Ο συνιστώμενος αρχικός ρυθμός έγχυσης είναι 1,25 ng/kg/λεπτό. Εάν αυτή η
αρχική δόση δεν είναι καλώς ανεκτή, ο ρυθμός έγχυσης θα πρέπει να μειωθεί σε
0,625 ng/kg/λεπτό.
Ρύθμιση της δοσολογίας:
Ο ρυθμός έγχυσης θα πρέπει να αυξάνεται υπό ιατρική επίβλεψη με βαθμιαία
αύξηση κατά 1,25 ng/kg/λεπτό ανά εβδομάδα για τις πρώτες τέσσερις εβδομάδες
θεραπείας και, στη συνέχεια, σε βήματα των 2,5 ng/kg/λεπτό ανά εβδομάδα.
Η δόση θα πρέπει να προσαρμόζεται σε ατομική βάση και υπό ιατρική επίβλεψη,
προκειμένου να επιτευχθεί μια δόση συντήρησης με την οποία τα συμπτώματα θα
βελτιωθούν και η οποία θα είναι ανεκτή από τον ασθενή.
Η αποτελεσματικότητα στο κύριο τμήμα των κλινικών δοκιμών, διάρκειας 12
εβδομάδων, μπόρεσε να διατηρηθεί μόνον εφόσον η δόση αυξανόταν 3-4 φορές το
μήνα κατά μέσον όρο. Ο στόχος των συνεχών ρυθμίσεων της δόσης με την
πάροδο του χρόνου είναι να προσδιοριστεί η δόση στην οποία τα συμπτώματα
της πνευμονικής αρτηριακής υπέρτασης παρουσιάζουν βελτίωση,
ελαχιστοποιώντας συγχρόνως τις υπερβολικές φαρμακολογικές επιδράσεις του
Remodulin.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως π.χ. ερυθρίαση, κεφαλαλγία, υπόταση, ναυτία,
έμετος και διάρροια, εξαρτώνται συνήθως από τη χορηγούμενη δόση
τρεπροστινίλης. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες ενδέχεται να εξαφανιστούν καθώς
προχωρά η θεραπεία, στην περίπτωση όμως που επιμένουν ή καταστούν
αφόρητες για τον ασθενή, ο ρυθμός έγχυσης θα πρέπει να μειωθεί προκειμένου
να ελαττωθεί η έντασή τους.
Κατά τη διάρκεια των φάσεων παρακολούθησης των κλινικών δοκιμών, η μέση
δόση που επιτεύχθηκε μετά από 12 μήνες ήταν 26 ng/kg/λεπτό, μετά από 24 μήνες
ήταν 36 ng/kg/λεπτό και μετά από 48 μήνες ήταν 42 ng/kg/λεπτό.Για παχύσαρκους
ασθενείς (οι οποίοι ζυγίζουν > 30% περισσότερο από το ιδανικό σωματικό
βάρος), η αρχική δόση και οι περαιτέρω σταδιακές αυξήσεις της δόσης θα πρέπει
να βασίζονται στο ιδανικό σωματικό βάρος.
Η απότομη διακοπή ή η αιφνίδια σημαντική μείωση της δόσης του REMODULIN
πιθανόν να προκαλέσουν φαινόμενο αναπήδησης (rebound) της πνευμονικής
αρτηριακής υπέρτασης. Κατά συνέπεια συνιστάται να αποφεύγεται η διακοπή
της θεραπείας του REMODULIN και να πραγματοποιείται επανέναρξη της έγχυσης
το συντομότερο δυνατόν μετά από απότομη τυχαία μείωση της δόσης ή διακοπή.
Η βέλτιστη στρατηγική για επανέναρξη της έγχυσης του REMODULIN πρέπει να
προσδιορίζεται κατά περίπτωση από εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό. Στις
περισσότερες περιπτώσεις, μετά από διακοπή κάποιων ωρών, μπορεί να
πραγματοποιηθεί επανέναρξη του REMODULIN χρησιμοποιώντας τον ίδιο ρυθμό
δόσης. Σε περίπτωση διακοπής με μεγαλύτερη διάρκεια ενδέχεται να απαιτείται
εκ νέου τιτλοποίηση της δόσης του REMODULIN.
Σε ηλικιωμένους
Οι κλινικές μελέτες του Remodulin δεν περιλάμβαναν επαρκή αριθμό ασθενών
ηλικίας άνω των 65 ετών, προκειμένου να προσδιοριστεί εάν αυτή η ομάδα
ανταποκρίνεται διαφορετικά σε σχέση με τους νεότερους ασθενείς. Σε μια
πληθυσμιακή ανάλυση φαρμακοκινητικής, η κάθαρση της τρεπροστινίλης από το
πλάσμα ήταν μειωμένη κατά 20%. Σε γενικές γραμμές, η επιλογή δόσης για
κάποιον ηλικιωμένο ασθενή θα πρέπει να γίνεται με προσοχή, δεδομένου ότι
πολύ συχνά η ηπατική, η νεφρική ή η καρδιακή λειτουργία είναι μειωμένες, και
2