SPC - Περίληψη χαρακτηριστικών NEMEROP PD.INJ.SOL 1000MG/VIAL BTx10 VIALS

eRx.gr

|Αρχική|

|Σκεύασμα|

Εύκολο SMS στο 13033 για μετακινήσεις Τύπου Β

SPC : NEMEROP PD.INJ.SOL 1000MG/VIAL BTx10 VIALS

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

NEMEROP

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Nemerop 500 mg κόνις για ενέσιμο διάλυμα ή για διάλυμα προς έγχυση

Nemerop 1000 mg κόνις για ενέσιμο διάλυμα ή για διάλυμα προς έγχυση

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Nemerop 500 mg

Κάθε φιαλίδιο περιέχει 570 mg μεροπενέμης τριυδρικής που είναι ισοδύναμα με 500 mg άνυδρης

μεροπενέμης.

Nemerop 1000 mg

Κάθε φιαλίδιο περιέχει 1140 mg μεροπενέμης τριυδρικής που είναι ισοδύναμα με 1000 mg άνυδρης

μεροπενέμης.

Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.

3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ

Κόνις για ενέσιμο διάλυμα ή για διάλυμα προς έγχυση.

4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις

Tο Nemerop ενδείκνυται για τη θεραπεία των παρακάτω λοιμώξεων σε ενήλικες και παιδιά άνω των

3 μηνών (βλ. παραγράφους 4.4 και 5.1):

• Πνευμονία συμπεριλαμβανομένης της πνευμονίας της κοινότητας και της νοσοκομειακής

πνευμονίας

• Βρογχοπνευμονικές λοιμώξεις στην κυστική ίνωση

• Επιπλεγμένες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος

• Επιπλεγμένες ενδοκοιλιακές λοιμώξεις

• Λοιμώξεις κατά τη διάρκεια και μετά τον τοκετό

• Επιπλεγμένες λοιμώξεις του δέρματος και των μαλακών μορίων

• Οξεία βακτηριακή μηνιγγίτιδα

Tο Nemerop μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία ουδετεροπενικών ασθενών με πυρετό όταν

υπάρχει υποψία ότι οφείλεται σε βακτηριακή λοίμωξη.

Πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι επίσημες οδηγίες για τη σωστή χρήση των αντιβακτηριακών

παραγόντων.

4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

Οι παρακάτω πίνακες παρέχουν γενικές οδηγίες για τη δοσολογία.

Η δόση της μεροπενέμης που χορηγείται και η διάρκεια της θεραπείας καθορίζονται ανάλογα με το

είδος της λοίμωξης, συμπεριλαμβανομένης της σοβαρότητας και της κλινικής ανταπόκρισης.

Μία δόση έως 2 g τρεις φορές την ημέρα σε ενήλικες και έφηβους και μία δόση έως 40 mg/kg 3

φορές την ημέρα σε παιδιά μπορεί να είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για την αντιμετώπιση ορισμένων

τύπων λοιμώξεων, όπως νοσοκομειακές λοιμώξεις από Pseudomonas aeruginosa ή Acinetobacter

spp.

Επιπρόσθετη προσοχή στη δοσολογία χρειάζεται σε ασθενείς με ελαττωμένη νεφρική λειτουργία (βλ.

παρακάτω).

Ενήλικες και έφηβοι

Λοίμωξη Δόση χορηγούμενη κάθε 8 ώρες

Πνευμονία, συμπεριλαμβανομένης της πνευμονίας της

κοινότητας και της νοσοκομειακής πνευμονίας

500 mg ή 1 g

Βρογχοπνευμονικές λοιμώξεις στην κυστική ίνωση 2 g

Επιπλεγμένες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος 500 mg ή 1 g

Επιπλεγμένες ενδοκοιλιακές λοιμώξεις 500 mg ή 1 g

Λοιμώξεις κατά τη διάρκεια και μετά τον τοκετό 500 mg ή 1 g

Επιπλεγμένες λοιμώξεις του δέρματος και των μαλακών

μορίων

500 mg ή 1 g

Οξεία βακτηριακή μηνιγγίτιδα 2 g

Αντιμετώπιση των εμπύρετων ουδετεροπενικών ασθενών 1 g

Το Nemerop συνήθως δίνεται με ενδοφλέβια έγχυση διάρκειας περίπου 15-30 λεπτών (βλ.

παράγραφο 6.2, 6.3 και 6.6).

Εναλλακτικά, δόσεις μέχρι 1 g μπορούν να δοθούν με ενδοφλέβια bolus ένεση διάρκειας περίπου 5

λεπτών. Υπάρχουν περιορισμένα στοιχεία ασφάλειας διαθέσιμα ώστε να υποστηρίξουν τη χορήγηση

δόσης 2 g ως ενδοφλέβιο bolus ένεση.

Νεφρική ανεπάρκεια

Η δοσολογία σε ενήλικες και εφήβους πρέπει να προσαρμόζεται όταν η κάθαρση κρεατινίνης είναι

μικρότερη των 51 ml/min όπως φαίνεται παρακάτω.

Κάθαρση κρεατινίνης

(ml/min)

Δόση (βάσει μονάδων δόσεων

των 500 mg, 1 g, 2 g,

Συχνότητα

βλ. πίνακα ανωτέρω)

26-50 1 μονάδα δόσης Κάθε 12 ώρες

10-25 ½ μονάδα δόσης Κάθε 12 ώρες

< 10 ½ μονάδα δόσης Κάθε 24 ώρες

Η μεροπενέμη απομακρύνεται με την αιμοδιύλιση και την αιμοδιήθηση. Η συνιστώμενη δόση πρέπει

να χορηγείται μετά το τέλος της διαδικασίας αιμοδιύλισης.

Δεν υπάρχει αποδεδειγμένη συνιστώμενη δόση σε ασθενείς υπό περιτοναϊκή διύληση.

Ηπατική ανεπάρκεια

Δεν απαιτείται προσαρμογή της δόσης σε ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια (βλ. παράγραφο 4.4).

Δοσολογία σε ηλικιωμένους ασθενείς

Δεν απαιτείται προσαρμογή της δόσης σε ηλικιωμένους με κανονική νεφρική λειτουργία ή κάθαρση

κρεατινίνης άνω των 50 ml/min.

Παιδιά

Παιδιά κάτω των 3 μηνών

Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της μεροπενέμης σε παιδιά ηλικίας κάτω των 3 μηνών δεν

έχει αποδειχθεί και το αποδεκτό δοσολογικό σχήμα δεν έχει βρεθεί. Παρόλα αυτά, περιορισμένα

φαρμακοκινητικά στοιχεία, υποδεικνύουν ότι το δοσολογικό σχήμα 20 mg/kg κάθε 8 ώρες μπορεί να

είναι αποδεκτό (βλ. παράγραφο 5.2).

Παιδιά από 3 μηνών έως 11 ετών και με σωματικό βάρος έως 50 kg

Το συνιστώμενο δοσολογικό σχήμα φαίνεται στον παρακάτω πίνακα:

Λοίμωξη Δόση χορηγούμενη κάθε 8 ώρες

Πνευμονία, συμπεριλαμβανομένης της πνευμονίας της

κοινότητας και της νοσοκομειακής πνευμονίας

10 ή 20 mg/kg

Βρογχοπνευμονικές λοιμώξεις στην κυστική ίνωση 40 mg/kg

Επιπλεγμένες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος 10 ή 20 mg/kg

Επιπλεγμένες ενδοκοιλιακές λοιμώξεις 10 ή 20 mg/kg

Επιπλεγμένες λοιμώξεις του δέρματος και των μαλακών

μορίων

10 ή 20 mg/kg

Οξεία βακτηριακή μηνιγγίτιδα 40 mg/kg

Αντιμετώπιση των εμπύρετων ουδετεροπενικών ασθενών 20 mg/kg

Παιδιά με σωματικό βάρος άνω των 50 kg

Χορηγείται η δοσολογία ενήλικων.

Δεν υπάρχει εμπειρία σε παιδιά με νεφρική ανεπάρκεια.

Η μεροπενέμη συνήθως χορηγείται με ενδοφλέβια έγχυση διάρκειας περίπου 15-30 λεπτών (βλ.

παραγράφους 6.2, 6.3 και 6.6). Εναλλακτικά οι δόσεις της μεροπενέμης έως 20 mg/kg μπορούν να

χορηγηθούν με ενδοφλέβια bolus ένεση διάρκειας περίπου 5 λεπτών. Υπάρχουν περιορισμένα

στοιχεία ασφαλείας διαθέσιμα ώστε να υποστηρίξουν τη χορήγηση δόσης 40 mg/kg σε παιδιά ως

ενδοφλέβια bolus ένεση.

4.3 Αντενδείξεις

Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα.

Υπερευαισθησία στις καρβαπενέμες.

Σοβαρή υπερευαισθησία (π.χ. αντίδραση αναφυλαξίας, σοβαρές δερματικές αντιδράσεις) σε άλλα

αντιβιοτικά τύπου β-λακτάμης (π.χ. πενικιλλίνες ή κεφαλοσπορίνες).

4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση

Στην επιλογή της μεροπενέμης για τη θεραπεία ενός ασθενή πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η

καταλληλότητα για τη χρησιμοποίηση της καρβαπενέμης και να βασίζεται σε παράγοντες όπως η

σοβαρότητα της λοίμωξης, η συχνότητα της αντίστασης σε άλλα κατάλληλα αντιβιοτικά και τον

κίνδυνο της επιλογής σε βακτήρια ανθεκτικά στην καρβαπενέμη.

Όπως με όλα τα αντιβιοτικά β-λακτάμης, έχουν αναφερθεί σοβαρές και περιστασιακά θανατηφόρες

αντιδράσεις υπερευαισθησίας (βλ. παραγράφους 4.3 και 4.8).

Ασθενείς με ιστορικό υπερευαισθησίας στις καρβαπενέμες, πενικιλλίνες ή άλλα αντιβιοτικά β-

λακτάμης, μπορεί επίσης να εμφανίσουν υπερευαισθησία στη μεροπενέμη.

Πριν ξεκινήσει η θεραπεία με μεροπενέμη πρέπει να διερευνηθούν προσεκτικά τυχόν προηγούμενες

αντιδράσεις υπερευαισθησίας σε αντιβιοτικά β-λακτάμης.

Εάν συμβεί μία σοβαρή αλλεργική αντίδραση, το φάρμακο πρέπει να διακοπεί και πρέπει να ληφθούν

τα κατάλληλα μέτρα.

Η κολίτιδα που οφείλεται σε αντιβιοτικά και η ψευδομεμβρανώδης κολίτιδα έχουν αναφερθεί σχεδόν

με όλα τα αντιβιοτικά, συμπεριλαμβανομένης της μεροπένεμης, και μπορεί να κυμαίνεται σε

σοβαρότητα από ήπια μέχρι απειλητική για τη ζωή. Γι’ αυτό το λόγο, είναι σημαντικό η διάγνωση της

ψευδομεμβρανώδους κολίτιδας να εξετάζεται σε ασθενείς που αναπτύσσουν διάρροια κατά τη

διάρκεια ή μετά τη χορήγηση της μεροπενέμης (βλ. παράγραφο 4.8). Η διακοπή της θεραπείας με τη

μεροπενέμη και η χορήγηση ειδικής θεραπείας για Clostridium difficile πρέπει να λαμβάνεται υπόψη.

Φαρμακευτικά προϊόντα που αναστέλλουν την περισταλτικότητα δεν πρέπει να χορηγούνται.

Σπασμοί έχουν αναφερθεί σπάνια κατά τη διάρκεια της θεραπείας με καρβαπενέμες

συμπεριλαμβανομένης της μεροπενέμης (βλ. παράγραφο 5.2).

Η ηπατική λειτουργία πρέπει να παρακολουθείται στενά κατά τη διάρκεια της θεραπείας με

μεροπενέμη λόγω του κινδύνου ηπατικής τοξικότητας (ηπατική δυσλειτουργία με χολόσταση και

κυτταρόλυση) (βλ. παράγραφο 4.8).

Η χορήγηση σε ασθενείς με ηπατική νόσο: σε ασθενείς με προϋπάρχουσα ηπατική δυσλειτουργία

πρέπει να παρακολουθείται η ηπατική λειτουργία κατά τη διάρκεια της θεραπείας με μεροπενέμη.

Δεν απαιτείται προσαρμογή της δόσης (βλ. παράγραφο 4.2).

Μπορεί να αναπτυχθεί θετικό άμεσο ή έμμεσο test Coombs κατά τη διάρκεια της θεραπείας με

μεροπενέμη.

Το Nemerop περιέχει νάτριο.

Νemerop 500 mg: Tο φαρμακευτικό αυτό προϊόν περιέχει περίπου 2,0 mEq νατρίου ανά δόση 500

mg το οποίο πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε ασθενείς που βρίσκονται σε δίαιτα χαμηλού νατρίου.

Νemerop 1000 mg: Το φαρμακευτικό αυτό προϊόν περιέχει περίπου 4,0 mEq νατρίου ανά δόση 1000

mg το οποίο πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε ασθενείς που βρίσκονται σε δίαιτα χαμηλού νατρίου.

4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης

Δεν έχουν πραγματοποιηθεί μελέτες αλληλεπιδράσεων με φαρμακευτικά προϊόντα παρά μόνο με την

προβενεσίδη. Η προβενεσίδη ανταγωνίζεται την ενεργητική σωληναριακή έκκριση της μεροπενέμης

αναστέλλοντας έτσι τη νεφρική απέκκριση, με αποτέλεσμα να αυξάνει το χρόνο ημίσειας ζωής της

μεροπενέμης και τη συγκέντρωσή της στο πλάσμα. Συνιστάται προσοχή εάν η προβενεσίδη

συγχορηγείται με την μεροπενέμη.

Η πιθανή επίδραση της μεροπενέμης στη σύνδεση με τις πρωτεϊνες ή στο μεταβολισμό δεν έχει

μελετηθεί. Ωστόσο, η σύνδεση με τις πρωτεϊνες Δεν έχουν πραγματοποιηθεί μελέτες

αλληλεπιδράσεων με φαρμακευτικά προϊόντα παρά μόνο με την προβενεσίδη. Η προβενεσίδη

ανταγωνίζεται την ενεργητική σωληναριακή έκκριση της μεροπενέμης αναστέλλοντας έτσι τη

νεφρική απέκκριση, με αποτέλεσμα να αυξάνει το χρόνο ημίσειας ζωής της μεροπενέμης και τη

συγκέντρωσή της στο πλάσμα. Συνιστάται προσοχή εάν η προβενεσίδη συγχορηγείται με την

μεροπενέμη.

Η πιθανή επίδραση της μεροπενέμης στη σύνδεση με τις πρωτεϊνες ή στο μεταβολισμό. Ωστόσο, η

σύνδεση με τις πρωτεϊνες είναι τόσο μικρή ώστε δεν αναμένονται αλληλεπιδράσεις με άλλες ενώσεις

με βάση αυτόν το μηχανισμό.

Έχει αναφερθεί μείωση των επιπέδων του βαλπροϊκού οξέος στον ορό όταν συγχορηγείται με

καρβαπενέμες, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα 60-100% μείωση στα επίπεδα του βαλπροϊκού οξέος σε

περίπου 2 ημέρες. Λόγω της ταχείας έναρξης και του εύρους της μείωσης, η συγχορήγηση του

βαλπροϊκού οξέος με καρβαπενέμες δεν είναι αντιμετωπίσιμη και γι’αυτό πρέπει να αποφεύγεται (βλ.

παράγραφο 4.4).

Αντιπηκτικά από το στόμα

Ταυτόχρονη χορήγηση αντιβιοτικών με βαρφαρίνη μπορεί να επαυξάνει την αντιπηκτική της δράση.

Υπάρχουν πολλές αναφορές αύξησης της αντιθρομβωτικής δράσης των χορηγούμενων

αντιθρομβωτικών από το στόμα συμπεριλαμβανομένης και της βαρφαρίνης σε ασθενείς που

λαμβάνουν ταυτόχρονα αντιβιοτικά. Ο κίνδυνος μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την υποβόσκουσα

λοίμωξη, την ηλικία και τη γενική κατάσταση του ασθενή έτσι ώστε η συμμετοχή των αντιβιοτικών

στην αύξηση του INR (international normalized ratio) είναι δύσκολο να καθορισθεί. Συνιστάται η

συχνή παρακολούθηση του INR κατά τη διάρκεια και λίγο μετά τη συγχορήγηση αντιβιοτικών και

αντιπηκτικών από το στόμα.

είναι τόσο μικρή ώστε δεν αναμένονται αλληλεπιδράσεις με άλλες ενώσεις με βάση αυτόν το

μηχανισμό.

Έχει αναφερθεί μείωση των επιπέδων του βαλπροϊκού οξέος στον ορό όταν συγχορηγείται με

καρβαπενέμες, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα 60-100% μείωση στα επίπεδα του βαλπροϊκού οξέος σε

περίπου 2 ημέρες. Λόγω της ταχείας έναρξης και του εύρους της μείωσης, η συγχορήγηση του

βαλπροϊκού οξέος με καρβαπενέμες δεν είναι αντιμετωπίσιμη και γι’αυτό πρέπει να αποφεύγεται (βλ.

παράγραφο 4.4).

Αντιπηκτικά από το στόμα

Ταυτόχρονη χορήγηση αντιβιοτικών με βαρφαρίνη μπορεί να επαυξάνει την αντιπηκτική της δράση.

Υπάρχουν πολλές αναφορές αύξησης της αντιθρομβωτικής δράσης των χορηγούμενων

αντιθρομβωτικών από το στόμα συμπεριλαμβανομένης και της βαρφαρίνης σε ασθενείς που

λαμβάνουν ταυτόχρονα αντιβιοτικά. Ο κίνδυνος μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την υποβόσκουσα

λοίμωξη, την ηλικία και τη γενική κατάσταση του ασθενή έτσι ώστε η συμμετοχή των αντιβιοτικών

στην αύξηση του INR (international normalized ratio) είναι δύσκολο να καθορισθεί. Συνιστάται η

συχνή παρακολούθηση του INR κατά τη διάρκεια και λίγο μετά τη συγχορήγηση αντιβιοτικών και

αντιπηκτικών από το στόμα.

4.6 Κύηση και γαλουχία

Κύηση

Δεν υπάρχουν ή υπάρχουν πολύ λίγα στοιχεία από τη χρήση της μεροπενέμης σε εγκύους.

Μελέτες σε πειραματόζωα δεν έχουν δείξει άμεσα ή έμμεσα δυσμενείς επιδράσεις όσον αφορά την

τοξικότητα του αναπαραγωγικού (βλ. παράγραφο 5.3).

Σαν ένα μέτρο προφύλαξης, είναι προτιμότερο να αποφεύγεται η χρήση της μεροπενέμης κατά τη

διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Γαλουχία

Είναι άγνωστο εάν η μεροπενέμη αποβάλλεται στο ανθρώπινο γάλα. Η μεροπενέμη ανιχνεύεται σε

πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις στο γάλα των ζώων. Πρέπει να ληφθεί η απόφαση ή να διακοπεί ο

θηλασμός ή να διακοπεί η θεραπεία με τη μεροπενέμη λαμβάνοντας υπόψη το όφελος της θεραπείας

για τη γυναίκα.

4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών

Δεν έχουν πραγματοποιηθεί μελέτες σχετικά με τις επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και

χειρισμού μηχανημάτων.

4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες

Σε μια ανασκόπηση σε 5.026 εκθέσεις στη θεραπεία με μεροπενέμη 4.872 ασθενών, οι πιο συχνές

ανεπιθύμητες ενέργειες που αναφέρθηκαν και σχετίζονταν με τη μεροπενέμη ήταν διάρροια (2,3%),

εξάνθημα (1,4%) και ερεθισμός στο σημείο της ένεσης (1,1%). Η πιο συχνά αναφερόμενη

εργαστηριακή ανεπιθύμητη ενέργεια που σχετιζόταν με τη μεροπενέμη ήταν η θρομβοκυττάρωση

(1,6%) και η αύξηση των ηπατικών ενζύμων (1,5-4,3%).

Ανεπιθύμητες ενέργειες οι οποίες αναφέρονται στον πίνακα με άγνωστη συχνότητα δεν

παρατηρήθηκαν σε 2.367 ασθενείς οι οποίοι συμπεριλήφθηκαν στις προεγκριτικές κλινικές μελέτες

με χορήγηση ενδοφλέβιας και ενδομυϊκής μεροπενέμης αλλά αναφέρθηκαν κατά τη διάρκεια της

περιόδου μετά την κυκλοφορία.

Στον παρακάτω πίνακα όλες οι ανεπιθύμητες ενέργειες αναφέρονται ανά οργανικό σύστημα και

συχνότητα: πολύ συνήθεις (≥1/10), συνήθεις (≥1/100 έως <1/10), ασυνήθεις (≥1/1.000 έως <1/100),

σπάνιες (≥1/10.000 έως <1/1.000), πολύ σπάνιες (<1/10.000) και μη γνωστής συχνότητας (δε

μπορούν να υπολογιστούν από τα υπάρχοντα στοιχεία).

Μέσα σε κάθε ομάδα συχνοτήτων οι ανεπιθύμητες ενέργειες παρουσιάζονται με φθίνουσα σειρά

σοβαρότητας.

Πίνακας 1

Οργανικό σύστημα Συχνότητα Ανεπιθύμητη ενέργεια

Λοιμώξεις και μολύνσεις Ασυνήθεις Στοαμτική και κολπική

καντιντίαση

Διαταραχές στο αίμα και στο

λεμφικό σύστημα

Συνήθεις Θρομβοκυτταραιμία

Ασυνήθεις Ηωσινοφιλία, θρομβοπενία,

λευκοπενία, ουδετεροπενία

Μη γνωστές Ακοκκιοκυτταραιμία,

αιμολυτική αναιμία

Διαταραχές του

ανοσοποιητικού

Μη γνωστές Αγγειοοίδημα, αναφυλαξία (βλ.

παράγραφο 4.3 και 4.4)

Διαταραχές του νευρικού

συστήματος

Συνήθεις Πονοκέφαλος

Ασυνήθεις Παραισθήσεις

Σπάνιες Σπασμοί (βλ. παράγραφο 4.4)

Γαστρεντερικές διαταραχές Συνήθεις Διάρροια, έμετος, ναυτία,

κοιλιακός πόνος

Μη γνωστές Κολίτιδα οφειλόμενη στα

αντιβιοτικά (βλ. παράγραφο 4.4)

Ηπατοχολικές διαταραχές Συνήθεις Αύξηση τρανσαμινασών,

αύξηση της αλκαλικής

φωσφατάσης στο αίμα, αύξηση

της γαλακτικής διυδρογενάσης

στο αίμα

Ασυνήθεις Αύξηση της χολερυθρίνης του

αίματος

Διαταραχές του αίματος και του

υποδόριου ιστού

Συνήθεις Εξάνθημα, κνησμός

Ασυνήθεις Κνίδωση

Μη γνωστές Τοξική επιδερμική νεκρόλυση,

σύνδρομο Stevens-Johnson,

πολύμορφο ερύθημα

Διαταραχές του νεφρικού και

ουροποιητικού συστήματος

Ασυνήθεις Αύξηση της κρεατινίνης του

αίματος, αύξηση της ουρίας του

αίματος

Γενικές διαταραχές και

αντιδράσεις στο σημείο της

ένεσης

Συνήθεις Φλεγμονή, πόνος

Ασυνήθεις Θρομβοφλεβίτιδα

Μη γνωστές Πόνος στο σημείο της ένεσης

4.9 Υπερδοσολογία

Είναι πιθανή η σχετική υπερδοσολογία σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία εάν η δόση δε

ρυθμιστεί όπως περιγράφεται στην παράγραφο 4.2. Η περιορισμένη εμπειρία μετά την κυκλοφορία

υποδεικνύει ότι εάν εμφανιστούν ανεπιθύμητες ενέργειες ως συνέπεια της υπερδοσολογίας, αυτές

είναι σύμφωνες με το προφίλ των ανεπιθύμητων ενεργειών που περιγράφονται στην παράγραφο 4.8,

είναι γενικά ήπιες και επιλύονται με τη διακοπή του φαρμάκου ή τη μείωση της δόσης. Πρέπει να

ληφθεί υπόψη η συμπτωματική θεραπεία.

Σε άτομα με φυσιολογική νεφρική λειτουργία, θα επιτευχθεί ταχεία νεφρική απέκκριση.

Η αιμοδιύλιση θα απομακρύνει τη μεροπενέμη και το μεταβολίτη της.

5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες

Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: αντιβιοτικό για συστηματική χρήση, καρβαπενέμη,

κωδικός ATC: J01DH02

Μηχανισμός δράσης

Η μεροπενέμη ασκεί βακτηριοκτόνο δράση αναστέλλοντας τη σύνθεση του κυτταρικού τοιχώματος

των Gram-θετικών και των Gram-αρνητικών βακτηρίων μέσω της σύνδεσής της με τις πρωτεΐνες που

συνδέονται με την πενικιλλίνη (PBPs).

Φαρμακοκινητική/Φαρμακοδυναμική (PK/PD) σχέση

Όπως και με άλλες β-λακτάμες, ο χρόνος που οι συγκεντρώσεις της μεροπενέμης υπερβαίνουν τις

ελάχιστες συγκεντρώσεις αναστολής (MIC)(T>MIC) έδειξε ότι σχετίζεται με την

αποτελεσματικότητα. Σε προκλινικά μοντέλα η μεροπενέμη έδειξε δράση όταν η συγκέντρωση στο

πλάσμα υπερέβη το MIC του μολυσματικού μικροοργανισμού περίπου για 40% του χρονικού

μεσοδιαστήματος. Ο στόχος αυτός δεν έχει κλινικά εδραιωθεί.

Μηχανισμός αντοχής

Η βακτηριακή αντίσταση στη μεροπενέμη ίσως οφείλεται: (1) στη μειωμένη διαπερατότητα της

εξωτερικής μεμβράνης των Gram-αρνητικών βακτηρίων (λόγω της μειωμένης παραγωγής πορινών)

(2) μειωμένη σύνδεση με τις στοχευμένες πρωτεΐνες που συνδέονται με την πενικιλλίνη (PBPs) (3)

αυξημένη έκφραση των συστατικών εκροής της αντλίας (4) παραγωγή β-λακταμασών οι οποίες

μπορούν να υδρολύσουν τις καρβαπενέμες.

Τοπικές εστίες μολύνσεων οφειλόμενων σε βακτήρια που είναι ανθεκτικά στην καρβαπενέμη έχουν

αναφερθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δεν παρατηρείται διασταυρούμενη αντοχή μεταξύ της μεροπενέμης και παραγόντων των κινολονών,

αμονιγλυκοσιδών, μακρολιδών και τετρακυκλινών. Παρόλα αυτά τα βακτήρια μπορεί να

αναπτύσσουν ανθεκτικότητα σε περισσότερες από μία κατηγορίες αντιβιοτικών όταν ο εμπλεκόμενος

μηχανισμός περιλαμβάνει αδιαπερατότητα και/ή αντλία εκροής.

Στοιχεία ευαισθησίας

Τα κλινικά όρια MIC της European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing (EUCAST)

αναφέρονται παρακάτω:

EUCAST κλινικά MIC

Enterobacteriaceae ≤ 2 > 8

Pseudomonas ≤ 2 > 8

Acinetobacter ≤ 2 > 8

Streptococcus groups A, B, C, G ≤ 2 > 2

Streptococcus pneumoniae

≤ 2 > 2

Άλλοι streptococci 2 2

Enterococcus

Staphylococcus

σχόλιο 3 σχόλιο 3

Haemophilus influenzae

και Moraxella catarrhalis ≤ 2 > 2

Neisseria meningitides

2,4

≤ 0,25 > 0,25

Gram-θετικά αναερόβια ≤ 2 > 8

Gram-αρνητικά αναερόβια ≤ 2 > 8

Τα όρια ευαισθησίας της μεροπενέμης για τον Streptococcus pneumoniae και Haemophilus

influenzae στη μηνιγγίτιδα είναι 0,25/1 mg/l

Στελέχη με τιμές MIC πάνω από τα S/I όρια ευαισθησίας σε τέτοια απομονωμένα στελέχη πρέπει να

επαναλαμβάνονται και εάν το αποτέλεσμα επιβεβαιώνεται το στέλεχος να στέλνεται σε ένα πρότυπο

εργαστήριο. Μέχρι να υπάρξει απόδειξη σχετικά με την κλινική ανταπόκριση για επιβεβαιωμένα

στελέχη με MIC πάνω από τα τρέχοντα σημεία ανθεκτικότητας πρέπει να αναφέρονται ως ανθεκτικά.

Η ευαισθησία των staphylococci στη μεροπενέμη συνάγεται από την ευαισθησία στην μεθικιλλίνη.

Τα όρια ευαισθησίας στη μεροπενέμη της Neisseria meningitides αφορούν μόνο τη μηνιγγίτιδα.

Τα μη σχετιζόμενα με είδη όρια έχουν καθοριστεί κυρίως με βάση τα δεδομένα PK/PD και είναι

ανεξάρτητα από τις κατανομές του MIC για συγκεκριμένα είδη. Είναι για χρήση μόνο για είδη που

δεν αναφέρονται στον πίνακα και στις σημειώσεις.

* Τα test ευαισθησίας δε συνιστώνται όταν τα στελέχη δεν είναι στόχος για θεραπεία με

φαρμακευτικό προϊόν.

Η συχνότητα επίκτητης αντοχής μπορεί να ποικίλλει γεωγραφικά και χρονικά για επιλεγμένα είδη και

οι τοπικές πληροφορίες για την αντοχή είναι επιθυμητές ιδιαίτερα για τη θεραπεία σοβαρών

λοιμώξεων. Όπου είναι απαραίτητη, συμβουλή εμπειρογνώμονα θα πρέπει να ζητηθεί όπου η τοπική

επίπτωση αντοχής είναι τέτοια, ώστε η χρήση του παράγοντα σε τουλάχιστον κάποιους τύπους

μολύνσεων είναι υπό αμφισβήτηση.

Ο ακόλουθος πίνακας παθογόνων μικροβίων προήλθε από την κλινική εμπειρία και τις θεραπευτικές

οδηγίες.

Τα συνήθως ευαίσθητα είδη

Gram -θετικά αερόβια

Enterococcus faecalis

Staphylococcus aureus (ευαίσθητα στη μεθικιλλίνη)

Staphylococcus species (ευαίσθητα στη μεθικιλλίνη) συμπεριλαμβανομένου του Staphylococcus

epidermidis

Streptococcus agalactiae (Group B)

Streptococcus milleri group (S. anginosus, S. constellatus και S. intermedius)

Streptococcus pneumoniae

Streptococcus pyogenes (Group A)

Gram - αρνητικά αερόβια

Citrobacter freundii

Citrobacter koseri

Enterobacter aerogenes

Enterobacter cloacae

Escherichia coli

Haemophilus influenzae

Klebsiella oxytoca

Klebsiella pneumoniae

Morganella morganii

Neisseria meningitides

Proteus mirabilis

Proteus vulgaris

Serratia marcescens

Gram - θετικά αναερόβια

Clostridium perfringens

Peptoniphilus asaccharolyticus

Peptostreptococcus species (συμπεριλαμβανομένων P. micros, P. αnaerobius, P. magnus)

Gram - αρνητικά αναερόβια

Bacteroides caccae

Bacteroides fragilis group

Prevotella bivia

Prevotella disiens

Είδη στα οποία η επίκτητη ανθεκτικότητα μπορεί να είναι πρόβλημα

Gram - θετικά αερόβια

Enterococcus faecium

$†

Gram - αρνητικά αερόβια

Acinetobacter species

Burkholderia cepacia

Pseudomonas aeruginosa

Οργανισμοί με εγγενή αντοχή

Gram - αρνητικά αερόβια

Stenotrophomonas maltophilia

Legionella species

Άλλοι μικροοργανισμοί

Chlamydophila pneumoniae

Chlamydophila psittaci

Coxiella burnetii

Mycoplasma pneumoniae

$ Στελέχη που δείχνουν φυσική ενδιάμεση ευαισθησία

£ Όλοι οι staphylococci που είναι ανθεκτικοι στη μεθυκιλλίνη είναι ανθεκτικοί στη μερονεπέμη

†Βαθμός ανθεκτικότητας ≥ 50% σε μία ή περισσότερες χώρες της Ε.Ε.

5.2 Φαρμακοκινητικές Ιδιότητες

Σε υγιή άτομα ο μέσος χρόνος ημίσειας ζωής στο πλάσμα είναι περίπου 1 ώρα, ο μέσος όγκος

κατανομής είναι περίπου 0,25 l/kg (11-27) l και η μέση κάθαρση είναι 287 ml/min στα 250 mg και

μειώνεται στα 205 ml/min στα 2 g. Δόσεις 500, 1000 και 2000 mg που εγχύονται πάνω από 30 λεπτά

δίνουν μέση τιμή μέγιστης συγκέντρωσης C

max

περίπου 23, 49 και 115 μg/ml αντιστοίχως και οι

αντίστοιχες τιμές AUC ήταν 39,3, 62,3 και 153 μg/ml. Μετά από έγχυση άνω των 5 λεπτών οι τιμές

max

είναι 52 και 112 μg/ml σε δόσεις των 500 mg και των 1000 mg αντιστοίχως. Όταν χορηγούνται

πολλαπλές δόσεις σε άτομα με φυσιολογική νεφρική λειτουργία, δεν παρατηρείται συσσώρευση της

μεροπενέμης.

Σε μελέτη 12 ασθενών χορηγήθηκε μεροπενέμη 1000 mg κάθε 8 ώρες μετεγχειρητικά για

ενδοκοιλιακή λοίμωξη. Η μελέτη έδειξε συγκρίσιμο C

max

και ημίσεια ζωή με φυσιολογικά άτομα

αλλά μεγαλύτερο όγκο κατανομής 27 l.

Κατανομή

Η μέση σύνδεση της μεροπενέμης με την πρωτεΐνη του πλάσματος ήταν περίπου 2% και ήταν

ανεξάρτητη από τη συγκέντρωση. Μετά από ταχεία χορήγηση (5 λεπτά ή λιγότερο) η

φαρμακοκινητική είναι δι-εκθετική αλλά αυτό είναι λιγότερο εμφανές μετά από 30 λεπτά έγχυσης.

Η μεροπενέμη έχει δείξει ότι διεισδύει καλά σε πολλά σωματικά υγρά και ιστούς,

συμπεριλαμβανομένων των πνευμόνων, των βρογχικών εκκρίσεων, της χολής, του εγκεφαλονωτιαίου

υγρού, των γυναικολογικών ιστών, του δέρματος, της περιτονίας, των μυών και του περιτοναϊκού

υγρού.

Μεταβολισμός

Η μεροπενέμη μεταβολίζεται με υδρόλυση του δακτυλίου της β-λακτάμης σε έναν μικροβιολογικά

ανενεργό μεταβολίτη. In vitro η μερονεπέμη έδειξε μειωμένη ευαισθησία στην υδρόλυση από την

ανθρώπινη dehydropeptidase-I (DHP-I) σε σύγκριση με την ιμιπενέμη και δεν είναι απαραίτητη η

συγχορήγηση αναστολέα DHP-I.

Αποβολή

Η μεροπενέμη αποβάλλεται αναλλοίωτη πρωταρχικά από τα νεφρά, περίπου 70% (50-75%) της

δόσης αποβάλλεται αναλλοίωτο μέσα σε 12 ώρες. Το 28% ανακτάται ως ο μικροβιολογικά ανενεργός

μεταβολίτης. Η αποβολή από τα κόπρανα αντιπροσωπεύει μόνο περίπου το 2% της δόσης. Η μέτρηση

της νεφρικής κάθαρσης και η επίδραση της προβενεσίδης δείχνουν ότι η μεροπενέμη υφίσταται

διηθηση και σωληναριακή έκκριση.

Νεφρική ανεπάρκεια

Η νεφρική δυσλειτουργία έχει ως αποτέλεσμα υψηλότερο AUC στο πλάσμα και μεγαλύτερο χρόνο

ημίσειας ζωής για τη μεροπενέμη. Η τιμή AUC αυξάνεται κατά 2,4 φορές σε ασθενείς με μέτρια

δυσλειτουργία (CrCL 33-74 ml/min), 5 φορές σε σοβαρή δυσλειτουργία (CrCL 4-23 ml/min) και 10

φορές σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοδιύλιση (CrCL < 2 ml/min) όταν συγκρίνονται με υγιή

άτομα (CrCL > 80 ml/min). Το AUC του μικροβιολογικά ανενεργού μεταβολίτη με ανοικτό δακτύλιο

είναι σημαντικά αυξημένο σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία. Συνιστάται προσαρμογή της δόσης

σε ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία (βλ. παράγραφο 4.2).

Η μεροπενέμη αποβάλλεται με αιμοδιύλιση με κάθαρση κατά τη διάρκεια της αιμοδιύλισης περίπου 4

φορές μεγαλύτερη από ότι σε ασθενείς με ανουρία.

Ηπατική ανεπάρκεια

Μια μελέτη σε ασθενείς με αλκοολική κίρρωση δεν έδειξε καμία επίδραση της ηπατικής νόσου στη

φαρμακοκινητική της μεροπενέμης μετά από επαναλαμβανόμενες δόσεις.

Ενήλικες

Φαρμακοκινητικές μελέτες που διεξήχθηκαν σε ασθενεις δεν έδειξαν σημαντικές φαρμακοκινητικές

διαφορές σε σχέση με υγιή άτομα με ισοδύναμη νεφρική λειτουργία. Ένα πληθυσμιακό μοντέλο που

αναπτύχθηκε από στοιχεία 79 ασθενών με ενδοκοιλιακή λοίμωξη ή πνευμονία, έδειξε μια εξάρτηση

του κεντρικού όγκου από το βάρος και της κάθαρσης από την κάθαρση κρεατινίνης και την ηλικία.

Παιδιά

Η φαρμακοκινητική στα βρέφη και στα παιδιά με λοίμωξη στις δόσεις 10, 20 και 40 mg/kg έδειξε τις

τιμές C

max

περίπου ίδιες με τους ενήλικες στις δόσεις 500 mg, 1000 mg και 2000 mg αντιστοίχως. Η

σύγκριση έδειξε σταθερή φαρμακοκινητική μεταξύ των δόσεων και της ημίσειας ζωής παρόμοια με

αυτή που παρατηρήθηκε στους ενήλικες σε όλα τα παιδιά αλλά στα μικρότερα άτομα (< 6 μηνών t

1/2

1,6 ώρες). Η μέση τιμή κάθαρσης της μεροπενέμης ήταν 5,8 ml/min/kg (6-12 ετών), 6,2 ml/min/kg

(2-5 ετών), 5,3 ml/min/kg (6-23 μηνών) και 4,3 ml/min/kg (2-5 μηνών). Περίπου το 60% της δόσης

αποβάλλεται στα ούρα για πάνω από 12 ώρες ως μεροπενέμη με ένα επιπλέον 12% ως μεταβολίτη. Οι

συγκεντρώσεις της μεροπενέμης στο ΕΝΥ των παιδιών με μηνιγγίτιδα είναι περίπου 20% των

ταυτόχρονων συγκεντρώσεων στο πλάσμα αν και υπάρχει σημαντική ατομική μεταβλητότητα.

Η φαρμακοκινιτική της μεροπενέμης στα νεογνά που χρειάζονται αντιμικροβιακή θεραπεία έδειξε

μεγαλύτερη κάθαρση στα νεογνά με μεγαλύτερη χρονολογική ηλικία ή διάρκεια κύησης με συνολική

ημίσεια ζωή 2,9 ώρες. Ο εξομοιωτής Monte Carlo βασιζόμενος στο πληθυσμιακό μοντέλο PK έδειξε

ότι με το δοσολογικό σχήμα 20 mg/kg κάθε 8 ώρες πέτυχε 60% Τ/MIC για τη P.aeruginosa σε 95%

των πρόωρων και 91% των φυσιολογικών νεογνών.

Ηλικιωμένοι

Φαρμακοκινητικές μελέτες σε υγιή ηλικιωμένα άτομα (65-80 ετών) έδειξαν μείωση της κάθαρσης

του πλάσματος η οποία συνδέεται με τη μείωση λόγω ηλικίας της κάθαρσης κρεατινίνης και μια

μικρότερη μείωση της εξωφρενικής κάθαρσης. Δε χρειάζεται προσαρμογή της δόσης σε

ηλικιωμένους ασθενείς εκτός από τις περιπτώσεις με μέτρια έως σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία (βλ.

παράγραφο 4.2).

5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια

Μελέτες σε πειραματόζωα δείχνουν ότι η μεροπενέμη είναι καλά ανεκτή από τα νεφρά.

Ιστολογικές ενδείξεις βλάβης του νεφρικού σωληναρίου ήταν ορατές σε ποντίκια και σκύλους μόνο

σε δόσεις άνω των 2000 mg/kg σε εφάπαξ χορήγηση και σε πιθήκους σε δόσεις 500 mg/kg σε μελέτη

7 ημερών.

Η μεροπενέμη είναι γενικά καλά ανεκτή από το κεντρικό νευρικό σύστημα. Eπιδράσεις φάνηκαν σε

οξείες τοξικολογικές μελέτες σε τρωκτικά που έλαβαν δόσεις που υπερβαίνουν τα 1000 mg/kg.

Για μια ενδοφλέβια δόση μεροπενέμης το LD

στα τρωκτικά είναι μεγαλύτερο από 2000 mg/kg.

Σε μελέτη επαναλαμβανόμενων δόσεων διάρκειας 6 μηνών φάνηκαν ελαφριές επιδράσεις

συμπεριλαμβανομένης μείωσης των παραμέτρων των ερυθρών αιμοπεταλίων των σκύλων.

Δεν υπήρξαν στοιχεία που να δείχνουν μεταλλαξιογόνες ιδιότητες σε ένα συμβατικό test battery, ούτε

στοιχεία για τοξικότητα κατά την αναπαραγωγή και για τερατογένεση σε μελέτες που διεξήχθησαν σε

αρουραίους με δόση έως 750 mg/kg και πιθήκους με δόση έως 360 mg/kg.

Αυξημένη συχνότητα αποβολών παρατηρήθηκε με δόση 500 mg/kg σε προκαταρτική μελέτη σε

πιθήκους.

Δεν υπήρξαν στοιχεία αυξημένης ευαισθησίας στη μεροπενέμη σε νεαρά ζώα σε σύγκριση με αυτά

της μεγαλύτερης ηλικίας. Η ενδοφλέβια μορφή ήταν καλά ανεκτή στις μελέτες σε πειραματόζωα.

Ο μοναδικός μεταβολίτης της μεροπενέμης εμφάνισε παρόμοι προφίλ χαμηλής τοξικότητας στις

μελέτες σε πειραματόζωα.

6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

6.1 Κατάλογος των εκδόχων

Το Nemerop περιέχει ως έκδοχο sodium carbonate anhydrous.

6.2 Ασυμβατότητες

Το Nemerop είναι συμβατό με τα υγρά εγχύσεως τα οποία αναφέρονται στην παράγραφο 6.4.

Το Nemerop δεν πρέπει να αναμιγνύεται ή να προστίθεται σε άλλα φάρμακα.

6.3 Διάρκεια ζωής

48 μήνες

6.4 Ειδικές προφυλάξεις κατά τη φύλαξη του προϊόντος

Μη φυλάσσετε σε θερμοκρασία μεγαλύτερη των 25°C.

Συνιστάται να χρησιμοποιούνται προσφάτως παρασκευασμένα διαλύματα του Nemerop για

ενδοφλέβια ένεση ή έγχυση. Ωστόσο, μετά την ανασύσταση τα διαλύματα Nemerop διατηρούνται

σύμφωνα με τον ακόλουθο πίνακα:

Διαλύτης Ώρες σταθερότητας

διαλύματος

μέχρι 25

Ώρες σταθερότητας

διαλύματος

μέχρι 4

Φιαλίδια ανασυσταμένα με ύδωρ για

ενέσιμα για επαναλαμβανόμενες ενέσεις

(bolus)

8 48

Διαλύματα (1-20 mg/ml) παρασκευασμένα με:

0,9% sodium chloride 8 48

5% glucose 3 14

5% glucose και 0,0225% sodium chloride 3 14

5% glucose και 0,9% sodium chloride 3 14

5% glucose και 0,15% potassium chloride 3 14

2,5% ή 10% mannitol ενδοφλεβίου

εγχύσεως

3 14

Normosol - M σε 5% glucose ενδοφλεβίου

εγχύσεως

3 14

10% glucose 2 8

5% glucose και 0,02% sodium bicarbonate

ενδοφλεβίου εγχύσεως

2 8

Τα διαλύματα Nemerop δεν πρέπει να καταψύχονται.

6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη

Γυάλινα φιαλίδια τύπου Ι με ελαστικό πώμα και κολάρο αλουμινίου.

Συσκευασία

Nemerop 500 mg/vial

Κουτί με 1 φιαλίδιo που περιέχει 500 mg μεροπενέμης

Κουτί με 10 φιαλίδια που το κάθε ένα περιέχει 500 mg μεροπενέμης

Nemerop 1000 mg/vial

Κουτί με 1 φιαλίδιo που περιέχει 1000 mg μεροπενέμης

Κουτί με 10 φιαλίδια που το κάθε ένα περιέχει 1000 mg μεροπενέμης

Κουτί με 20 φιαλίδια που το κάθε ένα περιέχει 1000 mg μεροπενέμης

Μπορεί να μην κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες.

6.6 Οδηγίες χρήσης / χειρισμού

Ένεση

Η μεροπενέμη που θα χρησιμοποιηθεί για ενδοφλέβια bolus ένεση πρέπει να ανασυσταθεί με στείρο

νερό για ενέσεις.

Έγχυση

Για ενδοφλέβια έγχυση τα φιαλίδια με τη μερονεπέμη πρέπει να ανασυσταθούν με 0,9% χλωριούχο

νάτριο ή με διαλύματα γλυκόζης για έγχυση 5%.

Κάθε φιαλίδιο είναι για μία μόνο χρήση.

Η συνήθης τεχνική ασηψίας πρέπει να ακολουθείται κατά την προετοιμασία του διαλύματος και τη

χορήγηση.

Ανακινήστε το διάλυμα πριν τη χρήση.

Κάθε μη χρησιμοποιηθέν προϊόν ή υπόλειμμα πρέπει να απορριφθεί σύμφωνα με τις κατά τόπους

ισχύουσες διατάξεις.

7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

Pharma Line A.E.

Θ.Πεταλά 41, 14343 Ν. Χαλκηδόνα

Τηλ.: 210-2502021

Fax.: 210-2502010

8. ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

Nemerop 500 mg/vial: 73859/14-11-08

Nemerop 1000 mg/vial: 73860/14-11-08

9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ/ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

14.11.2008

10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ (ΜΕΡΙΚΗΣ) ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

10.3.2010 (σύμφωνα με την εγκύκλιο 15785/10.3.2010- Καθορισμός ΠΧΠ και ΦΟΧ για φαρμακευτικά προϊόντα

που περιέχουν ως δραστικό συστατικό Meropenem).