ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

1

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Atorvastatin/Actavis 10 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 10 mg ατορβαστατίνης με

τη μορφή ασβεστιούχου ατορβαστατίνης.

Έκδοχο:

4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις

Υπερχοληστερολαιμία

Το Atorvastatin/Actavis ενδείκνυται ως συμπλήρωμα στη διατροφή για τη

μείωση της αυξημένης ολικής χοληστερόλης (ολική-C), της LDL-χοληστερόλης

(LDL-C), της απολιποπρωτεΐνης-Β και των τριγλυκεριδίων σε ενήλικες, εφήβους

και παιδιά ηλικίας 10 ετών ή μεγαλύτερα με πρωτοπαθή υπερχοληστερολαιμία,

συμπεριλαμβανομένης της οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας (ετερόζυγος

παραλλαγή) ή της συνδυασμένης (μικτής) υπερλιπιδαιμίας (που αντιστοιχεί

στους Τύπους της ταξινόμησης ΙIa και ΙΙb κατά Frederickson), όταν η

ανταπόκριση στη δίαιτα και άλλα μη φαρμακολογικά μέτρα είναι ανεπαρκής.

εκτιμάται ότι διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εμφάνισης ενός πρώτου

καρδιαγγειακού συμβάματος (βλ. παράγραφο 5.1), συμπληρωματικά στη

διόρθωση άλλων παραγόντων κινδύνου.

4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

Δοσολογία

Ο ασθενής θα πρέπει να ξεκινήσει μία τυπική υπολιπιδαιμική δίαιτα πριν από

2

τη λήψη του Atorvastatin/Actavis, την οποία θα πρέπει να συνεχίσει κατά τη

διάρκεια της θεραπείας του με το Atorvastatin/Actavis.

Η δόση θα πρέπει να εξατομικεύεται, σύμφωνα με τα αρχικά επίπεδα της LDL-C,

ημερησίως. Θεραπευτική ανταπόκριση είναι εμφανής εντός 2 εβδομάδων, ενώ η

μέγιστη θεραπευτική ανταπόκριση συνήθως επιτυγχάνεται εντός 4 εβδομάδων.

Η ανταπόκριση διατηρείται κατά τη διάρκεια χρόνιας θεραπείας.

Ετερόζυγη οικογενής υπερχοληστερολαιμία

Οι ασθενείς πρέπει να αρχίζουν την αγωγή με 10 mg Atorvastatin/Actavis

ημερησίως. Οι δόσεις θα πρέπει να εξατομικεύονται και να προσαρμόζονται

κάθε 4 εβδομάδες σε 40 mg ημερησίως. Στη συνέχεια, η δόση είτε μπορεί να

αυξηθεί έως ένα μέγιστο επίπεδο 80 mg ημερησίως ή μπορεί να συνδυαστεί

κάποια ρητίνη δέσμευσης χολικών οξέων με την ατορβαστατίνη 40 mg άπαξ

ημερησίως.

εφόσον τέτοιες θεραπείες δεν είναι διαθέσιμες.

Πρόληψη της καρδιαγγειακής νόσου

Σε μελέτες πρωτοβάθμιας πρόληψης, η δόση ήταν 10 mg/ημέρα. Υψηλότερες

δόσεις μπορεί να είναι απαραίτητες, προκειμένου να επιτευχθούν επίπεδα LDL

χοληστερόλης που συνάδουν με τις τρέχουσες κατευθυντήριες οδηγίες.

Νεφρική δυσλειτουργία

Δεν απαιτείται ρύθμιση της δόσης (βλ. παράγραφο 4.4).

Ηπατική δυσλειτουργία

Πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με ηπατική βλάβη (βλ.

παραγράφους 4.4 και 5.2). Αντενδείκνυται σε ασθενείς με ενεργό ηπατική νόσο

3

Η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια σε ασθενείς μεγαλύτερους των 70 ετών

που χρησιμοποιούν τις συνιστώμενες δόσεις είναι παρόμοιες με εκείνες που

παιδιατρικής υπερλιπιδαιμίας και οι ασθενείς πρέπει να επαναξιολογούνται σε

τακτική βάση για να γίνεται εκτίμηση της εξέλιξης.

Για ασθενείς ηλικίας 10 ετών και άνω, η συνιστώμενη αρχική δόση της

ατορβαστατίνης είναι 10 mg ημερησίως τιτλοδοτούμενη σε έως 20 mg

ημερησίως. Η τιτλοδότηση πρέπει να πραγματοποιείται σύμφωνα με την

εξατομικευμένη ανταπόκριση και ανοχή των παιδιατρικών ασθενών. Οι

πληροφορίες ασφάλειας για παιδιατρικούς ασθενείς που λαμβάνουν δόσεις άνω

των 20 mg, οι οποίες αντιστοιχούν σε περίπου 0,5 mg/kg, είναι περιορισμένες.

Η εμπειρία για παιδιά ηλικίας μεταξύ 6-10 ετών είναι περιορισμένη (βλ.

παράγραφο 5.1). Η ατορβαστατίνη δεν ενδείκνυται για τη θεραπεία ασθενών

χορηγηθεί οποιαδήποτε ώρα της ημέρας με ή χωρίς τροφή.

4.3 Αντενδείξεις

Το Atorvastatin/Actavis αντενδείκνυται σε ασθενείς:

με υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε οποιοδήποτε από τα έκδοχα που

παρατίθενται στην παράγραφο 6.1.

- με ενεργό ηπατική νόσο ή ανεξήγητες εμμένουσες αυξήσεις των

τρανσαμινασών στον ορό, που υπερβαίνουν κατά το 3πλάσιο το ανώτερο

όριο του φυσιολογικού εύρους

- Ασθενείς με μυοπάθεια.

- κατά την εγκυμοσύνη, κατά τη διάρκεια του θηλασμού και σε γυναίκες

οποιαδήποτε σημεία ή συμπτώματα υποδηλωτικά ηπατικής βλάβης πρέπει να

υποβάλλονται σε εξετάσεις της ηπατικής λειτουργίας. Οι ασθενείς που

παρουσιάζουν αυξημένα επίπεδα τρανσαμινασών θα πρέπει να

παρακολουθούνται έως την υποχώρηση της ανωμαλίας. Εφόσον υφίσταται

4

εμμένουσα αύξηση τρανσαμινασών άνω του 3πλάσιου του ανώτερου ορίου του

φυσιολογικού εύρους (ULN), συνιστάται μείωση της δόσης ή απόσυρση του

που καταναλώνουν σημαντικές ποσότητες αλκοόλ ή/και έχουν ιστορικό

Πρόληψη του Εγκεφαλικού Επεισοδίου με Επιθετική Μείωση των Επιπέδων

Χοληστερόλης (SPARCL)

Σε μια post-hoc ανάλυση των υποτύπων των αγγειακών εγκεφαλικών

επεισοδίων ασθενών χωρίς στεφανιαία νόσο (ΣΝ), οι οποίοι υπέστησαν

πρόσφατο αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ή παροδικό ισχαιμικό επεισόδιο

(ΠΙΕ), εμφανίστηκε υψηλότερη επίπτωση αιμορραγικού αγγειακού εγκεφαλικού

ατορβαστατίνη 80 mg είναι αβέβαιη και ο δυνητικός κίνδυνος αιμορραγικού

αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου θα πρέπει να εξετάζεται προσεκτικά πριν

αρχίσει η θεραπεία (βλ. παράγραφο 5.1).

Επιδράσεις στους σκελετικούς μύες

Η ατορβαστατίνη, όπως και άλλοι αναστολείς της HMG-CoA αναγωγάσης,

ενδέχεται σε σπάνιες περιπτώσεις να επηρεάσει τους σκελετικούς μύες και να

προκαλέσει μυαλγία, μυοσίτιδα και μυοπάθεια που μπορεί να εξελιχθεί σε

ραβδομυόλυση, μία δυνητικά απειλητική για τη ζωή πάθηση, που

χαρακτηρίζεται από σημαντικά αυξημένες τιμές κινάσης της κρεατίνης (CK) (>

10 φορές την τιμή ULN), μυοσφαιριναιμία και μυοσφαιρινουρία που μπορεί να

- Νεφρική δυσλειτουργία

- Υποθυρεοειδισμός

- Ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό κληρονομικών μυϊκών διαταραχών

- Προηγούμενο ιστορικό μυϊκής τοξικότητας με στατίνες ή φιβράτες

- Προηγούμενο ιστορικό ηπατικής νόσου ή/και κατανάλωσης σημαντικών

- Σε ηλικιωμένους (ηλικίας >70 ετών), θα πρέπει να εξετάζεται η

αναγκαιότητα τέτοιων μετρήσεων, με βάση την παρουσία άλλων

προδιαθεσικών παραγόντων για την εμφάνιση ραβδομυόλυσης

- Περιπτώσεις όπου μπορεί να εμφανιστεί αύξηση των επιπέδων στο

πλάσμα, όπως αλληλεπιδράσεις (βλ. παράγραφο 4.5) και ειδικοί πληθυσμοί

περιλαμβανομένων γενετικών υποπληθυσμών (βλ. παράγραφο 5.2)

5

Σε τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει να σταθμίζεται προσεκτικά ο κίνδυνος από

τη θεραπεία έναντι του πιθανού οφέλους, ενώ συνιστάται κλινική

Εάν τα επίπεδα CK είναι σημαντικά αυξημένα (>5 φορές τα επίπεδα ULN) κατά

Η κρεατινική κινάση (CK) δεν θα πρέπει να μετριέται μετά από εντατική

άσκηση ή εάν υφίσταται οποιαδήποτε εύλογη εναλλακτική αιτία για την αύξηση

τα επίπεδα CK είναι σημαντικά αυξημένα κατά την έναρξη (>5 φορές τα

επίπεδα ULN), πρέπει να επαναπροσδιορίζονται εντός 5-7 ημερών προκειμένου

να επιβεβαιωθούν τα αποτελέσματα.

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας

αυξηθεί με την ταυτόχρονη χρήση γεμφιβροζίλης και άλλων παραγώγων του

6

της ατορβαστατίνης στο πλάσμα, συνιστάται χαμηλότερη μέγιστη δόση

ατορβαστατίνης. Επιπλέον, στην περίπτωση ισχυρών αναστολέων του CYP3A4,

ατορβαστατίνης και συνιστάται κατάλληλη κλινική παρακολούθηση των

7

Η ατορβαστατίνη μεταβολίζεται από το κυτόχρωμα P450 3A4 (CYP3A4) και

Μελέτες αλληλεπίδρασης για την εκτίμηση των επιδράσεων της αμιοδαρόνης ή

της βεραπαμίλης στην ατορβαστατίνη δεν έχουν πραγματοποιηθεί. Τόσο η

αμιοδαρόνη όσο και η βεραπαμίλη είναι διαπιστωμένο ότι αναστέλλουν τη

δράση του CYP3A4 και η συγχορήγηση με την ατορβαστατίνη μπορεί να

προκαλέσει αυξημένη έκθεση στην ατορβαστατίνη. Κατά συνέπεια, πρέπει να

εξετάζεται η περίπτωση χορήγησης χαμηλότερης μέγιστης δόσης

ατορβαστατίνης και συνιστάται κατάλληλη κλινική παρακολούθηση του

ασθενούς όταν χρησιμοποιείται ταυτόχρονα με μέτριου βαθμού αναστολείς του

CYP3A4. Συνιστάται κατάλληλη κλινική παρακολούθηση μετά από την έναρξη

χορήγησης ή προσαρμογές της δόσης του αναστολέα.

Επαγωγείς του CYP3A4

8

προκαλέσει διαφόρου βαθμού μειώσεις στις συγκεντρώσεις πλάσματος της

ατορβαστατίνης. Λόγω του διπλού μηχανισμού δράσης της ριφαμπικίνης

αναστολέα πρόσληψης OATP1B1), η ταυτόχρονή συγχορήγηση ατορβαστατίνης

ατορβαστατίνης μετά από τη χορήγηση ριφαμπικίνης έχει συσχετισθεί με

ηπατοκύτταρα είναι ωστόσο άγνωστη κι εάν δεν μπορεί να αποφευχθεί η

ταυτόχρονη χορήγηση, οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά για

Αναστολείς των πρωτεϊνικών μεταφορέων

Οι αναστολείς των πρωτεϊνικών μεταφορέων (π.χ. κυκλοσπορίνη) μπορεί να

αυξήσουν τη συστηματική έκθεση της ατορβαστατίνης (βλ. Πίνακα 1). Η

επίδραση της αναστολής των ηπατικών μεταφορέων πρόσληψης στις

μπορεί να αποφευχθεί η ταυτόχρονη χορήγηση, συνιστάται μείωση της δόσης

και κλινική παρακολούθηση για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας (βλ.

χαμηλότερη δόση ατορβαστατίνης για την επίτευξη του θεραπευτικού στόχου

Εζετιμίμπη

Η χρήση της εζετιμίμπης ως μονοθεραπεία έχει συσχετισθεί με συμβάματα

σχετικά με τους μύες, περιλαμβανομένης της ραβδομυόλυσης. Ο κίνδυνος

αυτών των συμβαμάτων μπορεί επομένως να αυξηθεί από την ταυτόχρονη

χρήση εζετιμίμπης και ατορβαστατίνης. Συνιστάται κατάλληλη κλινική

παρακολούθηση των ασθενών αυτών.

Κολεστιπόλη

Οι συγκεντρώσεις της ατορβαστατίνης και των δραστικών μεταβολιτών της στο

πλάσμα ήταν χαμηλότερεςκατά περίπου 25% όταν η κολεστιπόλη

συγχορηγήθηκε με την ατορβαστατίνη. Ωστόσο, οι επιδράσεις στα λιπίδια ήταν

πρόκειται φαρμακοδυναμικές ή φαρμακοκινητικές, ή και τα δύο) είναι ακόμη

9

Συχνές: φαρυγγολαρυγγικό άλγος, επίσταξη

Συχνές: δυσκοιλιότητα, μετεωρισμός, δυσπεψία, ναυτία, διάρροια.

παγκρεατίτιδα

Όχι συχνές: ηπατίτιδα

Σπάνιες: χολόσταση

Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού:

Όχι συχνές: κνίδωση, δερματικό εξάνθημα, κνησμός, αλωπεκία

Όχι συχνές: αγγειονευρωτικό οίδημα, φυσαλιδώδης δερματίτιδα

περιλαμβανομένης πολύμορφου ερυθήματος, συνδρόμου Stevens-Johnson

και τοξικής επιδερμικής νεκρόλυσης

Διαταραχές του μυοσκελετικού συστήματος και του συνδετικού ιστού

Συχνές: μυαλγία, αρθραλγία, άλγος άκρου, μυϊκοί σπασμοί, διόγκωση

Όχι συχνές: κακουχία, αδυναμία, θωρακικό άλγος, περιφερικό οίδημα, κόπωση,

πυρεξία

Παρακλινικές εξετάσεις

Συχνές: μη φυσιολογικές δοκιμασίες ηπατικής λειτουργίας, αυξημένη κινάση

της κρεατίνης αίματος

Όχι συχνές: θετική εξέταση λευκοκυττάρων στα ούρα

Όπως και με άλλους αναστολείς της HMG-CoA αναγωγάσης, έχει αναφερθεί

αύξηση των τρανσαμινασών ορού σε ασθενείς που λάμβαναν ατορβαστατίνη.

Αυτές οι αλλαγές ήταν συνήθως ήπιες, παροδικές και δεν απαιτήθηκε διακοπή

της θεραπείας. Κλινικά σημαντικές (>3 φορές το ανώτατο όριο του

φυσιολογικού) αυξήσεις των τρανσαμινασών ορού εμφανίστηκαν σε 0,8% των

ασθενών υπό ατορβαστατίνη. Αυτές οι αυξήσεις ήταν σχετικές με τη δόση και

16

Οι παρακάτω ανεπιθύμητες ενέργειες έχουν αναφερθεί με κάποιες στατίνες:

Συχνές: κεφαλαλγία

Διαταραχές του γαστρεντερικού

Συχνές: κοιλιακό άλγος

Παρακλινικές εξετάσεις

Συχνές: αυξημένη αμινοτρανσφεράση της αλανίνης, αυξημένη φωσφοκινάση της

κρεατίνης αίματος

Με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα, η συχνότητα, το είδος και η βαρύτητα των

ανεπιθύμητων ενεργειών στα παιδιά αναμένεται να είναι ίδια με των ενηλίκων.

Επί του παρόντος η εμπειρία σε σχέση με τη μακροχρόνια ασφάλεια στον

παιδιατρικό πληθυσμό είναι περιορισμένη.

ενέργειες

Ελλάδα

Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων

Μεσογείων 284

GR-15562 Χολαργός, Αθήνα

Τηλ: + 30 21 32040380/337

Φαξ: + 30 21 06549585

Ιστότοπος: http://www.eof.gr

4.9 Υπερδοσολογία

Ειδική θεραπεία δεν διατίθεται για την υπερδοσολογία με το

17

εκτεταμένης σύνδεσης της ατορβαστατίνης με τις πρωτεΐνες του πλάσματος, η

αιμοκάθαρση δεν αναμένεται να ενισχύσει σημαντικά την κάθαρση της

Η ατορβαστατίνη είναι ένας εκλεκτικός, ανταγωνιστικός αναστολέας της

χοληστερόλης.

Τα τριγλυκερίδια και η χοληστερόλη στο ήπαρ ενσωματώνονται στις

λιποπρωτεΐνες πολύ χαμηλής πυκνότητας (VLDL) και απελευθερώνονται στο

πλάσμα για να μεταφερθούν στους περιφερικούς ιστούς. Η λιποπρωτεΐνη

χαμηλής πυκνότητας (LDL) σχηματίζεται από τη VLDL και καταβολίζεται κατά

κύριο λόγο μέσω του υποδοχέα των υποδοχέων υψηλής συγγένειας προς την

LDL (υποδοχέας LDL).

Η ατορβαστατίνη μειώνει τις συγκεντρώσεις της χοληστερόλης και της

λιποπρωτεΐνης στον ορό μέσω της αναστολής της HMG-CoA αναγωγάσης και

μεταβολή στην ποιότητα των κυκλοφορούντων LDL-σωματιδίων. Η

ατορβαστατίνη είναι αποτελεσματική στη μείωση της LDL-C ασθενών με

ομόζυγη οικογενή υπερχοληστερολαιμία, ενός πληθυσμού που δεν έχει συνήθως

ανταποκριθεί σε φαρμακευτικά προϊόντα που μειώνουν τα λιπίδια.

Η ατορβαστατίνη έχει αποδειχθεί σε μια μελέτη δόσης-απόκρισης ότι μειώνει

τις συγκεντρώσεις της ολικής-C (30% - 46%), της LDL-C (41% - 61%), της

απολιποπρωτεΐνης-Β (34% - 50%) και των τριγλυκεριδίων (14% - 33%), ενώ

προκαλεί μεταβλητές αυξήσεις της HDL-C και της απολιποπρωτεΐνης Α1.

Αυτά τα αποτελέσματα ισχύουν για ασθενείς με ετερόζυγη οικογενή

υπερχοληστερολαιμία, μορφές μη οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας και μικτή

18

Σε πολυκεντρική ανοιχτή μελέτη 8 εβδομάδων παρηγορητικής θεραπείας με

υπερχοληστερολαιμία. Από τους 89 αυτούς ασθενείς, η μέση εκατοστιαία

έως 80 mg/ημέρα.

Αθηροσκλήρυνση

Στη Μελέτη Αναστροφής της Αθηροσκλήρυνσης με Επιθετική Αντιλιπιδαιμική

Αγωγή (REVERSAL), η επίδραση της εντατικής μείωσης των λιπιδίων με

ατορβαστατίνη 80 mg και του τυπικού βαθμού μείωσης των λιπιδίων με

πραβαστατίνη 40 mg στην περίπτωση στεφανιαίας αθηροσκλήρυνσης

αγγειογραφίας, σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο.

Σε αυτή την τυχαιοποιημένη, διπλά-τυφλή, πολυκεντρική, ελεγχόμενη κλινική

πραβαστατίνης (n=249). Σε σύγκριση με την πραβαστατίνη, οι επιδράσεις της

ατορβαστατίνης ήταν στατιστικά σημαντικές (p=0,02). Η επίδραση της

εντατικής μείωσης των λιπιδίων στα καρδιαγγειακά τελικά σημεία (π.χ. ανάγκη

για επαναγγείωση, μη θανατηφόρο έμφραγμα του μυοκαρδίου, θάνατος

στεφανιαίας αιτιολογίας) δεν διερευνήθηκε σε αυτή τη μελέτη.

Στην ομάδα της ατορβαστατίνης, η LDL-C μειώθηκε σε ένα μέσο όρο 2,04

mmol/L  0,8 (78,9 mg/dl  30) από αρχικά 3,89 mmol/l  0,7 (150 mg/dl ± 28)

και στην ομάδα της πραβαστατίνης, η LDL-C μειώθηκε σε ένα μέσο όρο 2,85

mmol/l  0,7 (110 mg/dl  26) από αρχικά 3,89 mmol/l  0,7 (150 mg/dl  26)

(p<0,0001). Η ατορβαστατίνη ελάττωσε επίσης σημαντικά τη μέση τιμή της

στην ομάδα της ατορβαστατίνης σε σύγκριση με μία μείωση κατά 5,2% στην

ομάδα της πραβαστατίνης (p<0,0001).

Τα αποτελέσματα της μελέτης προέκυψαν με την περιεκτικότητα δόσης των 80

mg. Κατά συνέπεια, δεν μπορούν να επεκταθούν για τις χαμηλότερες

περιεκτικότητες δόσεων.

Τα προφίλ ασφάλειας και ανεκτικότητας των δύο ομάδων θεραπείας ήταν

παρόμοια.

Η επίδραση της εντατικής μείωσης των λιπιδίων σε μείζονα καταληκτικά

σημεία που σχετίζονται με το καρδιαγγειακό δεν διερευνήθηκε σε αυτή τη

μελέτη. Συνεπώς, η κλινική σημασία αυτών των απεικονιστικών

αποτελεσμάτων ως προς την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια πρόληψη των

καρδιαγγειακών συμβαμάτων είναι άγνωστη.

19

Οξύ στεφανιαίο σύνδρομο

Στη μελέτη MIRACL, αξιολογήθηκε η ατορβαστατίνη 80 mg σε 3.086 ασθενείς

σύνδρομο (έμφραγμα μυοκαρδίου χωρίς έπαρμα Q ή ασταθή στηθάγχη). Η

ατορβαστατίνη 80 mg/ημέρα παρέτεινε το χρόνο για την εμφάνιση του

συνδυασμένου καταληκτικού σημείου, οριζόμενου ως θανάτου από οποιαδήποτε

ανακοπή, ή στηθάγχη με ενδείξεις ισχαιμίας του μυοκαρδίου που απαιτεί

νοσηλεία, υποδεικνύοντας μείωση του κινδύνου κατά 16% (p=0,0048). Αυτό

οφειλόταν κυρίως λόγω μείωσης κατά 26% της επαναληπτικής εισαγωγής για

στηθάγχη με ενδείξεις ισχαιμίας του μυοκαρδίου (p=0,018). Τα άλλα

δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία δεν επέτυχαν στατιστική σημαντικότητα από

μόνα τους (συνολικά: Εικονικό φάρμακο: 22,2%, Ατορβαστατίνη: 22,4%).

Το προφίλ ασφαλείας της ατορβαστατίνης στη μελέτη MIRACL ήταν παρόμοιο

με τα περιγραφόμενα στην παράγραφο 4.8.

του μυοκαρδίου ή προηγούμενη θεραπεία για στηθάγχη, και με επίπεδα ολικής

χοληστερόλης ≤6,5 mmol/l (251 mg/dl). Όλοι οι ασθενείς είχαν τουλάχιστον 3

φύλο, ηλικία ≥55 ετών, κάπνισμα, διαβήτη, ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου σε

συγγενή πρώτου βαθμού, TC:HDL-C >6, περιφερική αγγειακή νόσο, υπερτροφία

αριστερής κοιλίας, προηγούμενο αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, συγκεκριμένη

ΗΚΓ αλλοίωση, πρωτεϊνουρία/λευκωματινουρία. Δεν υπήρχε για όλους τους

ενταχθέντες ασθενείς η εκτίμηση ότι διέτρεχαν υψηλό κίνδυνο για ένα πρώτο

καρδιαγγειακό σύμβαμα.

Οι ασθενείς έλαβαν αντιυπερτασική θεραπεία (είτε αμλοδιπίνη είτε βασισμένη

στην ατενολόλη θεραπευτική αγωγή) και είτε 10 mg ατορβαστατίνης ημερησίως

(n=5.168) είτε εικονικό φάρμακο (n=5.137).

(Ατορβαστατίν

η έναντι

Εικονικού

φαρμάκου)

1

Τιμή

Θανατηφόρος CHD με μη

θανατηφόρο ΕΜ

20

1

προέκυψαν σε διάστημα διάμεσης παρακολούθησης 3,3 ετών. CHD =

στεφανιαία νόσος. ΕΜ = έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Η συνολική θνησιμότητα και η καρδιαγγειακή θνησιμότητα δεν μειώθηκαν

p=0,51). Στις αναλύσεις υποομάδων με βάση το φύλο (81% άνδρες, 19%

γυναίκες), μία ευεργετική επίδραση της ατορβαστατίνης παρατηρήθηκε στους

άνδρες αλλά δεν μπόρεσε να εδραιωθεί στις γυναίκες, πιθανώς λόγω των

χαμηλών ποσοστών συμβαμάτων στην υποομάδα των γυναικών. Η συνολική

θνησιμότητα και η καρδιαγγειακή θνησιμότητα ήταν αριθμητικά υψηλότερες

στις γυναίκες ασθενείς (38 έναντι 30 και 17 έναντι 12), αλλά αυτό δεν ήταν

Κινδύνου

ίνη έναντι

37%

21

σιωπηρό ΕΜ)

p=0,03 μετά την προσαρμογή παραγόντων κατά την έναρξη) σε σύγκριση με το

την ατορβαστατίνη έναντι 8,9% (211/2.366) για το εικονικό φάρμακο.

Σε μία post-hoc ανάλυση, η ατορβαστατίνη των 80 mg μείωσε την επίπτωση

22

ενώ ο κίνδυνος για την εμφάνιση ισχαιμικού αγγειακού εγκεφαλικού

επεισοδίου ήταν παρόμοιος μεταξύ των ομάδων (3/45 για την

95% CI: 0,27-9,82).

- Ο κίνδυνος εμφάνισης αιμορραγικού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου

κενοτοπιώδες έμφρακτο (20/708 για την ατορβαστατίνη έναντι 4/701 για

102/701 για το εικονικό φάρμακο, HR: 0,76, 95% CI: 0,57-1,02). Είναι

πιθανό ο καθαρός κίνδυνος για την εμφάνιση αγγειακού εγκεφαλικού

επεισοδίου να είναι αυξημένος σε ασθενείς με προηγούμενο κενοτοπιώδες

έμφρακτο που λαμβάνει ατορβαστατίνη 80 mg ημερησίως.

κενοτοπιώδες έμφρακτο.

Παιδιατρικός πληθυσμός

Ετερόζυγη Οικογενής Υπερχοληστερολαιμία σε Παιδιατρικούς Ασθενείς ηλικίας

6-17 ετών

Ανοιχτή μελέτη διάρκειας 8 εβδομάδων για την αξιολόγηση της

φαρμακοκινητικής, της φαρμακοδυναμικής και της ασφάλειας και ανοχής της

ατορβαστατίνης πραγματοποιήθηκε σε παιδιά και εφήβους με γενετικά

επιβεβαιωμένη ετερόζυγη οικογενή υπερχοληστερολαιμία και αρχική LDL-C ≥4

ανεκτή.

23

έναρξη της εμμήνου ρύσης, ηλικίας 10-17 ετών (μέση ηλικία 14,1 ετών) με

τυχαιοποιήθηκαν σε ατορβαστατίνη (n=140) ή εικονικό φάρμακο (n=47) για 26

δόση της ατορβαστατίνης (άπαξ ημερησίως) ήταν 10 mg για τις πρώτες 4

(μεικτής) υπερχοληστερολαιμίας, της πρωτοπαθούς υπερχοληστερολαιμίας και

για την πρόληψη καρδιαγγειακών συμβαμάτων (βλέπε παράγραφο 4.2 για

πληροφορίες σχετικά με την παιδιατρική χρήση).

5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες

Απορρόφηση

Η ατορβαστατίνη απορροφάται ταχέως μετά την από του στόματος χορήγηση.

Οι μέγιστες συγκεντρώσεις (C

ωρών. Η έκταση της απορρόφησης αυξάνεται αναλογικά με τη δόση της

ατορβαστατίνης. Μετά από του στόματος χορήγηση, τα επικαλυμμένα με λεπτό

24

διαθεσιμότητα αποδίδεται σε προσυστηματική κάθαρση στον γαστρεντερικό

βλεννογόνο ή/και σε ηπατικό μεταβολισμό πρώτης διόδου.

Κατανομή

Ο μέσος όγκος κατανομής της ατορβαστατίνης είναι περίπου 381 l. Η

Βιομετατροπή

υδροξυλιωμένα και παρα-υδροξυλιωμένα παράγωγα και διάφορα προϊόντα της

β-οξείδωσης. Εκτός από άλλες οδούς, αυτά τα προϊόντα μεταβολίζονται

περαιτέρω μέσω γλυκουρονιδοποίησης. Η in vitro αναστολή της HMG-CoA

αναγωγάσης από τους ορθο-υδροξυλιωμένους και τους παρα-υδροξυλιωμένους

μεταβολίτες είναι ισοδύναμη με εκείνη της ατορβαστατίνης. Περίπου το 70%

της ανασταλτικής δραστηριότητας στην κυκλοφορία για την HMG-CoA

Απέκκριση

Ηλικιωμένοι

μεταβολιτών της είναι υψηλότερες σε υγιή ηλικιωμένα άτομα από ό,τι σε

νεότερους ενήλικες, αλλά οι επιδράσεις στα λιπίδια είναι παρόμοιες με εκείνες

που παρατηρήθηκαν σε νεότερους πληθυσμούς ασθενών.

Παιδιατρικοί

ασθενείς ηλικίας 6-17 ετών) Σταδίου Tanner 1 (N=15) και Σταδίου Tanner ≥2

(Ν=24) με ετερόζυγη οικογενή υπερχοληστερολαιμία και αρχική LDL-C ≥4

mmol/L έλαβαν 5 ή 10 mg μασσώμενων ή 10 ή 20 mg επικαλυμμένων με λεπτό

υμένιο δισκίων ατορβαστατίνης μια φορά ημερησίως, αντίστοιχα. Το σωματικό

βάρος ήταν η μόνη σημαντική συμμεταβλητή στο φαρμακοκινητικό μοντέλο του

πληθυσμού της ατορβασαταίνης. Η φαινόμενη από του στόματος κάθαρση της

ατορβαστατίνης σε παιδιατρικούς ασθενείς εμφανίστηκε παρόμοια εκείνης των

διαφορές ως προς τις επιδράσεις στα λιπίδια του αίματος μεταξύ ανδρών και

25