SPC :
BICALUTAMIDE/TEVA F.C.TAB 50MG/TAB BTx28
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
Bicalutamide Teva 50 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Κάθε δισκίο περιέχει 50 mg βικαλουταμίδη.
Έκδοχο με γνωστές δράσεις:
Κάθε δισκίο περιέχει 33,25 mg λακτόζη άνυδρη.
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο
Περιγραφή:
λευκά έως υπόλευκα, αμφίκυρτα, επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία, με
τυπωμένο το “93” στη μία πλευρά και τo “220” στην άλλη πλευρά.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Θεραπεία προχωρημένου καρκίνου του προστάτη σε συνδυασμό με ένα ανάλογο
της εκλυτικής ορμόνης της ωχρινοτρόπου ορμόνης (LHRH) ή χειρουργικό
ευνουχισμό.
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Δοσολογία
Ενήλικοι άνδρες συμπεριλαμβανομένων ηλικιωμένων ασθενών:
Ένα δισκίο άπαξ ημερησίως την ίδια ώρα κάθε μέρα (συνήθως το πρωί ή το
βράδυ).
Η θεραπεία πρέπει να ξεκινά εντός 1 εβδομάδας πριν τη χορήγηση ενός
αναλόγου LHRH ή ταυτόχρονα με το χειρουργικό ευνουχισμό.
Νεφρική δυσλειτουργία
Δεν είναι αναγκαία η προσαρμογή της δόσης σε ασθενείς με διαταραχή της
νεφρικής λειτουργίας.
Ηπατική δυσλειτουργία
Δεν είναι αναγκαία η προσαρμογή της δόσης σε ασθενείς με ήπια διαταραχή
της ηπατικής λειτουργίας.
Σε ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία μπορεί να
παρατηρηθεί αυξημένη συσσώρευση της βικαλουταμίδης (βλ. παράγραφο 4.4).
Παιδιατρικός πληθυσμός
Η χρήση της βικαλουταμίδης αντενδείκνυται σε παιδιά (βλ. παράγραφο 4.3).
4.3 Αντενδείξεις
1
Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα που
αναφέρονται στην παράγραφο 6.1.
Η βικαλουταμίδη αντενδείκνυται σε γυναίκες και παιδιά (βλ. παράγραφο 4.6).
Ταυτόχρονη χορήγηση τερφεναδίνης, αστεμιζόλης και σισαπρίδης (βλ.
παράγραφο 4.5).
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Η έναρξη της θεραπείας πρέπει να είναι υπό την άμεση εποπτεία ενός ειδικού.
Η βικαλουταμίδη μεταβολίζεται εκτενώς στο ήπαρ. Τα διαθέσιμα δεδομένα
υποδηλώνουν ότι η απομάκρυνση μπορεί να είναι πιο αργή σε ασθενείς με
σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη
συσσώρευση της ουσίας. Συνεπώς, χρειάζεται προσοχή εάν η βικαλουταμίδη
χορηγείται σε ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία.
Λόγω της πιθανότητας εμφάνισης ηπατικών μεταβολών θα πρέπει να
εξετάζεται ο περιοδικός έλεγχος της ηπατικής λειτουργίας. Τα περισσότερα
περιστατικά αναμένεται να εμφανισθούν εντός των πρώτων 6 μηνών της
θεραπείας με βικαλουταμίδη.
Σοβαρές ηπατικές αλλαγές˙και ηπατική ανεπάρκεια παρατηρήθηκαν σπάνια με
βικαλουταμίδη και μοιραίες εκβάσεις έχουν αναφερθεί (βλ. παράγραφο 4.8). Η
θεραπεία με βικαλουταμίδη πρέπει να διακοπεί εάν οι αλλαγές είναι σοβαρές.
Πρέπει να δίνεται προσοχή όταν συγχορηγείται η βικαλουταμίδη με φάρμακα
που μεταβολίζονται κυρίως από το CYP 3A4 (βλέπε παραγράφους 4.3 και 4.5).
Η θεραπεία στέρησης ανδρογόνων μπορεί να παρατείνει το διάστημα QT.
Πριν από την έναρξη της βικαλουταμίδης σε ασθενείς με ιστορικό ή με
παράγοντες κινδύνου για παράταση του διαστήματος QT και σε ασθενείς που
λαμβάνουν ταυτόχρονα φαρμακευτικά προϊόντα τα οποία ενδέχεται να
παρατείνουν το διάστημα QT (βλ. παράγραφο 4.5), οι ιατροί πρέπει να
αξιολογούν το λόγο ωφέλους κινδύνου, συμπεριλαμβανομένου και του
ενδεχόμενου για κοιλιακή ταχυκαρδία δίκην ρυπιδίου (Torsade de pointes).
Σε άνδρες που λαμβάνουν αγωνιστές της LHRH, έχει παρατηρηθεί μείωση της
ανεκτικότητας στη γλυκόζη. Αυτό ενδέχεται να εμφανιστεί ως διαβήτης ή
απώλεια του γλυκαιμικού ελέγχου σε όσους έχουν προϋπάρχοντα διαβήτη.
Επομένως, στους ασθενείς που λαμβάνουν βικαλουταμίδη σε συνδυασμό με
αγωνιστές της LHRH, πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο παρακολούθησης των
επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα.
Αυτό το προϊόν περιέχει 35 mg μονοϋδρική λακτόζη
Ασθενείς με σπάνια κληρονομικά προβλήματα δυσανεξίας στη γαλακτόζη,
ανεπάρκεια της Lapp λακτάσης ή δυσαπορρόφηση γλυκόζης-γαλακτόζης δεν
πρέπει να λαμβάνουν αυτό το φάρμακο.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες
μορφές αλληλεπίδρασης
2
Δεν υπάρχουν στοιχεία φαρμακοδυναμικών ή φαρμακοκινητικών
αλληλεπιδράσεων μεταξύ της βικαλουταμίδης και ανάλογων της LHRH.
In
vitro
μελέτες, υποδηλώνουν ότι η R-βικαλουταμίδη είναι ένας αναστολέας του
CYP 3A4 και έχει ασθενέστερες ανασταλτικές δράσεις ως προς την ενεργότητα
των CYP 2C9, 2C19 και 2D6.
Μολονότι κλινικές μελέτες με χρήση αντιπυρίνης ως δείκτη της
δραστηριότητας του κυτοχρώματος P450 (CYP) δεν παρείχαν ενδείξεις
ενδεχόμενης αλληλεπίδρασης κάποιου φαρμάκου με τη βικαλουταμίδη, η μέση
έκθεση (AUC) της μιδαζολάμης αυξήθηκε έως 80% μετά από συγχορήγηση
βικαλουταμίδης για 28 ημέρες. Για φάρμακα με στενό θεραπευτικό εύρος,
τέτοια αύξηση θα μπορούσε να είναι σημαντική. Συνεπώς, ταυτόχρονη
χορήγηση τερφεναδίνης, αστεμιζόλης και σισαπρίδης αντενδείκνυται (βλ.
παράγραφο 4.3) και απαιτείται προσοχή όταν συνταγογραφούνται ταυτόχρονα
κυκλοσπορίνη και αποκλειστές των διαύλων ασβεστίου. Μπορεί να απαιτείται
μείωση της δοσολογίας αυτών των προϊόντων, ιδιαίτερα εάν υπάρχει απόδειξη
ενισχυμένης ή ανεπιθύμητης δράσης. Για την κυκλοσπορίνη συνιστάται, μετά
την έναρξη ή την διακοπή της θεραπείας με βικαλουταμίδη, να ελέγχονται
προσεκτικά οι συγκεντρώσεις στο πλάσμα και η κλινική κατάσταση.
Απαιτείται προσοχή κατά τη συγχορήγηση ουσιών οι οποίες θα μπορούσαν να
αναστείλουν την οξείδωση της βικαλουταμίδης, δηλαδή φαρμακευτικά
προϊόντα που περιέχουν κετοκοναζόλη ή σιμετιδίνη. Θεωρητικά, αυτό μπορεί
να έχει σαν αποτέλεσμα αυξημένες συγκεντρώσεις της βικαλουταμίδης στο
πλάσμα, που θα μπορούσαν ίσως να οδηγήσουν σε αύξηση των ανεπιθύμητων
ενεργειών.
In
vitro
μελέτες, έχουν δείξει ότι η βικαλουταμίδη μπορεί να εκτοπίσει το
κουμαρινικό αντιπηκτικό βαρφαρίνη από τις θέσεις σύνδεσης με τις πρωτεΐνες.
Συνεπώς, συνιστάται συχνή και τακτική παρακολούθηση του χρόνου
προθρομβίνης μετά την έναρξη χορήγησης βικαλουταμίδης σε ασθενείς που
χρησιμοποιούν ταυτόχρονα κουμαρινικά αντιπηκτικά.
Καθώς η θεραπεία στέρησης ανδρογόνων μπορεί να παρατείνει το διάστημα QT,
πρέπει να εξετάζεται προσεκτικά η ταυτόχρονη χρήση της βικαλουταμίδης με
φαρμακευτικά προϊόντα τα οποία είναι γνωστό ότι παρατείνουν το διάστημα
QT ή με φαρμακευτικά προϊόντα που ενδέχεται να προκαλέσουν κοιλιακή
ταχυκαρδία δίκην ρυπιδίου (Torsade de pointes) όπως τα αντιαρρυθμικά
φαρμακευτικά προϊόντα τάξεως ΙΑ (π.χ. κινιδίνη, disopyramide) ή τάξεως ΙΙΙ
(π.χ. αμιοδαρόνη, σοταλόλη, δοφετιλίδη, ιβουτιλίδη), η μεθαδόνη, η
μοξιφλοξασίνη, τα αντιψυχωσικά κλπ (βλ. παράγραφο 4.4).
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Η βικαλουταμίδη αντενδείκνυται σε γυναίκες. Συνεπώς δεν πρέπει να
χορηγείται ούτε στην εγκυμοσύνη, ούτε στη γαλουχία.
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών
Είναι απίθανο η βικαλουταμίδη να επηρεάσει την ικανότητα των ασθενών να
οδηγήσουν και να χειριστούν μηχανήματα. Εντούτοις, πρέπει να επισημανθεί
ότι περιστασιακά, μπορεί να παρατηρηθεί υπνηλία. Ασθενείς που τυχόν
εμφανίζουν τέτοια επίδραση πρέπει να επιδεικνύουν προσοχή.
3
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Σε αυτή την παράγραφο, τα ανεπιθύμητα συμβάματα προσδιορίζονται ως
ακολούθως: πολύ συχνά (>1/10), συχνά (>1/100, <1/10), μη συχνά (>1/1.000,
<1/100), σπάνια (>1/10.000, <1/1.000), πολύ σπάνια (<1/10.000), μ η γνωστά
( μ μ μ μ μ )δεν πορούν να εκτι ηθούν ε βάση τα διαθέσι α δεδο ένα .
Διαταραχές του αιμοποιητικού και του λεμφικού συστήματος
Πολύ συχνές: Αναιμία
Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος
Όχι συχνές: Υπερευαισθησίας, αγγειοοιδήματος και κνίδωσης
Διαταραχές του μεταβολισμού και της θρέψης
Συχνές: Μειωμένη όρεξη
Ψυχιατρικές διαταραχές
Συχνές: Γενετήσια ορμή μειωμένη, κατάθλιψη
Διαταραχές του νευρικού συστήματος
Πολύ συχνές: Ζάλη
Συχνές: Υπνηλία
Αγγειακές διαταραχές
Πολύ συχνές: Έξαψη
Διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος, του θώρακα και του
μεσοθωρακίου
Όχι συχνές: Διάμεση πνευμονοπάθεια
α
(έχουν αναφερθεί μοιραίες εκβάσεις)
Διαταραχές του γαστρεντερικού
Πολύ συχνές: Κοιλιακό άλγος, δυσκοιλιότητα, ναυτία
Συχνές: Δυσπεψία, μετεωρισμός
Διαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων
Συχνές: Ηπατοτοξικότητα, ίκτερος, υπερτρανσαμινασαιμία
β
Σπάνιες: Ηπατική ανεπάρκεια (έχουν αναφερθεί μοιραίες εκβάσεις)
γ
Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού
Συχνές: Αλωπεκία, υπερτρίχωση/εκ νέου ανάπτυξη τρίχας,
ξηροδερμία, κνησμός, εξάνθημα
Σπάνιες: Αντίδραση φωτοευαισθησίας
Διαταραχές των νεφρών και των ουροφόρων οδών
Πολύ συχνές: Αιματουρία
Διαταραχές του αναπαραγωγικού συστήματος και του μαστού
Πολύ συχνές: Γυναικομαστία, ευαισθησία μαστού
δ
,
Συχνές: Στυτική δυσλειτουργία
Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού χορήγησης
Πολύ συχνές: Εξασθένηση, οίδημα
Συχνές: Θωρακικό άλγος
Καρδιακές διαταραχές
Συχνές: Έμφραγμα του μυοκαρδίου
ε
(έχουν αναφερθεί μοιραίες εκβάσεις),
4
καρδιακή ανεπάρκεια
ε
Μη γνωστές: Παράταση του διαστήματος QT (βλ. παραγράφους 4.4. και
4.5)
Έρευνες
Συχνές: Αύξηση βάρους
α
Έχει αναφερθεί ως αντίδραση ανεπιθύμητης ενέργειας κατόπιν αξιολόγησης
των δεδομένων μετά την κυκλοφορία. Η συχνότητα έχει προσδιοριστεί από τη
συχνότητα εμφάνισης ανεπιθύμητων συμβαμάτων διάμεσης πνευμονίας κατά
την τυχαιοποιημένη θεραπευτική περίοδο των μελετών 150 mg EPC
β
Οι ηπατικές μεταβολές σπάνια είναι σοβαρές και ήταν συχνά παροδικές και
υποχωρούν ή βελτιώνονται με τη συνεχιζόμενη θεραπεία ή μετά τη διακοπή της
θεραπείας.
γ
Έχει αναφερθεί ως αντίδραση ανεπιθύμητης ενέργειας κατόπιν αξιολόγησης
των δεδομένων μετά την κυκλοφορία. Η συχνότητα έχει προσδιοριστεί από τη
συχνότητα εμφάνισης ανεπιθύμητων συμβαμάτων ηπατικής ανεπάρκειας
ασθενών που ελάμβαναν θεραπεία στο ανοιχτό μέρος, σκέλους βικαλουταμίδης
των μελετών 150 mg EPC
δ
Μπορεί να μειωθεί με ταυτόχρονο ευνουχισμό.
ε
Παρατηρήθηκε κατά την φαρμακοεπιδημιολογική μελέτη των αγωνιστών LHRH
και των αντι-ανδρογόνων που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία του καρκίνου
του προστάτη. Ο κίνδυνος φαίνεται να αυξάνεται με την χρήση 50 mg
βικαλουταμίδης σε συνδυασμό με αγωνιστές LHRH. Δεν παρατηρήθηκε
αυξημένος κίνδυνος κατά τη χρήση 150 mg βικαλουταμίδης σε μονοθεραπεία
στη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη.
μ μ Αναφορά πιθανολογού ενων ανεπιθύ ητων ενεργειών
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση
άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει
τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού
προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής
περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες
ενέργειες:
Ελλάδα
μ μΕθνικός Οργανισ ός Φαρ άκων
284Μεσογείων
GR-15562 , Χολαργός Αθήνα
: + 30 Τηλ 21 32040380/337
Φαξ: + 30 21 06549585
Ιστότοπος: http://www.eof.gr
4.9 Υπερδοσολογία
Δεν υπάρχει εμπειρία υπερδοσολογίας σε ανθρώπους. Δεν υπάρχει κάποιο
συγκεκριμένο αντίδοτο και η θεραπεία πρέπει να είναι συμπτωματική. Η
αιμοδιύλιση ενδέχεται να μην βοηθήσει, καθότι η βικαλουταμίδη συνδέεται
εκτενώς στις πρωτεΐνες και δεν ανακτάται αμετάβλητη στα ούρα. Ενδείκνυται
γενική υποστηρικτική θεραπεία συμπεριλαμβανομένης της συχνής
παρακολούθησης των ζωτικών λειτουργιών.
5
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: αντιανδρογόνα
Κωδικός ATC: L02BB03
Μηχανισμός δράσης
Η βικαλουταμίδη είναι ένα μη-στεροειδές αντιανδρογόνο χωρίς καμία άλλη
ενδοκρινική δραστικότητα. Συνδέεται με τους υποδοχείς ανδρογόνου χωρίς να
ενεργοποιεί την έκφραση των γονιδίων και συνεπώς αναστέλλει την
ανδρογονική διέγερση. Η αναστολή έχει ως αποτέλεσμα την υποχώρηση των
προστατικών όγκων. Η διακοπή της θεραπείας μπορεί να οδηγήσει σε
Στερητικό Σύνδρομο Aντιανδρογόνου σε κάποιους ασθενείς.
Η βικαλουταμίδη είναι ένα ρακεμικό μίγμα, όπου το (R)- εναντιομερές έχει τη
μεγαλύτερη αντιανδρογόνο δραστηριότητα.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση
Η βικαλουταμίδη είναι καλώς απορροφούμενη μετά από του στόματος
χορήγηση. Δεν έχει αποδειχθεί εάν η τροφή επηρεάζει σημαντικά την έκταση
της βιοδιαθεσιμότητας της βικαλουταμίδης.
Το (S)-εναντιομερές απεκκρίνεται ταχέως συγκριτικά με το (R)- εναντιομερές.
Ο χρόνος ημιζωής απομάκρυνσης από το πλάσμα είναι περίπου μία εβδομάδα.
Κατανομή
Μετά από τακτική ημερήσια χορήγηση, η συγκέντρωση στο πλάσμα του (R)-
εναντιομερούς συγκριτικά με αυτή του (S)-εναντιομερούς είναι περίπου 10
φορές υψηλότερη λόγω του μεγάλου χρόνου ημιζωής απομάκρυνσης αυτού.
Μετά από ημερήσια δόση 50 mg, οι συγκεντρώσεις πλατώ στο πλάσμα του (R)-
εναντιομερούς φθάνουν περίπου τα 9 μg/ml. Από τη συνολική ποσότητα των
επιπεδωμένων συγκεντρώσεων στο πλάσμα των εναντιομερών, το 99% του (R)-
εναντιομερούς είναι υπεύθυνο για τη θεραπευτική δράση.
Βιομετατροπή και αποβολή
Η ηλικία, η νεφρική δυσλειτουργία ή η ελαφρά έως μέτρια ηπατική
δυσλειτουργία δεν επηρεάζουν τη φαρμακοκινητική του (R)-εναντιομερούς.
Έχει καταδειχθεί ότι η απομάκρυνση του (R)-εναντιομερούς από το πλάσμα
είναι βραδύτερη σε ασθενείς με σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία.
Η βικαλουταμίδη συνδέεται με τις πρωτεΐνες: (ρακεμικό μίγμα 96%, (R)-
εναντιομερές περισσότερο από 99%) και μεταβολίζεται εκτενώς (μέσω
οξείδωσης και γλυκουρονιδίωσης): οι μεταβολίτες απεκκρίνονται εξίσου μέσω
των νεφρών και της χολής.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Η βικαλουταμίδη είναι ένας αμιγής και ισχυρός ανταγωνιστής των υποδοχέων
ανδρογόνων σε πειραματόζωα και ανθρώπους. Η κύρια δευτερεύουσα
6
φαρμακολογική δράση είναι η επαγωγή των CYP
450
- εξαρτώμενων μικτής
λειτουργίας οξειδασών στο ήπαρ. Οι μεταβολές σε όργανα στόχους ζώων είναι
σαφώς σχετιζόμενες με την πρωτογενή και δευτερογενή φαρμακολογική δράση
της βικαλουταμίδης και συνίστανται σε καταστολή των υπερπλασιών,
νεοπλασιών ή καρκίνων των ανδρογονο-εξαρτώμενων ιστών, του θυρεοειδούς,
του ήπατος και των κυττάρων Leydig και, διαταραχή της σεξουαλικής
διαφοροποίησης του αρσενικού απογόνου και αναστρέψιμη διαταραχή της
γονιμότητας στους άνδρες. Οι μελέτες γονοτοξικότητας δεν αποκάλυψαν
οποιοδήποτε ενδεχόμενο μεταλλαξιογόνου δράσης. Όλες οι ανεπιθύμητες
ενέργειες που παρατηρήθηκαν σε μελέτες σε ζώα θεωρείται ότι είναι
συγκεκριμένες για το κάθε είδος και δεν έχουν καμία σημασία για τους
ανθρώπους στην ενδεδειγμένη κλινική πράξη.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
Πυρήνας δισκίου:
Μικροκρυσταλλική κυτταρίνη
Ποβιδόνη
Καρμελλόζη νατριούχος διασταυρούμενη
Λαουρυλοθειικό Νάτριο
Λακτόζη μονοϋδρική
Άνυδρο κολλοειδές οξείδιο του πυριτίου
Στεατικό Μαγνήσιο
Επικάλυψη:
Υπρομελλόζη
Πολυδεξτρόζη
Τιτανίου διοξείδιο
Πολυαιθυλενογλυκόλη 4000
6.2 Ασυμβατότητες
Δεν εφαρμόζεται.
6.3 Διάρκεια ζωής
3 χρόνια
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος
Φυλάσσετε στην αρχική συσκευασία
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Διαφανής κυψέλη PVC/PVdC/Al, χάρτινο κουτί
20, 28, 30, 40, 50, 56, 60, 84, 90 και 100 επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία
Μπορεί να μην κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες.
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης
Καμία ειδική υποχρέωση.
7
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
TEVA Pharma B.V.
Swensweg 5, 2031 GA Haarlem
Ολλανδία
8. ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
1082/5-5-2008
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ / ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ
Ημερομηνία πρώτης έγκρισης: 9-11-2007
μ μ Η ερο ηνία τελευταίας ανανέωσης: 12-4-2011
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
8
