ZOLOSER
▪ Ορισμένα νευροληπτικά: φαινοθειαζινικά (χλωρπραμαζίνη, κυαμεμαζίνη, λεβομεπρομαζίνη,
θειοριδαζίνη, τριφθοριοπεραζίνη), βενζαμίδες (σουλτοπρίδη, τιαπρίδη), βουτυροφαινόνες
(δροπεριδόλη, αλοπεριδόλη), άλλα νευροληπτικά (πιμοζίδη) και μερικά άλλα φάρμακα όπως
βεπριδίλη, σιζαπρίδη, διφεμανίλη, ερυθρομυκίνη ΙV, βινκαμίνη ΙV, μιζολαστίνη, αλοφαντρίνη,
πενταμιδίνη, σπαρφλοξασίνη, μοξιφλοξασίνη. (βλ. Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά
προϊόντα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης).
44 Ιδιαίτερες προειδοποιήσεις και ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη χρήση
▪ Όπως και με άλλα νευροληπτικά φάρμακα, μπορεί να εμφανιστεί κακοήθες νευροληπτικό
σύνδρομο, που χαρακτηρίζεται από υπερθερμία, μυϊκή ακαμψία, αστάθεια του αυτόνομου
συστήματος, αλλοίωση του επιπέδου συνείδησης και αύξηση της CPK. Σε περίπτωση
υπερθερμίας, ιδιαίτερα όταν χορηγούνται υψηλές δόσεις, όλα τα λαμβανόμενα αντιψυχωσικά
φάρμακα θα πρέπει να διακοπούν, περιλαμβανομένης της αμισουλπρίδης.
▪ Η αμισουλπρίδη αποβάλλεται δια της νεφρικής οδού. Σε περίπτωση νεφρικής ανεπάρκειας,
η δόση της θα πρέπει να μειωθεί και να χορηγηθεί με διαλείπον σχήμα (βλέπε 4.2 Δοσολογία
και τρόπος χορήγησης).
▪ Η αμισουλπρίδη μπορεί να μειώση τον ουδό των σπασμών. Συνεπώς οι ασθενείς με ιστορικό
επιληψίας πρέπει να παρακολουθούνται στενά κατά τη διάρκεια αγωγής με ZOLOSER.
▪ Στους ηλικιωμένους ασθενείς, όπως συμβαίνει και με τα άλλα νευροληπτικά, το ZOLOSER
θα πρέπει να χορηγείται με ιδιαίτερη προσοχή, λόγω του πιθανού κινδύνου εμφάνισης
υπότασης ή καταστολής.
▪ Όπως και με άλλα αντιντοπαμινεργικά φάρμακα, απαιτείτε προσοχή όταν χορηγείται η
αμισουλπρίδη σε ασθενείς με νόσο Parkinson, γιατί μπορεί να προκληθεί επιδείνωση της
νόσου. Το ZOLOSER θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο αν δεν μπορεί να αποφευχθεί η
νευροληπτική αγωγή.
▪ Αν και σε μικρότερη συχνότητα είναι δυνατόν, όπως και με τα άλλα νευροληπτικά, να
εμφανιστεί όψιμη δυσκινησία ιδίως σε ηλικιωμένα άτομα και σ’ αυτά που κατά την έναρξη της
θεραπεία εμφάνισαν έντονη δυσκινησία.
▪ Επιμήκυνση του διαστήματος QT. Η amisulpride επάγει μία δοσοεξαρτώμενη επιμήκυνση
του διαστήματος QT. Το αποτέλεσμα αυτό, που είναι γνωστό ότι αυξάνει τον κίνδυνο
σοβαρών κοιλιακών αρρυθμιών, όπως συστροφή των αιχμών (torsades de pointes),
ενισχύεται από προηγούμενη βραδυκαρδία, υποκαλιαιμία, μεγάλο διάστημα QT συγγενές ή
κατόπιν αγωγής με φάρμακα που προκαλούν επιμήκυνση του διαστήματος QTc. Πριν από
κάθε χορήγηση και αν είναι δυνατόν σύμφωνα με την κλινική κατάσταση του ασθενούς,
συστήνεται η παρακολούθηση των παραγόντων που θα μπορούσαν να ευνοήσουν αυτήν την
διαταραχή του ρυθμού.
Περίληψη των χαρακτηριστικών του προϊόντος