5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Σε αντίθεση με τους από του στόματος αναστολείς καρβονικής ανυδράσης, η
τοπική εφαρμογή dorzolamide hydrochloride επιτρέπει στη δραστική ουσία να
ασκήσει την επίδρασή της απευθείας στον οφθαλμό σε σημαντικά χαμηλότερες
δόσεις και συνεπώς με μικρότερη συστηματική έκθεση. Σε κλινικές μελέτες, αυτό
είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της ΕΟΠ χωρίς τις οξεοβασικές διαταραχές ή το
χαρακτηριστικό των μετατροπών στους ηλεκτρολύτες των από του στόματος
αναστολών της καρβονικής ανυδράσης.
Όταν εφαρμόζεται τοπικά, το dorzolamide φθάνει μέχρι τη γενική κυκλοφορία.
Προκειμένου να αξιολογηθεί το ενδεχόμενο συστηματικής αναστολής της
καρβονικής ανυδράσης κατόπιν τοπικής εφαρμογής, έγιναν μετρήσεις των
συγκεντρώσεων της δραστικής ουσίας και των μεταβολιτών στα ερυθρά
αιμοσφαίρια και το πλάσμα και της αναστολής καρβονικής ανυδράσης στα ερυθρά
αιμοσφαίρια.
Το dorzolamide συσσωρεύεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια κατά τη διάρκεια χρόνιας
χορήγησης ως αποτέλεσμα εκλεκτικής δέσμευσης της ΚΑ-II, ενώ διατηρούνται
εξαιρετικά χαμηλές συγκεντρώσεις ελεύθερης δραστικής ουσίας στο πλάσμα. Η
μητρική δραστική ουσία σχηματίζει ένα ενιαίο μεταβολίτη N-desethyl που
αναστέλλει την ΚΑ-II με μικρότερη ισχύ από τη μητρική δραστική ουσία, αλλά
αναστέλλει επίσης ένα λιγότερο δραστικό ισοένζυμο (ΚΑ-I). Ο μεταβολίτης
συσσωρεύεται επίσης σε ερυθρά αιμοσφαίρια, όπου δεσμεύεται κυρίως στην ΚΑ-I.
Το dorzolamide δεσμεύεται μέτρια σε πρωτεΐνες του πλάσματος (περίπου 33%). Το
dorzolamide αποβάλλεται κατά κύριο λόγο αμετάβλητο στα ούρα· και ο μεταβολίτης
απεκκρίνεται επίσης στα ούρα. Μετά το πέρας της χορήγησης, το dorzolamide
απομακρύνεται από τα ερυθροκύτταρα κατά μη γραμμικό τρόπο, με αποτέλεσμα την
ταχεία μείωση της συγκέντρωσης της δραστική ουσίας αρχικά, ακολουθούμενη από
μια βραδύτερη φάση αποβολής με χρόνο ημίσειας ζωής περίπου τέσσερις μήνες.
Όταν δόθηκε dorzolamide από του στόματος, ώστε να προσομοιωθεί η μέγιστη
συστηματική έκθεση μετά από μακροχρόνια τοπική οφθαλμική χορήγηση, η
επίτευξη της σταθερής κατάστασης πραγματοποιήθηκε εντός 13 εβδομάδων. Κατά
τη σταθερή κατάσταση, δεν υπήρχε στην ουσία καμία ελεύθερη δραστική ουσία ή
μεταβολίτης στο πλάσμα· η αναστολή της ΚΑ στα ερυθρά αιμοσφαίρια ήταν
μικρότερη από αυτή που αναμένονταν να χρειαστεί για κάποια φαρμακολογική
επίδραση στη νεφρική λειτουργία ή την αναπνοή. Παρόμοια φαρμακοκινητικά
αποτελέσματα παρατηρήθηκαν μετά από χρόνια, τοπική εφαρμογή dorzolamide.
Ορισμένοι ηλικιωμένοι ασθενείς, ωστόσο, με νεφρική δυσλειτουργία (εκτιμώμενο
CrCl 30-60 ml/min) παρουσίασαν υψηλότερες συγκεντρώσεις μεταβολίτη στα
ερυθρά αιμοσφαίρια, χωρίς όμως σημαντικές διαφορές στην αναστολή καρβονικής
ανυδράσης, ενώ δεν αποδόθηκε ευθέως καμία κλινικά σημαντική συστηματική
παρενέργεια στο εν λόγω εύρημα.
5.3 Προκλινικά στοιχεία για την ασφάλεια
Τα κύρια ευρήματα από μελέτες σε ζώα με dorzolamide hydrochloride χορηγούμενο
από του στόματος σχετίζονταν με τις φαρμακολογικές επιδράσεις της
συστηματικής αναστολής καρβονικής ανυδράσης. Ορισμένα από τα ευρήματα αυτά
ήταν ειδικά για το συγκεκριμένο είδος και/ή αποτελούσαν αποτέλεσμα
μεταβολικής οξέωσης. Σε κουνέλια στα οποία χορηγήθηκαν τοξικές για τη μητέρα
9