g/kg σωματικού βάρους και όπως ενδείκνυται από τον θεράποντα ιατρό. Όταν επιτευχθεί μια σταθερή
κατάσταση επιπέδων IgG, δόσεις συντήρησης χορηγούνται σε επαναλαμβανόμενα διαστήματα, κατά
προτίμηση εβδομαδιαία, για να επιτευχθεί μια αθροιστική μηνιαία δόση της τάξεως των 0,4 έως 0,8
g/kg (2,5 έως 5 ml/kg) του σωματικού βάρους.
Τα κατώτερα επίπεδα IgG στο αίμα θα πρέπει να μετρώνται, ώστε να ρυθμίζεται η δόση και τα
μεσοδιαστήματα των δόσεων του Vivaglobin.
Τρόπος χορήγησης
Το Vivaglobin πρέπει να χορηγείται μέσω της υποδόριας οδού (βλ. παράγραφο 3. «Φαρμακοτεχνική
μορφή» και 6.6. «Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης και άλλος χειρισμός»).
Η υποδόρια έγχυση κατά την θεραπεία στο σπίτι πρέπει να ξεκινά και να παρακολουθείται από ιατρό,
έμπειρο στη θεραπεία της ανοσοανεπάρκειας και στην καθοδήγηση ασθενών για θεραπεία στο σπίτι.
Ο ασθενής πρέπει να εκπαιδεύεται για να χρησιμοποιεί το έμβολο της σύριγγας, τεχνικές έγχυσης,
διατήρηση ενός ημερολογίου θεραπευτικής αγωγής και μέτρα που πρέπει να ληφθούν σε περίπτωση
σοβαρών ανεπιθύμητων συμβαμάτων. Ο συνιστώμενος ρυθμός έγχυσης είναι 22 ml/ώρα. Σε κλινική
μελέτη που αξιολόγησε 53 ασθενείς, κατά τη διάρκεια εκπαίδευσης υπό την επίβλεψη ιατρού, ο
ρυθμός έγχυσης του Vivaglobin αυξήθηκε από 10 ml αρχικά σε 22 ml/ώρα.
Το Vivaglobin πρέπει να χορηγείται κατά προτίμηση στο κοιλιακό τοίχωμα, τον μηρό και / ή τους
γλουτούς. Δεν πρέπει να χορηγούνται περισσότερα από 15 ml σε ένα σημείο της ένεσης. Δοσολογίες
άνω των 15 ml θα πρέπει να διαιρούνται και να χορηγούνται σε δυο ή περισσότερα σημεία.
43 Αντενδείξεις
Υπερευαισθησία σε κάποιο από τα συστατικά του προϊόντος.
Το Vivaglobin δεν πρέπει να χορηγείται ενδαγγειακά.
Δεν πρέπει, επίσης, να χορηγείται ενδομυϊκά σε περιπτώσεις σοβαρής θρομβοπενίας και σε άλλες
διαταραχές της αιμόστασης.
44 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Να μη χορηγείται ενδαγγειακά! Αν το Vivaglobin χορηγηθεί ακούσια σε αιμοφόρο αγγείο, οι
ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν αναφυλακτική καταπληξία.
Θα πρέπει να ακολουθούνται οι συνιστώμενοι ρυθμοί έγχυσης του Vivaglobin που αναφέρονται στο
εδάφιο ‘4.2 Τρόπος χορήγησης’. Οι ασθενείς θα πρέπει να ελέγχονται με προσοχή και να
παρακολουθούνται αυστηρά για την εμφάνιση τυχόν ανεπιθύμητων συμβαμάτων καθ’ όλη τη διάρκεια
της έγχυσης.
Ορισμένες ανεπιθύμητες αντιδράσεις μπορεί να παρατηρηθούν πιο συχνά σε ασθενείς που λαμβάνουν
ανθρώπινη φυσιολογική ανοσοσφαιρίνη για πρώτη φορά ή, σε σπάνιες περιπτώσεις, όταν αλλάζουν
ιδιοσκεύασμα ή όταν η θεραπεία έχει διακοπεί για περισσότερο από οκτώ εβδομάδες.
Πραγματικές αντιδράσεις υπερευαισθησίας είναι σπάνιες. Συμβαίνουν στις πολύ σπάνιες περιπτώσεις
ανεπάρκειας σε IgA με αντισώματα έναντι IgA και αυτοί οι ασθενείς πρέπει να αντιμετωπίζονται με
προσοχή.
Σπανίως, το Vivaglobin, μπορεί να προκαλέσει πτώση της αρτηριακής πίεσης με αναφυλακτική
αντίδραση, ακόμα και σε ασθενείς οι οποίοι προηγούμενα είχαν ανεχθεί αγωγή με ανθρώπινη
φυσιολογική ανοσοσφαιρίνη.
Δυνητικές επιπλοκές μπορούν, συχνά, να αποφευχθούν εξασφαλίζοντας:
• ότι οι ασθενείς δεν παρουσιάζουν ευαισθησία στην ανθρώπινη φυσιολογική ανοσοσφαιρίνη,
κάνοντας την έγχυση στην αρχή με αργό ρυθμό (βλ. 4.2 «Τρόπος χορήγησης»).
• ότι οι ασθενείς παρακολουθούνται προσεκτικά για τυχόν συμπτώματα καθ’ όλη τη διάρκεια της
έγχυσης. Ειδικότερα, οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται κατά τη διάρκεια της πρώτης
έγχυσης και επί μια ώρα μετά την πρώτη έγχυση ώστε να εντοπιστούν τυχόν ανεπιθύμητες
αντιδράσεις στις ακόλουθες περιπτώσεις:
- ασθενείς που λαμβάνουν την ανθρώπινη φυσιολογική ανοσοσφαιρίνη για πρώτη φορά,
- ασθενείς που αλλάζουν ιδιοσκεύασμα ή
2