χρησιμοποιείται μόνο από ιατρούς που είναι πλήρως εξοικειωμένοι με τα
προβλήματα και το χειρισμό της υπογονιμότητας.
Η θεραπεία με γοναδοτροφίνη απαιτεί μια συγκεκριμένη χρονική ενασχόληση
από τους ιατρούς και το βοηθητικό προσωπικό υγείας, και επισκέψεις για την
παρακολούθηση της ωοθηκικής ανταπόκρισης με υπερήχους μόνο, ή κατά
προτίμηση σε συνδυασμό με τη μέτρηση των επιπέδων οιστραδιόλης, σε
τακτική βάση. Υπάρχει μεγάλη μεταβλητότητα μεταξύ των ασθενών όσον
αφορά στην ανταπόκριση στη χορήγηση μενοτροφίνης, με ορισμένες ασθενείς
να εμφανίζουν ανεπαρκή ανταπόκριση στη μενοτροφίνη. Πρέπει να
χρησιμοποιείται η χαμηλότερη αποτελεσματική δόση σε σχέση με τον σκοπό
της θεραπευτικής αγωγής.
Η πρώτη ένεση MENOPUR πρέπει να γίνεται υπό άμεση ιατρική επίβλεψη.
Πριν την έναρξη της θεραπείας, η υπογονιμότητα του ζευγαριού πρέπει να
αξιολογείται καταλλήλως και να σταθμίζονται οι πιθανές αντενδείξεις για την
κύηση. Ειδικότερα, οι ασθενείς πρέπει να εξετάζονται για υποθυρεοειδισμό,
φλοιοεπινεφριδιακή ανεπάρκεια, υπερπρολακτιναιμία και όγκους του
υποθαλάμου ή της υποφύσεως και να χορηγείται η κατάλληλη εξειδικευμένη
αγωγή.
Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε διέγερση της ωοθυλακικής αναπτύξεως είτε
στο πλαίσιο της θεραπείας της ανωορρηκτικής υπογονιμότητας, είτε στο
πλαίσιο διαδικασιών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (ART), πιθανόν να
παρουσιάσουν διόγκωση των ωοθηκών ή να εμφανίσουν υπερδιέγερση. Η
τήρηση του συνιστώμενου δοσολογικού σχήματος του MENOPUR
και η
προσεκτική παρακολούθηση της αγωγής θα μειώσει τη συχνότητα εμφανίσεως
τέτοιων περιστατικών. Η ορθή ερμηνεία των δεικτών της ωοθυλακικής
αναπτύξεως και ωριμάνσεως απαιτεί ιατρό ο οποίος έχει εμπειρία στην
ερμηνεία των σχετικών εξετάσεων.
Σύνδρομο Υπερδιεγέρσεως Ωοθηκών (ΣΥΩ)
Το ΣΥΩ είναι ένα ιατρικό σύμβαμα διαφορετικό από τη μη επιπλεγμένη
διόγκωση των ωοθηκών. Το ΣΥΩ είναι ένα σύνδρομο που μπορεί να εκδηλωθεί
με κλιμακούμενου βαθμού βαρύτητα. Χαρακτηρίζεται από σημαντική ωοθηκική
διόγκωση, υψηλά επίπεδα στεροειδών του φύλου στον ορό, και αυξημένη
αγγειακή διαπερατότητα, η οποία μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα συσσώρευση
υγρού στις περιτοναϊκές, στις πλευριτικές και σπανίως, στις περικαρδιακές
κοιλότητες.
Σε σοβαρές περιπτώσεις ΣΥΩ μπορεί να παρατηρηθούν τα ακόλουθα
συμπτώματα: κοιλιακό άλγος, διάταση κοιλίας, σοβαρή διόγκωση των
ωοθηκών, αύξηση σωματικού βάρους, δύσπνοια, ολιγουρία και συμπτώματα
από το γαστρεντερικό που περιλαμβάνουν ναυτία, έμετο και διάρροια. Η
κλινική εξέταση μπορεί να αποκαλύψει υποογκαιμία, αιμοσυμπύκνωση,
διαταραχές ηλεκτρολυτών, ασκίτη, αιμοπεριτόναιο, πλευριτικές διηθήσεις,
υδροθώρακα, οξεία πνευμονική δυσχέρεια και θρομβοεμβολικά επεισόδια.
Η υπερβολική ωοθηκική ανταπόκριση στη θεραπεία με γοναδοτροφίνες,
σπανίως είναι αφορμή για ΣΥΩ, εκτός αν χορηγηθεί hCG για να προκληθεί
ωορρηξία. Επομένως, σε περίπτωση ωοθηκικής υπερδιεγέρσεως είναι φρόνιμο
να μη χορηγείται hCG και να συνιστάται στην ασθενή να απέχει από τη
συνουσία ή να χρησιμοποιεί αντισυλληπτική μέθοδο φραγμού επί 4 ημέρες
τουλάχιστον. Το ΣΥΩ μπορεί να εξελιχθεί ταχέως (μέσα σε 24 ώρες έως και