SPC :
EXCEDRIN F.C.TAB (250+250+65)MG/TAB BTx32
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
Excedrin 250 mg / 250 mg / 65 mg επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 250 mg
ακετυλοσαλικυλικού οξέως, 250 mg παρακεταμόλης και 65 mg καφεΐνης.
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο.
Λευκό, επίμηκες, επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο με το γράμμα «Ε»
χαραγμένο στη μία πλευρά.
4. ΚΛΙΝΙΚΈΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Το Excedrin ενδείκνυται για ενήλικες για την άμεση θεραπεία της
κεφαλαλγίας και των με ή χωρίς αύρα κρίσεων ημικρανίας.
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Δοσολογία
Ενήλικες (18 ετών και άνω)
Για την κεφαλαλγία:
Η συνηθισμένη προτεινόμενη δόση είναι 1 δισκίο σε περίπτωση μετρίου
πόνου και 2 δισκία σε περίπτωση έντονου πόνου. Εάν χρειαστεί, 1-2
επιπλέον δισκία μπορούν να ληφθούν με ένα διάστημα 4-6 ωρών μεταξύ
των δόσεων. Ένα επιπλέον δισκίο μπορεί να ληφθεί με διάστημα 4 με 6
ωρών μεταξύ των δόσεων. Σε περίπτωση έντονου πόνου, μπορούν να
ληφθούν 2 δισκία. Εάν απαιτείται μπορούν να ληφθούν επιπλέον 2
δισκία, με ένα διάστημα 4 με 6 ωρών μεταξύ των δόσεων.
Το Excedrin προορίζεται για χρήση κατά επεισόδιο, μέχρι 4 ημέρες για την
κεφαλαλγία.
Για την ημικρανία:
Να ληφθούν 2 δισκία όταν εμφανιστούν τα συμπτώματα. Εάν απαιτείται
μπορούν να ληφθούν επιπλέον 2 δισκία, με ένα διάστημα 4 με 6 ωρών
μεταξύ των δόσεων.
Το Excedrin προορίζεται για χρήση κατά επεισόδιο, μέχρι 3 ημέρες για την
ημικρανία.
Και για την κεφαλαλγία και για την ημικρανία η λήψη πρέπει να
περιορίζεται στα 6 δισκία σε 24 ώρες. Το προϊόν δεν πρέπει να
χρησιμοποιείται για μεγαλύτερο διάστημα ή σε μεγαλύτερη
δοσολογία χωρίς πρώτα να συμβουλευτείτε το γιατρό σας.
Πίνετε ένα ολόκληρο ποτήρι νερό με κάθε δόση.
Παιδιά και έφηβοι (κάτω των 18 ετών)
Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του Excedrin στα παιδιά και τους
εφήβους δεν έχει αξιολογηθεί. Συνεπώς, η χρήση του Excedrin στα παιδιά
και στους εφήβους δεν συνιστάται (βλ. παράγραφο 4.4).
Ηλικιωμένοι
Βασιζόμενοι σε γενικές ιατρικές εκτιμήσεις, απαιτείται προσοχή κατά τη
χρήση σε ηλικιωμένους, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένους ασθενείς με χαμηλό
σωματικό βάρος.
Ηπατική και νεφρική δυσλειτουργία
Η επίδραση της ηπατικής ή νεφρικής νόσου στη φαρμακοκινητική του
Excedrin δεν έχει αξιολογηθεί. Λόγω του μηχανισμού δράσης του
ακετυλοσαλικυλικού οξέως και της παρακεταμόλης, το Excedrin
μπορεί να ενισχύσει την νεφρική ή ηπατική δυσλειτουργία. Για το λόγο
αυτό το Excedrin αντενδεικνύεται σε ασθενείς με σοβαρού βαθμού
ηπατική ή νεφρική ανεπάρκεια (βλ. παράγραφο 4.3) και θα πρέπει να
χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με ήπιου έως μέτριου βαθμού
ηπατική ή νεφρική δυσλειτουργία.
4.3 Αντενδείξεις
Υπερευαισθησία στο ακετυλοσαλικυλικό οξύ, την παρακεταμόλη, την
καφεΐνη ή σε κάποιο από τα έκδοχα, που αναφέρονται στην
παράγραφο 6.1. Ασθενείς στους οποίους η χορήγηση
ακετυλοσαλικυλικού οξέος ή άλλων μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών
φαρμάκων, όπως η δικλοφενάκη ή η ιβουπροφένη, επισπεύδει τις
κρίσεις άσθματος, την κνίδωση ή την οξεία ρινίτιδα.
Γαστρικό ή εντερικό έλκος εν ενεργεία, γαστρεντερική αιμορραγία ή
διάτρηση και σε ασθενείς με ιστορικό πεπτικής εξέλκωσης.
Αιμοφιλία ή άλλες αιμορραγικές διαταραχές.
Σοβαρού βαθμού ηπατική ή νεφρική ανεπάρκεια
Σοβαρού βαθμού καρδιακή ανεπάρκεια
Πρόσληψη άνω των 15 mg μεθοτρεξάτη εβδομαδιαίως (βλ. παράγραφο
4.5)
Τελευταίο τρίμηνο της κύησης (βλ. παράγραφο 4.6)
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη
χρήση
Γενικά:
Το Excedrin δεν πρέπει να λαμβάνεται μαζί με άλλα φάρμακα που
περιέχουν ακετυλοσαλικυλικό οξύ ή παρακεταμόλη.
Όπως και με άλλες θεραπείες για την οξεία ημικρανία, πριν την
αντιμετώπιση μιας ημικρανίας σε ασθενείς που δεν έχουν
προηγουμένως διαγνωστεί ως ασθενείς με ημικρανίες, και σε
ασθενείς με ημικρανίες που παρουσιάζουν άτυπα συμπτώματα, θα
πρέπει να δίνεται προσοχή ώστε να αποκλειστούν άλλες πιθανές
σοβαρές νευρολογικές καταστάσεις.
Το Excedrin δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από ασθενείς που
εμφανίζουν έμετο σε ποσοστό > 20% κατά τις κρίσεις ημικρανίας ή
από ασθενείς που χρειάζονται ανάπαυση σε ποσοστό > 50% κατά τις
κρίσεις ημικρανίας.
Εάν ο ασθενής δεν ανακουφιστεί από την ημικρανία από τη δόση των
2 πρώτων δισκίων Excedrin, τότε θα πρέπει να συμβουλευτεί ιατρό.
Η παρατεταμένη χρήση οποιουδήποτε τύπου παυσίπονου για τον
πονοκέφαλο μπορεί να επιβαρύνει την κατάσταση. Εάν η κατάσταση
αυτή βιώνεται ή υπάρχουν υπόνοιες, ιατρικές συμβουλές πρέπει να
λαμβάνονται και η θεραπεία θα πρέπει να διακόπτεται. Θα πρέπει να
υπάρχει υπόνοια για τη διάγνωση κεφαλαλγίας από κατάχρηση
φαρμάκων (ΜΟΗ) σε ασθενείς που έχουν χρόνιες κεφαλαλγίες (15 ή
περισσότερες ημέρες ανά μήνα) με ταυτόχρονη κατάχρηση φαρμάκων
για τη θεραπεια του πονοκέφαλου για περισσότερο από 3
μήνες.Συνακόλουθα, αυτό το φάρμακο δεν πρέπει να χρησιμοποιείται
για περισσότερες από 10 ημέρες ανά μήνα για περισσότερου από 3
μήνες.
Θα πρέπει να δίνεται προσοχή σε ασθενείς που βρίσκονται σε κίνδυνο
αφυδάτωσης (π.χ. από ασθένεια, διάρροια, ή πριν ή μετά από μείζονα
χειρουργική επέμβαση).
Το Excedrin μπορεί να αποκρύψει τα σημεία και τα συμπτώματα
λοίμωξης λόγω των φαρμακοδυναμικών του ιδιοτήτων.
Λόγω της παρουσίας ακετυλοσαλικυλικού οξέος:
Το Excedrin πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς που
πάσχουν από ουρική αρθρίτιδα, μειωμένη νεφρική ή ηπατική
λειτουργία, αφυδάτωση, αρρύθμιστη υπέρταση και σακχαρώδη
διαβήτη.
Το Excedrin θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς
που πάσχουν από σοβαρή ανεπάρκεια του ενζύμου αφυδρογονάση της
φωσφορικής-6-γλυκόζης (G6PD), καθότι το ακετυλοσαλικυλικό οξύ
μπορεί να προκαλέσει αιμόλυση ή αιμολυτική αναιμία. Παράγοντες
που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο αιμόλυσης είναι π.χ. υψηλή
δοσολογία, πυρετός ή οξείες λοιμώξεις
Το Excedrin μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη τάση για αιμορραγία
κατά τη διάρκεια και μετά από χειρουργικές επεμβάσεις
(συμπεριλαμβανομένων και χειρουργικών επεμβάσεων ήσσονος
σημασίας π.χ. οδοντιατρικές εξαγωγές) λόγω της ανασταλτικής
δράσης του ακετυλοσαλικυλικού οξέως στη συσσώρευση των
αιμοπεταλίων η οποία παραμένει για περίπου 4 ημέρες μετά τη
χορήγηση.
Το Excedrin δεν πρέπει να λαμβάνεται μαζί με αντιπηκτικά ή άλλα
φάρμακα που αναστέλλουν τη συσσώρευση των αιμοπεταλίων χωρίς
ιατρική επίβλεψη (βλ. παράγραφο 4.5). Ασθενείς με προβλήματα
αιμόστασης θα πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά. Προσοχή
απαιτείται σε περίπτωση μητρορραγίας ή μηνορραγίας.
Αν προκύψει γαστρεντερική αιμορραγία ή εξέλκωση σε ασθενείς που
λαμβάνουν Excedrin, το φαρμακευτικό προϊόν θα πρέπει να διακοπεί.
Γαστρεντερική αιμορραγία, εξέλκωση ή διάτρηση, που μπορεί να είναι
θανατηφόρες, έχουν αναφερθεί με όλα τα μη στεροειδή
αντιφλεγμονώδη φάρμακα και μπορεί να εκδηλωθούν οποιαδήποτε
στιγμή κατά τη διάρκεια της θεραπείας, με ή χωρίς προειδοποιητικά
συμπτώματα ή προηγούμενο ιστορικό σοβαρών γαστρεντερικών
επεισοδίων. Γενικά αυτά έχουν πιο σοβαρές συνέπειες στους
ηλικιωμένους. Ο κίνδυνος για γαστρεντερική αιμορραγία μπορεί να
ενισχυθεί από το αλκοόλ, τα κορτικοστεροειδή και τα μη στεροειδή
αντιφλεγμονώδη φάρμακα (βλ. παράγραφο 4.5).
Το Excedrin μπορεί να επισπεύσει την εμφάνιση βρογχοσπασμού και
να επάγει τις εξάρσεις άσθματος (λεγόμενη ανοχή σε αναλγητικά /
άσθμα αναλγητικών) ή άλλες αντιδράσεις υπερευαισθησίας.
Παράγοντες κινδύνου είναι η παρουσία βρογχικού άσθματος, εποχική
αλλεργική ρινίτιδα, ρινικοί πολύποδες, χρόνια αποφρακτική
πνευμονοπάθεια ή χρόνια λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος
(ειδικά αν σχετίζονται με συμπτώματα που παρουσιάζουν ομοιότητα
με αυτά της αλλεργικής ρινίτιδας). Αυτό επίσης ισχύει για ασθενείς
που εμφανίζουν αλλεργικές αντιδράσεις (π.χ. δερματικές
αντιδράσεις, κνησμός, κνίδωση) σε άλλες ουσίες. Συνιστάται
ιδιαίτερη προσοχή σε αυτούς τους ασθενείς (ετοιμότητα για
επείγουσα κατάσταση).
Το Excedrin δεν πρέπει να χορηγείται σε παιδιά και έφηβους κάτω
των 18 ετών, εκτός εάν ενδείκνυται ειδικά επειδή υπάρχει πιθανή
συσχέτιση μεταξύ του ακετυλοσαλικυλικού οξέος και του συνδρόμου
του Reye όταν χορηγείται σε παιδιά και έφηβους. Το σύνδρομο του
Reye είναι μία πολύ σπάνια ασθένεια, που επηρεάζει τον εγκέφαλο
και το ήπαρ και μπορεί να είναι θανατηφόρα.
Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ μπορεί να αλλοιώσει τις εξετάσεις της
θυρεοειδικής λειτουργίας λόγω ψευδώς χαμηλών συγκεντρώσεων
λεβοθυροξίνης (Τ
4
) ή τρι-ιωδοθυρονίνης (Τ
3
) (βλ. παράγραφο 4.5).
Λόγω της παρουσίας παρακεταμόλης:
Το Excedrin θα πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε ασθενείς με
μειωμένη νεφρική ή ηπατική λειτουργία ή αλκοολισμό.
Ο κίνδυνος τοξικότητας από την παρακεταμόλη μπορεί να αυξηθεί σε
ασθενείς που λαμβάνουν άλλα δυνητικώς ηπατοτοξικά φάρμακα ή
φάρμακα που επάγουν τα ηπατικά ένζυμα μικροσωμάτων (π.χ.
ριφαμπικίνη, ισονιαζίδη, χλωραμφενικόλη, υπνωτικά και
αντιεπιληπτικά φάρμακα συμπεριλαμβανομένων φαινοβαρβιτάλη,
φαινυτοΐνη και καρβαμαζεπίνη). Ασθενείς με ιστορικό κατάχρησης
οινοπνεύματος έχουν αυξημένο κίνδυνο για ηπατική βλάβη (βλ.
παράγραφο 4.5).
Οι ασθενείς θα πρέπει να προειδοποιούνται να μην λάβουν
ταυτόχρονα άλλα φάρμακα που περιέχουν παρακεταμόλη, λόγω του
κινδύνου σοβαρής βλάβης του ήπατος σε περίπτωση υπερβολικής
δόσης (βλέπε παράγραφο 4.9)
Τα οινοπνευματώδη ποτά πρέπει να αποφεύγονται ενώ λαμβάνετε
αυτό το φάρμακο, επειδή η χρήση αλκοόλ σε συνδυασμό με
παρακεταμόλη μπορεί να προκαλέσει ηπατική βλάβη (βλέπε
παράγραφο 4.5). Η παρακεταμόλη πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε
ασθενείς με εξάρτηση από το αλκοόλ
Λόγω της παρουσίας καφεΐνης:
Το Excedrin θα πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε ασθενείς με
ουρική αρθρίτιδα, υπερθυρεοειδισμό και αρρυθμία.
Ο/Η ασθενής θα πρέπει να περιορίσει τη χρήση προϊόντων που
περιέχουν καφεΐνη όταν λαμβάνει το Excedrin, καθώς η υπερβολική
καφεΐνη μπορεί να προκαλέσει νευρικότητα, ευερεθιστότητα, αϋπνία
και περιστασιακά ταχυκαρδία.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και
άλλες μορφές αλληλεπίδρασης
Οι αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα και ουσίες που μπορεί να
προκληθούν από το κάθε συστατικό ξεχωριστά είναι γνωστές και δεν
υπάρχει ένδειξη ότι αυτές μπορεί να αλλάξουν από τη συνδυασμένη
χρήση. Δεν υπάρχουν σχετιζόμενες με την ασφάλεια αλληλεπιδράσεις
μεταξύ του ακετυλοσαλικυλικού οξέος και της παρακεταμόλης.
Ακετυλοσαλικυλικό οξύ
Συνδυασμός
ακετυλοσαλικυλικ
ού οξέος με:
Πιθανό αποτέλεσμα:
Άλλα μη στεροειδή
αντιφλεγμονώδη
φάρμακα (ΜΣΑΦ)
Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για γαστρεντερικά
έλκη και αιμορραγίες λόγω των συνεργικών
επιδράσεων. Εάν η ταυτόχρονη χορήγηση είναι
απαραίτητη, εφόσον απαιτείται, η χρήση
γαστροπροστασίας μπορεί να εξεταστεί για την
προφύλαξη από γαστρεντερική βλάβη που επάγεται
από τα ΜΣΑΦ. Συνεπώς, ταυτόχρονη χρήση δεν
συνιστάται (βλέπε παράγραφο 4.4).
Κορτικοστεροειδή Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για γαστρεντερική
εξέλκωση ή αιμορραγία λόγω των συνεργικών
επιδράσεων. Μπορεί να είναι σκόπιμο να εξεταστεί
η χρήση γαστροπροστασίας σε ασθενείς που
λαμβάνουν ακετυλοσαλικυλικό οξύ και
κορτικοστεροειδή, ειδικά εάν είναι ηλικιωμένοι.
Συνεπώς, ταυτόχρονη χρήση δεν συνιστάται (βλέπε
παράγραφο 4.4).
Από του στόματος
χορηγούμενα
αντιπηκτικά (π.χ.
παράγωγα
κουμαρίνης)
Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ μπορεί να αυξήσει την
αντιπηκτική δράση. Πρέπει να πραγματοποιείται
κλινική και εργαστηριακή παρακολούθηση του
χρόνου αιμορραγίαςκαι του χρόνου προθρομβίνης.
Κατά συνέπεια, η ταυτόχρονη χρήση, δε συνιστάται
(βλέπε παράγραφο 4.4).
Θρομβολυτικά Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για αιμορραγία.
Συγκεκριμένα, δε θα πρέπει να αρχίζει θεραπεία με
ακετυλοσαλικυλικό οξύ μέσα στις πρώτες 24 ώρες
μετά από θεραπεία με αλτεπλάση σε ασθενείς με
οξύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Κατά συνέπεια, η
ταυτόχρονη χρήση, δε συνιστάται (βλέπε
παράγραφο 4.4).
Ηπαρίνη και
αντιαιμοπεταλιακ
ά (π.χ.,
τικλοπιδίνη,
κλοπιδογρέλη,
σιλοσταζόλη)
Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για αιμορραγία.
Πρέπει να πραγματοποιείται κλινική και
εργαστηριακή παρακολούθηση του χρόνου
αιμορραγίας. Κατά συνέπεια, η ταυτόχρονη χρήση,
δε συνιστάται (βλέπε παράγραφο 4.4).
Επιλεκτικοί
αναστολείς
επαναπρόσληψης
σεροτονίνης
(ΕΑΕΣ)
Θα μπορούσαν να επηρεάσουν την πήξη και τη
δράση των αιμοπεταλίων όταν λαμβάνονται
ταυτόχρονα με το ακετυλοσαλικυλικό οξύ,
οδηγώντας σε αυξημένη εμφάνιση αιμορραγίας
γενικά και ειδικά σε γαστρεντερική αιμορραγία.
Κατά συνέπεια, η ταυτόχρονη χρήση πρέπει να
αποφεύγεται.
Φαινυτοΐνη Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ αυξάνει τα επίπεδα της
στον ορό. Η φαινυτοΐνη ορού θα πρέπει να
παρακολουθείται.
Βαλπροϊκό Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ αναστέλλει το
μεταβολισμό του και έτσι μπορεί να αυξήσει την
τοξικότητα του. Τα επίπεδα του βαλπροϊκού θα
πρέπει να παρακολουθούνται.
Ανταγωνιστές
αλδοστερόνης
(σπιρονολακτόνη,
κανρενοϊκό)
Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ μπορεί να μειώσει τη
δραστηριότητα τους λόγω της αναστολής της
απέκκρισης του ουρικού νατρίου. Η πίεση του
αίματος θα πρέπει να παρακολουθείται.
Διουρητικά της
αγκύλης (π.χ.
φουροσεμίδη)
Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ μπορεί να μειώσει τη
δραστηριότητα τους λόγω του ανταγωνισμού και
της αναστολής των ουρικών προσταγλαδίνων. Τα
ΜΣΑΦ μπορεί αν προκαλέσουν οξεία νεφρική
ανεπάρκεια, ειδικά σε αφυδατωμένους ασθενείς.
Εάν κάποιο διουρητικό χορηγείται ταυτόχρονα με
ακετυλοσαλικυλικό οξύ, είναι αναγκαίο να
διασφαλιστεί η επαρκής ενυδάτωση του ασθενούς
και η παρακολούθηση της νεφρικής λειτουργίας και
της πίεσης του αίματος, ιδιαίτερα κατά την έναρξη
της θεραπεία με διουρητικά.
Αντιυπερτασικά
(ACE-αναστολείς,
ανταγωνιστές
υποδοχέων
αγγειοτασίνης II,
αναστολείς
διαύλων
ασβεστίου)
Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ μπορεί να μειώσει τη
δραστηριότητα τους λόγω του ανταγωνισμού και
της αναστολής των ουρικών προσταγλαδίνων.
Αυτός ο συνδυασμός μπορεί να οδηγήσει σε οξεία
νεφρική ανεπάρκεια σε ηλικιωμένους ή
αφυδατωμένους ασθενείς. Συνιστάται η σωστή
παρακολούθηση της πίεσης του αίματος και της
νεφρικής λειτουργίας κατά την έναρξη της θεραπεία
και ο ασθενής θα πρέπει να ενυδατώνεται τακτικά.
Σε περίπτωση συσχέτισης με βεραπαμίλη, θα πρέπει
επίσης να παρακολουθείται και ο χρόνος
αιμορραγίας.
Ουρικοαππεκριτικ
ά (π.χ.
προβενεσίδη,
σουλφινοπυραζόνη
)
Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ μπορεί να μειώσει τη
δραστηριότητα τους λόγω της αναστολής της
σωληνοειδούς επαναρρόφησης, οδηγώντας σε
αυξημένα επίπεδα ακετυλοσαλικυλικού οξέος στο
πλάσμα.
Μεθοτρεξάτη
≤ 15 mg/εβδομάδα
Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ, όπως όλα τα ΜΣΑΦ,
μειώνει τη σωληνοειδήέκκριση της μεθοτρεξάτης,
αυξάνοντας τις συγκεντρώσεις της στο πλάσμα και
έτσι και την τοξικότητα της. Κατά συνέπεια, η
ταυτόχρονη χρήση ΜΣΑΦ δε συνιστάται σε
ασθενείς που λαμβάνουν υψηλές δόσεις
μεθοτρεξάτης (βλέπε παράγραφο 4.3). Ο κίνδυνος
μεταξύ της μεθοτρεξάτης και των ΜΣΑΦ πρέπει
επίσης να εξεταστεί και στους ασθενείς που
λαμβάνουν χαμηλές δόσεις μεθοτρεξάτης, ιδιαίτερα
σε εκείνους με αλλοιωμένη νεφρική λειτουργία.
Εάν η συνδυασμένη θεραπεία είναι απαραίτητη,
πρέπει να παρακολουθείται η πλήρης ανάλυση του
αίματος, η ηπατική και νεφρική λειτουργία, ειδικά
κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών της
θεραπείας.
Σουλφονυλουρίες
και ινσουλίνη
Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ αυξάνει την
υπογλυκαιμική δράση τους, έτσι μπορεί να
χρειαστεί κάποια μειωμένη αναπροσαρμογή της
δόσης των αντιδιαβητικών εάν χρησιμοποιούνται
υψηλές δόσεις σαλικυλικών. Συνιστάται έλεγχος
για αυξημένα επίπεδα γλυκόζης αίματος.
Αλκοόλ Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για γαστρεντερική
αιμορραγία. Αυτός ο συνδυασμός θα πρέπει να
αποφεύγεται.
Παρακεταμόλη
Συνδυασμός
παρακεταμόλης
Πιθανό αποτέλεσμα
:
με
:
Επαγωγείς
ηπατικών ενζύμων
ή πιθανές
ηπατοτοξικές
ουσίες (π.χ.
οινόπνευμα,
ριφαμπικίνη,
ισονιαζίδη,
υπνωτικά και
αντιεπιληπτικά
συμπεριλαμβανομέ
νης της
φαινοβαρβιτάλης,
της φαινυτοΐνης
και της
καρβαμαζεπίνης)
Αυξάνουν την τοξικότητα της παρακεταμόλης η
οποία μπορεί να οδηγήσει σε ηπατική βλάβη ακόμα
και με κατά τα άλλα αβλαβείς δόσεις
παρακεταμόλης. Κατά συνέπεια, η ηπατική
λειτουργία θα πρέπει να παρακολουθείται (βλέπε
παράγραφο 4.4). Η ταυτόχρονη χρήση δε συνιστάται.
Χλωραμφαινικόλη Η παρακεταμόλη μπορεί να αυξήσει των κίνδυνο
αυξημένων συγκεντρώσεων χλωραμφαινικόλης στο
πλάσμα. Η ταυτόχρονη χρήση δε συνιστάται.
Ζιδοβουδίνη Η παρακεταμόλη μπορεί να αυξήσει την τάση για
ανάπτυξη ουδετεροπενίας. Κατά συνέπεια, πρέπει
να πραγματοποιείται αιματολογική παρακολούθηση.
Η ταυτόχρονη χρήση δε συνιστάται, εκτός αν
παρακολουθείται από γιατρό.
Π ροβενεσίδη Μεώνει την κάθαρση της παρακεταμόλης, και έτσι
οι δόσεις της παρακεταμόλης θα πρέπει να
μειώνονται όταν συνδυάζεται με αυτούς τους
παράγοντες. Η ταυτόχρονη χρήση δε συνιστάται.
Από του στόματος
χορηγούμενα
αντιπηκτικά
Η επαναλαμβανόμενη χρήση παρακεταμόλης για
περισσότερο από 1 εβδομάδα αυξάνει τις
αντιπηκτικές δράσεις. Σποραδικές δόσεις
παρακεταμόλης δεν έχουν σημαντική επίδραση.
Προπανθελίνη ή
άλλους
παράγοντες που
οδηγούν στην
επιβράδυνση της
γαστρικής
κένωσης
Αυτοί οι παράγοντες καθυστερούν την απορρόφηση
της παρακεταμόλης. Η γρήγορη ανακούφιση από τον
πόνο μπορεί να καθυστερήσει ή να μειωθεί.
Μετοκλοπραμίδη ή
άλλους
παράγοντες που
οδηγούν στην
επιτάχυνση της
γαστρικής
κένωσης
Αυτοί οι παράγοντες επιταχύνουν την απορρόφηση
της παρακεταμόλης, αυξάνοντας την
αποτελεσματικότητα και την έναρξη της
αναλγησίας.
Χολεστυραμίνη Μεώνει την απορρόφηση της παρακεταμόλης. Κατά
συνέπεια, για να επιτευχθεί μέγιστη αναλγησία η
χολεστυραμίνη δε θα πρέπει να χορηγείται μέσα σε
1 ώρα από την παρακεταμόλη.
Καφεΐνη
Συνδυασμός
καφεΐνης με
:
Πιθανό αποτέλεσμα
:
Υπνωτικούς
παράγοντες (π.χ.
βενζοδιαζεπίνες,
βαρβιτουρικά,
αντιισταμινικά,
κ.α.)
Ταυτόχρονη χρήση μπορεί να μειώσει την υπνωτική
δράση ή να ανταγωνιστεί τις αντι-σπασμωδικές
δράσεις των βαρβιτουρικών. Κατά συνέπεια, η
ταυτόχρονη χρήση δε συνιστάται. Εάν απαιτείται, ο
συνδυασμός μπορεί πιθανώς να είναι πιο χρήσιμος
το πρωί.
Λίθιο Η διακοπή της καφεΐνης αυξάνει τα επίπεδα το
λίθιο του ορού, καθώς η νεφρική κάθαρση του
λιθίου μπορεί να αυξηθεί από την καφεΐνη, κατά
συνέπεια όταν διακοπεί η καφεΐνη, μπορεί να είναι
απαραίτητο να μειωθεί η δόση του λιθίου.
Επομένως, η ταυτόχρονη χρήση δε συνιστάται.
Δισου μλφιρά η Οι αλκοολικοί ασθενείς που αναρρώνουν
χρησιμοποιώντας θεραπεία με δισουλφιράμη πρέπει
να ενημερώνονται να αποφεύγουν τη χρήση της
καφεΐνης ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος
επιδείνωσης του συνδρόμου αποχής από το αλκοόλ
λόγω της καρδιαγγειακής και εγκεφαλικής
διέγερσης που προκαλείται από την καφεΐνη.
Ουσίες τύπου
εφεδρίνης
Ο συνδυασμός τους μπορεί να έχει μια αυξημένη
δυνατότητα εξάρτησης. Επομένως, η ταυτόχρονη
χρήση δε συνιστάται.
Συμπαθομιμητικά ή
λεβοθυροξίνη
Ο συνδυασμός τους μπορεί να έχει μια ενισχυμένη
επίδραση ταχυκαρδίας λόγω των συνεργικών
δράσεων. Επομένως, η ταυτόχρονη χρήση δε
συνιστάται.
Θεοφυλλίνη Η ταυτόχρονη χρήση μπορεί να μειώσει την
απέκκριση της θεοφυλλίνης.
Αντιβακτηριακά
τύπου κινολόνης
(σιπροφλοξασίνη,
ενοξασίνη και
πιπεμιδικό οξύ),
τερβιναφίνη,
σιμετιδίνη,
φλουβοξαμίνη και
από του στόματος
χορηγούμενα
αντισυλληπτικά
Ο χρόνος ημιζωής της καφεΐνης αυξάνεται λόγω
αναστολής του μονοπατιού του ηπατικού
κυτοχρώματος P-450. Κατά συνέπεια, ασθενείς με
ηπατικές διαταραχές, καρδιακές αρρυθμίες, ή
λανθάνουσα επιληψία θα πρέπει να αποφεύγουν τη
λήψη καφεΐνης.
Νικοτίνη,
φαινυτοΐνη και
φαινυλπροπανολαμ
ίνη
Αυτά μειώνουν το χρόνο ημιζωής αποβολής της
καφεΐνης.
Κλοζαπίνη Η καφεΐνη αυξάνει τα επίπεδα της κλοζαπίνης στον
ορό λόγω της πιθανής αλληλεπίδρασης τόσο μέσω
φαρμακοκινητικών όσο και μέσω
φαρμακοδυναμικών μηχανισμών. Τα επίπεδα της
κλοζαπίνης στον ορό θα πρέπει να
παρακολουθούνται. Επομένως, η ταυτόχρονη χρήση
δε συνιστάται.
Αλληλεπιδράσεις με εργαστηριακές εξετάσεις
Υψηλές δόσεις ακετυλοσαλικυλικού οξέος μπορεί να επηρεάσουν τα
αποτελέσματα πολλών κλινικών-χημικών εργαστηριακών εξετάσεων.
Η πρόσληψη παρακεταμόλης μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα
του ουρικού οξέος όταν χρησιμοποιείται η μέθοδος του
φωσφοτανγκστικού οξέος και της γλυκαιμίας όταν χρησιμοποιείται η
μέθοδος οξειδάση / υπεροξειδάση της γλυκόζης.
Η καφεΐνη μπορεί να αντιστρέψει τις επιδράσεις της διπυριδαμόλης
και της αδενοσίνης στη ροή του αίματος στο μυοκάρδιο, και συνεπώς
να αλλοιώσει τα αποτελέσματα των απεικονιστικών εξετάσεων του
εμφράγματος . Συνιστάται η κατανάλωση της καφεΐνης να διακοπεί
τουλάχιστον 8 και 12 ώρες πριν από τη δοκιμή.
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Κύηση
Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία από τη χρήση του Excedrin σε έγκυες
γυναίκες. Δεν έχουν πραγματοποιηθεί μελέτες σε ζώα σε συνδυασμό
ακετυλοσαλικυλικού οξέος, παρακεταμόλης και καφεΐνης (βλ.
παράγραφο 5.3)
Ακετυλοσαλικυλικό οξύ
Λόγω της παρουσίας ακετυλοσαλικυλικού οξέος στο Excedrin, η χρήση
του αντενδεικνύεται στο 3
ο
τρίμηνο της κύησης (βλ. παράγραφο 4.3), και
απαιτείται προσοχή όταν χρησιμοποιείται κατά τις πρώτες 2 περιόδους
της κύησης.
Η αναστολή της σύνθεσης των προσταγλανδινών μπορεί να επηρεάσει
αρνητικά την κύηση και/ή την ανάπτυξη του εμβρύου/νεογνού. Δεδομένα
από επιδημιολογικές μελέτες καταδεικνύουν αυξημένο κίνδυνο
αποβολής, και καρδιακής δυσπλασίας και γαστρόσχισης μετά από χρήση
αναστολέων της σύνθεσης των προσταγλανδινών στα πρώτα στάδια της
κύησης. Ο κίνδυνος πιστεύεται ότι αυξάνει σε συνάρτηση με τη δόση και
τη διάρκεια της θεραπείας. Σε πειραματόζωα, η χορήγηση αναστολέων
της σύνθεσης των προσταγλανδινών έχει αποδειχθεί ότι έχει ως
αποτέλεσμα την αυξημένη απώλεια πριν- και μετά την εμφύτευση και τη
θνησιμότητα του εμβρύου-νεογνού. Επιπλέον, αυξημένη εμφάνιση
διαφόρων δυσπλασιών, συμπεριλαμβανομένων καρδιακών, έχει
αναφερθεί σε ζώα στα οποία χορηγήθηκαν αναστολείς της σύνθεσης των
προσταγλανδινών κατά τη διάρκεια της οργανογένεσης. Κατά τη
διάρκεια του πρώτου και του δεύτερου τριμήνου της κύησης το
ακετυλοσαλικυλικό οξύ δε θα πρέπει να χορηγείται εκτός εάν είναι
απολύτως απαραίτητο. Εάν το ακετυλοσαλικυλικό οξύ χρησιμοποιείται
από γυναίκα που προσπαθεί να συλλάβει ή κατά το πρώτο και δεύτερο
τρίμηνο της κύησης, η δόση θα πρέπει να διατηρείται όσο το δυνατό πιο
χαμηλή και η διάρκεια της θεραπείας όσο το δυνατό πιο σύντομη.
Κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου της κύησης, όλοι οι αναστολείς
της σύνθεσης των προσταγλανδινών μπορεί να έχουν τα ακόλουθα
αποτελέσματα:
Στο έμβρυο:
- καρδιοπνευμονική τοξικότητα (με πρόωρο κλείσιμο του βοτάλλειου
πόρου και πνευμονική υπέρταση)
- νεφρική δυσλειτουργία, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε νεφρική
ανεπάρκεια με ολιγο-υδράμνιο
Στη μητέρα και στο νεογέννητο:
- στο τέλος της κύησης, πιθανή παράταση του χρόνου αιμορραγίας, ένα
αντι-συσσώρευσης αποτέλεσμα το οποίο μπορεί να συμβεί ακόμα και
σε πολύ χαμηλές δόσεις
- αναστολή των συστολών της μήτρας που έχουν ως αποτέλεσμα την
καθυστέρηση ή την παράταση του τοκετού.
Συνεπώς, το ακετυλοσαλικυλικό οξύ αντενδεικνύεται κατά τη διάρκεια
του τρίτου τριμήνου της κύησης.
Παρακεταμόλη
Επιδημιολογικές μελέτες επισημαίνουν ότι υπό κανονικές από
θεραπευτικές συνθήκες η παρακεταμόλη μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά
τη διάρκεια της κύησης. Ωστόσο, θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο
εφόσον έχει αξιολογηθεί προσεκτικά το όφελος-κίνδυνος.
Καφεΐνη
Οι έγκυες γυναίκες να μειώσουν την πρόσληψη καφεΐνης στο ελάχιστο
καθώς τα διαθέσιμα δεδομένα από την επίδραση της καφεΐνης στο
ανθρώπινο έμβρυο καταδεικνύουν ένα δυνητικό κίνδυνο.
Θηλασμός
Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ, η παρακεταμόλη και η καφεϊνη
απεκκρίνονται στο μητρικό γάλα. Λόγω της περιεκτικότητας σε καφεΐνη,
μπορεί να επηρεαστεί η συμπεριφορά του παιδιού που θηλάζει
(ευερεθιστότητα, ανεπαρκής ύπνος). Λόγω του σαλικυλικού οξέος, μπορεί
επίσης να υπάρξει πιθανότητα για διαταραχές στη λειτουργία των
αιμοπεταλίων του βρέφους (μπορεί να προκαλέσει ελαφριά αιμορραγία),
αν και κάτι τέτοιο δεν έχει αναφερθεί. Επίσης, υπάρχουν ανησυχίες
σχετικά με τη χρήση του ακετυλοσαλικυλικού οξέος, λόγω πιθανής
ανάπτυξης του συνδρόμου του Reye σε βρέφη. Κατά συνέπεια, το
Excedrin δε συνιστάται κατά τη διάρκεια του θηλασμού,
Γονιμότητα
Ακετυλοσαλικυλικό οξύ
Υπάρχουν αποδείξεις ότι τα φάρμακα που
αναστέλλουν τη σύνθεση της κυκλοξυγενάσης / προσταγλανδίνης μπορεί
να προκαλέσουν προβλήματα στη γυναικεία γονιμότητα με επίδραση
ωορρηξία. Αυτό είναι αντιστρέψιμο με διακοπή της θεραπείας.
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού
μηχανών
Δεν πραγματοποιήθηκαν μελέτες σχετικά με τις επιδράσεις στην
ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών.
Εάν παρατηρήσετε ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως ζάλη ή υπνηλία, δεν θα
πρέπει να οδηγήσετε ή να χειριστείτε μηχανές. Ενημερώστε το γιατρό
σας το συντομότερο δυνατό.
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Πολλές από τις παρακάτω ανεπιθύμητες ενέργειες είναι καθαρά δοσο-
εξαρτώμενες και ευμετάβλητες από το ένα άτομο στο άλλο.
Στον Πίνακα 1, παρατίθενται οι ανεπιθύμητες ενέργειες σε 16 –εφαπαξ
δόσης κλινικές μελέτες σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την
ασφάλεια του Excedrin στη θεραπεία της ημικρανίας, πονοκεφάλου ή
οδοντικό πόνο που σχετίζεται με εξαγωγή οδόντος, οι οποίες
περιλάμβαναν 4809 άτομα στα οποία χορηγήθηκε θεραπεία με Excedrin
και αυθόρμητες αναφορές μετά την κυκλοφορία του. Οι ανεπιθύμητες
ενέργειες που περιλαμβάνονται στον πίνακα ήταν αυτές που θεωρούνταν
τουλάχιστον πιθανά σχετιζόμενες με τη χρήση του Excedrin και
παρατίθενται κατά φθίνουσα σειρά συχνότητας κατά MedDRA κατηγορία
οργανικού συστήματος
Για τις ανεπιθύμητες ενέργειες από το σύστημα αυθόρμητων αναφορών,
συχνότητα δεν να προσδιοριστεί αξιόπιστα και, ως εκ τούτου, δεν είναι
γνωστή.
.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες αναφέρονται παρακάτω ανά κατηγορία
συστήματος οργάνου και συχνότητας, ακολουθώντας την εξής
συνθήκη: πολύ συχνές (≥ 1/10), συχνές ( ≥ 1/100 εώς < 1/10), όχι
συχνές (≥ 1/1000 εώς < 1/100), σπάνιες (≥ 1/10000 εώς < 1/1000),
πολύ σπάνιες ( < 1/10000), συμπεριλαμβανομένων μεμονωμένων
αναφορών και μη γνωστές (δεν μπορούν να εκτιμηθούν με βάση τα
διαθέσιμα δεδομένα).
Πίνακας 1. Ανεπιθύμητες ενέργειες από κλινικές μελέτες και
αυθόρμητες αναφορές μετά την κυκλοφορία του
Κατηγορία Οργανικού
Συστήματος
Συχνότητα
μ μ Προτι ώ ενος Όρος
μ Λοι ώξεις και
παρασιτώσεις
Σπάνιες Φαρυγγίτιδα
Δ ιαταραχές του
ανοσοποιητικού
μσυστή ατος
Μη
γνωστές
, Υπερευαισθησία αναφυλακτική αντίδραση
Διαταραχές του
μεταβολισμού και της
θρέψης
Σπάνιες Απώλεια της όρεξης
Ψυχιατρικές διαταραχές Συχνές Νευρικότητα
Όχι συχνές Αϋπνία
Σπάνιες Αγχος, Δ , ιάθεση ευφορίας Ένταση
Μη
γνωστές
Ανησυχία
Κατηγορία Οργανικού
Συστήματος
Συχνότητα
μ μ Προτι ώ ενος Όρος
Δ ιαταραχές του
μνευρικού συστή ατος
Συχνές Ζάλη
Όχι συχνές μΤρό ος, Παραισθησία, Κεφαλαλγία
Σπάνιες
Δυσγευσία
Διαταραχή της προσοχής
Αμνησία
Μη φυσιολογικός συντονισμός
Υπερευαισθησία αισθήσεων
Κεφαλαλγία κοιλοτήτων
Μη
γνωστές
μ , Η ικρανία υπνηλία
μ Οφθαλ ικές διαταραχές Σπάνιες
Οφθαλμικός πόνος, Διαταραχές της όρασης
Διαταραχές του ωτός
και του λαβυρίνθου
Όχι συχνές μΕ βοή
Καρδιακές διαταραχές Όχι συχνές μΑρρυθ ία
Μη
γνωστές
μ μΑίσθη α παλ ών
Αγγειακές διαταραχές Σπάνιες Ερυθρότητα, Περιφερειακές αγγειακές
διαταραχές
Μη
γνωστές
Υπόταση
Διαταραχές του
αναπνευστικού
συστήματος, του
θώρακα και του
μεσοθωρακίου
Σπάνιες Ρινορραγία, μΥπαερισ ός, Ρινόρροια
Μη
γνωστές
Δ , μύσπνοια άσθ α
Δ ιαταραχές του
γαστρεντερικού
μσυστή ατος
Συχνές
Ναυτία, κοιλιακές ενοχλήσεις
Όχι συχνές Ξηρό στόμα, διάρροια, έμετος
Σπάνιες
Δυσπεψία, μετεωρισμός, δυσφαγία, παραισθησία
του στόματος, υπερέκκριση σιέλου
Μη
γνωστές
Ανώτερο κοιλιακό άλγος, δυσπεψία, κοιλιακό
άλγος, γαστρεντερική αιμορραγία
(συμπεριλαμβανομένων ανώτερη γαστρεντερική
αιμορραγία, αιμορραγία στομάχου, αιμορραγία
έλκους στομάχου, αιμορραγία έλκους
δωδεκαδακτύλου, αιμορραγία ορθού),
γαστρεντερικά έλκη (συμπεριλαμβανομένων
έλκος στομάχου, έλκος δωδεκαδακτύλου, έλκος
παχέος εντέρου)
Δ ιαταραχές του ήπατος Μη
γνωστές
Ηπατική ανεπάρκεια, αυξημένα ηπατικά ένζυμα
Δ ιαταραχές του
μ δέρ ατος και του
υποδορίου ιστού
Σπάνιες
Υπερίδρωση, κνησμός, κνίδωση
Μη
γνωστές
Ερύθημα, εξάνθημα, αγγειοοίδημα, πολύμορφο
ερύθημα
Δ ιαταραχές του
μ υοσκελετικού
μ συστή ατος και του
συνδετικού ιστού
Σπάνιες
Μυοσκελετική δυσκαμψία, αυχενικό άλγος,
οσφυαλγία, μυϊκοί σπασμοί
Γενικές διαταραχές και
καταστάσεις της οδού
Όχι συχνές
Κόπωση, νευρικότητα
Σπάνιες
Αδυναμία, Θωρακική δυσφορία
Κατηγορία Οργανικού
Συστήματος
Συχνότητα
μ μ Προτι ώ ενος Όρος
χορήγησης Μη
γνωστές
Κακουχία, αίσθημα ασθένειας
Έρευνες Όχι συχνές
Αύξηση καρδιακού ρυθμού
Πολύ σπάνιες περιπτώσεις σοβαρών δερματικών αντιδράσεων έχουν
αναφερθεί.
Δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες να υποδεικνύουν ότι η έκταση και
ο τύπος των ανεπιθύμητων ενεργειών των επιμέρους ουσιών ενισχύεται
ή το φάσμα διευρύνεται όταν ο σταθερός συνδυασμός χρησιμοποιείται με
βάση τις οδηγίες.
Η αύξηση του κινδύνου αιμορραγίας μπορεί να παραμείνει για 4-8 ημέρες
μετά την πρόσληψη ακετυλοσαλικυλικού οξέος. Πολύ σπάνια είναι η
σοβαρή αιμορραγία (π.χ. ενδοεγκεφαλική αιμορραγία) ειδικά σε ασθενείς
με αρρύθμιστη υπέρταση και / ή ταυτόχρονη θεραπεία με αντιπηκτικά. Σε
μεμονωμένες περιπτώσεις αυτές μπορεί να είναι επικίνδυνες για τη ζωή.
Αναφορά πιθανών ανεπιθύμητων ενεργειών:
Η αναφορά των πιθανών ανεπιθύμητων ενεργειών μετά την έγκριση του
φαρμάκου είναι σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της
σχέσης οφέλους / κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Οι
επαγγελματίες υγείας καλούνται να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανές
ανεπιθύμητες ενέργειες μέσω του εθνικού συστήματος αναφοράς
Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων
Μεσογείων 284
GR-15562 Χολαργός, Αθήνα
Τηλ: + 30 21 32040380/337
Φαξ: + 30 21 06549585
Ιστότοπος: http://www.eof.gr
4.9 Υπερδοσολογία
Σχετιζόμενη με το ακετυλοσαλικυλικό οξύ:
Τα συμπτώματα ήπιας δηλητηρίασης από σαλικυλικό περιλαμβάνουν
ζάλη, εμβοή, κώφωση, εφίδρωση, ναυτία και έμετο, κεφαλαλγία και
σύγχυση. Αυτά μπορεί να εκδηλωθούν σε συγκεντρώσεις στο πλάσμα
150 με 300 μικρογραμμάρια/mL. Αυτά τα συμπτώματα μπορούν να
ελεγχθούν μειώνοντας τη δόση, ή διακόπτοντας τη θεραπεία.
Πιο σοβαρή δηλητηρίαση εκδηλώνεται σε συγκεντρώσεις άνω των 300
micrograms/mL. Τα συμπτώματα σοβαρής υπερδοσολογίας
περιλαμβάνουν υπεραναπνοή, πυρετό, ανησυχία, κέτωση, αναπνευστική
αλκάλωση, και μεταβολική οξείδωση. Κατάπτωση του ΚΝΣ μπορεί να
οδηγήσει σε κώμα. Καρδιαγγειακή καταπληξία και αναπνευστική
ανεπάρκεια μπορεί επίσης να εκδηλωθούν.
Αντιμετώπιση της σοβαρής υπερδοσολογίας
Ο/Η ασθενής θα πρέπει να μεταφερθεί στο νοσοκομείο και να γίνει
άμεσα επικοινωνία με το Κέντρο Δηλητηριάσεων.
Όταν υπάρχει υποψία ότι ο/η ασθενής έχει λάβει περισσότερα από 120
mg/kg σαλικυλικού εντός της τελευταίας ώρας, επαναλαμβανόμενες
δόσεις ενεργού άνθρακα πρέπει να χορηγηθούν από του στόματος.
Οι συγκεντρώσεις στο αίμα πρέπει να μετρηθούν σε ασθενείς που έχουν
λάβει περισσότερα από 120 mg/kg σαλικυλικού, παρόλο που η
σοβαρότητα της δηλητηρίασης δεν μπορεί να προσδιοριστεί μόνο από
αυτές. Τα κλινικά και βιοχημικά χαρακτηριστικά πρέπει να ληφθούν
υπόψη ισότιμα.
Σε συγκεντρώσεις στο πλάσμα που υπερβαίνουν τα 500
μικρογραμμάρια/mL (350 μικρογραμμάρια/mL σε παιδιά κάτω των 5
ετών) η ενδοφλέβια χορήγηση διττανθρακικού νατρίου είναι
αποτελεσματική στην απομάκρυνση του σαλικυλικού από το πλάσμα.
Η αιμοδιάλυση ή η αιμοδιάχυση είναι οι μέθοδοι επιλογής σε
περιπτώσεις όπου η συγκέντρωση του σαλικυλικού στο πλάσμα είναι
μεγαλύτερη από 700 μικρογραμμάρια/mL, ή χαμηλότερη σε παιδιά και
ηλικιωμένους ανθρώπους, ή αν υπάρχει σοβαρή μεταβολική οξείδωση.
Σχετιζόμενη με την παρακεταμόλη:
Η υπερδοσολογία (>10 g συνολικά σε ενήλικες ή > 150 mg/kg σε μία
λήψη) μπορεί να προκαλέσει ηπατική κυτταρόλυση η οποία μπορεί να
οδηγήσει σε πλήρη και μη αναστρέψιμη νέκρωση (ηπατική ανεπάρκεια,
μεταβολική οξείδωση, νεφρική ανεπάρκεια) και τελικά σε κώμα και
πιθανά σε θάνατο. Λιγότερο συχνά μπορεί να αναπτυχθεί νεφρική
σωληναριακή νέκρωση.
Τα πρώιμα σημεία υπερδοσολογίας (πολύ συχνά ναυτία, έμετος,
ανορεξία, ωχρότητα, λήθαργος και εφίδρωση) γενικά ρυθμίζονται μέσα
στις πρώτες 24 ώρες.
Το κοιλιακό άλγος μπορεί να αποτελεί την πρώτη ένδειξη για ηπατική
βλάβη, που δεν είναι συνήθως εμφανής κατά τις πρώτες 24 με 48 ώρες,
και μπορεί να καθυστερήσει μέχρι 4 με 6 μέρες μετά την πρόσληψη. Η
ηπατική βλάβη γενικά μεγιστοποιείται στις 72 με 96 ώρες μετά την
πρόσληψη. Μπορεί να παρουσιαστούν ανωμαλίες στο μεταβολισμό της
γλυκόζης και μεταβολική οξέωση. Οξεία νεφρική ανεπάρκεια με οξεία
νέκρωση των νεφρικών σωληναρίων μπορεί να παρουσιαστεί ακόμη και
σε απουσία σοβαρής ηπατικής βλάβης. Καρδιακές αρρυθμίες και
παγκρεατίτιδα έχουν αναφερθεί.
Οι ασθενείς θεωρείται ότι διατρέχουν υψηλό κίνδυνο όταν λαμβάνουν
φάρμακα που προκαλούν ενζυμική επαγωγή, όπως καρβαμαζεπίνη,
φαινυτοΐνη, φαινοβαρβιτάλη, ριφαμπισίνη, και σπαθόχορτο ή με ιστορικό
κατάχρησης οινοπνεύματος, ή που πάσχουν από υποσιτισμό.
Αντιμετώπιση της υπερδοσολογίας:
Όταν υπάρχει υποψία ότι ο/η ασθενής έχει λάβει περισσότερα από 150
mg/kg παρακεταμόλης εντός της τελευταίας ώρας, επαναλαμβανόμενες
δόσεις ενεργού άνθρακα πρέπει να χορηγηθούν από του στόματος.
Ωστόσο, αν πρόκειται να χορηγηθούν από του στόματος
ακετυλοκυστεΐνη ή μεθειονίνη, ο άνθρακας είναι καλύτερα να
απομακρύνεται από τον στόμαχο προκειμένου να αποτραπεί η μείωση της
απορρόφησης του αντιδότου.
Αντίδοτα
Ν-ακετυλοκυστεΐνη θα πρέπει να χορηγείται ενδοφλέβια ή από του
στόματος το ταχύτερο δυνατό μετά την λήψη. Είναι πιο αποτελεσματική
κατά τη διάρκεια των πρώτων 8 ωρών μετά τη λήψη της υπερδοσολογίας.
Η επίδραση του αντίδοτου προοδευτικά ελαττώνεται μετά από το
διάστημα αυτό. Παρόλα αυτά έχει δειχθεί ότι η θεραπεία μέχρι και μετά
από 24 ώρες από την πρόσληψη παραμένει επωφελής.
Η μεθειονίνη είναι πιο αποτελεσματική κατά τη διάρκεια των πρώτων 10
ωρών μετά την λήψη της υπερδοσολογίας παρακεταμόλης. Η ηπατική
βλάβη είναι πιο συχνή και σοβαρή αν η θεραπεία με μεθειονίνη ξεκινήσει
περισσότερο από 10 ώρες μετά την λήψη.
Η απορρόφηση μετά την από του στόματος λήψη μπορεί να μειωθεί με
πρόκληση εμέτου ή με ενεργό άνθρακα.
Σχετιζόμενη με την καφεΐνη:
Τα συνήθη συμπτώματα περιλαμβάνουν άγχος, νευρικότητα, ανησυχία,
αϋπνία, διέγερση, μυϊκές συσπάσεις, σύγχυση, σπασμούς. Σε μεγάλη
πρόσληψη καφεΐνης, υπεργλυκαιμία μπορεί επίσης να εκδηλωθεί. Τα
καρδιακά συμπτώματα περιλαμβάνουν ταχυκαρδία και καρδιακή
αρρυθμία. Τα συμπτώματα ελέγχονται με μείωση ή παύση της λήψης
καφεΐνης.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Άλλα αναλγητικά και αντιπυρετικά,
Σαλικυλικό οξύ και παράγωγα.
Κωδικός ATC: ΝΟ2Β Α51.
Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ έχει αναλγητικές, αντιπυρετικές και
αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, κυρίως λόγω της αναστολής της
βιοσύνθεσης προσταγλανδινών και θρομβοξανών από το αραχιδονικό οξύ
μέσω μη αναστρέψιμης ακετυλίωσης των ενζύμων κυκλοοξυγενάσης
(COX).
Η παρακεταμόλη έχει αναλγητικές και αντιπυρετικές ιδιότητες, αλλά
αντίθετα από το ακετυλοσαλικυλικό οξύ, δεν αναστέλλει τη συσσώρευση
των αιμοπεταλίων.
Η προσθήκη καφεΐνης επαυξάνει τις αναλγητικές επιδράσεις του
ακετυλοσαλικυλικού οξέος και της παρακεταμόλης,.
Μελέτες ημικρανίας
Η αποτελεσματικότητα των δισκίων Excedrin στη θεραπεία των οξέων
κρίσεων ημικρανίας επιβεβαιώθηκε σε 3 μεμονωμένης δόσης, διπλά
τυφλές, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο μελέτες και σε 2 μεμονωμένης
δόσης, διπλά τυφλές και ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο και με
δραστικό φάρμακο μελέτες, η μία έναντι ιβουπροφαίνης 400 mg και η
άλλη έναντι σουματριπτάνης 50 mg. Στις μελέτες αυτές μια μεμονωμένη
δόση Excedrin αποτελείται από 2 δισκία (500mg ακετυλοσαλικιλικό οξύ,
500 mg παρακεταμόλη, 130 mg καφεϊνη).
Σε τρεις ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο μελέτες, το Excedrin APC
υπερείχε του εικονικού φαρμάκου στη μείωση της έντασης του πόνου
ημικρανίας σε ήπιο ή καθόλου έπειτα από 2 ώρες μετά τη δόση σε
ασθενείς υπο θεραπεία. Ξεκίνησε ανακούφιση των συμπτωμάτων της
ημικρανίας όπως ο πόνος της ημικρανίας μέσα σε 30 λεπτά.
Σε μία ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο και με δραστικό φάρμακο
μελέτη, το Excedrin APC και η ιβουπροφαίνη (2 δισκία ιβουπροφαίνης
200mg) συγκρίθηκαν στη θεραπεία της ημικρανίας. Το Excedrin APC
φάνηκε να επιφέρει σημαντικά μεγαλύτερη ανακούφιση στον πόνο από
την ιβουπροφαίνη ξεκινώντας 2 ώρες μετά τη δόση και αποδίδοντας
κλινικά σημαντική ανακούφιση στον πόνο 20 λεπτά γρηγορότερα.
Σε μια άλλη ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο και με δραστικό φάρμακο
πιλοτική μελέτη, το Excedrin APC συγκρίθηκε με σουματριπτάνη 50mg
και με εικονικό φάρμακο για την έγκαιρη θεραπεία της ημικρανίας. Στη
μελέτη αυτή το Excedrin APC φάνηκε σημαντικά πιο αποτελεσματικό από
τη σουματριπτάνη 50mg στη μείωση του πόνου ημικρανίας κατά τη
διάρκεια της 4-ωρης περιόδου θεραπείας. Η σουματριπτάνη 50mg φάνηκε
να υπερέχει του εικονικού φαρμάκου σε σχέση με αυτή τη μεταβλητή,
αλλά όχι σε στατιστικά σημαντικό βαθμό.
Σε ξεχωριστή, μετά την κυκλοφορία του φάρμακου, ελεγχόμενη μελέτη με
εικονικό και ενεργό φάρμακο, το Excedrin δεν έδειξε μη κατωτερότητα
έναντι του Sumatriptan 100 mg. Ωστόσο, στην οξεία θεραπεία της
ημικρανίας, το Excedrin παρείχε ανακούφιση από τον πόνο και τα
συμπτωμάτα επί 24 ώρες.
Συνολικά, η αποτελεσματικότητα του Excedrin έχει καταδειχθεί στην
ανακούφιση των συμπτωμάτων της ημικρανίας όπως η κεφαλαλγία, η
ναυτία, η ευαισθησία στο φως και τον ήχο, και η λειτουργική
ανικανότητα.
Μελέτες κεφαλαλγίας
Η αποτελεσματικότητα των δισκίων Excedrin μελετήθηκε σε 4
ανεξάρτητες, πολυκεντρικές, διπλά τυφλές, ελεγχόμενες με
παρακεταμόλη 1000 mg και εικονικό φάρμακο, διασταυρούμενες μελέτες
στην θεραπεία της περιστασιακής τύπου-τάσης κεφαλαλγίας. Σε όλες
αυτές τις μελέτες, το Excedrin αποδείχθηκε σταθερά ανώτερο από το
εικονικό φάρμακο και τις δραστικές ουσίες με τις οποίες συγκρίθηκε
(μεμονωμένες ουσίες) όσον αφορά όλες τις παραμέτρους
αποτελεσματικότητας για την ένταση του άλγους και την ανακούφιση
καθ' όλη τη διάρκεια της περιόδου παρατήρησης.
Μία άλλη πολυκεντρική, διπλή τυφλή κλινική μελέτη για κεφαλαλγία
τύπου-τάσης συνέκρινε την έναρξη της αναλγησίας ανάμεσα σε
Excedrin, εικονικό φάρμακο και ιβουπροφαίνη 400 mg. Σε αυτή τη
μελέτη, οι ασθενείς που ακολουθούσαν θεραπεία με Excedrin ανέφεραν
σημαντικά μεγαλύτερη ανακούφιση από το άλγος από ότι οι ασθενείς
που λάμβαναν εικονικό φάρμακο από 15 λεπτά έως 4 ώρες. Αυτό το
εύρημα ήταν εμφανές τόσο στο καταληκτικό σημείο Ανακούφισης από
τον Πόνο όσο και στο καταληκτικό σημείο Ανταπόκρισης.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Ακετυλοσαλικυλικό οξύ
Η απορρόφηση είναι γενικά ταχεία και πλήρης μετά την από του
στόματος χορήγηση. Υδρολύεται κατά μεγάλο μέρος σε σαλικυλικό στο
γαστρεντερικό σωλήνα, το ήπαρ και το αίμα, και στη συνέχεια
μεταβολίζεται περαιτέρω κυρίως στο ήπαρ.
Παρακεταμόλη
Η παρακεταμόλη απορροφάται άμεσα από το γαστρεντερικό σωλήνα με
τη μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα να εκδηλώνεται περίπου 30 λεπτά
με 2 ώρες μετά την λήψη. Μεταβολίζεται στο ήπαρ και απεκκρίνεται στα
ούρα κυρίως ως γλυκουρονίδιο και θειικές ενώσεις. Λιγότερο από το 5%
απεκκρίνεται ως αμετάβλητη παρακεταμόλη. Ο χρόνος ημιζωής αποβολής
ποικίλλει από περίπου 1 έως 4 ώρες. Η πρόσδεση σε πρωτεΐνες του
πλάσματος είναι αμελητέα στις συνήθεις θεραπευτικές συγκεντρώσεις,
αλλά αυξάνεται με αυξημένες συγκεντρώσεις.
Ένας ελάσσων υδροξυλιωμένος μεταβολίτης που συνήθως παράγεται σε
πολύ μικρές ποσότητες από οξειδάσες μικτής-λειτουργίας στο ήπαρ και
που συνήθως αποτοξινώνεται με σύζευξη με την ηπατική γλουταθειόνη,
μπορεί να συσσωρευθεί μετά από υπερδοσολογία παρακεταμόλης και να
προκαλέσει ηπατική βλάβη.
Καφεΐνη
Η καφεΐνη απορροφάται πλήρως και ταχέως μετά την από του στόματος
χορήγηση με τη μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα να εκδηλώνεται
μεταξύ 5 και 90 λεπτών μετά τη δόση σε άτομα σε συνθήκες νηστείας.
Δεν υπάρχουν στοιχεία προ-συστηματικού μεταβολισμού. Η
απομάκρυνση γίνεται σχεδόν αποκλειστικά μέσω ηπατικού
μεταβολισμού στους ενήλικες.
Στους ενήλικες, εκδηλώνεται αξιοσημείωτη διακύμανση του ρυθμού
αποβολής κατά άτομο. Ο μέσος χρόνος ημιζωής αποβολής στο πλάσμα
είναι 4.9 ώρες με όρια διακύμανσης 1.9-12.2 ώρες. Η καφεΐνη
κατανέμεται σε όλα τα υγρά του σώματος. Η μέση πρόσδεση της
καφεΐνης σε πρωτεΐνες του πλάσματος είναι 35%.
Η καφεΐνη μεταβολίζεται σχεδόν πλήρως μέσω οξείδωσης,
απομεθυλίωσης, και ακετυλίωσης, και απεκκρίνεται στα ούρα. Οι κύριοι
μεταβολίτες είναι η 1-μεθυλοξανθίνη, 7-μεθυλοξανθίνη, 1,7-
διμεθυλοξανθίνη (παραξανθίνη). Οι ελάσσονες μεταβολίτες
περιλαμβάνουν το 1-μεθυλουρικό οξύ και την 5-ακετυλαμινο-6
φορμυλαμινο-3-μεθυλουρακίλη (AMFU).
Συνδυασμός
Στον συνδυασμό των τριών δραστικών συστατικών, η ποσότητα της κάθε
ουσίας είναι μικρή. Συνεπώς δε συμβαίνει κορεσμός των διαδικασιών
απέκκρισης με τους επακόλουθους κινδύνους της αύξησης της ημιζωής
και της τοξικότητας.
Τα φαρμακοκινητικά δεδομένα για τον σταθερό συνδυασμό του
ακετυλοσαλικυλικού οξέος, της παρακεταμόλης και της καφεΐνης είναι
σε συμφωνία με τα φαρμακοκινητικά προφίλ που έχουν καθιερωθεί είτε
για καθεμία από τις επιμέρους ουσίες είτε για το συνδυασμό κάθε
αναλγητικού με την καφεΐνη.
Δεν είναι γνωστή καμία επικίνδυνη αλληλεπίδραση μεταξύ του
ακετυλοσαλικυλικού οξέος, της παρακεταμόλης και της καφεΐνης, ούτε
κάποιος αυξημένος κίνδυνος για αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα
μέσω της συνδυασμένης χρήσης τους. Τα ευρήματα όσον αφορά τη
φαρμακοκινητική του Excedrin ήταν όπως αναμένονταν, και δεν έχει
παρατηρηθεί καμία αλληλεπίδραση μεταξύ των 3 δραστικών ουσιών.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Ακετυλοσαλικυλικό οξύ
Προκλινικές μελέτες σε ζώα με χρήση ακετυλοσαλικιλικού οξέος δεν
έδειξαν τοξικότητα στα όργανα εκτός επιδράσεων στη γαστρεντερική
βλεννογόνο και σε υψηλές δόσεις, νεφρική βλάβη. Το ακετυλοσαλικυλικό
οξύ δεν είναι μεταλλαξιογόνο ή καρκινογόνο.
Έχει βρεθεί ότι το σαλικυλικό, σε τοξικές δόσεις, μητρικής προέλευσης,
έχει τερατογόνες επιδράσεις σε διάφορα ζωικά είδη (π.χ. καρδιακές και
σκελετικές δυσμορφίες, ελαττώματα μέσης γραμμής). Υπήρξαν αναφορές
για διαταραχή στην εμφύτευση, εμβρυοτοξικές επιπτώσεις, καθώς και
διαταραχή στην ικανότητα εκμάθησης των απογόνων, μετά από
προγεννητική έκθεση.
Ακεταμινοφαίνη
Προκλινικά δεδομένα δεν αποκαλύπτουν ιδιαίτερο κίνδυνο για τον
άνθρωπο σε θεραπευτικές αντίστοιχες δόσεις με βάση τις συμβατικές
μελέτες φαρμακολογικής ασφάλειας, τοξικότητας επαναλαμβανόμενων
δόσεων, γενοτοξικότητας, καρκινογένεσης ή τοξικότητας στην
αναπαραγωγική ικανότητα. Η υπερδοσολογία μπορεί να οδηγήσει σε
σοβαρή ηπατοτοξικότητα.
Καφεΐνη
Προκλινικά δεδομένα δεν αποκαλύπτουν ιδιαίτερο κίνδυνο για τον
άνθρωπο, με βάση μελέτες γενοτοξικότητας, καρκινογένεσης και
αναπαραγωγικής τοξικότητας. Σε υψηλές τοξικές δόσεις, μητρικής
προέλευσης, η καφεΐνη έχει επίσης αποδειχθεί από μελέτες σε ζώα ότι
έχει τερατογόνο δράση.
Δεν υπάρχουν προκλινικά στοιχεία σχετικά για το θεράποντα ιατρό,
επιπρόσθετα αυτών που υπάρχουν στις πληροφορίες που
περιλαμβάνονται στις άλλες σχετικές παραγράφους της ΠΧΠ.
Γίνεται αναφορά στις παραγράφους 4.3 και 4.6 για πληροφορίες σχετικά
με τη χρήση κατά την εγκυμοσύνη και τη γαλουχία στους ανθρώπους.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
Πυρήνας δισκίου:
Hydroxypropyl cellulose low substitution
Cellulose microcrystalline (E 460)
Stearic acid
Επικάλυψη:
Hypromellose (E 464)
Titanium dioxide (E 171)
Propylene glycol
Benzoic Acid (E 210)Carnauba wax (E 903)
6.2 Ασυμβατότητες
Δε εφαρμόζεται
6.3 Διάρκεια ζωής
3 έτη
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος
Μη φυλάσσετε σε θερμοκρασία μεγαλύτερη των 25°C.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Λευκά αδιαφανή ή διαφανή blisters που αποτελούνται από
PVC/PCTFE/PVC με υποστήριξη από λακαρισμένα λεπτά φύλλα
αλουμινίου.
Μεγέθη συσκευασίας: 10, 16, 20 και 32 επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο
δισκία
Μπορεί να μην κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες.
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης και άλλος χειρισμός
Καμία ειδική υποχρέωση.
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Novartis (Hellas) A.E.B.E.
12
ο
χλμ. Εθνικής Οδού Αθηνών-Λαμίας Νο 1,
Τ.Κ. 144-51 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΑΤΤΙΚΗΣ
8. ΑΡΙΘΜΟΣ (ΑΡΙΘΜΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
87531
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ/ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ
ΑΔΕΙΑΣ
22-12-2010
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
30-09-2015
