μίας ένεσης, με συμπτώματα ελαφρού πονοκεφάλου , αλλά χωρίς άλλες
αναφερθείσες συνέπειες.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική ομάδα: Αντιεμετικά, φάρμακα κατά της ναυτίας,
Ανταγωνιστές σεροτονίνης (5-HT
3
)
Κωδικός ATC : A04AA02
Νευρολογικοί μηχανισμοί, μεσολαβούμενη από σεροτονίνη ναυτία και
έμετος
Η σεροτονίνη είναι ο κύριος υπεύθυνος νευροδιαβιβαστής για τον έμετο
μετά από χημειο- ή ακτινοθεραπεία. Οι υποδοχείς 5-HT
3
απαντώνται σε
τρεις τοποθεσίες: στις τελικές απολήξεις του πνευμονογαστρικού νεύρου
στο γαστρεντερικό σωλήνα και στις ζώνες διέγερσης χημειοϋποδοχέων
στην
έσχατη πτέρυγα
και τον
μονήρη πυρήνα
του κέντρου εμέτου στο
στέλεχος του εγκεφάλου. Οι ζώνες διέγερσης χημειοϋποδοχέων
βρίσκονται στο ουραίο άκρο της τέταρτης κοιλίας (
έσχατη πτέρυγα
).
Αυτή η δομή δεν διαθέτει αποτελεσματικό αιματοεγκεφαλικό φραγμό και
ανιχνεύει εμετογόνες ουσίες τόσο στη συστηματική κυκλοφορία όσο και
στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Το κέντρο του εμέτου βρίσκεται στις
μυελικές δομές του στελέχους του εγκεφάλου. Δέχεται κύρια ερεθίσματα
από τις ζώνες διέγερσης χημειοϋποδοχέων, καθώς και ερεθίσματα του
πνευμονογαστρικού νεύρου και του συμπαθητικού νευρικού συστήματος
από το έντερο.
Μετά την έκθεση σε ακτινοβολία ή κυτταροτοξικές ουσίες, σεροτονίνη
(5-HT) απελευθερώνεται από τα εντεροχρωμαφινικά κύτταρα του
βλεννογόνου του λεπτού εντέρου, τα οποία βρίσκονται παρακείμενα στις
αισθητικές απολήξεις του πνευμονογαστρικού, που φέρουν υποδοχείς 5-
HT
3
. Η σεροτονίνη που απελευθερώνεται ενεργοποιεί απολήξεις του
πνευμονογαστρικού μέσω των υποδοχέων 5-HT
3
, γεγονός το οποίο
τελικώς οδηγεί σε βαριά απόκριση έμετου, μεσολαβούμενης από τη ζώνη
διέγερσης χημειοϋποδοχέων εντός της
εσχάτης πτέρυγας
Μηχανισμός δράσης
Η γρανισετρόνη είναι ένα ισχυρό αντιεμετικό και εξαιρετικά εκλεκτικόs
ανταγωνιστής των υποδοχέων της 5-υδροξυτρυπταμίνης (5 HT
3
). Μελέτες
δέσμευσης ραδιοσυνδέτη έχουν δείξει ότι η γρανισετρόνη έχει αμελητέα
χημική συγγένεια με άλλους τύπους υποδοχέων, συμπεριλαμβανομένων
σημείων δέσμευσης 5 HT και δοπαμίνης D2.
Επαγόμενη από χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία ναυτία και έμετος
Έχει φανεί πως η ενδοφλεβίως χορηγούμενη γρανισετρόνη προλαμβάνει
τη ναυτία και τον έμετο που σχετίζονται με την αντικαρκινική
χημειοθεραπεία σε ενήλικες και παιδιά ηλικίας 2 έως 16 ετών.
Μετεγχειρητική ναυτία και έμετος