ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

1

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Montelukast Teva 5 mg Μασώμενα Δισκία

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Ένα μασώμενο δισκίο περιέχει montelukast sodium (5,20 mg), που ισοδυναμεί με 5 mg montelukast.

Έκδοχα: Κάθε μασώμενο δισκίο περιέχει 0,5 mg ασπαρτάμης (E951)

“Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1”.

3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ

εκείνους τους ασθενείς ηλικίας 6 έως 14 ετών με ήπιο έως μέτριο επιμένον άσθμα οι οποίοι δεν

ελέγχονται επαρκώς με εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή και στους οποίους οι β-διεγέρτες βραχείας

δράσης “όταν απαιτείται” παρέχουν ανεπαρκή κλινικό έλεγχο του άσθματος.

Το Montelukast Teva μπορεί να είναι επίσης μία εναλλακτική επιλογή θεραπείας των εισπνεόμενων

κορτικοστεροειδών χαμηλής δόσης για ασθενείς με ήπιο επιμένον άσθμα που δεν έχουν πρόσφατο

ιστορικό σοβαρών ασθματικών κρίσεων που απαιτούσαν χρήση από του στόματος

κορτικοστεροειδών, και που έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν εισπνεόμενα

κορτικοστεροειδή (βλέπε παράγραφο 4.2).

Το Montelukast Teva ενδείκνυται επίσης στην προφύλαξη από το άσθμα, σε ασθενείς ηλικίας 6 έως 14

ετών, του οποίου το κύριο χαρακτηριστικό είναι η βρογχοσύσπαση οφειλόμενη στην άσκηση.

Η θεραπευτική δράση του Montelukast Teva στις παραμέτρους ελέγχου του άσθματος εμφανίζεται

εντός μίας ημέρας. Οι ασθενείς πρέπει να συμβουλεύονται να συνεχίσουν τη λήψη του Montelukast

Teva ακόμα κι αν το άσθμα τους είναι υπό έλεγχο, καθώς επίσης και κατά τη διάρκεια των περιόδων

επιδείνωσης του άσθματος.

Δεν είναι απαραίτητη κάποια ρύθμιση της δοσολογίας για τους ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια, ή

ήπια έως μέτρια ηπατική δυσλειτουργία. Δεν υπάρχουν δεδομένα όσον αφορά στους ασθενείς με

σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία. Η δοσολογία είναι η ίδια και για τους άνδρες και τις γυναίκες

ασθενείς.

2

Το Montelukast Teva ως εναλλακτική επιλογή θεραπείας των εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών χαμηλής

δόσης για το ήπιο επιμένον άσθμα.

Το Montelukast Teva δεν συνιστάται ως μονοθεραπεία στους ασθενείς με μέτριο επιμένον άσθμα. Η

χαμηλής δόσης για παιδιά με ήπιο επιμένον άσθμα πρέπει να εξετάζεται μόνο για ασθενείς που δεν

κορτικοστεροειδών, και που έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν εισπνεόμενα

άσθματος περισσότερο από μία φορά την εβδομάδα αλλά λιγότερο από μία φορά την ημέρα,

εβδομάδα, φυσιολογική πνευμονική λειτουργία μεταξύ των επεισοδίων. Εάν δεν επιτευχθεί

συστήματος σταδιακής θεραπείας του άσθματος. Οι ασθενείς πρέπει να αξιολογούνται περιοδικά για

τον έλεγχο του άσθματός τους.

Θεραπεία με Montelukast Teva σε σχέση με άλλες θεραπείες για το άσθμα.

εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών, το Montelukast Teva δεν πρέπει να υποκαταστήσει απότομα τα

εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή (Βλέπε Παράγραφο 4.4).

Παιδιά και έφηβοι (ηλικίας κάτω των 18 ετών): Το Μοntelukast Teva Μασώμενα Δισκία δε

και αποτελεσματικότητα (βλέπε παράγραφο 5.1).

Τα δισκία 10 mg είναι διαθέσιμα για τους ενήλικες ηλικίας 15 ετών και μεγαλύτερους.

Τα μασώμενα δισκία 4 mg είναι διαθέσιμα για τους παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας 2 έως 5 ετών.

4.3 Αντενδείξεις

Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα.

4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση

Οι ασθενείς πρέπει να συμβουλεύονται να μη χρησιμοποιούν ποτέ από του στόματος montelukast για

την αντιμετώπιση οξείας ασθματικής κρίσεως και να έχουν άμεσα διαθέσιμη, για το σκοπό αυτό, την

Δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδεικνύουν ότι τα από του στόματος κορτικοστεροειδή μπορούν να

μειωθούν με την ταυτόχρονη χορήγηση montelukast.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, οι ασθενείς υπό θεραπεία με αντιασθματικούς παράγοντες

συμπεριλαμβανομένου του montelukast μπορεί να παρουσιάσουν συστηματική ηωσινοφιλία, που

εκδηλώνεται μερικές φορές με κλινικά χαρακτηριστικά αγγειίτιδας συμβατής με το σύνδρομο Churg-

Strauss, μία κατάσταση που θεραπεύεται συχνά με συστηματική αγωγή με κορτικοστεροειδή. Αυτές οι

περιπτώσεις συνήθως, αλλά όχι πάντα, έχουν συσχετισθεί με τη μείωση ή την απόσυρση της από του

στόματος αγωγής με κορτικοστεροειδή. Δεν μπορεί ούτε να αποκλεισθεί ούτε να αποδειχθεί η

πιθανότητα οι ανταγωνιστές υποδοχέων των λευκοτριενίων να συσχετίζονται με την εμφάνιση του

συνδρόμου Churg-Strauss. Οι παθολόγοι πρέπει να επαγρυπνούν για την εμφάνιση ηωσινοφιλίας,

3

εξανθήματος λόγω αγγειίτιδας, επιδείνωσης των πνευμονικών συμπτωμάτων, καρδιακών επιπλοκών,

και/ή νευροπάθειας, στους ασθενείς τους. Οι ασθενείς που αναπτύσσουν αυτά τα συμπτώματα πρέπει

να επανεξετάζονται και να αξιολογούνται τα θεραπευτικά τους σχήματα.

Το Montelukast Teva περιέχει ασπαρτάμη, μία πηγή φαινυλαλανίνης. Ασθενείς με φαινυλκετονουρία

την προφύλαξη και τη χρόνια θεραπεία του άσθματος. Σε μελέτες αλληλεπίδρασης φαρμάκων, η

από του στόματος αντισυλληπτικά (αιθινυλοιστραδιόλη/νορεθινδρόνη 35/1), τερφεναδίνη, διγοξίνη

και βαρφαρίνη.

Η επιφάνεια κάτω από την καμπύλη της συγκέντρωσης του πλάσματος (AUC) για το montelukast

montelukast συγχορηγείται με επαγωγείς του CYP 3A4, όπως η φαινυτοΐνη, η φαινοβαρβιτάλη και η

ριφαμπικίνη.

Μελέτες in vitro έχουν καταδείξει ότι το montelukast είναι ισχυρός επαγωγέας του CYP 2C8. Ωστόσο,

montelukast και τη ροσιγλιταζόνη (ένα δοκιμαστικό υπόστρωμα, αντιπροσωπευτικό των

montelukast δεν αναστέλλει το CYP 2C8 in vivo. Επομένως, το montelukast δεν αναμένεται να

μεταβάλει αξιοσημείωτα τον μεταβολισμό των φαρμακευτικών προϊόντων που μεταβολίζονται από

αυτό το ένζυμο (π.χ. πακλιταξέλη, ροσιγλιταζόνη και ρεπαγλινίδη).

4.6 Kύηση και γαλουχία

Χρήση κατά τη διάρκεια της κύησης

Μελέτες σε ζώα δεν έδειξαν επιβλαβείς επιπτώσεις όσον αφορά στην κύηση ή στην

εμβρυονική/εμβρυική ανάπτυξη.

Περιορισμένα στοιχεία από διαθέσιμες βάσεις δεδομένων σχετικών με την κύηση δεν υποδηλώνουν

αιτιολογική συσχέτιση μεταξύ του montelukast και δυσμορφιών (δηλ. ανωμαλίες άκρων) που έχουν

Το Montelukast Teva μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε θηλάζουσες μητέρες μόνο εάν θεωρείται ότι είναι

απολύτως απαραίτητο.

4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών

Το Montelukast Teva δεν αναμένεται να έχει επίδραση στην ικανότητα ενός ασθενούς για οδήγηση ή

χειρισμό μηχανημάτων.

Ωστόσο, σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, ορισμένα άτομα έχουν αναφέρει υπνηλία.

4

4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες

Το Montelukast Teva έχει αξιολογηθεί σε κλινικές μελέτες ως ακολούθως:

• 10 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία σε περίπου 4.000 ενήλικες ασθενείς ηλικίας 15 ετών

• 5 mg μασώμενα δισκία σε περίπου 1.750 παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας 6 έως 14 ετών

Έχουν χρησιμοποιηθεί οι ακόλουθες ορολογίες ώστε να κατηγοριοποιηθεί η εμφάνιση ανεπιθύμητων

Όχι Συχνές (1/1.000 έως <1/100)

Σπάνιες (1/10.000 έως <1/1.000)

Πολύ Σπάνιες (<1/10.000)

Μη Γνωστές (δεν μπορούν να εκτιμηθούν με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα)

Σε κλινικές μελέτες αναφέρθηκαν συχνά (≥1/100 έως <1/10) οι ακόλουθες σχετιζόμενες με το

φάρμακο ανεπιθύμητες ενέργειες σε ασθενείς υπό θεραπεία με montelukast και σε μεγαλύτερη

συχνότητα εμφάνισης απ’ ότι σε ασθενείς υπό θεραπεία με εικονικό φάρμακο:

Κατηγορία/Οργανικό

Σύστημα

Ενήλικοι Ασθενείς

νευρικού συστήματος

κεφαλαλγία κεφαλαλγία

Διαταραχές του

γαστρεντερικού

συστήματος

κοιλιακό άλγος

Το προφίλ ασφάλειας δεν τροποποιήθηκε, με παρατεταμένη θεραπεία άσθματος σε κλινικές δοκιμές

με περιορισμένο αριθμό ασθενών έως 2 χρόνια για ενήλικες, και έως 12 μήνες για παιδιατρικούς

ασθενείς ηλικίας 6 έως 14 ετών.

Οι ακόλουθες ανεπιθύμητες αντιδράσεις έχουν αναφερθεί στη χρήση μετά την κυκλοφορία του

ψευδαισθήσεις, αϋπνία, υπνοβασία, ψυχοκινητική υπερδραστηριότητα (συμπεριλαμβανόμενης της

ευερεθιστότητας, άγχους, ανησυχίας, διέγερσης συμπεριλαμβανόμενης της επιθετικής συμπεριφοράς

ή εχθρότητας, και του τρόμου), κατάθλιψη, αυτοκτονική σκέψη και συμπεριφορά (αυτοκτονικότητα)

σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις

Διαταραχές του νευρικού συστήματος: ζάλη, υπνηλία, παραισθησία/υπαισθησία, σπασμός

Καρδιακές διαταραχές: αίσθημα παλμών

Διαταραχές τουν αναπνευστικού συστήματος, του θώρακα και του μεσοθωρακίου: επίσταξη

Διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος: διάρροια, ξηροστομία, δυσπεψία, ναυτία, έμετος

5

Διαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων: αυξημένα επίπεδα των τρανσαμινασών του ορού

(ALT, AST), ηπατίτιδα (συμπεριλαμβανομένης της χολοστατικής, ηπατοκυτταρικής και μικτού τύπου

ηπατικής βλάβης)

Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού: αγγειοοίδημα, μώλωπες, κνίδωση, κνησμός,

Διαταραχές του μυοσκελετικού συστήματος και του συνδετικού ιστού: αρθραλγία, μυαλγία

Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού χορήγησης: εξασθένιση/κόπωση, αίσθημα

Έχουν αναφερθεί πολύ σπάνιες περιπτώσεις του Συνδρόμου Churg-Strauss (CSS) κατά τη διάρκεια

Δεν υπάρχουν διαθέσιμες συγκεκριμένες πληροφορίες για την αντιμετώπιση της υπερδοσολογίας με

montelukast. Σε μελέτες χρόνιου άσθματος, το montelukast έχει χορηγηθεί σε δόσεις έως 200

ασθενείς για περίπου μία εβδομάδα χωρίς κλινικά σημαντικές ανεπιθύμητες εμπειρίες.

παιδιά με δόση υψηλή έως και 1.000 mg (περίπου 61 mg/kg σε ένα παιδί ηλικίας 42 μηνών). Τα

παρατηρηθέντα κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα ήταν σε συμφωνία με το προφίλ ασφάλειας σε

αναφορών υπερδοσολογίας. Οι πιο συχνά εμφανιζόμενες ανεπιθύμητες εμπειρίες ήταν σε συμφωνία

κεφαλαλγία, έμετο και ψυχοκινητική υπερδραστηριότητα.

5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες

Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Ανταγωνιστής υποδοχέων λευκοτριενίων

Κωδικός ATC: R03D C03

Τα κυστεϊνυλικά λευκοτριένια (LTC

4

, LTD

4

, LTE

4

) είναι ισχυρά φλεγμονώδη εικοσανοειδή που

απελευθερώνονται από διάφορα κύτταρα συμπεριλαμβανομένων των μαστοκυττάρων και των

ηωσινοφίλων. Αυτοί οι σημαντικοί προ-ασθματικοί μεσολαβητές δεσμεύουν τους υποδοχείς των

montelukast. Η θεραπεία με το montelukast ανέστειλε τόσο την πρώιμη όσο και την όψιμη φάση της

βρογχοσύσπασης που προκαλείται από αντιγόνο. Το montelukast σε σύγκριση με το εικονικό

φάρμακο, μείωσε τα ηωσινόφιλα του περιφερικού αίματος στους ενήλικες και παιδιατρικούς ασθενείς.

Σε μία ξεχωριστή μελέτη, η θεραπεία με το montelukast μείωσε σημαντικά τα ηωσινόφιλα στους

αεραγωγούς (όπως μετρήθηκε στα πτύελα). Στους ενήλικες και τους παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας 2

έως 14 ετών, το montelukast, σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο, μείωσε τα ηωσινόφιλα στο

περιφερικό αίμα ενώ βελτίωσε τον κλινικό έλεγχο του άσθματος.

6

Σε μελέτες σε ενήλικες, το montelukast 10 mg εφάπαξ ημερησίως, σε σύγκριση με το εικονικό

φάρμακο, επέδειξε σημαντικές βελτιώσεις στο πρωινό FEV

(10,4% έναντι 2,7% μεταβολή από την

αρχική τιμή), στον πρωινό (ΠΜ) μέγιστο ρυθμό ροής εκπνοής (PEFR) (24,5 L/λεπτό έναντι 3,3

L/λεπτό μεταβολή από την αρχική τιμή) και σημαντική μείωση στη συνολική χρήση β-αγωνιστή

συμπτωμάτων που αναφέρθηκαν από τους ασθενείς κατά την ημέρα και τη νύχτα ήταν σημαντικά

εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών (% μεταβολή από την αρχική τιμή για την εισπνεόμενη

χρήση β-αγωνιστή: -8,70% έναντι 2,64%). Σε σύγκριση με την εισπνεόμενη βεκλομεθαζόνη (200 μg

μέσο όρο θεραπευτικής δράσης (% μεταβολή από την αρχική τιμή για το montelukast έναντι της

βεκλομεθαζόνης, αντίστοιχα για FEV

με το montelukast πέτυχε παρόμοιες κλινικές αποκρίσεις (π.χ. 50% των ασθενών υπό θεραπεία με

Σε μία μελέτη 12 εβδομάδων, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, σε παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας 2

έως 5 ετών, το montelukast 4 mg εφάπαξ ημερησίως, σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο, βελτίωσε

(εισπνεόμενα/χορηγούμενα με εκνεφωτή κορτικοστεροειδή ή εισπνεόμενο/χορηγούμενο με εκνεφωτή

τα συμπτώματα κατά τη διάρκεια της ημέρας (συμπεριλαμβανομένου του βήχα, του συριγμού, της

δυσκολίας στην αναπνοή και του περιορισμού των δραστηριοτήτων) και τα συμπτώματα κατά τη

διάρκεια της νύχτας σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο. Το montelukast επίσης μείωσε τη χρήση β-

αγωνιστών “όταν απαιτείται” και τη διάσωση με κορτικοστεροειδή για το επιδεινούμενο άσθμα, σε

σύγκριση με το εικονικό φάρμακο. Οι ασθενείς υπό θεραπεία με montelukast είχαν περισσότερες

μέρες χωρίς άσθμα από εκείνους που λάμβαναν εικονικό φάρμακο. Επετεύχθη θεραπευτική επίδραση

μετά την πρώτη δόση.

Σε μία μελέτη 12 μηνών, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο σε παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας 2 έως 5

ετών με ήπιο άσθμα και επεισόδια παρόξυνσης, το montelukast 4 mg εφάπαξ ημερησίως, μείωσε

σημαντικά (p≤0,001) το ετήσιο ποσοστό επεισοδίων παρόξυνσης του άσθματος (ΕΕ), σε σύγκριση με

το εικονικό φάρμακο (1,60 EE έναντι 2,34 EE, αντίστοιχα), [το EE ορίζεται ως  3 διαδοχικές ημέρες

με συμπτώματα κατά τη διάρκεια της ημέρας που απαιτούν χρήση β-αγωνιστών, ή κορτικοστεροειδών

(από του στόματος ή εισπνεόμενα), ή εισαγωγή στο νοσοκομείο για το άσθμα]. Η μείωση του

ποσοστού του ετήσιου ΕΕ ήταν 31,9%, με 95% CI μεταξύ του 16,9 και 44,1.

Σε μία μελέτη 8 εβδομάδων σε παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας 6 έως 14 ετών, το montelukast 5 mg

εφάπαξ ημερησίως, σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο, βελτίωσε σημαντικά την αναπνευστική

λειτουργία (FEV

1

8,71% έναντι 4,16% μεταβολή από την αρχική τιμή, στον πρωινό (ΠΜ) PEFR 27,9

L/λεπτό έναντι 17,8 L/λεπτό μεταβολή από την αρχική τιμή) και μείωσε τη χρήση β-αγωνιστών “όταν

άσθματος αυξήθηκε από 61,6 σε 84,0 στην ομάδα montelukast και από 60,9 σε 86,7 στην ομάδα

φλουτικαζόνης. Η διαφορά μεταξύ των ομάδων σε μέση αύξηση LS του ποσοστού των RFDs του

άσθματος ήταν στατιστικώς σημαντική (-2,8 με 95% CI μεταξύ του -4,7 και -0,9) αλλά εντός του

ορίου που είχε προκαθοριστεί ως κλινικά μη υποδεέστερο. Αμφότερα το montelukast και η

7

φλουτικαζόνη βελτίωσαν επίσης τον έλεγχο του άσθματος σε δευτερεύουσες μεταβλητές που

εξετάστηκαν κατά τη διάρκεια της 12μηνης περιόδου θεραπείας:

• Η FEV

1

αυξήθηκε από 1,83 L σε 2,09 L στην ομάδα montelukast και από 1,85 L σε 2,14 L στην

ομάδα φλουτικαζόνης. Η διαφορά μεταξύ των ομάδων σε μέση αύξηση LS στη FEV

1

ήταν -0,02 L με

ήταν 0,6% στην ομάδα θεραπείας montelukast, και 2,7% στην ομάδα θεραπείας φλουτικαζόνης. Η

FEV

1

και από 38,5 σε 12,8 στην ομάδα φλουτικαζόνης. Η διαφορά μεταξύ των ομάδων στους μέσους όρους

0,9 και 4,5.

προγραμματισμένη επίσκεψη στο γραφείο του ιατρού, μία επίσκεψη στα επείγοντα περιστατικά, ή

εισαγωγή στο νοσοκομείο) ήταν 32,2 στην ομάδα montelukast και 25,6 στην ομάδα φλουτικαζόνης, ο

• Το ποσοστό των ασθενών με συστηματική (κυρίως από του στόματος) χρήση κορτικοστεροειδών κατά

95% CI μεταξύ του 2,9 και 11,7.

Μία μελέτη 12 εβδομάδων σε ενήλικες έδειξε σημαντική μείωση της βρογχοσύσπασης

1

32,40% για το εικονικό φάρμακο, χρόνος ανάκτησης εντός 5% της αρχικής τιμής FEV

εβδομάδων της μελέτης. Μείωση στο EIB έδειξε επίσης μια βραχυχρόνια μελέτη σε παιδιατρικούς

εντός 5% της αρχικής τιμής FEV

17,76 λεπτά έναντι 27,98 λεπτών). Η επίδραση και στις δύο μελέτες

παρουσιάστηκε στο τέλος του διαστήματος της εφάπαξ ημερήσιας δόσης.

Σε ασθενείς με άσθμα ευαίσθητο στην ασπιρίνη που ελάμβαναν ταυτόχρονα εισπνεόμενα και/ή από

του στόματος κορτικοστεροειδή, η θεραπεία με το montelukast, σε σύγκριση με αυτή του εικονικού

φαρμάκου, είχε ως αποτέλεσμα σημαντική βελτίωση στον έλεγχο του άσθματος (FEV

-1,74% μεταβολή από την αρχική τιμή και μείωση στη συνολική χρήση β-αγωνιστή -27,78% έναντι

2,09% μεταβολή από την αρχική τιμή).

5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες

Απορρόφηση: Το montelukast απορροφάται ταχέως μετά την από του στόματος χορήγηση. Για το

επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο των 10 mg η μέση μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα (C

)

Για το μασώμενο δισκίο των 4 mg, η C

παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας 2 έως 5 ετών, υπό συνθήκες νηστείας. Η μέση C

υψηλότερη ενώ η μέση C

Κατανομή: Το montelukast συνδέεται με τις πρωτεΐνες του πλάσματος σε ποσοστό πάνω από 99%. Ο

όγκος κατανομής του montelukast στη σταθεροποιημένη κατάσταση είναι κατά μέσο όρο 8-11 λίτρα.

Μελέτες σε αρουραίους με ραδιοσημασμένο montelukast υποδεικνύουν ελάχιστη κατανομή επί του

8

αιματοεγκεφαλικού φραγμού. Επιπλέον, οι συγκεντρώσεις του ραδιοσημασμένου υλικού 24 ώρες

μετά τη χορήγηση της δόσης ήταν ελάχιστες σε όλους τους άλλους ιστούς.

Βιομετασχηματισμός: Το montelukast μεταβολίζεται εκτεταμένα. Σε μελέτες με θεραπευτικές δόσεις,

και παιδιά στη σταθεροποιημένη κατάσταση.

In vitro μελέτες, στις οποίες χρησιμοποιούνται ανθρώπινα ηπατικά μικροσώματα, υποδεικνύουν ότι τα

περαιτέρω in vitro αποτελέσματα σε ανθρώπινα ηπατικά μικροσώματα, οι θεραπευτικές

2A6, 2C19 ή 2D6. Η συμβολή των μεταβολιτών στη θεραπευτική δράση του montelukast είναι

Αποβολή: Η κάθαρση του montelukast από το πλάσμα είναι κατά μέσο όρο 45 ml/λεπτό σε υγιείς

ενήλικες. Έπειτα από μία από του στόματος δόση ραδιοσημασμένου montelukast, 86% της

ούρα. Σε συνδυασμό με τις εκτιμήσεις για την από του στόματος βιοδιαθεσιμότητα του montelukast,

Χαρακτηριστικά στους ασθενείς: Δεν είναι απαραίτητη η προσαρμογή της δόσης στους ηλικιωμένους ή

στην ήπια έως μέτρια ηπατική ανεπάρκεια. Δεν έχουν διεξαχθεί μελέτες σε ασθενείς με νεφρική

οδού, δεν αναμένεται να είναι απαραίτητη η προσαρμογή της δόσης σε ασθενείς με νεφρική

με σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια (βαθμός Child-Pugh>9).

Παρατηρήθηκε μείωση της συγκέντρωσης της θεοφυλλίνης στο πλάσμα με υψηλές δόσεις

montelukast (20- και 60-φορές πολλαπλάσιες της συνιστώμενης δόσης στους ενήλικες). Η δράση

αυτή δεν παρατηρήθηκε στη συνιστώμενη δόση των 10 mg εφάπαξ ημερησίως.

5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια

Σε μελέτες τοξικότητας σε ζώα, παρατηρήθηκαν μικρής σημασίας βιοχημικές μεταβολές στον ορό

στην ALT, στη γλυκόζη, στον φώσφορο και στα τριγλυκερίδια, που ήταν παροδικής φύσης. Τα σημεία

τοξικότητας στα ζώα ήταν η αυξημένη έκκριση σιέλων, γαστρεντερικά συμπτώματα, χαλαρά κόπρανα

και διαταραχές ιόντων. Αυτά παρουσιάστηκαν σε δοσολογίες που παρείχαν >17-πλάσιο της

συστηματικής έκθεσης που παρατηρείται στην κλινική δόση. Στους πιθήκους, οι ανεπιθύμητες

επιδράσεις παρουσιάστηκαν σε δόσεις από 150 mg/kg/ημέρα (>232-πλάσιο της συστηματικής

Δεν παρουσιάστηκαν θάνατοι μετά από εφάπαξ από του στόματος χορήγηση του montelukast sodium

σε δόσεις έως και 5.000 mg/kg σε ποντικούς και αρουραίους (15.000 mg/m

και 30.000 mg/m

σε

ποντικούς και αρουραίους, αντίστοιχα), που ήταν η μέγιστη δόση που δοκιμάστηκε. Αυτή η δόση

είναι ισοδύναμη με 25.000 φορές την συνιστώμενη ημερήσια ανθρώπινη δόση για ενήλικα (βάσει του

βάρους ενός ενήλικα ασθενή 50 kg).

Το montelukast προσδιορίστηκε ως μη φωτοτοξικό σε ποντικούς για UVA, UVB ή ορατό φάσμα

9