ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

FYRONEXE 4 mg, 8 mg, 16 mg, 32 mg δισκία

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

FYRONEXE 4 mg δισκία

Κάθε δισκίο περιέχει 4 mg candesartan cilexetil

Έκδοχο(α) με γνωστές δράσεις: κάθε δισκίο περιέχει 73,94 mg λακτόζη μονοϋδρική.

FYRONEXE 32 mg δισκία

Κάθε δισκίο περιέχει 32 mg candesartan cilexetil

Έκδοχο(α) με γνωστές δράσεις: κάθε δισκίο περιέχει 278,27 mg λακτόζη μονοϋδρική.

Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.

3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ

Δισκίο.

FYRONEXE 4 mg δισκία: λευκό, στρογγυλό, αμφίκυρτο δισκίο, το οποίο φέρει το

ανάγλυφο διακριτικό 4 στη μια όψη του και χαραγή στην άλλη όψη του.

FYRONEXE 8 mg δισκία: ροζ, στικτό, στρογγυλό, αμφίκυρτο δισκίο, το οποίο φέρει

το ανάγλυφο διακριτικό 8 στη μια όψη του και χαραγή στην άλλη όψη του.

4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις

Το FYRONEXE ενδείκνυται για τη:

 Θεραπεία της ιδιοπαθούς υπέρτασης σε ενήλικες και παιδιά και έφηβους

ηλικίας 6 έως < 18 ετών.

 Θεραπεία ενηλίκων ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια και μειωμένη συστολική

λειτουργία της αριστερής κοιλίας (κλάσμα εξώθησης αριστερής κοιλίας ≤40 %)

ως προσθήκη στην θεραπεία με αναστολείς του Μετατρεπτικού Ενζύμου της

Αγγειοτασίνης (α-ΜΕΑ) ή σε ασθενείς με δυσανεξία στους α-ΜΕΑ (βλέπε

παράγραφο 5.1).

4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

Δοσολογία στην Υπέρταση

Η συνιστώμενη αρχική δόση και η συνήθης δόση συντήρησης είναι 8 mg μια φορά

ημερησίως. Το μεγαλύτερο αντιυπερτασικό αποτέλεσμα επιτυγχάνεται μέσα σε 4

εβδομάδες.

Σε ορισμένους ασθενείς των οποίων η αρτηριακή πίεση δεν ελέγχεται ικανοποιητικά,

Ηλικιωμένος πληθυσμός

Δεν απαιτείται προσαρμογή της αρχικής δόσης για τους ηλικιωμένους ασθενείς.

Ασθενείς με μείωση του ενδοαγγειακού όγκου

Αρχική δόση των 4 mg θα πρέπει να εξετάζεται για τους ασθενείς με κίνδυνο

εμφάνισης υπότασης, όπως είναι οι ασθενείς με πιθανή μείωση του ενδοαγγειακού

όγκου (βλέπε παράγραφο 4.4).

Ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία

Η δόση έναρξης της θεραπείας για τους ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία,

συμπεριλαμβανομένων των ασθενών σε αιμοδιύλιση, είναι 4 mg. Η δόση πρέπει να

ρυθμίζεται ανάλογα με την απόκριση στην αγωγή. Υπάρχει περιορισμένη εμπειρία

από ασθενείς με πολύ σοβαρή ή τελικού σταδίου νεφρική δυσλειτουργία

2

Ασθενείς με ηπατική δυσλειτουργία

Συνιστάται αρχική δόση των 4 mg μια φορά ημερησίως σε ασθενείς με ήπια έως

μέτρια ηπατική δυσλειτουργία. Η δόση πρέπει να ρυθμίζεται ανάλογα με την

απόκριση. Το FYRONEXE αντενδείκνυται σε ασθενείς με σοβαρή ηπατική

δυσλειτουργία και/ή χολόσταση (βλέπε παραγράφους 4.3 και 5.2).

Ασθενείς που ανήκουν στη μαύρη φυλή

Η αντιυπερτασική δράση του candesartan είναι λιγότερο έντονη σε ασθενείς που

ανήκουν στη μαύρη φυλή σε σύγκριση με τους ασθενείς των άλλων φυλών. Συνεπώς,

μπορεί να χρειάζεται συχνότερα τιτλοποίηση προς μεγαλύτερη δόση του

πίεσης σε ασθενείς της μαύρης φυλής σε σύγκριση με ασθενείς των άλλων φυλών

(βλέπε παράγραφο 5.1).

Παιδιατρικός πληθυσμός

Παιδιά και έφηβοι ηλικίας 6 έως <18 ετών:

ελέγχεται επαρκώς, η δόση μπορεί να αυξηθεί στο μέγιστο των 8 mg μία φορά την

ημέρα.

• Για ασθενείς που ζυγίζουν ≥ 50 kg: Σε ασθενείς των οποίων η αρτηριακή πίεση δεν

Για τα παιδιά με πιθανή ενδοαγγειακή υποογκαιμία (π.χ., ασθενείς που έλαβαν

θεραπεία με διουρητικά, ιδιαίτερα εκείνοι με μειωμένη νεφρική λειτουργία), η

πρέπει να εξετάζεται μία χαμηλότερη δόση έναρξης από ό, τι η παραπάνω γενική

δόση έναρξης (βλ. παράγραφο 4.4).

Το candesartan δεν έχει μελετηθεί σε παιδιά με ρυθμό σπειραματικής διήθησης

Παιδιατρικοί ασθενείς που ανήκουν στη μαύρη φυλή

Η αντιυπερτασική δράση του candesartan είναι λιγότερο έντονη σε ασθενείς που

ανήκουν στη μαύρη φυλή από ότι σε ασθενείς των άλλων φυλών (βλέπε παράγραφο

5.1).

Παιδιά ηλικίας κάτω του 1 έτους έως <6 ετών

• Το FYRONEXE αντενδείκνυται σε παιδιά ηλικίας κάτω του 1 έτους (βλ.

παράγραφο 4.3).

Δοσολογία στην Καρδιακή Ανεπάρκεια

Η συνήθης συνιστώμενη αρχική δόση του FYRONEXE είναι 4 mg μια φορά

ημερησίως. Ρύθμιση της δόσης προς μεγαλύτερες δόσεις έως τη δόση-στόχο των 32

mg (μέγιστη δόση) ή έως τη μεγαλύτερη ανεκτή δόση επιτυγχάνεται με διπλασιασμό

της δόσης σε διαστήματα τουλάχιστον 2 εβδομάδων (βλέπε παράγραφο 4.4). Η

αξιολόγηση ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια πρέπει να περιλαμβάνει πάντα

εκτίμηση της νεφρικής λειτουργίας συμπεριλαμβανομένης παρακολούθησης της

Το FYRONEXE μπορεί να συγχορηγηθεί με άλλες θεραπείες για τη καρδιακή

ανεπάρκεια, συμπεριλαμβανομένων των αναστολέων ΜΕΑ, β-αποκλειστών,

διουρητικών και δακτυλίτιδας ή συνδυασμών αυτών των φαρμακευτικών προϊόντων.

Ο συνδυασμός ενός αναστολέα ΜΕΑ, ενός καλιοσυντηρητικού διουρητικού (π.χ.

σπειρονολακτόνη) και του FYRONEXE δε συνιστάται και πρέπει να εξετάζεται μόνο

παραγράφους 4.4, 4.8 και 5.1).

Ειδικοί πληθυσμοί ασθενών

Δεν απαιτείται προσαρμογή της αρχικής δόσης στους ηλικιωμένους ασθενείς ή σε

ασθενείς με μείωση του ενδοαγγειακού όγκου, νεφρική δυσλειτουργία ή ήπια έως

μέτρια ηπατική δυσλειτουργία

Τρόπος χορήγησης

Το FYRONEXE πρέπει να λαμβάνεται μια φορά ημερησίως με ή χωρίς τροφή.

Η βιοδιαθεσιμότητα του candesartan δεν επηρεάζεται από τη λήψη τροφής.

4.3 Αντενδείξεις

 Υπερευαισθησία στο candesartan cilexetil ή σε κάποιο από τα έκδοχα.

 Δεύτερο και τρίτο τρίμηνο της κύησης (βλέπε παραγράφους 4.4 και 4.6).

 Σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία και/ή χολόσταση.

Όταν το FYRONEXE χορηγείται σε υπερτασικούς ασθενείς με νεφρική

δυσλειτουργία, συνιστάται περιοδική παρακολούθηση των επιπέδων του καλίου και

της κρεατινίνης του ορού. Υπάρχει περιορισμένη εμπειρία σε ασθενείς με πολύ

σοβαρή ή τελικού σταδίου νεφρική δυσλειτουργία (Cl

<15 ml/min). Σε αυτούς

τους ασθενείς η ρύθμιση της δόσης του FYRONEXE πρέπει να γίνεται με προσοχή

και συνεχή παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης.

Η αξιολόγηση των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια πρέπει να περιλαμβάνει

περιοδικούς ελέγχους της νεφρικής λειτουργίας, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους

ασθενείς ηλικίας 75 ετών και άνω, και στους ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία.

Κατά την περίοδο της ρύθμισης της δόσης του FYRONEXE, συνιστάται

παρακολούθηση της κρεατινίνης και του καλίου του ορού. Οι κλινικές μελέτες στην

(>3 mg/dL).

αναστολέων ΜΕΑ με αλισκιρένη αντενδείκνυται σε ασθενείς με νεφρική

δυσλειτουργία (GFR <60 ml/min/1,73 m

2

) (βλ. παραγράφους 4.3 και 4.5).

Συγχορήγηση με αναστολέα ΜΕΑ στην καρδιακή ανεπάρκεια

Η ταυτόχρονη χρήση AIIRAs, με άλλους παράγοντες που επιδρούν στο σύστημα

ρενίνης-αγγειοτασίνης-αλδοστερόνης (ΣΡΑΑ) σχετίζεται με αυξημένη συχνότητα

εμφάνισης υπότασης, υπερκαλιαιμίας και μεταβολές στη νεφρική λειτουργία σε

της νεφρικής λειτουργίας και των ηλεκτρολυτών σε ασθενείς σε θεραπεία με

candesartan και άλλους παράγοντες που επηρεάζουν το ΣΡΑΑ.

Απαιτείται προσοχή κατά τη συγχορήγηση με AIIRAs, συμπεριλαμβανομένου του

ή αλισκιρένη (βλ. παράγραφο 4.5).

Η ταυτόχρονη χρήση AIIRAs, συμπεριλαμβανομένων του candesartan ή των

αναστολέων ΜΕΑ με την αλισκιρένη αντενδείκνυται σε ασθενείς με σακχαρώδη

διαβήτη ή νεφρική δυσλειτουργία (GFR <60 ml/min/1,73m

2

) (βλέπε παραγράφους

4.3 και 4.5).

Αιμοδιύλιση

FYRONEXE πρέπει να γίνεται με προσοχή και συνεχή παρακολούθηση της

αρτηριακής πίεσης.

Στένωση της νεφρικής αρτηρίας

Φαρμακευτικά προϊόντα που επιδρούν στο σύστημα ρενίνης-αγγειοτασίνης-

αλδοστερόνης, συμπεριλαμβανομένων των AIIRAs, μπορεί να αυξήσουν τα επίπεδα

της ουρίας στο αίμα και της κρεατινίνης στον ορό, σε ασθενείς με αμφοτερόπλευρη

στένωση της νεφρικής αρτηρίας ή στένωση της νεφρικής αρτηρίας επί μονήρους

νεφρού.

Μεταμόσχευση νεφρού

έχουν πρόσφατα υποβληθεί σε μεταμόσχευση νεφρού.

Υπόταση

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας με FYRONEXE ασθενώνμε καρδιακή ανεπάρκεια

μπορεί να παρατηρηθεί υπόταση. Αυτό μπορεί επίσης να συμβεί σε υπερτασικούς

δόσεις διουρητικών. Η έναρξη της θεραπείας πρέπει να γίνεται με προσοχή και να

Αναισθησία και χειρουργικές επεμβάσεις

Σε ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία με ανταγωνιστές της αγγειοτασίνης ΙΙ μπορεί

να παρουσιαστεί υπόταση κατά τη διάρκεια της αναισθησίας ή της χειρουργικής

Όπως ισχύει και με άλλα αγγειοδιασταλτικά, απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή σε

πάσχοντες από αιμοδυναμικά σχετιζόμενη στένωση της αορτικής ή της μιτροειδούς

βαλβίδας ή από αποφρακτική υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια.

Πρωτοπαθής υπεραλδοστερονισμός

Ασθενείς με πρωτοπαθή υπεραλδοστερονισμό γενικά δεν ανταποκρίνονται στα

αντιυπερτασικά φάρμακα που δρουν ανασταλτικά στο σύστημα ρενίνης-

αγγειοτασίνης-αλδοστερόνης. Για το λόγο αυτό, δε συνιστάται η χρήση του

Υπερκαλιαιμία

Ταυτόχρονη χορήγηση του FYRONEXE με καλιοσυντηρητικά διουρητικά,

συμπληρώματα καλίου, υποκατάστατα μαγειρικού άλατος που περιέχουν κάλιο ή

άλλα φαρμακευτικά προϊόντα που μπορεί να αυξήσουν τα επίπεδα καλίου (π.χ.

υπερτασικούς ασθενείς. Παρακολούθηση του καλίου πρέπει να γίνεται ανάλογα με

Ο συνδυασμός ενός αναστολέα ΜΕΑ, ενός καλιοσυντηρητικού διουρητικού (π.χ.

σπειρονολακτόνη) και του FYRONEXE δε συνιστάται και πρέπει να εξετάζεται μόνο

μετά από προσεκτική αξιολόγηση του δυνητικού οφέλους και του κινδύνου.

Γενικά

Σε ασθενείς των οποίων ο αγγειακός τόνος και η νεφρική λειτουργία εξαρτώνται

κυρίως από τη δραστικότητα του συστήματος ρενίνης-αγγειοτασίνης-αλδοστερόνης

(π.χ. ασθενείς με σοβαρή συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια ή υποκείμενη νεφρική

νόσο, συμπεριλαμβανόμενης της στένωσης νεφρικής αρτηρίας), θεραπεία με άλλα

φάρμακα που επηρεάζουν το σύστημα αυτό έχει συσχετισθεί με οξεία υπόταση,

αζωθαιμία, ολιγουρiα ή, σπάνια, οξεία νεφρική ανεπάρκεια. Η πιθανότητα παρόμοιας

αντιυπερτασικό παράγοντα, υπερβολική μείωση της αρτηριακής πίεσης σε ασθενείς

με ισχαιμική καρδιοπάθεια ή ισχαιμική αγγειακή εγκεφαλική νόσο μπορεί να

καταλήξει σε έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικό επεισόδιο.

Η αντιυπερτασική δράση του candesartan μπορεί να ενισχυθεί από άλλα

συνταγογραφηθούν ως αντιυπερτασικά είτε για άλλες ενδείξεις.

Κύηση

Δεν πρέπει να αρχίζει θεραπεία με ανταγωνιστές των υποδοχέων της αγγειοτασίνης ΙΙ

(AIIRAs) κατά τη διάρκεια της κύησης. Εκτός εάν η θεραπεία με AIIRAs θεωρείται

απαραίτητη, οι ασθενείς που σχεδιάζουν εγκυμοσύνη πρέπει να χρησιμοποιούν

δυσλειτουργία

Το candesartan δεν έχει μελετηθεί σε παιδιά με ρυθμό σπειραματικής διήθησης

Για τα παιδιά με πιθανή ενδοαγγειακή υποογκαιμία (π.χ. ασθενείς που έλαβαν

θεραπεία με διουρητικά, ιδιαίτερα εκείνοι με μειωμένη νεφρική λειτουργία), η

θεραπεία με FYRONEXE θα πρέπει να ξεκινά υπό στενή ιατρική παρακολούθηση και

Σε ασθενείς μετά την εμμηναρχή η πιθανότητα εγκυμοσύνης πρέπει να αξιολογείται

σε τακτική βάση.

Κατάλληλη πληροφόρηση θα πρέπει να δοθεί και / ή μέτρα να ληφθούν για την

πρόληψη του κινδύνου έκθεσης κατά τη διάρκεια της κύησης (βλ. παραγράφους 4.3

4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές

αλληλεπίδρασης

Στις ουσίες που έχουν μελετηθεί σε κλινικές φαρμακοκινητικές μελέτες

περιλαμβάνονται η υδροχλωροθειαζίδη, η βαρφαρίνη, η διγοξίνη, τα από του

στόματος χορηγούμενα αντισυλληπτικά (π.χ. αιθινυλοιστραδιόλη/λεβονοργεστρέλη),

η γλιβενκλαμίδη, η νιφεδιπίνη και η εναλαπρiλη. Δεν έχουν διαπιστωθεί κλινικώς

σημαντικές φαρμακοκινητικές αλληλεπιδράσεις με αυτά τα φαρμακευτικά προϊόντα.

Ταυτόχρονη χρήση καλιοσυντηρητικών διουρητικών, συμπληρωμάτων καλίου,

προϊόντων (π.χ. ηπαρίνη) μπορεί να αυξήσουν τα επίπεδα καλίου. Πρέπει να

λαμβάνονται κατάλληλα μέτρα για την παρακολούθηση του καλίου (βλέπε

παράγραφο 4.4).

2

Έχει αναφερθεί αναστρέψιμη αύξηση των συγκεντρώσεων του λιθίου στον ορό και

της τοξικότητας κατά την ταυτόχρονη χορήγηση λιθίου με αναστολείς ΜΕΑ.

Παρόμοια δράση μπορεί να παρατηρηθεί με τους ανταγωνιστές των υποδοχέων της

αγγειοτασίνης ΙΙ. Δε συνιστάται η χρήση candesartan μαζί με λίθιο. Εάν ο

συνδυασμός κρίνεται απαραίτητος, συνιστάται προσεκτικός έλεγχος των επιπέδων

του λιθίου στο πλάσμα.

Όταν οι AIIRAs χορηγούνται ταυτόχρονα με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα

(ΜΣΑΦ) (π.χ.: εκλεκτικούς αναστολείς COX-2, ακετυλοσαλικυλικό οξύ > 3 g/ημέρα

και μη εκλεκτικά ΜΣΑΦ), μπορεί να συμβεί εξασθένηση της αντιυπερτασικής

ηλικιωμένους. Οι ασθενείς πρέπει να ενυδατώνονται αρκετά και να εξετάζεται η

ανάγκη παρακολούθησης της νεφρικής λειτουργίας κατά την έναρξη της ταυτόχρονης

θεραπείας και περιοδικά, στη συνέχεια.

Παιδιατρικός πληθυσμός

Μελέτες αλληλεπίδρασης έχουν πραγματοποιηθεί μόνο σε ενήλικες.

4.6 Kύηση και γαλουχία

Εγκυμοσύνη

Η χρήση των AIIRAs δε συνιστάται κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου της

κύησης (βλέπε παράγραφο 4.4). Η χρήση των AIIRAs αντενδείκνυται κατά τη

διάρκεια του 2

και 3

φαρμάκων. Ασθενείς που σχεδιάζουν εγκυμοσύνη πρέπει να αλλάζουν σε

εναλλακτική αντιυπερτασική θεραπεία για την οποία έχει αποδειχθεί το προφίλ

ασφάλειας για χρήση στην εγκυμοσύνη, εκτός εάν η συνέχιση της θεραπείας με

αντιυπερτασική αγωγή με candesartan cilexetil μείωσε την απέκκριση λευκωματινών

από τα ούρα (μέση αναλογία λευκωματίνης/κρεατινίνης 30% , 95% διάστημα

εμπιστοσύνης (CI) 15-42%). Μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν δεδομένα σχετικά με την

επίδραση του candesartan στην εξέλιξη της διαβητικής νεφροπάθειας.

ημερησίως, στη νοσηρότητα και θνησιμότητα από καρδιαγγειακά συμβάματα

(ηλικίας 70-89 ετών, 21% ηλικίας 80 ετών ή και μεγαλύτερης) με ήπια έως μέτρια

υπέρταση, οι οποίοι παρακολουθήθηκαν για μέσο διάστημα 3,7 ετών (Study on

COgnition and Prognosis in the Elderly). Οι ασθενείς έλαβαν candesartan cilexetil ή

εικονικό φάρμακο μαζί με άλλη αντιυπερτασική θεραπεία, που προστέθηκε όταν ήταν

ομάδα του candesartan σε σύγκριση με 30,0 περιστατικά ανά 1.000 ανθρωπο-έτη

ασθενών (patient-years) στην ομάδα ελέγχου (σχετικός κίνδυνος 0,89, 95% CI 0,75

έως 1,06, p = 0,19).

Παιδιατρικός πληθυσμός

Οι αντιυπερτασικές δράσεις του candesartan αξιολογήθηκαν σε υπερτασικά παιδιά

ηλικίας 1 έως <6 ετών και 6 έως <17 ετών σε δύο τυχαιοποιημένες, διπλά-τυφλές

πολυκεντρικές, μελέτες 4 εβδομάδων κυμαινόμενης δόσης.

Σε παιδιά ηλικίας 1 έως <6 ετών, 93 ασθενείς, 74% εκ των οποίων είχαν νεφρική

νόσο, τυχαιοποιήθηκαν για να λάβουν από του στόματος δόση εναιωρήματος

candesartan cilexetil 0,05, 0,20 ή 0,40 mg / kg μία φορά την ημέρα.

Η κύρια μέθοδος ανάλυσης ήταν η κλίση της μεταβολής της συστολική αρτηριακής

πίεσης (ΣΑΠ), ως συνάρτηση της δόσης. Η ΣΑΠ και η διαστολική αρτηριακή πίεση

τις τρεις δόσεις του candesartan cilexetil. Ωστόσο, δεδομένου ότι δεν υπήρχε ομάδα

Σε παιδιά ηλικίας 6 έως < 17 χρονών, 240 ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν είτε

εικονικό φάρμακο ή χαμηλή, μεσαία ή υψηλή δόση του candesartan cilexetil σε

αναλογία 1 : 2 : 2 : 2 . Για τα παιδιά που ζύγιζαν < 50 kg , οι δόσεις του candesartan

cilexetil ήταν 2, 8, ή 16 mg μία φορά την ημέρα. Στα παιδιά που ζύγιζαν > 50 kg, οι

δόσεις candesartan cilexetil ήταν 4 , 16 ή 32 mg μία φορά την ημέρα . Το candesartan

σε συγκεντρωτικές δόσεις μείωσε την SiSBP κατά 10,22 mmHg ( P < 0,0001 ) και

την SiDBP ( P = 0,0029 ) κατά 6,56 mmHg, από την αρχική τιμή. Στην ομάδα του

εικονικού φαρμάκου , υπήρχε επίσης μια μείωση κατά 3,667 mmHg της SiSBP (p =

0,0074 ) και 1,80 mmHg της SiDBP (p = 0,0992 ) από την αρχική τιμή. Παρά τη

μεγάλη επίδραση του εικονικού φαρμάκου, όλες οι μεμονωμένες δόσεις candesartan

(και όλες οι δόσεις ομαδοποιημένα) ήταν σημαντικά ανώτερες από το εικονικό

άνω των 50 kg επιτεύχθηκε σε δόσεις των 8mg και 16 mg, αντίστοιχα, και η επίδραση

σταθεροποιήθηκε μετά από αυτό το σημείο.

Από αυτούς που συμμετείχαν, το 47% ήταν ασθενείς που ανήκαν στην μαύρη φυλή

και το 29% ήταν κορίτσια. Η μέση ηλικία + / - SD ήταν 12,9 + / - 2,6 χρόνια . Σε

αρτηριακή πίεση στους ασθενείς της μαύρης φυλής σε σύγκριση με τους ασθενείς

Καρδιακή Ανεπάρκεια

Η θεραπεία με το candesartan cilexetil μειώνει τη θνησιμότητα, μειώνει τη νοσηλεία

λόγω καρδιακής ανεπάρκειας και βελτιώνει τα συμπτώματα σε ασθενείς με

Αυτό το διπλά-τυφλό, ελεγχόμενο με εικονικό φάρμακο, κλινικό πρόγραμμα σε

ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια κατηγορίας II-IV κατά ΝΥΗΑ αποτελείτο

από τρεις ξεχωριστές μελέτες: CHARM - Αlternatiνe (Εναλλακτική αγωγή) (n=2.028)

σε ασθενείς με κλάσμα εξώθησης αριστερής κοιλίας (LVEF) ≤40% που δεν έλαβαν

αναστολέα ΜΕΑ λόγω δυσανεξίας (κυρίως εξαιτίας του βήχα, 72%), CHARM-Added

ΜΕΑ και την CHARM-Preserνed (Διατηρημένη λειτουργία αριστερής κοιλίας)

το 63% των ασθενών που εξακολουθούσε να λαμβάνει candesartan cilexetil (89%)

ελάμβανε τη δόση-στόχο των 32 mg.

Στην CHARM-Alternative το σύνθετο τελικό σημείο για τη θνησιμότητα

καρδιαγγειακής αιτιολογίας ή για την πρώτη νοσηλεία λόγω CHF μειώθηκε

σημαντικά με το candesartan σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο, αναλογία

κινδύνου (HR) 0,77 (95% CI: 0,67-0,89, p<0,001). Αυτό αντιστοιχεί σε μείωση του

σχετικού κινδύνου κατά 23%. Από τους ασθενείς υπό candesartan 33,0% (95% CI:

30,1-36,0) και από τους ασθενείς υπό το εικονικό φάρμακο 40,0% (95% CI: 37,0 έως

43,1) υπήρξε απόλυτη διαφορά 7,0% (95% CI: 11,2-2,8) όσον αφορά το τελικό

σημείο. Δεκατέσσερις ασθενείς χρειάστηκε να λάβουν θεραπεία για όλη τη διάρκεια

της μελέτης, ώστε να προληφθεί ένας θάνατος ασθενούς από καρδιαγγειακή

αιτιολογία ή νοσηλεία για θεραπεία καρδιακής ανεπάρκειας. Το σύνθετο τελικό

σημείο για τη θνησιμότητα κάθε αιτιολογίας ή για την πρώτη νοσηλεία λόγω CHF

μειώθηκε επίσης σημαντικά με το candesartan, με HR 0,80 (95% CI: 0,70-0,92,

κατά ΝΥΗΑ (p=0,008).

Στην CHARM-Added, το σύνθετο τελικό σημείο για τη θνησιμότητα καρδιαγγειακής

αιτιολογίας ή για την πρώτη νοσηλεία λόγω χρόνιας καρδιακής ανεπάρκειας

μειώθηκε σημαντικά με το candesartan σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο, HR

0,85, (95% CI: 0,75-0,96, p=0,011). Αυτό αντιστοιχεί σε μείωση του σχετικού

και από τους ασθενείς υπό το εικονικό φάρμακο 42,3% (95% CI: 39,6-45,1) υπήρξε

Είκοσι τρείς ασθενείς χρειάστηκε να λάβουν θεραπεία για όλη τη διάρκεια της

μελέτης, ώστε να προληφθεί ένας θάνατος από καρδιαγγειακή αιτιολογία ή η

νοσηλεία για θεραπεία καρδιακής ανεπάρκειας. Το σύνθετο τελικό σημείο για τη

θνησιμότητα κάθε αιτιολογίας ή για την πρώτη νοσηλεία λόγω χρόνιας καρδιακής

με candesartan cilexeti1 επέφερε βελτίωση της κατηγορίας κατά ΝYΗΑ (p=0,020).

Στην CHARM-Preserνed, το σύνθετο τελικό σημείο για τη θνησιμότητα

ανεπάρκειας δεν μειώθηκε στατιστικώς σημαντικά, HR 0,89 (95% CI: 0,77-1,03,

p=0,118).

Η θνησιμότητα κάθε αιτιολογίας δεν ήταν στατιστικώς σημαντική, όταν εξετάστηκε

σε κάθε μία από τις τρεις υπομελέτες του κλινικού προγράμματος CHARM.

ασθενών από τις CHARM-Alternative και CHARM-Added, HR 0,88 (95% CI: 0,79-

0,98, p=0,018) καθώς και από τις τρεις υπομελέτες, HR 0,91 (95% CI: 0,83 έως 1,00,

p=0,055).

Η ευεργετική δράση του candesartan ήταν σταθερή, ανεξάρτητα από ηλικία, φύλο και

σε ασθενείς που ελάμβαναν συγχρόνως β-αποκλειστές και αναστολείς ΜΕΑ, και το

(κλάσμα εξώθησης αριστερής κοιλίας, LVEF ≤ 40%), το candesartan ελαττώνει τις

συστηματικές αγγειακές αντιστάσεις και την πίεση εσφήνωσης των πνευμονικών

τριχοειδών, ενισχύει τη δράση της ρενίνης στο πλάσμα, αυξάνει τη συγκέντρωση της

αγγειοτασίνης ΙΙ και μειώνει τα επίπεδα της αλδοστερόνης.

5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες

Απορρόφηση και κατανομή

Μετά την από του στόματος χορήγηση, το candesartan cilexetil μετατρέπεται στη

δραστική ουσία candesartan. Μετά από τη λήψη πόσιμου διαλύματος candesartan

βιοδιαθεσιμότητα του candesartan υπό τη μορφή δισκίων συγκριτικά με το πόσιμο

διάλυμα ίδιας περιεκτικότητας είναι περίπου 34% με πολύ μικρή μεταβλητότητα.

Συνεπώς, η απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα του δισκίου εκτιμάται 14%. Η μέση μέγιστη

συγκέντρωση (C

max

) στον ορό επιτυγχάνεται 3-4 ώρες μετά τη λήψη του δισκίου. Οι

συγκεντρώσεις του candesartan στον ορό αυξάνουν γραμμικά με την αύξηση των

φαρμακοκινητική του candesartan που να σχετίζονται με το γένος (φύλο). Το εμβαδόν

χρόνο (AUC) δεν επηρεάζεται σημαντικά από την τροφή.

Το candesartan συνδέεται σε υψηλό ποσοστό με τις πρωτεΐνες του πλάσματος

(περισσότερο από 99%). Ο φαινόμενος όγκος κατανομής του candesartan είναι 0,1

Το candesartan αποβάλλεται αμετάβλητο κυρίως με τα ούρα και τη χολή και σε μικρό

μόνο ποσοστό μέσω ηπατικού μεταβολισμού (CYP2C9). Υπάρχουσες μελέτες

αλληλεπίδρασης δεν δείχνουν κάποια δράση στα CYP2C9 και CYP3A4. Σύμφωνα με

δραστικές ουσίες των οποίων ο μεταβολισμός εξαρτάται από τα ισοένζυμα του

κυτοχρώματος Ρ450, CYP1A2, CYP2A6, CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6, CYP2E1 ή

CYP3A4. Ο τελικός χρόνος ημιζωής του candesartan είναι περίπου 9 ώρες. Δεν

υπάρχει συσσώρευση του φαρμάκου μετά από επανειλημμένη χορήγηση.

Η συνολική κάθαρση του candesartan από το πλάσμα είναι περίπου 0,37 ml/min/kg,

με τιμή νεφρικής κάθαρσης περίπου 0,19 ml/min/kg. Η νεφρική απέκκριση του

candesartan πραγματοποιείται τόσο με σπειραματική διήθηση όσο και με ενεργητική

σωληναριακή απέκκριση. Μετά την από του στόματος χορήγηση μίας δόσης

candesartan cilexetil, ραδιοσημασμένου με

14

C, το 26% περίπου της δόσης

ενώ το 56% περίπου της δόσης ανακτάται στα κόπρανα ως candesartan και 10% υπό

Στους ηλικιωμένους (άνω των 65 ετών) η C

max

και η AUC του candesartan είναι

αυξημένες περίπου κατά 50% και 80% αντίστοιχα, συγκριτικά με άτομα νεαρής

ηλικίας. Ωστόσο, η απόκριση της αρτηριακής πίεσης και η συχνότητα εμφάνισης

ανεπιθύμητων ενεργειών για μία δεδομένη δόση FYRONEXE είναι παρόμοιες σε

νέους και ηλικιωμένους ασθενείς (βλέπε παράγραφο 4.2).

Σε ασθενείς με ήπιου έως μέτριου βαθμού νεφρική δυσλειτουργία η C

max

και η AUC

του candesartan αυξήθηκαν κατά τη χορήγηση επαναλαμβανόμενων δόσεων περίπου

50% και 70% αντίστοιχα, αλλά ο χρόνος ημίσειας ζωής (t

) παρέμεινε αμετάβλητος,

σε σύγκριση με ασθενείς με φυσιολογική νεφρική λειτουργία. Οι αντίστοιχες αλλαγές

σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία ήταν περίπου 50% και 110%

1/2

διπλάσιος σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία. Η AUC του candesartan σε

ασθενείς που υπόκεινται σε αιμοδιύλιση ήταν παρόμοια με των ασθενών με σοβαρή

νεφρική ανεπάρκεια.

Σε δύο μελέτες, που περιλαμβάνουν και οι δύο ασθενείς με ήπια έως μέτρια ηπατική

στη μία μελέτη και 80% στην άλλη μελέτη (βλέπε παράγραφο 4.2). Δεν υπάρχει

Παιδιατρικός πληθυσμός

Οι φαρμακοκινητικές ιδιότητες του candesartan αξιολογήθηκαν σε υπερτασικά παιδιά

ηλικίας 1 έως < 6 ετών και 6 έως < 17 ετών σε δύο μελέτες φαρμακοκινητικής

μεταξύ της κάθαρσης και του βάρους /ηλικίας σε αυτόν τον πληθυσμό είναι άγνωστη.

Σε παιδιά ηλικίας 6 έως < 17 χρονών, 22 παιδιά έλαβαν μία εφάπαξ δόση ενός

ηλικία . Ωστόσο, το βάρος φαίνεται να συσχετίζεται σημαντικά με την C

max

) και την AUC (p = 0,011). Δεν έχουν συλλεχθεί στοιχεία κάθαρσης, ως εκ τούτου, η

δυνατότητα συσχέτισης της κάθαρσης και του βάρους / ηλικίας σε αυτόν τον

πληθυσμό είναι άγνωστη.

Παιδιά > 6 ετών είχαν παρόμοια έκθεση με των ενηλίκων όταν δόθηκε η ίδια δόση.

Η φαρμακοκινητική του candesartan cilexetil δεν έχει διερευνηθεί σε παιδιατρικούς

ασθενείς ηλικίας < 1 έτους .

επιδράσεις στους νεφρούς και στα χαρακτηριστικά των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Το

candesartan προκάλεσε μείωση των ειδικών παραμέτρων των ερυθρών αιμοσφαιρίων

(των ερυθροκυττάρων, της αιμοσφαιρίνης και του αιματοκρίτη). Η επίδραση του

candesartan στους νεφρούς (όπως διάμεσος νεφρίτις, διάταση σωληναρίων,

βασεοφιλική απεικόνιση των κυττάρων των ουροφόρων σωληναρίων, αύξηση των

συγκεντρώσεων ουρίας και κρεατινίνης στο πλάσμα) μπορεί να είναι επακόλουθο της

υποτασικής δράσης, που οδηγεί σε μεταβολές της νεφρικής αιμάτωσης. Επιπλέον, το

candesartan προκάλεσε υπερπλασία/υπερτροφία των παρασπειραματικών κυττάρων.

Οι αλλαγές αυτές θεωρείται ότι προκλήθηκαν από την φαρμακολογική δράση του

candesartan. Η υπερπλασία/υπερτροφία των νεφρικών παρασπειραματικών κυττάρων

δεν φαίνεται να είναι κλινικής σημασίας, όταν το candesartan χορηγείται σε

Σε προχωρημένη εγκυμοσύνη έχει παρατηρηθεί εμβρυοτοξικότητα (βλέπε παράγραφο

4.6).

Σε προκλινικές μελέτες σε νορμοτασικά νεογνά και νεαρούς αρουραίους, το

Όπως και σε ενήλικα ζώα, τα αποτελέσματα αυτά θεωρούνται ότι προκύπτουν από

έκθεση στο candesartan ήταν μεταξύ 12 και 78 φορές των επιπέδων που βρέθηκαν σε

παιδιά ηλικίας 1 έως < 6 που έλαβαν candesartan cilexetil σε δόση 0,2 mg / kg και 7

έως 54 φορές από εκείνα που βρέθηκαν σε παιδιά ηλικίας 6 έως < 17 που έλαβαν

candesartan cilexetil σε μία δόση των 16 mg. Εφόσον δεν εντοπίστηκε επίπεδο

νεαρά ποντίκια. Η χορήγηση φαρμάκων που δρουν απευθείας στο σύστημα ρενίνης-

αγγειοτασίνης- αλδοστερόνης μπορεί να μεταβάλει τη φυσιολογική νεφρική

ανάπτυξη. Ως εκ τούτου, τα παιδιά ηλικίας κάτω του 1 έτους δεν θα πρέπει να λάβουν

Στοιχεία από in vitro και in νiνο μελέτες μεταλλαξογένεσης δείχνουν ότι το

candesartan δεν ασκεί μεταλλαξιογόνο δράση ή επίταση των διεργασιών μίτωσης,

Δεν υπάρχουν ενδείξεις καρκινογένεσης.

6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

6.1 Κατάλογος εκδόχων

6.2 Ασυμβατότητες

Δεν εφαρμόζεται.

6.3 Διάρκεια ζωής

2 χρόνια

Φιάλες HDPE: χρησιμοποιείστε εντός 3 μηνών μετά από το πρώτο άνοιγμα

6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη

FYRONEXE 4 mg, 8 mg και 16 mg δισκία

Φιάλη από υψηλής πυκνότητας πολυαιθυλένιο (HDPE) με πώμα από πολυπροπυλένιο

(PP) και αφυγραντικό από γέλη σιλικόνης (silica gel): 30, 100, 500 δισκία

Κυψέλες (blisters) από Al/Al: 7, 14, 20, 28, 30, 50, 56, 58, 60, 84, 90, 91, 98, 100,

250, 300 δισκία

Κυψέλη (blister) από Al/Al με αφυγραντικό: 7, 14, 20, 28, 30, 50, 56, 58, 60, 84, 90,

91, 98, 100, 250, 300 δισκία

(PP) και αφυγραντικό από γέλη σιλικόνης (silica gel): 30, 100, 500 δισκία

Προσοχή! Η φιάλη HDPE περιέχει αφυγραντικό. Δεν πρέπει να το καταπιείτε.

Μπορεί να μην κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες.

6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης και άλλος χειρισμός

7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

Sandoz GmbH

Biochemiestrasse 10

6250 Kundl

Αυστρία

8. ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

4 mg: 63584/21-9-2010 (ορθή επανάληψη 10-11-2010)

8 mg: 63585/21-9-2010 (ορθή επανάληψη 10-11-2010)

32 mg: 63588/21-9-2010 (ορθή επανάληψη 10-11-2010)

9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ / ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ

10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ