ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
Diclo Duo
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Δρατική ουσία: νατριούχος δικλοφενάκη
Κάθε καψάκιο, σκληρό περιέχει 75 mg νατριούχου δικλοφενάκης:
25 mg νατριούχου δικλοφενάκης σε κοκκία γαστροανθεκτικά και 50 mg
νατριούχου δικλοφενάκης σε κοκκία ελεγχόμενης αποδέσμευσης.
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Καψάκιο σκληρό, που περιέχει κοκκία με γαστροανθεκτικά και κοκκία
ελεγχόμενης αποδέσμευσης.
Σκληρά καψάκια ζελατίνης, μεγέθους 2, με ανοιχτό μπλε αδιαφανές κάλυμμα
και διαφανές σώμα.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Χρόνιες φλεγμονώδεις αρθροπάθειες (ρευματοειδής αρθρίτις, αγκυλωτική
σπονδυλαρθρίτις, ψωριασική αρθρίτις, κλπ)
Εκφυλιστικές αρθροπάθειες των περιφερικών αρθρώσεων και της
σπονδυλικής στήλης
Αρθρίτιδες εξ εναποθέσεως κρυστάλλων (ουρικού μονονατρίου,
πυροφωσφορικού ασβεστίου, φωσφορικού ασβεστίου, οξαλικού ασβεστίου)
Επώδυνα εξωαρθρικά μυοσκελετικά σύνδρομα (περιαρθρίτις, τενοτίτις,
τραυματικές κακώσεις)
Πρωτοπαθής δυσμηνόρροια
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Δοσολογία
Η δοσολογία εξατομικεύεται και εξαρτάται από την πάθηση, την κατάσταση και
την ανταπόκριση του ασθενούς. Η συνήθης δόση έναρξης της θεραπείας είναι
75 mg έως 150 mg ημερησίως σε διαιρεμένες δόσεις. Η χρόνια χορήγηση
συντηρήσεως είναι 75 mg ημερησίως και η διάρκειά της καθορίζεται από τον
θεράποντα ιατρό κατά την ανταπόκριση του ασθενούς. Για την αντιμετώπιση
οξειών καταστάσεων, που απαιτούν βραχυχρόνια θεραπεία προτιμώνται
φαρμακοτεχνικές μορφές ταχείας απορρόφησης.
Τρόπος χορήγησης
Το καψάκιο Diclo Duo 75 mg καταπίνεται ολόκληρο με αρκετή ποσότητα υγρού.
Οι ασθενείς με ευαισθησία στο στομάχι συνιστάται να λαμβάνουν το Diclo Duo
κατά τη διάρκεια των γευμάτων.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορούν να ελαχιστοποιηθούν χρησιμοποιώντας την
κατώτατη αποτελεσματική δόση για την πλέον μικρή διάρκεια θεραπείας που
1
απαιτείται για τον έλεγχο των συμπτωμάτων (βλέπε παράγραφο 4.4).
Ειδικοί πληθυσμοί
Ηλικιωμένοι:
Δεν απαιτείται προσαρμογή της δόσης. Λόγω του πιθανού προφίλ ανεπιθύμητων
ενεργειών, οι ηλικιωμένοι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται με ιδιαίτερη
προσοχή.
Επηρεασμένη νεφρική λειτουργία:
Για τους ασθενείς με ήπια έως μέτρια επηρεασμένη νεφρική λειτουργία, δεν
απαιτείται προσαρμογή της δόσης (για τους ασθενείς με σοβαρή νεφρική
δυσλειτουργία βλέπε παράγραφο 4.3).
Ηπατική δυσλειτουργία (βλέπε παράγραφο 5.2):
Για τους ασθενείς με ήπια έως μέτρια ηπατική δυσλειτουργία, δεν απαιτείται
προσαρμογή της δόσης (για τους ασθενείς με σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία
βλέπε παράγραφο 4.3).
Παιδιά και έφηβοι:
Το Diclo Duo 75 mg, δεν είναι κατάλληλο για παιδιά και εφήβους κάτω των 18
ετών.
4.3 Αντενδείξεις
Υπερευαισθησία στη δικλοφενάκη ή σε κάποιο από τα έκδοχα του
φαρμακευτικού προϊόντος.
Γνωστό ιστορικό αντιδράσεων βρογχόσπασμου, άσθματος, ρινίτιδας ή
κνίδωσης μετά τη λήψη ακετυλοσαλικυλικού οξέος ή άλλων μη
στεροειδών αντιρρευματικών/αντιφλεγμονωδών ουσιών (ΜΣΑΦ).
Ανεξήγητες αιματολογικές διαταραχές.
Ενεργό ή ιστορικό υποτροπιάζοντος γαστρεντερικού έλκους/αιμορραγίας
(δύο ή περισσότερα μεμονωμένα επεισόδια διαπιστωμένης εξέλκωσης ή
αιμορραγίας).
Ιστορικό γαστρεντερικής αιμορραγίας ή διάτρησης, σχετιζόμενες με
προηγούμενη θεραπεία με ΜΣΑΦ.
Αγγειοεγκεφαλική αιμορραγία ή άλλες ενεργές διαταραχές αιμοποίησης.
Σοβαρή ηπατική ή νεφρική δυσλειτουργία.
Εγκατεστημένη συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια (κατηγορίας II – IV
κατά NYHA), ισχαιμική καρδιοπάθεια, περιφερική αρτηριακή νόσο και/ή
νόσο των αγγείων του εγκεφάλου
Σοβαρού βαθμού καρδιακή ανεπάρκεια.
Τελευταίο τρίμηνο της κύησης (βλέπε παράγραφο 4.6).
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Γενικές
Όπως και με άλλα ΜΣΑΦ, μπορεί να παρουσιασθούν αλλεργικές αντιδράσεις,
περιλαμβανομένων αναφυλακτικών και αναφυλακτοειδών αντιδράσεων σε
σπάνιες περιπτώσεις με τη δικλοφενάκη χωρίς προηγούμενη έκθεση στη ουσία.
Όπως και με άλλα ΜΣΑΦ, η δικλοφενάκη μπορεί να αποκρύψει τις ενδείξεις και
τα συμπτώματα λοιμώξεων λόγω των φαρμακοδυναμικών της ιδιοτήτων.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορούν να ελαχιστοποιηθούν χρησιμοποιώντας την
κατώτατη αποτελεσματική δόση για την πλέον μικρή διάρκεια θεραπείας που
απαιτείται για τον έλεγχο των συμπτωμάτων (βλέπε παράγραφο 4.2, και
2
κινδύνους από το γαστρεντερικό και καρδιαγγειακό πιο κάτω).
Ασφάλεια του γαστρεντερικού
Η ταυτόχρονη χρήση δικλοφενάκης και συστημικών ΜΣΑΦ
συμπεριλαμβανομένων και εκλεκτικών αναστολέων της 2-κυκλοοξυγενάσης
πρέπει να αποφεύγεται λόγω απουσίας αποδείξεων συνεργικού οφέλους και
πιθανότητας προσθετικών ανεπιθύμητων ενεργειών.
Ηλικιωμένοι ασθενείς
Ενδείκνυται προσοχή στους ηλικιωμένους σύμφωνα με τη βασική ιατρική.
Ιδιαίτερα, συνιστάται να χρησιμοποιείται η χαμηλότερη αποτελεσματική δόση
σε εξασθενημένους ηλικιωμένους ασθενείς ή σε αυτούς με χαμηλό βάρος
σώματος. Οι ηλικιωμένοι εμφανίζουν αυξημένη συχνότητα ανεπιθύμητων
αντιδράσεων στα ΜΣΑΦ, ιδιαίτερα γαστρεντερική αιμορραγία και διάτρηση τα
οποία μπορεί να έχουν μοιραία κατάληξη.
Γαστρεντερική αιμορραγία, εξελκώσεις και διατρήσεις
Η γαστρεντερική αιμορραγία, η εξέλκωση ή η διάτρηση, τα οποία μπορεί να
έχουν μοιραία κατάληξη, έχουν αναφερθεί με όλα τα ΜΣΑΦ. Παρουσιάσθηκαν
με ή χωρίς προειδοποιητικά συμπτώματα ή προηγούμενο ιστορικό σοβαρών
συμβαμάτων από το γαστρεντερικό και σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή κατά τη
διάρκεια της θεραπείας. Σε γενικές γραμμές έχει πιο σοβαρές επιπτώσεις στους
ηλικιωμένους.
Ο κίνδυνος για γαστρεντερική αιμορραγία, εξέλκωση ή διάτρηση είναι
υψηλότερος όσο αυξάνουν οι δόσεις των ΜΣΑΦ, στους ασθενείς με ιστορικό
έλκους, ιδιαίτερα αν είναι επιπλεγμένο με αιμορραγία ή διάτρηση (βλέπε
παράγραφο 4.3) και στους ηλικιωμένους ασθενείς. Για να μειωθεί ο κίνδυνος
γαστρεντερικής τοξικότητας σε αυτούς τους ασθενείς, η θεραπεία πρέπει να
ξεκινά και να διατηρείται με τη χαμηλότερη αποτελεσματική δόση.
Η συνδυαστική αγωγή με προστατευτικού παράγοντες (π.χ. μισοπροστόλη ή
ένας αναστολέας της αντλίας πρωτονίων) θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για
αυτούς τους ασθενείς, καθώς και για ασθενείς που χρειάζονται ταυτόχρονη
μικρή δόση ακετυλοσαλικυλικού οξέος, ή άλλων φαρμακευτικών προϊόντων τα
οποία ενδέχεται να αυξήσουν τους κινδύνους από το γαστρεντερικό (βλέπε
παρακάτω και παράγραφο 4.5).
Ασθενείς με ιστορικό γαστρεντερικής τοξικότητας, ιδιαίτερα αν είναι
ηλικιωμένοι, πρέπει να αναφέρουν τυχόν ασυνήθιστα κοιλιακά συμπτώματα
(ιδιαίτερα γαστρεντερική αιμορραγία) κυρίως κατά τα αρχικά στάδια της
αγωγής.
Θα πρέπει να συνιστάται προσοχή σε ασθενείς υπό ταυτόχρονη αγωγή με
φαρμακευτικά προϊόντα τα οποία θα μπορούσαν να αυξήσουν τον κίνδυνο
εξέλκωσης ή αιμορραγίας, όπως από του στόματος κορτικοστεροειδή,
αντιπηκτικά όπως η βαρφαρίνη, εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης της
σεροτονίνης ή αντιαιμοπεταλιακοί παράγοντες όπως το ακετυλοσαλικυλικό οξύ
(βλέπε παράγραφο 4.5).
Εάν εμφανιστεί γαστρεντερική αιμορραγία ή εξέλκωση σε ασθενείς που
λαμβάνουν δικλοφενάκη, η αγωγή πρέπει να διακόπτεται.
Πρέπει να υπάρχει στενή ιατρική παρακολούθηση και προσοχή σε ασθενείς με
ελκώδη κολίτιδα ή νόσο του Crohn, καθώς η κατάστασή τους μπορεί να
επιδεινωθεί (βλέπε παράγραφο 4.8).
Όπως και με όλα τα ΜΣΑΦ, περιλαμβανομένης και της δικλοφενάκης, η στενή
3
ιατρική παρακολούθηση είναι απαραίτητη και ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να
δίδεται όταν συνταγογραφείται δικλοφενάκη σε ασθενείς με συμπτώματα που
υποδεικνύουν γαστρεντερικές διαταραχές ή με ιστορικό γαστρικού ή εντερικού
έλκους, αιμορραγίας ή διάτρησης (βλέπε παράγραφο 4.8).
Καρδιαγγειακές και αγγειοεγκεφαλικές επιδράσεις
Απαιτείται η σωστή παρακολούθηση και η παροχή συμβουλών σε ασθενείς με
ιστορικό υπέρτασης και/ή με ελαφρά έως μέτρια συμφορητική καρδιακή
ανεπάρκεια καθώς έχει αναφερθεί κατακράτηση υγρών και οίδημα σε
συνδυασμό με θεραπεία με ΜΣΑΦ.
Δεδομένα από κλινικές δοκιμές και επιδημιολογικές μελέτες υποδεικνύουν ότι η
χρήση δικλοφενάκης ιδιαίτερα σε υψηλές δόσεις (150 mg ημερησίως) και σε
μακροχρόνια θεραπεία μπορεί να συσχετίζεται με μια μικρή αύξηση του
κινδύνου για εμφάνιση θρομβωτικών αρτηριακών συμβάντων (όπως έμφραγμα
του μυοκαρδίου και εγκεφαλικό επεισόδιο).
Ασθενείς με μη ρυθμισμένη υπέρταση και/ή συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια
(NYHA I) θα πρέπει να υποβάλλονται σε θεραπεία με δικλοφενάκη μετά από
προσεκτική θεώρηση του θέματος.
Σε ασθενείς με σημαντικούς παράγοντες κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών
συμβάντων (π.χ. υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, σακχαρώδη διαβήτη, κάπνισμα), θα
πρέπει να χορηγείται δικλοφενάκη μετά από προσεκτική εκτίμηση. Επειδή οι
καρδιαγγειακοί κίνδυνοι της δικλοφενάκης ενδέχεται να αυξάνονται με τη
δοσολογία και τη διάρκεια της έκθεσης, θα πρέπει να χρησιμοποιείται η
χαμηλότερη αποτελεσματική ημερήσια δόση για το συντομότερο δυνατό χρονικό
διάστημα. Η ανάγκη του ασθενούς για συμπτωματική ανακούφιση και η
ανταπόκρισή του στη θεραπεία θα πρέπει να επαναξιολογούνται περιοδικά.
Δερματικές αντιδράσεις
Έχουν αναφερθεί σοβαρού βαθμού δερματικές αντιδράσεις, κάποιες εκ των
οποίων με μοιραία κατάληξη, που περιλαμβάνουν αποφολιδωτική δερματίτιδα,
σύνδρομο Stevens-Johnson και τοξική επιδερμική νεκρόλυση, σπανίως
σχετιζόμενες με χρήση ΜΣΑΦ (βλέπε παράγραφο 4.8). Οι ασθενείς δείχνουν να
διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης τέτοιων αντιδράσεων στην αρχική
φάση της θεραπείας, με την αλλεργική αντίδραση να ξεκινά στην πλειοψηφία
των περιπτώσεων μέσα στον πρώτο μήνα της αγωγής. Αμέσως μόλις
εμφανιστούν δερματικό εξάνθημα, βλάβες του βλεννογόνου, ή οποιοδήποτε
άλλο σημείο υπερευαισθησίας, η δικλοφενάκη πρέπει να διακόπτεται.
Ηπατική δράση
Απαιτείται στενή ιατρική παρακολούθηση όταν συνταγογραφείται δικλοφενάκη
σε ασθενείς με επηρεασμένη ηπατική λειτουργία, καθώς η κατάστασή τους
μπορεί να επιδεινωθεί.
Όπως και με τα άλλα ΜΣΑΦ, περιλαμβανομένης και της δικλοφενάκης, μπορεί
να αυξηθούν οι τιμές ενός ή περισσοτέρων ηπατικών ενζύμων. Κατά τη
διάρκεια μακροχρόνιας θεραπείας με δικλοφενάκη, η τακτική παρακολούθηση
της ηπατικής λειτουργίας ενδείκνυται ως προληπτικό μέτρο. Εάν οι μη-
φυσιολογικές δοκιμασίες της ηπατικής λειτουργίας εμμένουν, εάν ενδείξεις ή
συμπτώματα σύμφωνα με ηπατική νόσο αναπτυχθούν ή εάν παρουσιασθούν
άλλες εκδηλώσεις (π.χ. ηωσινοφιλία, εξάνθημα), η δικλοφενάκη πρέπει να
διακόπτεται. Είναι δυνατόν να εκδηλωθεί ηπατίτιδα με τη χρήση δικλοφενάκης
χωρίς πρόδρομα συμπτώματα.
Πρέπει να δίδεται προσοχή όταν χρησιμοποιείται δικλοφενάκη σε ασθενείς με
ηπατική πορφυρία, καθώς μπορεί να προκαλέσει κρίση.
Επηρεασμένη νεφρική και ηπατική λειτουργία
4
Επειδή έχει αναφερθεί κατακράτηση υγρών και οίδημα σχετιζόμενο με θεραπεία
με ΜΣΑΦ, περιλαμβανομένης και της δικλοφενάκης, πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη
προσοχή σε ασθενείς με επηρεασμένη καρδιακή ή ηπατική λειτουργία, τους
ηλικιωμένους, ασθενείς που λαμβάνουν ταυτόχρονα θεραπεία με διουρητικά ή
φαρμακευτικά προϊόντα που προκαλούν σημαντική απώλεια εξωκυτταρικού
όγκου για οποιαδήποτε αιτία, π.χ. πριν ή μετά από εγχείρηση (βλέπε παράγραφο
4.3). Συνιστάται παρακολούθηση της νεφρικής λειτουργίας ως ένα προληπτικό
μέτρο, όταν χρησιμοποιείται δικλοφενάκη σε τέτοιες περιπτώσεις. Η διακοπή
της θεραπείας συνήθως ακολουθείται από επαναφορά στην προ της θεραπείας
κατάσταση.
Αιματολογική δράση
Όπως και άλλα ΜΣΑΦ, η δικλοφενάκη μπορεί να αναστείλει την συσσωμάτωση
των αιμοπεταλίων παροδικά. Οι ασθενείς με ανωμαλία αιμόστασης πρέπει να
παρακολουθούνται προσεκτικά.
Η χρήση δικλοφενάκης ενδείκνυται μόνο για βραχείας διάρκειας θεραπεία.
Κατά την μακροχρόνια θεραπεία με δικλοφενάκη, όπως και με τα άλλα ΜΣΑΦ,
συνιστάται να γίνονται εξετάσεις γενικής αίματος.
Αναπνευστικές και αλλεργικές διαταραχές
Στους ασθενείς με άσθμα, εποχική αλλεργική ρινίτιδα, οίδημα του ρινικού
βλεννογόνου (π.χ. ρινικοί πολύποδες), χρόνιες αποφρακτικές πνευμονικές
νόσους ή χρόνιες λοιμώξεις του αναπνευστικού (ιδιαίτερα εάν συνδέονται με
συμπτώματα προσομοιάζοντα με αλλεργική ρινίτιδα), παρουσιάζουν πιο συχνά
από άλλους ασθενείς αντιδράσεις στα ΜΣΑΦ όπως επιδείνωση άσθματος (που
ονομάζεται δυσανεξία σε αναλγητικά / άσθμα αναλγητικών), οίδημα Quincke ή
κνίδωση. Επομένως, ενδείκνυται ιδιαίτερη προσοχή σε αυτούς τους ασθενείς
(ετοιμότητα για έκτακτη ανάγκη). Το ίδιο ισχύει και για ασθενείς που είναι
αλλεργικοί σε άλλες ουσίες, π.χ. με δερματικές αντιδράσεις, κνησμό ή κνίδωση.
Η δικλοφενάκη θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο εφόσον γίνει επισταμένη
ανάλυση οφέλους-κινδύνου
Σε συγγενή ανεπάρκεια μεταβολισμού των πορφυρινών (π.χ. οξεία
διαλείπουσα πορφυρία),
Σε συστηματικό ερυθηματώδη λύκο (ΣΕΛ) ή σε μεικτή νόσο του συνδετικού
ιστού (βλέπε παράγραφο 4.8).
Απαιτείται ιδιαίτερα στενή ιατρική παρακολούθηση στις παρακάτω
περιπτώσεις
Σε προϋπάρχουσα νεφρική διαταραχή,
Σε ηπατική δυσλειτουργία,
Αμέσως μετά από σημαντικές χειρουργικές επεμβάσεις,
Σε ασθενείς, με αναπνευστικές και αλλεργικές διαταραχές,
Σε ασθενείς που παρουσιάζουν αλλεργικές αντιδράσεις σε άλλες ουσίες,
διότι υπάρχει επίσης αυξημένος κίνδυνος αντιδράσεων υπερευαισθησίας
όταν χορηγείται δικλοφενάκη.
Σοβαρές οξείες αντιδράσεις υπερευαισθησίας (όπως αναφυλακτική καταπληξία)
παρατηρούνται πολύ σπάνια. Με τις πρώτες ενδείξεις αντίδρασης
υπερευαισθησίας μετά τη λήψη δικλοφενάκης, η θεραπεία πρέπει να
διακόπτεται. Πρέπει να ξεκινούν οι απαραίτητες ιατρικές διαδικασίες
αντιμετώπισης των συμπτωμάτων από άτομα με ειδικές γνώσεις.
Άλλες πληροφορίες
Κατά τη διάρκεια της παρατεταμένης χορήγησης δικλοφενάκης απαιτείται
5
τακτικός έλεγχος της ηπατικής λειτουργίας, της νεφρικής λειτουργίας και των
αιματολογικών παραμέτρων.
Μακροχρόνια χρήση υψηλών δόσεων αναλγητικών μπορεί να προκαλέσει
κεφαλαλγία η οποία δε θα πρέπει αν αντιμετωπίζεται με αύξηση της δόσης του
φαρμακευτικού προϊόντος.
Η συστηματική χρήση αναλγητικών, ιδιαίτερα συνδυασμών διαφόρων
αναλγητικών φαρμακευτικών προϊόντων, μπορεί γενικά να οδηγήσει σε μόνιμη
νεφρική βλάβη που ενέχει τον κίνδυνο νεφρικής ανεπάρκειας (νεφροπάθεια από
αναλγητικά).
Λήψη ΜΣΑΦ ταυτόχρονα με αλκοόλη μπορεί να ενισχύσει τις ανεπιθύμητες
ενέργειες που προκαλούνται από το δραστικό συστατικό, ιδιαίτερα αυτών που
επηρεάζουν το γαστρεντερικό σύστημα ή το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Σχετικά με τη γονιμότητα των γυναικών, βλέπε παράγραφο 4.6.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες
μορφές αλληλεπίδρασης
Άλλα ΜΣΑΦ περιλαμβανομένων σαλικυλικών
Η ταυτόχρονη λήψη διαφόρων ΜΣΑΦ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο
γαστρεντερικών ελκών και αιμορραγίας λόγω συνεργικής δράσης. Επομένως, η
ταυτόχρονη χορήγηση δικλοφενάκης με άλλους ΜΣΑΦ δεν ενδείκνυται (βλέπε
παράγραφο 4.4).
Διγοξίνη, Φαινυτοΐνη, Λίθιο
Η ταυτόχρονη χρήση δικλοφενάκης και διγοξίνης, φαινυτοΐνης ή σκευασμάτων
λιθίου μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα των ουσιών αυτών στον ορό. Είναι
απαραίτητη η παρακολούθηση των επιπέδων λιθίου ορού. Ενδείκνυται και η
παρακολούθηση των επιπέδων ορού της διγοξίνης και της φαινυτοΐνης.
Διουρητικά, αναστολείς ΜΕΑ και ανταγωνιστές της Αγγειοτασίνης ΙΙ
Όπως και με άλλα ΜΣΑΦ, η ταυτόχρονη χρήση δικλοφενάκης με διουρητικά ή
αντιυπερτασικές ουσίες [π.χ. β-αποκλειστές, αναστολείς του μετατρεπτικού
ενζύμου της αγγειοτασίνης (ΜΕΑ)] μπορεί να προκαλέσει μείωση της
αντιυπερτασικής τους δράσης. Επομένως, ο συνδυασμός πρέπει να χορηγείται
με προσοχή και οι ασθενείς, ιδιαίτερα οι ηλικιωμένοι, πρέπει να
παρακολουθούν την αρτηριακή τους πίεση τακτικά. Οι ασθενείς πρέπει να
ενυδατώνονται επαρκώς και να δίδεται προσοχή στην παρακολούθηση της
νεφρικής τους λειτουργίας μετά την έναρξη της ταυτόχρονης θεραπείας, και
στην συνέχεια τακτικά, ιδιαίτερα για τα διουρητικά και τους αναστολείς ΜΕΑ,
λόγω του αυξημένου κινδύνου νεφροτοξικότητας. Η ταυτόχρονή θεραπεία με
καλιοσυντηρητικές ουσίες μπορεί να σχετίζεται με αυξημένα επίπεδα καλίου
του ορού, τα οποία πρέπει επομένως να παρακολουθούνται τακτικά (βλέπε
παράγραφο 4.4).
Κορτικοστεροειδή
Αύξηση του κινδύνου γαστρεντερικής εξέλκωσης ή αιμορραγίας (βλέπε
παράγραφο 4.4).
Εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (SSRIs)
Η ταυτόχρονη χρήση μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο γαστρεντερικής
αιμορραγίας (βλέπε παράγραφο 4.4).
6
Αντιδιαβητικά
Κλινικές μελέτες έδειξαν ότι η δικλοφενάκη μπορεί να χορηγείται συγχρόνως
με από του στόματος αντιδιαβητικές ουσίες χωρίς να επηρεάζει την κλινική
τους δράση. Υπάρχουν ωστόσο, μεμονωμένες αναφορές υπογλυκαιμικών και
υπεργλυκαιμικών ενεργειών που απαιτούν αλλαγές στης δοσολογίας των
αντιδιαβητικών ουσιών κατά τη διάρκεια της θεραπείας με δικλοφενάκη. Για
αυτό το λόγο, συνιστάται η παρακολούθηση του επιπέδου του σακχάρου στο
αίμα, ως ένα προληπτικό μέτρο κατά τη διάρκεια της ταυτόχρονης θεραπείας.
Μεθοτρεξάτη
Η δικλοφενάκη μπορεί να παρεμποδίσει την νεφρική κάθαρση της μεθοτρεξάτης
μέσω των σωληναρίων, αυξάνοντας έτσι τα επίπεδα της μεθοτρεξάτης.
Συνιστάται προσοχή όταν οι ΜΣΑΦ περιλαμβανομένης και της δικλοφενάκης,
χορηγούνται λιγότερο από 24 ώρες πριν ή μετά τη θεραπεία με μεθοτρεξάτη,
καθώς οι συγκεντρώσεις της μεθοτρεξάτης στο αίμα μπορεί να μεγαλώσουν και
η τοξικότητας αυτής της ουσίας να αυξηθεί.
Κυκλοσπορίνη
Η δικλοφενάκη όπως και άλλα ΜΑΣΦ, μπορεί να αυξήσουν τη νεφροτοξικότητα
της κυκλοσπορίνης λόγω της δράσης των νεφρικών προσταγλανδινών.
Συνεπώς, πρέπει να χορηγείται σε δόσεις χαμηλότερες από τις δόσεις που θα
εχορηγούντο σε ασθενείς που δεν λαμβάνουν κυκλοσπορίνη.
Αντιπηκτικά και αντιαιμοπεταλιακοί παράγοντες
Συνιστάται προσοχή καθώς η ταυτόχρονη χορήγηση μπορεί να αυξήσει τον
κίνδυνο αιμορραγίας (βλέπε παράγραφο 4.4). Αν και οι παρακλινικές εξετάσεις
δεν φαίνεται να υποδεικνύουν ότι η δικλοφενάκη επηρεάζει τη δράση των
αντιπηκτικών, υπάρχουν μεμονωμένες αναφορές αυξημένου κινδύνου
αιμορραγιών σε ασθενείς που λαμβάνουν ταυτόχρονα δικλοφενάκη και
αντιπηκτικά. Συνεπώς απαιτείται στενή παρακολούθηση αυτών των ασθενών.
Προβενεσίδη
Τα φαρμακευτικά προϊόντα που περιέχουν προβενεσίδη μπορεί να
καθυστερήσουν την απέκκριση της δικλοφενάκης.
Αντιμικροβιακά τύπου κινολόνης
Υπάρχουν μεμονωμένες αναφορές σπασμών που μπορεί να οφείλονται σε
ταυτόχρονη χρήση κινολονών και δικλοφενάκης.
Κολεστιπόλη και χολεστυραμίνη
Οι ουσίες αυτές μπορεί να προκαλέσουν επιβράδυνση ή μείωση της
απορρόφησης της δικλοφενάκης. Συνεπώς, συνιστάται να παίρνετε τη
δικλοφενάκη μια τουλάχιστον ώρα πριν ή 4 έως 6 ώρες μετά τη χορήγηση
κολεστιπόλης/χολεστυραμίνης.
Ισχυροί αναστολείς CYP 2 C 9
Συνιστάται προσοχή όταν συγχορηγείται δικλοφενάκη και ισχυροί αναστολείς
CYP2C9 (όπως σουλφιπυραζόνη και βορικοναζόλη), που μπορεί να έχει ως
αποτέλεσμα σε σημαντική αύξηση της συγκέντρωσης κορυφής στο πλάσμα και
έκθεση στη δικλοφενάκη λόγω αναστολής του μεταβολισμού της δικλοφενάκης.
4.6 Γονιμότητα κύηση και γαλουχία
Εγκυμοσύνη
Η παρεμπόδιση της σύνθεσης της προσταγλανδίνης μπορεί να έχει αρνητική
επίπτωση στην κύηση και/ή στην ανάπτυξη του εμβρύου. Δεδομένα
7
επιδημιολογικών μελετών δείχνουν αυξημένο κίνδυνο αποβολής καθώς επίσης
και καρδιακής δυσπλασίας και γαστροσχιστίας μετά από χρήση ενός
αναστολέα προσταγλανδίνης κατά την πρώιμη κύηση. Ο κίνδυνος
καρδιαγγειακών δυσμορφιών αυξήθηκε από λιγότερο από 1% σε περίπου 1,5%.
Θεωρείται ότι ο κίνδυνος αυξάνει με τη δόση και τη διάρκεια της θεραπείας.
Έχει αποδειχθεί σε πειραματόζωα, ότι η χορήγηση ενός αναστολέα σύνθεσης
της προσταγλανδίνης οδηγεί σε αύξηση της δυσκολίας γονιμοποίησης και
απωλειών μετά τη γονιμοποίηση και εμβρυικό θάνατο. Έχουν επίσης αναφερθεί
αυξημένα περιστατικά διαφόρων δυσπλασιών, περιλαμβανομένων
καρδιαγγειακών, σε πειραματόζωα που έλαβαν ένα αναστολέα σύνθεσης της
προσταγλανδίνης κατά τη διάρκεια της φάσης της οργανογένεσης.
Συνεπώς η χρήση της δικλοφενάκης κατά το πρώτο και το δεύτερο τρίμηνο της
κυήσεως θα πρέπει να χορηγείται μόνο εάν είναι απολύτως απαραίτητη. Εάν
μια γυναίκα που προσπαθεί να μείνει έγκυος πάρει δικλοφενάκη ή εάν πάρει
κατά το πρώτο ή δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης , η δόση θα πρέπει να είναι η
χαμηλότερη δυνατή και η διάρκεια της θεραπείας για όσο το δυνατόν μικρότερο
χρονικό διάστημα.
Κατά το τρίτο τρίμηνο της κύησης όλοι οι αναστολείς της σύνθεσης της
προσταγλανδίνης μπορεί
Να εκθέσουν το έμβρυο στους παρακάτω κινδύνους:
o Καρδιοπνευμονική τοξικότητα (με πρώιμη σύγκλιση του βοτάλειου
πόρου και πνευμονική υπέρταση),
o Επηρεασμένη νεφρική λειτουργία, που μπορεί να εξελιχθεί σε νεφρική
ανεπάρκεια με ολιγοϋδράμνιο
Να εκθέσουν τη μητέρα και το παιδί στους παρακάτω κινδύνους κατά το
πέρας της κύησης:
o Πιθανή επιμήκυνση του χρόνου αιμορραγίας, που οφείλεται στην
παρεμπόδιση της συσσώρευσης των αιμοπεταλίων, που μπορεί να
συμβεί και σε πολύ μικρές δόσεις,
o Αναστολή των συσπάσεων της μήτρας, με αποτέλεσμα την
καθυστέρηση ή την παράταση του τοκετού.
Η δικλοφενάκη αντενδείκνυται κατά το τρίτο τρίμηνο της κυήσεως.
Θηλασμός
Η δικλοφενάκη και τα προϊόντα της αποικοδόμησής της απεκκρίνονται σε
μικρές ποσότητες στο μητρικό γάλα. Επομένως, η δικλοφενάκη δεν πρέπει να
χορηγείται κατά τη διάρκεια της γαλουχίας προκειμένου να αποφευχθούν
ανεπιθύμητες ενέργειες στο βρέφος.
Γονιμότητα
Όπως συμβαίνει και με άλλα προϊόντα που είναι γνωστό ότι παρεμποδίζουν την
σύνθεση της κυκλο οξυγενάσης/προσταγλανδίνης, η χρήση δικλοφενάκης,
μπορεί να μειώσει την γονιμότητα της γυναίκας και γι’ αυτό δεν ενδείκνυται
για γυναίκες που επιθυμούν να μείνουν έγκυες. Η δικλοφενάκη πρέπει να
διακόπτεται σε περιπτώσεις γυναικών που έχουν δυσκολία να μείνουν έγκυες ή
που ελέγχονται για στειρότητα.
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών
Ασθενείς που παρουσιάζουν οπτικές διαταραχές, ίλιγγο, υπνηλία και άλλες
διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος, ενώ παίρνουν δικλοφενάκη,
πρέπει να απέχουν από την οδήγηση και τον χειρισμό μηχανών. Αυτό ισχύει
ιδιαίτερα σε συνδυασμό με αλκοόλ.
8
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες έχουν ταξινομηθεί σε ομάδες συχνότητας με βάση
την παρακάτω σύμβαση
Πολύ συχνές (≥1/10), συχνές (≥1/100 έως <1/10), όχι συχνές (≥1/1.000 έως
≤1/100), σπάνιες (≥1/10.000 έως ≤1/1.000), πολύ σπάνιες (<1/10.000),
άγνωστης συχνότητας (δεν μπορεί να υπολογιστεί από τα διαθέσιμα δεδομένα).
Θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη πως οι παρακάτω ανεπιθύμητες ενέργειες είναι
κυρίως δοσο-εξαρτώμενες και διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή.
Οι συχνότερα παρατηρούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι γαστρεντερικής
φύσεως. Μπορεί να εμφανισθούν πεπτικά έλκη, διατρήσεις ή αιμορραγία,
μερικές φορές θανατηφόρος, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένους ασθενείς (βλέπε
παράγραφο 4.4). Μετά από χρήση της ουσίας, έχουν αναφερθεί ναυτία, έμετος,
διάρροια, μετεωρισμός, δυσκοιλιότητα, κοιλιακό άλγος, σκουρόχρωμα κόπρανα,
αιματέμεση, ελκώδης στοματίτιδα, επιδεινούμενη κολίτιδα και νόσος του Crohn
(βλέπε παράγραφο 4.4). Έχει παρατηρηθεί και γαστρίτιδα λιγότερο συχνά.
Έχουν αναφερθεί οίδημα, υπέρταση και καρδιακή ανεπάρκεια σε σχέση με
θεραπεία με ΜΣΑΦ.
Κλινική μελέτη και επιδημιολογικά στοιχεία επανειλημμένα υποδεικνύουν έναν
αυξημένο κίνδυνο αρτηριακών θρομβωτικών περιστατικών (για παράδειγμα
έμφραγμα του μυοκαρδίου ή αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο) σε συσχέτιση με
τη χρήση δικλοφενάκης, ιδιαίτερα σε υψηλές δόσεις (150 mg ημερησίως) και
για μεγάλο χρονικό διάστημα. (βλ. παράγραφο 4.3 και 4.4 Αντενδείξεις και
Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση).
Καρδιακές διαταραχές
Πολύ σπάνιες: Αίσθημα παλμών, θωρακικό άλγος, καρδιακή ανεπάρκεια,
οίδημα και έμφραγμα του μυοκαρδίου
Διαταραχές του αιμοποιητικού και του λεμφικού συστήματος
Πολύ σπάνιες: Διαταραχές στην αιμοποίηση (αναιμία περιλαμβανομένης
αιμολυτικής και απλαστικής αναιμίας, λευκοπενία, θρομβοκυττοπενία,
πανκυτταροπενία, ακοκκιοκυτταραιμία).
Τα αρχικά συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν: πυρετό, κυνάγχη,
επιφανειακές πληγές στο στόμα, συμπτώματα που προσομοιάζουν αυτά της
γρίπης, εξάντληση σοβαρού βαθμού, ρινορραγίες και αιμορραγίες δέρματος.
Οι αιματολογικές παράμετροι θα πρέπει να παρακολουθούνται τακτικά κατά τη
διάρκεια της μακροχρόνιας θεραπείας.
Διαταραχές του νευρικού συστήματος
Συχνές: Ενοχλήσεις από το ΚΝΣ όπως κεφαλαλγία και ζάλη.
Σπάνιες: Υπνηλία
Πολύ σπάνιες: Καρδιακό εγκεφαλικό επεισόδιο, διαταραχές της
αισθητικότητας, ανωμαλίες στη γεύση, διαταραχές της μνήμης, κράμπες,
τρόμος.
Οφθαλμικές διαταραχές
Πολύ σπάνιες: Οπτικές διαταραχές (θάμβος όρασης ή διπλωπία)
Διαταραχές του ωτός και του λαβυρίνθου
Συχνές: Ίλιγγος
Πολύ σπάνιες: Εμβοές και παροδικές διαταραχές ακοής
9
Γαστρεντερικές διαταραχές
Δύναται να εμφανισθούν πεπτικά έλκη, διάτρηση ή γαστρεντερική αιμορραγία,
κάποιες φορές με μοιραία κατάληξη, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους (βλέπε
παράγραφο 4.4).
Συχνές: Ναυτία, έμετος, διάρροια, δυσπεψία, μετεωρισμός, κοιλιακό άλγος,
ανορεξία.
Σπάνιες: Γαστρίτιδα, γαστρεντερική αιμορραγία, αιματέμεση, αιμορραγική
διάρροια, μέλαινα, γαστρεντερικό έλκος (με ή χωρίς αιμορραγία ή διάτρηση).
Πολύ σπάνιες: παγκρεατίτιδα, κολίτιδα (περιλαμβανομένης αιμορραγικής
κολίτιδας και παρόξυνσης ελκώδους κολίτιδας ή νόσο του Crohn) (βλέπε
παράγραφο 4.4), στοματίτιδα, συμπεριλαμβανομένης ελκώδους στοματίτιδας,
γλωσσίτιδα, οισοφαγικές βλάβες, δυσκοιλιότητα, εντερικές στενώσεις τύπου
διαφράγματος.
Θα πρέπει να συστήνεται στους ασθενείς να διακόπτουν την αγωγή με το
φαρμακευτικό προϊόν και να συμβουλεύονται ιατρό αμέσως, εάν παρουσιασθεί
σοβαρό ανω-κοιλιακό άλγος ή μέλαινα ή αιματέμεση.
Διαταραχές των νεφρών και των ουροφόρων οδών
Συχνές: ανάπτυξη οιδήματος, ιδιαίτερα σε ασθενείς με συστηματική υπέρταση ή
νεφρική δυσλειτουργία.
Πολύ σπάνιες: Καταστροφή του νεφρικού ιστού (διάμεση νεφρίτις, νέκρωση
νεφρικής θηλής) που πιθανώς σχετίζεται με οξεία νεφρική ανεπάρκεια,
πρωτεϊνουρία και/ή αιματουρία, νεφρωσικό σύνδρομο.
Η νεφρική λειτουργία πρέπει να παρακολουθείται τακτικά.
Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού
Συχνές: Εξάνθημα δέρματος
Σπάνιες: Κνίδωση
Πολύ σπάνιες: εξάνθημα, έκζεμα, ερύθημα, πολύμορφο ερύθημα, αποφολιδωτική
δερματίτιδα, απώλεια τριχωτού, κνησμός, φωτοευαισθησία, πορφύρα
(συμπεριλαμβανομένης αλλεργικής πορφύρας), πομφολυγώδεις αντιδράσεις
δέρματος, όπως σύνδρομο Stevens-Johnson και τοξική επιδερμική νεκρόλυση
(σύνδρομο Lyell).
Λοιμώξεις και παρασιτώσεις
Πολύ σπάνιες: Επιδείνωση λοιμωδών φλεγμονών (π.χ. ανάπτυξη νεκρωτικής
φλεγμονής περιτονίας) που σχετίζονται με τη συστηματική χρήση ΜΣΑΦ. Αυτό
μπορεί πιθανά να σχετίζεται με το μηχανισμό δράσης των ΜΣΑΦ.
Εάν κατά τη διάρκεια της χρήσης της δικλοφενάκης πρωτοεμφανισθούν ή
επιδεινωθούν τα σημεία κάποιας λοίμωξης, πρέπει να συνιστάται στον ασθενή
να αναζητήσει άμεσα ιατρική βοήθεια. Θα πρέπει να διαπιστώνεται το κατά
πόσο ενδείκνυται η αντι-λοιμώδης / αντιβιοτική θεραπεία.
Πολύ σπάνιες: Συμπτώματα άσηπτης μηνιγγίτιδας, που περιλαμβάνει αυχενική
δυσκαμψία, κεφαλαλγία, ναυτία, έμετο ή διαταραχή της συνείδησης κατά τη
διάρκεια της χορήγησης δικλοφενάκης. Οι ασθενείς που πάσχουν από
αυτοάνοσα νοσήματα (συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, μεικτές νόσοι του
συνδετικού ιστού) φαίνεται να έχουν προδιάθεση.
Αγγειακές διαταραχές
Πολύ σπάνιες: Υπέρταση, αγγειίτιδα.
Διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος, του θώρακα και του μεσοθωρακίου
Σπάνιες: Άσθμα (περιλαμβανομένης δύσπνοιας)
10
Πολύ σπάνιες: Πνευμονίτιδα
Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος
Σπάνιες: Αντιδράσεις υπερευαισθησίας, αναφυλακτικές και αναφυλακτοειδείς
αντιδράσεις (περιλαμβανομένων υπότασης, ταχυκαρδίας και καταπληξίας).
Ο ασθενής πρέπει να ξέρει ότι σε τέτοια περίπτωση, πρέπει να ενημερώσει το
γιατρό του αμέσως και να διακόψει τη λήψη της δικλοφενάκης.
Πολύ σπάνιες: Αγγειονευρωτικό οίδημα περιλαμβανομένου οιδήματος του
προσώπου, της γλώσσας και του εσωτερικού λάρυγγα, συνοδευόμενο από
σύσπαση των αεραγωγών.
Εάν κάποιο από τα συμπτώματα αυτά παρουσιασθεί – πιθανώς κατά την πρώτη
χορήγηση του φαρμακευτικού προϊόντος – θα πρέπει να αναζητείται άμεση
ιατρική βοήθεια.
Διαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων
Συχνές: Αύξηση των τρανσαμινασών του ορού.
Σπάνιες: Ηπατίτιδα, ίκτερος, ηπατική διαταραχή
Πολύ σπάνιες: Κεραυνοβόλος ηπατίτιδα (χωρίς πρόδρομα συμπτώματα),
ηπατική νέκρωση, ηπατική ανεπάρκεια.
Οι τιμές της ηπατικής λειτουργίας πρέπει να ελέγχονται τακτικά κατά τη
διάρκεια μκροχρόνιας θεραπείας.
Ψυχιατρικές διαταραχές
Πολύ σπάνιες: Αποπροσανατολισμός, αϋπνία, ευερεθιστότητα, ψυχωσικές
αντιδράσεις, κατάθλιψη, αισθήματα άγχους, εφιάλτες.
Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση
άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει
τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού
προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής
περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες
ενέργειες μέσω του εθνικού συστήματος αναφοράς:
Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων
Μεσογείων 284
15562 Χολαργός, Αθήνα
Τηλ: 213 2040380/337
Φαξ: 210 6549585
Ιστότοπος: http://www.eof.gr
4.9 Υπερδοσολογία
Συμπτώματα
Δεν υπάρχει τυπική κλινική εικόνα που να προκύπτει από την υπερδοσολογία
της δικλοφενάκης. Η υπερδοσολογία μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως
συμπτώματα του κεντρικού νευρικού συστήματος (κεφαλαλγία, ζάλη, υπνηλία,
απώλεια αισθήσεων), έμετος, γαστρεντερική αιμορραγία διάρροια, εμβοές ή
σπασμούς. Σε περίπτωση σημαντικής δηλητηρίασης, είναι πιθανόν να
παρουσιασθεί οξεία νεφρική ανεπάρκεια και ηπατική βλάβη.
Θεραπευτικά μέτρα
Η διαχείριση οξείας δηλητηρίασης με ΜΣΑΦ, περιλαμβανομένης της
δικλοφενάκης, ουσιαστικά συνίσταται σε υποστηρικτικά μέτρα και
συμπτωματική αντιμετώπιση. Υποστηρικτικά μέτρα και συμπτωματική
αντιμετώπιση πρέπει να παρέχονται για επιπλοκές όπως υπόταση, νεφρική
ανεπάρκεια, σπασμοί, γαστρεντερικές διαταραχές και αναπνευστική
11
καταστολή.
Ειδικά μέτρα όπως αναγκαστική διούρηση, αιμοκάθαρση πιθανόν δεν βοηθούν
στην απομάκρυνση των ΜΣΑΦ, περιλαμβανομένης της δικλοφενάκης, λόγω της
υψηλού βαθμού πρόσδεσης σε πρωτεΐνη και εκτεταμένου μεταβολισμού.
Μπορεί να εξετασθεί η χρήση ενεργού άνθρακα μετά την κατάποση δυνητικά
τοξικής υπερδοσολογίας και γαστρικού καθαρισμού (π.χ. έμετος, πλύση
στομάχου) μετά από κατάποση δυνητικά απειλητικής για τη ζωής
υπερδοσολογίας.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Κωδικός ATC: Μ01 ΑΒ05
Η δικλοφενάκη είναι ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο (ΜΣΑΦ),
παράγωγο του φαινυλοξεικού οξέος. Έχει αντιφλεγμονώδεις, αντιπυρετικές και
αναλγητικές ιδιότητες. Ο ακριβής τρόπος δράσης της δεν είναι γνωστός.
Θεωρείται ότι η ικανότητά της να αναστέλλει την σύνθεση των
προσταγλανδινών συμμετέχει στην ανάπτυξη της δράσης της.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Απορόφηση
Λόγω της σύνθεσης του περιεχομένου της κάψουλας που αποτελείται από δύο
διαφορετικά είδη σφαιριδίων (25 mg δικλοφενάκης εντεροδιαλυτής και 50 mg
παρατεταμένης αποδέσμευσης) η θεραπευτική συγκέντρωση του δραστικού
συστατικού στο πλάσμα επιτυγχάνεται περίπου ½ ώρα μετά τη χορήγηση. Τα
σφαιρίδια παρατεταμένης αποδέσμευσης προκαλούν βραδεία αποδέσμευση του
δραστικού συστατικού, που σημαίνει ότι μια εφάπαξ ημερήσια δόση είναι
συνήθως επαρκής. Εάν το καψάκιο χορηγηθεί συγχρόνως ή μετά από γεύμα, η
απορρόφηση της ενετροδιαλυτής δικλοφενάκης από το έντερο είναι πλήρης,
αλλά καθυστερημένη. Η C
max
πλάσματος επιτυγχάνεται συνήθως μετά από 2-3
ώρες εξαρτώμενη από τη γαστρική διέλευση (1-16 ώρες).
Κατανομή
Η δικλοφενάκη είναι κατά 99% προσδεδεμένη με πρωτεΐνες, κυρίως με την
λευκωματίνη (99,4%). Η δικλοφενάκη περνά στο αρθρικό υγρό, όπου η μέγιστη
συγκέντρωση επιτυγχάνεται σε 2-4 ώρες μετά την μέγιστη συγκέντρωση στο
πλάσμα. Ο φαινόμενος χρόνος ημιζωής απέκκρισης από το αρθρικό υγρό είναι
3-6 ώρες. Η μέγιστη συγκέντρωση στο αρθρικό υγρό επιτυγχάνεται 2 ώρες μέτα
την μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα και είναι μεγαλύτερη του επιπέδου στο
πλάσμα για χρονική περίοδο περίπου 12 ωρών.
Βιομετασχηματισμός
Η από του στόματος χορηγούμενη δικλοφενάκη υφίσταται εκτεταμένο
μεταβολισμό πρώτης διόδου. Το περίπου 50% της απορροφηθείσας
δικλοφενάκης φθάνει αμετάβλητο στη μεθηπατική κυκλοφορία. Η βιομετατροπή
της δικλοφενάκης λαμβάνει χώρα μερικώς μέσω σύζευξης του μορίου της σε
γλυκουρονίδιο, αλλά κυρίως μέσω απλής και πολλαπλής υδροξυλίωσης και
μεθοξυλίωσης που έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αρκετών φαινολικών
μεταβολιτών, ακολουθούμενης από γλυκουρονίωση. Δύο από τους φαινολικούς
μεταβολίτες είναι βιολογικά ενεργοί αλλά λιγότερο από τη δικλοφενάκη.
Αποβολή
12
Ο τελικός χρόνος ημιζωής είναι 1-2 ώρες. Περίπου το 60% της χορηγηθείσας
δόσης απεκκρίνεται μέσω της νεφρικής οδού με μορφή γλυκουρονιδικών
συζεύξεων του δραστικού συστατικού ως έχει, και των μεταβολιτών του, και
λιγότερο από 1% σε αναλλοίωτη μορφή. Η υπόλοιπη δόση απεκκρίνεται με τη
μορφή μεταβολιτών, μέσω της χολής στα κόπρανα.
Ειδικοί πληθυσμοί
Ηλικιωμένοι: δεν έχουν παρατηρηθεί διαφορές σχετιζόμενες με την ηλικία, στην
απορρόφηση, τον μεταβολισμό ή την απέκκριση της από του στόματος
χορηγούμενης δικλοφενάκης.
Νεφρική δυσλειτουργία: από την κινητική εφάπαξ δόσης, μπορεί να εξαχθεί το
συμπέρασμα ότι η δικλοφενάκη δεν συσσωρεύεται σε ασθενείς που πάσχουν
από νεφρική δυσλειτουργία, όταν εφαρμόζεται το σύνηθες δοσολογικό σχήμα.
Σε περίπτωση σοβαρής νεφρικής ανεπάρκειας (κάθαρση κρεατινίνης
<10ml/min) το επίπεδο των μεταβολιτών της δικλοφενάκης στον ορρό
αυξάνεται αλλά οι μεταβολίτες τελικά απεκκρίνονται μέσω της χολής.
Ηπατική δυσλειτουργία: η κινητική και ο μεταβολισμός της δικλοφενάκης σε
ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα ή αντιρροπούμενη κίρρωση, είναι παρόμοια με
την κινητική και τον μεταβολισμό σε ασθενείς χωρίς ηπατική νόσο.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Τοξικότητα
Μελέτες οξείας τοξικότητας έδειξαν ότι η LD
50
κυμαίνεται ευρέως στα διάφορα
είδη ζώων, με πιο ανθεκτικά τα πρωτεύοντα και πιο ευαίσθητα τα τρωκτικά.
Καρκινογόνος δράση
Μακροχρόνια πειράματα σε διάφορα είδη ζώων με ποικίλες δόσεις δεν
απέδειξαν την ύπαρξη ιδιαίτερης καρκινογόνου ιδιότητας.
Μεταλλαξιογόνος δράση
Δοκιμασίες σε ευκαριωτικά κύτταρα θηλαστικών και σε μικρόβια δεν απέδειξαν
την ύπαρξη μεταλλαξιογόνου ιδιότητας.
Τερατογόνος δράση
Δοκιμασίες σε είδη ζώων δεν απέδειξαν την ύπαρξη τερατογόνου ιδιότητας.
Γονοτοξικότητα
Δοκιμασίες σε διάφορα είδη πειραματοζώων έδειξαν ότι η χορήγηση της
δικλοφενάκης σε δόσεις τοξικές για τη μητέρα προκαλούσε δυστοκία, παράταση
εγκυμοσύνης, μείωση του βάρους και της ανάπτυξης των εμβρύων καθώς και
του ποσοστού επιβίωσής τους.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
Το Diclo Duo 75 mg περιέχει τα παρακάτω έκδοχα:
Μικροκρυσταλλική κυτταρίνη, Ποβιδόνη K25, Πυριτίου διοξείδιο κολλοειδές,
Συμπολυμερές μεθακρυλικού οξέος-ακρυλικού εθυλεστέρα (1:1) (Eudragit L-
100-55), εξουδετερωμένου με υδροξείδιο του νατρίου (1N), Προπυλένο γλυκόλη,
Τάλκης, Eudragit RS 100, Eudragit RL 100, Φθαλικός διβουτυλεστέρας.
Κέλυφος καψακίου: Ινδικοκαρμίνιο E132, Διοξείδιο του τιτανίου E171, Ύδωρ
κεκαθαρμένο, Λαουρυλοθειικό νάτριο, Ζελατίνη.
13
Σώμα καψακίου: Ύδωρ κεκαθαρμένο, Λαουρυλοθειικό νάτριο, Ζελατίνη.
Εκτυπωτική μελάνη.
6.2 Ασυμβατότητες
Καμία γνωστή έως τώρα.
6.3 Διάρκεια ζωής
Πέντε χρόνια.
Αυτό το φαρμακευτικό προϊόν δεν πρέπει να χρησιμοποιείται μετά από την
ημερομηνία λήξης.
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος
Να φυλάσσεται σε θερμοκρασία μικρότερη των 25°C. Να προστατεύεται από
την υγρασία. Να φυλάσσεται στην αρχική συσκευασία.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Κυψέλες (blisters) από PVC/PVDC-αλουμίνιο με 20 σκληρά καψάκια, διπλής
αποδέσμευσης.
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης
Καμία ειδική υποχρέωση.
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
PharmaSwiss Hellas A.E.
Λεωφ. Πεντέλης 53,
15235 Βριλήσσια
Τηλ: 210 81 08 460
8. ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
14