ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια. Μετά από προσεκτική ιατρική αξιολόγηση, ίσως να κριθεί
κατάλληλο ένα σκεύασμα το οποίο περιέχει χαμηλότερη δόση υδροχλωρικής αλφουζοσίνης. Για
δοσολογικές οδηγίες, ανατρέξτε στις αντίστοιχες πληροφορίες του προϊόντος.
Παιδιατρικός πληθυσμός
Η αποτελεσματικότητα της αλφουζοσίνης δεν έχει αποδειχθεί σε παιδιά ηλικίας 2 έως 16 ετών (βλ.
παράγραφο 5.1). Ως εκ τούτου, η αλφουζοσίνη δεν ενδείκνυται για χρήση στον παιδιατρικό
πληθυσμό.
4.3 Αντενδείξεις
Υπερευαισθησία στην αλφουζοσίνη, άλλες κιναζολίνες (π.χ. τεραζοσίνη, δοξαζοσίνη) ή σε κάποιο
από τα έκδοχα˙
Παθήσεις με ορθοστατική υπόταση˙
Ηπατική ανεπάρκεια˙
Συνδυασμός με άλλους άλφα1-αποκλειστές.
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Ο ασθενής πρέπει να εξετάζεται πριν την έναρξη της θεραπείας με αλφουζοσίνη, προκειμένου να
αποκλειστεί η παρουσία άλλων παθήσεων οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα
παρόμοια με αυτά της ΚΥΠ.
Η αλφουζοσίνη 10 mg δεν πρέπει να χορηγείται σε ασθενείς με σοβαρή βλάβη της νεφρικής
λειτουργίας (κάθαρση κρεατινίνης < 30 ml/min) δεδομένου ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα δεδομένα
κλινικής ασφάλειας για αυτή την ομάδα ασθενών.
Η αλφουζοσίνη πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε ασθενείς υπό θεραπεία με αντιυπερτασικά
φαρμακευτικά προϊόντα ή νιτρώδη. Η αρτηριακή πίεση πρέπει να παρακολουθείται τακτικά,
ειδικότερα κατά την έναρξη της θεραπείας.
Σε ορισμένους ασθενείς μπορεί να αναπτυχθεί ορθοστατική υπόταση, με ή χωρίς συμπτώματα
(ζάλη, εξασθένιση, εφίδρωση) εντός ολίγων ωρών από τη χορήγηση. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο
ασθενής πρέπει να ξαπλώσει μέχρι να εξαφανιστούν εντελώς τα συμπτώματα. Αυτές οι
επιδράσεις είναι συνήθως προσωρινές. Παρατηρούνται κατά την έναρξη της θεραπείας και
συνήθως δεν παρεμποδίζουν τη συνέχισή της. Οι ασθενείς πρέπει να προειδοποιούνται για το
ενδεχόμενο εκδήλωσης τέτοιων επιδράσεων.
Πρέπει να επιδεικνύεται προσοχή όταν η αλφουζοσίνη χορηγείται σε ασθενείς που είχαν έντονη
υποτασική ανταπόκριση σε άλλους άλφα
1
-αποκλειστές.
Η θεραπεία πρέπει να ξεκινά σταδιακά σε ασθενείς με υπερευαισθησία σε άλλους αποκλειστές
των α
1
υποδοχέων.
Όπως και με όλους τους αποκλειστές α
1
-υποδοχέων, η αλφουζοσίνη πρέπει να χρησιμοποιείται με
προσοχή σε ασθενείς με οξεία καρδιακή ανεπάρκεια.
Σε καρδιακούς ασθενείς η θεραπεία της στεφανιαίας ανεπάρκειας πρέπει να συνεχίζεται,
λαμβάνοντας υπόψη ότι η ταυτόχρονη χορήγηση νιτρωδών και αλφουζοσίνης μπορεί να αυξήσει
τον κίνδυνο εμφάνισης υπότασης. Η αλφουζοσίνη πρέπει να διακοπεί εάν η στηθάγχη
υποτροπιάσει ή επιδεινωθεί.
Ασθενείς με συγγενή παράταση του διαστήματος QTc με γνωστό ιστορικό επίκτητης παράτασης
του διαστήματος QTc ή που λαμβάνουν φαρμακευτικά προϊόντα τα οποία είναι γνωστό ότι
αυξάνουν το διάστημα QTc πρέπει να εκτιμώνται πριν και κατά τη διάρκεια της χορήγησης
αλφουζοσίνης.
Κατά τη διάρκεια εγχείρησης καταρράκτη, σε κάποιους ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν ή έλαβαν
παλιότερα θεραπεία με ταμσουλοζίνη, παρατηρήθηκε το «διεγχειρητικό σύνδρομο ατροφίας του
διαστολέα της ίριδος» (IFIS - Intraoperative Floppy Iris Syndrome, μια παραλλαγή του
συνδρόμου μικρής κόρης του οφθαλμού). Έχουν επίσης ληφθεί μεμονωμένες αναφορές με
άλλους άλφα
1
-αποκλειστές και η πιθανότητα κάποιας δράσης της κατηγορίας γενικότερα δεν
μπορεί να αποκλειστεί. Δεδομένου ότι το IFIS μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένες διαδικαστικές
επιπλοκές κατά τη διάρκεια της επέμβασης καταρράκτη, πρέπει πριν την επέμβαση να
γνωστοποιηθεί στο χειρουργό οφθαλμίατρο παρούσα ή παλαιότερη χρήση άλφα
1
-αποκλειστών,
2