της θεραπείας δεν πρέπει να υπερβαίνει τις τέσσερις εβδομάδες.
Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι αναγκαία η παράταση πέραν
της μέγιστης περιόδου θεραπείας. Σε αυτή την περίπτωση, δεν πρέπει να
πραγματοποιείται χωρίς την επαναξιολόγηση της κατάστασης του
ασθενούς.
Ενήλικες
Η θεραπευτική αγωγή πρέπει να λαμβάνεται με μία εφάπαξ λήψη και να
μην επαναχορηγείται κατά τη διάρκεια της ίδιας νύχτας.
Η συνιστώμενη ημερήσια δόση για τους ενήλικες είναι 10 mg (25
σταγόνες) που λαμβάνονται άμεσα την ώρα του ύπνου. Η χαμηλότερη
αποτελεσματική ημερήσια δόση ζολπιδέμης πρέπει να χρησιμοποιείται
και δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 10 mg.
Ηλικιωμένοι και εξασθενημένοι ασθενείς
Σε ηλικιωμένους ή εξασθενημένους ασθενείς οι οποίοι ενδέχεται να είναι
ιδιαίτερα ευαίσθητοι στη ζολπιδέμη συνιστάται ημερήσια δόση των 5 mg
ζολπιδέμης. Η δοσολογία αυτή πρέπει να αυξηθεί σε 10 mg μόνο όπου η
κλινική απόκριση είναι ανεπαρκής και το φάρμακο είναι καλά ανεκτό.
Ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια
Σε ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια οι οποίοι δεν αποβάλλουν το
φάρμακο τόσο γρήγορα όσο τα φυσιολογικά άτομα, συνιστάται δόση των
5 mg. Η δόση αυτή πρέπει να αυξηθεί σε 10 mg μόνο όπου η κλινική
απόκριση είναι ανεπαρκής και το φάρμακο είναι καλά ανεκτό.
Παιδιατρικός πληθυσμός
Η ζολπιδέμη δεν συνιστάται για χρήση σε παιδιά και εφήβους ηλικίας
κάτω των 18 ετών, λόγω έλλειψης στοιχείων που να τεκμηριώνουν τη
χρήση σε αυτή την ηλικιακή ομάδα. Τα διαθέσιμα δεδομένα από κλινικές
δοκιμές ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο παρουσιάζονται στην
παράγραφο 5.1.
Η θεραπεία πρέπει να ξεκινά με την χαμηλότερη συνιστώμενη δόση. Η
συνολική δόση ζολπιδέμης δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 10 mg σε
κανέναν ασθενή.
Τρόπος χορήγησης
Από του στόματος χρήση.
Οι πόσιμες σταγόνες προορίζονται για λήψη μαζί με κάποιο υγρό (νερό)
ακριβώς πριν από την κατάκλιση.
4.3 Αντενδείξεις
Υπερευαισθησία στην τρυγική ζολπιδέμη ή σε κάποιο από τα έκδοχα που
αναφέρονται στην παράγραφο 6.1
Σύνδρομο άπνοιας κατά τον ύπνο
Μυασθένεια gravis
Σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια
Οξεία και/ή σοβαρή αναπνευστική ανεπάρκεια
Παιδιά και έφηβοι ηλικίας κάτω των 18 ετών
Kύηση ή γαλουχία
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Γενικά
Η αιτιολογία της αϋπνίας πρέπει να προσδιορισθεί όπου είναι δυνατόν.
Οι υποκείμενοι παράγοντες πρέπει να θεραπεύονται προτού
συνταγογραφηθεί ένα υπνωτικό. Η αποτυχία υποχώρησης της αϋπνίας
ύστερα από διάρκεια θεραπείας 7–14 ημερών μπορεί να υποδεικνύει την
παρουσία πρωτοπαθούς ψυχιατρικής ή σωματικής διαταραχής, η οποία
πρέπει να αξιολογηθεί.
Παρακάτω περιγράφονται γενικές πληροφορίες που σχετίζονται με τις
επιδράσεις που παρατηρούνται ύστερα από χορήγηση βενζοδιαζεπινών ή
άλλων υπνωτικών παραγόντων οι οποίες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη
από το συνταγογραφούντα ιατρό.
Ανοχή
Ύστερα από επαναλαμβανόμενη χρήση για λίγες εβδομάδες, μπορεί να
αναπτυχθεί μερική απώλεια αποτελεσματικότητας των υπνωτικών
επιδράσεων των βραχείας δράσης βενζοδιαζεπινών και ομοίων
παραγόντων.
Εξάρτηση
Η χρήση βενζοδιαζεπινών ή ομοίων παραγόντων μπορεί να οδηγήσει
στην ανάπτυξη σωματικής και ψυχικής εξάρτησης αυτών των προϊόντων.
Ο κίνδυνος εξάρτησης αυξάνει με τη δόση και τη διάρκεια της θεραπείας
και είναι επίσης μεγαλύτερος σε ασθενείς με ιστορικό ψυχιατρικών
διαταραχών και/ή κατάχρησης αλκοόλ ή φαρμάκων.
Εφόσον έχει εκδηλωθεί σωματική εξάρτηση, η απότομη διακοπή της
θεραπείας θα συνοδευτεί από συμπτώματα στέρησης. Αυτά μπορεί να
περιλαμβάνουν κεφαλαλγίες ή μυϊκό άλγος, έντονο άγχος και ένταση,
ανησυχία, σύγχυση και ευερεθιστότητα. Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί
να εμφανιστούν τα παρακάτω συμπτώματα: αποπραγματοποίηση,
αποπροσωποποίηση, υπερακοΐα, αιμωδία και μυρμηκίαση των άκρων,
υπερευαισθησία στο φως, τον ήχο και τη φυσική επαφή, ψευδαισθήσεις ή
επιληπτικοί σπασμοί.
Αϋπνία υπερακόντισης
Κατά τη διακοπή του υπνωτικού παράγοντα, μπορεί να εμφανιστεί ένα
παροδικό σύνδρομο κατά το οποίο επανεμφανίζονται σε εντονότερη
μορφή τα συμπτώματα που οδήγησαν στη θεραπεία με βενζοδιαζεπίνες ή
ομοίους παράγοντες.
Μπορεί να συνοδεύεται από άλλες αντιδράσεις περιλαμβανομένων
μεταβολών της διάθεσης, άγχους ή διαταραχών του ύπνου και
ανησυχίας.
Είναι σημαντικό να γνωρίζει ο ασθενής την πιθανότητα φαινομένων εκ
διακοπής, ούτως ώστε να ελαχιστοποιηθεί το άγχος σε περίπτωση που
εμφανισθούν τέτοια συμπτώματα όταν διακοπεί το φαρμακευτικό προϊόν.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι, στην περίπτωση των βενζοδιαζεπινών και των
ομοίων παραγόντων με βραχείας διάρκειας δράση, τα φαινόμενα
στέρησης μπορεί να εκδηλωθούν εντός του δοσολογικού
μεσοδιαστήματος, ιδιαίτερα όταν η δοσολογία είναι υψηλή.
Καθώς ο κίνδυνος συμπτωμάτων στέρησης/φαινομένων εκ διακοπής
είναι πιθανότερο να αναπτυχθούν μετά την απότομη διακοπή της
θεραπείας, συνιστάται να μειώνεται η δόση σταδιακά.
Διάρκεια θεραπείας
Η διάρκεια θεραπείας πρέπει να είναι κατά το δυνατόν βραχύτερη (βλέπε
παράγραφο 4.2), αλλά δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 4 εβδομάδες
περιλαμβανομένης της διαδικασίας σταδιακής μείωσης της δόσης.
Παράταση πέραν των περιόδων αυτών δεν πρέπει να λαμβάνει χώρα
χωρίς την επαναξιολόγηση της κατάστασης.
Μπορεί να είναι χρήσιμο να ενημερώνεται ο ασθενής όταν αρχίζει η
θεραπεία ότι αυτή θα είναι περιορισμένης διάρκειας και να του εξηγηθεί
επακριβώς πώς η δοσολογία θα μειώνεται σταδιακά.
Ψυχοκινητική διαταραχή της επόμενης ημέρας
Ο κίνδυνος ψυχοκινητικής διαταραχής της επόμενης ημέρας,
συμπεριλαμβανομένης της επηρεασμένης ικανότητας οδήγησης,
αυξάνεται εάν:
η ζολπιδέμη λαμβάνεται μέσα σε λιγότερο από 8 ώρες πριν από την
εκτέλεση δραστηριοτήτων που απαιτούν νοητική εγρήγορση (βλ.
παράγραφο 4.7)
λαμβάνεται μια δόση υψηλότερη από τη συνιστώμενη δόση
η ζολπιδέμη συγχορηγείται με άλλα κατασταλτικά του ΚΝΣ ή με
άλλα φάρμακα που αυξάνουν τα επίπεδα της ζολπιδέμης στο αίμα ή
με οινοπνευματώδη ή παράνομα φάρμακα (βλ. παράγραφο 4.5).
Η ζολπιδέμη πρέπει να λαμβάνεται σε μία εφάπαξ λήψη αμέσως την ώρα
της κατάκλισης και να μην επαναγχορηγείται κατά τη διάρκεια της ίδιας
νύχτας.
Αμνησία
Οι βενζοδιαζεπίνες ή οι όμοιοι παράγοντες μπορεί να προκαλέσουν
προχωρητική αμνησία. Η κατάσταση συνήθως εμφανίζεται αρκετές ώρες
μετά την πρόσληψη του προϊόντος. Προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος,
οι ασθενείς πρέπει να διασφαλίζουν ότι θα έχουν έναν αδιάλειπτο ύπνο
8 ωρών (βλ. παράγραφο 4.8).
Άλλες ψυχιατρικές και «παράδοξες» αντιδράσεις
Όταν γίνεται χρήση βενζοδιαζεπινών ή ομοίων παραγόντων, είναι
γνωστό ότι εμφανίζονται αντιδράσεις όπως ανησυχία, διέγερση,
ευερεθιστότητα, επιθετικότητα, παραληρητική ιδέα, έκρηξη οργής,
εφιάλτες, ψευδαισθήσεις, ψύχωση, υπνοβασία και άλλη νυκτερινή
ασυνείδητη συμπεριφορά, όπως λήψη τροφής και οδήγηση αυτοκινήτου,
ανάρμοστη συμπεριφορά, αυξημένη αϋπνία και άλλες ανεπιθύμητες
επιδράσεις στη συμπεριφορά.
Σε περίπτωση που εμφανισθούν, η χρήση του προϊόντος πρέπει να
διακοπεί. Οι αντιδράσεις αυτές είναι πιο πιθανό να εμφανισθούν στους
ηλικιωμένους.
Υπνοβασία και σχετιζόμενες συμπεριφορές
Σε ασθενείς που είχαν λάβει ζολπιδέμη και δεν ήταν πλήρως
αφυπνισμένοι αναφέρθηκαν περιστατικά υπνοβασίας και άλλων
σχετιζόμενων συμπεριφορών, όπως «οδήγηση κατά τη διάρκεια του
ύπνου» («sleep driving»), προετοιμασία και πρόσληψη τροφής,
τηλεφωνικές κλήσεις ή σεξουαλική πράξη, με αμνησία για το συμβάν. Η
χρήση οινοπνευματωδών και άλλων κατασταλτικών του ΚΝΣ με τη
ζολπιδέμη φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο ανάλογων συμπεριφορών,
όπως δρα και η ζολπιδέμη σε δόσεις που υπερβαίνουν τη μέγιστη
συνιστώμενη δόση. Η διακοπή της ζολπιδέμης πρέπει να ληφθεί σοβαρά
υπόψη για τους ασθενείς που αναφέρουν ανάλογες συμπεριφορές [για
παράδειγμα, «οδήγηση κατά τη διάρκεια του ύπνου» («sleep driving»)],
λόγω του κινδύνου για τον ασθενή και άλλους.
Σοβαρός τραυματισμός
Η ζολπιδέμη μπορεί να επιφέρει υπνηλία και μείωση της συνείδησης,
αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πτώσεις και, συνεπώς, σε σοβαρό
τραυματισμό.
Ειδικές ομάδες ασθενών
Ηλικιωμένοι ή εξασθενημένοι ασθενείς
Πρέπει να λαμβάνουν χαμηλότερη δόση: βλέπε συνιστώμενη δοσολογία
(παράγραφος 4.2).
Λόγω της μυοχαλαρωτικής επίδρασης υπάρχει κίνδυνος πτώσεων και
επακόλουθων καταγμάτων του ισχίου ιδιαίτερα για ηλικιωμένους
ασθενείς όταν σηκώνονται τη νύκτα.
Ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια (βλέπε παράγραφο 5.2)
Παρόλο που δεν είναι αναγκαία η προσαρμογή της δόσης, πρέπει να
δίδεται προσοχή.
Ασθενείς με χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια
Πρέπει να δίδεται προσοχή όταν συνταγογραφείται ζολπιδέμη καθώς οι
βενζοδιαζεπίνες έχει δειχθεί ότι επηρεάζουν την αναπνευστική ώση.
Πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπόψη ότι έχουν περιγραφεί άγχος ή
διέγερση ως σημεία αντιρροπούμενης αναπνευστικής ανεπάρκειας.
Ασθενείς με σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια
Οι βενζοδιαζεπίνες και οι όμοιοι παράγοντες δεν ενδείκνυνται για τη
θεραπεία ασθενών με σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια καθώς μπορούν να
επισπεύσουν την εκδήλωση εγκεφαλοπάθειας.
Χρήση σε ασθενείς με ψυχωσική νόσο:
Οι βενζοδιαζεπίνες και οι όμοιοι
παράγοντες δεν συνιστώνται για αρχική θεραπεία.
Χρήση στην κατάθλιψη
Παρά το γεγονός ότι σχετικές κλινικές, φαρμακοκινητικές και
φαρμακοδυναμικές αλληλεπιδράσεις με εκλεκτικούς αναστολείς
επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (SSRI) δεν έχουν καταδειχθεί, η
ζολπιδέμη πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε ασθενείς που
παρουσιάζουν συμπτώματα κατάθλιψης. Μπορεί να παρουσιαστούν
αυτοκτονικές τάσεις. Λόγω της πιθανότητας σκόπιμης υπερδοσολογίας
από τον ασθενή, πρέπει να παρέχεται στους ασθενείς αυτούς η
χαμηλότερη δυνατή ποσότητα φαρμάκου.
Οι βενζοδιαζεπίνες και οι όμοιοι παράγοντες δεν πρέπει να
χρησιμοποιούνται ως μονοθεραπεία για τη θεραπεία της κατάθλιψης ή
του άγχους που σχετίζεται με κατάθλιψη (μπορεί να επισπευσθεί η
αυτοκτονία σε τέτοιους ασθενείς).
Προϋπάρχουσα κατάθλιψη μπορεί επίσης να εκδηλωθεί κατά τη διάρκεια
της χρήσης βενζοδιαζεπίνης ή ομοίων παραγόντων.
Καθώς η αϋπνία μπορεί να είναι ένα από τα συμπτώματα που
σχετίζονται με την κατάθλιψη, ο ασθενής πρέπει να επαναξιολογείται σε
περίπτωση εμμένουσας της αϋπνίας.
Χρήση σε ασθενείς με ιστορικό κατάχρησης φαρμάκων ή αλκοόλ
Οι βενζοδιαζεπίνες και οι όμοιοι παράγοντες πρέπει να
χρησιμοποιούνται με εξαιρετική προσοχή σε ασθενείς με ιστορικό
κατάχρησης αλκοόλ ή φαρμάκων. Οι ασθενείς αυτοί πρέπει να είναι υπό
προσεκτική επιτήρηση όταν λαμβάνουν ζολπιδέμη, καθώς διατρέχουν
κίνδυνο εθισμού και ψυχολογικής εξάρτησης.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και
άλλες μορφές αλληλεπίδρασης
Δε συνιστάται η σύγχρονη πρόσληψη με αλκοόλ. Η ηρεμιστική επίδραση
μπορεί να ενισχυθεί όταν το προϊόν χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με
αλκοόλ. Αυτό επηρεάζει την ικανότητα οδήγησης ή χειρισμού μηχανών.
Συνδυασμός με κατασταλτικά του ΚΝΣ
Πρέπει να δίδεται προσοχή όταν η ζολπιδέμη χρησιμοποιείται σε
συνδυασμό με άλλα κατασταλτικά του ΚΝΣ (βλέπε παράγραφο 4.4).
μ Ενίσχυση του κεντρικού κατασταλτικού αποτελέσ ατος ενδέχεται να
μ παρουσιαστεί σε περιστατικά ταυτόχρονης χρήσης ε αντιψυχωσικά
( ), , /νευροληπτικά υπνωτικά αγχολυτικά κατασταλτικά, μ , υοχαλαρωτικά
, , αντικαταθλιπτικούς παράγοντες ναρκωτικά αναλγητικά αντιεπιληπτικά
μ , μ ( φάρ ακα αναισθητικά και κατασταλτικά αντιιστα ινικά βλέπε
4.8 5.1).παραγράφους και Στην περίπτωση των ναρκωτικών αναλγητικών
μ μ πορεί επίσης να ε φανισθεί ενίσχυση της ευφορίας που να οδηγήσει σε
.αύξηση της ψυχολογικής εξάρτησης
Επομένως, η ταυτόχρονη χρήση της ζολπιδέμης με αυτά τα
φάρμακα ενδέχεται να αυξήσει την υπνηλία και την
ψυχοκινητική διαταραχή της επόμενης ημέρας,
συμπεριλαμβανομένης της επηρεασμένης ικανότητας οδήγησης
(βλ. παράγραφο 4.4 και παράγραφο 4.7). Επίσης, μεμονωμένα
περιστατικά οπτικών ψευδαισθήσεων αναφέρθηκαν σε
ασθενείς που έλαβαν ζολπιδέμη με αντικαταθλιπτικά
περιλαμβανομένης της βουπροπιόνης, της δεσιπραμίνης, της
φλουοξετίνης, της σερτραλίνης και της βενλαφαξίνης.
Η συγχορήγηση φλουβοξαμίνης ενδέχεται να αυξήσει τα
επίπεδα της ζολπιδέμης στο αίμα, η ταυτόχρονη χρήση δεν
συνιστάται.
Αναστολείς και επαγωγείς του CYP450
Η ζολπιδέμη μεταβολίζεται από ορισμένα ένζυμα της οικογένειας του
κυτοχρώματος Ρ450. Το κύριο ένζυμο είναι το CYP3A4.
Η ριφαμπικίνη επάγει το μεταβολισμό της ζολπιδέμης, οδηγώντας σε
μείωση των μέγιστων συγκεντρώσεων στο πλάσμα κατά περίπου 60%
και πιθανόν σε μείωση της αποτελεσματικότητας. Παρόμοιες επιδράσεις
μπορεί να αναμένονται και με άλλους ισχυρούς επαγωγείς των ενζύμων
του κυτοχρώματος Ρ450.
Ουσίες οι οποίες αναστέλλουν τα ηπατικά ένζυμα (ιδιαίτερα το CYP3A4),
όπως τα αντιβιοτικά σαν την κλαριθρομυκίνη ή την ερυθρομυκίνη και τη
ριτοναβίρη (έναν αναστολέα πρωτεάσης), μπορούν να αυξήσουν τις
συγκεντρώσεις στο πλάσμα και να ενισχύσουν τη δράση της ζολπιδέμης.
Η συγχορήγηση σιπροφλοξασίνης ενδέχεται να αυξήσει τα επίπεδα της
ζολπιδέμης στο αίμα, η ταυτόχρονη χρήση δεν συνιστάται.
Ωστόσο, όταν η ζολπιδέμη χορηγείται με ιτρακοναζόλη (αναστολέα του
CYP3A4), οι φαρμακοκινητικές και φαρμακοδυναμικές επιδράσεις δεν
είναι σημαντικά διαφορετικές.
Η κλινική σημασία αυτών των αποτελεσμάτων δεν είναι γνωστή.
Η συγχορήγηση της ζολπιδέμης με κετοκοναζόλη (200 mg δύο φορές την
ημέρα), ενός ισχυρού αναστολέα του κυτοχρώματος CYP3A4, επιμηκύνει
το χρόνο ημίσειας ζωής της ζολπιδέμης, αυξάνει τη συνολική AUC, και
ελαττώνει την από του στόματος φαινόμενη κάθαρση όταν συγκρίνεται
με τη ζολπιδέμη και εικονικό φάρμακο. Η συνολική AUC για τη
ζολπιδέμη αυξάνει μέτρια, όταν συγχορηγείται με κετοκοναζόλη, αυξάνει
με συντελεστή 1,83 σε σύγκριση με τη ζολπιδέμη αποκλειστικά. Ρύθμιση
της συνηθισμένης δοσολογίας δεν θεωρείται απαραίτητη, αλλά οι
ασθενείς πρέπει να ενημερώνονται ότι η χρήση της ζολπιδέμης με
κετοκοναζόλη μπορεί να ενισχύσει τις κατασταλτικές επιδράσεις.
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Εγκυμοσύνη
Υπάρχουν ανεπαρκή δεδομένα που να επιτρέπουν την αξιολόγηση της
ασφάλειας της ζολπιδέμης κατά τη διάρκεια της κύησης και της
γαλουχίας. Παρόλο που μελέτες σε ζώα δεν έχουν δείξει τερατογόνες ή
εμβρυοτοξικές επιδράσεις, η ασφάλεια στην κύηση δεν έχει τεκμηριωθεί
σε ανθρώπους. Επομένως, η ζολπιδέμη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται
κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Εάν το προϊόν συνταγογραφείται σε γυναίκα σε αναπαραγωγική ηλικία,
αυτή πρέπει να προειδοποιείται να επικοινωνήσει με τον γιατρό της
αναφορικά με τη διακοπή του προϊόντος, εάν προτίθεται να μείνει ή
υποπτεύεται ότι μπορεί να είναι έγκυος.
Εάν, για επιτακτικό ιατρικό λόγο, η ζολπιδέμη χορηγείται κατά τη
διάρκεια της τελευταίας φάσης της εγκυμοσύνης, ή κατά τη διάρκεια του
τοκετού, μπορεί να αναμένονται επιδράσεις στο νεογνό, όπως υποθερμία,
υποτονία και μέτρια αναπνευστική καταστολή, λόγω της
φαρμακολογικής δράσης του προϊόντος.
Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις σοβαρής αναπνευστικής καταστολής του
νεογνού όταν η ζολπιδέμη χρησιμοποιήθηκε με άλλα κατασταλτικά του
ΚΝΣ στο τέλος της κύησης.
Νήπια που γεννήθηκαν από μητέρες που έλαβαν βενζοδιαζεπίνες ή
όμοιους παράγοντες χρονίως κατά τη διάρκεια των τελευταίων σταδίων
της κύησης μπορεί να αναπτύξουν συμπτώματα στέρησης κατά τη μετά-
γεννητική περίοδο ως αποτέλεσμα της σωματικής εξάρτησης.
Θηλασμός
Η τρυγική ζολπιδέμη απεκκρίνεται στο μητρικό γάλα σε ελάχιστες
ποσότητες. Η ζολπιδέμη δεν πρέπει επομένως να χρησιμοποιείται κατά
τη διάρκεια του θηλασμού καθώς οι επιδράσεις στο νήπιο δεν έχουν
μελετηθεί.
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού
μηχανών
Το Oniria έχει μείζονα επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού
μηχανών.
Οι οδηγοί οχημάτων και οι χειριστές μηχανών πρέπει να
προειδοποιούνται ότι, όπως με άλλα υπνωτικά, ενδέχεται να υπάρχει
πιθανός κίνδυνος υπνηλίας, παρατεταμένου χρόνου αντίδρασης, ζάλης,
νύστας, θαμπής όρασης/διπλωπίας και μειωμένης εγρήγορσης και
επηρεασμένης οδήγησης το πρωί μετά τη θεραπεία (βλ. παράγραφο 4.8).
Προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος, μια περίοδος ξεκούρασης
τουλάχιστον 8 ωρών συνιστάται μεταξύ της λήψης ζολπιδέμης και της
οδήγησης, της χρήσης μηχανών και της εργασίας σε ύψη.
Η δυσλειτουργία της ικανότητας οδήγησης και συμπεριφορές όπως η
«οδήγηση κατά τη διάρκεια του ύπνου» («sleep-driving») έχουν
παρουσιαστεί με τη ζολπιδέμη μόνη στις θεραπευτικές δόσεις.
Επιπλέον, η συγχορήγηση ζολπιδέμης με οινόπνευμα και άλλα
κατασταλτικά του ΚΝΣ αυξάνει τον κίνδυνο τέτοιων συμπεριφορών (βλ.
παράγραφο 4.4 και 4.5). Οι ασθενείς πρέπει να προειδοποιούνται να μη
χρησιμοποιούν αλκοόλ ή άλλες ψυχοτρόπες ουσίες όταν λαμβάνουν
ζολπιδέμη.
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Τα ακόλουθα δεδομένα συχνότητας αποτελούν τη βάση για την εκτίμηση
των ανεπιθύμητων ενεργειών:
Πολύ συχνές (≥1/10)
Συχνές (≥1/100 έως < 1/10)
Όχι συχνές (≥1/1.000 έως < 1/100)
Σπάνιες (≥1/10.000 έως < 1/1.000)
Πολύ σπάνιες (< 1/10.000)
Μη γνωστές (δεν μπορούν να εκτιμηθούν με βάση τα διαθέσιμα
δεδομένα).
Υπάρχουν ενδείξεις συσχέτισης της δόσης και των ανεπιθύμητων
ενεργειών που σχετίζονται με τη χρήση της ζολπιδέμης, ιδιαίτερα για
ορισμένα συμβάματα του ΚΝΣ και του γαστρεντερικού. Όπως συνιστάται
στην παράγραφο 4.2, θεωρητικά είναι λιγότερες, εάν η ζολπιδέμη
λαμβάνεται αμέσως πριν από την κατάκλιση ή στο κρεβάτι.
Εμφανίζονται συχνότερα σε ηλικιωμένους ασθενείς.
Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος:
Μη γνωστές: αγγειονευρωτικό οίδημα
Ψυχιατρικές διαταραχές:
Συχνές: ψευδαίσθηση, διέγερση, εφιάλτης
Όχι συχνές: συγχυτική κατάσταση, ευερεθιστότητα
Μη γνωστές: ανησυχία, επιθετικότητα, παραληρητική ιδέα, οργή,
ψύχωση, μη φυσιολογική συμπεριφορά, υπνοβασία (βλέπε παράγραφο
4.4), εξάρτηση (συμπτώματα από απόσυρση φαρμάκου, ή υποτροπές
μπορεί να εμφανισθούν μετά τη διακοπή της θεραπείας), διαταραχή της
γενετήσιας ορμής.
Οι περισσότερες από αυτές τις ψυχιατρικές ανεπιθύμητες ενέργειες
σχετίζονται με παράδοξες αντιδράσεις.
Κατάθλιψη, προϋπάρχουσα κατάθλιψη μπορεί επίσης να εκδηλωθεί κατά
τη διάρκεια της χρήσης βενζοδιαζεπινών ή ομοίων παραγόντων.
Διαταραχές του νευρικού συστήματος:
Συχνές: υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας, κεφαλαλγία, ζάλη,
επιδεινωθείσα αϋπνία, προχωρητική αμνησία: (η αμνησία μπορεί να
σχετίζεται με ανάρμοστη συμπεριφορά)
Μη γνωστές: επηρεασμένο επίπεδο συνείδησης
Οφθαλμικές διαταραχές:
Όχι συχνές: διπλωπία
Διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος, του θώρακα και
του μεσοθωράκιου:
Μη γνωστές: αναπνευστική καταστολή (βλέπε παράγραφο 4.4)
Διαταραχές του γαστρεντερικού:
Συχνές: διάρροια, ναυτία, έμετος, κοιλιακό άλγος
Διαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων:
Μη γνωστές: ηπατικά ένζυμα αυξημένα
Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού:
Μη γνωστές: εξάνθημα, κνησμός, κνίδωση, υπεριδρωσία
Διαταραχές του μυοσκελετικού συστήματος και του συνδετικού
ιστού:
Συχνές: οσφυαλγία
Μη γνωστές: μυϊκή αδυναμία
Λοιμώξεις και παρασιτώσεις:
Συχνές: λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, λοίμωξη του
κατώτερου αναπνευστικού συστήματος
Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού χορήγησης:
Συχνές: κόπωση
Μη γνωστές: διαταραχή βάδισης, ανοχή σε φάρμακο, πτώση (κυρίως σε
ηλικιωμένους ασθενείς και όταν η ζολπιδέμη δεν είχε ληφθεί σύμφωνα
με τις συνταγογραφημένες συστάσεις).
Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη
χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι
σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-
κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους
επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης να αναφέρουν
οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες μέσω του
Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων, Μεσογείων 284, GR-15562 Χολαργός,
Αθήνα, Τηλ: + 30 21 32040380/337, Φαξ: + 30 21 06549585, Ιστότοπος:
http://www.eof.gr.
4.9 Υπερδοσολογία
Σημεία και συμπτώματα
Σε αναφορές υπερδοσολογίας με ζολπιδέμη μόνο ή μαζί με άλλους
κατασταλτικούς παράγοντες του ΚΝΣ (συμπεριλαμβανομένου του
αλκοόλ), η μείωση της συνείδησης κυμάνθηκε από υπνηλία έως ελαφρύ
κώμα.
Άτομα έχουν αναρρώσει πλήρως από υπερδοσολογία έως και 400 mg
τρυγικής ζολπιδέμης, 40 φορές τη συνιστώμενη δόση.
Αντιμετώπιση
Πρέπει να λαμβάνονται γενικά συμπτωματικά και υποστηρικτικά μέτρα.
Άμεσοι έμετοι πρέπει να προκαλούνται εάν ο ασθενής διατηρεί τις
αισθήσεις του, ή να γίνει πλύση στομάχου με προστατευμένη την
αναπνευστική οδό εάν ο ασθενής είναι αναίσθητος. Ενδοφλέβια υγρά
πρέπει να χορηγούνται ανάλογα με τις ανάγκες. Εάν δεν προκύπτει
όφελος από την κένωση του στομάχου, πρέπει να δίδεται ενεργός
άνθρακας για μείωση της απορρόφησης. Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η
παρακολούθηση των αναπνευστικών και καρδιαγγειακών λειτουργιών.
Ηρεμιστικά φάρμακα πρέπει να διακόπτονται ακόμα και αν εμφανισθεί
διέγερση.
Η χρήση φλουμαζενίλης μπορεί να ληφθεί υπόψη όταν παρατηρούνται
σοβαρά συμπτώματα. Στην θεραπεία της υπερδοσολογίας με οποιοδήποτε
φαρμακευτικό προϊόν, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι μπορεί να έχουν
ληφθεί πολλαπλοί παράγοντες.
Λόγω του υψηλού όγκου κατανομής και πρωτεϊνικής σύνδεσης της
ζολπιδέμης, η αιμοδιύλιση και η προκλητή διούρηση δεν είναι
αποτελεσματικά μέτρα. Μελέτες αιμοδιύλισης σε ασθενείς με νεφρική
ανεπάρκεια που ελάμβαναν θεραπευτικές δόσεις έχουν καταδείξει ότι η
τρυγική ζολπιδέμη δεν είναι αιμοδιαλυτή.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Υπνωτικά και Ηρεμιστικά, Φάρμακα
Συγγενή των Βενζοδιαζεπινών,
κωδικός ATC: N05CF02
Η ζολπιδέμη, μία ιμιδαζοπυριδίνη, είναι ένας υπνωτικός παράγοντας
όμοιος με τις βενζοδιαζεπίνες. Σε πειραματικές μελέτες εδείχθη ότι έχει
ηρεμιστική επίδραση σε χαμηλότερες δοσολογίες από εκείνες που
απαιτούνται για την άσκηση αντισπασμωδικών, μυοχαλαρωτικών ή
αγχολυτικών επιδράσεων. Οι επιδράσεις αυτές σχετίζονται με μια ειδική
δράση αγωνιστού στους κεντρικούς υποδοχείς που ανήκουν στο
σύμπλοκο «GABA-ωμέγα (ΒΖ1 & ΒΖ2) μακρομοριακού υποδοχέα», που
ρυθμίζει το άνοιγμα του διαύλου ιόντων χλωρίου. Η ζολπιδέμη δρα
πρωταρχικώς σε υποτύπους του ωμέγα (ΒΖ1) υποδοχέα.
Η κλινική σημασία αυτού δεν είναι γνωστή.
Οι τυχαιοποιημένες δοκιμές έδειξαν πειστικά στοιχεία
αποτελεσματικότητας μόνο για τα 10 mg ζολπιδέμης.
Σε μία τυχαιοποιημένη, διπλά-τυφλή δοκιμή σε 462 μη ηλικιωμένους
υγιείς εθελοντές με παροδική αϋπνία, η ζολπιδέμη 10 mg μείωσε το μέσο
χρόνο της πτώσης σε ύπνο κατά 10 λεπτά συγκριτικά με το εικονικό
φάρμακο, ενώ για τα 5 mg ζολπιδέμης αυτός ήταν 3 λεπτά.
Σε μία τυχαιοποιημένη, διπλά-τυφλή δοκιμή σε 114 μη ηλικιωμένους
ασθενείς με χρόνια αϋπνία, η ζολπιδέμη 10 mg μείωσε το μέσο χρόνο της
πτώσης σε ύπνο κατά 30 λεπτά συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο, ενώ
για τα 5 mg ζολπιδέμης αυτός ήταν 15 λεπτά.
Σε κάποιους ασθενείς, μια μικρότερη δόση των 5 mg μπορεί να είναι
αποτελεσματική.
Παιδιατρικός πληθυσμός: Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της
ζολπιδέμης δεν έχουν τεκμηριωθεί σε παιδιά ηλικίας κάτω των 18 ετών.
Μία τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη σε 201
παιδιά ηλικίας 6-17 ετών με αϋπνία που σχετίζεται με Διαταραχή
Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) δεν μπόρεσε να
αποδείξει την αποτελεσματικότητα της ζολπιδέμης 0,25 mg/kg/ημέρα (με
ένα μέγιστο 10 mg/ημέρα) σε σύγκριση με εικονικό φάρμακο. Οι
ψυχιατρικές διαταραχές και οι διαταραχές του νευρικού συστήματος
αποτέλεσαν τις πιο συχνές αναφαινόμενες από τη θεραπεία
ανεπιθύμητες ενέργειες που παρατηρήθηκαν με τη ζολπιδέμη έναντι του
εικονικού φαρμάκου και συμπεριλάμβαναν ζάλη (23,5% έναντι 1,5%),
κεφαλαλγία (12,5% έναντι 9,2%) και ψευδαισθήσεις (7,4% έναντι 0%)
(βλέπε παραγράφους 4.2 και 4.3).
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση
Η τρυγική ζολπιδέμη έχει ταχεία απορρόφηση και εμφάνιση της
υπνωτικής επίδρασης. Η βιοδιαθεσιμότητα είναι 70% μετά από του
στόματος χορήγηση. Επιδεικνύει γραμμική κινητική στο εύρος της
θεραπευτικής δόσης. Το θεραπευτικό επίπεδο στο πλάσμα είναι μεταξύ
80 και 200 ng/ml. Η μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα επιτυγχάνεται
μεταξύ 0,5 και 3 ωρών μετά τη χορήγηση.
Κατανομή
Ο όγκος κατανομής σε ενήλικες είναι 0,54 L/kg και μειώνεται σε
0,34 L/kg στους ηλικιωμένους.
Η πρωτεϊνική σύνδεση φθάνει στο 92%. Ο μεταβολισμός πρώτης διόδου
από το ήπαρ φθάνει περίπου στο 35%.
Η επαναλαμβανόμενη χορήγηση έχει δειχθεί ότι δεν μεταβάλλει την
πρωτεϊνική σύνδεση γεγονός που υποδεικνύει την έλλειψη ανταγωνισμού
μεταξύ της τρυγικής ζολπιδέμης και των μεταβολιτών της για τις θέσεις
σύνδεσης.
Αποβολή
Ο χρόνος ημίσειας ζωής απομάκρυνσης είναι βραχύς, με μέση τιμή τις
2,4 ώρες και διάρκεια δράσης έως και 6 ώρες.
Όλοι οι μεταβολίτες είναι φαρμακολογικά ανενεργοί και
απομακρύνονται στα ούρα (56%) και στα κόπρανα (37%).
Η τρυγική ζολπιδέμη έχει δειχθεί σε δοκιμές ότι δεν απομακρύνεται με
αιμοκάθαρση.
Ειδικοί πληθυσμοί
Σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια, παρατηρείται μέτρια μείωση της
κάθαρσης (ανεξάρτητα από πιθανή διύλιση). Οι άλλες φαρμακοκινητικές
παράμετροι παραμένουν ανεπηρέαστες.
Σε ηλικιωμένους ασθενείς και σε ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια, η
βιοδιαθεσιμότητα της τρυγικής ζολπιδέμης είναι αυξημένη. Η κάθαρση
μειώνεται και ο χρόνος ημίσειας ζωής απομάκρυνσης παρατείνεται
(περίπου 10 ώρες).
Σε ασθενείς με κίρρωση του ήπατος παρατηρήθηκε 5πλάσια αύξηση της
AUC και 3πλάσια αύξηση του χρόνου ημίσειας ζωής.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Προκλινικές επιδράσεις παρατηρήθηκαν μόνο σε δοσολογίες πολύ
μεγαλύτερες των μέγιστων επιπέδων έκθεσης του ανθρώπου και είναι
επομένως μικρής σημασίας για κλινική χρήση.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
Κιτρικό οξύ μονοϋδρικό
Νάτριο βενζοϊκό E211
Νατρίου υδροξείδιο (για ρύθμιση του pH)
Πυκνό υδροχλωρικό οξύ 37% w/w (για ρύθμιση του pH)
Ύδωρ κεκαθαρμένο
6.2 Ασυμβατότητες
Ελλείψει μελετών σχετικά με τη συμβατότητα, το παρόν φαρμακευτικό
προϊόν δεν πρέπει να αναμειγνύεται με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα.
6.3 Διάρκεια ζωής
2 χρόνια.
Μετά το πρώτο άνοιγμα: 60 ημέρες.
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος
Το φαρμακευτικό αυτό προϊόν δεν απαιτεί ιδιαίτερες συνθήκες
θερμοκρασίας για την φύλαξή του όταν το προϊόν φυλάσσεται στην
κλειστή τελική του συσκευασία καθώς και μετά το πρώτο άνοιγμα.
Φυλάσσετε στην αρχική συσκευασία για να προστατεύεται από το φως
και διατηρείτε τη φιάλη στο εξωτερικό κουτί.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Φιάλη των 30 ml από φαιοκίτρινο γυαλί (τύπου ΙΙΙ) εξοπλισμένη με
σταγονόμετρο από χαμηλής πυκνότητας πολυαιθυλένιο (LDPE) που
διατίθεται με βιδωτό πώμα ασφαλείας για παιδιά από πολυπροπυλένιο/
χαμηλής πυκνότητας πολυαιθυλένιο (PP/LDPE).
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης και άλλος χειρισμός
Κάθε αχρησιμοποίητο φαρμακευτικό προϊόν ή υπόλειμμα πρέπει να
απορρίπτεται σύμφωνα με τις κατά τόπους ισχύουσες σχετικές
διατάξεις.
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
ITF HELLAS A.E.
Άρεως 103 & Αγίας Τριάδος 36,
17562 Παλαιό Φάληρο
Τηλ.: 210 93 73 330
8. ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
81058/29-11-2010
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ / ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ
ΑΔΕΙΑΣ
29-11-2010
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
