ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ

Ozapex 5 / 10 / 15 / 20 mg δισκία διασπειρόμενα στο στόμα

Ολανζαπίνη

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Κάθε δισκίο διασπειρόμενο στο στόμα περιέχει 5 / 10 / 15 / 20 mg ολανζαπίνη.

Εκδοχα:

60.60 / 121.20 / 181.80 / 242.40 mg μονούδρικής λακτόζης/ δισκίο

και πάχος 2.6mm±0.2mm. To διασπειρόμενο στο στόμα δισκίο είναι ένα ταχέως-

διασπειρόμενο σκεύασμα για τοποθέτηση στην στοματική κοιλότητα ή

εναλλακτικά, διασπειρόμενο σε νερό ή σε άλλο υγρό κατάλληλο για στοματική

χορήγηση.

10 mg

Κίτρινου χρώματος, στρογγυλό, επίπεδο δισκίο με διάμετρο 8.2mm±0.1mm και

πάχος 2.4mm±0.2mm. To διασπειρόμενο στο στόμα δισκίο είναι ένα ταχέως-

διασπειρόμενο σκεύασμα για τοποθέτηση στην στοματική κοιλότητα ή

εναλλακτικά, διασπειρόμενο σε νερό ή σε άλλο υγρό κατάλληλο για στοματική

χορήγηση.

20 mg

Κίτρινου χρώματος, στρογγυλό, επίπεδο δισκίο με διάμετρο 11.2mm±0.1mm και

πάχος 2.7mm±0.2mm. To διασπειρόμενο στο στόμα δισκίο είναι ένα ταχέως-

διασπειρόμενο σκεύασμα για τοποθέτηση στην στοματική κοιλότητα ή

εναλλακτικά, διασπειρόμενο σε νερό ή σε άλλο υγρό κατάλληλο για στοματική

χορήγηση.

4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις

Ενήλικες

Η ολανζαπίνη ενδείκνυται για την θεραπεία της σχιζοφρένειας.

Η ολανζαπίνη είναι αποτελεσματική στη διατήρηση της κλινικής βελτίωσης,

εμφάνισαν αρχικά ανταπόκριση στη θεραπεία.

επεισοδίου.

Σε ασθενείς στους οποίους το μανιακό επεισόδιο ανταποκρίθηκε στη χορήγηση

ασθενείς με διπολική διαταραχή (βλέπε παράγραφο 5.1).

mg/ημερησίως.

Μανιακό επεισόδιο: Η δoσολογία έναρξης είναι 15 mg χορηγούμενη εφάπαξ

ημερησίως ως μονοθεραπεία ή 10 mg ημερησίως σε συνδυασμένη θεραπεία

(βλέπε παράγραφο 5.1).

Πρόληψη υποτροπών στη διπολική διαταραχή: H συνιστώμενη δoσολογία

έναρξης είναι 10 mg/ημερησίως. Για ασθενείς που λαμβάνουν ολανζαπίνη για τη

θεραπεία μανιακού επεισοδίου, να συνεχίζεται η θεραπεία για την πρόληψη

υποτροπών στην ίδια δοσολογία. Εάν ένα νέο μανιακό, μικτό, ή καταθλιπτικό

επεισόδιο εμφανιστεί, η θεραπεία με ολανζαπίνη θα πρέπει να συνεχιστεί (με

αναπροσαρμογή/βελτιστοποίηση της δοσολογίας, εάν κριθεί αναγκαίο), με

από την συνιστώμενη αρχική δοσολογία, συνιστάται να γίνεται μόνο μετά από

κατάλληλη κλινική επανεκτίμηση και γενικά θα πρέπει να πραγματοποιείται σε

διαστήματα μεγαλύτερα των 24 ωρών. Η ολανζαπίνη είναι δυνατόν να

χορηγηθεί ανεξαρτήτως γευμάτων καθώς η απορρόφησή της δεν επηρεάζεται

από τη ταυτόχρονη λήψη τροφής. Σταδιακή μείωση της δόσης συνιστάται, πριν

τη διακοπή της αγωγής με ολανζαπίνη.

Τα Ozapex, δισκία διασπειρόμενα στο στόμα, θα πρέπει να τοποθετούνται στην

στοματική κοιλότητα, όπου ταχέως διασπείρονται στον σίελο, με αποτέλεσμα

την εύκολη κατάποσή τους. Kατόπιν, η απομάκρυνση του άθικτου δισκίου

διασπειρόμενου στο στόμα, από τη στοματική κοιλότητα είναι δυσχερής. Επειδή

απορρόφησης. Έχει την ίδια δοσολογία και συχνότητα χορήγησης με την

ολανζαπίνη των επικαλυμμένων δισκίων. Η ολανζαπίνη σε δισκία διασπειρόμενα

στο στόμα είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται σαν εναλλακτική μορφή της

ολανζαπίνης των επικαλυμμένων δισκίων.

Δεν συνιστάται η χορήγηση της ολανζαπίνης σε παιδιά και εφήβους ηλικίας

κάτω των 18 ετών εξαιτίας της έλλειψης στοιχείων για την ασφάλεια και την

των επιπέδων της προλακτίνης, έχουν εμφανιστεί σε μικρής διάρκειας μελέτες

σε έφηβους ασθενείς σε σχέση με μελέτες σε ενήλικες ασθενείς (βλέπε

παράγραφο 4.4, 4.8 ,5.1 και 5.2).

Hλικιωμένοι

Μια μειωμένη αρχική δοσολογία (5 mg/ημερησίως), αν και δεν αποτελεί την

65 ετών και άνω, όπου οι κλινικές παράμετροι το απαιτούν (βλέπε παράγραφο

4.4).

Νεφρική και/ή ηπατική δυσλειτουργία

Μια μικρότερη αρχική δοσολογία (5 mg), πρέπει να χορηγηθεί στους ασθενείς

Φύλο

Η δοσολογία έναρξης και το δοσολογικό εύρος δεν απαιτείται, συνήθως, να

τροποποιούνται σε μη καπνιστές σε σχέση με καπνιστές.

Σε περίπτωση, όπου συνυπάρχουν περισσότεροι από έναν παράγοντες, οι οποίοι

μπορεί να επηρεάσουν και να επιβραδύνουν το μεταβολισμό (θήλυ φύλο,

ηλικιωμένος ασθενής, μη καπνιστής), θα πρέπει να εξετάζεται η πιθανότητα

μείωσης της δόσης. H σταδιακή αύξηση της δόσης, όταν ενδείκνυται, πρέπει να

είναι συντηρητική, στους ασθενείς αυτούς.

Σε περιπτώσεις όπου προσαυξήσεις της δοσολογίας κατά 2.5 mg κρίνονται

αναγκαίες, μπορούν να χορηγηθούν τα επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία

ολανζαπίνης.

θα παρατηρηθεί μετά από την πάροδο μερικών ημερών έως και μερικών

εβδομάδων. Οι ασθενείς θα πρέπει να βρίσκονται υπό στενή ιατρική

παρακολούθηση κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής.

Ψύχωση σχετιζόμενη με άνοια και/ή διαταραχές συμπεριφοράς

Η ολανζαπίνη δεν αποτελεί εγκεκριμένη θεραπεία ασθενών με ψύχωση

σχετιζόμενη με άνοια και/ή διαταραχές συμπεριφοράς και δεν συνιστάται η

χρήση της, ειδικά σε αυτή την ομάδα ασθενών λόγω της αυξημένης

ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο (placebo) κλινικές δοκιμές (διάρκειας 6-12

εβδομάδων), σε ηλικιωμένους ασθενείς (μέσης ηλικίας 78 ετών) με ψύχωση

αύξηση της επίπτωσης θανάτου στους ασθενείς υπό ολανζαπίνη συγκριτικά με

εκείνη για τους ασθενείς υπό εικονικό φάρμακο (placebo) (3,5% έναντι 1,5%

αντιστοίχως). H υψηλότερη επίπτωση θανάτου δεν σχετιζόταν με τη δοσολογία

παράγοντες κινδύνου που ενδέχεται να προδιαθέτουν τον πληθυσμό αυτό των

ασθενών σε αυξημένη θνησιμότητα περιλαμβάνουν: ηλικία > 65 ετών, δυσφαγία,

πνευμονία από ή χωρίς εισρόφηση) ή συγχορήγηση βενζοδιαζεπινών. Ωστόσο, η

επίπτωση θανάτου ήταν υψηλότερη στους ασθενείς σε θεραπεία με ολανζαπίνη

συγκριτικά με τους ασθενείς υπό εικονικό φάρμακο (placebo), ανεξάρτητα από

αυτούς τους παράγοντες κινδύνου.

τριπλάσια αύξηση σε CVAE σε ασθενείς που έλαβαν ολανζαπίνη συγκριτικά με

ασθενείς που έλαβαν εικονικό φάρμακο (placebo) (1,3% έναντι 0,4%

Ηλικία > 75 ετών και αγγειακού/μικτού τύπου άνοια διαπιστώθηκαν ως

ολανζαπίνη. Η αποτελεσματικότητα της ολανζαπίνης δεν έχει διαπιστωθεί στις

δοκιμές αυτές.

Νόσος του Parkinson

Η χορήγηση της ολανζαπίνης για τη θεραπεία ψύχωσης που σχετίζεται με

αγωνιστή ντοπαμίνης σε ασθενείς με νόσο Parkinson δε συστήνεται. Σε κλινικές

δοκιμές, επιδείνωση των παρκινσονικών συμπτωμάτων και των ψευδαισθήσεων

αναφέρθηκε πολύ συχνά και σε μεγαλύτερη συχνότητα από το εικονικό φάρμακο

(placebo) (βλέπε παράγραφο 4.8), και η ολανζαπίνη δεν ήταν περισσότερο

αποτελεσματική από το εικονικό φάρμακο (placebo) στη θεραπεία των

ψυχωτικών συμπτωμάτων. Στις δοκιμές αυτές, οι ασθενείς απαιτείτο αρχικά να

είναι σταθεροποιημένοι στη χαμηλότερη αποτελεσματική δόση των αντι-

Παρκινσονικών φαρμακευτικών προϊόντων (αγωνιστής ντοπαμίνης) και να

συνείδησης του ασθενούς και σημεία αστάθειας του αυτόνομου νευρικού

συστήματος (ακανόνιστος σφυγμός ή αρτηριακή πίεση, ταχυκαρδία, εφίδρωση

και καρδιακή δυσρυθμία). Eπιπρόσθετα συμπτώματα περιλαμβάνουν πιθανή

οξεία νεφρική ανεπάρκεια. Εάν ένας ασθενής εμφανίσει σημεία και συμπτώματα

ενδεικτικά του ΝΜS ή ανεξήγητο υψηλό πυρετό χωρίς άλλες επιπρόσθετες

κλινικές εκδηλώσεις του ΝΜS, η χορήγηση όλων των αντιψυχωτικών φαρμάκων,

περιλαμβανομένης της ολανζαπίνης, θα πρέπει να διακόπτεται.

Υπεργλυκαιμία και διαβήτης

Υπεργλυκαιμία και/ή εμφάνιση ή επιδείνωση διαβήτη, η οποία περιστασιακά έχει

και μερικών θανατηφόρων περιπτώσεων (βλέπε παράγραφο 4.8). Σε ορισμένες

περιπτώσεις, μια προϋπάρχουσα αύξηση του

σωματκού βάρους έχει αναφερθεί, η οποία ίσως είναι ένας προδιαθεσικός

ενδεδειγμένες αντιψυχωτικές κατευθυντήριες οδηγίες.

Ανεπιθύμητες μεταβολές στα επίπεδα των λιπιδίων έχουν παρατηρηθεί σε

ασθενείς υπό θεραπεία με ολανζαπίνη σε κλινικές δοκιμές ελεγχόμενες με

εικονικό φάρμακο (placebo) (βλέπε παράγραφο 4.8). Οι μεταβολές των λιπιδίων

πρέπει να αν αντιμετωπίζονται καταλλήλως κλινικά, ιδιαίτερα σε

δυσλιπιδαιμικούς ασθενείς και σε ασθενείς με παράγοντες κινδύνου για την

Ενώ η ολανζαπίνη έδειξε αντιχολινεργική δραστηριότητα

in vitro

, η εμπειρία

κατά την διάρκεια των κλινικών δοκιμών αποκάλυψε χαμηλή επίπτωση

όταν συνταγογραφείται σε ασθενείς με υπερτροφία προστάτη, ή παραλυτικό

Ηπατική λειτουργία

Παροδικές, ασυμπτωματικές αυξήσεις των ηπατικών τρανσαμινασών, ALT, AST

έχουν συχνά παρατηρηθεί, ιδιαίτερα στα αρχικά στάδια της θεραπείας. Προσοχή

απαιτείται σε ασθενείς με αυξημένες τιμές ALT και/ή AST, σε ασθενείς με σημεία

και συμπτώματα ηπατικής δυσλειτουργίας, σε ασθενείς με προϋπάρχουσες

καταστάσεις που σχετίζονται με περιορισμό της ηπατικής λειτουργικής

επάρκειας και σε ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν αγωγή με δυνητικά ηπατοτοξικά

φάρμακα. Σε περίπτωση αύξησης της ALT και/ή AST κατά την διάρκεια της

θεραπείας, θα πρέπει να σχεδιασθεί παρακολούθηση και να εξετασθεί το

ενδεχόμενο μείωσης της δόσης. Σε περιπτώσεις όπου έχει διαγνωσθεί ηπατίτιδα

(περιλαμβανομένης της ηπατοκυτταρικής, της χολοστατικής ή της μικτής

ηπατικής βλάβης), η θεραπεία με ολανζαπίνη, θα πρέπει να διακόπτεται.

παράγραφο 4.8).

Διακοπή της θεραπείας

έχουν αναφερθεί πολύ σπάνια (<0,01%) όταν η ολανζαπίνη διακόπτεται αιφνίδια.

QT διάστημα

Σε κλινικές δοκιμές, κλινικά σημαντικές παρατάσεις στα διαστήματα του

500 milliseconds [msec] οποτεδήποτε μετά την αρχική εκτίμηση σε ασθενείς με

αρχική εκτίμηση QTcF <500 msec) ήταν όχι συχνές (0,1% έως 1%) σε ασθενείς

συμβάματα συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο (placebo). Εντούτοις, όπως και

με άλλα αντιψυχωτικά, προσοχή απαιτείται όταν η ολανζαπίνη συγχορηγείται με

φάρμακα που είναι γνωστό ότι παρατείνουν το QTc διάστημα, ιδιαίτερα σε

διαστήματος, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, καρδιακή υπερτροφία,

υποκαλιαιμία ή υπομαγνησιαιμία.

Θρομβοεμβολή

Περιστατικά φλεβικής θρομβοεμβολής (VTE) έχουν αναφερθεί με αντιψυχωσικά

φάρμακα.

Αφού οι ασθενείς που λαμβάνουν αντιψυχωσικά φάρμακα, συχνά εμφανίζουν

παράγοντες κινδύνου εμφάνισης VTE, θα πρέπει να προσδιορίζονται και να

Με δεδομένες τις κύριες επιδράσεις της ολανζαπίνης στο KNΣ, θα πρέπει να

δίδεται προσοχή στη συγχορήγησή της με άλλα φάρμακα που δρουν επίσης στο

KNΣ καθώς και με το αλκοόλ. Επειδή η ολανζαπίνη εμφανίζει

in vitro

δράση

ανταγωνιστή της ντοπαμίνης, ενδέχεται να ανταγωνισθεί τις επιδράσεις των

άμεσων και έμμεσων αγωνιστών της ντοπαμίνης.

επιληπτικές κρίσεις έχουν αναφερθεί.

Όψιμη Δυσκινησία

Σε συγκριτικές μελέτες, ετήσιας ή μικρότερης διάρκειας, η ολανζαπίνη

σχετιζόταν με στατιστικά σημαντική χαμηλότερη επίπτωση

φαρμακοεπαγώμενης δυσκινησίας. Εν τούτοις, ο κίνδυνος για όψιμη δυσκινησία

αυξάνεται με την μακροχρόνια έκθεση και επομένως εάν σημεία ή συμπτώματα

όψιμης δυσκινησίας εμφανισθούν σε ασθενή υπό αγωγή με ολανζαπίνη, θα πρέπει

να εξετάζεται το ενδεχόμενο μείωσης της δοσολογίας ή διακοπής της

χορήγησης. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να επιδεινωθούν ή να εμφανισθούν

μετά από διακοπή της θεραπείας.

ενέργειες, που περιλαμβάνουν αύξηση σωματικού βάρους, μεταβολές στις

μεταβολικές παραμέτρους και αυξήσεις των επιπέδων προλακτίνης. Μακράς

διάρκειας αποτελέσματα που σχετίζονται με αυτά τα συμβάματα δεν έχουν

κληρονομικά προβλήματα όπως η δυσανεξία της γαλακτόζης, η ανεπάρκεια της

λακτάσης ή η δυσαπορρόφηση της γλυκόζης-γαλακτόζης, δεν πρέπει να

λαμβάνουν αυτό το φάρμακο.

4.5 Aλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές

αλληλεπίδρασης

Μελέτες αλληλεπίδρασης έχουν πραγματοποιηθεί μόνο σε ενήλικες.

Δυνητικές αλληλεπιδράσεις που επηρεάζουν την ολανζαπίνη

Επειδή η ολανζαπίνη μεταβολίζεται μέσω του CYP1A2, οι ουσίες που προκαλούν

επαγωγή ή αναστολή ειδικά του ισοενζύμου αυτού, ενδέχεται να επηρεάσουν τις

Ο μεταβολισμός της ολανζαπίνης μπορεί να ενισχυθεί από το κάπνισμα και από

την καρβαμαζεπίνη με αποτέλεσμα να προκληθεί μείωση των συγκεντρώσεων

αλλά συνιστάται η κλινική παρακολούθηση των ασθενών και μία αύξηση της

4.2).

Αναστολή του CYP1A2

Η φλουβοξαμίνη, ένας ειδικός αναστολέας του CYP1A2, έχει αποδειχθεί ότι

αναστέλλει σημαντικά τον μεταβολισμό της ολανζαπίνης. Η μέση αύξηση της

μέγιστης συγκέντρωσης (Cmax) της ολανζαπίνης, μετά τη χορήγηση της

φλουβοξαμίνης, ήταν 54 % σε γυναίκες καπνιστές και 77 % σε άνδρες καπνιστές.

Η μέση αύξηση της AUC της ολανζαπίνης ήταν 52 % και 108 %, αντίστοιχα. Η

χορήγηση μικρότερης δόσης έναρξης της ολανζαπίνης, θα πρέπει να εξετάζεται

σε ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν φλουβοξαμίνη ή άλλους αναστολείς του

CYP1A2, όπως η σιπροφλοξασίνη. Σε περίπτωση έναρξης θεραπείας με έναν

αναστολέα του CYP1A2, το ενδεχόμενο μείωσης της δόσης της ολανζαπίνης θα

πρέπει να εξετάζεται.

Δυνητικές επιδράσεις της ολανζαπίνης σε άλλα φαρμακευτικά προϊόντα

Η ολανζαπίνη ενδέχεται να ανταγωνισθεί τις επιδράσεις των άμεσων ή έμμεσων

Η ολανζαπίνη δεν προκαλεί αναστολή των κυριότερων ισοενζύμων του

κυττοχρώματος CYP450

Πρέπει να δίνεται προσοχή σε ασθενείς που καταναλώνουν αλκοόλ ή λαμβάνουν

φαρμακευτικά προϊόντα που μπορεί να προκαλέσουν καταστολή του κεντρικού

QT

c

διάστημα

Απαιτείται προσοχή όταν η ολανζαπίνη συγχορηγείται με φαρμακευτικά

προϊόντα που είναι γνωστό ότι παρατείνουν το QTc διάστημα (βλέπε παράγραφο

4.4).

δικαιολογεί τον πιθανό κίνδυνο για το έμβρυο.

Αυθόρμητες αναφορές έχουν πολύ σπάνια ληφθεί σχετικά με τρόμο, υπερτονία,

λήθαργο και υπνηλία σε νεογνά μητέρων οι οποίες είχαν λάβει ολανζαπίνη κατά

τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου της κύησης.

Σε μια μελέτη σε υγιείς θηλάζουσες γυναίκες, παρατηρήθηκε απέκκριση της

ολανζαπίνης στο μητρικό γάλα. Η μέση έκθεση του νεογνού (mg/kg) στη

σταθερή κατάσταση, υπολογίσθηκε ότι αντιστοιχεί στο 1,8% της αντίστοιχης

δόσης της ολανζαπίνης στη μητέρα (mg/kg). Oι ασθενείς θα πρέπει να

ενημερώνονται, ότι δεν συνιστάται να θηλάζουν, εάν λαμβάνουν ολανζαπίνη.

αποκάλυψε ότι οι ανταποκρινόμενοι στην ολανζαπίνη ασθενείς είχαν μικρότερη

D2 σύνδεση σε νευρώνες του ραβδωτού σώματος παρά οι ανταποκρινόμενοι σε

τυπικά αντιψυχωτικά – και ρισπεριδόνη - ασθενείς και συγκρίσιμη με αυτή των

Σε δύο από τις δύο με εικονικό φάρμακο και στις δύο από τις τρεις συγκριτικές

οποίοι εμφάνιζαν θετικού και αρνητικού τύπου συμπτώματα, η ολανζαπίνη

συνοδεύτηκε από στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερες βελτιώσεις στα αρνητικά

όπως επίσης και στα θετικά συμπτώματα.

Σε μια πολυεθνική, διπλή-τυφλή, συγκριτική μελέτη σχιζοφρένειας,

σχιζοσυναισθηματικών και συναφών διαταραχών, η οποία περιελάμβανε 1.481

βαθμολογία κατά την εισαγωγή στην μελέτη 16,6 στην Κλίμακα Montgomery-

Asberg Depression Rating Scale), μία προοπτική δευτερογενής ανάλυση της

μεταβολής της συναισθηματικής βαθμολογίας από την αρχική εκτίμηση ως το

καταληκτικό της σημείο έδειξε στατιστικά σημαντική υπεροχή (p=0,001) στους

ασθενείς που έλαβαν ολανζαπίνη (-6,0) συγκριτικά με αυτούς που έλαβαν

απεδείχθει ότι έχει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα έναντι του εικονικού

φαρμάκου (placebo) και του βαλπροϊκού νατρίου (divalproex) στην ελάττωση

ασθενών στους οποίους επιτεύχθηκε πλήρης υποχώρηση των συμπτωμάτων της

όπου οι ασθενείς έλαβαν λίθιο ή βαλπροϊκό για τουλάχιστον 2 εβδομάδες, η

προσθήκη 10 mg ολανζαπίνης (συγχορήγηση με λίθιο ή βαλπροϊκό) είχε σαν

αποτέλεσμα μία μεγαλύτερη μείωση των μανιακών συμπτωμάτων, στο διάστημα

των 6 εβδομάδων, συγκριτικά με την μονοθεραπεία με βαλπροϊκό ή λίθιο.

Σε μια μελέτη 12-μηνης διάρκειας πρόληψης των υποτροπών, σε ασθενείς με

μανιακό επεισόδιο, οι οποίοι επέτυχαν ύφεση με ολανζαπίνη και κατόπιν

κατανεμήθηκαν τυχαιοποιημένα σε ολανζαπίνη ή εικονικό φάρμακο (placebo), η

ολανζαπίνη έδειξε στατιστικά σημαντική υπεροχή έναντι του εικονικού

φαρμάκου (placebo), στο κύριο καταληκτικό σημείο της μελέτης, που αφορούσε

την υποτροπή της διπολικής διαταραχής. Η ολανζαπίνη επίσης εμφάνισε

στατιστικά σημαντική υπεροχή έναντι του εικονικού φαρμάκου (placebo) στην

πρόληψη υποτροπής είτε προς μανία είτε προς κατάθλιψη.

(λίθιο ή βαλπροϊκό), η μακροχρόνια συγχορήγηση ολανζαπίνης με λίθιο ή

βαλπροϊκό δεν ήταν στατιστικά σημαντικά υπερέχουσα της μονοθεραπείας με

λίθιο ή βαλπροϊκό, όσον αφορά την καθυστέρηση της εμφάνισης υποτροπής της

Η εμπειρία σε έφηβους (ηλικίας 13 έως 17 ετών) είναι περιορισμένη σε μικρής

διάρκειας δεδομένα αποτελεσματικότητας για τη σχιζοφρένεια (6 εβδομάδες)

περιελάμβανε λιγότερους από 200 έφηβους. Η ολανζαπίνη χορηγήθηκε με

ευέλικτο δοσολογικό σχήμα με δόση έναρξης 2.5 που κυμάνθηκε εώς και 20

παρουσίασαν σημαντικά μεγαλύτερη αύξηση βάρους σε σύγκριση με τους

ενήλικες. Το μέγεθος των αλλαγών στις τιμές νηστείας της ολικής

χοληστερόλης, της LDL χοληστερόλης, των τριγλυκεριδίων και της προλακτίνης

τους ενήλικες. Δεν υπάρχουν δεδομένα για τη διατήρηση της

αποτελεσματικότητας ενώ περιορισμένα είναι τα δεδομένα μακροχρόνιας

5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες

Η ολανζαπίνη σε δισκία διασπειρόμενα στο στόμα είναι βιοϊσοδύναμη με την

ολανζαπίνη των επικαλυμμένων δισκίων, με ένα παρόμοιο ποσοστό και έκταση

Η ολανζαπίνη απορροφάται καλά μετά την χορήγηση από του στόματος και τα

στόματος χορήγησης σχετικά με αυτή της ενδοφλέβιας δεν έχει προσδιορισθεί.

H ολανζαπίνη μεταβολίζεται στο ήπαρ μέσω οδών σύζευξης και οξείδωσης. O

κύριος μεταβολίτης στο αίμα είναι το 10-N-γλυκουρονίδιο, το οποίο δε διαπερνά

τον αιμο-εγκεφαλικό φραγμό. Τα κυτοχρώματα P450-CYP1A2 και P450-CYP2D6

συνεισφέρουν στο σχηματισμό των N-δεσμεθυλ και 2-υδροξυμεθυλ μεταβολιτών,

οι οποίοι εμφάνισαν σημαντικά μικρότερη

φαρμακολογική δραστικότητα

από την ολανζαπίνη σε μελέτες ζώων. H κύρια φαρμακολογική δράση οφείλεται

στη μητρική ουσία, την ολανζαπίνη. Mετά την από του στόματος χορήγηση της

ολανζαπίνης, η μέση τελική ημιπερίοδος αποβολής της ολανζαπίνης σε υγιή

άτομα ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία και το φύλο.

Σε υγιή ηλικιωμένα άτομα (65 ετών ή περισσότερο) σε σύγκριση με μη

ηλικιωμένα υγιή άτομα, η μέση ημιπερίοδος αποβολής της ολανζαπίνης ήταν

παρατεταμένη (51,8 έναντι 33,8 ώρες) και η κάθαρση ήταν ελαττωμένη (17,5

ανδρών (n=869) ασθενών.

Σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία (κάθαρση κρεατινίνης <10 ml/min)

ημιπερίοδο αποβολής (37,7 έναντι 32,4 ώρες) ή στην κάθαρση (21,2 έναντι 25,0

l/hr). Μια μελέτη mass balance έδειξε ότι ποσοστό περίπου 57 % της

ραδιοσημασμένης ολανζαπίνης ανιχνεύθηκε στα ούρα, κυρίως με τη μορφή των

μεταβολιτών.

Σε καπνιστές με ελαφρά ηπατική δυσλειτουργία, η μέση ημιπερίοδο αποβολής

(39,3 ώρες) παρατάθηκε και η κάθαρση (18,0 l/hr) ελαττώθηκε σε σύγκριση με

Σε μη καπνιστές σε σύγκριση με καπνιστές (άνδρες και γυναίκες) η μέση

ημιπερίοδος αποβολής της ολανζαπίνης παρατάθηκε (38,6 έναντι 30,4 ώρες) και

Η κάθαρση πλάσματος ολανζαπίνης είναι μικρότερη στα ηλικιωμένα σε σύγκριση

καπνιστές σε σύγκριση με τους καπνιστές. Εν τούτοις, το μέγεθος της

επίδρασης της ηλικίας, του φύλου ή του καπνίσματος στην κάθαρση και την

περίοδο ημιζωής της ολανζαπίνης είναι μικρό σε σύγκριση με τη γενική

διακύμανση μεταξύ των διαφόρων ασθενών.

Το ποσοστό σύνδεσης της ολανζαπίνης με τις πρωτεΐνες του πλάσματος ήταν

περίπου 93% με εύρος συγκέντρωσης 7 έως 1000 ng/ml περίπου. H ολανζαπίνη

συνδέεται κυρίως με την λευκωματίνη και την α

- όξινη- γλυκοπρωτεϊνη.

5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια

Tα σημεία της από του στόματος τοξικότητας στα τρωκτικά ήταν

χαρακτηριστικά των ισχυρών αντιψυχωτικών φαρμάκων: μείωση της

δραστηριότητας, κώμα, τρόμος, κλονικοί σπασμοί, σιελόρροια και μείωση του

σωματικού βάρους. Oι μέσες θανατηφόρες δόσεις ήταν περίπου 210 mg/kg (σε

ποντικούς) και 175 mg/kg (σε αρουραίους). Mεμονωμένες από του στόματος

δόσεις έως 100 mg/kg έγιναν ανεκτές σε κύνες χωρίς την εμφάνιση θανάτων. Tα

κλινικά σημεία περιλάμβαναν καταστολή, αταξία, τρόμο, αύξηση του καρδιακού

ενέργειες οι οποίες ήταν συμβατές με τα αυξημένα επίπεδα προλακτίνης σε

αρουραίους περιλάμβαναν μείωση του βάρους των ωοθηκών και της μήτρας και

μορφολογικές μεταβολές του κολπικού επιθηλίου και του μαζικού αδένα.

Επιδράσεις στις αιματολογικές παραμέτρους παρατηρήθηκαν σε όλα τα είδη

λευκών αιμοσφαιρίων σε ποντικούς και των μη ειδικών μειώσεων των τιμών

λευκών αιμοσφαιρίων σε αρουραίους. Ωστόσο, δεν παρατηρήθηκε

κυτταροτοξικότητα στο μυελό των οστών. Aναστρέψιμη ουδετεροπενία,

δόσεις 8 ή 10 mg/kg/ημερησίως (συνολική έκθεση σε ολανζαπίνη [AUC] ήταν 12 -

15πλάσια αυτής του ανθρώπου που έλαβε δόση 12 mg ολανζαπίνης). Σε κύνες

στα προγεννητικά (αρχέγονα) κύτταρα και στα κύτταρα πολλαπλασιασμού του

μυελού των οστών.

H ολανζαπίνη δεν έχει τερατογόνες επιδράσεις. H καταστολή επηρέασε την

έλαβαν δόσεις 3 mg/kg ( 9 φορές ανώτερες της μέγιστης ανθρώπινης δόσης).

Στους απογόνους αρουραίων που έλαβαν ολανζαπίνη, παρατηρήθηκαν

H ολανζαπίνη δεν προκάλεσε μεταλλάξεις σε όλες τις τυπικές δοκιμασίες, οι

οποίες περιλάμβαναν δοκιμασίες μετάλλαξης σε βακτηρίδια και

δοκιμασίες σε θηλαστικά.

Με δεδομένα τα αποτελέσματα των μελετών σε ποντικούς και αρουραίους,

συμπεραίνεται ότι η ολανζαπίνη από του στόματος δεν έχει καρκινογόνο δράση.

6. ΦAPMAKEYTIKEΣ ΠΛHPOΦOPIEΣ

6.1 Κατάλογος εκδόχων

Κολλοειδές διοξείδιο του πυριτίου

Υδροξυπροπυλοκυτταρίνη

Άρωμα μέντας

6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος

6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη

Χάρτινο κουτί που περιέχει περιέκτες PA/ALL/PVC-Aluminum (κυψέλες blister) με

σύμφωνα με τις κατά τόπους ισχύουσες σχετικές διατάξεις.

7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ AΔEIΑΣ KYKΛOΦOPIAΣ

153 51 ΠΑΛΛΗΝΗ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΕΛΛΑΔΑ

8. APIΘMΟΣ(OI) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

13984/4-3-2010

13985/4-3-2010

13986/4-3-2010

13987/4-3-2010

9. HMEPOMHNIA ΠPΩTHΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ/ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ AΔEIAΣ

<[Να συμπληρωθεί σε εθνικό επίπεδο]>

10. HMEPOMHNIA ANAΘEΩPHΣHΣ TOY KEIMENOY