SPC :
AIRCODOS GR.TAB 20MG/TAB BTx28
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
SPC DK/H/1514/001-002/008/G
1/16
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
AIRCODOS 10 mg γαστροανθεκτικά δισκία
AIRCODOS 20 mg γαστροανθεκτικά δισκία
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Κάθε γαστροανθεκτικό δισκίο περιέχει 10 mg νατριούχο ραβεπραζόλη,
ισοδύναμη με 9,42 mg ραβεπραζόλης.
Κάθε γαστροανθεκτικό δισκίο περιέχει 20 mg νατριούχο ραβεπραζόλη,
ισοδύναμη με 18,85 mg ραβεπραζόλης.
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Γαστροανθεκτικό δισκίο.
AIRCODOS 10 mg γαστροανθεκτικά δισκία: Ροζ, επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο,
δισκίο.
AIRCODOS 20 mg γαστροανθεκτικά δισκία: Κίτρινο, επικαλυμμένο με λεπτό
υμένιο, δισκίο.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Το AIRCODOS ενδείκνυται για:
Ενεργό έλκος δωδεκαδαχτύλου
Ενεργό καλοήθες γαστρικό έλκος
Συμπτωματική διαβρωτική ή ελκώδη νόσο γαστρο-οισοφαγικής
παλινδρόμησης (GORD).
Νόσο γαστρο-οισοφαγικής παλινδρόμησης, μακροχρόνια αγωγή
(διατήρηση ΓΟΠΝ)
Συμπτωματική θεραπεία μέτριας έως πολύ σοβαρής νόσου γαστρο-
οισοφαγικής παλινδρόμησης (συμπτωματική GORD)
Σύνδρομο Ζόλινγκερ-Έλισον
Σε συνδυασμό με την κατάλληλη αντιβιοτική θεραπεία για την εξάλειψη
του Helicobacter
pylori σε ασθενείς με πεπτικό έλκος. Βλέπε ενότητα 4.2
SPC DK/H/1514/001-002/008/G
2/16
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Δοσολογία
Ενήλικες/ηλικιωμένοι:
Ενεργό έλκος δωδεκαδακτύλου και ενεργό καλοήθες γαστρικό έλκος
Η συνιστώμενη δόση από του στόματος τόσο για το ενεργό έλκος
δωδεκαδακτύλου όσο και για το ενεργό καλοήθες γαστρικό έλκος είναι 20 mg
άπαξ ημερησίως το πρωί.
Οι περισσότεροι ασθενείς με ενεργό έλκος δωδεκαδακτύλου θεραπεύονται
μέσα σε τέσσερις εβδομάδες. Όμως, μερικοί ασθενείς μπορεί να χρειαστούν
επιπλέον τέσσερις εβδομάδες για να καταφέρουν να θεραπευτούν. Οι
περισσότεροι ασθενείς με καλοήθες γαστρικό έλκος θεραπεύονται μέσα σε έξι
εβδομάδες. Όμως, και πάλι, μερικοί ασθενείς μπορεί να χρειαστούν επιπλέον
έξι εβδομάδες για να καταφέρουν να θεραπευτούν.
Διαβρωτική ή ελκώδη νόσο γαστρο-οισοφαγικής παλινδρόμησης (
GORD
).
Η συνιστώμενη δόση από του στόματος για αυτή την κατάσταση είναι 20 mg
άπαξ ημερησίως για τέσσερις έως οχτώ εβδομάδες.
Νόσος γαστρο-οισοφαγικής παλινδρόμησης, μακροχρόνια αγωγή (θεραπεία
συντήρησης
GORD
)
Για μακροχρόνια αγωγή, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η δόση συντήρησης των 20
mg ή 10 mg άπαξ ημερησίως, ανάλογα με την ανταπόκριση του ασθενούς.
Συμπτωματική θεραπεία μέτριας έως πολύ σοβαρής νόσου γαστρο-
οισοφαγικής παλινδρόμησης (συμπτωματική
GORD
)
10 mg άπαξ ημερησίως για ασθενείς χωρίς οισοφαγίτιδα. Αν δεν επιτευχθεί
έλεγχος των συμπτωμάτων μέσα σε 4 εβδομάδες, ο ασθενής θα πρέπει
υποβληθεί σε περαιτέρω εξετάσεις. Μόλις τα συμπτώματα υποχωρήσουν,
περαιτέρω έλεγχος των συμπτωμάτων μπορεί να επιτευχθεί με μία κατ’
επίκληση αγωγή, δηλαδή τη λήψη 10 mg άπαξ ημερησίως όποτε κρίνεται
απαραίτητο.
Σύνδρομο Ζόλινγκερ-Έλισον
Η συνιστώμενη δόση έναρξης για τους ενήλικες είναι 60 mg άπαξ ημερησίως.
Η δόση μπορεί να γίνει με τιτλοδότηση προς τα πάνω έως και 120 mg/ημέρα
ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ασθενή. Μπορούν να δοθούν εφάπαξ δόσεις
έως 100 mg/μέρα. Η δόσολογία των 120 mg μπορεί να δοθεί σε διαιρεμένες
δόσεις, 60 mg δύο φορές τη μέρα. Η θεραπεία θα πρέπει να συνεχιστεί όσο
ενδείκνυται κλινικά.
SPC DK/H/1514/001-002/008/G
3/16
Εκρίζωση του
Helicobacter
pylori
:
Οι ασθενείς με λοίμωξη από
H
.
pylori
θα πρέπει να λαμβάνουν θεραπεία
εκρίζωσης. Συνίσταται ο παρακάτω συνδυασμός να δοθεί για 7 ημέρες.
Νατριούχος ραβεπραζόλη 20 mg δύο φορές τη μέρες + κλαριθρομυκίνη 500mg
δύο φορές τη μέρα και αμοξικιλλίνη 1g δύο φορές τη μέρα.
Νεφρική και ηπατική δυσλειτουργεία:
Δεν απαιτείται προσαρμογή της δόσης σε ασθενείς με νεφρική ή ηπατική
ανεπάρκεια.
Βλέπε την ενότητα 4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη
χρήση της νατριούχου ραβεπραζόλης για τη θεραπεία των ασθενών με σοβαρή
ηπατική ανεπάρκεια.
Παιδιατρικός πληθυσμός:
Η νατριούχος ραβεπραζχόλη δεν συνίστανται προς χρήση για παιδιά, καθώς
δεν υπάρχει εμπειρία χρήσης σε αυτή την ομάδα.
Τρόπος χορήγησης
Για από του στόματος χορήγηση.
Για ενδείξεις που χρειάζονται θεραπεία άπαξ ημερησίως, τα γαστροανθεκτικά
δισκία AIRCODOS θα πρέπει να λαμβάνονται το πρωί, πριν το φαγητό. Αν και
δεν έχει δειχθεί ότι ο χρόνος της ημέρας ή η λήψη τροφής επηρεάζουν τη
δραστικότητα της νατριούχου ραβεπραζόλης, αυτή η αγωγή θα διευκολύνει τη
συμμόρφωση στη θεραπεία.
Οι ασθενείς θα πρέπει να προειδοποιούνται ότι τα AIRCODOS
γαστροανθεκτικά δισκία δεν θα πρέπει να μασιούνται ή να συνθλίβονται,
αλλά να καταπίνονται ολόκληρα.
4.3 Αντενδείξεις
Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα που
φαίνονται στον κατάλογο στην ενότητα 6.1.
Τα AIRCODOS γαστροανθεκτικά δισκία αντενδεικνύονται στην εγκυμοσύνη
και κατά τη διάρκεια του θηλασμού.
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Η συμπτωματική ανταπόκριση στη θεραπεία με τη νατριούχο ραβεπραζόλη δεν
αποκλείει την παρουσία γαστρικής ή οισοφαγικής κακοήθειας, επομένως, η
πιθανότητα κακοήθειας θα πρέπει να αποκλειστεί πριν την έναρξη της
θεραπείας με το AIRCODOS .
SPC DK/H/1514/001-002/008/G
4/16
Οι ασθενείς σε μακροχρόνια θεραπεία (ιδιαίτερα αυτοί που λαμβάνουν αγωγή
για περισσότερο από ένα χρόνο) θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά.
Δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα αντιδράσεων διασταυρούμενης
υπερευαισθησίας με άλλους αναστολείς της αντλίας πρωτονίων ή με
υποκαταστημένες βενζιμιδαζόλες.
Οι ασθενείς θα πρέπει να προειδοποιούνται ότι τα AIRCODOS
γαστροανθεκτικά δισκία δεν θα πρέπει να μασιούνται ή να συνθλίβονται,
αλλά να καταπίνονται ολόκληρα.
Υπάρχουν αναφορές δυσκρασίας του αίματος (θρομβοκυτταροπενία και
ουδετεροπενία) μετά την κυκλοφορία του στην αγορά. Στις περισσότερες
περιπτώσεις που μπορεί να ταυτοποιηθεί μια εναλλακτική αιτιολογία, τα
συμβάματα δεν είχαν επιπλοκές και υποχώρησαν με τη διακοπή της
ραβεπραζόλης.
Ανωμαλίες στα ηπατικά ένζυμα έχουν βρεθεί στις κλινικές μελέτες και έχουν
αναφερθεί επίσης μετά την κυκλοφορία του στην αγορά. Στις περισσότερες
περιπτώσεις που μπορεί να ταυτοποιηθεί μια εναλλακτική αιτιολογία, τα
συμβάματα δεν είχαν επιπλοκές και υποχώρησαν με τη διακοπή της
ραβεπραζόλης..
Δεν προέκυψαν στοιχεία σημαντικών προβλημάτων ασφαλείας που να
σχετίζονται με το φάρμακο σε μια μελέτη με ασθενείς που είχαν ήπια έως
μέτρια ηπατική ανεπάρκεια έναντι υγιών ατόμων της ίδιας ηλικίας και φύλου.
Όμως επειδή δεν υπάρχουν κλινικά δεδομένα σχετικά με τη χρήση της
νατριούχου ραβεπραζόλης για θεραπεία ασθενών με σοβαρή ηπατική
δυσλειτουργία ο γιατρός θα πρέπει να είναι προσεχτικός όταν συνταγογραφεί
αρχικά το AIRCODOS σε τέτοιους ασθενείς.
Η συγχορήγηση της αταζαναβίρης με νατριούχο ραβεπραζόλη δεν συνίσταται
(βλέπε ενότητα 4.5).
Η θεραπεία με αναστολείς της αντλίας πρωτονίων, συμπεριλαμβανομένης της
ραβεπραζόλης, μπορεί ενδεχομένως να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης
γαστρεντερικών λοιμώξεων όπως από Salmonella, Campylobacter και
Clostridium di]icile (βλέπε παράγραφο 5.1).
Οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων, ειδικά αν χρησιμοποιηθούν σε υψηλές
δόσεις και σε μεγάλη διάρκεια (> 1 έτος), μπορεί να αυξήσουν ελαφρώς τον
κίνδυνο κατάγματος του ισχίου, του καρπού και της σπονδυλικής στήλης,
κυρίως σε ηλικιωμένους ή παρουσία άλλων αναγνωρισμένων παραγόντων
κινδύνου. Μελέτες παρατήρησης δείχνουν ότι οι αναστολείς της αντλίας
πρωτονίων μπορεί να αυξήσει τον συνολικό κίνδυνο κατάγματος κατά 10-
40%. Ένα μέρος αυτής της αύξησης μπορεί να οφείλεται σε άλλους
παράγοντες κινδύνου. Ασθενείς σε κίνδυνο οστεοπόρωσης πρέπει να
SPC DK/H/1514/001-002/008/G
5/16
λαμβάνουν φροντίδα σύμφωνα με τις κλινικές κατευθυντήριες γραμμές και θα
πρέπει να έχουν επαρκή πρόσληψη της βιταμίνης D και ασβεστίου.
Υπομαγνησιαιμία
Σοβαρή υπομαγνησιαιμία έχει αναφερθεί σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με
αναστολείς αντλίας πρωτονίων (ΑΑΠ), όπως η ραβεπραζόλη για τουλάχιστον
τρεις μήνες, και στις περισσότερες περιπτώσεις, για ένα χρόνο. Σοβαρές
εκδηλώσεις υπομαγνησιαιμίας, όπως η κόπωση, τετανία, παραλήρημα,
σπασμοί, ζάλη και κοιλιακή αρρυθμία μπορεί να συμβούν, αλλά μπορεί να
αρχίσουν ύπουλα και να αγνοηθούν. Σε ασθενείς που έχουν πληγεί
περισσότερο, η υπομαγνησιαιμία βελτιώθηκε μετά την αποκατάσταση του
μαγνησίου και διακοπή των ΑΑΠ.
Για τους ασθενείς που αναμένεται να είναι σε παρατεταμένη θεραπεία ή που
λαμβάνουν και ΑΑΠ με διγοξίνη ή φάρμακα που μπορεί να προκαλέσουν
υπομαγνησιαιμία (π.χ. διουρητικά), οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να
εξετάσουν τη μέτρηση των επιπέδων μαγνησίου πριν την έναρξη της
θεραπείας με ΑΑΠ και περιοδικά κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
Η ταυτόχρονη χρήση της ραβεπραζόλης με μεθοτρεξάτη
Η βιβλιογραφία δείχνει ότι η ταυτόχρονη χρήση των αναστολέων αντλίας
πρωτονίων με μεθοτρεξάτη (κυρίως σε υψηλές δόσεις, Βλ συνταγογραφικές
πληροφορίες της μεθοτρεξάτης) μπορεί να αυξήσει και να παρατείνει τα
επίπεδα της μεθοτρεξάτης ή / και του μεταβολίτη της στον ορό του αίματος,
ενδεχομένως και να οδηγήσει σε τοξικότητα με μεθοτρεξάτη. Σε υψηλές
δόσεις μεθοτρεξάτης, μια προσωρινή απόσυρση των ΑΑΠ μπορεί να ληφθεί
υπόψη σε ορισμένους ασθενείς.
Επίδραση στην απορρόφηση της βιταμίνης Β
12
Η νατριούχος ραβεπραζόλη, όπως όλα τα φάρμακα αναστολής οξέων, μπορεί
να μειώσει την απορρόφηση της βιταμίνης Β
12
(κυανοκοβαλαμίνη) λόγω της
υπο- ή α-χλωρυδρίας. Αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε ασθενείς με
μειωμένα αποθέματα στον οργανισμό ή παράγοντες κινδύνου για μειωμένη
απορρόφηση βιταμίνης Β
12
σε μακροχρόνια θεραπεία ή εάν παρατηρούνται
αντίστοιχα κλινικά συμπτώματα.
Υποξύς δερματικός ερυθηματώδης λύκος (SCLE)
Οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων σχετίζονται με πολύ σπάνιες
περιπτώσεις SCLE. Αν συμβούν βλάβες, ειδικά σε εκτεθειμένες στον ήλιο
περιοχές του δέρματος, και εφόσον συνοδεύονται από αρθραλγία, ο ασθενής
θα πρέπει να αναζητήσει ιατρική βοήθεια αμέσως και ο επαγγελματίας υγείας
πρέπει να εξετάσει τη διακοπή της ραβεπραζόλης. Ο υποξύς ερυθηματώδης
λύκος (SCLE) μετά από προηγούμενη θεραπεία με έναν αναστολέα αντλίας
πρωτονίων μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο SCLE και με άλλους αναστολείς
της αντλίας πρωτονίων.
Παιδιατρικός πληθυσμός:
Η νατριούχος ραβεπραζόλη δεν συνίστανται προς χρήση για παιδιά, αφού δεν
υπάρχει εμπειρία χρήσης σε αυτή την ομάδα.
SPC DK/H/1514/001-002/008/G
6/16
4.5 Αλληλεπίδραση με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές
αλληλεπίδρασης
Η νατριούχος ραβεπραζόλη προκαλεί σημαντική και μακράς διαρκείας
αναστολή της έκκρισης του γαστρικού οξέος. Μπορεί να υπάρξει
αλληλεπίδραση με ουσίες των οποίων η απορρόφηση εξαρτάται από το pH. Η
συγχορήγηση νατριούχου ραβεπραζόλης με κετοκοναζόλη ή ιτρακοναζόλη
μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα σημαντική μείωση των επιπέδων πλάσματος
των αντιμυκητιασικών. Επομένως, ο κάθε ασθενής μπορεί να χρειάζεται
παρακολούθηση για να προσδιοριστεί αν είναι απαραίτητη η προσαρμογή
δόσης όταν η κετοκοναζόλη ή ιτρακοναζόλη λαμβάνεται ταυτόχρονα με το
AIRCODOS.
Στις κλινικές μελέτες αντιόξινες ουσίες χρησιμοποιήθηκαν ταυτόχρονα με τη
χορήγηση νατριούχου ραβεπραζόλης και, σε μία συγκεκριμένη μελέτη
αλληλεπίδρασης φαρμάκου-φαρμάκου δεν παρατηρήθηκε κάποια
αλληλεπίδραση με τις υγρές αντιόξινες ουσίες.
Η συγχορήγηση 300 mg αταζαναβίρης/10 mg ριτοναβίρης μαζί με ομεπραζόλη
(40 mg άπαξ ημερησίως) ή 400 mg αταζαναβίρης με λανσοπραζόλη (60 mg άπαξ
ημερησίως) σε υγιείς εθελοντές είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση της
έκθεσης στην αταζαναβίρη. Η απορρόφηση της αταζαναβίρης εξαρτάται από
το pH. Αν και δεν έχει μελετηθεί, παρόμοια αποτελέσματα αναμένονται και με
τους άλλους αναστολείς της αντλίας πρωτονίων. Επομένως, οι αναστολείς
της αντλίας πρωτονίων, συμπεριλαμβανομένης της ραβεπραζόλης, δεν θα
πρέπει να συγχορηγούνται με την αταζαναβίρη (βλέπε Ενότητα 4.4)
Μεθοτρεξάτη
Περίπτωσεις, φαρμακοκινητικές μελέτες πληθυσμού που δημοσιεύθηκαν, και
αναδρομικές αναλύσεις δείχνουν ότι η ταυτόχρονη χορήγηση αναστολέων
αντλίας πρωτονίων και της μεθοτρεξάτης (κυρίως σε υψηλές δόσεις, Βλ
συνταγογραφικές πληροφορίες μεθοτρεξάτης) μπορεί να αυξήσει και να
παρατείνει τα επίπεδα της μεθοτρεξάτης ή / και του μεταβολιτη
hydroxymethotrexate του ορού. Ωστόσο, δεν έχουν διεξαχθεί επίσημες μελέτες
αλληλεπίδρασης της μεθοτρεξάτης με αναστολείς αντλίας πρωτονίων.
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Κύηση
Δεν υπάρχουν δεδομένα σχετικά με την ασφάλεια της ραβεπραζόλης κατά τη
διάρκεια της κύησης στους ανθρώπους. Μελέτες αναπαραγωγής σε
αρουραίους και κουνέλια δεν παρουσίασαν στοιχεία μειωμένης
αναπαραγωγικότητας ή βλάβης στο έμβρυο εξαιτίας της νατριούχου
ραβεπραζόλης, αν και υπάρχει μια μικρή εμβρυο-πλακουντιακή μεταφορά στον
στους αρουραίους. Το AIRCODOS αντενδείκνυται κατά τη διάρκεια της
κύησης (βλέπε ενότητα 4.3).
Θηλασμός
SPC DK/H/1514/001-002/008/G
7/16
Δεν είναι γνωστό αν η νατριούχος ραβεπραζόλη εκκρίνεται στο ανθρώπινο
γάλα. Δεν υπάρχουν μελέτες σε γυναίκες που θηλάζουν. Η νατριούχος
ραβεπραζόλη, όμως, εκκρίνεται στις μαστικές εκκρίσεις των αρουραίων.
Επομένως, το AIRCODOS δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια
του θηλασμού (βλέπε ενότητα 4.3).
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών
Βάσει των φαρμακοδυναμικών ιδιοτήτων και του προφίλ ανεπιθύμητων
συμβάντων, δεν είναι πιθανό η νατριούχος ραβεπραζόλη να προκαλέσει
μείωση στην ικανότητα οδήγησης ή στην ικανότητα χρήσης μηχανημάτων. Αν
όμως, μειωθεί η εγρήγορση εξαιτίας λόγω υπνηλίας, συνίσταται να αποφύγετε
την οδήγηση και το χειρισμό πολύπλοκων μηχανημάτων.
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Περίληψη του προφίλ ασφαλείας
Οι πιο συχνά αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες του φαρμάκου, κατά τη
διάρκεια ελεγχόμενων κλινικών μελετών με τη ραβεπραζόλη, ήταν
κεφαλαλγία, διάρροια, κοιλιακό άλγος, αδυναμία, τυμπανισμός, εξάνθημα και
ξηροστομία. Η πλειονότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών που
παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια των κλινικών μελετών ήταν ήπιες ή
μέτριες σε σοβαρότητα, και παροδικές.
Πίνακας ανεπιθύμητων ενέργειών
Οι παρακάτω ανεπιθύμητες ενέργειες έχουν αναφερθεί από την κλινική
μελέτη και την εμπειρία μετά την κυκλοφορία του φαρμάκου.
Οι συχνότητες ορίζονται ως εξής: Πολύ συχνές (≥1/10), Συχνές ((≥1/100,
<1/10), Όχι συχνές (≥1/1.000 έως <1/100), Σπάνιες (≥1/10.000, <1/1.000),
Πολύ σπάνιες (≥1/10.000), άγνωστες (δεν μπορεί να εκτιμηθεί από τα
διαθέσιμα στοιχεία).
Κατηγορία
Οργανικού
Συστήματος
Συχνές Μη συχνές Σπάνιες Πολύ
Σπάνιες
Άγνωστες
Λοιμώξεις και
παρασιτώσεις
Λοίμωξη
Διαταραχές του
αιμοποιητικού και
του λεμφικού
συστήματος
Ουδετεροπενία,
Λευκοπενία,
Θρομβοκυτταροπ
ενία,
Λευκοκυττάρωση
Διαταραχές του
ανοσοποιητικού
συστήματος
Υπερευαισθησία
1,2
Διαταραχές του
μεταβολισμού και
της θρέψης
Ανορεξία Υπονατριαιμί
α,
Υπομαγνησια
ιμία [Βλ.
παράγραφο
4.4)
SPC DK/H/1514/001-002/008/G
8/16
Ψυχιατρικές
διαταραχές
Αϋπνία Νευρικότητ
α
Κατάθλιψη Σύγχυση
Διαταραχές του
νευρικού
συστήματος
Κεφαλαλγία
, Ζαλάδα
Υπνηλία
Οφθαλμικές
διαταραχές
Διαταραχές
όρασης
Αγγειακές
διαταραχές
Περιφερειακό
οίδημα
Διαταραχές του
αναπνευστικού
συστήματος, του
θώρακα και του
μεσοθωράκιου
Βήχας,
Φαρυγγίτιδ
α, Ρινίτιδα
Βρογχίτιδα,
Ιγμορίτιδα
Διαταραχές του
γαστρεντερικού
συστήματος/διατα
ραχές του
μεταβολισμού
Διάρροια,
Εμετός,
Ναυτία,
Κοιλιακό
άλγος,
Δυσκοιλιότ
ητα,
Τυμπανισμό
ς
Δυσπεψία,
Ξηροστομία
, Ερευγμός
Γαστρίτιδα,
Στοματίτιδα,
Διαταραχή
γεύσης
Υποξύς
δερματικός
ερυθηματώδη
ς λύκος
(SCLE) (Βλ.
παράγραφο
4.4)
Διαταραχές του
ήπατος και των
χοληφόρων
Ηπατίτιδα,
Ίκτερος,
Ηπατική
εγκεφαλοπάθεια
3
Διαταραχές του
δέρματος και του
υποδόριου ιστού
Εξάνθημα,
Ερυθρότητα
2
Κνησμός,
Εφίδρωση,
Φυσαλιδώδεις
αντιδράσεις
3
Πολύμορ
φο
ερύθημα,
Τοξική
επιδερμι
κή
νεκρόλυ
ση
(ΤΕΝ),
Σύνδρομ
ο
Stevens
Johnson
(SJS)
Διαταραχές του
μυοσκελετικού
συστήματος και
του συνδετικού
ιστού
Μη-
συγκεκριμέ
νος πόνος,
Πόνος στην
πλάτη
Μυαλγία,
Κράμπες
στα πόδια,
Αρθραλγία,
Κάταγμα
στο ισχύο,
τον καρπό ή
τη
σπονδυλική
στήλη
(Βλέπε
ενότητα
SPC DK/H/1514/001-002/008/G
9/16
4.4)
Διαταραχές των
νεφρών και των
ουροφόρων οδών
Λοίμωξη
ουροποιητικ
ού σωλήνα
Διάμεση
νεφρίτιδα
Διαταραχές του
αναπαραγωγικού
συστήματος και
του μαστού
Γυναικομαστί
α
Γενικές
διαταραχές
Αδυναμία,
Ασθένεια με
συμπτώματ
α γρίπης
Πόνος στο
στήθος,
Ρίγος,
Πυρεξία
Ερευνες Αυξημένα
ηπατικά
ένζυμα
3
Αύξηση βάρους
1
Περιλαμβάνει οίδημα προσώπου, υπόταση, δύσπνοια.
2
Το ερύθημα, οι πομφολυγώδεις αντιδράσεις και οι αντιδράσεις
υπερευαισθησίας συνήθως σταματούν μετά τη διακοπή της θεραπείας.
3
Υπάρχουν σπάνιες αναφορές ηπατικής εγκεφαλοπάθειας από ασθενείς με
υποκείμενη κίρρωση. Στη θεραπεία ασθενών με σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια,
θα πρέπει να δοθεί προσοχή από το γιατρό όταν η θεραπεία με το AIRCODOS
ξεκινήσει σε αυτούς τους ασθενείς (βλέπε ενότητα 4.4).
Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη
χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική.
Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του
φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες του τομέα της
υγειονομικής περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες
ανεπιθύμητες ενέργειες μέσω του εθνικού συστήματος αναφοράς
Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων
Μεσογείων 284
GR-15562 Χολαργός, Αθήνα
Τηλ: + 30 21 32040380/337
Φαξ: + 30 21 06549585
Ιστότοπος: http://www.eof.gr.
4.9. Υπερδοσολογία
Η μέχρι στιγμής εμπειρία με εσκεμμένη ή τυχαία υπερδοσολογία είναι
περιορισμένη Η εδραιωμένη έκθεση δεν έχει υπερβεί τα 60 mg δύο φορές
ημερησίως, ή τα 160 mg άπαξ ημερησίως. Οι επιδράσεις είναι γενικώς
ελάχιστες, αντίστοιχες του γνωστού προφίλ ανεπιθύμητων ενεργειών και
αναστρέψιμες χωρίς περαιτέρω ιατρική παρέμβαση. Δεν είναι γνωστό κάποιο
συγκεκριμένο αντίδοτο. Η νατριούχος ραβεπραζόλη είναι δεσμεύεται εκτενώς
σε πρωτεΐνες και επομένως δεν αιμοκαθαίρεται εύκολα. Όπως σε κάθε
SPC DK/H/1514/001-002/008/G
10/16
περίπτωση υπερδοσολογίας, η θεραπεία θα πρέπει να είναι συμπτωματική και
γενικά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται υποστηρικτικά μέτρα.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική ομάδα: Πεπτική οδός και μεταβολισμός, Φάρμακα για
πεπτικό έλκος και τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (GORD), αναστολείς
αντλίας πρωτονίων, κωδικός ATC: A02 BC04.
Μηχανισμός δράσης:
Η νατριούχος ραβεπραζόλη ανήκει στη κατηγορία των αντι-εκκριτικών
ουσιών, τις υποκαταστημένες βενζιμιδαζόλες, οι οποίες δεν εμφανίζουν αντι-
χολινεργικές ή ανταγωνιστικές-του-υποδοχέα-ισταμίνης-Η
2
ιδιότητες, αλλά
μειώνουν την έκκριση του γαστρικού οξέος αναστέλλοντας ειδικά το ένζυμο
H
+
/K
+
-ATPάση (αντλία πρωτονίων ή οξέων).
Φαρμακοδυναμικές επιδράσεις
Η δράση είναι αναλογική με τη δόση και οδηγεί σε αναστολή τόσο της
βασικής όσο και διεγερμένης έκκρισης ανεξάρτητα από το ερέθισμα. Μελέτες
σε ζώα υποδεικνύουν ότι μετά τη χορήγηση, η νατριούχος ραβεπραζόλη
απομακρύνεται γρήγορα τόσο από το πλάσμα όσο και από το βλεννογόνο του
στομάχου. Ως ασθενής βάση, η ραβεπραζόλη απορροφάται γρήγορα μετά από
οποιαδήποτε δόση και συγκεντρώνεται στο όξινο περιβάλλον των
τοιχωματικών κυττάρων. Η ραβεπραζόλη μετατρέπεται στην ενεργή μορφή
σουλφεναμίδης μέσω πρωτονίωσης, και επομένως αντιδρά με όλες τις
διαθέσιμες κυστεΐνες στην αντλία πρωτονίων.
Αντί-εκκριτική δράση:
Μετά από χορήγηση από του στόματος μιας δόσης 20 mg νατριούχου
ραβεπραζόλης, η αντί-εκκριτική δράση ξεκινάει σε μια ώρα, με μέγιστη δράση
σε δύο έως τέσσερις ώρες. Αναστολή της βασικής και της διεγερμένης-μετά-
το-φαγητό έκκρισης 23 ώρες μετά την πρώτη δόση είναι 69% και 82%
αντίστοιχα και η αναστολή διαρκεί έως και 48 ώρες. Η ανασταλτική δράση
της νατριούχου ραβεπραζόλης στην έκκριση οξέος αυξάνεται ελαφρώς με
επανειλημμένες άπαξ ημερησίως δόσεις, επιτυγχάνοντας αναστολή
σταθεροποιημένης κατάστασης μετά από τρεις μέρες. Όταν το φάρμακο
διακοπεί, η εκκριτική δράση επιστρέφει στα κανονικά επίπεδα σε 2 με 3
μέρες.
Η μειωμένη γαστρική οξύτητα εξαιτίας οποιουδήποτε μέσου,
συμπεριλαμβανομένων των αναστολέων της αντλίας πρωτονίων όπως η
ραβεπραζόλη, αυξάνει τους πλυθησμούς βακτηρίων που φυσιολογικά
βρίσκονται στο γαστρεντερικό σωλήνα. Η θεραπεία με αναστολείς της
αντλίας πρωτονίων μπορεί ενδεχομένως να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης
γαστρεντερικών λοιμώξεων όπως από Salmonella, Campylobacter και
Clostridium di]icile (βλέπε παράγραφο 4.4).
SPC DK/H/1514/001-002/008/G
11/16
Δράσεις στη γαστρίνη του ορού:
Σε κλινικές μελέτες, οι ασθενείς έλαβαν νατριούχο ραβεπραζόλη 10 mg ή 20
mg άπαξ ημερησίως έως και για 43 μήνες. Τα επίπεδα της γαστρίνης του ορού
αυξήθηκαν κατά τη διάρκεια των πρώτων 2 έως 8 εβδομάδων
αντικατοπτρίζοντας την ανασταλτική δράση στην έκκριση του οξέος και
παρέμειναν σταθερά για το υπόλοιπο της θεραπείας. Οι τιμές της γαστρίνης
επέστρεψαν στα προ-θεραπείας επίπεδα, 1 έως 2 εβδομάδες συνήθως μετά τη
διακοπή της θεραπείας.
Ανθρώπινα δείγματα γαστρικής βιοψίας από το άντρο και το θόλο του
στομάχου από περισσότερους από 500 ασθενείς που έλαβα ραβεπραζόλη ή
αντίστοιχη θεραπεία για έως και 8 εβδομάδες δεν υπέξειξαν αλλαγές στην
ιστολογία των εντεροχρωμιόφιλων κυττάρων (ECL), στο βαθμό της
γαστρίτιδας, την εμφάνιση της ατροφικής γαστρίτιδας, της διαμέσου
μεταπλασίας ή της κατανομής της λοίμωξης με
H. pylori.
Σε πάνω από 250
ασθενείς που παρακολουθήθηκαν για 36 μήνες συνεχούς θεραπείας, δεν
παρατηρήθηκαν αλλαγές στα ευρήματα των βασικών τιμών.
Άλλες δράσεις:
Δεν έχουν βρεθεί συστηματικές δράσεις της νατριούχου ραβεπραζόλης στο
ΚΝΣ, και στο καρδιαγγειακό και αναπνευστικό σύστημα. Η νατριούχος
ραβεπραζόλη, σε δόσεις των 20 mg από του στόματος για 2 εβδομάδες, δεν
είχε κάποια επίδραση στη λειτουργία του θυρεοειδή αδένα, στο μεταβολισμό
των υδατανθράκων ή στα επίπεδα της παραθυρεοειδικής ορμόνης, κορτιζόλης,
οιστρογόνων, τεστοστερόνης, προλακτίνης, χοληκυστοκινίνης, σεκρετίνης,
γλυκαγόνης, ωθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH), ωχρινοτρόπου ορμόνης (LH),
ρενίνης, αλδοστερόνης ή εκλυτικής ορμόνης της αυξητικής ορμόνης στην
κυκλοφορία του αίματος.
Μελέτες σε υγιείς εθελοντές υπέδειξαν ότι η νατριούχος ραβεπραζόλη δεν
έχει κλινικά σημαντική αλληλεπίδραση με την αμοξικιλλίνη. Η ραβεπραζόλη
δεν επηρεάζει αρνητικά τις συγκεντρώσεις αμοξικιλλίνης ή κλαριθρομυκίνης
στο πλάσμα όταν γίνεται συγχορήγηση με σκοπό την εκρίζωση της λοίμωξης
με H
.
pylori του άνω γαστρεντερικού συστήματος.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση
Τα AIRCODOS γαστροανθεκτικά δισκία είναι εντερικά επικαλυμμένα
(γαστροανθεκτικά) δισκία νατριούχου ραβεπραζόλης. Αυτή η παρουσίαση
είναι απαραίτητη γιατί η ραβεπραζόλη είναι ασταθής σε όξινο περιβάλλον.
Επομένως η απορρόφηση της ραβεπραζόλης ξεκινάει όταν το δισκίο
απομακρυνθεί από το στομάχι. Η απορρόφηση είναι γρήγορη και τα μέγιστα
επίπεδα στο πλάσμα επιτυγχάνονται σχεδόν 3,5 ώρες μετά τη δόση των 20 mg.
Η μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα της ραβεπραζόλης (C
max
) και η AUC είναι
γραμμικές στο εύρος δόσεων των 10 mg έως 40 mg. Η απόλυτη
βιοδιαθεσιμότητα μιας 20 mg δόσης από του στόματος (σε σύγκριση με την
ενδοφλέβια χορήγηση) είναι περίπου 52% εξαιτίας, κατά κύριο λόγο, του προ-
συστηματικού μεταβολισμού. Επιπλέον, η βιοδιαθεσιμότητα δεν φαίνεται να
αυξάνεται με επαναλαμβανόμενη χορήγηση. Σε υγιή άτομα, η ημιζωή στο
SPC DK/H/1514/001-002/008/G
12/16
πλάσμα είναι περίπου μία ώρα (από 0,7 έως 1,5 ώρα), και η συνολική
σωματική κάθαρση υπολογίζεται να είναι 283± 98 ml/λεπτό. Δεν υπάρχει
κάποια κλινικά σχετική αλληλεπίδραση με το φαγητό. Ούτε το φαγητό ούτε η
ώρα της ημέρας της χορήγησης της θεραπείας επηρεάζουν την απορρόφηση της
νατριούχου ραβεπραζόλης.
Κατανομή
Η ραβεπραζόλη δεσμεύεται σε ανθρώπινες πρωτεΐνες του πλάσματος σχεδόν
κατά 97%.
Βιομετατροπή
Η νατριούχος ραβεπραζόλη, όπως και στην περίπτωση με τα άλλα μέλη των
αναστολέων της αντλίας πρωτονίων, μεταβολίζεται από το ηπατικό σύστημα
μεταβολισμού φαρμάκων του κυτοχρώματος Ρ450 (CYP450). Μελέτες in vitro
με ανθρώπινα ηπατικά μικροσωμάτια υπέδειξαν ότι η νατριούχος
ραβεπραζόλη μεταβολίζεται από ισοένζυμα του CYP450 (CYP2C19 και
CYP3A4). Σε αυτές τις μελέτες, στις αναμενόμενες συγκεντρώσεις στο
ανθρώπινο πλάσμα, η ραβεπραζόλη δεν προκάλεσε επαγωγή ή αναστολή του
CYP3A4. Αν και οι μελέτες in vitro δεν είναι πάντα ενδεικτικές της in vivo
κατάστασης, αυτά τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι δεν αναμένεται κάποια
αλληλεπίδραση μεταξύ της ραβεπραζόλης και της κυκλοσπορίνης. Στους
ανθρώπους, οι κύριοι μεταβολίτες στο πλάσμα είναι ο θειοαιθέρας (Μ1) και
το καρβοξυλικό οξύ (Μ6) ενώ η σουλφόνη (Μ2), ο δεσμεθύλ-θειοαιθέρας (M4)
και το σύμπλοκο μερκαπτουρικού οξέος (M5) παρατηρούνται σε χαμηλότερα
επίπεδα. Μόνο ο δεσμέθυλο μεταβολίτης (Μ3) έχει μια μικρή αντι-εκκριτική
δράση, αλλά δεν παρατηρείται στο πλάσμα.
Αποβολή
Μετά από μια εφάπαξ από του στόματος δόση 20-mg νατριούχου
ραβεπραζόλης επισημασμένης με
14
C δόση, δεν βρέθηκε η αναλλοίωτη μορφή
του φαρμάκου στα ούρα. Σχεδόν 90% της δόσης απομακρύνθηκε στα ούρα ως
δύο μεταβολίτες: ένα σύμπλοκο μερκαπτορικού οξέος (M5) και καρβοξυλικό
οξύ (Μ6), συν δύο άγνωστους μεταβολίτες. Το υπόλοιπο της δόσης βρέθηκε
στα κόπρανα.
Φύλο:
Προσαρμοσμένο για τη μάζα σώματος και το ύψος, δεν υπήρχαν σημαντικές
διαφορές στις φαρμακοκινητικές παραμέτρους μετά από μια μονή δόση 20 mg
ραβεπραζόλης.
Νεφρική δυσλειτουργία:
Σε ασθενείς με σταθερή, τελικού σταδίου, νεφρική ανεπάρκεια που απαιτεί
αιμοκάθαρση (κάθαρση κρεατίνης ≤5 ml/λεπτό/1,73 m
2
), ο μεταβολισμός και η
απομάκρυνση της ραβεπραζόλης ήταν πολύ παρόμοια με αυτή σε υγιείς
εθελοντές. Οι τιμές AUC και C
max
σε αυτούς τους ασθενείς ήταν περίπου 35%
χαμηλότερες από τις αντίστοιχες παραμέτρους σε υγιείς εθελοντές. Η μέση
ημιζωή της ραβεπραζόλης ήταν 0,82 ώρες σε υγιείς εθελοντές, 0,95 ώρες σε
ασθενείς κατά τη διάρκεια της αιμοκάθαρσης και 3,6 ώρες μετά την
αιμοκάθαρση. Η κάθαρση του φαρμάκου σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια
SPC DK/H/1514/001-002/008/G
13/16
που χρειαζόταν τακτική αιμοκάθαρση ήταν σχεδόν διπλάσια των υγιών
εθελοντών.
Ηπατική δυσλειτουργία:
Μετά από μια μονή δόση 20 mg ραβεπραζόλης σε ασθενείς με χρόνια ήπια έως
μέτρια ηπατική ανεπάρκεια, η τιμή AUC διπλασσιάστηκε και η ημιζωή της
ραβεπραζόλης αυξήθηκε 2-3 φορές σε σύγκριση με υγιείς εθελοντές. Όμως,
μετά από μια δόση 20 mg ημερησίως για 7 μέρες,, η τιμή AUC αυξήθηκε μόνο
και 1,5 και η τιμή C
max
μόνο κατά 1,2 φορές. Η ημιζωή της ραβεπραζόλης σε
ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια ήταν 12,3 ώρες σε σύγκριση με τις 2,1 ώρες
σε υγιείς εθελοντές. Η φαρμακοδυναμική απόκριση (έλεγχος του γαστρικού
pH) στις δύο ομάδες ήταν κλινικά συγκρίσιμη.
Ηλικιωμένοι:
Η απομάκρυνση της ραβεπραζόλης ήταν λίγο μικρότερη στους ηλικιωμένους.
Μετά από 7 μέρες καθημερινής δόσης 20 mg νατριούχου ραβεπραζόλης, η τιμή
AUC σχεδόν διπλασιάστηκε, η τιμή C
max
αυξήθηκε κατά 60% και η ημιζωή
αυξήθηκε σχεδόν κατά 30% σε σύγκριση με νέους υγιείς εθελοντές. Όμως,
δεν βρέθηκαν στοιχεία συσσώρευσης της ραβεπραζόλης.
Πολυμορφισμός του
CYP
2
C
19:
Μετά από 7 μέρες καθημερινής δόσης 20 mg ραβεπραζόλης, άτομα με αργό
μεταβολισμό του CYP2C19 είχαν τιμές AUC και t
1/2
που ήταν περίπου 1,9 και
1,6 φορές συγκριτικά με τις αντίστοιχες παραμέτρους των ατόμων με
εκτεταμένο μεταβολισμό, ενώ η τιμή C
max
αυξήθηκε μόνο κατά 40%.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Μη-κλινικές δράσεις παρατηρήθηκαν μόνο σε επίπεδα έκθεσης αρκετά
μεγαλύτερα των μέγιστων επιπέδων έκθεσης στους ανθρώπους, κι έτσι οι
ανησυχίες για την ασφάλεια στους ανθρώπους είναι μηδαμινές με βάση τα
δεδομένα σε μελέτες ζώων.
Οι μελέτες σχετικά με τη μεταλλοξιογόνο δράση έδωσαν αντίστοιχα
αποτελέσματα. Οι εξετάσεις σε κυτταρικές σειρές λεμφώματος μυός ήταν
θετικές, άλλα οι εξετάσεις του μικροπυρηνίσκου in vivo και της επιδιόρθωσης
του DNA in vitro και in vivo ήταν αρνητικές. Μελέτες καρκινογένεσης έδειξαν
ότι δεν υπάρχει ιδιαίτερη ανησυχία για τους ανθρώπους.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος των εκδόχων
Πυρήνας του δισκίου
Μαννιτόλη,
Βαρύ οξείδιο του μαγνησίου
Υδροξυπροπυλική κυτταρίνη (LHPC LH31, HPC-L),
Στεαρικό μαγνήσιο
SPC DK/H/1514/001-002/008/G
14/16
Ενδιάμεση στοιβάδα:
Αιθυλοκυτταρίνη,
Βαρύ οξείδιο του μαγνησίου
Επικάλυψη δισκίου:
Υπρομελλόζη Φθαλική,
Σεβακικό διβουτυλεστέρα,
Κίτρινο οξείδιο σιδήρου (μόνο στο AIRCODOS 20 mg γαστροανθεκτικά
δισκία),
Κόκκινο οξείδιο σιδήρου (μόνο στο AIRCODOS 10 mg γαστροανθεκτικά
δισκία),
Διοξείδιο του τιτανίου (E -171),
Ταλκ,
6.2 Ασυμβατότητες
Δεν υπάρχουν.
6.3 Διάρκεια ζωής
2 έτη
6.4. Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος
Μη φυλάσσετε σε θερμοκρασία μεγαλύτερη των 25 °C. Φυλάσσετε στην
αρχική συσκευασία για προφύλαξη από την υγρασία.
6.5. Φύση και συστατικά του περιέκτη
Συσκευασίες αλουμινίου/αλουμινίου σε χαρτοκιβώτιο.
1, 5, 7, 14, 15, 25, 28, 30, 50, 56, 75, 98 ή 120 γαστροανθεκτικά δισκία.
Δεν είναι όλα τα μεγέθη συσκευασίας προς κυκλοφορία.
6.6. Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης
Δεν υπάρχουν ειδικές προφυλάξεις.
Κάθε αχρησιμοποίητο φαρμακευτικό προϊόν ή υπόλειμμα πρέπει να
απορρίπτεται σύμφωνα με τις κατά τόπους ισχύουσες σχετικές διατάξεις
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Sieger Pharma A.E.
Λεωφόρος Μαραθώνος 106
19009 Πικέρμι, Αττικής
Ελλάδα
8. ΑΡΙΘΜΟΣ (ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
AIRCODOS 10 mg γαστροανθεκτικά δισκία: 58372/04-10-2012
AIRCODOS 10 mg γαστροανθεκτικά δισκία: 58373/04-10-2012
SPC DK/H/1514/001-002/008/G
15/16
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ / ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ
AIRCODOS 10 mg γαστροανθεκτικά δισκία: 08-10-2010
AIRCODOS 20 mg γαστροανθεκτικά δισκία:08-10-2010
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
28-8-2015
SPC DK/H/1514/001-002/008/G
16/16
