ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

AVALSAN

®

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Avalsan

®

επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία 80 mg

Avalsan

®

επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία 160 mg

σορβιτόλη 9,25 mg

λακτόζη 1,08 mg

νάτριο 0,32 mg (0,01 mmol)

Avalsan

®

160 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία:

σορβιτόλη 18,50 mg

λακτόζη 2,16 mg

νάτριο 0,63 mg (0,03 mmol)

Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.

3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ

χαραγμένα στη μια πλευρά, ωχρά δισκία επικαλυμμένα με υμένιο.

Το δισκίο μπορεί να διαιρεθεί σε δύο ίσα μέρη.

4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις

Υπέρταση

Θεραπεία της ιδιοπαθούς υπέρτασης.

Πρόσφατο έμφραγμα του μυοκαρδίου

Θεραπεία κλινικά σταθερών ασθενών με συμπτωματική καρδιακή ανεπάρκεια ή

ασυμπτωματική συστολική δυσλειτουργία της αριστερής κοιλίας μετά από πρόσφατο

(12 ώρες – 10 ημέρες) έμφραγμα του μυοκαρδίου (βλ. παραγράφους 4.4 και 5.1).

χρησιμοποιηθούν οι β-αποκλειστές (βλ. παραγράφους 4.4 και 5.1).

4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

Δοσολογία

Υπέρταση

Η συνιστώμενη δόση έναρξης του Avalsan

αντιυπερτασική δράση εμφανίζεται ουσιαστικά εντός 2 εβδομάδων, και η μέγιστη

επίδραση επιτυγχάνεται εντός 4 εβδομάδων.

Σε ορισμένους ασθενείς, των οποίων η αρτηριακή πίεση δεν ελέγχεται επαρκώς, η

δόση μπορεί να αυξηθεί στα 160 mg και με μέγιστο τα 320 mg.

έμφραγμα του μυοκαρδίου. Μετά από μία αρχική δόση 20 mg δύο φορές την ημέρα, η

βαλσαρτάνη θα πρέπει να τιτλοποιείται στα 40 mg, 80 mg, και 160 mg δύο φορές την

ημέρα κατά τη διάρκεια των επόμενων λίγων εβδομάδων. Η δόση έναρξης παρέχεται

με το διαιρούμενο δισκίο των 40 mg.

Η μέγιστη δόση στόχος, είναι 160 mg δύο φορές την ημέρα. Γενικά, συνιστάται οι

ασθενείς να φτάνουν στο επίπεδο των 80 mg δύο φορές την ημέρα σε δύο

εβδομάδες από την έναρξη της θεραπείας και η μέγιστη δόση στόχος των 160 mg

δύο φορές την ημέρα να επιτυγχάνεται εντός τριών μηνών, ανάλογα με την ανοχή του

ασθενούς. Αν εμφανιστεί συμπτωματική υπόταση ή νεφρική δυσλειτουργία, θα

πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο μείωσης της δόσης.

Καρδιακή ανεπάρκεια

Η συνιστώμενη δόση έναρξης του Avalsan

®

, είναι 40 mg δύο φορές την ημέρα. Η

προς τα άνω τιτλοποίηση σε 80 mg και 160 mg δύο φορές την ημέρα θα πρέπει να

γίνεται σε διαστήματα τουλάχιστον δύο εβδομάδων μέχρι τη μέγιστη ανεκτή από τον

ασθενή δόση. Θα πρέπει να εξετάζεται η μείωση της δόσης των συγχορηγούμενων

διουρητικών. Η μέγιστη ημερήσια δόση που έχει χορηγηθεί σε κλινικές δοκιμές είναι

τα 320 mg σε διηρημένες δόσεις.

Η βαλσαρτάνη μπορεί να χορηγείται μαζί με άλλες θεραπείες για την καρδιακή

ανεπάρκεια.

®

υγρό.

Δεν απαιτείται προσαρμογή της δοσολογίας.

Νεφρική δυσλειτουργία

Δε χρειάζεται προσαρμογή της δοσολογίας για ασθενείς με κάθαρση κρεατινίνης

>10ml/λεπτό (βλ. παραγράφους 4.4 και 5.2).

Η πατική δυσλειτουργία

Σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια ηπατική ανεπάρκεια χωρίς χολόσταση, η δόση της

βαλσαρτάνης δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 80 mg.To Avalsan

®

αντενδείκνυται σε

ασθενείς με βαριά ηπατική δυσλειτουργία και σε ασθενείς με χολόσταση (βλ.

παραγράφους 4.3, 4.4 και 5.2).

®

- Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα.

- Βαριά ηπατική ανεπάρκεια, χολική κίρρωση και χολόσταση.

- Δεύτερο και τρίτο τρίμηνο κύησης (βλ. παραγράφους 4.4. και 4.6).

4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση

Υπερκαλιαιμία

Η ταυτόχρονη χρήση, με συμπληρώματα καλίου, καλιοπροστατευτικά διουρητικά,

υποκατάστατα άλατος που περιέχουν κάλιο, ή άλλους παράγοντες που μπορεί να

αυξήσουν τα επίπεδα καλίου, (ηπαρίνη κλπ.), δεν συνιστάται. Θα πρέπει να γίνεται

Avalsan

®

. Η υπονατριαιμία ή/και η υπο-ογκαιμία πρέπει να αναταχθεί πριν από την

έναρξη της θεραπείας με το Avalsan

διουρητικού.

Στένωση της νεφρικής αρτηρίας

Σε ασθενείς με αμφοτερόπλευρη στένωση της νεφρικής αρτηρίας ή με στένωση σε

μονήρη νεφρό, δεν έχει διαπιστωθεί η ασφάλεια από τη χρήση του Avalsan

Η βραχυπρόθεσμη χορήγηση του Avalsan

υπέρταση οφειλόμενη σε ετερόπλευρη στένωση της νεφρικής αρτηρίας δεν

προκάλεσε σημαντικές μεταβολές στη νεφρική αιμοδυναμική, την κρεατινίνη του

Μεταμόσχευση νεφρού

Ασθενείς με πρωτοπαθή υπεραλδοστερονισμό δεν πρέπει να υποβληθούν σε

είναι ενεργοποιημένο.

Στένωση της αορτικής και μιτροειδούς βαλβίδας , αποφρακτική υπερτροφική

μυοκαρδιοπάθεια

Όπως με όλα τα αγγειοδιασταλτικά, ενδείκνυται ιδιαίτερη προσοχή σε ασθενείς που

πάσχουν από στένωση αορτικής ή μιτροειδούς βαλβίδας ή αποφρακτική υπερτροφική

μυοκαρδιοπάθεια (HOCM)

Έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας

Δε χρειάζεται προσαρμογή της δοσολογίας, για ασθενείς με κάθαρση κρεατινίνης

αυτούς τους ασθενείς (βλέπε παραγράφους 4.2 και 5.2).

Σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια ηπατική ανεπάρκεια χωρίς χολόσταση, το Avalsan

®

πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή (βλ. παραγράφους 4.2 και 5.2).

Κύηση

Η χρήση των ανταγωνιστών της αγγειοτασίνης ΙΙ (AΙΙRA) δεν θα πρέπει να ξεκινά

κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Εκτός εάν η συνεχιζόμενη θεραπεία με AΙΙRA

θεωρηθεί απαραίτητη, οι ασθενείς που προγραμματίζουν εγκυμοσύνη θα πρέπει να

αλλάξουν σε εναλλακτικές αντιυπερτασικές θεραπείες οι οποίες έχουν καθιερωμένο

προφίλ ασφάλειας για χρήση κατά την εγκυμοσύνη. Όταν διαγνωστεί εγκυμοσύνη, η

θεραπεία με AΙΙRA θα πρέπει να διακόπτεται αμέσως, και, εφόσον απαιτείται, θα

Επομένως, ο συνδυασμός βαλσαρτάνης με κάποιο αναστολέα ΜΕΑ δεν συνιστάται.

Η έναρξη της θεραπείας σε ασθενείς μετά από έμφραγμα του μυοκαρδίου θα πρέπει

να γίνεται με προσοχή. Η αξιολόγηση των ασθενών μετά από έμφραγμα του

μυοκαρδίου πρέπει πάντα να περιλαμβάνει εκτίμηση της νεφρικής λειτουργίας (βλ

παράγραφο 4.2).

Η χρήση του Avalsan

®

σε ασθενείς μετά από έμφραγμα του μυοκαρδίου οδηγεί

συνήθως σε κάποιου βαθμού μείωση της αρτηριακής πίεσης, αλλά συνήθως δεν

απαιτείται διακοπή της θεραπείας εξαιτίας συνεχιζόμενης συμπτωματικής υπότασης

με την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι οδηγίες σχετικά με τη δοσολογία (βλ.

παράγραφο 4.2).

®

ανεπάρκεια. Η αξιολόγηση των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια πρέπει πάντα να

®

προϋπόθεση ότι τηρούνται οι οδηγίες σχετικά με τη δοσολογία (βλ. παράγραφο 4.2).

Άλλες καταστάσεις με διέγερση του συστήματος ρενίνης - αγγειοτασίνης

Σε ασθενείς στους οποίους η νεφρική λειτουργία μπορεί να εξαρτάται από τη

δραστικότητα του συστήματος ρενίνης - αγγειοτασίνης (π.χ. ασθενείς με σοβαρή

συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια), η θεραπεία με αναστολείς του μετατρεπτικού

ενζύμου της αγγειοτασίνης έχει συσχετιστεί με ολιγουρία ή/και προοδευτική

αζωθαιμία και σε σπάνιες περιπτώσεις με οξεία νεφρική ανεπάρκεια ή/και θάνατο.

Καθώς η βαλσαρτάνη είναι ανταγωνιστής των υποδοχέων της αγγειοτασίνης ΙΙ, δεν

μπορεί να αποκλειστεί ότι η χρήση του Avalsan

της νεφρικής λειτουργίας.

δυσανεξίας στη φρουκτόζη δεν θα πρέπει να λαμβάνουν αυτό το φάρμακο. Αυτό το

συγκεκριμένους πληθυσμούς της Λαπωνίας) ή με δυσαπορρόφηση γλυκόζης -

λακτόζης, δεν πρέπει να παίρνουν αυτό το φάρμακο. Αυτό το φάρμακο περιέχει

λιγότερα από 23 mg νατρίου ανά δόση, δηλαδή είναι ουσιαστικά «απαλλαγμένο από

νάτριο».

4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές

αλληλεπίδρασης

Δεν συνιστάται η ταυτόχρονη χρήση

Λίθιο

Καλιοπροστατευτικά διουρητικά, συμπληρώματα καλίου, υποκατάστατα άλατος, που

περιέχουν κάλιο και άλλες ουσίες, που μπορεί να αυξήσουν τα επίπεδα του καλίου.

Εάν κάποιο φαρμακευτικό προϊόν που επηρεάζει τα επίπεδα καλίου θεωρείται

απαραίτητο να ληφθεί σε συνδυασμό με τη βαλσαρτάνη, συνιστάται προσεκτική

παρακολούθηση των επιπέδων λιθίου στο πλάσμα.

Προσοχή απαιτείται με ταυτόχρονη χρήση

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), συμπεριλαμβάνοντας εκλεκτικούς

αναστολείς του COX- 2, ακετυλοσαλικυλικό οξύ >3 g/ημερησίως, και μη εκλεκτικά

ενυδάτωση των ασθενών.

κλινικής σημασίας με βαλσαρτάνη ή με οποιαδήποτε από τις ακόλουθες ουσίες:

υδροχλωροθειαζίδη, αμλοδιπίνη, γκλιβενκλαμίδη.

4.6 Κύηση και γαλουχία

Κύηση

Εκτός εάν η συνεχιζόμενη θεραπεία με AIIRA θεωρηθεί απαραίτητη, οι ασθενείς που

προγραμματίζουν εγκυμοσύνη θα πρέπει να αλλάξουν σε εναλλακτικές

αντιυπερτασικές θεραπείες οι οποίες έχουν καθιερωμένο προφίλ ασφάλειας για

χρήση κατά την εγκυμοσύνη. Όταν διαγνωστεί εγκυμοσύνη, η θεραπεία με AΙΙRA θα

πρέπει να διακόπτεται αμέσως, και, εφόσον απαιτείται, θα πρέπει να ξεκινάει μια

εναλλακτική θεραπεία. Έκθεση από τη θεραπεία με AΙΙRA κατά το δεύτερο και τρίτο

τρίμηνο είναι γνωστό ότι προκαλεί εμβρυοτοξικότητα στον άνθρωπο (μειωμένη

νεφρική λειτουργία, ολιγοϋδράμνιο, καθυστερημένη οστεοποίηση του κρανίου) και

νεογνική τοξικότητα (νεφρική ανεπάρκεια, υπόταση, υπερκαλιαιμία).

Βλέπε επίσης παράγραφο 5.3 «Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια».

Επειδή δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τη χρήση της βαλσαρτάνης

κατά το θηλασμό, το Avalsan

πιο καθιερωμένα προφίλ ασφάλειας κατά το θηλασμό είναι προτιμότερες, ειδικά κατά

το θηλασμό ενός νεογέννητου ή πρόωρου βρέφους.

4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων

Δεν έχουν γίνει μελέτες, για τις επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης. Κατά την

οδήγηση οχήματος ή το χειρισμό μηχανημάτων, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι

περιστασιακά μπορεί να εμφανισθεί ζάλη ή κόπωση.

με κατηγορία οργάνου συστήματος.

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες κατατάσσονται ανά συχνότητα, με πρώτη την πιο συχνή,

χρησιμοποιώντας την ακόλουθη συνθήκη: πολύ συχνές (≥ 1/10), συχνές (≥ 1/100 έως

<1/10), όχι συχνές (≥ 1/1.000 έως <1/100), σπάνιες (≥1/10.000 έως <1/1.000), πολύ

σπάνιες (<1/10.000) συμπεριλαμβανομένων μεμονωμένων αναφορών. Εντός κάθε

κατηγορίας συχνότητας εμφάνισης οι ανεπιθύμητες ενέργειες κατατάσσονται κατά

φθίνουσα σειρά σοβαρότητας.

Για όλες τις ΑΕΦ που αναφέρθηκαν μετά την κυκλοφορία του προϊόντος και από

εργαστηριακά ευρήματα, δεν είναι δυνατό να ισχύσει κάποια συχνότητα ΑΕΦ και

επομένως αναφέρονται με συχνότητα «μη γνωστή».

αιματοκρίτη, Ουδετεροπενία, Θρομβοπενία

5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες

Η βαλσαρτάνη είναι ένας από του στόματος ενεργός, ισχυρός, και ειδικός

ανταγωνιστής υποδοχέων της αγγειοτασίνης ΙΙ (Αng ΙΙ). Δρα εκλεκτικά στον υπότυπο

ΑΤ1 του υποδοχέα, που είναι υπεύθυνος για τις γνωστές δράσεις της αγγειοτασίνης

ΙΙ. Τα αυξημένα επίπεδα της αγγειοτασίνης ΙΙ στο πλάσμα, λόγω του αποκλεισμού του

υποδοχέα ΑΤ1 με τη βαλσαρτάνη μπορεί να διεγείρουν τον μη αποκλεισμένο

υποδοχέα ΑΤ2 ο οποίος εμφανίζεται να αντισταθμίζει τη δράση του υποδοχέα ΑΤ1. Η

βαλσαρτάνη δεν εμφανίζει καμιά μερική αγωνιστική δράση στον υποδοχέα ΑΤ1 και

έχει πολύ μεγαλύτερη χημική συγγένεια (περίπου 20.000 φορές) για τον υποδοχέα

Η βαλσαρτάνη δεν αναστέλλει το ΜΕΑ (γνωστό επίσης σαν κινινάση ΙΙ) που

ανταγωνιστές της αγγειοτασίνης ΙΙ είναι απίθανο να σχετίζονται με το βήχα. Σε

κλινικές δοκιμές, όπου η βαλσαρτάνη συγκρίθηκε με έναν αναστολέα του ΜΕΑ η

συχνότητα εμφάνισης του ξηρού βήχα ήταν σημαντικά μικρότερη (p < 0,05) σε

ασθενείς, που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με βαλσαρτάνη από ό,τι σε εκείνους που

υποβλήθηκαν σε θεραπεία με έναν αναστολέα του MΕA (2,6% έναντι 7,9%

αντίστοιχα). Σε μία κλινική δοκιμή ασθενών με ιστορικό ξηρού βήχα κατά τη διάρκεια

θεραπείας με αναστολέα του ΜΕΑ, το 19,5% των ατόμων της δοκιμής που έλαβαν

βαλσαρτάνη και το 19,0% εκείνων που πήραν ένα θειαζιδικό διουρητικό, είχαν βήχα

σε σύγκριση με το 68,5% εκείνων, που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με έναν αναστολέα

του MΕA (p<0,05).

έναρξη της αντιυπερτασικής δράσης εμφανίζεται μέσα σε 2 ώρες και η μέγιστη

μείωση της αρτηριακής πίεσης επιτυγχάνεται μέσα σε 4-6 ώρες. Η αντιυπερτασική

δράση διαρκεί για περισσότερες από 24 ώρες μετά τη χορήγηση της δόσης. Κατά τη

χορήγηση επαναλαμβανόμενης δοσολογίας, η αντιυπερτασική δράση εμφανίζεται

ουσιαστικά εντός 2 εβδομάδων, και η μέγιστη επίδραση επιτυγχάνεται εντός 4

εβδομάδων και διατηρείται κατά τη διάρκεια μακροχρόνιας θεραπείας. Σε συνδυασμό

με υδροχλωροθειαζίδη, επιτυγχάνεται σημαντική επιπρόσθετη μείωση της αρτηριακής

πίεσης.

Η απότομη διακοπή του Avalsan

δεν έχει συσχετισθεί με υπερτασική αναπήδηση

(rebound hypertension) ή με άλλα ανεπιθύμητα κλινικά συμβάντα.

φυσιολογική ή υψηλή αρτηριακή πίεση και με διατηρούμενη νεφρική λειτουργία