ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

COVERAM 5mg/5mg δισκία

COVERAM 5mg/10mg δισκία

COVERAM 10mg/5mg δισκία

COVERAM 10mg/10mg δισκία

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Κάθε δισκίο περιέχει 3,395 mg περινδοπρίλης (perindopril) που αντιστοιχεί σε 5 mg

περινδοπρίλης αργινίνης (perindopril arginine) και 6,935 mg αμλοδιπίνης βεσυλικής

(amlodipine besilate) που αντιστοιχεί σε 5 mg αμλοδιπίνης (amlodipine)

Κάθε δισκίο περιέχει 6,790 mg περινδοπρίλης (perindopril) που αντιστοιχεί σε 10 mg

περινδοπρίλης αργινίνης (perindopril arginine) και 13,870 mg αμλοδιπίνης βεσυλικής

(amlodipine besilate) που αντιστοιχεί σε 10 mg αμλοδιπίνης (amlodipine)

Έκδοχο: μονοϋδρική λακτόζη.

Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλέπε παράγραφο 6.1.

3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ

Δισκίο.

Λευκό, ραβδόμορφο δισκίο, χαραγμένο με την ένδειξη 5/5 στη μία πλευρά και το

σήμα στην άλλη πλευρά.

4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις

Το COVERAM ενδείκνυται ως θεραπεία υποκατάστασης για την αγωγή της

ιδιοπαθούς υπέρτασης και/ή της σταθερής στεφανιαίας νόσου, σε ασθενείς που

ρυθμίζονται ήδη με περινδοπρίλη και αμλοδιπίνη, οι οποίες χορηγούνται ταυτόχρονα

στην ίδια δόση.

4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

Από το στόμα.

Ένα δισκίο την ημέρα σε μία δόση, κατά προτίμηση το πρωί πριν από το φαγητό.

Η απομάκρυνση της περινδοπριλάτης είναι μειωμένη στους ηλικιωμένους και στους

ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια. Επομένως, η συνήθης ιατρική παρακολούθηση θα

περιλαμβάνει συχνό έλεγχο της κρεατινίνης και του καλίου.

Το COVERAM μπορεί να χορηγείται σε ασθενείς με κάθαρση κρεατινίνης  60ml/min

και δεν είναι κατάλληλο για ασθενείς με κάθαρση κρεατινίνης < 60ml/min. Σε αυτούς

τους ασθενείς, συνιστάται εξατομικευμένη τιτλοποίηση της δόσης με χορήγηση των

παραγόντων ξεχωριστά.

Η αμλοδιπίνη όταν χρησιμοποιείται σε παρόμοιες δόσεις σε ηλικιωμένους ή

νεότερους ασθενείς είναι εξίσου καλά ανεκτή. Για τους ηλικιωμένους, συνιστώνται

τα συνήθη δοσολογικά σχήματα, εντούτοις αύξηση της δόσης θα πρέπει να γίνεται με

προσεκτική και θα πρέπει να ξεκινά από το χαμηλότερο σημείο του δοσολογικού

εύρους (βλέπε παραγράφους 4.4 και 5.2). Για την εύρεση της βέλτιστης δόσης

έναρξης και δόσης συντήρησης των ασθενών με ηπατική διαταραχή, θα πρέπει να

γίνεται εξατομικευμένη τιτλοποίηση της δόσης των ασθενών, χρησιμοποιώντας τον

ελεύθερο συνδυασμό αμλοδιπίνης και περινδοπρίλης. Η φαρμακοκινητική της

αμλοδιπίνης δεν έχει μελετηθεί σε ασθενείς με σοβαρή ηπατική διαταραχή. . Η

χορήγηση της αμλοδιπίνης πρέπει να ξεκινά από τη χαμηλότερη δόση και να

τιτλοποιείται αργά σε ασθενείς με βαριά ηπατική διαταραχή.

Παιδιατρικός πληθυσμός

To COVERAM δε θα πρέπει να χορηγείται σε παιδιά και εφήβους, γιατί η

του ΜΕΑ,

- Κληρονομικό ή ιδιοπαθές αγγειοοίδημα,

- Δεύτερο και τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης (βλέπε παραγράφους 4.4 και 4.6).

2

- Η ταυτόχρονη χρήση του COVERAM με προϊόντα που περιέχουν αλισκιρένη

αντενδείκνυται σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη ή νεφρική δυσλειτουργία (GFR

< 60 ml/min/1.73 m²) (βλ. παραγράφους 4.5 και 5.1).

Σχετικές με την αμλοδιπίνη:

- Σοβαρή υπόταση,

- Υπερευαισθησία στην αμλοδιπίνη ή στα παράγωγα της διυδροπυριδίνης,

- Καταπληξία, συμπεριλαμβανομένης καρδιογενούς καταπληξίας,

περιγράφονται παραπάνω, ισχύουν και για το σταθερό συνδυασμό COVERAM.

- Υπερευαισθησία σε κάποιο από τα έκδοχα.

4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση

Όλες οι προειδοποιήσεις που σχετίζονται με κάθε ένα από τα συστατικά χωριστά,

όπως περιγράφονται παρακάτω, ισχύουν και για το σταθερό συνδυασμό COVERAM.

Σχετικές με την περινδοπρίλη

Ειδικές προειδοποιήσεις

Υπερευαισθησία/Αγγειοοίδημα:

Αγγειοοίδημα του προσώπου, των άκρων, των χειλέων, των βλεννογόνων, της

γλώσσας, της γλωττίδας και/ή του λάρυγγα έχει αναφερθεί σπάνια σε ασθενείς που

γενικώς αποκατάσταση του προβλήματος χωρίς αγωγή, μολονότι τα αντιισταμινικά

έχουν φανεί χρήσιμα στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Αγγειοοίδημα που συνδέεται με οίδημα του λάρυγγα μπορεί να είναι θανατηφόρο.

Όταν υπάρχει συμμετοχή της γλώσσας, της γλωττίδας ή του λάρυγγα, με πιθανότητα

απόφραξης των αεροφόρων οδών, πρέπει να χορηγείται άμεσα θεραπεία επείγουσας

αντιμετώπισης. Αυτή μπορεί να περιλαμβάνει τη χορήγηση αδρεναλίνης και/ή τη

διατήρηση ανοιχτών αεροφόρων οδών. Ο ασθενής πρέπει να βρίσκεται κάτω από

στενή ιατρική παρακολούθηση, μέχρις ότου να επιτευχθεί πλήρης και σταθερή

υποχώρηση των συμπτωμάτων.

Οι ασθενείς με ιστορικό αγγειοοιδήματος, που δε σχετίζεται με αγωγή με αναστολέα

διαδικασίες που περιλάμβαναν κοιλιακή αξονική τομογραφία ή υπέρηχο ή κατά τη

3

διάρκεια χειρουργικής επέμβασης και τα συμπτώματα εξαλείφθηκαν μετά τη διακοπή

του αναστολέα του ΜΕΑ. Το εντερικό αγγειοοίδημα θα πρέπει να περιλαμβάνεται

στη διαφορική διάγνωση ασθενών υπό αγωγή με αναστολείς του ΜΕΑ, οι οποίοι

εκδηλώνουν κοιλιακό άλγος (βλέπε παράγραφο 4.8).

Αναφυλακτοειδείς αντιδράσεις κατά την αφαίρεση λιποπρωτεϊνών χαμηλής

πυκνότητας (

):

Σπάνια, ασθενείς που λάμβαναν αναστολείς του ΜΕΑ κατά τη διάρκεια αφαίρεσης

λιποπρωτεϊνών χαμηλής πυκνότητας (LDL) με θειική δεξτράνη εμφάνισαν

απειλητικές για τη ζωή αναφυλακτοειδείς αντιδράσεις. Οι αντιδράσεις αυτές

αποφεύχθηκαν με προσωρινή διακοπή της αγωγής με τον αναστολέα του ΜΕΑ, πριν

από κάθε αφαίρεση.

Αναφυλακτοειδείς αντιδράσεις κατά την απευαισθητοποίηση:

Ουδετεροπενία/ακοκκιοκυτταραιμία, θρομβοπενία και αναιμία έχουν αναφερθεί σε

ασθενείς που λάμβαναν αναστολείς του ΜΕΑ. Η ουδετεροπενία εμφανίζεται σπάνια

σε ασθενείς που έχουν φυσιολογική νεφρική λειτουργία και δεν έχουν άλλες

επιπλοκές. Η περινδοπρίλη θα πρέπει να χρησιμοποιείται με εξαιρετική προσοχή σε

ασθενείς που πάσχουν από αγγειακή νόσο του κολλαγόνου, που ακολουθούν

ανοσοκατασταλτική αγωγή, αγωγή με αλλοπουρινόλη ή προκαϊναμίδη ή που έχουν

συνδυασμό αυτών των παραγόντων επιπλοκής, ιδίως εάν προϋπάρχει βλάβη στη

νεφρική λειτουργία. Κάποιοι από αυτούς τους ασθενείς εμφάνισαν σοβαρές

μολύνσεις, οι οποίες, σε λίγες περιπτώσεις, δεν ανταποκρίθηκαν σε εντατική

αντιβιοτική θεραπεία. Εάν χρησιμοποιηθεί περινδοπρίλη σε αυτούς τους ασθενείς,

4

Θεραπεία με αναστολείς του ΜΕΑ δεν πρέπει να ξεκινάει κατά την κύηση. Ασθενείς

που προγραμματίζουν εγκυμοσύνη θα πρέπει να αντικαταστήσουν την αγωγή με

εναλλακτικές αντιυπερτασικές αγωγές οι οποίες διαθέτουν εδραιωμένο προφίλ

ασφάλειας για χορήγηση κατά την εγκυμοσύνη, εκτός εάν η εξακολούθηση της

Οι αναστολείς του ΜΕΑ μπορεί να προκαλέσουν πτώση της αρτηριακής πίεσης. Η

συμπτωματική υπόταση είναι σπάνια σε ανεπίπλεκτους υπερτασικούς ασθενείς και

είναι περισσότερο πιθανό να συμβεί σε ασθενείς που έχουν μειωμένο όγκο αίματος,

π.χ. λόγω διουρητικής αγωγής, διαιτητικού περιορισμού του άλατος, αιμοκάθαρσης,

διάρροιας ή εμέτου, ή σε ασθενείς που έχουν σοβαρή υπέρταση εξαρτώμενη από τη

ρενίνη (βλέπε παραγράφους 4.5 και 4.8). Σε ασθενείς υψηλού κινδύνου για

συμπτωματική υπόταση, η αρτηριακή πίεση, η νεφρική λειτουργία και το κάλιο του

ορού πρέπει να ελέγχονται στενά, κατά τη διάρκεια της αγωγής με COVERAM.

Παρόμοιες προφυλάξεις ισχύουν για ασθενείς με ισχαιμία του μυοκαρδίου ή

αγγειακή εγκεφαλική νόσο, στους οποίους η υπερβολική πτώση της αρτηριακής

Στένωση αορτικής και μιτροειδούς βαλβίδας / υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια:

5

Ηπατική ανεπάρκεια:

φορές) σε θάνατο. Ο μηχανισμός του συνδρόμου αυτού δεν είναι κατανοητός. Οι

Με τη χρήση αναστολέων του ΜΕΑ έχει αναφερθεί βήχας. Χαρακτηριστικά, ο βήχας

είναι μη παραγωγικός, επίμονος και εξαφανίζεται με τη διακοπή της αγωγής. Ο

της διαφορικής διάγνωσης του βήχα.

6

Στους διαβητικούς ασθενείς που λαμβάνουν αντιδιαβητικούς παράγοντες από το

στόμα ή ινσουλίνη, η γλυκαιμική ρύθμιση πρέπει να παρακολουθείται στενά κατά

τον πρώτο μήνα της αγωγής με αναστολέα του ΜΕΑ (βλέπε παράγραφο 4.5).

Έκδοχα:

στη λακτάση τύπου Lapp δεν πρέπει να παίρνουν αυτό το φάρμακο.

7

Αλληλεπιδράσεις

Η ταυτόχρονη χρήση COVERAM με λίθιο, καλιοσυντηρητικά διουρητικά ή

4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές

αλληλεπίδρασης

Σχετικές με την περινδοπρίλη

Τα δεδομένα από κλινικές μελέτες έχουν δείξει ότι ο διπλός αποκλεισμός του

συστήματος ρενίνης-αγγειοτενσίνης-αλδοστερόνης (RASS) μέσω της συνδυασμένης

χρήσης αναστoλέων ΜΕΑ, αποκλειστών των υποδοχέων αγγειοτενσίνης ΙΙ ή

αλισκιρένης συσχετίζεται με υψηλότερη συχνότητα ανεπιθύμητων συμβάντων όπως

περιέχουν κάλιο:

Παρόλο που τα επίπεδα του καλίου στον ορό συνήθως παραμένουν εντός των

φυσιολογικών ορίων, μπορεί να παρουσιαστεί υπερκαλιαιμία σε ορισμένους από

τους ασθενείς που λαμβάνουν περινδοπρίλη. Τα καλιοσυντηρητικά διουρητικά (π.χ.

σπιρονολακτόνη, τριαμτερένη ή αμιλορίδη), τα συμπληρώματα καλίου ή τα

υποκατάστατα άλατος που περιέχουν κάλιο μπορεί να οδηγήσουν σε σημαντική

αύξηση του καλίου του ορού. Συνεπώς, ο συνδυασμός της περινδοπρίλης με τα

προαναφερθέντα φάρμακα δεν συνιστάται (βλ. παράγραφο 4.4). Εάν η ταυτόχρονη

χορήγηση ενδείκνυται λόγω αποδεδειγμένης υποκαλιαιμίας, πρέπει να

χρησιμοποιούνται με προσοχή και σε συχνή παρακολούθηση του καλίου του ορού.

Κίνδυνος αυξημένων ανεπιθύμητων ενεργειών, όπως αγγειονευρωτικό οίδημα

(αγγειοοίδημα).

Ταυτόχρονη χορήγηση με ιδιαίτερη προσοχή:

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) συμπεριλαμβανομένης της

ασπιρίνης σε δόση >3

Όταν οι αναστολείς του ΜΕΑ χορηγούνται ταυτόχρονα με μη στεροειδή

αντιφλεγμονώδη φάρμακα (δηλ. ακετυλοσαλικυλικό οξύ σε αντιφλεγμονώδη δόση,

αναστολείς του COX-2 και μη εκλεκτικά ΜΣΑΦ), μπορεί να σημειωθεί περιορισμός

της αντιυπερτασικής δράσης. Η ταυτόχρονη χρήση αναστολέων του ΜΕΑ και ΜΣΑΦ

μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο επιδείνωσης της νεφρικής λειτουργίας

8

Ο συνδυασμός πρέπει να χορηγείται με προσοχή, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους. Οι

ασθενείς θα πρέπει να ενυδατώνονται δεόντως και θα πρέπει να δοθεί προσοχή στον

έλεγχο της νεφρικής λειτουργίας μετά την έναρξη της ταυτόχρονης θεραπείας και

περιοδικά στη συνέχεια.

Αντιδιαβητικοί παράγοντες (ινσουλίνη, υπογλυκαιμικές σουλφοναμίδες):

επεισοδίων είναι πολύ σπάνια (υπάρχει πιθανότατα βελτίωσης της ανοχής στη

γλυκόζη με απορρέουσα μείωση των απαιτήσεων σε ινσουλίνη).

Ταυτόχρονη χορήγηση που πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψη:

Διουρητικά:

Οι ασθενείς που λαμβάνουν διουρητικά και ιδιαίτερα όσοι έχουν υποογκαιμία και/ή

χαμηλές τιμές άλατος μπορεί να εκδηλώσουν υπερβολική πτώση της αρτηριακής

πίεσης μετά την έναρξη αγωγής με αναστολέα του ΜΕΑ. Η πιθανότητα υποτασικής

δράσης μπορεί να μειωθεί με τη διακοπή του διουρητικού, με την αύξηση του όγκου

του αίματος ή της πρόσληψης άλατος πριν την έναρξη αγωγής με χαμηλές και

προοδευτικά αυξανόμενες δόσεις περινδοπρίλης.

ενέσιμο χρυσό (νάτριο aurothiomalate) και ταυτόχρονη θεραπεία με αναστολέα του ΜΕΑ

συμπεριλαμβανομένης της περινδοπρίλης.

Δε συνιστάται ταυτόχρονη χορήγηση:

Δαντρολένη (έγχυση): Μετά τη χορήγηση βεραπαμίλης και ενδοφλεβίως δαντρολένης

σε ζώα, παρατηρήθηκε θανατηφόρος κοιλιακή μαρμαρυγή και καρδιογενής

καταπληξία σχετιζόμενες με υπερκαλιαιμία. Λόγω του κινδύνου εμφάνισης

υπερκαλιαιμίας, συνιστάται η αποφυγή συγχορήγησης αναστολέων διαύλων του

ασβεστίου, όπως η αμλοδιπίνη, σε ασθενείς επιρρεπείς σε κακοήθη υπερθερμία και

στην αντιμετώπιση της κακοήθους υπερθερμίας.

Ταυτόχρονη χορήγηση με ιδιαίτερη προσοχή:

μέτριους αναστολείς του CYP3A4 (αναστολείς πρωτεάσης, αντιμυκητιασικά της

ομάδας των αζολών, μακρολίδια όπως ερυθρομυκίνη ή κλαριθρομυκίνη, βεραπαμίλη

ή διλτιαζέμη) μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική αύξηση της έκθεσης στην

9

Αμλοδιπί

νη

Περινδοπ

ρίλη

οδών

Οξεία νεφρική ανεπάρκεια - Πολύ

διαταραχές

και

καταστάσεις

Θωρακικό άλγος Όχι

-

Εξασθένιση Όχι

Αίσθημα κακουχίας Όχι

συχνές

-

Παρακλινικέ

ς εξετάσεις

Αύξηση σωματικού βάρους, μείωση σωματικού

βάρους

Όχι

συχνές

-

ενζύμων

Για την αμλοδιπίνη, η εμπειρία με σκόπιμη υπερδοσολογία σε ανθρώπους είναι

περιορισμένη.

Συμπτώματα: τα υπάρχοντα στοιχεία υποδεικνύουν ότι η λήψη υπερβολικής δόσης

μπορεί να προκαλέσει έντονη περιφερική αγγειοδιαστολή και πιθανή

αντανακλαστική ταχυκαρδία. Σημαντική και προφανώς παρατεταμένη περιφερική

16

υπόταση μέχρι και συμπεριλαμβανομένης της καταπληξίας (shock) με μοιραίο

αποτέλεσμα έχει αναφερθεί.

Θεραπεία: η ύπαρξη κλινικά σημαντικής υπότασης, λόγω λήψης υπερβολικής δόσης

της αμλοδιπίνης, απαιτεί τη δραστική υποστήριξη του καρδιαγγειακού συστήματος,

ηλεκτρολυτικές διαταραχές, νεφρική ανεπάρκεια, υπεραερισμό, ταχυκαρδία, αίσθημα

παλμών, βραδυκαρδία, ζάλη, άγχος και βήχα.

Η συνιστώμενη αγωγή για την αντιμετώπιση της υπερδοσολογίας είναι η ενδοφλέβια

ενδεχόμενο αγωγής με έγχυση αγγειοτασίνης ΙΙ και/ή ενδοφλέβιων κατεχολαμινών,

εφ’ όσον αυτά είναι διαθέσιμα. Η περινδοπρίλη μπορεί να απομακρυνθεί από τη

γενική κυκλοφορία με αιμοκάθαρση (βλέπε παράγραφο 4.4). Για τη βραδυκαρδία που

είναι ανθεκτική στη θεραπεία συνιστάται αντιμετώπιση με βηματοδότη. Θα πρέπει

να παρακολουθούνται συνεχώς οι ζωτικές ενδείξεις, οι ηλεκτρολύτες του ορού και οι

5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες

και σε μειωμένη έκκριση αλδοστερόνης. Αφού το ΜΕΑ απενεργοποιεί τη βραδυκινίνη,

η αναστολή του ΜΕΑ προκαλεί, επίσης, αυξημένη δραστηριότητα των

κυκλοφορούντων και τοπικών συστημάτων καλλικρεΐνης-κινίνης (και κατά συνέπεια

ενεργοποίηση του συστήματος της προσταγλανδίνης). Είναι πιθανόν αυτός ο

17

μηχανισμός να συνεισφέρει στην επίδραση που έχουν οι αναστολείς του ΜΕΑ στη

μείωση της αρτηριακής πίεσης και να ευθύνεται μερικώς για ορισμένες από τις

ανεπιθύμητες ενέργειές τους (π.χ. βήχας).

Οι υπόλοιποι μεταβολίτες δεν έδειξαν να αναστέλλουν τη δραστηριότητα του ΜΕΑ in

Η περινδοπρίλη μειώνει την περιφερική αγγειακή αντίσταση, οδηγώντας σε μείωση

της αρτηριακής πίεσης. Κατά συνέπεια, αυξάνεται η περιφερειακή ροή του αίματος,

χωρίς επίδραση στην καρδιακή συχνότητα.

Η νεφρική ροή αίματος αυξάνεται κατά κανόνα, ενώ ο ρυθμός σπειραματικής

διήθησης (GFR) συνήθως είναι αμετάβλητος.

Η αντιυπερτασική δραστηριότητα είναι μέγιστη στο διάστημα μεταξύ 4 και 6 ωρών

Η μείωση της αρτηριακής πίεσης γίνεται γρήγορα. Στους ασθενείς που

Η περινδοπρίλη μειώνει την υπερτροφία της αριστερής κοιλίας.

Στον άνθρωπο, η περινδοπρίλη επιβεβαιωμένα επιδεικνύει αγγειοδιασταλτικές

ιδιότητες. Βελτιώνει την ελαστικότητα των μεγάλων αρτηριών και μειώνει το λόγο

μέσου χιτώνα προς αυλό των μικρών αρτηριών.

Ασθενείς με σταθερή στεφανιαία νόσο:

περινδοπρίλης αργινίνης) (n=6110) ή σε εικονικό φάρμακο (n=6108).

Ο πληθυσμός της μελέτης είχε στοιχεία στεφανιαίας νόσου, χωρίς κλινικά σημεία

του μυοκαρδίου και / ή προηγούμενη στεφανιαία επαναγγείωση. Οι περισσότεροι από

τους ασθενείς έλαβαν το φάρμακο της μελέτης επιπρόσθετα στη συμβατική θεραπεία,

που περιλάμβανε αναστολείς αιμοπεταλίων, υπολιπιδαιμικούς παράγοντες και β-

σημείου κατά 1,9% (μείωση του σχετικού κινδύνου κατά 20%, 95%CI [9,4 - 28,6] –

p<0,001).

Στους ασθενείς με ιστορικό εμφράγματος του μυοκαρδίου και / ή επαναγγείωσης,

παρατηρήθηκε απόλυτη μείωση του πρωτεύοντος τελικού σημείου κατά 2,2%, που

αντιστοιχεί σε μείωση του σχετικού κινδύνου (RRR) κατά 22,4% (95%CI [12,0 - 31,6]