Παρασκευή για ενδοφλέβια χορήγηση: πριν από την έγχυση, το Paxene
paclitaxel πρέπει να αραιώνεται με χρήση άσηπτων τεχνικών σε διάλυμα
χλωριούχου νατρίου 9 mg/ml (0,9%) για έγχυση, ή διάλυμα γλυκόζης 50 mg/ml
(5%) για έγχυση, ή μίγμα διαλύματος χλωριούχου νατρίου 9 mg/ml (0,9%) για
έγχυση και γλυκόζης 50 mg/ml (5%) για έγχυση, ή διάλυμα Ringer για έγχυση
που περιέχει 50 mg/ml (5%) γλυκόζης, μέχρι τελική συγκέντρωση 0,3 έως
1,2 mg/ml.
Η χημική και φυσική σταθερότητα κατά τη χρήση του διαλύματος που
παρασκευάζεται για έγχυση έχει τεκμηριωθεί για 27 ώρες στους 25°C, όταν
αραιώνεται σε μίγμα διαλύματος χλωριούχου νατρίου 9 mg/ml (0,9%) για
έγχυση και γλυκόζης 50 mg/ml (5%) για έγχυση, ή διάλυμα Ringer για έγχυση
που περιέχει 50 mg/ml (5%)
γλυκόζης.
Η χημική και φυσική σταθερότητα κατά τη χρήση του διαλύματος που
παρασκευάζεται για έγχυση έχει τεκμηριωθεί για 14 ημέρες στους 5°C και
στους 25°C, όταν αραιώνεται σε διάλυμα προς έγχυση γλυκόζης 50 mg/ml (5%)
ή σε διάλυμα προς έγχυση χλωριούχου νατρίου 9 mg/ml (0,9%).
Η μικροβιολογική σταθερότητα κατά τη χρήση του διαλύματος που
παρασκευάζεται για έγχυση έχει τεκμηριωθεί για 27 ώρες στους 25°C. Άλλοι
χρόνοι και άλλες συνθήκες διατήρησης κατά τη χρήση αποτελούν ευθύνη του
χρήστη.
Κατά την παρασκευή, τα διαλύματα μπορεί να δείχνουν θολότητα που
αποδίδεται στα έκδοχα της μορφής και δεν αφαιρείται με διήθηση. Το Paxene
paclitaxel πρέπει να χορηγείται μέσω ενσωματωμένου φίλτρου με μικροπορώδη
μεμβράνη ≤ 0,22 μm. Καμία σημαντική απώλεια της ισχύος δε σημειώθηκε
μετά την προσομοιωμένη δίοδο του διαλύματος από ενδοφλέβια συσκευή που
έφερε ενσωματωμένο φίλτρο.
Υπάρχουν σπάνιες αναφορές για εμφάνιση ιζήματος κατά τη διάρκεια
εγχύσεων πακλιταξέλης, κυρίως προς το τέλος μιας 24ωρης έγχυσης. Αν και η
αιτία σχηματισμού αυτού του ιζήματος δεν έχει προσδιορισθεί, πιθανότατα
συνδέεται με τον υπερκορεσμό του αραιωμένου διαλύματος. Για να ελαττωθεί
ο κίνδυνος εμφάνισης ιζήματος, το Paxene paclitaxel πρέπει να χρησιμοποιείται
όσο το δυνατόν συντομότερα μετά την αραίωση και πρέπει να αποφεύγεται η
παρατεταμένη ανατάραξη, δόνηση ή ανακίνηση. Οι συσκευές έγχυσης πρέπει να
ξεπλένονται επιμελώς πριν τη χρήση. Κατά τη διάρκεια της έγχυσης η εμφάνιση
του διαλύματος πρέπει να ελέγχεται τακτικά και η έγχυση πρέπει να
διακόπτεται εάν παρουσιασθεί ίζημα.
Για να ελαχιστοποιήσουμε την έκθεση του ασθενούς στο DEHP [di-(2-
ethylhexyl)phthalate] που μπορεί να απελευθερώνεται από τα
πλαστικοποιημένα με PVC υλικά για έγχυση, τα αραιωμένα διαλύματα
πακλιταξέλης πρέπει να διατηρούνται σε φιάλες που δεν είναι από PVC (γυαλί,
πολυπροπυλένιο) ή σε πλαστικούς σάκους (πολυπροπυλενίου, πολυολεφίνης)
και να χορηγούνται με συσκευές επικαλυμμένες εσωτερικά με πολυαιθυλένιο.
Η χρήση φίλτρων με ενσωματωμένο μικρό πλαστικοποιημένο με PVC
σωληνάριο εισόδου και/ή εξόδου δεν επέφερε σημαντική απελευθέρωση DEHP.
Απόρριψη: όλα τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την παρασκευή, τη
χορήγηση ή που ήρθαν σε επαφή με κάποιο τρόπο με το Paxene paclitaxel,
πρέπει να απορρίπτονται σύμφωνα με τις τοπικές διατάξεις για το χειρισμό
των κυτταροτοξικών φαρμάκων.
12