+ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
OMIDEX 150 mg επικαλυμμένo με απλό υμένιο δισκίο
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 150 mg βικαλουταμίδης.
Έκδοχο με γνωστή δράση:
Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο των 150 mg περιέχει 200,66 mg
μονοϋδρικής λακτόζης.
, . 6.1.Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων βλ παράγραφο
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίo
Λευκό, στρογγυλό, επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Το OMIDEX 150 mg δισκία ενδείκνυται είτε μόνο του είτε ως συμπλήρωμα στη
ριζική προστατεκτομή ή στην ακτινοθεραπεία σε ασθενείς με τοπικά
προχωρημένο καρκίνο του προστάτη που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εξέλιξης
της νόσου (βλ. παράγραφο 5.1).
4.2 Δ οσολογία και τρόπος χορήγησης
μ μ μ μ : Ενήλικες άρρενες συ περιλα βανο ένων των ασθενών εγαλύτερης ηλικίας ένα
(150 δισκίο mg) μ μ .ία φορά την η έρα συνοδεία ή όχι τροφής
Το OMIDEX 150 mg δισκία θα πρέπει να λαμβάνεται συνεχώς για 2 χρόνια
τουλάχιστον ή μέχρι την εξέλιξη της νόσου.
μ : μ Ασθενείς ε νεφρική δυσλειτουργία δεν είναι απαραίτητη η προσαρ ογή της
μ .δοσολογίας για τους ασθενείς ε νεφρική ανεπάρκεια
μ : μ Ασθενείς ε ηπατική δυσλειτουργία δεν είναι απαραίτητη η προσαρ ογή της
μ . μδοσολογίας για τους ασθενείς ε ήπια ηπατική δυσλειτουργία Αυξη ένη
μ μ μ μσυσσώρευση είναι πιθανό να συ βεί σε ασθενείς ε έτριου έως σοβαρού βαθ ού
ηπατική δυσλειτουργία (βλ. παράγραφο 4.4).
4.3 Αντενδείξεις
μ Υπερευαισθησία στη βικαλουτα ίδη ή σε κάποιο από τα έκδοχα που αναφέρονται
6.1.στην παράγραφο
, μ ( . Ταυτόχρονη χορήγηση τερφεναδίνης αστε ιζόλης ή σιζαπρίδης βλ παράγραφο
4.5).
1
, ( . 4.6).Γυναίκες παιδιά και έφηβοι βλ παράγραφο
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Η έναρξη της θεραπείας θα πρέπει να λαμβάνει χώρα υπό την άμεση επίβλεψη
ειδικευμένου προσωπικού. [μπορεί να μην εφαρμοστεί σε όλα τα κράτη μέλη
της Ευρωπαϊκής Ένωσης]
Η βικαλουταμίδη υφίσταται σε εκτεταμένο βαθμό μεταβολισμό στο ήπαρ. Τα
διαθέσιμα στοιχεία καταδεικνύουν πως η αποβολή της ενδέχεται να είναι
βραδύτερη στα άτομα με σοβαρού βαθμού ηπατική δυσλειτουργία και αυτό θα
μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε αύξηση της συσσώρευσης της
βικαλουταμίδης. Κατά συνέπεια, η βικαλουταμίδη θα πρέπει να χορηγείται με
προσοχή σε ασθενείς με μ μ . ηπατική δυσλειτουργία ετρίου έως σοβαρού βαθ ού
μ μ , Λόγω της πιθανότητας να ση ειωθούν εταβολές στη λειτουργία του ήπατος θα
μ . μπρέπει να εξετάζεται η διεξαγωγή ηπατικών δοκι ασιών περιοδικά Οι εταβολές
μ μ 6 μστην πλειονότητά τους ανα ένεται να ση ειωθούν εντός των πρώτων ηνών
μ από την έναρξη της θεραπείας ε βικαλουταμίδη.
Σπανίως έχουν παρατηρηθεί σοβαρού βαθμού μ εταβολές στη λειτουργία του
ήπατος και ηπατική ανεπάρκεια λόγω της βικαλουταμίδη ς και έχουν αναφερθεί
θανατηφόρες εκβάσεις ( . 4.8). μ , βλ παράγραφο Εάν οι εταβολές είναι σοβαρές η
μ θεραπευτική αγωγή ε βικαλουταμίδη θα πρέπει να διακόπτεται.
μ μ Πρέπει να εξετάζεται η διακοπή της θεραπείας ε βικαλουτα ίδη σε ασθενείς που
μ μ μ μ παρουσιάζουν αντικει ενική εξέλιξη της νόσου αζί ε αυξη ένα επίπεδα PSA.
Για ασθενείς με καρδιακή νόσο, συνιστάται τακτική παρακολούθηση της
καρδιακής λειτουργίας.
μ μ QT. Η θεραπεία στέρησης ανδρογόνων πορεί να παρατείνει το διάστη α Σε
μ μ QTασθενείς ε ιστορικό ή παράγοντες κινδύνου για παράταση του διαστή ατος
μ μ μκαι σε ασθενείς που λα βάνουν ταυτόχρονα φαρ ακευτικά προϊόντα που πορεί
μ QT ( 4.5), να παρατείνουν το διάστη α βλέπε παράγραφο οι ιατροί θα πρέπει να
- , μ μ μ αξιολογήσουν το λόγο οφέλους κινδύνου συ περιλα βανο ένης της πιθανότητας
(Torsade de pointes) για κοιλιακή ταχυκαρδία δίκην ριπιδίου πριν από την έναρξη
μ μ .της θεραπείας ε βικαλουτα ίδη
Επειδή έχει δειχθεί πως η βικαλουταμίδη αναστέλλει το κυτόχρωμα P450 (CYP
3A4), θα πρέπει να δίδεται προσοχή κατά τη συγχορήγησή της με φάρμακα τα
οποία μεταβολίζονται ως επί το πλείστον από το CYP 3A4 (βλ. παραγράφους 4.3
και 4.5).
Αυτό το φαρμακευτικό προϊόν περιέχει 200,66 mg μονοϋδρικής λακτόζης.
Ασθενείς με σπάνια κληρονομικά προβλήματα δυσανεξίας στη γαλακτόζη,
ανεπάρκειας Lapp λακτάσης ή δυσαπορρόφησης γλυκόζης-γαλακτόζης δεν
πρέπει να λαμβάνουν αυτό το φάρμακο.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες
μορφές αλληλεπίδρασης
Οι in vitro μ (ελέτες έχουν καταδείξει πως η R)- μ βικαλουτα ίδη είναι αναστολέας
του CYP 3A4 με μειωμένη ανασταλτική δράση επί της λειτουργίας του CYP 2C9,
2
του CYP 2C19 και του CYP 2D6.
μ μ μ Αν και δεν έχει καταδειχθεί ενδεχό ενο φαρ ακευτικής αλληλεπίδρασης ε τη
μ μ μ μβικαλουτα ίδη έσα από κλινικές ελέτες κατά τις οποίες χρησι οποιήθηκε
μ αντιπυρίνη ως δείκτης της δράσης του κυτοχρώ ατος P450 (CYP), μ η έση έκθεση
μ μ (στη ιδαζολά η AUC) 80%, μ αυξήθηκε σε ποσοστό έως ετά από τη συγχορήγησή
μ μ της ε τη βικαλουτα ίδη επί 28 ημέρες. Μία τέτοια αύξηση θα μπορούσε
ενδεχομένως να έχει κλινική σημασία στην περίπτωση των φαρμάκων που
έχουν περιορισμένο θεραπευτικό εύρος. Για το λόγο αυτό, αντενδείκνυται η
ταυτόχρονη χρήση με την τερφεναδίνη, την αστεμιζόλη και τη σισαπρίδη ( .βλ
4.3) παράγραφο και θα πρέπει να δίδεται προσοχή κατά τη συγχορήγηση της
βικαλουταμίδης με ουσίες όπως η κυκλοσπορίνη και οι αποκλειστές των
διαύλων ασβεστίου. μ Στην περίπτωση αυτών των φαρ άκων ενδέχεται να
μ , χρειασθεί να ειωθεί η δοσολογία ιδιαίτερα εάν υπάρχουν ενδείξεις
μ μ μ . ενισχυ ένων ή ανεπιθύ ητων ενεργειών του φαρ άκου Για την κυκλοσπορίνη
μ συνιστάται η στενή παρακολούθηση των συγκεντρώσεων στο πλάσ α και της
κλινικής κατάστασης του ασθενούς έπειτα από την έναρξη ή τη διακοπή της
μ μθεραπείας ε τη βικαλουτα ίδη.
Θα πρέπει να δίδεται προσοχή κατά τη συνταγογράφηση της μβικαλουτα ίδης
ταυτόχρονα με άλλα φάρμακα, τα οποία ενδέχεται να αναστείλουν την
οξείδωση του φαρμάκου π.χ. σιμετιδίνη και κετοκοναζόλη. Θεωρητικά, αυτό θα
μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση των συγκεντρώσεων της βικαλουταμίδης στο
πλάσμα, γεγονός που θεωρητικά θα μπορούσε να αυξήσει τις ανεπιθύμητες
ενέργειες.
μ μ Έχει καταδειχθεί έσα από ελέτες in vitro μ πως η βικαλουτα ίδη ενδέχεται να
εκτοπίσει το κουμαρινικό αντιπηκτικό βαρφαρίνη, από τις θέσεις σύνδεσής του
στις πρωτεΐνες. Για το λόγο αυτό συνιστάται να παρακολουθείται στενά ο
χρόνος προθρομβίνης, εάν ξεκινάει θεραπεία με μ βικαλουτα ίδη σε ασθενείς
που ήδη λαμβάνουν κουμαρινικά αντιπηκτικά.
Επειδή η θεραπεία στέρησης ανδρογόνων μπορεί να παρατείνει το διάστημα QT,
η ταυτόχρονη χρήση της βικαλουταμίδης με φαρμακευτικά προϊόντα που είναι
γνωστό ότι παρατείνουν το διάστημα QT ή με φαρμακευτικά προϊόντα που
μπορούν να προκαλέσουν κοιλιακή ταχυκαρδία δίκην ριπιδίου (Torsade de pointes)
όπως αντιαρρυθμικά φαρμακευτικά προϊόντα της κατηγορίας ΙΑ (π.χ. κινιδίνη,
δισοπυραμίδη) ή της κατηγορίας ΙΙΙ (π.χ. αμιωδαρόνη, σοταλόλη, δοφετιλίδη,
ιβουτιλίδη), μεθαδόνη, μοξιφλοξασίνη, αντιψυχωσικά, κ.λπ., θα πρέπει να
αξιολογηθεί με προσοχή (βλέπε παράγραφο 4.4).
4.6 μ , Γονι ότητα κύηση και γαλουχία
μ Η βικαλουτα ίδη αντενδείκνυται στις γυναίκες και δεν πρέπει να χορηγείται σε
μ .εγκύους ή ητέρες που θηλάζουν
μΓονι ότητα
μ , μ Μέσα από ελέτες σε ζώα έχει παρατηρηθεί αναστρέψι η διαταραχή της
μ γονι ότητας των αρρένων ( . 5.3). , βλ παράγραφο Στον άνθρωπο θα πρέπει να
μ μ μ .ανα ένεται ία περίοδος υπογονι ότητας ή στειρότητας
4.7 μ μΕπιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισ ού ηχανών
μ Η βικαλουτα ίδη δεν είναι πιθανό να ελαττώσει την ικανότητα των ασθενών να
3
μ . οδηγούν ή να χειρίζονται ηχανές , μ Εντούτοις πρέπει να ση ειωθεί πως
μ . , περιστασιακά ενδέχεται να ση ειωθεί ζάλη ή υπνηλία Οι ασθενείς στους
μ , .οποίους συ βαίνει αυτό θα πρέπει να είναι προσεκτικοί
4.8 μ Ανεπιθύ ητες ενέργειες
μ :Σε αυτή την παράγραφο οι ανεπιθύ ητες ενέργειες ορίζονται όπως παρακάτω
(1/10), (1/100 <1/10), (1/1.000 <1/100),Πολύ συχνές συχνές έως όχι συχνές έως
(1/10.000 <1/1.000), (<1/10.000), μ ( μσπάνιες έως πολύ σπάνιες η γνωστές δεν πορούν
μ μ μ μ ).να εκτι ηθούν ε βάση τα διαθέσι α δεδο ένα
1. μ Πίνακας Συχνότητα Ανεπιθύ ητων Αντιδράσεων
/ Κατηγορία οργανικό
μσύστη α
Συχνότητα μ Ανεπιθύ ητη
αντίδραση
Δ ιαταραχές του
μ αι οποιητικού και του
μ μλε φικού συστή ατος
Συχνές μΑναι ία
Δ ιαταραχές του
ανοσοποιητικού
μσυστή ατος
Όχι συχνές , Υπερευαισθησία
μ αγγειοοίδη α και
κνίδωση
Δ ιαταραχές του
μ μ εταβολισ ού και της
θρέψης
Συχνές μ Μειω ένη όρεξη
Ψυχιατρικές διαταραχές Συχνές μ μΜειω ένη γενετήσια ορ ή
(libido), κατάθλιψη
Δ ιαταραχές του νευρικού
μσυστή ατος
Συχνές , Ζάλη αϋπνία
Αγγειακές διαταραχές Συχνές Εξάψεις
Διαταραχές του
αναπνευστικού
συστήματος, του θώρακα
και του μεσοθωρακίου
Όχι συχνές Δ μ μιά εση πνευ ονοπάθεια
1
(έχουν αναφερθεί
θανατηφόρες εκβάσεις)
Διαταραχές του
γαστρεντερικού
συστήματος
Συχνές Κοιλιακό άλγος,
δυσκοιλιότητα,
δυσπεψία, μετεωρισμός,
ναυτία
Δ ιαταραχές του ήπατος
και των χοληφόρων
Συχνές Ηπατοτοξικότητα,
ίκτερος,
υπερτρανσαμινασαιμία
2
Σπάνιες Ηπατική ανεπάρκεια
3
(έχουν αναφερθεί
θανατηφόρες εκβάσεις)
Δ μ ιαταραχές του δέρ ατος
και του υποδόριου ιστού
Πολύ συχνές μΕξάνθη α
Συχνές , Αλωπεκία
/ υπερτρίχωση αναφύηση
, μτριχών ξηροδερ ία
4
,
μκνησ ός
Δ ιαταραχές των νεφρών
και των ουροφόρων οδών
Συχνές μΑι ατουρία
Δ ιαταραχές του Πολύ συχνές μ Γυναικο αστία και
4
αναπαραγωγικού
μ συστή ατος και του
μαστού
ευαισθησία στους
μ αστούς
5
Συχνές Στυτική δυσλειτουργία
Γενικές διαταραχές και
καταστάσεις της οδού
χορήγησης
Πολύ συχνές Εξασθένιση
Συχνές , μΘωρακικός πόνος οίδη α
Παρακλινικές εξετάσεις Συχνές μ Αύξηση σω ατικού
βάρους
Όχι συχνές Παράταση του
μ διαστή ατος QT ( βλέπε
4.4 4.5)παράγραφο και
1
Καταχωρημένη ως ανεπιθύμητη ενέργεια του φαρμάκου μετά την εξέταση των
δεδομένων μετά την κυκλοφορία στην αγορά. Η συχνότητα έχει καθοριστεί από
τη συχνότητα εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών διάμεσης πνευμονίας σε
τυχαιοποιημένη περίοδο θεραπείας με 150 mg σε EPC μελέτες.
2
μ μ μ Οι εταβολές των ηπατικών παρα έτρων είναι σπάνια σοβαρού βαθ ού και ήταν
, μ συχνά παροδικές υποχώρησαν πλήρως ή βελτιώθηκαν ε τη συνέχιση της
( . 4.4).θεραπείας ή έπειτα από τη διακοπή της θεραπείας βλ παράγραφο
3
Καταχωρημένη ως ανεπιθύμητη ενέργεια του φαρμάκου μετά την εξέταση των
δεδομένων μετά την κυκλοφορία στην αγορά. Η συχνότητα έχει καθοριστεί από
τη συχνότητα εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών ηπατικής ανεπάρκειας σε
ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία στο σκέλος ανοιχτής φάσης της
βικαλουταμίδης 150 mg σε EPC μελέτες.
4
Λόγω της κωδικοποίησης των συμβάσεων που χρησιμοποιούνται στις μελέτες
EPC, οι ανεπιθύμητες ενέργειες «ξηροδερμίας» κωδικοποιήθηκαν σύμφωνα με
τον COSTART όρο «εξάνθημα». Συνεπώς, δεν μπορεί να προσδιοριστεί
ξεχωριστή συχνότητα για τη δόση των 150 mg βικαλουταμίδης, ωστόσο
θεωρείται ότι είναι η ίδια συχνότητα όπως και στη δόση των 50 mg.
5
μ μ 150 Η πλειονότητα των ασθενών που λα βάνουν βικαλουτα ίδη mg ως
μ μ / μ . μ , ονοθεραπεία παρουσιάζουν γυναικο αστία και ή αστοδυνία Σε ελέτες τα
μ μ 5% . συ πτώ ατα αυτά θεωρήθηκαν ως σοβαρά σε ποσοστό έως των ασθενών Η
μ μ μ γυναικο αστία ενδέχεται να ην εξαλειφθεί αυθορ ήτως έπειτα από τον
μ μ , μ μ . (1/10.000), μτερ ατισ ό της θεραπείας ειδικά ετά από ακροχρόνια θεραπεία η
( μ μ μ μ ).γνωστές δεν πορούν να εκτι ηθούν από τα διαθέσι α δεδο ένα
Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση
άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει
τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού
προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής
περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες
ενέργειες μέσω του εθνικού συστήματος αναφοράς: Εθνικός Οργανισμός
Φαρμάκων, Μεσογείων 284, GR-15562 Χολαργός, Αθήνα. Τηλ: +30 213
2040380/337, Φαξ: +30 210 6549585, Ιστότοπος: http://www.eof.gr
4.9 Υπερδοσολογία
Δ μ . Δ εν έχει αναφερθεί κα ία περίπτωση υπερδοσολογίας στον άνθρωπο εν υπάρχει
. μ μ μ .ειδικό αντίδοτο Η θεραπευτική αντι ετώπιση θα πρέπει να είναι συ πτω ατική
μ μ μ μ , μ Η αι οδιάλυση πορεί να ην αποβεί χρήσι η καθώς η βικαλουτα ίδη έχει υψηλό
μ μ .βαθ ό πρωτεΐνικής σύνδεσης και δεν ανακτάται α ετάβλητη στα ούρα
μ , μ μ μ Ενδείκνυται η χρήση γενικών υποστηρικτικών έτρων συ περιλα βανο ένης της
μ .συχνής παρακολούθησης των ζωτικών ση είων
5
5. ΔΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ Ι ΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 μ μ Φαρ ακοδυνα ικές ιδιότητες
μ : μ Φαρ ακοθεραπευτική κατηγορία Ανταγωνιστές ορ ονών και συναφείς
, παράγοντες αντι- , ATC: ανδρογόνα Κωδικός L02B B03
μ Μηχανισ ός δράσης
H μ μ , βικαλουτα ίδη είναι ένα η στεροειδές αντιανδρογόνο το οποίο στερείται
μ . μ άλλης δράσης επί του ενδοκρινικού συστή ατος Συνδέεται ε τους υποδοχείς
, μ των ανδρογόνων χωρίς να ενεργοποιεί την έκφραση των γονιδίων και ε αυτό
. τον τρόπο αναστέλλει τη διέγερση των ανδρογόνων Η καταστολή των
μ . ,προστατικών όγκων είναι αποτέλεσ α αυτής της αναστολής Σε κλινικό επίπεδο
μ η διακοπή της βικαλουτα ίδης ενδέχεται να έχει ως αποτέλεσμα σύνδρομο
απόσυρσης από αντιανδρογόνα σε μία υποομάδα ασθενών.
Η βικαλουταμίδη είναι ένα ρακεμικό μίγμα, του οποίου το (R)-εναντιομερές
έχει την περισσότερη από την αντιανδρογόνο δραστικότητα.
μ Κλινική αποτελεσ ατικότητα και ασφάλεια
Η βικαλουταμίδη 150 mg μελετήθηκε ως θεραπεία για ασθενείς με εντοπισμένο
(T1-T2, N0 ή NX, M0) ή τοπικά προχωρημένο (T3-T4, οποιοδήποτε Ν στάδιο,
M0˙ T1-T2, N+, M0) μη μεταστατικό καρκίνο του προστάτη σε μία
συνδυασμένη ανάλυση 3 διπλά τυφλών, ελεγχόμενων με εικονικό φάρμακο
μελετών σε 8.113 ασθενείς, όπου το προϊόν δόθηκε ως άμεση ορμονοθεραπεία ή
ως συμπλήρωμα σε ριζική προστατεκτομή ή ακτινοθεραπεία (κυρίως εξωτερική
εκπομπή ακτινών). Μετά από συνεχή παρακολούθηση μέσης διάρκειας 7,4 ετών
το 27,4% όλων των ασθενών υπό θεραπεία με βικαλουταμίδη και το 30,7%
όλων των ασθενών υπό θεραπεία με εικονικό φάρμακο εμφάνισαν
αντικειμενική εξέλιξη της νόσου.
Μείωση στον κίνδυνο της αντικειμενικής εξέλιξης της νόσου παρατηρήθηκε
στις περισσότερες ομάδες ασθενών, αλλά ήταν πιο έκδηλη σε αυτές με τον
υψηλότερο κίνδυνο εξέλιξης της νόσου. Συνεπώς, οι κλινικοί γιατροί μπορεί να
αποφασίσουν ότι η βέλτιστη στρατηγική θεραπείας για κάποιον ασθενή με
χαμηλό κίνδυνο εξέλιξης της νόσου, ιδιαίτερα στη συμπληρωματική θεραπεία
έπειτα από ριζική προστατεκτομή, μπορεί να είναι η αναβολή της
ορμονοθεραπείας, έως ότου εμφανισθούν σημεία εξέλιξης της νόσου.
Δεν παρατηρήθηκε διαφορά στη συνολική επιβίωση κατά τη συνεχή
παρακολούθηση μέσης διάρκειας 7,4 ετών με 22,9% θνησιμότητα (Λόγος
Κινδύνου (HR) = 0,99˙ διάστημα εμπιστοσύνης 95% (95% CI) 0,91 έως 1,09).
Εντούτοις, παρατηρήθηκαν κάποιες τάσεις κατά τις αναλύσεις των υπό έρευνα
υποομάδων ασθενών.
Δεδομένα για την επιβίωση ελεύθερη εξέλιξης και τη συνολική επιβίωση για
ασθενείς με τοπικά προχωρημένη νόσο συνοψίζονται στους ακόλουθους
πίνακες:
Πίνακας 1.
Επιβίωση ελεύθερη εξέλιξης σε τοπικά προχωρημένη νόσο
ανά υπο-ομάδα θεραπείας
6
Ανάλυση
πληθυσμού
Συμβάντα (%)
σε
ασθενείς υπό
βικαλουταμίδη
Συμβάντα (%)
σε
ασθενείς υπό
εικονικό
φάρμακο
Λόγος Κινδύνου
(95% CI)
Προσεκτική
παρακολούθηση
193/335 (57,6) 222/322 (68,9) 0,60 (0,49 έως
0,73)
Ακτινοθεραπεία 66/161 (41,0) 86/144 (59,7) 0,56 (0,40 έως
0,78)
Ριζική
προστατεκτομή
179/870 (20,6) 213/849 (25,1) 0,75 (0,61 έως
0,91)
Πίνακας 2. Συνολική επιβίωση σε τοπικά προχωρημένη νόσο ανά υπο-
ομάδα θεραπείας
Ανάλυση
πληθυσμού
Θάνατοι (%) σε
ασθενείς υπό
βικαλουταμίδη
Θάνατοι (%) σε
ασθενείς υπό
εικονικό
φάρμακο
Λόγος Κινδύνου
(95% CI)
Προσεκτική
παρακολούθηση
164/335 (49,0) 183/322 (56,8) 0,81 (0,66 έως
1,01)
Ακτινοθεραπεία 49/161 (30,4) 61/144 (42,4) 0,65 (0,44 έως
0,95)
Ριζική
προστατεκτομή
137/870 (15,7) 122/849 (14,4) 1,09 (0,85 έως
1,39)
Δεν υπήρξε σημαντική διαφορά στην επιβίωση ελεύθερη εξέλιξης για τους
ασθενείς με εντοπισμένη νόσο που λαμβάνουν μόνο βικαλουταμίδη. Σε αυτούς
τους ασθενείς υπήρξε επίσης μία τάση για μειωμένη επιβίωση σε σύγκριση με
ασθενείς υπό εικονικό φάρμακο (HR =1,16˙ 95% CI 0,99 έως 1,37).
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, το προφίλ όφελος-κίνδυνος για τη χρήση
της βικαλουταμίδης δε θεωρείται ευνοϊκό σε αυτή την ομάδα ασθενών.
5.2 μ Φαρ ακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση
μ μ μ Η βικαλουτα ίδη απορροφάται σε ικανοποιητικό βαθ ό ετά από την από
μ . Δ μστό ατος χορήγηση εν υπάρχουν ενδείξεις κάποιας κλινικώς σχετιζό ενης
μ .επίδρασης της τροφής επί της βιοδιαθεσι ότητας
μΚατανο ή
(Το S)- μ μ (εναντιο ερές υφίσταται ταχεία κάθαρση συγκριτικά ε το R)- μ ,εναντιο ερές
μ μ 1 μ .ε το τελευταίο να έχει η ίσεια ζωή αποβολής περί τη εβδο άδα
μ μΜε την καθη ερινή χορήγηση της βικαλουτα ίδης, το (R)- μεναντιο ερές
10- μ μ μσυσσωρεύεται κατά περίπου το πλάσιο στο πλάσ α λόγω της ακράς η ίσειας
.ζωής του
μ μΚατά την η ερήσια χορήγηση δόσης βικαλουτα ίδης ίσης με 150 mg, οι
συγκεντρώσεις του (R)- μ μεναντιο ερούς που παρατηρούνται στη σταθεροποιη ένη
μ 22 μκατάσταση στο πλάσ α είναι περίπου g/ml. Στη σταθερή κατάσταση το
(κατεξοχήν δραστικό R)- μ 99% εναντιο ερές αποτελεί το της συνολικής ποσότητας
7
μ .των κυκλοφορούντων εναντιο ερών
μ (Η φαρ ακοκινητική του R)- μ , εναντιο ερούς δεν επηρεάζεται από την ηλικία από
μ μ την ύπαρξη νεφρικής δυσλειτουργίας ή ήπιου έως έτριου βαθ ού ηπατικής
. μ μδυσλειτουργίας Υπάρχουν στοιχεία που καταδεικνύουν πως στα άτο α ε
μ (σοβαρού βαθ ού ηπατική δυσλειτουργία η αποβολή του R)- μ εναντιο ερούς από το
μ .πλάσ α είναι βραδύτερη
μ μ μ Βιο ετασχη ατισ ός και Αποβολή
μ μ ( μ μ μ 96%, Η βικαλουτα ίδη έχει υψηλό βαθ ό πρωτεΐνικής σύνδεσης ρακε ικό ίγ α R-
μ 99,6%) μ (μ βικαλουτα ίδη και εταβολίζεται εκτενώς έσω οξείδωσης και
μ μ ): μ μ γλυκουρονικού εταβολισ ού Οι εταβολίτες της αποβάλλονται έσω των
. νεφρών και της χολής σε περίπου ίσες αναλογίες Μετά από την απέκκριση στη
, μ μ . χολή ση ειώνεται υδρόλυση των γλυκουρονικών εταβολιτών Σε πολύ σπάνιες
, μ μ μ μ .περιπτώσεις η βικαλουτα ίδη έχει εντοπιστεί στα ούρα σε εταβεβλη ένη ορφή
Κατά τη διάρκεια μιας κλινικής μελέτης η μέση συγκέντρωση της (R)-
βικαλουταμίδης στο σπερματικό υγρό ανδρών που ελάμβαναν θεραπευτική
αγωγή με βικαλουταμίδη 150 mg ήταν 4,9 μικρογραμμάρια/ml. Η ποσότητα της
βικαλουταμίδης που ενδέχεται να διοχετευθεί στη σύντροφο μέσω της
διείσδυσης είναι μικρή και ισούται με περίπου 0,3 μικρογραμμάρια/kg. Η τιμή
αυτή είναι κάτω από την ποσότητα που απαιτείται για να προκληθούν
αλλοιώσεις στα νεογνά κατά τις μελέτες που πραγματοποιήθηκαν με
πειραματόζωα.
5.3 μ Προκλινικά δεδο ένα για την ασφάλεια
μ μ Η βικαλουτα ίδη αποτελεί ένα ισχυρό αντιανδρογόνο και έναν ικτής δράσης
μ . μ επαγωγέα του ενζύ ου οξειδάση στα ζώα Οι εταβολές που παρατηρήθηκαν στα
- , μ μ μ ( όργανα στόχους συ περιλα βανο ένης της επαγωγής όγκων κύτταρα Leydig,
, ), , μ . Δ θυρεοειδής ήπαρ στα ζώα σχετίζονται ε τις παραπάνω δράσεις της εν έχει
μ μπαρατηρηθεί επαγωγή ενζύ ου στον άνθρωπο και κανένα από αυτά τα ευρή ατα
μ μ . δε θεωρείται σχετικό ε τη θεραπεία ασθενών ε καρκίνο του προστάτη Η
μ μ μ ατροφία των σπερ ατοφόρων σωληνίσκων αποτελεί ία προβλεπό ενη δράση
(κατηγορίας class effect) των αντιανδρογόνων και έχει παρατηρηθεί σε όλα τα
μ . 24 μεξεταζό ενα είδη Πλήρης αντιστροφή της ατροφίας όρχεων επήλθε εβδο άδες
μ μ μ μ μ 12 μ ετά από ία ελέτη τοξικότητας επαναλα βανό ενης δόσης ηνών σε
, μαρουραίους παρ όλο που λειτουργική αντιστροφή παρατηρήθηκε σε ελέτες
7 μ μ μ 11αναπαραγωγής εβδο άδες ετά το τέλος ίας περιόδου χορήγησης
μ . μ μ μεβδο άδων Στον άνθρωπο θα πρέπει να ανα ένεται ία περίοδος υπογονι ότητας
. ή στειρότητας
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
:Πυρήνας του δισκίου
μΛακτόζη ονοϋδρική
Άμυλο καρβοξυμεθυλιωμένο νατριούχο τύπου Α
30Ποβιδόνη Κ
μ Ά υλο αραβοσίτου
Μαγνήσιο στεατικό
8
:Επικάλυψη του δισκίου
μ Υπρο ελλόζη
( 171)Τιτανίου διοξείδιο Ε
Πολυαιθυλενογλυκόλη
80Πολυσορβικό
6.2 μΑσυ βατότητες
Δ μ .εν εφαρ όζεται
6.3 Δ ιάρκεια ζωής
2 χρόνια
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος
Δεν υπάρχουν ειδικές οδηγίες διατήρησης για το προϊόν αυτό.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Κυψέλες (blisters) PVC/Aclar//Aluminium
Μεγέθη συσκευασίας: 5, 7, 10, 14, 20, 28, 30, 40, 50, 56, 60, 80, 84, 90, 98,
100, 140, 200 και 280 επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία
μ .Μπορεί να ην κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης
μ .Κα ία ειδική υποχρέωση
7. Δ ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ Α ΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Sandoz GmbH
Biochemiestraße 10
6250 Kundl, Αυστρία
8. ( ) Δ ΑΡΙΘΜΟΣ ΟΙ Α ΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
82995/7-12-2010
9. / ΔΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ Α ΕΙΑΣ
7-12-2010
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
μ . Συ πληρώνεται σε εθνικό επίπεδο
9