ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1 ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
OZEPRAN 40 mg γαστροανθεκτικά δισκία
2 ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Κάθε γαστροανθεκτικό δισκίο περιέχει 40 mg παντοπραζόλης (ως
παντοπραζόλη νατριούχο σεσκιυδρική).
Έκδοχο με γνωστές δράσεις:
Κάθε γαστροανθεκτικό δισκίο περιέχει 2 mcg της χρωστικής λάκα
αργιλούχου ερυθρού 4R (Ponceau 4R aluminium lake) (E124).
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων βλέπε παράγραφο 6.1.
3 ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Γαστροανθεκτικό δισκίο
Κίτρινο, ελλειψοειδές επικαλυμμένο δισκίο, κατά προσέγγιση 11,7 x 6,0
mm.
4 ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
H παντοπραζόλη ενδείκνυται για χρήση σε ενήλικες και εφήβους ηλικίας
12 ετών και άνω για:
- Οισοφαγίτιδα από παλινδρόμηση
H παντοπραζόλη ενδείκνυται για χρήση σε ενήλικες για:
-
Εκρίζωση του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού
(
H
.
pylori
)
σε
συνδυασμό με κατάλληλη αγωγή με αντιβιοτικά σε ασθενείς με
έλκη που σχετίζονται με το
H
.
pylori
- Γαστρικό και δωδεκαδακτυλικό έλκος
- Σύνδρομο Zollinger-Ellison και άλλες παθολογικές υπερεκκριτικές
καταστάσεις.
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Δοσολογία
Ενήλικες και έφηβοι ηλικίας 12 ετών και άνω
Οισοφαγίτιδα από παλινδρόμηση
Ένα δισκίο OZEPRAN την ημέρα. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις η δόση
μπορεί να διπλασιασθεί (αύξηση σε 2 δισκία OZEPRAN την ημέρα),
ιδίως όταν δεν έχει υπάρξει ανταπόκριση σε άλλη θεραπεία. Μία
περίοδος 4 εβδομάδων απαιτείται συνήθως για τη θεραπεία
οισοφαγίτιδας από παλινδρόμηση. Εάν αυτή δεν είναι επαρκής,
επούλωση θα επιτευχθεί συνήθως μέσα σε 4 επιπλέον εβδομάδες.
Ενήλικες
Εκρίζωση του H
.
pylori
σε συνδυασμό με δύο κατάλληλα αντιβιοτικά
1
Σε ασθενείς με γαστρικά και δωδεκαδακτυλικά έλκη, οι οποίοι είναι
θετικοί για
H. pylori
, θα πρέπει να επιτευχθεί εκρίζωση του βακτηριδίου
με συνδυασμένη θεραπεία. Πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι επίσημες
τοπικές οδηγίες (π.χ. εθνικές συστάσεις) όσον αφορά στη βακτηριακή
αντοχή και την κατάλληλη χρήση και συνταγογράφηση των
αντιβακτηριακών φαρμάκων. Ανάλογα με τον τύπο της αντοχής, οι πιο
κάτω συνδυασμοί μπορούν να συνιστώνται για την εκρίζωση του
H.
pylori
:
α) δύο φορές την ημέρα ένα δισκίο των 40 mg OZEPRAN
+ δύο φορές την ημέρα 1.000 mg αμοξυκιλλίνης
+ δύο φορές την ημέρα 500 mg κλαριθρομυκίνης
β) δύο φορές την ημέρα ένα δισκίο των 40 mg OZEPRAN
+ δύο φορές την ημέρα 400-500 mg μετρονιδαζόλης 500 mg
τινιδαζόλης)
+ δύο φορές την ημέρα 250-500 mg κλαριθρομυκίνης
γ) δύο φορές την ημέρα ένα δισκίο των 40 mg OZEPRAN
+ δύο φορές την ημέρα 1.000 mg αμοξυκιλλίνης
+ δύο φορές την ημέρα 400-500 mg μετρονιδαζόλης 500 mg
τινιδαζόλης)
Στη συνδυασμένη θεραπεία για εκρίζωση της λοίμωξης από
H. pylori
, το
δεύτερο δισκίο OZEPRAN 40 mg θα πρέπει να λαμβάνεται 1 ώρα πριν
από το βραδινό γεύμα. Η συνδυασμένη θεραπεία εφαρμόζεται γενικά για
7 ημέρες και μπορεί να παραταθεί για 7 επιπλέον ημέρες, με συνολική
διάρκεια το πολύ μέχρι δύο εβδομάδες. Εάν, για να εξασφαλισθεί η
επούλωση των ελκών, ενδείκνυται περαιτέρω θεραπεία με
παντοπραζόλη, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι δοσολογικές
συστάσεις για τα δωδεκαδακτυλικά και τα γαστρικά έλκη.
Εάν η συνδυασμένη θεραπεία δεν αποτελεί επιλογή, π.χ. εάν ο ασθενής
έχει ελεγχθεί και βρεθεί αρνητικός για
H. pylori
, εφαρμόζονται οι πιο
κάτω δοσολογικές κατευθυντήριες γραμμές για τη μονοθεραπεία με
OZEPRAN:
Θεραπεία γαστρικού έλκους
Ένα δισκίο OZEPRAN την ημέρα. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις η δόση
μπορεί να διπλασιασθεί (αύξηση σε 2 δισκία OZEPRAN την ημέρα) ιδίως
όταν δεν έχει υπάρξει ανταπόκριση σε άλλη θεραπεία. Μία περίοδος 4
εβδομάδων απαιτείται συνήθως για τη θεραπεία γαστρικών ελκών. Εάν
αυτή δεν είναι επαρκής, επούλωση θα επιτευχθεί συνήθως μέσα σε 4
επιπλέον εβδομάδες.
Θεραπεία δωδεκαδακτυλικού έλκους
Ένα δισκίο OZEPRAN την ημέρα. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις η δόση
μπορεί να διπλασιασθεί (αύξηση σε 2 δισκία OZEPRAN την ημέρα) ιδίως
όταν δεν έχει υπάρξει ανταπόκριση σε άλλη θεραπεία. Ένα
δωδεκαδακτυλικό έλκος γενικά επουλώνεται μέσα σε 2 εβδομάδες. Εάν
μία περίοδος 2 εβδομάδων θεραπείας δεν είναι επαρκής, επούλωση θα
επιτευχθεί σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις μέσα σε 2 επιπλέον
εβδομάδες.
2
Σύνδρομο Zollinger-Ellison και άλλες παθολογικές υπερεκκριτικές
καταστάσεις
Για τη μακροχρόνια αντιμετώπιση του συνδρόμου Zollinger-Ellison και
άλλων παθολογικών υπερεκκριτικών καταστάσεων, οι ασθενείς πρέπει
να ξεκινούν τη θεραπεία τους με ημερήσια δόση 80 mg (2 δισκία
OZEPRAN 40 mg).
Μετέπειτα, η δοσολογία μπορεί να προσδιορίζεται με τιτλοποίηση,
αυξανόμενη ή μειούμενη αναλόγως των αναγκών, λαμβάνοντας τις
μετρήσεις έκκρισης γαστρικού οξέος ως οδηγό. Με δόσεις άνω των 80
mg ημερησίως, η δόση πρέπει να διαιρείται και να χορηγείται δύο φορές
ημερησίως. Παροδική αύξηση της δοσολογίας άνω των 160 mg
παντοπραζόλης είναι δυνατή, αλλά δεν πρέπει να εφαρμόζεται για
χρονικό διάστημα μακρύτερο από όσο απαιτείται για τον επαρκή έλεγχο
του οξέος.
Η διάρκεια της θεραπείας σε σύνδρομο Zollinger-Ellison και άλλες
παθολογικές υπερεκκριτικές καταστάσεις δεν είναι περιορισμένη και
πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με τις κλινικές ανάγκες.
Ηπατική δυσλειτουργία
Δεν πρέπει να γίνεται υπέρβαση της ημερήσιας δόσης 20 mg
παντοπραζόλης (1 δισκίου 20 mg παντοπραζόλης) σε ασθενείς με
σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία. Το OZEPRAN δεν πρέπει να
χρησιμοποιείται σε συνδυασμένη θεραπεία για εκρίζωση του
H. pylori
σε
ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία, επειδή επί του
παρόντος δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα
και την ασφάλεια του OZEPRAN στη συνδυασμένη θεραπεία αυτών των
ασθενών (βλ. παράγραφο 4.4).
Νεφρική δυσλειτουργία
Δεν απαιτείται προσαρμογή της δόσης σε ασθενείς με μειωμένη νεφρική
λειτουργία. Το OZEPRAN δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε
συνδυασμένη θεραπεία για εκρίζωση του
H. pylori
σε ασθενείς με
μειωμένη νεφρική λειτουργία, επειδή επί του παρόντος δεν υπάρχουν
διαθέσιμα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια του
OZEPRAN στη συνδυασμένη θεραπεία αυτών των ασθενών (βλέπε
παράγραφο 5.2).
Ηλικιωμένοι
Δεν απαιτείται προσαρμογή της δόσης σε ηλικιωμένους ασθενείς (βλέπε
παράγραφο 5.2).
Παιδιατρικός πληθυσμός
Η παντοπραζόλη δε συνίσταται για χρήση σε παιδιά ηλικίας κάτω των
12 ετών λόγω των περιορισμένων δεδομένων για την ασφάλεια και την
αποτελεσματικότητα σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα (βλέπε ενότητα 5.2).
Τρόπος χορήγησης
Τα δισκία δεν πρέπει να μασώνται ή να συνθλίβονται και πρέπει να
καταπίνονται ολόκληρα 1 ώρα πριν από γεύμα μαζί με λίγο νερό.
4.3 Αντενδείξεις
3
Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία, σε υποκατεστημένες
βενζιμιδαζόλες ή σε κάποιο από τα έκδοχα που αναφέρονται στην
παράγραφο 6.1.
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Ηπατική δυσλειτουργία
Σε ασθενείς με σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία, τα ηπατικά ένζυμα
πρέπει να ελέγχονται τακτικά κατά τη διάρκεια θεραπείας με
παντοπραζόλη, ιδίως σε μακροχρόνια χρήση. Στην περίπτωση αύξησης
των τιμών των ηπατικών ενζύμων, η θεραπεία πρέπει να διακοπεί (βλ.
παράγραφο 4.2).
Συνδυασμένη θεραπεία
Στην περίπτωση της συνδυασμένης θεραπείας, οι περιλήψεις των
χαρακτηριστικών των αντίστοιχων φαρμακευτικών προϊόντων πρέπει να
λαμβάνονται υπόψη.
Κακοήθεια του στομάχου
Η ανταπόκριση των συμπτωμάτων στην παντοπραζόλη μπορεί να
αποκρύψει τα συμπτώματα κακοήθειας του στομάχου και μπορεί να
καθυστερήσει τη διάγνωση.
Σε περίπτωση οποιουδήποτε προειδοποιητικού συμπτώματος (π.χ.
σημαντικής, ακούσιας απώλειας βάρους, υποτροπιάζοντος εμέτου,
δυσφαγίας, αιματέμεσης, αναιμίας ή μέλαινας) και σε περίπτωση
υποψίας ή ύπαρξης γαστρικού έλκους, πρέπει να αποκλεισθεί το
ενδεχόμενο κακοήθειας.
Το ενδεχόμενο περαιτέρω διερεύνησης πρέπει να εξετασθεί, εάν τα
συμπτώματα επιμένουν, παρά την επαρκή θεραπεία.
Συγχορήγηση με αναστολείς της HIV πρωτεάσης
H συγχορήγηση παντοπραζόλης δε συνίσταται με αναστολείς της HIV
πρωτεάσης, για τους οποίους η απορρόφηση εξαρτάται από το
ενδογαστρικό όξινο ph, όπως η αταζαναβίρη, λόγω της σημαντικής
μείωσης της βιοδιαθεσιμότητας τους (βλέπε παράγραφο 4.5)
Επίδραση στην απορρόφηση της βιταμίνης Β
12
Σε ασθενείς με σύνδρομο Zollinger-Ellison και άλλες παθολογικές
υπερεκκριτικές καταστάσεις που απαιτούν μακροχρόνια θεραπεία, η
παντοπραζόλη, όπως όλα τα φάρμακα που είναι αναστολείς οξέος,
μπορεί να μειώσει την απορρόφηση της βιταμίνης Β
12
(κυανοκοβαλαμίνης) λόγω υποχλωρυδρίας ή αχλωρυδρίας. Αυτό πρέπει
να λαμβάνεται υπόψη σε ασθενείς με μειωμένα αποθέματα στον
οργανισμό ή με παράγοντες κινδύνου για μειωμένη απορρόφηση
βιταμίνης Β
12
σε μακροχρόνια θεραπεία ή εάν παρατηρούνται αντίστοιχα
κλινικά συμπτώματα.
Μακροχρόνια θεραπεία
Σε μακροχρόνια θεραπεία, ιδιαίτερα όταν αυτή υπερβαίνει τον 1 χρόνο,
οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται τακτικά.
Γαστρεντερικές λοιμώξεις προκαλούμενες από βακτήρια
Η θεραπεία με OZEPRAN μπορεί να οδηγήσει σε ελαφρώς αυξημένο
4
κίνδυνο γαστρεντερικών λοιμώξεων που προκαλούνται από βακτήρια
όπως η
Salmonella και
το
Campylobacter
ή το
C. di\icile
. Η
παντοπραζόλη, όπως όλοι οι αναστολείς αντλίας πρωτονίων (PPIs),
αναμένεται ενδεχομένως να αυξήσει τις τιμές στις μετρήσεις των
βακτηρίων που φυσιολογικά βρίσκονται στον ανώτερο γαστρεντερικό
σωλήνα. Η θεραπεία με OZEPRAN μπορεί να οδηγήσει σε ελαφρώς
αυξημένο κίνδυνο γαστρεντερικών λοιμώξεων που προκαλούνται από
βακτήρια όπως η
Salmonella και
το
Campylobacter
.
Υπομαγνησιαιμία
Σοβαρή υπομαγνησιαιμία έχει αναφερθεί σε ασθενείς που έλαβαν
θεραπεία με PPIs όπως η παντοπραζόλη για τουλάχιστον τρεις μήνες,
και στις περισσότερες περιπτώσεις, για ένα χρόνο. Σοβαρές εκδηλώσεις
υπομαγνησιαιμίας, όπως κόπωση, τετανία, παραλήρημα, σπασμοί, ζάλη
και κοιλιακή αρρυθμία μπορεί να συμβούν, αλλά μπορεί να αρχίσουν
ύπουλα και να αγνοηθούν. Στην πλειονότητα των προσβεβλημένων
ασθενών, η υπομαγνησιαιμία βελτιώθηκε μετά την αντικατάσταση του
μαγνησίου και τη διακοπή του PPI.
Για τους ασθενείς που αναμένεται να είναι σε παρατεταμένη θεραπεία ή
που λαμβάνουν PPIs με διγοξίνη ή φάρμακα που μπορεί να προκαλέσουν
υπομαγνησιαιμία (π.χ., διουρητικά), οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει
να εξετάσουν τη μέτρηση των επιπέδων μαγνησίου πριν από την έναρξη
της θεραπείας με PPIs και περιοδικά κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
Κατάγματα των οστών
Οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων, ιδίως αν χρησιμοποιηθούν σε
υψηλές δόσεις και για μεγάλα χρονικά διαστήματα (> 1 έτος), μπορεί να
αυξήσουν ελαφρώς τον κίνδυνο κατάγματος του ισχίου, του καρπού και
της σπονδυλικής στήλης, κυρίως σε ηλικιωμένους ή με παρουσία άλλων
αναγνωρισμένων παραγόντων κινδύνου. Οι μελέτες παρατήρησης
δείχνουν ότι οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων μπορεί να αυξήσουν
το συνολικό κίνδυνο κατάγματος κατά 10-40%. Μέρος αυτής της
αύξησης μπορεί να οφείλεται σε άλλους παράγοντες κινδύνου. Ασθενείς
σε κίνδυνο οστεοπόρωσης πρέπει να λαμβάνουν προσοχή, σύμφωνα με
τις ισχύουσες κλινικές κατευθυντήριες γραμμές και θα πρέπει να έχουν
επαρκή πρόσληψη βιταμίνης D και ασβεστίου.
Υποξύς δερματικός ερυθηματώδηςς λύκος (ΥΔΕΛ)
Οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων σχετίζονται με πολύ σπάνιες
περιπτώσεις ΥΔΕΛ. Αν συμβούν βλάβες, ειδικά σε εκτεθειμένες στον
ήλιο περιοχές του δέρματος, και εφόσον συνοδεύονται από αρθραλγία, ο
ασθενής θα πρέπει να αναζητήσει αμέσως ιατρική βοήθεια και ο
επαγγελματίας υγείας πρέπει να εξετάσει τη διακοπή του OZEPRAN.
Εμφάνιση ΥΔΕΛ μετά από προηγούμενη θεραπεία με αναστολέα αντλίας
πρωτονίων μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης ΥΔΕΛ και με
άλλους αναστολείς της αντλίας πρωτονίων.
Επίδραση στις εργαστηριακές εξετάσεις
Αυξημένα επίπεδα Χρωμογρανίνης Α (CgA) μπορεί να επηρεάσουν τις
εργαστηριακές εξετάσεις για νευροενδοκρινείς όγκους. Για την αποφυγή
αυτών των επιδράσεων, η θεραπεία με OZEPRAN πρέπει να διακοπεί
τουλάχιστον 5 ημέρες πριν τις μετρήσεις CgA (βλέπε παράγραφο 5.1).
Εαν τα επίπεδα CgA και γαστρίνης δεν επανέλθουν στο εύρος αναφοράς
5
μετά την αρχική μέτρηση, οι μετρήσεις πρέπει να επαναληφθούν 14
ημέρες μετά τη διακοπή της θεραπείας με τον αναστολέα της αντλίας
πρωτονίων.
Το παρόν φαρμακευτικό προϊόν περιέχει τη χρωστική λάκα αργιλούχου
χρωστικής ερυθρού 4R (Ponceau 4R aluminium lake) (E 124), η οποία μπορεί
να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και
άλλες μορφές αλληλεπίδρασης
Φαρμακευτικά προϊόντα με φαρμακοκινητική απορρόφησης εξαρτώμενη
από το pH
Λόγω της ισχυρής και μακράς διάρκειας αναστολής της έκκρισης
γαστρικού οξέος, η παντοπραζόλη μπορεί να επιδράσει στην απορρόφηση
άλλων φαρμακευτικών προϊόντων των οποίων το γαστρικό pH αποτελεί
σημαντικό καθοριστή της από του στόματος βιοδιαθεσιμότητας, π.χ.
ορισμένων αντιμυκητιασικών αζολών όπως κετοκοναζόλης,
ιτρακοναζόλης, ποσακοναζόλης και άλλων φαρμάκευτικών προϊόντων
όπως η ερλοτινίμπη.
Αναστολείς της πρωτεάσης HIV
Η συγχορήγηση παντοπραζόλης δε συνίσταται με αναστολείς της
πρωτεάσης HIV για τους οποίους η απορρόφηση εξαρτάται από το
ενδογαστρικό όξινο pH όπως η αταζαναβίρη λόγω της σημαντικής
μείωσης στη βιοδιαθεσιμότητα τους (βλέπε παράγραφο 4.4).
Αν ο συνδυασμός αναστολέα της πρωτεάσης HIV με ένα αναστολέα της
αντλίας πρωτονίων κριθεί αναπόφευκτος, συνίσταται στενή κλινική
παρακολούθηση (πχ ιικό φορτίο). Δεν πρέπει να γίνει υπέρβαση της
ημερήσιας δόσης παντοπραζόλης 20 mg. Μπορεί να χρειαστεί
προσαρμογή της δόσης του αναστολέα της πρωτεάσης HIV.
Κουμαρινικά αντιπηκτικά (φαινπροκουμόνη ή βαρφαρίνη)
H συγχορήγηση παντοπραζόλης με βαρφαρίνη ή φαινπροκουμόνη δεν
επηρέασε τη φαρμακοκινητική της βαρφαρίνης, της φαινπροκουμόνης ή
του INR. Ωστόσο, έχουν υπάρξει αναφορές αυξημένου INR και χρονου
προθρομβίνης σε ασθενείς που λαμβάνουν PPIs και βαρφαρίνη ή
φαινπροκουμόνη συγχρόνως. Αυξήσεις στο INR και στο χρόνο
προθρομβίνης μπορεί να προκαλέσουν μη φυσιολογική αιμορραγία,
ακόμη και θάνατο. Ασθενείς υπό θεραπεία με παντοπραζόλη και
βαρφαρίνη ή φαινπροκουμόνη ίσως χρειαστεί να παρακολουθούνται για
αύξηση του INR και του χρόνου προθρομβίνης.
Μεθοτρεξάτη
Η ταυτόχρονη χρήση υψηλής δόσης μεθοτρεξάτης (π.χ. 300 mg) και
αναστολέων της αντλίας πρωτονίων έχει αναφερθεί ότι αύξησε τα
επίπεδα της μεθοτρεξάτης σε ορισμένους ασθενείς. Επομένως, σε
περιπτώσεις όπου χρησιμοποιείται υψηλή δόση μεθοτρεξάτης, για
παράδειγμα στον καρκίνο και την ψωρίαση, μπορεί να χρειαστεί να
εξεταστεί μια προσωρινή απόσυρση της παντοπραζόλης.
Άλλες μελέτες αλληλεπιδράσεων
6
Η παντοπραζόλη μεταβολίζεται σε μεγάλο βαθμό στο ήπαρ μέσω του
ενζυμικού συστήματος του κυτοχρώματος P450. Η κύρια μεταβολική
οδός είναι η απομεθυλίωση από το CYP2C19 και άλλες μεταβολικές οδοί
περιλαμβάνουν οξείδωση από το CYP3A4.
Μελέτες αλληλεπίδρασης με φαρμακευτικά προϊόντα που
μεταβολίζονται μέσω αυτών των οδών, όπως καρβαμαζεπίνη, διαζεπάμη,
γλιβενκλαμίδη, νιφεδιπίνη και ένα από του στόματος αντισυλληπτικό
που περιέχει λεβονοργεστρέλη και αιθινυλοιστραδιόλη δεν έδειξαν
κλινικώς σημαντικές αλληλεπιδράσεις.
Η αλληλεπίδραση της παντοπραζόλης με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα ή
συστατικά, που μεταβολίζονται χρησιμοποιώντας το ίδιο ενζυμικό
σύστημα, δε μπορεί να αποκλειστεί.
Αποτελέσματα από διάφορες μελέτες αλληλεπίδρασης δείχνουν ότι η
παντοπραζόλη δεν επηρεάζει το μεταβολισμό δραστικών ουσιών που
μεταβολίζονται από το CYP1A2 (όπως καφεΐνης, θεοφυλλίνης), από το
CYP2C9 (όπως πιροξικάμης, δικλοφενάκης, ναπροξένης), από το CYP2D6
(όπως μετοπρολόλης), από το CYP2E1 (όπως αιθανόλης) ή δεν επηρεάζει
τη σχετιζόμενη με την p-γλυκοπρωτεΐνη απορρόφηση της διγοξίνης.
Δεν υπήρξαν αλληλεπιδράσεις με συγχρόνως χορηγούμενα αντιόξινα.
Μελέτες αλληλεπίδρασης έχουν επίσης πραγματοποιηθεί χορηγώντας
παντοπραζόλη ταυτόχρονα με τα αντίστοιχα αντιβιοτικά
(κλαριθρομυκίνη, μετρονιδαζόλη, αμοξυκιλλίνη). Δεν βρέθηκαν κλινικώς
σημαντικές αλληλεπιδράσεις.
Φαρμακευτικά προϊόντα που αναστέλλουν ή επάγουν το
CYP
2
C
19
Οι αναστολείς του CYP2C19 όπως η φλουβοξαμίνη μπορεί να αυξήσουν
τη συστημική έκθεση της παντοπραζόλης. Η μείωση της δόσης μπορεί να
αξιολογηθεί σε ασθενείς υπό μακροχρόνια θεραπεία με υψηλές δόσεις
παντοπραζόλης, ή σε αυτούς με ηπατική ανεπάρκεια.
Οι επαγωγείς ενζύμων που επιδρούν στο CYP2C19 και στο CYP3A4 όπως
η ριφαμπικίνη και το βαλσαμόχορτο (St. John's Wort, Hypericum perforatum)
μπορούν να μειώσουν τις συγκεντρώσεις των PPIs στο πλάσμα που
μεταβολίζονται μέσω αυτών των ενζυμικών συστημάτων.
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Εγκυμοσύνη
Μέτρια ποσότητα δεδομένων στις έγκυες γυναίκες (ανάμεσα σε 300-
1.000 εκβάσεις εγκυμοσύνης) υποδεικνύουν ότι δεν παρουσιάστηκαν
δυσπλασίες/τοξικότητα στο νεογνό από την Παντοπραζόλη κατά την
εγκυμοσύνη.
Μελέτες σε ζώα έδειξαν αναπαραγωγική τοξικότητα (βλέπε παράγραφο
5.3).
Ως μέτρο πρόληψης, συνίσταται η αποφυγή της χρήσης της
Παντοπραζόλης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Θηλασμός
Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει απέκκριση της παντοπραζόλης στο μητρικό
γάλα. Αν και υπάρχουν ανεπαρκή δεδομένα για την απέκκριση της
παντοπραζόλης στο ανθρώπινο γάλα, έχει αναφερθεί απέκκριση της στο
7
ανθρώπινο γάλα.. Γι’ αυτόν το λόγο, η απόφαση για το εάν διακοπεί ο
θηλασμός ή διακοπεί η/απέχει από τη θεραπεία με παντοπραζόλη πρέπει
να ληφθεί λαμβάνοντας υπόψη το όφελος του θηλασμού για το παιδί και
το όφελος της θεραπείας με παντοπραζόλη για τη γυναίκα
Γονιμότητα
Δεν υπήρξε καμία ένδειξη διαταραχής της γονιμότητας μετά τη
χορήγηση παντοπραζόλης σε μελέτες σε ζώα (βλέπε παράγραφο 5.3).
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού
μηχανών
H παντοπραζόλη δεν έχει καμία ή έχει ασήμαντη επίδραση στην
ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών.
Ανεπιθύμητες ενέργειες όπως ζάλη και οπτικές διαταραχές μπορεί να
εμφανισθούν (βλ. παράγραφο 4.8). Εάν υπάρξει επίδραση, οι ασθενείς
δεν πρέπει να οδηγούν ή να χειρίζονται μηχανές.
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Περίπου το 5% των ασθενών μπορεί να αναμένεται να εμφανίσουν
ανεπιθύμητες ενέργειες από το φάρμακο (ΑΕΦ). Οι πιο συχνά
αναφερόμενες ΑΕΦ είναι διάρροια και κεφαλαλγία, και οι δύο
εμφανιζόμενες σε περίπου 1% των ασθενών.
Ο παρακάτω πίνακας περιλαμβάνει ανεπιθύμητες ενέργειες που
αναφέρθηκαν με την παντοπραζόλη, οι οποίες κατατάσσονται με την
ακόλουθη ταξινόμηση ως προς τη συχνότητα:
Πολύ συχνές (≥1/10), συχνές (≥1/100 έως <1/10), όχι συχνές (≥1/1.000
έως <1/100), σπάνιες (≥1/10.000 έως <1/1.000), πολύ σπάνιες
(<1/10.000), μη γνωστές (δεν μπορούν να εκτιμηθούν με βάση τα
διαθέσιμα δεδομένα).
Για όλες τις ανεπιθύμητες ενέργειες που αναφέρθηκαν από την εμπειρία
μετά την κυκλοφορία, δεν είναι δυνατό να εκτιμηθεί η συχνότητα
ανεπιθύμητης ενέργειας και για το λόγο αυτό κατατάσσονται ως «μη
γνωστές», ως προς τη συχνότητα.
Εντός κάθε κατηγορίας συχνότητας εμφάνισης, οι ανεπιθύμητες
ενέργειες παρατίθενται κατά φθίνουσα σειρά σοβαρότητας.
Πίνακας 1. Ανεπιθύμητες ενέργειες με παντοπραζόλη σε κλινικές
δοκιμές και από την εμπειρία μετά την κυκλοφορία.
Συχνότητα
Κατηγορία/
Οργανικό
Σύστημα
Συχνές Όχι συχνές Σπάνιες Πολύ
σπάνιες
Μη γνωστές
Διαταραχές
του
αιμοποιητικο
ύ και του
λεμφικού
Ακοκκιοκυττα
ραιμία
Θρομβοπενί
α,
λευκοπενία
Πανκυτταρ
ο-πενία
8
συστήματος
Διαταραχές
του
ανοσοποιητικ
ού
συστήματος
Υπερευαισθησ
ία
(συμπεριλαμβ
ανομένων
αναφυλακτικ
ών
αντιδράσεων
και
αναφυλακτικ
ής
καταπληξίας)
Διαταραχές
του
μεταβολισμο
ύ και της
θρέψης
Υπερλιπιδαιμί
ες και
αυξήσεις
λιπιδίων
(τριγλυκεριδί
ων,
χοληστερόλης
),
μεταβολές
σωματικού
βάρους
Υπονατριαιμία
Υπομαγνησιαιμία
(βλ. παράγραφο
4.4)
Υπασβεστιαιμία
σε συνδυασμό με
υπομαγνησιαιμία,
Υποκαλιαιμία
Ψυχιατρικές
διαταραχές
Διαταραχές
ύπνου
Κατάθλιψη
(και όλες οι
καταστάσεις
επιδείνωσης)
Αποπροσαν
ατολισμός
(και
όλες οι
καταστάσει
ς
επιδείνωση
ς)
Ψευδαίσθηση,
σύγχυση
(ιδιαίτερα σε
ασθενείς με
προδιάθεση,
καθώς και
επιδείνωση
αυτών των
συμπτωμάτων σε
περίπτωση
προΰπαρξης)
Διαταραχές
του
νευρικού
συστήματος
Κεφαλαλγία,
ζάλη
Διαταραχές
στη γεύση
Παραισθησία
Οφθαλμικές
διαταραχές
Διαταραχές
όρασης/θαμπή
όραση
Διαταραχές
του
γαστρεντερικ
ού
συστήματος
Πολύποδε
ς αδένων
του
θόλου
(καλοήθει
ς)
Διάρροια,
ναυτία/έμετο
ς,
διάταση της
κοιλίας και
μετεωρισμός
,
δυσκοιλιότη
τα,
ξηροστομία,
κοιλιακό
άλγος
9
και
δυσφορία
Διαταραχές
του
ήπατος και
των
χοληφόρων
Ηπατικά
ένζυμα
αυξημένα
(τρανσαμινά
σες,
γ-GT)
Χολερυθρίνη
αυξημένη
Ηπατοκυτταρική
βλάβη, ίκτερος,
ηπατοκυτταρική
ανεπάρκεια
Διαταραχές
του
δέρματος και
του
υποδόριου
ιστού
Εξάνθημα,
κνησμός
Κνίδωση,
αγγειοοίδημα
Σύνδρομο
Stevens-Johnson,
σύνδρομο Lyell,
πολύμορφο
ερύθημα,
φωτοευαισθησία,
Υποξύς
δερματικός
ερυθηματώδης
λύκος (βλ.
παράγραφο 4.4)
Διαταραχές
του
μυοσκελετικο
ύ
συστήματος
και
του
συνδετικού
ιστού
Κάταγμα του
ισχίου, του
καρπού και
της
σπονδυλικής
στήλης (βλ.
παράγραφο
4.4)
Αρθραλγία,
μυαλγία
Μυϊκός σπασμός
ως συνέπεια
διαταραχών των
ηλεκτρολυτών
Διαταραχές
των
νεφρών και
των
ουροφόρων
οδών
Διάμεση
νεφρίτιδα (με
πιθανή εξέλιξη σε
νεφρική
ανεπάρκεια)
Διαταραχές
του
αναπαραγωγι
κού
συστήματος
και
του μαστού
Γυναικομαστί
α
Γενικές
διαταραχές
και
καταστάσεις
της οδού
χορήγησης
Εξασθένιση,
κόπωση και
αίσθημα
κακουχίας
Θερμοκρασία
σώματος
αυξημένη,
οίδημα
περιφερικό
Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη
χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι
σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-
κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους
10
επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης να αναφέρουν
οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες μέσω του
εθνικού συστήματος αναφοράς: Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων,
Μεσογείων 284, GR-15562 Χολαργός, Αθήνα. Τηλ: + 30 21
32040380/337, Φαξ: + 30 21 06549585, Ιστότοπος: http :// www . eof . gr
4.9 Υπερδοσολογία
Δεν υπάρχουν γνωστά συμπτώματα υπερδοσολογίας στον άνθρωπο.
Συστηματική έκθεση σε δόσεις έως 240 mg χορηγούμενες ενδοφλεβίως
για 2 λεπτά ήταν καλώς ανεκτή.
Επειδή η παντοπραζόλη παρουσιάζει υψηλό βαθμό πρωτεϊνικής
σύνδεσης, δεν είναι εύκολα διυλίσιμη.
Στην περίπτωση υπερδοσολογίας με κλινικά σημεία δηλητηρίασης, εκτός
από συμπτωματική και υποστηρικτική αντιμετώπιση, δεν μπορούν να
γίνουν ειδικές θεραπευτικές συστάσεις.
5 ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Φάρμακα για διαταραχές σχετιζόμενες
με το οξύ, Αναστολείς της αντλίας πρωτονίων, κωδικός ATC: A02BC02
Μηχανισμός δράσης
Η παντοπραζόλη είναι μία υποκατεστημένη βενζιμιδαζόλη, η οποία
αναστέλλει την έκκριση υδροχλωρικού οξέος στο στομάχι με ειδικό
αποκλεισμό των αντλιών πρωτονίων των τοιχωματικών κυττάρων.
Η παντοπραζόλη μετατρέπεται στην ενεργό της μορφή μέσα στο όξινο
περιβάλλον των τοιχωματικών κυττάρων, όπου αναστέλλει το ένζυμο
H
+
, K
+
-ATPάση, δηλαδή το τελικό στάδιο παραγωγής υδροχλωρικού
οξέος στο στομάχι. Η αναστολή είναι δοσοεξαρτώμενη και επηρεάζει και
τη βασική έκκριση οξέος και την έκκριση οξέος μετά από διέγερση.
Στους περισσότερους ασθενείς, απαλλαγή από τα συμπτώματα
επιτυγχάνεται μέσα σε 2 εβδομάδες. Όπως και με άλλους αναστολείς
αντλίας πρωτονίων και Η
2
-ανταγωνιστές, η θεραπεία με παντοπραζόλη
μειώνει την οξύτητα του στομάχου και ως εκ τούτου αυξάνει τη
γαστρίνη, σε αναλογία με τη μείωση της οξύτητας. Η αύξηση της
γαστρίνης είναι αναστρέψιμη. Επειδή η παντοπραζόλη ενώνεται με το
ένζυμο μακράν του επιπέδου των κυτταρικών υποδοχέων, μπορεί να
αναστείλει την έκκριση υδροχλωρικού οξέος ανεξάρτητα από τη
διέγερση από άλλες ουσίες (ακετυλοχολίνη, ισταμίνη, γαστρίνη). Η
δράση είναι η ίδια είτε το φάρμακο χορηγείται από το στόμα είτε
χορηγείται ενδοφλεβίως.
Φαρμακοδυναμική επίδραση
Οι τιμές γαστρίνης σε νηστεία αυξάνονται υπό την επίδραση της
παντοπραζόλης. Σε βραχυχρόνια χρήση, στις περισσότερες περιπτώσεις
δεν υπερβαίνουν το ανώτερο φυσιολογικό όριο. Kατά τη διάρκεια
μακροχρόνιας θεραπείας, τα επίπεδα γαστρίνης διπλασιάζονται στις
περισσότερες περιπτώσεις. Ωστόσο, υπερβολική αύξηση συμβαίνει μόνο
11
σε μεμονωμένες περιπτώσεις. Ως αποτέλεσμα, παρατηρείται μικρή έως
μέτρια αύξηση του αριθμού των ειδικών ενδοκρινικών (ΕCL) κυττάρων
στο στομάχι, στη μειοψηφία των περιπτώσεων, κατά τη διάρκεια
μακροχρόνιας θεραπείας (απλή έως αδενωματώδης υπερπλασία).
Ωστόσο, σύμφωνα με τις μελέτες που έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμερα, ο
σχηματισμός καρκινοειδών προδρόμων (άτυπη υπερπλασία) ή γαστρικών
καρκινοειδών όπως βρέθηκαν σε πειράματα σε ζώα (βλ. παράγραφο 5.3)
δεν έχει παρατηρηθεί στον άνθρωπο.
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας με αντιεκκριτικά φαρμακευτικά
προϊόντα, η γαστρίνη του ορού αυξάνεται ως απάντηση στη μειωμένη
έκκριση οξέως. Επίσης, αυξάνεται η χρωμογρανίνη λόγω της μειωμένης
γαστρικής οξύτητας. Τα αυξημένα επίπεδα CgA ενδέχεται να επηρεάσουν
τις παρακλινικές εξετάσεις για νευροενδοκρινείς όγκους. Διαθέσιμα
δημοσιευμένα δεδομένα υποδηλώνουν ότι οι αναστολείς της αντλίας
πρωτονίων πρέπει να διακοπούν μεταξύ 5 ημερών και 2 εβδομάδων πριν
τις CgA μετρήσεις. Αυτό γίνεται για να διευκολυνθεί η επαναφορά των
επιπέδων CgA που παρουσιάζονται ψευδώς αυξημένα μετά από θεραπεία
με PPI στο φυσιολογικό εύρος.
Επίδραση της μακροχρόνιας θεραπείας με παντοπραζόλη για
περισσότερο από ένα χρόνο, στις ενδοκρινικές παραμέτρους του
θυρεοειδούς, δεν μπορεί να αποκλεισθεί εντελώς, σύμφωνα με
αποτελέσματα μελετών σε ζώα.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση
H παντοπραζόλη απορροφάται ταχέως και η μέγιστη συγκέντρωση στο
πλάσμα επιτυγχάνεται ακόμη και ύστερα από μία εφάπαξ δόση 40 mg
από το στόμα. Κατά μέσο όρο, σε περίπου 2,5 ώρες μετά τη χορήγηση
επιτυγχάνονται μέγιστες συγκεντρώσεις στον ορό περίπου 2-3 μg/ml και
αυτές οι τιμές παραμένουν σταθερές μετά από πολλαπλή χορήγηση.
Η φαρμακοκινητική δεν διαφέρει μετά από εφάπαξ ή επαναλαμβανόμενη
χορήγηση. Στο εύρος δόσεων 10 έως 80 mg, η κινητική της
παντοπραζόλης στο πλάσμα είναι γραμμική μετά και από του στόματος
και ενδοφλέβια χορήγηση.
Η απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα από το δισκίο βρέθηκε να είναι περίπου
77%. Η ταυτόχρονη λήψη τροφής δεν είχε επίδραση στην AUC, στη
μέγιστη συγκέντρωση στον ορό και συνεπώς στη βιοδιαθεσιμότητα.
Μόνο η μεταβλητότητα του λανθάνοντος χρόνου θα αυξηθεί με
ταυτόχρονη λήψη τροφής.
Κατανομή
Το ποσοστό δέσμευσης της παντοπραζόλης από τις πρωτεΐνες του ορού
είναι περίπου 98%. Ο όγκος κατανομής είναι περίπου 0,15 l/kg.
Βιομετασχηματισμός
Η ουσία μεταβολίζεται σχεδόν αποκλειστικά στο ήπαρ. Η κύρια
μεταβολική οδός είναι η απομεθυλίωση από το CYP2C19 με επακόλουθη
σύζευξη με θειικό ιόν. Άλλη μεταβολική οδός περιλαμβάνει οξείδωση
από το CYP3A4.
Αποβολή
12
Ο τελικός χρόνος ημιζωής είναι περίπου 1 ώρα και η κάθαρση είναι
περίπου 0,1 l/ώρα/kg. Υπήρξαν λίγες περιπτώσεις υποκειμένων με
καθυστερημένη απομάκρυνση. Λόγω της ειδικής σύνδεσης της
παντοπραζόλης με τις αντλίες πρωτονίων του τοιχωματικού κυττάρου, ο
χρόνος ημιζωής της απομάκρυνσης δεν συσχετίζεται με την πολύ
μεγαλύτερη διάρκεια δράσης (αναστολή της έκκρισης οξέος).
Η νεφρική απομάκρυνση αντιπροσωπεύει την κύρια οδό απέκκρισης
(περίπου 80%) για τους μεταβολίτες της παντοπραζόλης, ενώ το
υπόλοιπο αποβάλλεται με τα κόπρανα. Ο κύριος μεταβολίτης στον ορό
όπως και στα ούρα είναι η απομεθυλιωμένη παντοπραζόλη, η οποία
συζευγνύεται με θειικό ιόν. Ο χρόνος ημιζωής του κύριου μεταβολίτη
(περίπου 1,5 ώρα) δεν είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν της
παντοπραζόλης.
Χαμηλός μεταβολισμός
Περίπου το 3% του Ευρωπαϊκού πληθυσμού έχει έλλειψη λειτουργικού
ενζύμου CYP2C19 και καλούνται άτομα με χαμηλή ικανότητα
μεταβολισμού. Σε αυτά τα άτομα ο μεταβολισμός της παντοπραζόλης
είναι πιθανό να καταλύεται κυρίως από το CYP3A4. Μετά από εφάπαξ
χορήγηση 40 mg παντοπραζόλης, η μέση επιφάνεια κάτω από την
καμπύλη συγκέντρωσης στο πλάσμα-χρόνου ήταν περίπου 6 φορές
μεγαλύτερη στα άτομα με χαμηλή ικανότητα μεταβολισμού σε σύγκριση
με υποκείμενα που είχαν λειτουργικό ένζυμο CYP2C19 τομα με υψηλή
ικανότητα μεταβολισμού). Οι μέσες τιμές των μέγιστων συγκεντρώσεων
στο πλάσμα αυξήθηκαν κατά περίπου 60%. Αυτά τα ευρήματα δεν
επηρεάζουν τη δοσολογία της παντοπραζόλης.
Νεφρική ανεπάρκεια
Δεν συνιστάται μείωση της δόσης όταν η παντοπραζόλη χορηγείται σε
ασθενείς με περιορισμένη νεφρική λειτουργία (περιλαμβανομένων των
ασθενών υπό διύλιση). Όπως και σε υγιή υποκείμενα, ο χρόνος ημιζωής
της παντοπραζόλης είναι βραχύς. Μόνο πολύ μικρές ποσότητες της
παντοπραζόλης αιμοκαθάρονται. Παρόλο που ο κύριος μεταβολίτης έχει
μία μέτρια καθυστέρηση στο χρόνο ημιζωής (2 - 3 ώρες), η αποβολή
εξακολουθεί να είναι ταχεία και έτσι δεν επέρχεται συσσώρευση.
Ηπατική ανεπάρκεια
Παρόλο που σε ασθενείς με κίρρωση του ήπατος (κατηγορίες Α και Β
κατά Child), οι τιμές του χρόνου ημιζωής αυξήθηκαν και κυμάνθηκαν
μεταξύ 7 και 9 ωρών και οι τιμές της AUC αυξήθηκαν κατά ένα
συντελεστή 5-7, η μέγιστη συγκέντρωση στον ορό αυξήθηκε μόνο
ελαφρώς κατά ένα συντελεστή 1,5 σε σύγκριση με τη μέγιστη
συγκέντρωση σε υγιή υποκείμενα.
Ηλικιωμένοι
Μία μικρή αύξηση της AUC και της C
max
σε ηλικιωμένους εθελοντές σε
σύγκριση με νεότερους εθελοντές, επίσης δεν είναι κλινικώς σημαντική.
Παιδιατρικός πληθυσμός
Έπειτα από εφάπαξ χορήγηση δόσεων 20 ή 40 mg παντοπραζόλης από
του στόματος, σε παιδιά ηλικίας 5-16 ετών, η AUC και η C
max
ήταν εντός
του εύρους των αντίστοιχων τιμών σε ενήλικες.
Έπειτα από εφάπαξ χορήγηση ενδοφλέβιων δόσεων παντοπραζόλης 0,8 ή
1,6 mg/kg, σε παιδιά ηλικίας 2-16 ετών, δεν υπήρξε σημαντική
συσχέτιση μεταξύ της κάθαρσης της παντοπραζόλης και της ηλικίας ή
13
του βάρους. Η AUC και ο όγκος κατανομής είχαν τιμές αντίστοιχες με
αυτές των ενηλίκων.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Τα μη κλινικά δεδομένα δεν αποκαλύπτουν ιδιαίτερο κίνδυνο για τον
άνθρωπο με βάση τις συμβατικές μελέτες φαρμακολογικής ασφάλειας,
τοξικότητας επαναλαμβανόμενων δόσεων και γονοτοξικότητας.
Στις διετείς μελέτες καρκινογένεσης σε αρουραίους, βρέθηκαν
νευροενδοκρινικά νεοπλάσματα. Επιπροσθέτως, βρέθηκαν πλακώδη
θηλώματα στο πρόσθιο μέρος του στομάχου αρουραίων. Ο μηχανισμός
που οδηγεί στο σχηματισμό γαστρικών καρκινοειδών από
υποκατεστημένες βενζιμιδαζόλες έχει ερευνηθεί προσεκτικά και
επιτρέπει το συμπέρασμα ότι είναι δευτερογενής αντίδραση στη μεγάλη
άνοδο των επιπέδων γαστρίνης του ορού που εμφανίζεται στον αρουραίο
κατά τη διάρκεια χρόνιας θεραπείας με υψηλή δόση. Στις διετείς μελέτες
σε τρωκτικά, αυξημένος αριθμός ηπατικών όγκων παρατηρήθηκε σε
αρουραίους και σε θηλυκά ποντίκια και ερμηνεύθηκε ότι οφειλόταν στον
υψηλό βαθμό μεταβολισμού της παντοπραζόλης στο ήπαρ.
Μικρή αύξηση των νεοπλασματικών αλλοιώσεων του θυρεοειδούς
παρατηρήθηκε στην ομάδα των αρουραίων που ελάμβαναν την
υψηλότερη δόση (200 mg/kg). Η εμφάνιση αυτών των νεοπλασμάτων
συσχετίζεται με τις μεταβολές που προκλήθηκαν από την παντοπραζόλη
στη διάσπαση της θυροξίνης στο ήπαρ του αρουραίου. Επειδή η
θεραπευτική δόση στον άνθρωπο είναι χαμηλή, δεν αναμένονται
ανεπιθύμητες ενέργειες στο θυρεοειδή αδένα.
Σε μελέτες αναπαραγωγής σε ζώα, σημεία ελαφράς εμβρυοτοξικότητας
παρατηρήθηκαν σε δόσεις άνω των 5 mg/kg. Οι έρευνες δεν έδειξαν
μειωμένη γονιμότητα ή τερατογόνες ενέργειες.
Διερευνήθηκε η διαπερατότητα του πλακούντα στον αρουραίο και
βρέθηκε ότι αυξάνεται σε προχωρημένη κύηση. Ως αποτέλεσμα, η
συγκέντρωση της παντοπραζόλης στο έμβρυο αυξάνεται λίγο πριν τον
τοκετό.
6 ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
Πυρήνας δισκίου
Ασβέστιο στεατικό
Κυτταρίνη μικροκρυσταλλική
Κροσποβιδόνη (τύπου Α)
Υδροξυπροπυλοκυτταρίνη (τύπος EXF)
Νάτριο ανθρακικό, άνυδρο
Πυριτίου οξείδιο, κολλοειδές, άνυδρο
Επικάλυψη
Υπρομελλόζη
Σιδήρου οξείδιο κίτρινο (Ε172)
Πολυαιθυλενογλυκόλη 400
Συμπολυμερές μεθακρυλικού οξέος - ακρυλικού αιθυλεστέρα (1:1)
Πολυσορβικό 80
14
Λάκα αργιλούχου χρωστικής Ponceau 4R (E124)
Λάκα αργιλούχου χρωστικής κίτρινου κινολίνης (E104)
Νάτριο λαουρυλοθειικό
Τιτανίου διοξείδιο (Ε171)
Κιτρικός τριαιθυλεστέρας
6.2 Ασυμβατότητες
Δεν εφαρμόζεται.
6.3 Διάρκεια ζωής
3 χρόνια
6 μήνες μετά το πρώτο άνοιγμα της φιάλης HDPE
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη φύλαξη του προϊόντος
Δεν υπάρχουν ειδικές οδηγίες διατήρησης για το προϊόν αυτό.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Συσκευασία κυψέλης (blister) από Al/OPA/Al/PVC: 7, 10, 14, 15, 20, 28, 30,
50, 56, 56x1, 60, 84, 90, 98, 100, 100x1, 140, 168 δισκία
Περιέκτης δισκίων από υψηλής πυκνότητας πολυαιθυλένιο (HDPE) με
βιδωτό πώμα από πολυπροπυλένιο, ο οποίος περιέχει αφυγραντικό μέσο:
14, 28, 56, 98, 100, 250, 500 δισκία
Μπορεί να μην κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες.
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης και άλλος χειρισμός
Καμία ειδική υποχρέωση.
7 ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Sandoz GmbH
Biochemiestrasse 10
6250 Kundl
Αυστρία
8 ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
9 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ / ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ
ΑΔΕΙΑΣ
10 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
15